1
00:00:00,825 --> 00:00:02,697
Πριν μερικά χρόνια,

2
00:00:02,697 --> 00:00:06,293
η μητέρα μου εμφάνισε
ρευματοειδή αρθρίτιδα.

3
00:00:06,989 --> 00:00:13,548
Πρήστηκαν οι καρποί, τα γόνατα και 
τα δάχτυλα προκαλώντας της χρόνιο πόνο.

4
00:00:14,391 --> 00:00:16,311
Κατέθεσε αίτηση αναπηρίας.

5
00:00:16,734 --> 00:00:18,964
Σταμάτησε να έρχεται στο τοπικό μας τζαμί.

6
00:00:19,516 --> 00:00:23,423
Κάποια πρωινά δεν μπορούσε να πλύνει
τα δόντια της από τον πόνο.

7
00:00:24,339 --> 00:00:25,906
Ήθελα να βοηθήσω.

8
00:00:26,500 --> 00:00:28,636
Αλλά δεν ήξερα τον τρόπο.

9
00:00:28,636 --> 00:00:30,101
Δεν είμαι γιατρός.

10
00:00:31,005 --> 00:00:35,431
Αυτό που είμαι, είναι ιστορικός ιατρικής.

11
00:00:35,930 --> 00:00:39,392
Οπότε ξεκίνησα να ερευνώ την ιστορία
του χρόνιου πόνου.

12
00:00:39,957 --> 00:00:44,008
Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια έχει
ολόκληρο ιστορικό σχετικά με τον πόνο

13
00:00:44,008 --> 00:00:45,286
στα αρχεία του.

14
00:00:46,593 --> 00:00:50,039
Και βρήκα μια ιστορία,
μια φανταστική ιστορία,

15
00:00:50,039 --> 00:00:55,859
ενός άνδρα που έσωσε - λύτρωσε -
εκατομμύρια ανθρώπους από τον πόνο.

16
00:00:55,859 --> 00:00:57,747
Ανθρώπους σαν τη μητέρα μου.

17
00:00:58,772 --> 00:01:00,312
Δεν τον είχα ακούσει ποτέ μου.

18
00:01:00,312 --> 00:01:04,413
Δεν υπήρχε καμία βιογραφία του,
καμία ταινία του Χόλυγουντ για αυτόν.

19
00:01:04,413 --> 00:01:08,512
Τον έλεγαν Τζον Τζ. Μπονίκα.

20
00:01:09,070 --> 00:01:10,718
Αλλά στην αρχή της ιστορίας μας,

21
00:01:10,718 --> 00:01:15,195
ήταν ευρύτερα γνωστός
ως Τζόνι «Ταύρος» Γουόκερ.

22
00:01:16,611 --> 00:01:19,371
Ήταν μια καλοκαιρινή μέρα του 1941.

23
00:01:19,857 --> 00:01:25,376
Στη μικρή πόλη του Μπρούκφιλντ 
της Νέας Υόρκης είχε έρθει το τσίρκο.

24
00:01:25,376 --> 00:01:29,437
Θεατές μαζεύονταν για να δουν όσους
περπατούσαν σε σύρματα, τους κλόουν,

25
00:01:29,437 --> 00:01:32,160
κι αν ήταν τυχεροί, 
την ανθρώπινη βόμβα κανονιού.

26
00:01:32,160 --> 00:01:36,058
Έρχονταν επίσης να δουν το σωματαρά,
Τζόνι «Ταύρο» Γουόκερ,

27
00:01:36,058 --> 00:01:39,761
ένα μυώδη νταή που θα σε έβαζε κάτω
για ένα δολάριο.

28
00:01:40,467 --> 00:01:43,402
Εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα,
μια φωνή ακούστηκε

29
00:01:43,402 --> 00:01:45,447
στα μεγάφωνα του τσίρκου.

30
00:01:45,447 --> 00:01:49,298
Χρειαζόταν άμεσα ένας γιατρός στη σκηνή
με τα ζωντανά ζώα.

31
00:01:49,302 --> 00:01:51,726
Κάτι είχε πάει στραβά
με το γητευτή των λιονταριών.

32
00:01:51,726 --> 00:01:54,869
Η κορύφωση του νούμερου του 
είχε άσχημη κατάληξη,

33
00:01:54,869 --> 00:01:59,469
και το κεφάλι του είχε κολλήσει
στο στόμα του λιονταριού.

34
00:01:59,469 --> 00:02:01,262
Ξέμενε από αέρα,

35
00:02:01,262 --> 00:02:03,529
το κοινό παρακολουθούσε με τρόμο

36
00:02:03,529 --> 00:02:06,738
καθώς πάσχιζε και τελικά λιποθύμησε.

37
00:02:06,738 --> 00:02:10,069
Όταν τελικά το λιοντάρι χαλάρωσε
τα σαγόνια του,

38
00:02:10,073 --> 00:02:14,897
ο γητευτής έπεσε απλώς ακίνητος
στο έδαφος.

39
00:02:15,813 --> 00:02:18,166
Όταν λίγα λεπτά μετά συνήλθε,

40
00:02:18,166 --> 00:02:20,676
είδε μία γνωστή φιγούρα
να γέρνει πάνω του.

41
00:02:21,169 --> 00:02:23,389
Ήταν ο Ταύρος Γουόκερ.

42
00:02:23,816 --> 00:02:29,739
Ο σωματαράς του είχε κάνει τεχνητή 
αναπνοή και του έσωσε τη ζωή.

43
00:02:30,864 --> 00:02:32,742
Ο σωματαράς δεν το είχε πει σε κανέναν

44
00:02:32,742 --> 00:02:36,315
αλλά στην πραγματικότητα ήταν τριτοετής
φοιτητής Iατρικής.

45
00:02:36,788 --> 00:02:40,444
Περιόδευε με το τσίρκο τα καλοκαίρια
για να πληρώσει τα δίδακτρα,

46
00:02:40,444 --> 00:02:43,707
αλλά το κράτησε κρυφό
για να προστατεύσει την εικόνα του.

47
00:02:43,707 --> 00:02:47,165
Υποτίθεται ότι ήταν ένας αγροίκος,
ένας κακός,

48
00:02:47,165 --> 00:02:49,957
όχι ένας σπασίκλας καλοθελητής.

49
00:02:50,535 --> 00:02:53,182
Ούτε κι οι συμφοιτητές του 
γνώριζαν το μυστικό του.

50
00:02:53,182 --> 00:02:57,415
Όπως έλεγε, «Αν είσαι αθλητής,
είσαι ένας χαζός παλιομοδίτης».

51
00:02:57,849 --> 00:03:00,460
Οπότε δεν τους είπε για το τσίρκο,

52
00:03:00,460 --> 00:03:05,871
ή πως πάλευε επαγγελματικά
τα απογεύματα και τα σαββατοκύριακα.

53
00:03:06,353 --> 00:03:08,967
Χρησιμοποιούσε ένα ψευδώνυμο
όπως το «Ταύρος Γουόκερ»,

54
00:03:08,967 --> 00:03:11,266
ή αργότερα, το «Μασκοφόρο Θαύμα».

55
00:03:11,627 --> 00:03:15,109
Την ίδια χρονιά κράτησε επίσης κρυφή

56
00:03:15,109 --> 00:03:18,462
τη στέψη του ως Πρωταθλητής 
Ελαφρών Βαρέων Βαρών

57
00:03:18,462 --> 00:03:20,111
παγκοσμίως.

58
00:03:21,313 --> 00:03:25,919
Με τα χρόνια, ο Τζον Τζ. Μπονίκα
ζούσε παράλληλες ζωές.

59
00:03:26,515 --> 00:03:28,183
Ήταν παλαιστής.

60
00:03:28,183 --> 00:03:29,390
Ήταν γιατρός.

61
00:03:29,788 --> 00:03:31,284
Ήταν ένας αγροίκος.

62
00:03:31,284 --> 00:03:32,491
Ήταν ένας ήρωας.

63
00:03:33,038 --> 00:03:34,808
Προκαλούσε πόνο,

64
00:03:34,808 --> 00:03:36,016
και τον θεράπευε.

65
00:03:37,242 --> 00:03:40,784
Κι αν και δεν το γνώριζε τότε,
στις επόμενες πέντε δεκαετίες,

66
00:03:40,784 --> 00:03:43,616
θα χρησιμοποιούσε αυτές
τις αντιμαχόμενες ταυτότητες

67
00:03:43,616 --> 00:03:47,043
για να δημιουργήσει ένα νέο 
τρόπο σκέψης για τον πόνο.

68
00:03:47,620 --> 00:03:51,744
Θα άλλαζε τόσο πολύ τα νέα φάρμακα
ώστε δεκαετίες αργότερα,

69
00:03:51,744 --> 00:03:56,576
το περιοδικό Time θα τον αποκαλούσε
πατέρα της ανακούφισης από τον πόνο.

70
00:03:57,351 --> 00:03:59,124
Αλλά όλα αυτά έγιναν αργότερα.

71
00:04:00,179 --> 00:04:05,755
Το 1942, ο Μπονίκα αποφοίτησε
από την Ιατρική και παντρεύτηκε την Έμμα,

72
00:04:05,755 --> 00:04:09,721
την αγαπημένη του, που είχε γνωρίσει 
σε έναν από τους αγώνες του πριν χρόνια.

73
00:04:10,505 --> 00:04:13,691
Ακόμα πάλευε κρυφά, ήταν αναγκασμένος.

74
00:04:13,691 --> 00:04:18,428
Η πρακτική του στο νοσοκομείο του 
Αγ. Βικεντίου δεν του πλήρωνε τίποτα.

75
00:04:19,101 --> 00:04:22,837
Με τη ζώνη του πρωταθλητή, 
πάλευε σε ακριβούς χώρους,

76
00:04:22,837 --> 00:04:24,844
όπως το Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν,

77
00:04:24,844 --> 00:04:26,564
ενάντια σε ισχυρούς αντιπάλους,

78
00:04:26,564 --> 00:04:29,427
όπως ο Έβερετ «Ξανθιά Αρκούδα» Μάρσαλ,

79
00:04:29,427 --> 00:04:33,153
ή τον τρεις φορές πρωταθλητή,
Άντζελο Σαβόλντι.

80
00:04:34,192 --> 00:04:37,009
Οι αγώνες είχαν επιπτώσεις στο σώμα του.

81
00:04:37,009 --> 00:04:40,311
Είχε τραβήγματα στο ισχίο, 
σπασμένα πλευρά.

82
00:04:40,311 --> 00:04:45,087
Ένα βράδυ, το μεγάλο δάχτυλο του 
Τρομερού Τούρκου του έκανε μια ουλή

83
00:04:45,087 --> 00:04:46,729
σε όλο το πρόσωπό του.

84
00:04:47,302 --> 00:04:51,591
Την επόμενη μέρα στη δουλειά φόρεσε
χειρουργική μάσκα για να την καλύψει.

85
00:04:52,450 --> 00:04:57,048
Δύο φορές ο Μπονίκα πήγε στα επείγοντα
με το ένα μάτι τόσο μελανιασμένο,

86
00:04:57,048 --> 00:04:58,564
ώστε ήταν αδύνατον να δει.

87
00:04:59,138 --> 00:05:04,004
Το χειρότερο όμως ήταν τα τσακισμένα
σαν κουνουπίδι αυτιά του.

88
00:05:04,004 --> 00:05:07,812
Έλεγε ότι τα ένιωθε σαν δύο μπάλες 
του μπέιζμπολ στο κεφάλι του.

89
00:05:09,153 --> 00:05:12,655
Στη ζωή του ο πόνος 
συνέχισε να συσσωρεύεται.

90
00:05:13,177 --> 00:05:17,053
Στη συνέχεια, είδε τη γυναίκα του
να γεννάει στο νοσοκομείο του.

91
00:05:17,509 --> 00:05:21,043
Φούσκωνε κι έσπρωχνε, με μεγάλη οδύνη.

92
00:05:21,657 --> 00:05:24,171
Ο μαιευτήρας της κάλεσε
τον ειδικευόμενο σε βάρδια

93
00:05:24,171 --> 00:05:27,263
για να της δώσει λίγο αιθέρα
για να την ανακουφίσει από τον πόνο.

94
00:05:27,519 --> 00:05:30,910
Αλλά ο ειδικευόμενος ήταν νέος,
και δούλευε μόνο τρεις εβδομάδες,

95
00:05:30,910 --> 00:05:33,794
ήταν νευρικός,
κι όπως της έδινε τον αιθέρα,

96
00:05:33,794 --> 00:05:35,912
ερέθισε το λαιμό της Έμμα.

97
00:05:36,145 --> 00:05:40,293
Έκανε εμετό και πνίγηκε,
και άρχισε να γίνεται μπλε.

98
00:05:40,895 --> 00:05:46,189
Ο Μπονίκα, που παρακολουθούσε,
τον έσπρωξε μακριά,

99
00:05:46,189 --> 00:05:47,920
καθάρισε τον αεραγωγό της,

100
00:05:47,920 --> 00:05:51,222
κι έσωσε τη γυναίκα του
και την αγέννητη κόρη του.

101
00:05:52,172 --> 00:05:57,314
Εκείνη τη στιγμή αποφάσισε να αφιερώσει
τη ζωή του στην αναισθησιολογία.

102
00:05:57,314 --> 00:06:02,780
Αργότερα, θα βοηθούσε ακόμα στο σχεδιασμό
του επισκληριδίου για τον τοκετό.

103
00:06:02,780 --> 00:06:05,025
Αλλά πριν μπορέσει 
να αφοσιωθεί στη μαιευτική,

104
00:06:05,025 --> 00:06:08,875
ο Μπονίκα έπρεπε να παρουσιαστεί
για τη βασική εκπαίδευση.

105
00:06:10,223 --> 00:06:12,167
Την περίοδο της απόβασης στη Νορμανδία,

106
00:06:12,167 --> 00:06:15,363
ο Μπονίκα παρουσιάστηκε στο 
Στρατιωτικό Ιατρικό Κέντρο Μάντιγκαν,

107
00:06:15,363 --> 00:06:16,723
κοντά στην Τακόμα.

108
00:06:16,723 --> 00:06:22,132
Με 7.700 κρεβάτια, ήταν ένα 
από τα μεγαλύτερα στρατιωτικά νοσοκομεία.

109
00:06:22,132 --> 00:06:25,308
Εκει, ο Mπονίκα ήταν υπεύθυνος
για τον έλεγχο του πόνου.

110
00:06:25,308 --> 00:06:27,618
Ήταν μόνο 27 χρονών.

111
00:06:28,470 --> 00:06:31,708
Νοσηλεύοντας τόσους ασθενείς,
ο Μπονίκα άρχισε να παρατηρεί κρούσματα

112
00:06:31,708 --> 00:06:34,483
που έρχονταν σε αντίθεση 
με όσα είχε διδαχθεί.

113
00:06:34,976 --> 00:06:39,816
Υποτίθεται ότι ο πόνος ήταν 
κώδωνας κινδύνου, με την καλή έννοια,

114
00:06:39,816 --> 00:06:44,146
ο τρόπος που το σώμα έδινε σήμα
για τραυματισμό, όπως ένα σπασμένο χέρι.

115
00:06:44,538 --> 00:06:46,170
Αλλά σε μερικές περιπτώσεις,

116
00:06:46,174 --> 00:06:49,689
όπως όταν είχαν ακρωτηριάσει 
το πόδι ενός ασθενούς,

117
00:06:49,689 --> 00:06:53,894
ο ασθενής συνέχιζε να διαμαρτύρεται 
ότι πονούσε στο κομμένο του πόδι.

118
00:06:54,231 --> 00:06:58,373
Αλλά αν είχε θεραπευτεί ο τραυματισμός,
γιατί ηχούσε ακόμα ο κώδωνας;

119
00:06:58,861 --> 00:07:02,974
Υπήρχαν περιστατικά όπου δεν υπήρχε
καμία απολύτως ένδειξη τραυματισμού,

120
00:07:02,974 --> 00:07:05,876
αλλά ωστόσο, ο ασθενής πονούσε.

121
00:07:06,678 --> 00:07:09,990
Ο Μπονίκα συγκέντρωσε 
όλους τους ειδικούς του νοσοκομείου -

122
00:07:09,990 --> 00:07:13,278
χειρούργους, νευρολόγους,
ψυχιάτρους και τους υπόλοιπους.

123
00:07:13,782 --> 00:07:17,188
Προσπάθησε να πάρει τη γνώμη τους
για αυτούς τους ασθενείς.

124
00:07:17,643 --> 00:07:23,013
Κράτησε τόσο καιρό, ώστε οργάνωνε 
ομαδικές συγκεντρώσεις στο μεσημεριανό.

125
00:07:23,013 --> 00:07:27,563
Ήταν σαν ομάδα του μποξ από ειδικούς
για να γιατρέψουν τον πόνο του ασθενούς.

126
00:07:27,563 --> 00:07:31,943
Κανείς παλιότερα δεν είχε εστιάσει
τόσο στο θέμα του πόνου.

127
00:07:32,928 --> 00:07:35,318
Μετά από αυτό, το έριξε στο διάβασμα.

128
00:07:35,845 --> 00:07:38,758
Διάβαζε όποιο ιατρικό εγχειρίδιο
έπεφτε στα χέρια του,

129
00:07:38,758 --> 00:07:41,793
σημειώνοντας προσεκτικά 
κάθε αναφορά της λέξης «πόνος».

130
00:07:42,282 --> 00:07:46,157
Από τις 14.000 σελίδες που διάβασε,

131
00:07:46,157 --> 00:07:50,363
η λέξη «πόνος» αναφερόταν
σε 17 και μισή από αυτές.

132
00:07:50,908 --> 00:07:52,864
17 και μισή.

133
00:07:52,864 --> 00:07:58,386
Για το πιο βασικό, το πιο κοινό,
το πιο οδυνηρό μέρος της ασθένειας.

134
00:07:58,875 --> 00:08:00,966
Ο Μπονίκα ξαφνιάστηκε, όπως ανέφερε,

135
00:08:00,966 --> 00:08:05,434
«Σε τι είδους συμπέρασμα 
μπορείς να καταλήξεις;

136
00:08:05,434 --> 00:08:08,716
Το πιο σημαντικό πράγμα
από τη μεριά του ασθενούς,

137
00:08:08,716 --> 00:08:10,635
δεν αναφέρεται πουθενά».

138
00:08:11,295 --> 00:08:15,139
Για τα επόμενα οκτώ χρόνια,
ο Μπονίκα θα το συζητούσε αρκετά.

139
00:08:15,139 --> 00:08:17,987
Θα έγραφε σχετικά, θα έγραφε
αυτές τις σελίδες που έλειπαν.

140
00:08:17,987 --> 00:08:22,091
Έγραφε αυτό που έγινε αργότερα γνωστό
ως η Βίβλος του Πόνου.

141
00:08:22,575 --> 00:08:25,946
Σε αυτήν, πρότεινε νέες στρατηγικές,

142
00:08:25,946 --> 00:08:29,554
νέες θεραπείες με τη χρήση ενέσεων
για τον αποκλεισμό των νεύρων.

143
00:08:29,554 --> 00:08:32,341
Πρότεινε ένα νέο ίδρυμα,
την Κλινική του Πόνου,

144
00:08:32,341 --> 00:08:34,639
βασιζόμενο στις μεσημεριανές συναντήσεις.

145
00:08:35,248 --> 00:08:37,709
Το πιο σημαντικό όμως για το βιβλίο του

146
00:08:37,709 --> 00:08:42,015
ήταν ότι αποτέλεσε ένα συναισθηματικό
κώδωνα κινδύνου για την ιατρική.

147
00:08:42,486 --> 00:08:48,411
Μια απεγνωσμένη έκκληση στους γιατρούς
για να πάρουν στα σοβαρά τον πόνο

148
00:08:48,411 --> 00:08:50,157
για τις ζωές των ασθενών.

149
00:08:51,321 --> 00:08:54,760
Μετέπλασε το βασικό σκοπό της ιατρικής.

150
00:08:55,373 --> 00:08:59,408
Ο στόχος δεν ήταν 
να καλυτερεύσει τους ασθενείς.

151
00:08:59,408 --> 00:09:03,514
Αλλά να τους κάνει να αισθανθούν καλύτερα.

152
00:09:04,955 --> 00:09:07,202
Προώθησε το σχέδιο του για δεκαετίες,

153
00:09:07,202 --> 00:09:10,404
προτού τελικά καθιερωθεί
στα μέσα της δεκαετίας του '70.

154
00:09:10,831 --> 00:09:14,615
Εκατοντάδες κλινικές πόνου 
ξεφύτρωσαν σε όλον τον κόσμο.

155
00:09:15,711 --> 00:09:19,401
Αλλά με τη δημιουργία τους,
έγινε μια τραγική στροφή.

156
00:09:19,754 --> 00:09:23,285
Τα χρόνια πάλης του Μπονίκα
τον πρόλαβαν.

157
00:09:24,597 --> 00:09:26,869
Για πάνω από 20 χρόνια απείχε από το ρινγκ

158
00:09:26,869 --> 00:09:31,278
αλλά οι 1.500 επαγγελματικοί γύροι
είχαν αφήσει το σημάδι τους στο σώμα του.

159
00:09:31,769 --> 00:09:36,280
Περίπου στα 50 του, έπασχε 
από σοβαρή οστεοαρθρίτιδα.

160
00:09:36,280 --> 00:09:40,363
Στα επόμενα 20 χρόνια
θα έκανε 22 χειρουργεία,

161
00:09:40,363 --> 00:09:42,960
μεταξύ άλλων τέσσερις εγχειρήσεις
σπονδυλικής στήλης,

162
00:09:42,960 --> 00:09:45,741
και απανωτές αντικαταστάσεις γοφού.

163
00:09:46,110 --> 00:09:49,807
Με το ζόρι σήκωνε το χέρι του,
έστριβε το λαιμό του.

164
00:09:50,144 --> 00:09:53,007
Περπατούσε μόνο με πατερίτσες.

165
00:09:53,879 --> 00:09:57,833
Οι φίλοι και παλιοί μαθητές του
έγιναν οι γιατροί του.

166
00:09:57,833 --> 00:10:02,235
Ένας είπε πως έκανε τις περισσότερες
ενέσεις για αποκλεισμό των νεύρων

167
00:10:02,235 --> 00:10:05,107
από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο.

168
00:10:06,043 --> 00:10:09,465
Σαν εργασιομανής,
δούλευε ακόμα περισσότερο,

169
00:10:09,465 --> 00:10:11,882
15 με 18 ώρες τη μέρα.

170
00:10:11,882 --> 00:10:14,461
Το να γιατρεύει έγινε
παραπάνω από επάγγελμα,

171
00:10:14,461 --> 00:10:17,617
ήταν ο δικός του πιο πετυχημένος
τρόπος ανακούφισης.

172
00:10:18,295 --> 00:10:22,075
«Αν δεν ήμουν τόσο απασχολημένος,»
είπε σε έναν δημοσιογράφο,

173
00:10:22,075 --> 00:10:25,880
«θα ήμουν παντελώς ανάπηρος».

174
00:10:27,423 --> 00:10:30,946
Σε ένα επαγγελματικό ταξίδι στη Φλόριντα
στις αρχές του 1980,

175
00:10:30,946 --> 00:10:36,608
ο Μπονίκα είπε σε ένα παλιό μαθητή του
να τον πάει στο Χάιντ Παρκ, στην Τάμπα.

176
00:10:37,338 --> 00:10:41,466
Οδήγησαν δίπλα σε φοίνικες
και σταμάτησαν σε μια παλιά έπαυλη,

177
00:10:41,466 --> 00:10:46,276
με τεράστια ασημένια οβιδοβόλα κανόνια
κρυμμένα στο γκαράζ.

178
00:10:46,895 --> 00:10:49,894
To σπίτι ήταν της οικογένειας Ζακίνι,

179
00:10:49,894 --> 00:10:53,210
που ήταν κάτι σαν οι γαλαζοαίματοι
του Αμερικανικού τσίρκου.

180
00:10:54,229 --> 00:10:56,832
Πριν από δεκαετίες, ο Μπονίκα
τους είχε παρακολουθήσει,

181
00:10:56,832 --> 00:10:59,823
ντυμένους με τις ασημένιες φόρμες
και τα ματογυάλια,

182
00:10:59,823 --> 00:11:03,855
να εκτελούν το πρωτοπόρο τους νούμερο,
την Ανθρώπινη Μπάλα Κανονιού.

183
00:11:04,772 --> 00:11:08,277
Αλλά τώρα, όπως κι εκείνος, 
είχαν αποσυρθεί.

184
00:11:09,267 --> 00:11:12,822
Πλέον, όλη αυτή η γενιά έχει πεθάνει,
όπως και ο Μπονίκα,

185
00:11:12,822 --> 00:11:16,065
οπότε δεν μπορούμε ακριβώς
να γνωρίζουμε τι είπαν εκείνη τη μέρα.

186
00:11:16,475 --> 00:11:18,865
Μου αρέσει όμως να το φαντάζομαι.

187
00:11:19,233 --> 00:11:22,606
Ο σωματαράς και οι ανθρώπινες οβίδες
να ξανασυναντιούνται,

188
00:11:22,606 --> 00:11:25,293
επιδεικνύοντας τα παλιά 
και τα νέα σημάδια τους.

189
00:11:25,802 --> 00:11:28,128
Μπορεί ο Μπονίκα 
να τους συμβούλευσε ιατρικά.

190
00:11:28,128 --> 00:11:33,302
Ίσως είπε αυτό που είπε 
αργότερα σε μία προφορική ιστορία.

191
00:11:33,302 --> 00:11:39,698
ότι τα χρόνια στο τσίρκο και στην πάλη
διαμόρφωσαν σημαντικά τη ζωή του.

192
00:11:41,286 --> 00:11:44,450
Ο Μπονίκα βίωσε από κοντά τον πόνο.

193
00:11:45,236 --> 00:11:47,766
Τον ένιωσε. Τον έζησε.

194
00:11:48,453 --> 00:11:52,600
Και δεν μπορούσε με τίποτα 
να τον αγνοεί στους άλλους.

195
00:11:53,449 --> 00:11:56,613
Νιώθοντας έτσι, ανακάλυψε ένα 
τελείως καινούργιο πεδίο,

196
00:11:56,613 --> 00:11:59,749
είχε σπουδαίο ρόλο στη λήψη φαρμάκων
για την αναγνώριση του πόνου

197
00:11:59,749 --> 00:12:01,305
τόσο και του ίδιου.

198
00:12:02,627 --> 00:12:04,579
Στην ίδια προφορική ιστορία,

199
00:12:04,579 --> 00:12:07,112
ο Μπονίκα ισχυρίστηκε ότι ο πόνος

200
00:12:07,112 --> 00:12:11,353
είναι η πιο περίπλοκη ανθρώπινη εμπειρία.

201
00:12:12,215 --> 00:12:16,023
Εκείνη που αφορά το παρελθόν σου,
το παρόν σου,

202
00:12:16,023 --> 00:12:18,393
τη συμπεριφορά σου, τη ζωή σου.

203
00:12:19,256 --> 00:12:22,081
Κάτι τέτοιο ήταν απολύτως αληθινό 
για τον Μπονίκα.

204
00:12:22,593 --> 00:12:25,894
Αλλά ήταν επίσης και για τη μητέρα μου.

205
00:12:28,043 --> 00:12:31,472
Είναι εύκολο για τους γιατρούς
να βλέπουν τη μητέρα μου

206
00:12:31,472 --> 00:12:34,612
ως έναν επαγγελματία ασθενή,

207
00:12:34,612 --> 00:12:38,870
ως μία γυναίκα που περνάει απλώς 
τις μέρες της στην αίθουσα αναμονής.

208
00:12:39,714 --> 00:12:43,195
Κάποιες φορές κολλάω κι εγώ
και τη βλέπω με τον ίδιο τρόπο.

209
00:12:45,076 --> 00:12:47,093
Αλλά βλέποντας τον πόνο του Μπονίκα,

210
00:12:47,093 --> 00:12:51,573
μια απόδειξη 
για το πως έζησε πλήρως τη ζωή του,

211
00:12:51,573 --> 00:12:56,650
άρχισα να θυμάμαι όλα όσα 
έχει ο πόνος της μητέρας μου.

212
00:12:58,280 --> 00:13:02,258
Πριν πρηστούν και γίνουν αρθριτικά,

213
00:13:02,258 --> 00:13:05,717
τα δάχτυλα της μητέρας μου κροτάλιζαν

214
00:13:05,717 --> 00:13:08,679
στο τμήμα Ανθρωπίνου Δυναμικού
στο νοσοκομείο που δούλευε.

215
00:13:09,150 --> 00:13:13,718
Τύλιγαν πίτες σαμόσα για όλο το τζαμί.

216
00:13:14,734 --> 00:13:18,475
Όταν ήμουν παιδί, έκοβαν τα μαλλιά μου,

217
00:13:18,475 --> 00:13:20,875
σκούπιζαν τη μύτη μου,

218
00:13:20,875 --> 00:13:23,115
έδεναν τα κορδόνια μου.

219
00:13:29,832 --> 00:13:31,307
Σας ευχαριστώ.

220
00:13:31,307 --> 00:13:36,140
(Χειροκρότημα)