0:00:01.164,0:00:04.437
Wiecie już, jak stworzyć tablicę[br]i dostać się do niej.

0:00:04.537,0:00:06.315
Tak jak pozostałe zmienne,

0:00:06.415,0:00:08.568
tablice mają świetną cechę:

0:00:08.668,0:00:10.706
możemy je zmieniać dynamicznie

0:00:10.806,0:00:13.043
w trakcie działania programu.

0:00:13.143,0:00:15.348
Pokażę, o co mi chodzi.

0:00:15.448,0:00:20.712
Ten program wyświetla[br]Hopper z balonikami. Ślicznie!

0:00:21.408,0:00:25.100
Mamy tablicę pozycji „x”,

0:00:25.200,0:00:27.021
zawierającą dwie liczby,

0:00:27.121,0:00:29.678
które pokazują,[br]gdzie mają być baloniki.

0:00:29.778,0:00:32.049
A tutaj mamy pętlę

0:00:32.150,0:00:35.480
przechodzącą przez każdy[br]element w tej tablicy.

0:00:35.580,0:00:40.309
Dla każdego elementu, pętla rysuje[br]kreskę od „x” do ręki Hopper,

0:00:40.409,0:00:43.816
a potem w pozycji „x”[br]rysuje elipsę

0:00:43.916,0:00:47.415
o wymiarach 30 na 40 pikseli.[br]Nasz balonik.

0:00:47.515,0:00:48.692
Fajnie!

0:00:48.792,0:00:51.223
Już wiemy, jak to działa.

0:00:51.323,0:00:54.125
Chcąc wyświetlić kolejny balonik,

0:00:54.225,0:00:56.772
dodamy liczbę do tablicy.

0:00:56.872,0:00:58.537
Np. - 300.

0:00:58.637,0:01:02.090
Pięknie! Teraz mamy trzy baloniki,[br]a Hopper się cieszy.

0:01:03.065,0:01:06.919
Ale powiedzmy, że chcemy[br]nauczyć użytkownika,

0:01:07.019,0:01:08.498
który nie programuje,

0:01:08.598,0:01:10.751
jak dodawać nowe baloniki.

0:01:10.851,0:01:14.320
Program powinien[br]mówić użytkownikowi:

0:01:14.420,0:01:17.856
„Kliknij tam, gdzie chcesz balonik,[br]a on się pokaże”.

0:01:17.956,0:01:20.503
Byłoby świetnie, prawda? Tak sądzę.

0:01:20.603,0:01:23.601
A zatem... jak to zrobić?

0:01:23.701,0:01:26.401
Chcemy, by program[br]zmieniał się w czasie.

0:01:26.501,0:01:28.274
Gdy użytkownik kliknie,

0:01:28.374,0:01:30.418
w tym miejscu pokaże się balonik.

0:01:30.518,0:01:34.714
Najpierw włóżmy wszystko[br]w funkcję „draw”,

0:01:34.814,0:01:37.802
żeby ułatwić zmiany.

0:01:38.313,0:01:40.403
Zacznijmy tutaj.

0:01:40.503,0:01:43.143
I jeszcze to... Świetnie!

0:01:43.243,0:01:48.344
Teraz sprawdzimy, czy użytkownik[br]właśnie wciska przycisk myszki.

0:01:48.444,0:01:50.248
Przyda się instrukcja warunkowa.

0:01:50.348,0:01:52.732
Jeśli przycisk jest wciśnięty,

0:01:53.800,0:01:56.564
to program musi coś zrobić. Co?

0:01:56.664,0:02:01.463
Po wciśnięciu przycisku[br]niech program dodaje coś do tablicy.

0:02:01.563,0:02:04.342
Zróbmy z powrotem dwa elementy.

0:02:04.442,0:02:07.895
Chcemy dodać liczbę do tablicy.

0:02:07.995,0:02:10.751
Pokażę wam jeden sposób.

0:02:10.851,0:02:13.143
Piszemy: xPositions...

0:02:13.243,0:02:15.116
nawias kwadratowy, dwójka...

0:02:15.650,0:02:17.694
= mouseX.

0:02:18.437,0:02:21.154
Zaraz zobaczycie, że to działa.

0:02:22.216,0:02:25.194
Kliknęłam i pokazał się balonik.

0:02:25.294,0:02:27.469
Co zrobił program? Powiedział...

0:02:28.538,0:02:30.376
xPositions[2] mówi:

0:02:30.476,0:02:34.273
„Znajdź tablicę[br]i element z numerem 2”.

0:02:34.373,0:02:38.429
Pamiętajcie, że to trzeci element,[br]bo tablica zaczyna się od 0.

0:02:38.529,0:02:42.005
Ale trzeciego elementu nie ma.[br]To miejsce jest puste.

0:02:42.105,0:02:45.701
Program mówi: „Znajdź miejsce[br]i ustaw mouseX”.

0:02:45.801,0:02:47.740
Ponieważ nie ma tam nic,

0:02:47.840,0:02:51.316
po prostu pojawia się[br]„mouseX”.

0:02:51.416,0:02:54.497
Teraz tablica ma trzy elementy.

0:02:54.597,0:02:59.583
A pętla FOR, przechodząc tędy,[br]narysuje trzeci balonik.

0:03:00.465,0:03:03.829
Super! Poklikam jeszcze,[br]zobaczycie, jak to działa.

0:03:03.929,0:03:06.293
Za każdym razem, gdy klikam,

0:03:06.393,0:03:08.714
pojawia się trzeci balonik.

0:03:08.814,0:03:10.473
Tam, gdzie kliknę myszką.

0:03:11.402,0:03:14.025
To dlatego, że ciągle zmieniamy...

0:03:14.838,0:03:18.832
miejsce drugie. Z numerem 2.

0:03:18.932,0:03:23.151
Ciągle to zmieniamy,[br]podając bieżącą pozycję mouseX.

0:03:23.251,0:03:26.100
Zawsze będą tylko trzy baloniki,

0:03:26.200,0:03:28.230
ten w punkcie 0,

0:03:28.330,0:03:31.162
ten w punkcie 1...[br]I stale zmieniamy...

0:03:32.183,0:03:34.130
punkt nr 2. W porządku?

0:03:34.749,0:03:35.879
To jest dobre,

0:03:35.979,0:03:39.869
ale chcemy, żeby użytkownik[br]robił masę baloników!

0:03:39.969,0:03:42.632
Każde kliknięcie to nowy balonik.

0:03:43.379,0:03:47.276
Czyli musimy stale zwiększać

0:03:47.376,0:03:50.597
numer elementu tablicy,[br]w którym to przechowujemy.

0:03:50.697,0:03:55.496
Nie zawsze ma być 2,[br]tylko 2, 3, 4, 5, 6 itd.

0:03:56.216,0:03:59.185
Zrobimy to dzięki[br]zmiennej liczącej.

0:03:59.285,0:04:00.790
Napiszemy „newInd=2”.

0:04:00.890,0:04:02.439
Od tego zaczniemy.

0:04:02.539,0:04:05.597
Tu napiszemy „newInd” zamiast „2”,

0:04:05.697,0:04:09.475
ale docelowo ma być „newInd++”.

0:04:09.575,0:04:11.657
Czyli za każdym razem dodajemy 1.

0:04:11.757,0:04:13.004
Zaczynamy od 2,

0:04:13.549,0:04:16.834
potem jest 3, 4...[br]Za każdym kliknięciem - więcej.

0:04:16.935,0:04:18.043
Spróbujmy!

0:04:18.252,0:04:20.127
Hura! Mnóstwo baloników!

0:04:20.226,0:04:21.944
Balonikowe szaleństwo!

0:04:22.043,0:04:24.126
Fajnie, prawda?

0:04:24.708,0:04:27.122
Ale to nie jest najlepsza metoda.

0:04:27.222,0:04:28.469
Okazuje się,

0:04:28.569,0:04:32.044
że będziemy często[br]dodawać elementy do tablicy.

0:04:32.144,0:04:34.715
Jest znacznie prostszy sposób.

0:04:34.815,0:04:37.896
Skasuję to, co napisaliśmy...

0:04:37.996,0:04:40.907
To już nie jest potrzebne.

0:04:41.007,0:04:42.377
Cofamy.

0:04:42.477,0:04:45.442
Robimy tak. Piszemy: „xPositions”,

0:04:46.073,0:04:48.132
potem kropka, „push”

0:04:48.232,0:04:50.226
i „mouseX”.

0:04:50.916,0:04:56.237
Przywołujemy tę metodę[br]w tablicy „xPositions”.

0:04:56.337,0:04:58.353
Wydajemy polecenie.

0:04:58.453,0:05:02.254
Mówimy: „Wepchnij nową wartość,

0:05:02.354,0:05:05.342
czyli mouseX, na koniec tablicy“.

0:05:05.442,0:05:09.080
Przy każdym przywołaniu,[br]czyli gdy ktoś klika myszką,

0:05:09.180,0:05:12.494
program spojrzy na „mouseX”[br]i umieści to na końcu tablicy.

0:05:12.594,0:05:15.118
Tablica będzie się zatem powiększać.

0:05:15.218,0:05:16.859
Zacznijmy od nowa.

0:05:17.648,0:05:22.247
Udało się! A program jest krótszy[br]niż przedtem!

0:05:23.082,0:05:27.401
Na ogół będziecie używać „push”,[br]żeby dodać elementy do tablicy.

0:05:27.501,0:05:31.541
I świetnie: tablice rosną[br]w czasie trwania programu.

0:05:31.641,0:05:36.224
Np. przy animacji, albo gdy użytkownik[br]coś robi... Możliwości jest dużo.

0:05:36.324,0:05:41.542
Widzieliście 90% tego, do czego[br]używa się tablic - i jak się to robi.

0:05:41.642,0:05:43.864
Ale to nie wszystko.

0:05:43.964,0:05:47.045
Jeśli macie pytania, zadawajcie je.

0:05:47.145,0:05:49.738
Tylko najpierw opanujcie podstawy!