Pamiętacie trzy etapy
tworzenia animacji?

Najpierw robimy zmienne
poza pętlą rysowania,

a w pętli używamy ich
w programie rysowania.

Mamy więc zmienną
dla pozycji „x”, dla pozycji „y”,

dla szerokości kulki
i dla jej wysokości.

Za każdym razem nieznacznie
modyfikujemy te zmienne,

tak że „x” będzie dawną
wartością plus 1.

Będzie się stale zwiększać.

A „y” to będzie stara wartość
minus 2,

więc „y” będzie ciągle maleć.

Szerokość kulki to stara wartość
mnożona przez 0,99.

To liczba mniejsza od 1,
to kulka będzie maleć.

Wysokość kulki to stara wartość

podzielona przez 1,01,

co jest większe od 1. Kulka zmaleje.

Gdy wcisnę „restart”, wszystkie
atrybuty kulki się zmienią.

Patrząc na te 4 wiersze programu,

zauważycie podobieństwo.
Mamy zmienną,

znak równości, tę samą zmienną,

operator: plus, minus,
razy, podzielić...

i jakąś liczbę.

Ten schemat jest tak
popularny w programowaniu,

a programiści są tak leniwi,
że powiedzieli:

„Skoro tak często tego używamy,

trzeba by pisać to szybciej”.

Powstał więc skrót. Coś takiego.

Zamiast mówić „x” równa się
„x plus 1”,

mogłabym powiedzieć:
„x+ równa się 1”. Jasne?

A zamiast powiedzieć „y” = „y-2”,

można by: „y- równa się 2”.

Zamiast mówić, że szerokość
kulki to szerokość razy 0,99,

Powiem... Zgadliście!

„szerokość razy równa się 0,99”.

A zamiast mówić, że wysokość
to wysokość dzielona przez 1,01,

powiemy: „wysokość podzielić
równa się 0.01”.

To bierze wartość zmiennej...

czyli szerokość kulki...
i mnoży przez 0,99.

Powie więc: „szerokość razy 0,99”.

I włoży to w zmienną
- szerokość kulki.

Wciskam „restart” i animacja
wygląda tak samo jak przedtem.

Teraz wy też możecie się lenić!