อะไรให้เสียงดังแหลมกับทรัมเป็ต
และให้เสียงต่ำจากท้องแบบ "โอม ปา ปา"
กับทูบา
และอะไรที่ทำให้ทรอมโบนมีแสดงที่แสนหรูหรา
คำตอบไม่ได้อยู่ที่ทองเหลือง
วัสดุที่ใช้สร้างพวกมัน
แต่การเดินทางของลม
จากปอดของนักดนตรี
สู่เครื่องดนตรีหน้าตาเหมือนระฆัง
เหมือนกับเสียงอื่นๆ
ดนตรีประกอบด้วยการสั่นที่เดินทางผ่านอากาศ
เครื่องดนตรีถูกแบ่งชนิด
ตามการสั่นสะเทือนที่ถูกสร้างขึ้นมา
เครื่องเคาะ ใช้การตี
เครื่องสาย ใช้การดีดหรือสี
เครื่องเป่าลิ้นไม้ ใช้การเป่า
ผ่านลิ้นไม้หรือขอบคมๆ
อย่างไรก็ดี สำหรับเครื่องทองเหลือง
การสั่นสะเทือน
มาจากปากของนักดนตรีโดยตรง
สิ่งแรกๆ ที่ผู้เล่นเครื่องดนตรีทองเหลือง
ต้องเรียนรู้ คือการหลายใจเข้าลึกๆ
จนกระทั่งเท่าที่ทุกอนุภาคอากาศ
จะสามารถอัดเข้าไปในปอดได้
เมื่อได้มวลอากาศในนั้นแล้ว
มันก็จะต้องออกมาทางปาก
แต่ตอนนั้น การต่อสู้ภายในจะเกิดขึ้น
เมื่อนักดนตรีพยายามปิดริมฝีปากให้สนิท
พร้อมๆ กับที่เป่าลมออกไป
เพียงพอที่จะบังคับให้มันเปิดออก
ลมที่หนีออกไปเจอกับการต้าน
จากกล้ามเนื้อริมฝีปาก
เกิดเป็นช่องเปิดที่เรียกว่าช่องทางออก
และสร้างการสั่นสะเทือนที่ผู้เล่นเครื่องทองเหลือง
เรียกว่า "เสียงหึ่งๆ"
เมื่อกำพวด [ชิ้นส่วนเครื่องดนตรีที่ติดกับปาก]
ถูกวางชิดกับริมฝีปากที่สั่นอยู่
มันปรับเสียงหึ่งเล็กน้อย
ขยายการสั่นที่บางความถึ่
แต่มันน่าสนใจตรงที่ว่า
มันขึ้นอยู่กับว่ากำพวดนั้น
เชื่อมต่อกับเครื่องดนตรีชนิดใด
ตัวเครื่องดนตรีทองเหลือง
ทำหน้าที่สำคัญเป็นอุโมงค์
ที่ทำให้เสียงดังก้องด้วยอุโมงค์อากาศ
ที่ถูกเป่าผ่านมัน
ทางที่คลื่นเสียงเดินทางผ่านอุโมงค์นี้
สร้างรูปแบบที่จำกัดของระดับเสียง
ที่เรียกกันว่า "ฮาโมนิก ซีรีส์" (harmonic series)
ที่มีระยะระหว่างตัวโน้ตที่ห่างกัน
ในช่วงต่ำ
แต่เข้ามาใกล้กันมากขึ้น
เมื่อระดับเสียงเพิ่มขึ้น
นักดนตรีสามารถเปลี่ยนระดับเสียงของโน้ต
ผ่านการบีบเข้าด้วยกันของริมฝีปาก
และการเปลี่ยนปริมาตรอากาศ และความเร็ว
ลมอุ่นๆ ที่ออกมาอย่างช้าๆ
ให้ระดับเสียงต่ำ
ลมที่เร็วและเย็น ให้ระดับเสียงที่สูงในซีรีส์นั้น
แต่ว่า แต่ละฮาร์โมนิก ซีรีส์ มีช่วงว่าง
ที่ระดับเสียงหายไป
และด้วยความสามารถอันหลากหลาย
ของเครื่องดนตรีทองเหลือง
พวกมันมีคุณสมบัติสับเปลี่ยนได้หลายซีรีส์
เครื่องดนตรีอย่างทรัมเป็ด
กระบอกสูงสามารถลดต่ำลงมาได้
เพื่อเพิ่มความยาวของท่อที่อากาศเดินทางผ่าน
ในขณะที่ในทรอมโบม
มันเกิดขึ้นโดยการยืดออกของท่อเลือน
ทำให้ท่อยืดยาวออกไป
ยืดอุโมงค์อากาศที่กำลังสั่น
ลดความถึ่ของการสั่น
และเป็นผลให้เกิดระดับเสียงที่ต่ำลง
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมทูบา
เครื่องดนตรีทองเหลืองที่ใหญ่ที่สุด
ก็เป็นหนึ่งในเครื่องดนตรีที่เล่นเสียงตัวโน้ต
ได้ต่ำที่สุด
ฉะนั้น การเปลี่ยนความความยาวของเครื่องดนตรี
เป็นการเปลี่ยนฮาโมนิก ซีรีส์
ในขณะที่การเปลี่ยนการสั่นเล็กน้อย
ของอากาศที่ผ่าน และริมฝีปากของผู้เล่น
ให้โน้ตที่แตกต่างกัน
และโน้ตเหล่านั้นสุดท้ายแล้วก็จะออกมา
ทางปลายปากกระฆังที่บานออก
ในตอนแรกที่เริ่มด้วยการหายใจเข้า
และการสั่นบนริมฝีปาก
ได้ถูกเปลี่ยนเป็นเสียงที่ห้าวและแหบ
การความคุมอย่างชำนาญของนักดนตรี
ในทุกขั้นตอน
จากปอด
ถึงริมฝีปาก
ไปยังกำพวด
ไปยังเครื่องดนตรีเอง
สร้างความหลากหลายแห่งระดับเสียง
ที่สามารถได้ยินในงานประพันธ์ทางดนตรี
หลากชนิดทั่วโลก
โดยการควบคุมพลังของการสะท้อนตามธรรมชาติ
ในแบบที่ปรับเปลี่ยนและควบคุมได้
เครื่องดนตรีทองเหลืองเป็นตัวอย่างที่ดี
ของการหลอมรวมความสร้างสรรค์ของมนุษย์
กับฟิสิกส์ในโลกของเรา