WEBVTT 00:00:09.491 --> 00:00:12.526 อะไรให้เสียงดังแหลมกับทรัมเป็ต 00:00:12.526 --> 00:00:17.177 และให้เสียงต่ำจากท้องแบบ "โอม ปา ปา" กับทูบา 00:00:17.177 --> 00:00:21.317 และอะไรที่ทำให้ทรอมโบนมีแสดงที่แสนหรูหรา 00:00:21.317 --> 00:00:24.978 คำตอบไม่ได้อยู่ที่ทองเหลือง วัสดุที่ใช้สร้างพวกมัน 00:00:24.978 --> 00:00:26.750 แต่การเดินทางของลม 00:00:26.750 --> 00:00:30.895 จากปอดของนักดนตรี สู่เครื่องดนตรีหน้าตาเหมือนระฆัง 00:00:30.895 --> 00:00:35.901 เหมือนกับเสียงอื่นๆ ดนตรีประกอบด้วยการสั่นที่เดินทางผ่านอากาศ 00:00:35.901 --> 00:00:40.268 เครื่องดนตรีถูกแบ่งชนิด ตามการสั่นสะเทือนที่ถูกสร้างขึ้นมา 00:00:40.268 --> 00:00:42.225 เครื่องเคาะ ใช้การตี 00:00:42.225 --> 00:00:45.244 เครื่องสาย ใช้การดีดหรือสี 00:00:45.244 --> 00:00:49.525 เครื่องเป่าลิ้นไม้ ใช้การเป่า ผ่านลิ้นไม้หรือขอบคมๆ 00:00:49.525 --> 00:00:51.152 อย่างไรก็ดี สำหรับเครื่องทองเหลือง 00:00:51.152 --> 00:00:55.402 การสั่นสะเทือน มาจากปากของนักดนตรีโดยตรง 00:00:55.402 --> 00:01:00.632 สิ่งแรกๆ ที่ผู้เล่นเครื่องดนตรีทองเหลือง ต้องเรียนรู้ คือการหลายใจเข้าลึกๆ 00:01:00.632 --> 00:01:05.970 จนกระทั่งเท่าที่ทุกอนุภาคอากาศ จะสามารถอัดเข้าไปในปอดได้ 00:01:05.970 --> 00:01:09.402 เมื่อได้มวลอากาศในนั้นแล้ว มันก็จะต้องออกมาทางปาก 00:01:09.402 --> 00:01:12.554 แต่ตอนนั้น การต่อสู้ภายในจะเกิดขึ้น 00:01:12.554 --> 00:01:16.988 เมื่อนักดนตรีพยายามปิดริมฝีปากให้สนิท 00:01:16.988 --> 00:01:21.163 พร้อมๆ กับที่เป่าลมออกไป เพียงพอที่จะบังคับให้มันเปิดออก 00:01:21.163 --> 00:01:24.213 ลมที่หนีออกไปเจอกับการต้าน จากกล้ามเนื้อริมฝีปาก 00:01:24.213 --> 00:01:27.075 เกิดเป็นช่องเปิดที่เรียกว่าช่องทางออก 00:01:27.075 --> 00:01:32.207 และสร้างการสั่นสะเทือนที่ผู้เล่นเครื่องทองเหลือง เรียกว่า "เสียงหึ่งๆ" 00:01:32.207 --> 00:01:35.164 เมื่อกำพวด [ชิ้นส่วนเครื่องดนตรีที่ติดกับปาก] ถูกวางชิดกับริมฝีปากที่สั่นอยู่ 00:01:35.164 --> 00:01:37.742 มันปรับเสียงหึ่งเล็กน้อย 00:01:37.742 --> 00:01:41.036 ขยายการสั่นที่บางความถึ่ 00:01:41.036 --> 00:01:42.747 แต่มันน่าสนใจตรงที่ว่า 00:01:42.747 --> 00:01:46.481 มันขึ้นอยู่กับว่ากำพวดนั้น เชื่อมต่อกับเครื่องดนตรีชนิดใด 00:01:46.481 --> 00:01:49.495 ตัวเครื่องดนตรีทองเหลือง ทำหน้าที่สำคัญเป็นอุโมงค์ 00:01:49.495 --> 00:01:52.609 ที่ทำให้เสียงดังก้องด้วยอุโมงค์อากาศ ที่ถูกเป่าผ่านมัน 00:01:52.609 --> 00:01:54.993 ทางที่คลื่นเสียงเดินทางผ่านอุโมงค์นี้ 00:01:54.993 --> 00:01:59.774 สร้างรูปแบบที่จำกัดของระดับเสียง ที่เรียกกันว่า "ฮาโมนิก ซีรีส์" (harmonic series) 00:01:59.774 --> 00:02:02.764 ที่มีระยะระหว่างตัวโน้ตที่ห่างกัน ในช่วงต่ำ 00:02:02.764 --> 00:02:06.482 แต่เข้ามาใกล้กันมากขึ้น เมื่อระดับเสียงเพิ่มขึ้น 00:02:06.482 --> 00:02:08.668 นักดนตรีสามารถเปลี่ยนระดับเสียงของโน้ต 00:02:08.668 --> 00:02:14.674 ผ่านการบีบเข้าด้วยกันของริมฝีปาก และการเปลี่ยนปริมาตรอากาศ และความเร็ว 00:02:14.674 --> 00:02:18.403 ลมอุ่นๆ ที่ออกมาอย่างช้าๆ ให้ระดับเสียงต่ำ 00:02:18.403 --> 00:02:23.986 ลมที่เร็วและเย็น ให้ระดับเสียงที่สูงในซีรีส์นั้น 00:02:23.986 --> 00:02:28.174 แต่ว่า แต่ละฮาร์โมนิก ซีรีส์ มีช่วงว่าง ที่ระดับเสียงหายไป 00:02:28.174 --> 00:02:30.447 และด้วยความสามารถอันหลากหลาย ของเครื่องดนตรีทองเหลือง 00:02:30.447 --> 00:02:34.367 พวกมันมีคุณสมบัติสับเปลี่ยนได้หลายซีรีส์ 00:02:34.367 --> 00:02:37.353 เครื่องดนตรีอย่างทรัมเป็ด กระบอกสูงสามารถลดต่ำลงมาได้ 00:02:37.353 --> 00:02:41.082 เพื่อเพิ่มความยาวของท่อที่อากาศเดินทางผ่าน 00:02:41.082 --> 00:02:46.219 ในขณะที่ในทรอมโบม มันเกิดขึ้นโดยการยืดออกของท่อเลือน 00:02:46.219 --> 00:02:49.215 ทำให้ท่อยืดยาวออกไป ยืดอุโมงค์อากาศที่กำลังสั่น 00:02:49.215 --> 00:02:53.900 ลดความถึ่ของการสั่น และเป็นผลให้เกิดระดับเสียงที่ต่ำลง 00:02:53.900 --> 00:02:56.854 นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมทูบา เครื่องดนตรีทองเหลืองที่ใหญ่ที่สุด 00:02:56.854 --> 00:03:00.934 ก็เป็นหนึ่งในเครื่องดนตรีที่เล่นเสียงตัวโน้ต ได้ต่ำที่สุด 00:03:00.934 --> 00:03:04.827 ฉะนั้น การเปลี่ยนความความยาวของเครื่องดนตรี เป็นการเปลี่ยนฮาโมนิก ซีรีส์ 00:03:04.827 --> 00:03:08.135 ในขณะที่การเปลี่ยนการสั่นเล็กน้อย ของอากาศที่ผ่าน และริมฝีปากของผู้เล่น 00:03:08.135 --> 00:03:10.964 ให้โน้ตที่แตกต่างกัน 00:03:10.964 --> 00:03:16.357 และโน้ตเหล่านั้นสุดท้ายแล้วก็จะออกมา ทางปลายปากกระฆังที่บานออก 00:03:16.357 --> 00:03:20.184 ในตอนแรกที่เริ่มด้วยการหายใจเข้า และการสั่นบนริมฝีปาก 00:03:20.184 --> 00:03:24.325 ได้ถูกเปลี่ยนเป็นเสียงที่ห้าวและแหบ 00:03:24.325 --> 00:03:27.957 การความคุมอย่างชำนาญของนักดนตรี ในทุกขั้นตอน 00:03:27.957 --> 00:03:29.205 จากปอด 00:03:29.205 --> 00:03:30.266 ถึงริมฝีปาก 00:03:30.266 --> 00:03:31.432 ไปยังกำพวด 00:03:31.432 --> 00:03:35.157 ไปยังเครื่องดนตรีเอง สร้างความหลากหลายแห่งระดับเสียง 00:03:35.157 --> 00:03:38.908 ที่สามารถได้ยินในงานประพันธ์ทางดนตรี หลากชนิดทั่วโลก 00:03:38.908 --> 00:03:41.684 โดยการควบคุมพลังของการสะท้อนตามธรรมชาติ 00:03:41.684 --> 00:03:44.034 ในแบบที่ปรับเปลี่ยนและควบคุมได้ 00:03:44.034 --> 00:03:48.371 เครื่องดนตรีทองเหลืองเป็นตัวอย่างที่ดี ของการหลอมรวมความสร้างสรรค์ของมนุษย์ 00:03:48.371 --> 00:03:51.098 กับฟิสิกส์ในโลกของเรา