ADAPTATO DE ARTAĴO DE: LAERTE COUTINHO FILMO DE: PAULINHO CARUSO Principe, mi aknoskas kion mi havis timon. - Ĉu kancero? Ĉu mi mortos? - Ne. Estas plumo. Vidu. Kiom tempo ekaperis? - Unu semajno. - Ĉu vi tuŝadis? Ne. Estas tre stranda. PLUMOJ Mi jam estas alkutimiga pri tio. Ĝis en tio, tago dum la laboro. - La ĉefo volas paroli vin. - Ĉu al mi? Jes, kaj li estas ja brava. - Ĉu estos pri la rilatoj? - Mi ne scias, iru tie.. kaj decidu kun li, post reestu en ĉi tie. Ho vi! Bonvule! - Jes! - Bonan tagon. - Ĉu la s-ro venigi min? - Jes, bonvule eniru. Se estas pro la rilatojn, mi diras kion estas faritaj. La unika mankato estis numeris la paĝo kaj… Mi kredas kion prilongigo estas evitinda. Estas pri viaj plumoj. Mi endas avisis vin antaŭ, sed la kuracisto parolis… Estus trankila, permisu vidi min. - Tio estas marko. - Ĉu marko? La doto de la elektitoj. Venu kum mi. - Oni devas diskretegu pri ĝi. - Jes, komprenanta. REZERVITA EKSLUSIVE POR LA SOCIETANOJ - Bonvole eniĝu. - Permisu min. Bonvenita al la Fluga Klubo. Estas tiel kiel prezentis mi al aliaj membro de la Fluga Klubo. - Ĉu viskio? - Dankon. Ni estis malmultaj, sed ĉiuj okupis gravan oficon. Karese, alnomigas min de la Komecanto. Dum tio, por miaj malnovaj kolegoj, mi estas perdinta de la oficion kaj ŝanĝinta de urbo. Pri la realo, per mia nova idento; mi okupiĝis oficon en la estraro, este administranto operacia. S-rino Arlete, kie estas la homo kun raporto.. kion mi petas antaŭ semajno? Komecanto! - Kiel vi sentas? - Granda! - Venu ni al festo. - Certe. S-rino Arlete forgesu la raportojn. Mi ekiĝis vizitadi ekskluzivajn klobojn. Vivo ĉirkaura per lukso, povo kaj gloro. Pro la miaj plumoj, la horoj de tagoj passis kum mi ondonis. Dum la noktoj, oni malfermi pordojn de privata paradizo. Ĉio okazis bone; ĝis kio dum la post mateno. S-ro la staĝulo tie ekstere estas kum la raporto. Permisu lin enveni. Jen la raporto kion vi petis. Se vi observi la dua paĝojn, veros kion la grafikaĵo… Aha kio estas tie! Mi irus al kurancisto sed… Sen problemo. Estas tre bona. Estas marko. La doto de la elektidoj. S-ro maldungigos min? Ne, estu trankvila. Bonvole venu kum mi. Nun vi komprenonta. Mi pensis tiel vi. Kiel la plumo estus problemo. Sed estas ja malo. Mi estis malgranda oficisto. Ja malgranda, sed nun mi estas privilegia. S-roj! Mi prezentas la nova membro. Rigardu kion kuriozo, la liaj plumoj estas bluaj. - Kion okazas? - Putido! Perfidas nian! Mortigu lin! Ĉu frenezas ĉiuj?! Dum la graveco ekkondukis mian destinon, mi eksciis aliajn sencon por la plumoj La realo reperfidis min. Mi vivis devata ekzilon. Sen scii kion mi estis.. koko aŭ superheroo. Ha lo? D-ro, estas la homo de la plumoj. Ja bonas je vi telefonis min. Mi serĉis kaj eksciis pri ĉiu. Vi ne bezonis maltrankas sin. Estas problemo kiam estas blua. Ĉar… Ha lo! Kaptis min. Sincere estas, eĉ morto tie ne ŝajnis al mi je malbona solvo. - Ĉu li estas mortanta? - Li apenaŭ lacas pro vojaĝo. - Sed li spiras ĉu? - Jes, tio nur estas laĉo. Tiru la kapuĉon. - Ĉu povas tiri? - Jes. Venu, li vivas. Saluton. Vi ĉeestis strangaj aferoj laste. Sed trankvilas sin, ĉar mi num estas klarigonta ĉio pri tio. PLUMAJ KLARIGO Tuta tio estis tre transpasa de mia kompreneco. Oni montris stragajn bildojn, konfusaj nombroj, genetikaj datenoj, Post tio, oni bluigis miajn plumojn, do sendigis min al tie. Ĉu do? Nun mi estas internacia korrespondanto de.. Flugila Grupo. - Ni akordu.. vi revenu, kaj do vi plejbone eksplikas ĝin, ĉar mi nenion komprenas pri tio via historio. Mi ankaŭ, sed Parizo! “C'est si bon”! Mi telefonas malfrue. LA FINO “NE PREOCUPO SIN AL KOMPRENI, VIVI TRANSPAS KOMPRENON.” CLARICE LISPECTOR