1
00:00:01,015 --> 00:00:04,008
เรื่องนี้เริ่มต้นจากเด็กสองคนนี้ครับ

2
00:00:04,032 --> 00:00:05,290
ลูกของผมเอง

3
00:00:05,314 --> 00:00:06,996
เรากำลังเดินเขาอยู่ในป่าโอ๊คแลนด์

4
00:00:07,020 --> 00:00:11,154
เมื่อลูกสาวผมสังเกตเห็น
กระบะทรายสำหรับแมว ลอยมาตามลำน้ำ

5
00:00:11,647 --> 00:00:13,309
เธอมองผมแล้วพูดว่า

6
00:00:13,333 --> 00:00:15,840
"พ่อคะ

7
00:00:15,864 --> 00:00:17,514
มันไม่ควรอยู่ตรงนั้นนี่คะ"

8
00:00:17,538 --> 00:00:19,960
เมื่อเธอพูดแบบนั้น
มันทำให้ผมนึกถึงค่ายฤดูร้อน

9
00:00:19,984 --> 00:00:21,482
ในเช้าวันที่ผู้ปกครองจะมาเยี่ยม

10
00:00:21,506 --> 00:00:25,169
ก่อนที่พวกเขาจะให้เหล่าผู้ปกครองที่
กำลังเป็นห่วงลูก ๆ โถมผ่านประตูเข้ามา

11
00:00:25,193 --> 00:00:26,562
ผู้อำนวยการค่ายกล่าวว่า

12
00:00:26,586 --> 00:00:28,895
"เร็วเข้า ทุกคนไปเก็บขยะ
กันมาคนละห้าชิ้น"

13
00:00:28,919 --> 00:00:31,959
เมื่อคุณให้เด็กสองสามร้อยคน
เก็บขยะกันคนละห้าชิ้น

14
00:00:31,983 --> 00:00:34,556
ในไม่ช้า คุณก็จะได้ค่ายที่สะอาดขึ้นมาก

15
00:00:34,580 --> 00:00:35,739
ดังนั้น ผมจึงคิดว่า

16
00:00:35,763 --> 00:00:40,300
ทำไมเราถึงไม่ใช้วีธีคนละไม้คนละมือแบบนี้
เป็นต้นแบบในการทำความสะอาดโลกใบนี้ล่ะ

17
00:00:40,324 --> 00:00:43,275
และนั่น คือแรงบรรดาลใจของ
แอพฯ ลิทเทอราตี้ (Litterati) ครับ

18
00:00:43,299 --> 00:00:46,648
วิสัยทัศน์ของมันก็คือ
การสร้างโลกที่ปราศจากขยะ

19
00:00:46,672 --> 00:00:48,180
ให้ผมแสดงการทำงานให้ดูนะครับ

20
00:00:48,204 --> 00:00:51,590
ผมถ่ายภาพบุหรี่มวนหนึ่งมาโดยใช้อินสตาแกรม

21
00:00:52,222 --> 00:00:54,089
จากนั้นก็ถ่ายอีกรูปหนึ่ง ...

22
00:00:54,113 --> 00:00:55,670
แล้วก็อีกรูปหนึ่ง ...

23
00:00:55,694 --> 00:00:56,861
แล้วก็อีกรูป

24
00:00:56,885 --> 00:00:58,171
และผมก็สังเกตเห็นสองสิ่งนี้

25
00:00:58,195 --> 00:01:01,667
สิ่งแรก ขยะกลายเป็นศิลปะ
และเข้าถึงได้

26
00:01:02,244 --> 00:01:03,395
และสิ่งที่สอง

27
00:01:03,419 --> 00:01:05,934
สุดท้ายหลังผ่านไปสองสามวัน
มือถือผมมีรูปอยู่ 50 รูป

28
00:01:05,958 --> 00:01:07,545
และผมก็ได้หยิบขยะแต่ละชิ้น

29
00:01:07,569 --> 00:01:09,954
ด้วยความรู้สึกว่าผมกำลังทำสถิติ

30
00:01:09,978 --> 00:01:13,129
ในการสร้างผลกระทบแง่บวก
ให้กับโลกใบนี้

31
00:01:13,153 --> 00:01:15,341
มันคือขยะ 50 ชิ้นที่ลดลง
ขยะที่คุณอาจพบเห็น

32
00:01:15,365 --> 00:01:16,608
หรือที่คุณอาจเหยียบ

33
00:01:16,632 --> 00:01:18,090
หรือที่นกบางตัวอาจกินเข้าไป

34
00:01:18,769 --> 00:01:21,421
ดังนั้นผมจึงเริ่มบอกคนอื่น ๆ 
ว่าผมกำลังทำอะไรอยู่

35
00:01:21,445 --> 00:01:23,801
และพวกเขาก็เริ่มเอาด้วย

36
00:01:24,831 --> 00:01:26,524
วันหนึ่ง

37
00:01:26,548 --> 00:01:29,076
ภาพนี้ปรากฏขึ้นจากประเทศจีน

38
00:01:30,039 --> 00:01:31,310
และนั่นคือตอนที่ผมรู้ว่า

39
00:01:31,334 --> 00:01:34,600
ลิทเทอราตี้ ทำได้มากกว่าเก็บภาพสวย ๆ

40
00:01:34,624 --> 00:01:37,993
แต่เรากำลังก่อตัวเป็นชุมชน
ที่ช่วยกันเก็บข้อมูล

41
00:01:38,869 --> 00:01:40,759
ภาพแต่ละภาพบอกเล่าเรื่องราว

42
00:01:41,279 --> 00:01:43,472
มันบอกเราว่าใครเก็บอะไรได้

43
00:01:43,496 --> 00:01:45,507
พิกัดบอกว่าเก็บได้ที่ไหน

44
00:01:45,531 --> 00:01:47,561
และประทับเวลาว่าเก็บเมื่อไหร่

45
00:01:48,006 --> 00:01:50,435
ผมเลยทำออกมาเป็นกูเกิ้ลแมพ

46
00:01:50,459 --> 00:01:54,512
และเริ่มลงจุดบนแผนที่
ว่ามีการเก็บเกิดขึ้นตรงไหน

47
00:01:54,536 --> 00:01:58,454
และด้วยกระบวนการนี้
ชุมชนก็เริ่มขยายตัว

48
00:01:58,478 --> 00:02:00,117
แล้วข้อมูลก็โตขึ้น

49
00:02:00,806 --> 00:02:04,267
ลูกทั้งสองคนของผมไปโรงเรียน
ซึ่งอยู่ตรงจุดเป้าหมาย

50
00:02:05,125 --> 00:02:06,336
ขยะ

51
00:02:06,360 --> 00:02:09,064
มันเริ่มแทรกซึมเข้ามา
เป็นเบื้องหลังในชีวิตพวกเรา

52
00:02:09,088 --> 00:02:11,187
แต่เราจะทำยังไง
ให้มันได้แสดงตัว

53
00:02:11,211 --> 00:02:14,123
ถ้าเรารู้ชัดเจน ว่าอะไรที่อยู่บนถนนของเรา

54
00:02:14,147 --> 00:02:15,536
บนทางเท้าของเรา

55
00:02:15,560 --> 00:02:17,098
และบนสนามโรงเรียน

56
00:02:17,122 --> 00:02:20,369
เราจะสามารถเอาข้อมูลพวกนั้นมาสร้างความแตกต่างได้อย่างไร

57
00:02:21,189 --> 00:02:22,387
เอาล่ะครับ ให้ผมแสดงให้พวกคุณดู

58
00:02:22,411 --> 00:02:23,796
เริ่มต้นที่เมือง

59
00:02:24,418 --> 00:02:29,057
ซานฟรานซิสโกต้องการรู้ว่า
บุหรี่คิดเป็นร้อยละเท่าไหร่ของขยะในเมือง

60
00:02:29,081 --> 00:02:30,243
ทำไมน่ะหรือ

61
00:02:30,267 --> 00:02:31,476
เพื่อกำหนดภาษีครับ

62
00:02:32,073 --> 00:02:34,208
ดังนั้นพวกเขาเลยให้คนสองคน
ลงไปตามถนน

63
00:02:34,232 --> 00:02:35,593
พร้อมกับดินสอและกระดาษ

64
00:02:35,617 --> 00:02:37,680
เดินไปรอบ ๆ เพื่อเก็บข้อมูล

65
00:02:37,704 --> 00:02:40,815
จนนำไปสู่การเก็บภาษี 20 เซนต์
ในการขายบุหรี่ทุกครั้ง

66
00:02:41,787 --> 00:02:43,940
แล้วพวกเขาก็โดนร้องเรียน

67
00:02:43,964 --> 00:02:45,140
โดยบริษัทยาสูบยักษ์ใหญ่

68
00:02:45,164 --> 00:02:48,380
ซึ่งกล่าวหาว่าการรวบรวมข้อมูล
ด้วยดินสอกับกระดาษนั้น

69
00:02:48,404 --> 00:02:50,735
ทั้งไม่แม่นยำและพิสูจน์ความถูกต้องไม่ได้

70
00:02:51,394 --> 00:02:54,998
ทางเมืองจึงโทรหาผมและถามว่า
เทคโนโลยีของผมจะช่วยได้มั้ย

71
00:02:54,998 --> 00:02:56,407
ไม่แน่ใจว่าพวกเขาลืมหรือเปล่า

72
00:02:56,431 --> 00:02:58,679
ว่าเทคโนโลยีของเรา
มันเป็นแค่บัญชีอินสตาแกรม--

73
00:02:58,703 --> 00:02:59,742
(เสียงหัวเราะ)

74
00:02:59,766 --> 00:03:01,032
แต่ผมก็ตอบว่า "เราทำได้"

75
00:03:01,056 --> 00:03:02,072
(เสียงหัวเราะ)

76
00:03:02,096 --> 00:03:06,004
"และเราสามารถบอกคุณได้ด้วยว่า
มันคือที่สภา หรือห้างพาลล์

77
00:03:06,028 --> 00:03:09,453
แถมด้วย ทุกภาพนั้น
ระบุพิกัดภูมิศาสตร์ และประทับเวลา

78
00:03:09,477 --> 00:03:10,858
เพื่อคุณใช้เป็นหลักฐานได้"

79
00:03:11,839 --> 00:03:15,059
สิ่งที่ได้คือขยะ 5,000 ชิ้น ภายใน 4 วัน

80
00:03:15,083 --> 00:03:20,021
ข้อมูลของเราถูกนำไปใช้ในศาล
เพื่อไม่แค่ต่อรองเท่าเดิมแต่ให้เพิ่มภาษี 2 เท่า

81
00:03:20,045 --> 00:03:24,368
สร้างรายได้กลับเข้ารัฐได้ราว
สี่ล้านดอลลาร์

82
00:03:24,392 --> 00:03:26,687
ให้ซานฟรานซิสโกใช้เป็นค่าทำความสะอาด

83
00:03:28,001 --> 00:03:30,236
ทีนี้ ระหว่างทำงานนั้น
ผมได้เรียนรู้สองสิ่ง คือ

84
00:03:30,260 --> 00:03:32,814
หนึ่ง อินสตาแกรมไม่ใช่เครื่องมือที่เหมาะ

85
00:03:32,838 --> 00:03:33,869
(เสียงหัวเราะ)

86
00:03:33,893 --> 00:03:35,396
เราจึงสร้างแอพพลิเคชัน

87
00:03:35,420 --> 00:03:37,053
และสอง ถ้าลองคิดดูนะครับ

88
00:03:37,077 --> 00:03:40,694
ทุกเมืองในโลกมีลายนิ้วมือด้านขยะ
ที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง

89
00:03:40,718 --> 00:03:44,554
และลายนิ้วมือนั้นจะบอกเราได้
ทั้งต้นตอของปัญหา

90
00:03:44,578 --> 00:03:46,499
และหนทางในการแก้ไข

91
00:03:47,646 --> 00:03:50,024
ถ้าคุณสามารถสร้างรายได้

92
00:03:50,048 --> 00:03:52,511
เพียงแค่คุณเข้าใจว่า
ขยะจากบุหรี่มีร้อยละเท่าไหร่

93
00:03:52,535 --> 00:03:54,631
ถ้าอย่างนั้น ถ้าเป็นถ้วยกาแฟล่ะ

94
00:03:54,655 --> 00:03:56,361
หรือกระป๋องโซดา

95
00:03:56,385 --> 00:03:57,799
หรือขวดพลาสติก

96
00:03:58,501 --> 00:04:01,702
ถ้าคุณพิมพ์ลายนิ้วมือของซานฟรานซิสโกมาได้
แล้วถ้าโอ๊คแลนด์ล่ะ

97
00:04:01,726 --> 00:04:03,422
หรืออัมสเตอร์ดัมล่ะ

98
00:04:03,446 --> 00:04:06,416
หรือ สักที่ใกล้ ๆ บ้านคุณเข้ามาสักหน่อย

99
00:04:07,408 --> 00:04:08,642
แล้วถ้าในแง่ของแบรนด์ล่ะ

100
00:04:08,666 --> 00:04:10,567
พวกเขาจะเอาข้อมูลตรงนี้ไปใช้อย่างไรดี

101
00:04:10,591 --> 00:04:14,803
เพื่อที่จะสร้างสมดุลของผลประโยชน์
ทั้งด้านสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ

102
00:04:15,646 --> 00:04:18,858
ในย่านเมืองของโอ๊คแลนด์อยู่ช่วงตึกหนึ่ง
ที่เต็มไปด้วยของเน่าเสีย

103
00:04:19,325 --> 00:04:23,429
ชุมชนในลิทเทอราตี้ร่วมมือกัน
และเก็บขยะไป 1,500 ชิ้น

104
00:04:23,812 --> 00:04:25,152
สิ่งที่เราได้เรียนรู้ คือ

105
00:04:25,176 --> 00:04:28,386
ขยะเหล่านั้นส่วนใหญ่
มาจากทาโก้ยี่ห้อดัง

106
00:04:29,738 --> 00:04:33,315
โดยขยะเกือบทั้งหมดที่มาจากยี่ห้อนี้
เป็นซองซอสเผ็ด

107
00:04:34,438 --> 00:04:38,064
และส่วนใหญ่ของซองซอสที่พบ
ยังไม่ได้เปิดด้วยซ้ำ

108
00:04:39,965 --> 00:04:42,680
นี่ไงครับ ปัญหาและทางแก้ไข --

109
00:04:42,704 --> 00:04:46,665
เอาล่ะ เป็นไปได้มั้ยถ้าผลิตภัณฑ์ยี่ห้อนี้
จะให้ซอสเมื่อลูกค้าขอเท่านั้น

110
00:04:46,689 --> 00:04:48,698
หรือติดตั้งตู้กดซอส

111
00:04:48,722 --> 00:04:51,274
หรือปรับขนาดรูปแบบของ
หีบห่อผลิตภัณฑ์ให้ยั่งยืนกว่านี้

112
00:04:51,298 --> 00:04:54,267
ผู้ผลิตจะทำอะไรได้บ้าง
เพื่อให้ความเสียหายทางสภาพแวดล้อม

113
00:04:54,291 --> 00:04:56,297
เปลี่ยนเป็นเครื่องจักรทางเศรษฐกิจ

114
00:04:56,321 --> 00:04:58,089
และกลายเป็นวีรบุรุษทางอุตสาหกรรม

115
00:04:59,292 --> 00:05:01,494
ถ้าคุณต้องการสร้างความเปลี่ยนแปลงจริง ๆ

116
00:05:01,518 --> 00:05:04,392
ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการเริ่มต้น
ที่เด็ก ๆ ของพวกเรา

117
00:05:04,416 --> 00:05:07,819
มีกลุ่มนักเรียนเกรดห้ากลุ่มหนึ่ง
ช่วยกันเก็บขยะได้ 1,247 ชิ้น

118
00:05:07,843 --> 00:05:09,691
แค่ในบริเวณสนามโรงเรียนแห่งเดียว

119
00:05:09,715 --> 00:05:12,247
และพวกเขาได้เรียนรู้ว่า
ขยะที่เจอบ่อยที่สุด

120
00:05:12,271 --> 00:05:15,505
คือ ปลอกพลาสติกหุ้มหลอด
ที่มาจากโรงอาหารของพวกเขา

121
00:05:15,947 --> 00:05:18,476
ดังนั้น เด็ก ๆ กลุ่มนี้
จึงไปพบคุณครูใหญ่และถามว่า

122
00:05:18,500 --> 00:05:20,160
"ทำไมเรายังต้องซื้อหลอดอยู่"

123
00:05:21,166 --> 00:05:22,921
และพวกเขาก็เลิกซื้อครับ

124
00:05:22,945 --> 00:05:26,599
พวกเขายังได้เรียนรู้อีกว่า
เราแต่ละคนสร้างการเปลี่ยนแปลงได้ก็จริง

125
00:05:26,623 --> 00:05:28,961
แต่ถ้าร่วมมือกันเราสร้างแรงกระเพื่อมได้

126
00:05:29,503 --> 00:05:33,515
มันไม่เกี่ยวเลย
ว่าคุณจะเป็นนักเรียนหรือนักวิทยาศาสตร์

127
00:05:33,539 --> 00:05:36,674
คุณจะอยู่ที่โฮโนลูลู หรือ ฮานอย

128
00:05:36,698 --> 00:05:39,139
นี่คือชุมชนสำหรับทุกคน

129
00:05:39,974 --> 00:05:44,653
มันเริ่มต้นจากเด็กตัวเล็ก ๆ สองคน
ในป่าแคลิฟอร์เนียเหนือ

130
00:05:44,677 --> 00:05:47,491
และวันนี้มันกระจายไปทั่วโลก

131
00:05:47,938 --> 00:05:49,721
คุณรู้แล้วว่าเราไปถึงจุดนั้นอย่างไร

132
00:05:50,067 --> 00:05:51,945
แค่ทีละชิ้น

133
00:05:52,508 --> 00:05:53,723
ขอบคุณครับ

134
00:05:53,747 --> 00:05:57,365
(เสียงปรบมือ)