1
00:00:01,100 --> 00:00:02,750
O doutor Martin Luther King Jr.,

2
00:00:02,750 --> 00:00:06,636
no discurso de 1968 no cal reflexiona 
sobre o Movemento polos Dereitos Civís,

3
00:00:06,636 --> 00:00:09,330
afirma, "Á fin,

4
00:00:09,330 --> 00:00:12,413
lembraremos non as palabras 
dos nosos enemigos

5
00:00:12,413 --> 00:00:15,280
senón o silencio dos nosos amigos".

6
00:00:15,280 --> 00:00:17,800
Como mestre, interiorizei esta mensaxe.

7
00:00:17,800 --> 00:00:19,780
Todos os días, ó noso redor

8
00:00:19,780 --> 00:00:21,456
vemos que as consecuencias do silencio

9
00:00:21,456 --> 00:00:23,893
se manifestan en forma de discriminación,

10
00:00:23,893 --> 00:00:27,701
violencia, xenocidio e guerra.

11
00:00:27,701 --> 00:00:29,897
Nas aulas, reto ós meus alumnos

12
00:00:29,897 --> 00:00:32,328
a que exploren os silencios 
nas súas propias vidas

13
00:00:32,328 --> 00:00:34,178
a través da poesía.

14
00:00:34,178 --> 00:00:36,030
Traballamos xuntos para cubrir eses ocos,

15
00:00:36,030 --> 00:00:39,308
para recoñecelos, para nomealos,

16
00:00:39,308 --> 00:00:42,740
para comprender que non teñen 
que ser fonte de vergoña.

17
00:00:42,740 --> 00:00:45,203
Nun esforzo por crear 
unha cultura nas aulas

18
00:00:45,203 --> 00:00:47,301
onde os alumnos se sintan seguros 
de compartir a intimidade

19
00:00:47,301 --> 00:00:49,135
do seu propio silencio,

20
00:00:49,135 --> 00:00:51,216
puxen 4 principios chave no encerado

21
00:00:51,216 --> 00:00:53,309
que hai na fronte da aula,

22
00:00:53,309 --> 00:00:56,370
onde todos os alumnos firman 
ó comezar o curso:

23
00:00:56,370 --> 00:00:58,543
le con crítica, escribe con conciencia,

24
00:00:58,543 --> 00:01:02,408
fala claramente, conta a túa verdade.

25
00:01:02,408 --> 00:01:04,972
E vexo que penso moito 
no derradeiro punto,

26
00:01:04,972 --> 00:01:06,871
conta a túa verdade.

27
00:01:06,871 --> 00:01:08,665
E doume de conta de que

28
00:01:08,665 --> 00:01:10,876
se lles pedira ós meus alumnos 
que se pronunciasen

29
00:01:10,876 --> 00:01:13,014
eu mesmo tería que contar a miña verdade

30
00:01:13,014 --> 00:01:15,280
e ser sincero con eles 
sobre os momentos

31
00:01:15,280 --> 00:01:16,848
nos que non o fixen.

32
00:01:16,848 --> 00:01:18,908
Por iso lles digo que ao medrar,

33
00:01:18,908 --> 00:01:21,576
como fillo dunha familia católica 
en Nova Orleans,

34
00:01:21,576 --> 00:01:24,438
aprendes na Coresma

35
00:01:24,438 --> 00:01:26,246
que o mellor que podemos facer

36
00:01:26,246 --> 00:01:27,788
é renunciar a algo,

37
00:01:27,788 --> 00:01:30,080
sacrificar algo que normalmente te permites

38
00:01:30,080 --> 00:01:32,479
para demostrarlle a Deus que 
comprendes a súa santidade.

39
00:01:32,479 --> 00:01:35,281
Renunciei ós refrescos, a McDdonald's, 
ás patacas fritidas,

40
00:01:35,281 --> 00:01:38,183
ós bicos con lingua, e todo o 
que vai con eles.

41
00:01:38,183 --> 00:01:42,071
Mais un ano, renunciei a falar.

42
00:01:42,071 --> 00:01:44,674
Deime de conta de que o máis 
valioso que podía sacrificar

43
00:01:44,674 --> 00:01:48,375
era a miña propia voz, mais 
foi coma se non me percatara

44
00:01:48,375 --> 00:01:51,286
de que xa había tempo 
que renunciara a iso.

45
00:01:51,286 --> 00:01:53,105
Estiven tantos anos da miña vida

46
00:01:53,105 --> 00:01:55,282
dicíndolle á xente o que querían oír

47
00:01:55,282 --> 00:01:56,758
en vez do que precisaban oír,

48
00:01:56,758 --> 00:01:59,174
que me convencín de que o meu 
non era ser a conciencia de ninguén

49
00:01:59,174 --> 00:02:01,469
porque aínda tiña pendente 
atopar a miña propia conciencia,

50
00:02:01,469 --> 00:02:04,701
por iso ás veces non dicía nada,

51
00:02:04,701 --> 00:02:07,150
calmando a ignorancia co meu silencio,

52
00:02:07,150 --> 00:02:09,547
sen saber que a aprobación 
non precisa de palabras

53
00:02:09,547 --> 00:02:11,167
para avalar a súa existencia.

54
00:02:11,167 --> 00:02:12,955
Cando Christian recibiu 
unha tunda por ser gai,

55
00:02:12,955 --> 00:02:14,223
metín a man no peto

56
00:02:14,223 --> 00:02:17,000
e camiñei coa cabeza baixa 
coma se non fora consciente.

57
00:02:17,000 --> 00:02:19,535
Non usei o meu armario da escola
en semanas porque o cadeado

58
00:02:19,535 --> 00:02:21,796
lembrábame o que eu tiña na boca

59
00:02:21,796 --> 00:02:23,540
cando o sen teito da esquina

60
00:02:23,540 --> 00:02:25,320
me mirou cos ollos ben abertos en busca

61
00:02:25,320 --> 00:02:27,502
da confirmación de que merecía ser visto.

62
00:02:27,502 --> 00:02:29,607
Preocupábame máis enredar 
co meu móbil da mazá

63
00:02:29,607 --> 00:02:31,170
que darlle unha a el para comer.

64
00:02:31,170 --> 00:02:32,857
Cando a muller da gala para recadar fondos

65
00:02:32,857 --> 00:02:34,049
me dixo "Estou orgullosa de ti.

66
00:02:34,049 --> 00:02:37,120
Ten que ser complicado ensinar 
a eses rapaces pobres, ignorantes",

67
00:02:37,120 --> 00:02:39,719
mordín o labio porque pensei
que precisabamos dos seus cartos

68
00:02:39,719 --> 00:02:41,699
máis do que os meus alumnos 
precisaban de dignidade.

69
00:02:41,699 --> 00:02:43,640
Pasamos tanto tempo

70
00:02:43,640 --> 00:02:47,540
escoitando as cousas que di a xente

71
00:02:47,540 --> 00:02:50,878
que case nunca atendemos ás que non din.

72
00:02:50,878 --> 00:02:54,139
O silencio é o residuo do medo.

73
00:02:54,139 --> 00:02:55,689
É notar como os teus defectos

74
00:02:55,689 --> 00:02:57,615
che cortan a lingua.

75
00:02:57,615 --> 00:02:59,437
É o aire saíndo do teu peito

76
00:02:59,437 --> 00:03:01,429
porque non se sente 
seguro nos pulmóns.

77
00:03:01,429 --> 00:03:04,553
O silencio é o xenocidio de Ruanda. 
O silencio é o Katrina.

78
00:03:04,553 --> 00:03:07,661
É o que se escoita cando non quedan 
suficientes bolsas de cadáveres.

79
00:03:07,661 --> 00:03:10,062
É o son da forca cando se amarra.

80
00:03:10,062 --> 00:03:13,409
É carbonizar. Son as cadeas. 
É privilexio. É dor.

81
00:03:13,409 --> 00:03:15,164
Non hai tempo para escoller loitas

82
00:03:15,164 --> 00:03:16,897
cando estas xa te elixiron a ti.

83
00:03:16,897 --> 00:03:19,960
Non permitirei que o silencio 
envolva a miña indecisión.

84
00:03:19,960 --> 00:03:21,927
Direille a Christian que é un león,

85
00:03:21,927 --> 00:03:24,287
un santuario de coraxe e excelencia.

86
00:03:24,287 --> 00:03:26,683
Preguntareille polo seu nome 
a ese home sen teito

87
00:03:26,683 --> 00:03:28,393
e como lle foi o dia, porque ás veces

88
00:03:28,393 --> 00:03:30,340
todo o que a xente desexa ser é humana.

89
00:03:30,340 --> 00:03:32,826
Direille a esa muller que 
os meus alumnos poden falar

90
00:03:32,826 --> 00:03:35,391
do trascendentalismo coma se fosen Thoreau,

91
00:03:35,391 --> 00:03:37,426
e só porque viras un episodio de "The Wire"

92
00:03:37,426 --> 00:03:39,665
non quere dicir que saibas algo 
dos meus rapaces.

93
00:03:39,665 --> 00:03:41,338
Por iso este ano,

94
00:03:41,338 --> 00:03:43,485
en vez de renunciar a algo,

95
00:03:43,485 --> 00:03:45,897
vivirei cada día coma se 
tivera un micrófono

96
00:03:45,897 --> 00:03:47,820
debaixo da lingua,

97
00:03:47,820 --> 00:03:51,825
nun escenario no fondo 
da miña inhibición.

98
00:03:51,825 --> 00:03:53,968
Porque, quen precisa dunha tarima

99
00:03:53,968 --> 00:03:58,207
cando o que se necesita é a voz?

100
00:03:58,207 --> 00:04:00,712
Grazas.

101
00:04:00,712 --> 00:04:04,712
(Aplauso)