0:00:00.000,0:00:03.000
Եթե ես աղջիկ ունենամ,

0:00:03.000,0:00:05.000
մայրիկի փոխարեն

0:00:05.000,0:00:08.000
նա ինձ «Բ կետ» կանվանի,

0:00:08.000,0:00:11.000
այդպիսով նա կիմանա, որ, ինչ էլ լինի,

0:00:11.000,0:00:14.000
նա միշտ կարող է ինձ գտնել:

0:00:14.000,0:00:17.000
Եվ ես արեգակնային համակարգը կնկարեմ նրա ափերին,

0:00:17.000,0:00:20.000
որպեսզի նա ճանաչի ողջ տիեզերքը

0:00:20.000,0:00:23.000
մինչ կարողանա ասել «Ես դա իմ 5 մատների պես գիտեմ»:

0:00:23.000,0:00:25.000
Եվ նա կսովորի,

0:00:25.000,0:00:28.000
որ այս կյանքը մի օր ուժեղ հարվածելու է դեմքիդ,

0:00:28.000,0:00:31.000
սպասի, երբ բարձրանաս, որպեսզի փորիդ հարվածի:

0:00:31.000,0:00:33.000
Սակայն միայն հարվածից խեղդվելով

0:00:33.000,0:00:35.000
ձեր թոքերը կհիշեն,

0:00:35.000,0:00:37.000
թե որքան են նրանք սիրում օդի համը:

0:00:37.000,0:00:39.000
Եվ կա ցավ,

0:00:39.000,0:00:41.000
որը չես կարող բուժել բինտով կամ բանաստեղծությամբ:

0:00:41.000,0:00:43.000
Եվ երբ նա առաջին անգամ գիտակցի,

0:00:43.000,0:00:45.000
որ փերին չի գալու,

0:00:45.000,0:00:47.000
ես կհոգամ, որպեսզի նա իմանա,

0:00:47.000,0:00:49.000
որ անպայման չէ միայնակ կրել թիկնոցը:

0:00:49.000,0:00:51.000
Քանի որ ինչքան էլ մատներդ ձգես,

0:00:51.000,0:00:53.000
ձեռքերդ միշտ չափազանց կարճ կլինեն,

0:00:53.000,0:00:55.000
որպեսզի բռնեն այն ողջ ցավը, որն ուզում ես բուժել:

0:00:55.000,0:00:57.000
Հավատացեք, ես դա փորձել եմ:

0:00:57.000,0:00:59.000
«Եվ, փոքրիկս», կասեմ նրան,

0:00:59.000,0:01:01.000
«քիթդ այդքան վեր մի պահիր։

0:01:01.000,0:01:03.000
Ես այդ հնարքը գիտեմ, ինքս մի հազար անգամ արել եմ:

0:01:03.000,0:01:05.000
Դու ուղղակի ծխի հոտին ես գնում,

0:01:05.000,0:01:08.000
որ գտնես այրվող տունը,

0:01:08.000,0:01:10.000
որպեսզի գտնես հրդեհում ամեն ինչ կորցրած տղային,

0:01:10.000,0:01:12.000
և տեսնես, թե արդյո՞ք կարող ես նրան փրկել:

0:01:12.000,0:01:16.000
Կամ էլ կգտնես այն տղային, ով սկսել է հրդեհը,

0:01:16.000,0:01:18.000
որպեսզի տեսնես, թե կարո՞ղ ես արդյոք նրան փոխել»:

0:01:18.000,0:01:20.000
Բայց ես գիտեմ, որ նա միևնույն է կգնա այնտեղ,

0:01:20.000,0:01:22.000
և դրա փոխարեն ես պահուստում միշտ կունենամ

0:01:22.000,0:01:24.000
շոկոլադ և ռետինե կոշիկներ,

0:01:24.000,0:01:27.000
քանի որ չկա այնպիսի կոտրված սիրտ, որը չի կարող բուժվել շոկոլադով:

0:01:28.000,0:01:30.000
Դե լավ, կան կոտրված սրտեր, որոնք չեն բուժվի շոկոլադով:

0:01:30.000,0:01:32.000
Բայց հենց դրա համար էլ կան ռետինե կոշիկներ:

0:01:32.000,0:01:36.000
Չէ՞ որ անձրևը կլվանա կտանի ամեն ինչ, եթե նրան թույլ տաս:

0:01:36.000,0:01:38.000
Ես ցանկանում եմ, որպեսզի նա աշխարհին նայի

0:01:38.000,0:01:40.000
ապակե հատակով նավակի տակից,

0:01:40.000,0:01:42.000
մանրադիտակով նայի

0:01:42.000,0:01:44.000
մարդկային բանականության ամենածայրում

0:01:44.000,0:01:46.000
գոյություն ունեցող գալակտիկաներին,

0:01:46.000,0:01:48.000
քանի որ իմ մայրն ինձ այդպես է սովորեցրել:

0:01:48.000,0:01:50.000
Որ կլինեն այդպիսի օրեր:

0:01:50.000,0:01:53.000
♫ Կլինեն օրեր, ասում էր մայրս ♫

0:01:53.000,0:01:55.000
Երբ ափերդ կպարզես, որպեսզի բռնես

0:01:55.000,0:01:57.000
սակայն փոխարենը միայն կապտուկներ և կոշտուկներ կստանաս;

0:01:57.000,0:02:00.000
երբ հեռախոսային խցիկից դուրս կգաս ու կփորձես թռնել,

0:02:00.000,0:02:02.000
հենց այն մարդիկ, ում փորձում ես փրկել

0:02:02.000,0:02:04.000
կանգնած կլինեն քո թիկնոցի վրա,

0:02:04.000,0:02:06.000
երբ կոշիկները կլցվեն անձրևի ջրով

0:02:06.000,0:02:08.000
իսկ դու մինչ ծնկներդ հիասթափության մեջ կլինես:

0:02:08.000,0:02:11.000
Եվ հենց այդ օրերին ավելի շնորհակալ պիտի լինես։

0:02:11.000,0:02:13.000
Քանի որ չկա ավելի գեղեցիկ բան,

0:02:13.000,0:02:16.000
քան օվկիանոսը, որը հրաժարվում է դադարել համբուրել ափեզրը,

0:02:16.000,0:02:19.000
անկախ նրանից թե քանի անգամ նրան կքշի տեղատվությունը:

0:02:19.000,0:02:22.000
Դու քամուն թույլ կտաս մի բան բերել, մի ուրիշ բան տանել:

0:02:22.000,0:02:24.000
Դու մաս կկզամես

0:02:24.000,0:02:26.000
յուրաքանչյուր նոր նախաձեռնության կրկին ու կրկին։

0:02:26.000,0:02:29.000
Եվ կարևոր չէ, թե քանի ռումբ է պայթում յուրաքանչյուր րոպե,

0:02:29.000,0:02:31.000
կարևորը, որ դու մտածես

0:02:31.000,0:02:33.000
կյանք կոչված այդ տարօրինակ բանի գեղեցկության մասին:

0:02:33.000,0:02:36.000
Եվ անշուշտ, մեկից մինչև չափից շատ մարդկանց հանդեպ վստահության սանդղակով

0:02:36.000,0:02:38.000
ես ահավոր միամիտ եմ:

0:02:38.000,0:02:41.000
Բայց ես ուզում եմ, որ նա իմանա, որ այս աշխարհը շաքարից է:

0:02:41.000,0:02:43.000
Այն այնքան հեշտ է փշրել,

0:02:43.000,0:02:46.000
սակայն պետք չէ վախենալ հանել լեզուն և համտեսել այն:

0:02:46.000,0:02:49.000
«Ճստիկս», կասեմ ես նրան, «հիշիր, որ քո մայրը անհանգստացող է,

0:02:49.000,0:02:51.000
և քո հայրը` ռազմիկ է,

0:02:51.000,0:02:53.000
իսկ դու փոքրիկ ձեռքերով և մեծ աչքերով մի աղջիկ ես,

0:02:53.000,0:02:55.000
ով միշտ ավելին է ցանկանում»:

0:02:55.000,0:02:57.000
Հիշիր, որ լավ բաները եռյակով են գալիս,

0:02:57.000,0:02:59.000
վատ բաները նույնպես:

0:02:59.000,0:03:01.000
Եվ միշտ ներողություն խնդրիր, եթե մի վատ բան ես արել:

0:03:01.000,0:03:03.000
Սակայն երբեք ներողություն մի խնդրի

0:03:03.000,0:03:06.000
նրա համար, թե որքան վառ են փայլում աչքերդ:

0:03:06.000,0:03:09.000
Քո ձայնը ցածր է, սակայն երբեք մի դադարիր երգել:

0:03:09.000,0:03:11.000
Եվ երբ վերջ ի վերջո քեզ կտան տառապանք,

0:03:11.000,0:03:14.000
երբ դռան տակից կբերեն պատերազմը և ատելությունը,

0:03:14.000,0:03:16.000
իսկ փողոցների անկյուններում թերթիկներ կբաժանեն

0:03:16.000,0:03:18.000
որոնք ցինիզմով և պարտությամբ են լի,

0:03:18.000,0:03:23.000
ասա նրանց, որ անպայման պետք է քո մոր հետ ծանոթանան:

0:03:24.000,0:03:28.000
Շնորհակալություն: Շնորհակալություն:

0:03:28.000,0:03:30.000
(Ծափահարություններ)

0:03:30.000,0:03:32.000
Շնորհակալություն։

0:03:32.000,0:03:35.000
(Ծափահարություններ)

0:03:35.000,0:03:37.000
Շնորհակալություն։

0:03:37.000,0:03:39.000
(Ծափահարություններ)

0:03:39.000,0:03:41.000
Շնորհակալություն։

0:03:41.000,0:03:45.000
(Ծափահարություններ)

0:03:45.000,0:03:48.000
Լավ, ես ուզում եմ, որ մեկ րոպե ծախսեք

0:03:48.000,0:03:50.000
և մտածեք երեք բաների մասին,

0:03:50.000,0:03:52.000
որոնք ձեզ համար ճշմարիտ են:

0:03:52.000,0:03:54.000
Դա կարող է ամեն ինչ լինել`

0:03:54.000,0:03:56.000
տեխնոլոգիաներ, ժամանց, դիզայն,

0:03:56.000,0:03:58.000
ձեր ընտանիքը, ձեր այսօրվա նախաճաշը:

0:03:58.000,0:04:01.000
Միակ պայմանը` շատ մի լարվեք:

0:04:01.000,0:04:03.000
Լավ, պատրա՞ստ եք: Սկսեցինք:

0:04:09.000,0:04:11.000
Հիանալի է:

0:04:11.000,0:04:13.000
Այսպես, երեք բան, որոնք ինձ համար ճշմարիտ են:

0:04:13.000,0:04:15.000
Ես գիտեմ, որ Ժան Լյուկ Գոդարն իրավացի էր,

0:04:15.000,0:04:17.000
երբ ասում է, որ լավ պատմությունը

0:04:17.000,0:04:19.000
ունի սկիզբ, միջին մաս և ավարտ,

0:04:19.000,0:04:22.000
սակայն այս հերթականությունը պարտադիր չէ»:

0:04:22.000,0:04:25.000
Ես գիտեմ, որ շատ հուզվում և լարվում եմ նրանից, որ այստեղ եմ,

0:04:25.000,0:04:27.000
և դա բավականին ազդում է ինձ ձեռքերիս մեջ պահելու իմ ունակության վրա:

0:04:27.000,0:04:29.000
(Ծիծաղ)

0:04:29.000,0:04:31.000
Եվ ես գիտեմ,

0:04:31.000,0:04:33.000
որ մի ողջ շաբաթ սպասել եմ, որպեսզի այս կատակը ձեզ պատմեմ:

0:04:33.000,0:04:35.000
(Ծիծաղ)

0:04:35.000,0:04:38.000
Ինչո՞ւ են խրտվիլակին հրավիրել TED:

0:04:38.000,0:04:41.000
Քանի որ իր գործունեութան ոլորտում այն ամենաշատն էր աչքի ընկնում:

0:04:41.000,0:04:44.000
(Ծիծաղ)

0:04:44.000,0:04:47.000
Ներողություն եմ խնդրում:

0:04:47.000,0:04:50.000
Այսպես, այս երեք բաները ինձ համար ճշմարտություն են:

0:04:50.000,0:04:53.000
Սակայն կան բազմաթիվ բաներ, որոնք ես դժվարությամբ եմ հասկանում:

0:04:53.000,0:04:57.000
Այդ պատճառով էլ գրում եմ բանաստեղծություններ, որպեսզի ավելի լավ դրանք հասկանամ:

0:04:57.000,0:04:59.000
Երբեմն, ինչ-որ բան հասկանալու իմ միակ միջոցը

0:04:59.000,0:05:01.000
բանաստեղծություն գրելն է:

0:05:01.000,0:05:03.000
Եվ երբեմն, բանաստեղծության վերջում

0:05:03.000,0:05:05.000
ես հետ եմ նայում և մտածում եմ «ահա թե ինչումն է բանը»:

0:05:05.000,0:05:07.000
Իսկ երբեմն, բանաստեղծության վերջում

0:05:07.000,0:05:09.000
ես այդպես էլ ոչինչ չեմ հասկանում,

0:05:09.000,0:05:11.000
սակայն դրանից մի նոր բանաստեղծություն է ծնվում:

0:05:11.000,0:05:14.000
Բանավոր պոեզիան դա պոեզիայի կատարման արվեստն է:

0:05:14.000,0:05:16.000
Ես մարդկանց ասում եմ, որ դրա համար հարկավոր է ստեղծել այնպիսի

0:05:16.000,0:05:18.000
բանաստեղծություններ, որոնց համար բավարար չէ թղթի վրա մնալը,

0:05:18.000,0:05:21.000
և դրանց մեջ մի այնպիսի բան կա, որը պահանջում է կամ բարձրաձայն արտասանություն,

0:05:21.000,0:05:23.000
կամ անձամբ վկայակոչություն:

0:05:23.000,0:05:25.000
Երբ ես անցա բարձր դասարաններ,

0:05:25.000,0:05:29.000
ես հորմոնների կծիկ էի,

0:05:29.000,0:05:31.000
թերզարգացած էի

0:05:31.000,0:05:33.000
և գերհուզվող։

0:05:33.000,0:05:35.000
Սակայն, չնայած

0:05:35.000,0:05:37.000
բոլորի աչքի առաջ երկար լինելու իմ վախին,

0:05:37.000,0:05:40.000
ինձ գայթակղում էր բանավոր պոեզիայի միտքը:

0:05:40.000,0:05:43.000
Ինձ թվում էր, որ իմ երկու թաքնված կրքերը` պոեզիան և թատրոնը

0:05:43.000,0:05:46.000
միացել և երեխա են ունեցել,

0:05:46.000,0:05:48.000
երեխա, որին ես պետք է ավելի մոտիկից ճանաչեմ:

0:05:48.000,0:05:50.000
Եվ ես որոշեցի փորձել:

0:05:50.000,0:05:52.000
Իմ առաջին բանավոր բանաստեղծությունները

0:05:52.000,0:05:56.000
տասնչորսամյա աղջկա իմաստությամբ լի

0:05:56.000,0:05:58.000
անարդարության մասին էին,

0:05:58.000,0:06:00.000
թե ինչպես են քեզ ոչ կանացի ընկալում:

0:06:00.000,0:06:02.000
Բանաստեղծությունը լի էր վրդովմունքով,

0:06:02.000,0:06:04.000
և շատ չափազանցրած էր:

0:06:04.000,0:06:07.000
Այդ պահի դրությամբ միակ բանավոր պոեզիան որ ես գիտեի,

0:06:07.000,0:06:09.000
վրդովմունքով լի էր,

0:06:09.000,0:06:11.000
և ես կարծում էի, որ ինձնից էլ նույն բանն է սպասվում:

0:06:11.000,0:06:13.000
Առաջին անգամ երբ ես ելույթ էի ունենում,

0:06:13.000,0:06:16.000
դեռահասների հանդիսատեսը բղավոցներով և սուլոցներով էր արտահայտում իր հավանությունը,

0:06:16.000,0:06:19.000
իսկ ես, բեմից դուրս գալով ամբողջովին դողում էի:

0:06:19.000,0:06:21.000
Ես զգացի, որ ինչ-որ մեկը ուսիս թակեց,

0:06:21.000,0:06:23.000
շրջվեցի և տեսա

0:06:23.000,0:06:25.000
մի հսկա աղջիկ, ով ամբոխից առանձնացել, եկել էր:

0:06:25.000,0:06:27.000
Նա երևի մի երկու մետր կլիներ

0:06:27.000,0:06:29.000
և այնպիսի տեսք ուներ, կարծես կարող է ինձ մի ձեռքով սպանել,

0:06:29.000,0:06:31.000
սակայն դրա փոխարեն նա գլխով արեց

0:06:31.000,0:06:34.000
և ասաց. «Բարև, ես իսկապես զգացի ասածդ, շնորհակալություն»:

0:06:34.000,0:06:36.000
Ինձ ասես կայծակ հարվածեց:

0:06:36.000,0:06:38.000
Ես գերված էի:

0:06:38.000,0:06:41.000
Ես մի բար գտա Մանհեթենում, ստորին Իսթսայդում,

0:06:41.000,0:06:44.000
որտեղ յուրաքանչյուր շաբաթ անցկացվում էին պոեզիայի երեկոներ խոսափողի մոտ,

0:06:44.000,0:06:47.000
և իմ մոլորված ծնողները սատար կանգնեցին և տարան ինձ այնտեղ,

0:06:47.000,0:06:50.000
որպեսզի ես կլանեմ բանավոր ստեղծագործության յուրաքանչյուր կաթիլը:

0:06:50.000,0:06:53.000
Ես առնվազն տասը տարով փոքր էի մնացած բոլորից,

0:06:53.000,0:06:56.000
սակայն, չգիտես ինչու, Bowey Poetry Club-ի բանաստեղծներին

0:06:56.000,0:06:59.000
բացարձակ չէր անհանգստացնում կողքից թափառող տասնչորսամյա աղջնակը..

0:06:59.000,0:07:01.000
հակառակը, նրանք ինձ ուրախությամբ դիմավորեցին:

0:07:01.000,0:07:03.000
Եվ հենց այնտեղ, լսելով բանաստեղծներին և նրանց պատմությունները,

0:07:03.000,0:07:06.000
ես հասկացա, որ բանավոր պոեզիան պարտադիր չէ որ վրդովմունքով լցված լինի,

0:07:06.000,0:07:09.000
այն կարող էր լինել ուրախությամբ և ցավով լցված,

0:07:09.000,0:07:11.000
լինել լուրջ և հիմար:

0:07:11.000,0:07:14.000
Bowery Poetry Club-ը դարձավ իմ դասարանը և իմ տունը:

0:07:14.000,0:07:16.000
Եվ ելույթ ունեցող բանաստեղծները

0:07:16.000,0:07:18.000
հրահրում էին ինձ նույնպես կիսվել սեփական պատմություններով:

0:07:18.000,0:07:20.000
Կարևոր չէ, որ ես ընդամենը 14 տարեկան էի,

0:07:20.000,0:07:23.000
նրանք ասում էին. «Գրի 14 տարեկանի կյանքի մասին»:

0:07:23.000,0:07:25.000
Ես այդպես էլ անում էի և յուրաքանչյուր շաբաթ զարմացած կանգնում էի,

0:07:25.000,0:07:28.000
երբ այդ փայլուն, մեծահասակ բանաստեղծները

0:07:28.000,0:07:30.000
ծիծաղում էին ինձ հետ, արտահայտում իրենց հավանությունը,

0:07:30.000,0:07:33.000
ծափահարում և ասում. «Հեյ, ես էլ եմ դա զգացել»:

0:07:34.000,0:07:37.000
Ես կարող եմ բանավոր ստեղծագործության մեջ իմ ուղին

0:07:37.000,0:07:39.000
բաժանել երեք փուլերի:

0:07:39.000,0:07:41.000
Առաջին քայլը տեղի ունեցավ այն ժամանակ, երբ ես ասացի.

0:07:41.000,0:07:43.000
«Ես կարող եմ: Ես կարող եմ դա անել»:

0:07:43.000,0:07:45.000
Եվ դրանով ես պարտական եմ այն հսկա աղջկան:

0:07:45.000,0:07:47.000
Երկրորդ քայլը տեղի ունեցավ այն պահին, երբ ես ասացի,

0:07:47.000,0:07:49.000
«Ես կշարունակեմ։ Ես կշարունակեմ դա անել:

0:07:49.000,0:07:52.000
Ինձ դուր է գալիս բանավոր ստեղծագործությունը: Ես կգնամ այստեղ ամեն շաբաթ»:

0:07:52.000,0:07:54.000
Երրորդ քայլը սկսեց,

0:07:54.000,0:07:56.000
երբ ես հասկացա, որ պոեզիայի մեջ պարտադիր չէ վրդովվել,

0:07:56.000,0:07:58.000
եթե դա իմը չէ:

0:07:58.000,0:08:00.000
Կային ինձ հոգեհարազատ բաներ,

0:08:00.000,0:08:03.000
և որքան շատ էի ես դրանց վրա կենտրոնանում,

0:08:03.000,0:08:05.000
ավելի տարօրինակ էին իմ բանաստեղծությունները դառնում,

0:08:05.000,0:08:07.000
սակայն, ըստ զգացողությունների, նրանք ավելի շատ իմն էին:

0:08:07.000,0:08:10.000
Այստեղ բանը «գրիր այն մասին ինչ գիտես» ասացվածքի մեջ չէ,

0:08:10.000,0:08:13.000
այլ նրանում, թե որքան կարևոր է միավորել գիտելիքները և ողջ փորձը,

0:08:13.000,0:08:15.000
որը կուտակվել է այդ պահի դրությամբ,

0:08:15.000,0:08:18.000
որպեսզի ընկղմվես այն բաների մեջ, որոնք չգիտես:

0:08:18.000,0:08:20.000
Ես օգտագործում եմ պոեզիան որպես օգնություն այն բաների հետ, որոնք չեմ հասկանում,

0:08:20.000,0:08:22.000
սակայն յուրաքանչյուր բանաստեղծություն գրելիս ես բերում եմ

0:08:22.000,0:08:24.000
մի պայուսակ, որը լցված է

0:08:24.000,0:08:26.000
ողջ նախորդ փորձով:

0:08:26.000,0:08:29.000
Երբ գնացի համալսարան, ես ծանոթացա մի բանաստեղծի հետ,

0:08:29.000,0:08:32.000
ով կիսում էր իմ համոզմունքը բանավոր պոեզիայի կախարդանքի հանդեպ:

0:08:32.000,0:08:34.000
Եվ, որքան էլ որ տարօրինակ չէ, Ֆիլ Քեյը և ես,

0:08:34.000,0:08:37.000
բոլորովին պատահականորեն միևնույն ազգանունը ունեինք:

0:08:37.000,0:08:40.000
Երբ ես դպրոցում էի սովորում, ես ստեղծեցի V.O.I.C.E. նախագիծը,

0:08:40.000,0:08:43.000
որպեսզի հետաքրքրեմ իմ ընկերներին ինձ հետ միասին զբաղվել բանավոր պոեզիայով:

0:08:43.000,0:08:46.000
Սակայն մենք Ֆիլի հետ որոշեցինք վերափոխել V.O.I.C.E. նախագիծը,

0:08:46.000,0:08:48.000
այս անգամ փոխելով բանավոր պոեզիայի

0:08:48.000,0:08:51.000
առաքելությունը, որպեսզի այն զվարճացնի,

0:08:51.000,0:08:53.000
սովորեցնի և ոգեշնչի:

0:08:53.000,0:08:55.000
Մենք շարունակում էինք սովորել, բայց ընդմիջումներում ճանապարհորդում էինք,

0:08:55.000,0:08:57.000
ելույթ էինք ունենում և սովորեցնում էինք

0:08:57.000,0:09:00.000
իննը տարեկան երեխաների և գիտության թեկնածուների

0:09:00.000,0:09:03.000
սկսած Կալիֆորնիայից մինչև Ինդիանա և մինչև Հնդկաստան

0:09:03.000,0:09:06.000
և մինչև համալսարանի կողքը գտնվող դպրոցները:

0:09:06.000,0:09:08.000
Եվ մենք ամենուր մշտապես հետևում էինք,

0:09:08.000,0:09:10.000
թե ինչպես է բանավոր պոեզիան

0:09:10.000,0:09:12.000
բացում կողպեքները:

0:09:12.000,0:09:14.000
Բայց երբեմն պարզվում է,

0:09:14.000,0:09:16.000
որ պոեզիան կարող է ուժեղ վախեցնել:

0:09:16.000,0:09:18.000
Պարզվում է, որ երբեմն

0:09:18.000,0:09:21.000
դեռահասներին պետք է լինում ներգրավել բանաստեղծությունների գրվելու ընթացքի մեջ:

0:09:21.000,0:09:24.000
Եվ ես հորինեցի ցուցակներ: Բոլորն էլ կարող են ցուցակներ կազմել:

0:09:24.000,0:09:26.000
Առաջին ցուցակը, որը ես հանձնարարում եմ գրել, դա

0:09:26.000,0:09:29.000
«Տասը բան, որ ինձ համար ճշմարիտ է»:

0:09:29.000,0:09:32.000
Եվ այդպես է ստացվում, և դուք էլ ձեզ համար դա կբացահայտեիք,

0:09:32.000,0:09:34.000
եթե մենք սկսեինք բարձրաձայն կիսվել մեր ցուցակներով:

0:09:34.000,0:09:36.000
Ինչ-որ մի պահի պարզ է դառնում,

0:09:36.000,0:09:39.000
որ ինչ-որ մեկի մոտ նույն բանն է գրված,

0:09:39.000,0:09:41.000
կամ դա շատ նման է

0:09:41.000,0:09:43.000
ձեր ցուցակից որևէ մի բանի հետ:

0:09:43.000,0:09:45.000
Իսկ հետո մեկ ուրիշի մոտ

0:09:45.000,0:09:48.000
կլինի մի բան, որը ամբողջությամբ հակասում է ձերինին:

0:09:48.000,0:09:51.000
Մեկ ուրիշի մոտ էլ գրված է մի բան, որի մասին դուք նույնիսկ երբեք չեք էլ լսել:

0:09:51.000,0:09:54.000
Կամ ինչ-որ մեկի մոտ կա մի բան, որի մասին դուք ունեիք ձեր կարծիքը,

0:09:54.000,0:09:57.000
իսկ նրանք վերցնում են ու դա ներկայացնում բոլորովին նոր անկյունից:

0:09:57.000,0:10:00.000
Եվ ես բացատրում եմ մարդկանց, որ հենց այդպես են ծնվում մեծ պատմությունները,

0:10:00.000,0:10:02.000
այս չորս հատումները,

0:10:02.000,0:10:04.000
այն ամենի ինչ ձեզ իսկապես գրավում է

0:10:04.000,0:10:06.000
և ուրիշների ներդրման:

0:10:06.000,0:10:09.000
Եվ մարդկանց մեծամասնությունը շատ լավ է արձագանքում այս վարժությանը:

0:10:09.000,0:10:12.000
Շարլոթ անունով մի ուսանողուհի ունեի,

0:10:12.000,0:10:14.000
որին շատ դժվար էր համոզել:

0:10:14.000,0:10:17.000
Շարլոթը շատ լավ ցուցակներ էր կազմում, սակայն միանգամայն հրաժարվում էր բանաստեղծություն գրել:

0:10:17.000,0:10:20.000
«Օրիորդ», ասում էր նա, «Ես ուղղակի անհետաքրքիր եմ։

0:10:20.000,0:10:23.000
Չկա մի որևէ հետաքրքիր բան, ինչի մասին, որ ես կարողանայի պատմել»:

0:10:23.000,0:10:25.000
Ես նրան տարբեր ցուցակներ էի հանձնարարում, մեկը մյուսի հետևից,

0:10:25.000,0:10:27.000
և մի օր ես նրան հանձնարարեցի կազմել ցուցակ.

0:10:27.000,0:10:29.000
«Տասը բաներ, որոնք պետք է սովորած լինեի մինչ այժմ»:

0:10:29.000,0:10:31.000
Շարլոթի ցուցակի երրորդ կետում գրված էր.

0:10:31.000,0:10:33.000
«Ես արդեն պետք է սովորած լինեի չսիրահարվել ինձնից

0:10:33.000,0:10:35.000
երեք անգամ մեծ տղամարդկանց»:

0:10:35.000,0:10:37.000
Ես հարցրեցի նրան, թե ինչ նա նկատի ուներ,

0:10:37.000,0:10:39.000
և նա պատասխանեց. «Օրիորդ, դա երկար պատմություն է»:

0:10:39.000,0:10:42.000
Որին ես պատասխանեցի. «Շարլոթ, ինձ դա շատ հետաքրքիր է»:

0:10:42.000,0:10:44.000
Այդպես նա գրեց իր առաջին բանաստեղծությունը,

0:10:44.000,0:10:47.000
սիրո բանաստեղծություն, որը նման չէր մինչև այդ իմ լսած որևէ բանի:

0:10:47.000,0:10:50.000
Բանաստեղծությունը սկսվում էր այսպես.

0:10:50.000,0:10:52.000
«Անդերսոն Կուպերը հիանալի տղամարդ է»։

0:10:52.000,0:10:54.000
(Ծիծաղ)

0:10:54.000,0:10:56.000
«Դուք նրան «60 րոպեների» մեջ տեսե՞լ եք

0:10:56.000,0:10:58.000
Մայքլ Ֆելպսի հետ մրցավազքով լողալիս,

0:10:58.000,0:11:00.000
սոսկ լողավարտիքով,

0:11:00.000,0:11:02.000
սուզվելով ջրի մեջ այս լողի չեմպիոնին հաղթելու պատրաստակամությամբ:

0:11:02.000,0:11:05.000
Լողից հետո նա իր սպիտակ մազերը թափահարեց

0:11:05.000,0:11:07.000
և ասաց. «Դու աստված ես»:

0:11:07.000,0:11:09.000
Ոչ, Անդերսոն, աստվածը դու ես»:

0:11:09.000,0:11:11.000
(Ծիծաղ)

0:11:11.000,0:11:15.000
(Ծափահարություններ)

0:11:15.000,0:11:18.000
Այժմ ես հասկանում եմ, որ անվրդով լինելու առաջին օրենքը,

0:11:18.000,0:11:20.000
դա հանգիստ ձևանալն է,

0:11:20.000,0:11:23.000
երբեք չխոստովանելը, որ ձեզ ինչ-որ բան վախեցնում է,

0:11:23.000,0:11:25.000
կամ տպավորություն է գործում ձեզ վրա, կամ հիացմունք է առաջացնում:

0:11:25.000,0:11:27.000
Մի ժամանակ ինձ ինչ-որ մեկը ասել էր,

0:11:27.000,0:11:29.000
որ դա նման է երբ քայլում ես կյանքով այսպես։

0:11:29.000,0:11:31.000
Պաշպանում ես ինքդ քեզ

0:11:31.000,0:11:34.000
բոլոր անկանխատեսելի տառապանքներից և հնարավոր ցավից:

0:11:34.000,0:11:36.000
Բայց ես փորձում եմ քայլեմ կյանքով այսպես:

0:11:36.000,0:11:39.000
Այո, ես կբռնեմ բոլոր այդ տանջանքները և ցավը,

0:11:39.000,0:11:42.000
բայց դրա հետ մեկտեղ նաև հիանալի, գեղեցիկ բաներ,

0:11:42.000,0:11:44.000
որոնք ուղղակի ընկնում են երկնքից,

0:11:44.000,0:11:46.000
և ես պատրաստ եմ դրանք բռնել:

0:11:46.000,0:11:48.000
Ես կիրառում եմ բանավոր ստեղծագործությունը, որպեսզի օգնեմ իմ աշակերտներին

0:11:48.000,0:11:50.000
կրկին բացահայտել հրաշքը,

0:11:50.000,0:11:53.000
հաղթահարել սեփական բնազդը լինել անվրդով և հանգիստ,

0:11:53.000,0:11:56.000
և դրա փոխարեն ակտիվորեն մասնակցել այն ամենի մեջ, ինչ տեղի է ունենում իրենց շուրջը,

0:11:56.000,0:11:59.000
որպեսզի նրանք կարողանան դա մեկնաբանել և ստեղծել ինչ-որ մի նոր բան:

0:11:59.000,0:12:01.000
Ոչ, ես չեմ կարծում, որ բանավոր պոեզիան

0:12:01.000,0:12:03.000
դա արվեստի կատարյալ ձև է:

0:12:03.000,0:12:06.000
Ես միշտ փորձում եմ գտնել պատմությունը պատմելու լավագույն միջոցը:

0:12:06.000,0:12:09.000
Բանաստեղծություններից բացի ես մյուզիքլներ եմ գրում, կարճամետրաժ ֆիլմեր նկարում:

0:12:09.000,0:12:11.000
Սակայն ես բանավոր պոեզիա եմ դասավանդում

0:12:11.000,0:12:13.000
քանի որ այն հասանելի է:

0:12:13.000,0:12:15.000
Ոչ բոլորը կարող են երաժշտություն կարդալ,

0:12:15.000,0:12:17.000
ոչ բոլորը տեսախցիկ ունեն,

0:12:17.000,0:12:19.000
բայց բոլորն էլ այսպես թե այնպես շփվել կարող են,

0:12:19.000,0:12:21.000
և բոլորն էլ ունեն պատմություններ,

0:12:21.000,0:12:23.000
որոնց մեջ սովորելու բան կա:

0:12:23.000,0:12:26.000
Բացի այդ, բանավոր պոեզիան օգնում է ակնթարթային կապ հաստատել:

0:12:26.000,0:12:28.000
Մարդիկ հաճախ իրենց միայնակ են զգում,

0:12:28.000,0:12:30.000
կամ չհասկացված,

0:12:30.000,0:12:32.000
սակայն բանավոր պոեզիան սովորեցնում է,

0:12:32.000,0:12:35.000
որ եթե ունեք ինքնաարտահայտվելու ունակություն

0:12:35.000,0:12:37.000
և սեփական պատմություններով և կարծիքներով կիսվելու խիզախություն,

0:12:37.000,0:12:39.000
ապա որպես պարգև կստանաք

0:12:39.000,0:12:41.000
ձեր հասակակիցներով լցված մի սենյակ,

0:12:41.000,0:12:43.000
կամ մի համայնք, որը կլսի:

0:12:43.000,0:12:45.000
Եվ հնարավոր է, որ մի հսկա աղջիկ,

0:12:45.000,0:12:47.000
ինչ-որ հարազատ բան զգա նրանում, ինչով դուք կիսվել եք:

0:12:47.000,0:12:50.000
Իսկ դա մի չտեսնված գիտակցում է,

0:12:50.000,0:12:52.000
հատկապես 14 տարեկանում:

0:12:52.000,0:12:54.000
Իսկ հիմա YouTube-ի հետ,

0:12:54.000,0:12:56.000
այդ կապը չի սահմանափակվում այն սենյակով, որտեղ որ գտնվում եք:

0:12:56.000,0:12:59.000
Իմ բախտը շատ բերել է, որ կա ելույթների արխիվ,

0:12:59.000,0:13:01.000
որոնցով ես կարող եմ կիսվել իմ աշակերտների հետ:

0:13:01.000,0:13:03.000
Դա նրանց էլ ավելի շատ հնարավորություններ է տալիս,

0:13:03.000,0:13:06.000
գտնել իրենց հոգեհարազատ բանաստեղծություն

0:13:06.000,0:13:08.000
կամ բանաստեղծ:

0:13:08.000,0:13:10.000
Բավականին գայթակղիչ է, երբ դա գիտակցում ես,

0:13:10.000,0:13:12.000
բավականին գայթակղիչ է շարունակել գրել նույն բանաստեղծությունը,

0:13:12.000,0:13:15.000
կամ պատմել նույն պատմությունը նորից ու նորից,

0:13:15.000,0:13:17.000
երբ հասկանում ես, որ դա ծափահարություններ կբերի:

0:13:17.000,0:13:20.000
Բավարար չէ միայն սովորել այն բանին, որ յուրաքանչյուրը կարող է ինքնաարտահայտվել,

0:13:20.000,0:13:22.000
հարկավոր է աճել, սովորել

0:13:22.000,0:13:24.000
ռիսկի գնալ և մարտահրավել նետել ինքդ քեզ:

0:13:24.000,0:13:27.000
Եվ դրանում է հանդիսանում երրորդ քայլը`

0:13:27.000,0:13:29.000
սեփական աշխատանքները լցնել

0:13:29.000,0:13:31.000
ձեզ հատուկ բաներով,

0:13:31.000,0:13:33.000
նույնիսկ եթե դրանք մշտապես փոխվում են:

0:13:33.000,0:13:36.000
Քանի որ երրորդ քայլը երբեք ավարտին չի հասնում:

0:13:36.000,0:13:38.000
Սակայն չի կարելի սկսել երրորդից,

0:13:38.000,0:13:41.000
քանի դեռ չես անցել առաջին քայլը: Ես կարող եմ:

0:13:41.000,0:13:43.000
Ես շատ ճամփորդում եմ, երբ դասավանդում եմ,

0:13:43.000,0:13:46.000
սակայն ոչ միշտ է հաջողվում տեսնել երրորդ քայլի հասած աշակերտների,

0:13:46.000,0:13:48.000
բայց Շարլոթի հետ բախտս բերել է,

0:13:48.000,0:13:51.000
որ ես տեսել եմ նրա ճանապարհի զարգացումը:

0:13:51.000,0:13:53.000
Ես տեսա, թե ինչպես նա գիտակցեց,

0:13:53.000,0:13:56.000
որ իր բանաստեղծության մեջ ներդնելով այն բաները, որոնք իր համար ճշմարիտ էին,

0:13:56.000,0:13:59.000
նա կարող էր գրել բանաստեղծություն, որը միայն իրեն էր հատուկ,

0:13:59.000,0:14:02.000
բիբերի մասին, վերելակների և Դորա հետազոտողի մասին:

0:14:02.000,0:14:04.000
Իսկ ես փորձում եմ պատմել այնպիսի պատմություններ, որոնք կարող եմ միայն ես պատմել,

0:14:04.000,0:14:06.000
ինչպես, օրինակ, այս պատմությունն է:

0:14:06.000,0:14:09.000
Ես շատ երկար մտածում էի, թե որն է այս պատմությունը պատմելու լավագույն ձևը

0:14:09.000,0:14:11.000
և մտածում էի, թե արդյոք ավելի լավ կլինի

0:14:11.000,0:14:13.000
ստեղծել ներկայացում, թե կարճամետրաժ ֆիլմ նկարահանել...

0:14:13.000,0:14:15.000
որտեղ որ ճշգրտորեն լինեին սկիզբ, միջին մաս և ավարտ:

0:14:15.000,0:14:18.000
Եվ ինձ հետաքրքիր էր իմանալ, ավարտելով այս ելույթը,

0:14:18.000,0:14:21.000
թե արդյոք ես վերջապես կհասկանամ ինչն ինչոց է, թե ոչ:

0:14:21.000,0:14:23.000
Եվ ես միշտ կարծում էի, որ իմ սկիզբը եղել է Bowery Poetry Club-ում,

0:14:23.000,0:14:26.000
սակայն հնարավոր է, որ ամեն ինչ շատ ավելի շուտ է սկսվել:

0:14:26.000,0:14:28.000
Երբ ես պատրաստվում էի TED-ին,

0:14:28.000,0:14:30.000
ես իմ հին օրագրի մեջ մի էջ տեսա:

0:14:30.000,0:14:34.000
Կարծում եմ, դեկտեմբերի 54-ը ամենայն հավանականությամբ 24 պետք է լիներ:

0:14:34.000,0:14:36.000
Պարզ է, որ երեխա ժամանակ,

0:14:36.000,0:14:38.000
ես միանշանակ այդպես էի քայլում կյանքով:

0:14:38.000,0:14:40.000
Մենք բոլորս այդպես էինք քայլում:

0:14:40.000,0:14:43.000
Ես կցանկանաի օգնել ուրիշներին վերաբացահայտել իրենց համար այդ հրաշքը...

0:14:43.000,0:14:45.000
ցանկությունը դրան մասնակցելու, ճանաչելու,

0:14:45.000,0:14:47.000
և կիսվելու գիտելիքներով,

0:14:47.000,0:14:49.000
այն բանի, ինչը ճանաչվում է, որպես ճշմարտություն,

0:14:49.000,0:14:51.000
և նրա, որը դեռ անհասկանալի է:

0:14:51.000,0:14:54.000
Ես ուզում եմ ավարտել մի պոեմով:

0:14:54.000,0:14:57.000
Երբ ռմբակոծում էին Հիրոշիման,

0:14:57.000,0:15:00.000
պայթյունից մի փոքր գերնոր աստղ առաջացավ,

0:15:00.000,0:15:03.000
և բոլոր կենդանիները, մարդիկ և բույսերը,

0:15:03.000,0:15:05.000
որոնք ուղղակի կոնտակտի մեջ մտան

0:15:05.000,0:15:07.000
այդ արևի ճառագայթների հետ

0:15:07.000,0:15:09.000
ակնթարթորեն մոխիրի վերածվեցին:

0:15:09.000,0:15:11.000
Եվ քաղաքի մնացորդներին նույն ճակատագիրն ընկավ:

0:15:11.000,0:15:13.000
Միջուկային ճառագայթման արդյունքում

0:15:13.000,0:15:16.000
ողջ քաղաքը և նրա բնակչությունը

0:15:16.000,0:15:19.000
վերածվեց ավազի:

0:15:19.000,0:15:22.000
Իմ մայրը պատմում է, որ երբ ես ծնվեցի, ես նայեցի ողջ հիվանդանոցային պալատին

0:15:22.000,0:15:26.000
մի հայացքով, որն ասում էր. «Սա՞: Ես սա արդեն արել եմ»:

0:15:26.000,0:15:28.000
Նա ասում է որ ես ծեր աչքեր ունեմ:

0:15:28.000,0:15:31.000
Երբ իմ Գենջի պապիկը մահացավ, ես ընդամենը հինգ տարեկան էի,

0:15:31.000,0:15:33.000
բայց ես վերցրեցի մորս ձեռքը և ասացի,

0:15:33.000,0:15:36.000
«Մի անհանգստացիր, նա կվերադառնա որպես մանկիկ»:

0:15:36.000,0:15:39.000
Եվ ինչևէ, որպես մի մարդ, ով այստեղ, ակնհայտորեն, առաջին անգամ չէ,

0:15:39.000,0:15:42.000
ես ոչինչ չեմ հասկացել:

0:15:42.000,0:15:45.000
Ծնկներս դողում են ամեն անգամ, երբ ես բեմ եմ դուրս գալիս:

0:15:45.000,0:15:47.000
Իմ ինքնավստահությունը կարելի է չափել

0:15:47.000,0:15:49.000
թեյի գդալով, որը խառնված է իմ բանաստեղծություններին,

0:15:49.000,0:15:52.000
որոնք չնայած այդ ամենին, միշտ տարօրինակ համ ունեն:

0:15:52.000,0:15:55.000
Սական Հիրոշիմայում, որոշ մարդկանց պարզապես սրբեց, տարավ,

0:15:55.000,0:15:58.000
թողնելով միայն ձեռքի ժամացույցը կամ օրագրի էջը:

0:15:58.000,0:16:01.000
Եվ կարևոր չէ, որ իմ բարդույթներն այնքան են, որ կարող եմ բոլոր գրպաններս լցնել,

0:16:01.000,0:16:03.000
ես միևնույն է փորձում եմ,

0:16:03.000,0:16:05.000
հույս ունենալով երբևէ գրել մի բանաստեղծություն,

0:16:05.000,0:16:07.000
որն արժանի կհամարեմ դառնալ թանգարանի նմուշ,

0:16:07.000,0:16:09.000
որպես իմ գոյության ապացույց:

0:16:09.000,0:16:11.000
Ծնողներս ինձ Սարա են անվանել,

0:16:11.000,0:16:13.000
որն աստվածաշնչյան անուն է:

0:16:13.000,0:16:16.000
Առաջնային պատմության մեջ Աստված ասաց Սարային, որ նա կարող է անել անհնարինը,

0:16:16.000,0:16:19.000
և նա ծիծաղեց,

0:16:19.000,0:16:21.000
քանի որ առաջին Սարան,

0:16:21.000,0:16:23.000
չգիտեր, թե ինչ անել անհնարինի հետ:

0:16:23.000,0:16:26.000
Իսկ ե՞ս: Դե ես էլ չգիտեմ,

0:16:26.000,0:16:28.000
բայց ես ամեն օր տեսնում եմ անհնարինը:

0:16:28.000,0:16:31.000
Անհնար է ձգտել այս աշխարհում կապ գտնել,

0:16:31.000,0:16:33.000
փորձելով կախվել ուրիշներից, երբ շուրջը ամեն ինչ պայթում է,

0:16:33.000,0:16:35.000
իմանալով, որ քանի դեռ դու խոսում ես,

0:16:35.000,0:16:38.000
նրանք ոչ միայն սպասում են իրենց արտահայտելու հերթին, նրանք քեզ լսում են:

0:16:38.000,0:16:40.000
Նրանք զգում են նույն բանը, ինչ դու,

0:16:40.000,0:16:42.000
այն նույն պահին, երբ դու դա զգում ես:

0:16:42.000,0:16:44.000
Դա այն է, ինչին ես ձգտում եմ ամեն անգամ, երբ բացում եմ բերանս,

0:16:44.000,0:16:46.000
այդ անհնար կապին:

0:16:46.000,0:16:49.000
Հիրոշիմայում կա մի պատ,

0:16:49.000,0:16:52.000
որն ամբողջովին այրվել է ճառագայթումից:

0:16:52.000,0:16:54.000
Սակայն աստիճաններին մի մարդ էր նստած,

0:16:54.000,0:16:56.000
ով խոչընդոտել է, որ ճառագայթները հասնեն պատին:

0:16:56.000,0:16:58.000
Հիմա միայն մնացել է

0:16:58.000,0:17:00.000
դրական լույսի հավերժական մի շողք:

0:17:00.000,0:17:02.000
Ատոմային ռումբից հետո

0:17:02.000,0:17:04.000
մասնագետներն ասացին, որ 75 տարի կպահանջվի,

0:17:04.000,0:17:07.000
որպեսզի Հիրոշիմա քաղաքի վնասված հողը

0:17:07.000,0:17:09.000
նորից սկսի կյանք տալ:

0:17:09.000,0:17:12.000
Սակայն այդ գարուն, առաջին ցողունները դուրս եկան հողից:

0:17:12.000,0:17:14.000
Երբ ես հանդիպում եմ ձեզ, այդ պահին,

0:17:14.000,0:17:16.000
ես այլևս ձեր ապագայի մասը չեմ:

0:17:16.000,0:17:18.000
Ես արագ դառնում եմ ձեր անցյալը:

0:17:18.000,0:17:21.000
Սակայն այդ պահին, ես կիսում եմ ձեզ հետ ձեր ներկան:

0:17:21.000,0:17:23.000
Իսկ դուք ինձ հետ` իմը:

0:17:23.000,0:17:25.000
Դա էլ հենց ամենամեծ նվերն է:

0:17:25.000,0:17:27.000
Այնպես որ, եթե դուք ինձ խնդրեք անհնարինն անել,

0:17:27.000,0:17:29.000
ես ամենայն հավանականությամբ կծիծաղեմ:

0:17:29.000,0:17:31.000
Ես դեռ չգիտեմ, թե արդյոք կկարողանամ փոխել աշխարհը,

0:17:31.000,0:17:33.000
չէ՞ որ ես նրա մասին այդքան քիչ բան գիտեմ,

0:17:33.000,0:17:35.000
ես նաև քիչ գիտեմ վերամարմնավորման մասին,

0:17:35.000,0:17:37.000
սակայն եթե դուք ինձ շատ ծիծաղեցնեք,

0:17:37.000,0:17:40.000
ես կարող եմ նաև մոռանալ, թե սա որ դարն է:

0:17:40.000,0:17:43.000
Ես այստեղ առաջին անգամը չեմ, ոչ էլ վերջին:

0:17:43.000,0:17:45.000
Ես դեռ շատ բառեր կարտասանեմ:

0:17:45.000,0:17:48.000
Բայց ամեն դեպքում իմացեք, որ ես իմ ողջ ուժերի սահմաններում փորձում եմ

0:17:48.000,0:17:51.000
այս անգամ ամեն ինչ ճիշտ անել:

0:17:51.000,0:17:53.000
Շնորհակալություն:

0:17:53.000,0:17:57.000
(Ծափահարություններ)

0:17:57.000,0:17:59.000
Շնորհակալություն:

0:17:59.000,0:18:01.000
(Ծափահարություններ)

0:18:01.000,0:18:03.000
Շնորհակալություն:

0:18:03.000,0:18:07.000
(Ծափահարություններ)