Goedemiddag.
Ik heet Uldus.
Ik ben een fotograaf uit Rusland.
Zes jaar geleden begon ik
ironische zelfportretten te maken.
Ik wou stereotypen aan de kaak stellen
over nationaliteiten, geslacht
en maatschappelijke kwesties.
(ik verkoop wapens, drugs en kinderporno.
wodka = water)
Ik gebruik fotografie als instrument
om mijn boodschap over te brengen.
Ook vandaag sta ik voor de camera
en probeer ik net zo dapper te zijn
als Wonder Woman.
Ik wil een uitgebalanceerde boodschap
overbrengen
met de nadruk op schoonheid, esthetica,
compositie, ironie en kunst.
Ik wil jullie iets vertellen
over mijn project
'Wanhopige Romantici'.
Ik gebruik schilderijen
van de Pre-Raphaelite Brotherhood,
een Engelse kunstenaarsgroep
in het midden van de 19de eeuw.
Ik nam een bestaand schilderij
en gaf het een nieuwe,
hedendaagse betekenis.
Ik heb het over zaken
in mijn naaste omgeving
in Rusland.
Ik leg mensen vast die geen model zijn
maar wel een interessant verhaal hebben.
Deze jongen is beroepsdanser.
Hij is pas 12 jaar.
Op de middelbare school
verbergt hij dat hij danst
en zet hij zijn 'stoere' masker op
omdat hij erbij wil horen,
net als een soldaat
zonder eigen persoonlijkheid.
Maar deze jongen heeft doelen
en dromen in z'n leven,
en verbergt ze omdat hij
geaccepteerd wil worden.
Want het is niet makkelijk
om anders te zijn.
Vooral niet n Rusland.
Bij het volgende portret geef ik
een overdrachtelijke uitleg.
Dit is Nikita,
een beveiligingsagent in een van de bars
van Sint-Petersburg.
Hij zegt vaak:
"Je wil me niet kwaad zien",
een citaat uit de film 'Hulk',
maar ik heb hem nog nooit kwaad gezien.
Hij verbergt z'n gevoelige,
romantische ziel
want bij kerels in Rusland
is het niet cool om romantisch te zijn.
Het is wel cool als je omringd bent
door vrouwen
en er uitziet als een agressieve hulk.
(Gelach)
Als onderdeel van m'n project
neem ik soms een schilderij
en geef er een nieuwe betekenis aan,
of ik geef het een verleidelijke draai.
Soms vergelijk ik gelaatsuitdrukkingen
en speel ik met woorden.
De ijzeren man, ijzig, strijkijzer.
(Gelach)
Met mijn kunstwerken
maak ik maatschappelijke kwesties
in mijn omgeving in Rusland
bespreekbaar.
In Rusland zijn
de meeste meisjes van 18, 19 jaar
al klaar voor het huwelijk
Trouwen is hun grote droom.
Ons wordt van jongs af ingeprent
dat een geslaagd huwelijk
een geslaagd leven betekent.
De meeste meisjes vechten
voor een goede man.
Hoe zit dat met mij?
Ik ben 27 jaar oud.
De Russische samenleving
ziet me als een ouwe vrijster,
een hopeloos geval
dat nooit zal trouwen.
Daarom kun je me zien met
een Mexicaans vechtmasker op,
of in een trouwjurk,
wanhopig in m'n tuintje.
Maar onthoud dat ironie
het sleutelwoord is.
Ik gebruik het om meisjes
te motiveren
om voor hun doelen en dromen
te vechten
en stereotypen te veranderen.
Wees dapper en ironisch. Het helpt.
Wees grappig en creƫer iets magisch.
(Applaus)