1 00:00:00,855 --> 00:00:03,798 یک ژانر تمام‌عیار در ویدئوهای یوتیوب هست، 2 00:00:03,798 --> 00:00:08,388 مختص تجربه‌ای که مطمئنم همهٔ حضار قبلاً داشته‌اند. 3 00:00:08,388 --> 00:00:11,964 در این تجربه، فردی که خیال می‌کند تنهاست، 4 00:00:11,964 --> 00:00:15,170 به محض اینکه سرگرم کار پرشوری می‌شود 5 00:00:15,170 --> 00:00:19,760 ــ مثل آواز دیوانه‌وار، قِر دادن و رقصیدن، یا برخی اعمال جنسی خفیف ــ 6 00:00:20,130 --> 00:00:22,878 ناگهان می‌فهمد که در واقع تنها نیست؛ 7 00:00:22,878 --> 00:00:25,923 و کسی قایم شده و دارد تماشا می‌کند؛ 8 00:00:25,923 --> 00:00:31,468 دریافتی که باعث می‌شود آن آدم فوراً با هول و هراس دست از کارش بکشد. 9 00:00:31,468 --> 00:00:35,833 حس شرم و خفّت در چهرهٔ این آدم‌ها ملموس است. 10 00:00:35,833 --> 00:00:37,565 حس اینکه: 11 00:00:37,565 --> 00:00:39,298 «این کاری است که دلم می‌خواهد بکنم، 12 00:00:39,298 --> 00:00:42,271 ولی به شرطی که کس دیگری مشغول پاییدنم نباشد». 13 00:00:42,898 --> 00:00:45,804 این اصل مطلبی است که 14 00:00:45,804 --> 00:00:49,238 در ۱۶ ماه اخیر خیلی بر آن تمرکز کرده‌ام: 15 00:00:49,238 --> 00:00:51,300 این مسئله که «چرا حریم خصوصی مهم است؟». 16 00:00:51,300 --> 00:00:55,998 پرسشی که از دل بحثی جهانی برآمد، 17 00:00:55,998 --> 00:00:58,848 که با افشاگری‌های ادوارد اسنودن به‌راه افتاد، 18 00:00:58,848 --> 00:01:01,189 دربارهٔ اینکه ایالات متحده و شرکایش، 19 00:01:01,189 --> 00:01:05,370 بدون اطلاع کل دنیا، اینترنت را 20 00:01:05,370 --> 00:01:10,958 ــ که یک‌موقع ابزار بی‌سابقهٔ رهایی‌بخشی و برقراری دموکراسی نامیده می‌شد ــ 21 00:01:10,958 --> 00:01:16,509 به قلمروی بی‌سابقه‌ای از نظارت گسترده و بی‌رویّه تبدیل کرده‌اند. 22 00:01:17,283 --> 00:01:20,726 عقیدهٔ بسیار عوامانه‌ای در این بحث ظهور کرده، 23 00:01:20,726 --> 00:01:23,733 ــ حتی بین آنها که از نظارت گسترده معذّب هستند ــ 24 00:01:23,743 --> 00:01:25,229 که می‌گوید: 25 00:01:25,229 --> 00:01:29,405 این تعرض گسترده واقعاً ضرری به کسی نمی‌زند، 26 00:01:29,405 --> 00:01:32,679 چون فقط آنها که مشغول کارهای بد هستند 27 00:01:32,679 --> 00:01:34,748 دلیل دارد که بخواهند مخفی بشوند 28 00:01:34,748 --> 00:01:37,459 و به حریم خصوصی‌شان اهمیت بدهند. 29 00:01:37,459 --> 00:01:40,240 این نگرش تلویحاً مبتنی است 30 00:01:40,240 --> 00:01:42,416 بر این فرض که دو جور آدم در این جهان داریم، 31 00:01:42,416 --> 00:01:44,110 آدم‌های خوب و آدم‌های بد. 32 00:01:44,512 --> 00:01:47,420 آدم‌های بد آنهایی هستند که برای حملات تروریستی نقشه می‌کشند، 33 00:01:47,420 --> 00:01:49,078 یا جرایم خشونت‌آمیز مرتکب می‌شوند، 34 00:01:49,078 --> 00:01:52,070 و بنابراین، دلیلی دارند که بخواهند کارشان را پنهان کنند، 35 00:01:52,070 --> 00:01:54,127 دلیلی دارند که به فکر حریم خصوصی‌شان باشند. 36 00:01:54,127 --> 00:01:56,950 ولی در مقابل، آدم‌های خوب 37 00:01:56,950 --> 00:01:58,603 کسانی‌ هستند که سر کار می‌روند، 38 00:01:58,603 --> 00:02:01,505 می‌آیند خانه، بچه‌هاشان را بزرگ می‌کنند، تلویزیون می‌بینند. 39 00:02:01,505 --> 00:02:04,261 آنها از اینترنت، نه برای کشیدن نقشهٔ حملات بمب‌گذاری 40 00:02:04,261 --> 00:02:06,646 که برای خواندن اخبار یا تبادل دستورالعمل‌های آشپزی 41 00:02:06,646 --> 00:02:09,354 یا برنامه‌ریزی مسابقات بیس‌بال بچه‌هاشان استفاده می‌کنند. 42 00:02:09,354 --> 00:02:11,528 و این افراد هیچ کار غلطی نمی‌کنند 43 00:02:11,528 --> 00:02:13,575 و در نتیجه، چیزی برای پنهان کردن ندارند 44 00:02:13,575 --> 00:02:17,180 و دلیلی ندارد بترسند از اینکه دولت زیر نظرشان بگیرد. 45 00:02:18,089 --> 00:02:20,189 کسانی که واقعاً چنین حرفی می‌زنند 46 00:02:20,189 --> 00:02:24,524 گرفتار یک شکل بسیار مفرط از خوارشمردن خود هستند. 47 00:02:24,524 --> 00:02:26,433 در حقیقت، دارند می‌گویند که: 48 00:02:26,433 --> 00:02:28,626 «من حاضر شده‌ام که 49 00:02:28,626 --> 00:02:32,825 چنان فرد بی‌آزار و اذیت و بی‌دردسر و ملال‌آوری بشوم، 50 00:02:32,825 --> 00:02:36,959 که دیگر عملاً نمی‌ترسم دولت بداند من چه کار دارم می‌کنم». 51 00:02:37,779 --> 00:02:41,652 این طرز تفکر، به نظرم، به ناب‌ترین شکل 52 00:02:41,652 --> 00:02:43,959 در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۹ 53 00:02:43,959 --> 00:02:46,894 با اریک اشمیت ــ مدیرعامل باسابقهٔ گوگل ــ بیان شده، 54 00:02:46,894 --> 00:02:49,905 که وقتی از او دربارهٔ انواع شیوه‌هایی که شرکتش 55 00:02:49,905 --> 00:02:54,208 دارد به حریم خصوصی صدها میلیون آدم در سراسر جهان تعرض می‌کند، پرسیدند، 56 00:02:54,217 --> 00:02:56,208 در جواب گفت: 57 00:02:56,208 --> 00:02:59,898 «اگر دارید کاری می‌کنید که نمی‌خواهید دیگران بدانند، 58 00:02:59,898 --> 00:03:03,903 شاید اصلاً نباید چنین کاری می‌کردید». (خندهٔ حضار) 59 00:03:03,903 --> 00:03:08,233 خب، راجع به این ذهنیت خیلی چیزها می‌شود گفت. 60 00:03:08,233 --> 00:03:11,473 اول اینکه، آدم‌هایی که چنین حرفی می‌زنند، 61 00:03:11,473 --> 00:03:13,588 اینکه حریم خصوصی واقعاً مهم نیست، 62 00:03:13,588 --> 00:03:16,165 خودشان عملاً آن را باور ندارند. 63 00:03:16,165 --> 00:03:18,357 و شما از اینجا می‌فهمید باور ندارند 64 00:03:18,357 --> 00:03:21,226 که با وجود اینکه به زبان می‌گویند حریم خصوصی مهم نیست، 65 00:03:21,226 --> 00:03:27,154 در عمل، دست به همه‌جور اقدامی برای حراست از حریم خصوصی‌شان می‌زنند. 66 00:03:27,154 --> 00:03:30,742 بر روی ایمیل و حساب‌هاشان در شبکه‌های اجتماعی، رمز عبور می‌گذارند 67 00:03:30,742 --> 00:03:33,970 برای در اتاق خواب و توالتشان قفل می‌گذارند؛ 68 00:03:33,970 --> 00:03:36,670 همهٔ این اقدامات در نظر گرفته شده تا جلوی ورود دیگران را 69 00:03:36,670 --> 00:03:39,572 به قلمرو خصوصی‌شان بگیرد، 70 00:03:39,572 --> 00:03:43,273 و مانع اطلاع آنها از سر و سرّشان بشود. 71 00:03:43,273 --> 00:03:46,333 درست همین آقای اریک اشمیت، مدیرعامل گوگل، 72 00:03:46,333 --> 00:03:48,942 به کارکنانش در گوگل دستور داد که 73 00:03:48,942 --> 00:03:53,150 مصاحبه با مجلهٔ اینترنتی CNET را متوقف کنند؛ 74 00:03:53,150 --> 00:03:55,400 پس از اینکه CNET مقاله‌ای منتشر کرد 75 00:03:55,400 --> 00:03:59,854 مملو از اطلاعات شخصی و خصوصی دربارهٔ اریک اشمیت، 76 00:03:59,854 --> 00:04:02,970 که فقط و فقط از طریق جست‌وجوی گوگل 77 00:04:02,970 --> 00:04:06,311 و محصولات دیگر گوگل به دست آورده بود. (خندهٔ حضار) 78 00:04:06,311 --> 00:04:10,630 عین این دورویی را می‌توان در مدیرعامل فیسبوک، مارک زاکربرگ، هم دید 79 00:04:10,630 --> 00:04:14,160 که در مصاحبه‌ای شرم‌آور در سال ۲۰۱۰ 80 00:04:14,160 --> 00:04:18,815 رسماً گفت که حریم خصوصی دیگر «هنجاری اجتماعی» نیست. 81 00:04:19,274 --> 00:04:24,445 سال گذشته، مارک زاکربرگ و همسر تازه‌عروسش نه‌فقط خانهٔ خود 82 00:04:24,445 --> 00:04:28,320 بلکه تمام چهار خانهٔ مجاورشان را در پالو آلتو خریدند، 83 00:04:28,320 --> 00:04:29,934 به مبلغ جمعاً ۳۰ میلیون دلار 84 00:04:29,934 --> 00:04:33,466 تا مطمئن شوند که از قلمرویی خصوصی برخوردار هستند 85 00:04:33,466 --> 00:04:38,215 که نمی‌گذارد کسی زندگی شخصی‌شان را زیر نظر بگیرد. 86 00:04:38,885 --> 00:04:41,944 طی ۱۶ ماه اخیر، که در سرتاسر دنیا دربارهٔ این مسئله بحث کرده‌ام، 87 00:04:41,944 --> 00:04:43,940 هر بار که کسی به من گفته 88 00:04:43,940 --> 00:04:47,478 «واقعاً نگران تعرض به حریم خصوصی‌ام نیستم چون چیزی برای پنهان کردن ندارم»، 89 00:04:47,478 --> 00:04:49,178 همیشه یک چیز را به آنان می‌گویم. 90 00:04:49,178 --> 00:04:51,471 یک خودکار در می‌آورم و آدرس ایمیلم را می‌نویسم. 91 00:04:51,471 --> 00:04:52,964 و می‌گویم: «این ایمیل من است. 92 00:04:52,964 --> 00:04:55,116 کاری که می‌خواهم وقتی به خانه رسیدی انجام بدهی 93 00:04:55,116 --> 00:04:58,332 این است که رمز عبور همهٔ ایمیل‌هایت را برایم ایمیل کنی. 94 00:04:58,332 --> 00:05:01,008 نه فقط ایمیل کاریِ قشنگ و محترمانه‌ای که به نام خودت است 95 00:05:01,008 --> 00:05:02,436 بلکه همهٔ ایمیل‌هایت، 96 00:05:02,436 --> 00:05:06,176 چون می‌خواهم که بتوانم به کارهای آنلاینت نگاهی بیندازم، 97 00:05:06,176 --> 00:05:08,738 آنچه را می‌خواهم، بخوانم و هرچه را پسندیدم، منتشر کنم. 98 00:05:08,738 --> 00:05:10,538 هرچه باشد، اگر شما آدم بدی نیستید، 99 00:05:10,538 --> 00:05:12,360 اگر هیچ کار غلطی نمی‌کنید 100 00:05:12,360 --> 00:05:15,340 نباید چیزی برای پنهان کردن داشته باشید». 101 00:05:15,340 --> 00:05:18,873 حتی یک نفر هم پیشنهادم را نپذیرفته است. (خندهٔ حضار) 102 00:05:18,873 --> 00:05:22,878 من این ایمیل را (تشویق حضار) 103 00:05:22,878 --> 00:05:26,118 من این ایمیل را همیشه به طور منظم بررسی می‌کنم. 104 00:05:26,128 --> 00:05:28,325 خیلی جای کسالت‌باری است. (خندهٔ حضار) 105 00:05:29,105 --> 00:05:31,110 دلیلی هم دارد، 106 00:05:31,110 --> 00:05:33,151 و آن این است که ما انسان‌ها، 107 00:05:33,151 --> 00:05:37,546 حتی آنهایی از ما که در کلام اهمیت حریم خصوصی‌مان را انکار می‌کنیم، 108 00:05:37,546 --> 00:05:41,877 به طور غریزی اهمیت اساسی آن را می‌فهمیم. 109 00:05:41,877 --> 00:05:44,704 حقیقت این است که ما انسان‌ها حیوان‌های اجتماعی هستیم، 110 00:05:44,704 --> 00:05:46,853 یعنی به دیگر انسان‌ها نیاز داریم 111 00:05:46,853 --> 00:05:49,597 تا کارهایمان را و آنچه می‌گوییم و فکر می‌کنیم بفهمند، 112 00:05:49,597 --> 00:05:53,867 و به همین دلیل است که داوطلبانه اطلاعات راجع به خودمان را آنلاین منتشر می‌کنیم. 113 00:05:53,867 --> 00:05:59,294 اما چیزی که به‌همان اندازه برای آزاد و خرسند بودنِ آدم ضروری است، 114 00:05:59,294 --> 00:06:01,431 داشتن جایی است که بتوانیم برویم 115 00:06:01,431 --> 00:06:04,689 و از نگاه قضاوت‌گر دیگران رها باشیم. 116 00:06:05,459 --> 00:06:07,466 دلیلی دارد که دنبال چنین جایی می‌گردیم 117 00:06:07,466 --> 00:06:10,376 و دلیلمان این است که همهٔ ما 118 00:06:10,376 --> 00:06:13,704 ــ نه فقط تروریست‌ها و مجرمان، همهٔ ما ــ 119 00:06:13,704 --> 00:06:15,749 چیزهایی برای پنهان کردن داریم. 120 00:06:15,749 --> 00:06:18,496 چه بسیار کارهاست که می‌کنیم و افکاری توی کله‌مان هست 121 00:06:18,496 --> 00:06:21,197 که حاضریم به پزشکمان، 122 00:06:21,197 --> 00:06:25,933 یا وکیلمان یا روان‌شناسمان یا همسرمان یا بهترین دوستمان بگوییم، 123 00:06:25,933 --> 00:06:29,250 اما از خجالت آب می‌شویم که بقیه بدانند. 124 00:06:29,250 --> 00:06:31,452 ما هر روز پیش خودمان قضاوت می‌کنیم، 125 00:06:31,452 --> 00:06:35,631 که کدام حرف‌ها، افکار و کارهایمان را «می‌خواهیم» دیگران بدانند، 126 00:06:35,631 --> 00:06:39,950 و کدام حرف‌ها، افکار و کارهایمان را «نمی‌خواهیم» کس دیگری بداند. 127 00:06:39,950 --> 00:06:43,277 آدم‌ها خیلی راحت می‌توانند به زبان ادعا کنند 128 00:06:43,277 --> 00:06:45,599 که ارزشی برای حریم خصوصی‌شان قائل نیستند، 129 00:06:45,599 --> 00:06:49,248 اما اعمالشان درستی آن باور را نفی می‌کند. 130 00:06:50,416 --> 00:06:52,749 خب. پس دلیلی دارد که عموم افراد 131 00:06:52,749 --> 00:06:55,890 حریم خصوصی را به شکل غریزی می‌طلبند. 132 00:06:55,890 --> 00:06:59,731 حریم خصوصی یک‌جور فعالیت غیرارادی، مثل تنفس یا آب خوردن نیست. 133 00:07:00,491 --> 00:07:02,931 دلیلش این است که وقتی در وضعیتی هستیم 134 00:07:02,931 --> 00:07:05,588 که ممکن است زیر نظر باشیم، که ممکن است پاییده شویم، 135 00:07:05,588 --> 00:07:08,264 رفتارمان به طرز چشمگیری تغییر می‌کند. 136 00:07:08,264 --> 00:07:11,297 گسترهٔ انتخاب‌های رفتاری مد نظر ما 137 00:07:11,297 --> 00:07:14,700 وقتی خیال می‌کنیم زیر نظریم، به‌شدت کاهش پیدا می‌کند. 138 00:07:15,260 --> 00:07:17,475 این جزو واقعیت‌های سرشت آدمیزاد است 139 00:07:17,475 --> 00:07:21,550 که در علوم اجتماعی و در ادبیات و دین 140 00:07:21,550 --> 00:07:23,898 و تقریباً همه رشته‌ها به رسمیت شناخته شده. 141 00:07:23,898 --> 00:07:26,680 ده‌ها مطالعهٔ روان‌شناسانه هست 142 00:07:26,680 --> 00:07:29,231 که اثبات می‌کند وقتی کسی می‌داند 143 00:07:29,231 --> 00:07:30,800 که احتمال دارد پاییده شود، 144 00:07:30,800 --> 00:07:35,962 رفتارش بسیار بیشتر هم‌رنگ جماعت و فرمان‌بردار می‌شود. 145 00:07:35,974 --> 00:07:39,319 شرم در انسان‌ها محرک خیلی قدرتمندی است 146 00:07:39,319 --> 00:07:42,230 همچنان که میل به پرهیز از آن. 147 00:07:42,230 --> 00:07:43,729 و به همین سبب است که افراد، 148 00:07:43,729 --> 00:07:45,968 وقتی در حال پاییده شدن هستند، تصمیماتی می‌گیرند 149 00:07:45,968 --> 00:07:49,230 که نتیجهٔ عمل خودشان نیست 150 00:07:49,230 --> 00:07:52,694 بلکه حاصل انتظاراتی است که دیگران از آنها دارند 151 00:07:52,694 --> 00:07:56,116 یا الزامات عرف اجتماعی. 152 00:07:57,012 --> 00:08:04,136 این شناخت را جرمی بنتام، فیلسوف سدهٔ ۱۸، به‌شکلی مؤثر برای اهداف عملی به کار گرفت. 153 00:08:04,136 --> 00:08:08,287 او در صدد حل معضل مهمی برآمد که با عصر صنعت به وجود آمد؛ 154 00:08:08,289 --> 00:08:12,644 زمانی که برای نخستین بار، نهادها چنان بزرگ و متمرکز شدند 155 00:08:12,644 --> 00:08:17,425 که دیگر قادر به نظارت و در نتیجه، کنترل هر یک از افراد عضوشان نبودند. 156 00:08:17,425 --> 00:08:21,509 و راه حلی که او اندیشید یک‌جور طرح معمارانه بود 157 00:08:21,509 --> 00:08:24,225 که در اصل قرار بود در زندان‌هایی اجرا شود 158 00:08:24,225 --> 00:08:26,544 که او سراسربین می‌نامید، 159 00:08:26,544 --> 00:08:31,975 و ویژگی اصلی‌شان ساخت برج عظیمی در مرکز نهاد بود 160 00:08:31,975 --> 00:08:34,043 که در آن هر کس که نهاد را کنترل می‌کرد 161 00:08:34,043 --> 00:08:36,868 می‌توانست هر لحظه هر کدام از ساکنان را خواست زیر نظر بگیرد 162 00:08:36,868 --> 00:08:40,130 هرچند که نمی‌توانست همه‌شان را مدام زیر نظر بگیرد. 163 00:08:40,130 --> 00:08:42,185 و بخش بسیار مهم این طرح 164 00:08:42,185 --> 00:08:46,856 این بود که ساکنان عملاً نمی‌توانستند داخل سراسر بین یا همان برج را ببینند، 165 00:08:46,856 --> 00:08:50,700 و بنابر این هرگز نمی‌فهمیدند که کی دارند پاییده می‌شوند. 166 00:08:50,700 --> 00:08:54,283 آنچه مایهٔ هیجان‌زدگی او از این کشف می‌شد 167 00:08:54,283 --> 00:08:58,319 این بود که زندانیان می‌بایست فرض می‌کردند 168 00:08:58,319 --> 00:09:00,869 که هر لحظه دارند پاییده می‌شوند 169 00:09:00,869 --> 00:09:05,671 و این بهترین وادارنده به فرمان‌برداری و تسلیم در آنها بود. 170 00:09:06,502 --> 00:09:09,350 میشل فوکو ــ فیلسوف قرن بیستم ــ 171 00:09:09,350 --> 00:09:12,429 پی برد که این مدل را می‌توان نه فقط برای زندان، بلکه 172 00:09:12,429 --> 00:09:16,340 برای هر نهادی استفاده کرد که می‌خواهد رفتار آدم را کنترل کند: 173 00:09:16,340 --> 00:09:19,215 مدرسه، بیمارستان، کارخانه، محل کار. 174 00:09:19,215 --> 00:09:21,413 و او بود که ادعا کرد این ذهنیت 175 00:09:21,413 --> 00:09:23,839 ــ این چارچوب که بنتام آن را کشف کرد ــ 176 00:09:23,839 --> 00:09:29,170 شیوهٔ اصلی کنترل اجتماعی در جوامع مدرن غربی بوده است؛ 177 00:09:29,170 --> 00:09:32,851 جوامعی که دیگر به حربه‌های استبدادی آشکار احتیاج نداشتند 178 00:09:32,851 --> 00:09:35,247 ــ مثل مجازات، یا زندانی کردن، یا کشتن مخالفان، 179 00:09:35,247 --> 00:09:38,561 یا تحمیل قانونی وفاداری به یک حزب خاص ــ 180 00:09:38,561 --> 00:09:43,515 چون که نظارت گسترده زندانی در ذهن می‌سازد، 181 00:09:43,515 --> 00:09:47,247 که شیو‌هٔ بسیار ظریف‌تر اما مؤثرتری برای 182 00:09:47,247 --> 00:09:51,758 پرورش تسلیم نسبت به هنجارهای اجتماعی یا عرف اجتماعی است؛ 183 00:09:51,758 --> 00:09:55,610 بسیار مؤثرتر از آنچه که زور جسمانی می‌تواند باشد. 184 00:09:56,445 --> 00:09:59,263 نمادین‌ترین اثر ادبی دربارهٔ نظارت 185 00:09:59,263 --> 00:10:02,813 و حریم خصوصی، رمان «۱۹۸۴» جورج اورول است، 186 00:10:02,813 --> 00:10:06,280 که همه زمان مدرسه می‌خوانیم، و به همین دلیل تقریباً کلیشه شده است. 187 00:10:06,280 --> 00:10:08,537 در واقع، هر وقت در بحث نظارت، حرفش را پیش بکشید 188 00:10:08,537 --> 00:10:11,838 افراد بلافاصله همچون امری بی‌ربط از کنارش می‌گذرند 189 00:10:11,838 --> 00:10:12,900 و می‌گویند: 190 00:10:12,900 --> 00:10:16,183 « اوه... خب در رمان '۱۹۸۴' توی خانه‌های مردم مانیتور بود، 191 00:10:16,183 --> 00:10:18,348 هر لحظه داشتند پاییده می‌شدند، 192 00:10:18,348 --> 00:10:22,310 و این وضع اصلاً ربطی به دولت نظارت‌گری که ما الآن با آن مواجهیم ندارد». 193 00:10:22,310 --> 00:10:25,230 این درک اساساً غلطی است 194 00:10:25,230 --> 00:10:27,931 از هشدارهایی که اورول در «۱۹۸۴» داد. 195 00:10:27,931 --> 00:10:31,190 هشداری که او داشت می‌داد دربارهٔ یک‌جور دولت نظارت‌گر بود 196 00:10:31,190 --> 00:10:33,354 که در آن مردم یکسره تحت نظر نبودند، 197 00:10:33,354 --> 00:10:37,036 بلکه متوجه بودند که هر آن ممکن است زیر نظر گرفته شوند. 198 00:10:37,036 --> 00:10:40,110 وینستون اسمیت، راوی داستان اورول، 199 00:10:40,110 --> 00:10:43,548 نظام نظارت‌گری را که با آن روبرو بودند، این‌طور توصیف می‌کند: 200 00:10:43,548 --> 00:10:48,292 «البته هیچ راهی نبود که آدم بفهمد که کی زیر نظر است». 201 00:10:48,292 --> 00:10:49,743 سپس ادامه می‌دهد: 202 00:10:49,743 --> 00:10:53,163 «به هر صورت، امکان داشت که هر وقت بخواهند سر از کارتان درآورند. 203 00:10:53,163 --> 00:10:54,962 آدم ناچار بود با این فرض زندگی کند 204 00:10:54,962 --> 00:10:57,995 ــ یعنی از روی عادتی که غریزه شده بود این‌طور زندگی می‌کرد ــ 205 00:10:57,995 --> 00:11:01,180 که هر صدایی که از تو در بیاید، شنیده 206 00:11:01,180 --> 00:11:05,100 و هر حرکتی مگر در تاریکی با وسواس بررسی می‌شود». 207 00:11:06,039 --> 00:11:08,765 ادیان ابراهیمی هم به صورتی مشابه 208 00:11:08,765 --> 00:11:11,708 وجود مرجعی ناپیدا و عالِم مطلق را مسلم فرض می‌کنند، 209 00:11:11,708 --> 00:11:15,347 که به سبب علم فراگیرش همیشه کارهاتان را زیر نظر دارد. 210 00:11:15,347 --> 00:11:18,120 یعنی شما هرگز لحظه‌ای خصوصی ندارید، 211 00:11:18,120 --> 00:11:21,959 و این امر، بهترین وادارنده به اطاعت از احکام اوست. 212 00:11:22,794 --> 00:11:27,025 آنچه همهٔ این آثار ظاهراً ناهمگون تأیید می‌کنند، 213 00:11:27,025 --> 00:11:28,984 و نتیجه‌ای که همه‌شان می‌گیرند 214 00:11:28,984 --> 00:11:33,613 این است که جامعه‌ای که در آن مردم را بشود همیشه زیر نظر داشت 215 00:11:33,613 --> 00:11:38,508 جامعه‌ای است که دنباله‌روی، و فرمان‌برداری و وادادگی به بار می‌آورد. 216 00:11:38,510 --> 00:11:42,103 و به همین خاطر است که هر دیکتاتوری، از آشکارترین گرفته تا پنهان‌کارترینشان، 217 00:11:42,103 --> 00:11:43,976 آن نظام را می‌طلبد. 218 00:11:44,456 --> 00:11:47,020 برعکس، و حتی از آن مهم‌تر 219 00:11:47,020 --> 00:11:49,460 داشتن قلمرو حریم خصوصی است؛ 220 00:11:49,460 --> 00:11:52,470 یعنی قابلیت اینکه جایی برویم که بتوانیم فکر کنیم 221 00:11:52,470 --> 00:11:55,628 و بیندیشیم و تعامل کنیم و حرف بزنیم 222 00:11:55,628 --> 00:11:58,792 بدون آنکه نگاه قضاوت‌گر دیگران بر ما باشد. 223 00:11:59,282 --> 00:12:02,825 فقط و فقط در این قلمرو است که خلاقیت و پویندگی 224 00:12:02,825 --> 00:12:05,853 و اختلاف عقیده وجود دارد، 225 00:12:05,853 --> 00:12:07,674 و به همین دلیل است که 226 00:12:07,674 --> 00:12:12,413 وقتی می‌گذاریم که جامعه‌مان مدام تحت نظارت باشد، 227 00:12:12,413 --> 00:12:15,390 در واقع اجازه داده‌ایم که اصل آزادی انسان 228 00:12:15,390 --> 00:12:17,185 به‌شدت لطمه ببیند. 229 00:12:18,731 --> 00:12:21,463 آخرین نکته‌ای که می‌خواهم دربارهٔ این طرز تفکر بیان کنم، 230 00:12:21,463 --> 00:12:23,811 ــ همین ایده که فقط کسانی که مشغول کار غلطی هستند 231 00:12:23,811 --> 00:12:27,580 چیزی برای مخفی کردن و در نتیجه، دلیلی برای اهمیت دادن به حریم خصوصی‌شان دارند ــ 232 00:12:27,580 --> 00:12:31,094 این است که چنین ایده‌ای دو پیام بسیار ویرانگر را، 233 00:12:31,094 --> 00:12:33,304 دو آموزهٔ ویرانگر را تثبیت می‌کند؛ 234 00:12:33,304 --> 00:12:35,060 نخست اینکه، 235 00:12:35,060 --> 00:12:37,180 درست همان‌ها که حریم خصوصی برایشان مهم است 236 00:12:37,180 --> 00:12:39,236 درست همان‌ها که در طلب حریم خصوصی هستند، 237 00:12:39,236 --> 00:12:42,681 طبق تعریف، آدم‌های بد هستند. 238 00:12:43,311 --> 00:12:45,443 این از آن قسم نتیجه‌‌گیری‌هاست که بایست 239 00:12:45,443 --> 00:12:47,971 دلایل مختلفی برای پرهیز از آن داشته باشیم. 240 00:12:47,971 --> 00:12:50,723 از همه مهم‌ترشان اینکه وقتی می‌گویید: 241 00:12:50,723 --> 00:12:53,100 «کسی که دارد کارهای بد می‌کند»، 242 00:12:53,100 --> 00:12:55,937 احتمالاً منظورتان کارهایی مثل کشیدن نقشهٔ حمله تروریستی 243 00:12:55,937 --> 00:12:57,978 یا دست زدن به جرایم خشونت‌آمیز است؛ 244 00:12:57,978 --> 00:13:02,575 برداشتی که بسیار محدودتر از آن چیزی است که اصحاب قدرت 245 00:13:02,575 --> 00:13:05,020 وقتی می‌گویند «کار بد کردن» منظورشان است. 246 00:13:05,020 --> 00:13:07,545 «کار بد کردن» برای آنها معمولاً یعنی 247 00:13:07,545 --> 00:13:12,476 انجام دادن کاری که برای اِعمال قدرت ما مشکلات جدی بیافریند. 248 00:13:13,503 --> 00:13:17,361 آموزهٔ حقیقتاً ویرانگر، و حتی به نظرم خیانت‌آمیزتر دیگری 249 00:13:17,361 --> 00:13:20,140 که از پذیرفتن این طرز تفکر ناشی می‌شود، 250 00:13:20,140 --> 00:13:23,085 این توافق ضمنی است که 251 00:13:23,085 --> 00:13:26,250 کسانی که این طرز تفکر را می‌پذیرند، در واقع آن را هم قبول کرده‌اند، 252 00:13:26,250 --> 00:13:27,653 و آن توافق چنین است: 253 00:13:27,653 --> 00:13:31,779 اگر حاضر باشید که خود را به اندازهٔ کافی بی‌آزار و اذیت، 254 00:13:31,779 --> 00:13:35,831 به اندازهٔ کافی بی‌دردسر نسبت به آنها که قدرت سیاسی را در دست دارند، جلوه دهید، 255 00:13:35,831 --> 00:13:40,975 فقط در آن صورت می‌توانید از خطرات نظارت فارغ باشید. 256 00:13:40,975 --> 00:13:44,601 یعنی تنها مخالفانی که قدرت را به پرسش می‌گیرند، 257 00:13:44,621 --> 00:13:46,653 کسانی‌ هستند که چیزی برای دلواپسی دارند. 258 00:13:46,653 --> 00:13:50,060 برای پرهیز از این آموزه هم دلایل متنوعی وجود دارد. 259 00:13:50,060 --> 00:13:52,298 شاید شما اکنون از آنهایی باشید 260 00:13:52,298 --> 00:13:54,370 که نمی‌خواهد به چنین رفتارهایی بپردازد، 261 00:13:54,370 --> 00:13:56,585 اما شاید زمانی در آینده دلتان بخواهد. 262 00:13:56,585 --> 00:14:00,264 حتی اگر عزمتان را جزم کرد‌ه‌اید که هرگز نمی‌خواهید دست به این کارها بزنید، 263 00:14:00,264 --> 00:14:03,669 اینکه دیگرانی هستند که می‌خواهند و می‌توانند 264 00:14:03,669 --> 00:14:06,136 در برابر قدرتمندان مقاومت کنند و خصمشان باشند 265 00:14:06,136 --> 00:14:09,758 ــ مثل مخالفان و روزنامه‌نگاران و کنشگران و طیف وسیعی از دیگران ــ 266 00:14:09,758 --> 00:14:12,252 امری است که برای همهٔ ما خیر جمعی به ارمغان می‌آورد 267 00:14:12,252 --> 00:14:14,530 و باید خواستار حفظش باشیم. 268 00:14:15,180 --> 00:14:16,944 همچنین بسیار مهم است که بدانیم 269 00:14:16,944 --> 00:14:19,587 معیار اینکه هر جامعه‌ای چقدر آزاد است، 270 00:14:19,587 --> 00:14:24,017 این نیست که با شهروندان خوب، مطیع و فرمان‌بردارش چطور رفتار می‌کند 271 00:14:24,017 --> 00:14:28,762 این است که با مخالفان و آنها که دربرابر عرف مقاومت می‌کنند، چطور رفتار می‌کند. 272 00:14:29,155 --> 00:14:30,752 و اما مهم‌ترین دلیل 273 00:14:30,752 --> 00:14:33,153 این است که نظام نظارت گسترده 274 00:14:33,153 --> 00:14:35,770 آزادی‌های ما را به شیوه‌های مختلف سرکوب می‌کند. 275 00:14:35,770 --> 00:14:39,577 این پدیده، انتخاب‌های رفتاری گوناگون را 276 00:14:39,577 --> 00:14:43,130 بدون اینکه روحمان خبر داشته باشد، ممنوع جلوه می‌دهد. 277 00:14:43,130 --> 00:14:45,612 رزا لوکزامبورگ، کنشگر سوسیالیست مشهور 278 00:14:45,612 --> 00:14:48,444 زمانی گفت: «آنکس که حرکت نمی‌کند 279 00:14:48,444 --> 00:14:51,071 متوجه زنجیرهایش نمی‌شود». 280 00:14:51,331 --> 00:14:52,401 می‌توانیم سعی کنیم 281 00:14:52,401 --> 00:14:56,239 زنجیرهای نظارت گسترده را نامرئی یا تشخیص‌ندادنی جلوه بدهیم، 282 00:14:56,239 --> 00:15:01,450 اما قید و بندهایی که بر ما تحمیل می‌کند، با این کار از تأثیر نمی‌افتد. 283 00:15:01,450 --> 00:15:03,058 خیلی ممنونم. 284 00:15:03,058 --> 00:15:04,489 (تشویق حضار) 285 00:15:04,489 --> 00:15:05,996 متشکرم. 286 00:15:05,996 --> 00:15:10,893 (تشویق حضار) 287 00:15:10,893 --> 00:15:13,280 ممنونم. 288 00:15:13,280 --> 00:15:16,122 (تشویق حضار) 289 00:15:20,560 --> 00:15:21,768 برونو جوسانی: متشکرم گلن. 290 00:15:21,768 --> 00:15:23,901 باید بگویم که ادله‌ات قانع‌کننده است، 291 00:15:23,901 --> 00:15:28,817 اما می‌خواهم تو را برگردانم به ماجراهای ۱۶ ماه اخیر و به ادوارد اسنودن 292 00:15:28,817 --> 00:15:30,882 تا اگر اشکالی نداشته باشد چند سوال بپرسم. 293 00:15:30,882 --> 00:15:33,370 مورد اول دربارهٔ شخص توست. 294 00:15:33,370 --> 00:15:37,834 همه ما دربارهٔ بازداشت شریک زندگی‌ات، دیوید میراندا، در لندن 295 00:15:37,834 --> 00:15:39,791 و باقی دردسرها شنیده‌ایم. 296 00:15:39,791 --> 00:15:46,965 اما به گمانم، از حیث تعهد شخصی و ریسک تحمل فشاری که روی توست، نبایستی آسان باشد؛ 297 00:15:46,965 --> 00:15:49,910 فشار به جنگ رفتن با بزرگترین سازمان‌های نظارتی جهان. 298 00:15:49,910 --> 00:15:51,615 کمی در این‌باره برایمان بگو. 299 00:15:52,205 --> 00:15:54,531 گرینوالد: می‌دانید، یکی از اتفاق‌هایی که می‌افتد 300 00:15:54,531 --> 00:15:57,644 این است که شجاعت آدم‌ها از این نظر به هم سرایت می‌کند، 301 00:15:57,644 --> 00:16:01,107 و خب، گرچه من و روزنامه‌نگاران دیگری که داشتم با آنها کار می‌کردم 302 00:16:01,107 --> 00:16:02,643 ‌بی‌شک از خطر آگاه بودیم، 303 00:16:02,643 --> 00:16:05,365 ــ ایالات متحده هنوز قدرتمندترین کشور جهان است 304 00:16:05,365 --> 00:16:09,249 و خوشش نمی‌آید که هزاران رازش را 305 00:16:09,285 --> 00:16:11,796 به دلخواه خود روی اینترنت فاش کنی ــ 306 00:16:11,796 --> 00:16:16,549 در چنین شرایطی، دیدن یک آدم ۲۹ سالهٔ عادی، 307 00:16:16,549 --> 00:16:19,597 که در محیطی بسیار عادی بزرگ شده، 308 00:16:19,597 --> 00:16:22,080 و این حد از شجاعت اخلاقی را از خود نشان می‌دهد، 309 00:16:22,080 --> 00:16:23,900 که ادوارد اسنودن خطرش را به جان خرید، 310 00:16:23,900 --> 00:16:25,750 با آنکه می‌دانست قرارست باقی عمرش را در زندان بگذراند 311 00:16:25,750 --> 00:16:27,322 یا آنکه زندگی‌اش از هم بپاشد، 312 00:16:27,322 --> 00:16:29,297 الهام‌بخش من و روزنامه‌نگاران دیگر 313 00:16:29,297 --> 00:16:32,790 و به گمانم مردم سراسر جهان از جمله افشاگران بعدی بود 314 00:16:32,808 --> 00:16:36,323 که بفهمند آنها هم می‌توانند به چنان کارهایی بپردازند. 315 00:16:36,323 --> 00:16:38,809 جوسانی: من مورد رابطه‌ات با اِد اسنودن کنجکاوم، 316 00:16:38,809 --> 00:16:43,698 چون تو خیلی با او صحبت کرده‌ای و حتماً هنوز هم می‌کنی، 317 00:16:44,063 --> 00:16:48,670 اما در کتابت، هرگز نه او را ادوارد و نه اِد نامیده‌ای. گفته‌ای «اسنودن». 318 00:16:48,670 --> 00:16:49,849 قضیه چیست؟ 319 00:16:49,849 --> 00:16:54,503 گرینوالد: می‌دانید، قطعاً این چیزی است که تیمی از روانشناس‌ها باید بررسی‌اش کنند. 320 00:16:54,503 --> 00:16:55,210 (خندهٔ حضار) 321 00:16:55,210 --> 00:16:58,413 واقعاً نمی‌دانم. دلیلش گمانم این است که 322 00:16:58,413 --> 00:17:01,967 یک از اهداف مهمی که او در عمل داشت، 323 00:17:01,967 --> 00:17:04,942 یکی از، به نظرم، مهم‌ترین تاکتیک‌های او این بود که 324 00:17:04,942 --> 00:17:09,200 می‌دانست که یکی از راه‌های انحراف توجه‌ها از محتوای افشاگری‌ها، 325 00:17:09,200 --> 00:17:11,850 این است که بکوشند بر شخص او تمرکز کنند، 326 00:17:11,850 --> 00:17:13,917 به همین دلیل، از رسانه‌ها دوری کرد. 327 00:17:13,917 --> 00:17:18,105 سعی کرد اصلاً نگذارد زندگی شخصی‌اش موضوع سؤال و جواب شود، 328 00:17:18,105 --> 00:17:21,019 و به همین دلیل فکر می‌کنم اسنودن نامیدنش 329 00:17:21,019 --> 00:17:24,393 راهی است برای اینکه صرفاً در مقام چنین کنشگر تاریخی مهمی بجا آورده شود 330 00:17:24,393 --> 00:17:26,265 به جای اینکه طوری او را شخصی کنم 331 00:17:26,265 --> 00:17:29,145 که شاید توجه‌ها را از محتوا منحرف کند. 332 00:17:29,145 --> 00:17:32,378 جوسانی: خب، افشاگری‌های او، تحلیل‌های تو و آثار روزنامه‌نگاران دیگر، 333 00:17:32,378 --> 00:17:35,378 واقعاً این بحث را گسترش داده 334 00:17:35,378 --> 00:17:37,770 و مثلاً خیلی از دولت‌ها به آن واکنش نشان داده‌اند، 335 00:17:37,770 --> 00:17:40,254 از جمله در برزیل، با ارائهٔ پروژه‌ها و برنامه‌هایی 336 00:17:40,254 --> 00:17:42,964 برای شکل تازه دادن به طراحی اینترنت و... . 337 00:17:42,964 --> 00:17:45,716 از این نظر، بسیاری از امور در جریان است. 338 00:17:45,716 --> 00:17:49,637 اما می‌خواهم بدانم برای خود تو آخر بازی کجاست؟ 339 00:17:49,637 --> 00:17:51,270 چه زمانی با خودت فکر می‌کنی که 340 00:17:51,270 --> 00:17:54,462 واقعا موفق شدیم تغییر چشمگیری ایجاد کنیم؟ 341 00:17:54,462 --> 00:17:58,147 گرینوالد: خب، آخر بازی برای من به عنوان روزنامه‌نگار خیلی ساده است؛ 342 00:17:58,147 --> 00:18:01,553 این است که مطمئن بشوم تک‌تک اسنادی که ارزش خبری دارند 343 00:18:01,553 --> 00:18:04,100 و بایستی علنی شوند، سرانجام علنی بشوند، 344 00:18:04,100 --> 00:18:07,833 و اسراری که از اول هرگز نباید مخفی می‌شدند سرانجام برملا شوند. 345 00:18:07,833 --> 00:18:09,610 از نظر من، جوهر روزنامه‌نگاری این است 346 00:18:09,610 --> 00:18:11,167 و همان کاری است که به‌ آن متعهدم 347 00:18:11,167 --> 00:18:13,229 در مقام کسی که نظارت گسترده را، 348 00:18:13,229 --> 00:18:16,204 به همهٔ دلایلی که گفتم و دلایل بسیار دیگر، نفرت‌انگیز می‌داند، 349 00:18:16,204 --> 00:18:18,394 این کار در نظرم هرگز پایان نمی‌پذیرد 350 00:18:18,394 --> 00:18:20,571 تا زمانی که دولت‌ها در سراسر جهان 351 00:18:20,571 --> 00:18:24,676 دیگر نتوانند همهٔ مردم را تحت نظارت و مراقبت بگیرند 352 00:18:24,676 --> 00:18:27,265 مگر آنکه دادگاه یا واحد مستقلی را مجاب کنند 353 00:18:27,265 --> 00:18:31,578 که فردی که هدف قرار داده‌اند واقعاً کار خطایی کرده است. 354 00:18:31,578 --> 00:18:34,583 از نظر من، حریم خصوصی را این‌گونه می‌شود احیا کرد. 355 00:18:34,813 --> 00:18:37,239 جوسانی: اسنودن، همان‌طور که در همایش TED دیدیم، 356 00:18:37,239 --> 00:18:40,267 در توصیف و معرفی خودش به عنوان فردی که 357 00:18:40,267 --> 00:18:43,920 حامیِ ارزش‌ها و اصول دموکراتیک است، با صراحت بسیار سخن گفته. 358 00:18:43,920 --> 00:18:46,948 اما برای بسیاری از مردم هم واقعاً سخت است که باور کنند 359 00:18:46,948 --> 00:18:49,460 که اینها یگانه انگیزه‌های اوست. 360 00:18:49,460 --> 00:18:52,449 برایشان سخت است که باور کنند که پای هیچ پولی در میان نبوده، 361 00:18:52,449 --> 00:18:56,189 که او برخی از این اسرار را نفروخته، مثلاً به چین و روسیه، 362 00:18:56,189 --> 00:19:00,902 که خب، بدون شک الآن بهترین دوستان ایالات متحده نیستند. 363 00:19:00,902 --> 00:19:04,878 و من مطمئنم که بسیاری از حضار نیز همین سؤال را دارند. 364 00:19:04,878 --> 00:19:06,761 به نظرت ممکن است که 365 00:19:06,761 --> 00:19:09,373 شخصیت اسنودن روی دیگری هم داشته باشد که هنوز ندیده‌ایم؟ 366 00:19:09,373 --> 00:19:12,304 گرینوالد: نه، به نظرم این حرف مزخرف و احمقانه است. 367 00:19:12,774 --> 00:19:14,968 (خندهٔ حضار) اگر بخواهید که ... 368 00:19:14,968 --> 00:19:17,430 ــ متوجهم که صرفاً دارید مخالف‌خوانی می‌کنید ــ 369 00:19:17,430 --> 00:19:22,547 ولی... اگر بخواهید اسراری را به کشور دیگری بفروشید، 370 00:19:22,547 --> 00:19:25,760 کاری که او هم می‌توانست بکند و بی‌اندازه پولدار بشود، 371 00:19:25,760 --> 00:19:27,961 آخرین کارتان این است که آن اسرار را بردارید 372 00:19:27,961 --> 00:19:30,635 و به روزنامه‌نگارها بدهید و از آنها بخواهید منتشرش کنند، 373 00:19:30,635 --> 00:19:32,661 چون این کار، آن اسرار را بی‌ارزش می‌کند. 374 00:19:32,661 --> 00:19:34,468 آنها که می‌خواهند خود را ثروتمند کنند، 375 00:19:34,468 --> 00:19:36,279 اسرار را مخفیانه به دولت‌ها می‌فروشند. 376 00:19:36,279 --> 00:19:38,100 ولی گمانم نکتهٔ مهمی که ارزش گفتن دارد، 377 00:19:38,100 --> 00:19:42,170 این است که این تهمت‌ها از افرادی در دولت امریکا سرچشمه می‌گیرد، 378 00:19:42,170 --> 00:19:45,686 از افرادی در رسانه‌ها که به این دولت‌های مختلف وفادارند، 379 00:19:45,686 --> 00:19:48,936 و به نظرم بسیاری از مواقع که افراد چنین تهمت‌هایی به دیگران می‌زنند: 380 00:19:48,936 --> 00:19:52,206 «نه بابا! غیرممکن است این کار را به دلایل اخلاقی کرده باشد، 381 00:19:52,206 --> 00:19:54,448 حتماً دلیل غیراخلاقی و شرورانه‌ای داشته»، 382 00:19:54,448 --> 00:19:56,555 در واقع دارند بیشتر خودشان را لو می‌دهند 383 00:19:56,555 --> 00:19:58,381 تا آنها که هدف تهمت‌هاشان هستند، 384 00:19:58,381 --> 00:20:02,766 چون (تشویق حضار) 385 00:20:02,766 --> 00:20:05,286 این آدم‌ها، آنهایی که این تهمت‌ها را می‌زنند، 386 00:20:05,286 --> 00:20:09,112 خودشان هرگز به هیچ دلیلی، مگر به دلایل غیراخلاقی، دست به کاری نمی‌زنند. 387 00:20:09,112 --> 00:20:15,238 برای همین گمان می‌کنند که همه مثل خودشان بی‌شخصیت هستند. 388 00:20:15,248 --> 00:20:17,249 فرضشان این است. 389 00:20:17,249 --> 00:20:18,876 (تشویق حضار) 390 00:20:18,876 --> 00:20:21,360 جوسانی: خیلی ممنونم، گلن. گرینوالد: من از شما ممنونم. 391 00:20:21,360 --> 00:20:23,692 جوسانی: گلن گرینوالد. 392 00:20:23,692 --> 00:20:24,806 (تشویق حضار)