1
00:00:00,750 --> 00:00:02,686
เพื่อจะเห็นโลกผ่านเม็ดทราย

2
00:00:02,686 --> 00:00:05,006
เห็นสรวงสวรรค์ผ่านมวลดอกไม้

3
00:00:05,006 --> 00:00:07,470
เก็บความนิรันดร์ไว้ในอุ้งมือ

4
00:00:07,470 --> 00:00:10,557
และเวลาชั่วกัลป์ไว้ในหนึ่งช่วงเข็มนาฬิกา

5
00:00:10,557 --> 00:00:13,557
วิลเลียม เบลค

6
00:00:18,857 --> 00:00:21,863
เริ่มแรกนั้นเป็นเพียงถ้อยวาจา

7
00:00:21,863 --> 00:00:26,057
บิ๊กแบงและเสียงโอมอันเป็นต้นกำเนิด

8
00:00:26,057 --> 00:00:29,267
ทฤษฎีบิ๊กแบงกล่าวว่าจักรวาลแห่งกายภาพนี้

9
00:00:29,267 --> 00:00:30,437
เริ่มจากเกลียวความร้อนและความหนาแน่น

10
00:00:30,437 --> 00:00:31,733
จำนวนมหาศาล

11
00:00:31,733 --> 00:00:34,843
ของจุดเล็กๆ ที่เรียกว่าภาวะเอกฐาน

12
00:00:34,843 --> 00:00:39,133
ซึ่งมีขนาดเล็กกว่าหัวเข็มหมุดพันล้านเท่า

13
00:00:39,133 --> 00:00:42,159
มันไม่ได้บอกว่าทำไม หรืออย่างไร

14
00:00:43,239 --> 00:00:46,239
แต่กับเรื่องที่มันลึกลับยากจะเข้าใจ

15
00:00:46,239 --> 00:00:49,459
เรากลับยิ่งคิดว่าเราเข้าใจมันแจ่มแจ้งแล้ว

16
00:01:00,429 --> 00:01:03,089
เราเคย มีความเข้าใจเกี่ยวกับแรงดึงดูดว่า

17
00:01:03,089 --> 00:01:07,329
แรงนั้นอาจจะลดลง หรือเอกภพจะหดตัวไปในที่สุด

18
00:01:09,439 --> 00:01:12,509
แต่หลักฐานจากกล้องโทรทรรศน์ของฮับเบิ้ล

19
00:01:12,509 --> 00:01:14,609
แสดงให้เห็นว่าการขยายตัวของเอกภพนั้น

20
00:01:14,611 --> 00:01:18,301
เป็นไปในอัตราเร่ง

21
00:01:18,301 --> 00:01:23,331
ขยายตัวออกจากจุดเริ่มต้นนั้นเร็วขึ้นทุกทีๆ

22
00:01:25,268 --> 00:01:27,418
อย่างไรก็ตาม ในเอกภพมีมวลอนุภาค

23
00:01:27,418 --> 00:01:31,418
มากกว่าที่นักฟิสิกส์คาดการณ์ไว้

24
00:01:31,453 --> 00:01:37,293
ตอนนี้พวกเขาพบว่ามีอนุภาคอะตอมในเอกภพอยู่ 4%

25
00:01:38,208 --> 00:01:40,608
ซึ่งนับได้ว่าเป็นอนุภาคทั่วๆ ไป

26
00:01:44,559 --> 00:01:47,539
23% เป็นส่วนของสสารมืด

27
00:01:48,059 --> 00:01:50,239
ส่วนอีก 73% นั้น เป็นพลังงานมืด

28
00:01:50,984 --> 00:01:53,074
ที่เคยเข้าใจกันว่าเป็นเพียงพื้นที่ว่าง

29
00:01:55,654 --> 00:01:57,744
คล้ายๆ กับระบบประสาทของสิ่งมีชีวิตที่มองไม่เห็น

30
00:01:57,744 --> 00:02:01,744
ที่โยงใยทั่วทั้งเอกภพเข้าด้วยกัน เชื่อมโยงทุกสิ่งทุกอย่าง

31
00:02:07,597 --> 00:02:10,887
ในคัมภีร์พระเวทได้กล่าวไว้ถึงนาทพรหม (นาท คือ เสียง)

32
00:02:11,365 --> 00:02:12,885
เอกภพคือการสั่นสะเทือน

33
00:02:13,900 --> 00:02:16,150
สนามพลังแห่งการสั่นสะเทือนนี้คือบ่อเกิดของ

34
00:02:16,150 --> 00:02:18,420
ประสบการณ์ทางจิตวิญญาณทั้งหมดทั้งมวล

35
00:02:18,420 --> 00:02:20,400
และการสืบค้นทางวิทยาศาสตร์

36
00:02:22,824 --> 00:02:26,054
สนามพลังเดียวกันนี้เองที่เหล่านักบุญ, พระพุทธเจ้า

37
00:02:26,054 --> 00:02:31,320
โยคี, ผู้วิเศษ, พระ, คนทรง และโหร

38
00:02:31,320 --> 00:02:34,240
ได้ศึกษาโดยการมองย้อนเข้าไปในตัวเอง

39
00:02:37,323 --> 00:02:41,323
สนามพลังนี้ถูกเรียกในชื่อต่างๆ Akasha, โอม

40
00:02:42,603 --> 00:02:46,603
ร่างแหแห่งพระอินทร์, บทเพลงแห่งสกลจักรวาล

41
00:02:47,507 --> 00:02:51,507
และอีกนับพันชื่อเรียก ต่างกันไปตลอดช่วงประวัติศาสตร์

42
00:03:00,681 --> 00:03:03,141
สนามนี้เป็นแหล่งกำเนิดของศาสนาทุกศาสนา

43
00:03:07,719 --> 00:03:11,719
และเป็นสะพานเชื่อมโยง

44
00:03:11,719 --> 00:03:14,719
ระหว่างโลกภายนอกและโลกภายใน

45
00:03:14,719 --> 00:03:17,719
โลกภายใน โลกภายนอก

46
00:03:27,453 --> 00:03:30,853
ตอนที่หนึ่ง - Akasha (ที่ว่าง)

47
00:03:34,037 --> 00:03:36,337
คติมหายาน ในศตวรรษที่สาม

48
00:03:36,734 --> 00:03:40,734
อธิบายจักรวาลไว้ไม่แตกต่างจากหลักฟิสิกส์สมัยใหม่

49
00:03:42,590 --> 00:03:45,080
ร่างแหแห่งพระอินทร์นั้นคือคำเปรียบเปรยที่ใช้อธิบาย

50
00:03:45,088 --> 00:03:47,628
คำสอนในคัมภีร์พระเวทอันเก่าแก่

51
00:03:48,106 --> 00:03:49,826
ซึ่งทำให้เห็นภาพของจักรวาล

52
00:03:49,868 --> 00:03:51,748
ที่ถักทอเข้าด้วยกันเหมือนผ้าผืนเดียว

53
00:03:52,592 --> 00:03:54,702
พระอินทร์ ผู้เป็นกษัตริย์แห่งเหล่าเทพ

54
00:03:54,765 --> 00:03:56,475
ได้ให้กำนิดแก่พระอาทิตย์

55
00:03:59,031 --> 00:04:01,301
และเป็นผู้ขับเคลื่อนลมและน้ำ

56
00:04:03,996 --> 00:04:05,523
ลองนึกภาพใยแมงมุม

57
00:04:06,393 --> 00:04:08,223
ที่แผ่ขยายออกไปทุกทิศทุกทาง

58
00:04:09,133 --> 00:04:11,553
โดยทุกๆ เส้นใยเหล่านั้นเกิดจากหยดน้ำค้าง

59
00:04:12,047 --> 00:04:14,577
และบนน้ำค้างแต่ละหยด มีภาพสะท้อน

60
00:04:14,873 --> 00:04:18,283
ของน้ำค้างหยดอื่นๆ อยู่ และบนแต่ละภาพสะท้อนนั้น

61
00:04:18,580 --> 00:04:23,040
ก็มีภาพสะท้อนบนน้ำค้างหยดอื่นๆ อยู่

62
00:04:23,238 --> 00:04:25,988
ภาพของทั้งใยแมงมุมนี้ และภาพสะท้อนของมันอีกที

63
00:04:26,256 --> 00:04:28,206
ไปเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด

64
00:04:29,337 --> 00:04:32,407
ร่างแหแห่งพระอินทร์นี้เป็นเหมือนภาพสามมิติของเอกภพ

65
00:04:32,968 --> 00:04:34,898
ซึ่งแม้กระทั่งลำแสงที่เล็กที่สุด

66
00:04:35,035 --> 00:04:38,105
ก็ยังสามารถบรรจุข้อมูลของเอกภพไว้ได้อย่างสมบูรณ์

67
00:04:42,994 --> 00:04:45,554
นักวิทยาศาสตร์อเมริกันเชื้อสายเซอร์เบีย นิโคลา เทสลา

68
00:04:45,625 --> 00:04:49,625
ผู้ได้รับการขนานนามว่าเป็นผู้สรรค์สร้างศตวรรษที่ 20

69
00:04:50,679 --> 00:04:53,869
เทสลาเป็นผู้ค้นพบไฟฟ้ากระแสสลับ

70
00:04:54,745 --> 00:04:57,275
และเป็นผู้คิดค้นสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ อีกมากมาย

71
00:04:57,275 --> 00:04:58,525
ที่เราใช้กันทุกวันนี้

72
00:04:59,257 --> 00:05:01,877
ด้วยความที่เทสลาสนใจในคัมภีร์พระเวท

73
00:05:02,310 --> 00:05:05,130
เขาจึงเข้าหาหลักวิทยาศาสตร์ อย่างไม่เหมือนใคร

74
00:05:05,360 --> 00:05:07,650
เข้าหาด้วยวิถีแห่งตะวันออกและตะวันตก

75
00:05:10,355 --> 00:05:12,695
เช่นเดียวกับนักวิทยาศาสตร์ทียิ่งใหญ่อื่นๆ

76
00:05:12,772 --> 00:05:15,402
เทสลามองลึกเข้าไปในความลึกลับแห่งโลกภายนอก

77
00:05:15,779 --> 00:05:18,025
และยังสืบค้นลึกเข้าไปในตัวเองด้วย

78
00:05:19,785 --> 00:05:22,115
เช่นเดียวกับเหล่าโยคีในอดีต

79
00:05:22,115 --> 00:05:24,056
เทสลาใช้คำว่า Akasha เพื่ออธิบาย

80
00:05:24,056 --> 00:05:27,406
ความว่างเปล่าที่แผ่เข้าไปแทรกซึมอยู่ในทุกสรรพสิ่ง

81
00:05:31,865 --> 00:05:35,115
เทสลารำ่เรียนมาจากสวามีวิเวกะนันทะ

82
00:05:35,115 --> 00:05:38,215
โยคีผู้นำหลักคำสอนอันเก่าแก่จากอินเดียไปสู่ตะวันตก

83
00:05:38,525 --> 00:05:41,925
ในคัมภีร์พระเวท Akasha คือ ที่ว่าง

84
00:05:42,622 --> 00:05:44,632
ที่ว่างสำหรับให้สิ่งต่างๆ เติมเต็มเข้ามา

85
00:05:44,814 --> 00:05:47,464
ซึ่งดำรงควบคู่ไปกับพลังของการสั่นสะเทือน

86
00:05:49,257 --> 00:05:51,707
ทั้งสองสิ่งนี้ไม่อาจแยกออกจากกันได้

87
00:05:52,148 --> 00:05:55,398
ที่ว่างคือหยิน พลังนั้นคือหยาง

88
00:06:05,026 --> 00:06:09,026
แนวคิดยุคใหม่ที่ช่วยให้เราเข้าใจ Akasha

89
00:06:09,031 --> 00:06:13,031
หรือสสารเริ่มแรกนั้น คือแนวคิดเรื่อง แฟรกทัล

90
00:06:16,048 --> 00:06:20,048
ในทศวรรษ 80 คอมพิวเตอร์พัฒนาอย่างมาก

91
00:06:20,048 --> 00:06:24,048
ช่วยให้เราเริ่มเข้าใจแบบแผนแห่งธรรมชาติ

92
00:06:24,048 --> 00:06:25,618
ผ่านหลักคณิตศาสตร์

93
00:06:26,761 --> 00:06:29,181
คำว่าแฟรกทัลนั้น ถูกกำหนดขึ้นในปี 1980

94
00:06:29,181 --> 00:06:31,231
โดยนักคณิตศาสตร์ เบนัว เมนเดลโบร

95
00:06:31,231 --> 00:06:33,921
ซึ่งได้ศึกษาสมการคณิตศาสตร์ง่ายๆ

96
00:06:34,384 --> 00:06:35,787
ซึ่งเมื่อมีการทำซ้ำ

97
00:06:35,787 --> 00:06:37,957
จะสร้างชุดผลลัพธ์ทางคณิตศาสตร์

98
00:06:37,957 --> 00:06:39,977
หรือเรขาคณิตที่แปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆ

99
00:06:39,977 --> 00:06:41,597
หากอยู่ในขอบเขตที่จำกัด

100
00:06:42,681 --> 00:06:45,591
มันถูกจำกัด แต่ในขณะเดียวกัน ก็ไม่มีที่สิ้นสุด

101
00:06:49,679 --> 00:06:51,839
แฟรกทัลคือรูปทรงเรขาคณิตคร่าวๆ

102
00:06:51,839 --> 00:06:53,339
ที่สามารถแบ่งออกเป็นส่วนๆ

103
00:06:54,065 --> 00:06:58,065
โดยแต่ละส่วนนั้นจะทำซ้ำรูปทรงเดิมในขนาดที่เล็กลง

104
00:06:59,476 --> 00:07:02,786
ซึ่งคุณสมบัตินี้เรียกว่า ความคล้ายตนเอง

105
00:07:05,339 --> 00:07:07,273
แฟรกทัลตามแนวคิดของเมนเดลโบรนี้

106
00:07:07,273 --> 00:07:09,333
ถูกเรียกว่า พิมพ์นิ้วมือของพระเจ้า

107
00:07:22,837 --> 00:07:24,447
สิ่งที่ปรากฏอยู่นี้คืองานศิลปะ

108
00:07:24,447 --> 00:07:26,107
ที่ถูกสร้างสรรค์โดยธรรมชาติ

109
00:07:26,790 --> 00:07:30,020
ถ้าวางรูปทรงของเมนเดลโบรนี้ให้อยู่ในมุมที่เหมาะสม

110
00:07:30,020 --> 00:07:33,560
ก็จะเห็นว่าคล้ายคลึงกับเทพเจ้าฮินดู หรือพระพุทธเจ้า

111
00:07:33,927 --> 00:07:37,197
และภาพนี้มีชื่อเรียกว่าพุทธพรต (Buddhabrot)

112
00:07:57,324 --> 00:08:00,848
หากพิจารณารูปแบบศิลปะหรือสถาปัตยกรรมโบราณ

113
00:08:00,848 --> 00:08:04,030
ก็จะเห็นว่ามนุษยชาติได้เข้าถึงความงาม

114
00:08:04,030 --> 00:08:08,340
และความศักดิ์สิทธิ์แห่งรูปแบบแฟรกทัลนี้มานานแล้ว

115
00:08:17,663 --> 00:08:19,623
รูปแบบนี้ซับซ้อนที่ไม่มีที่สิ้นสุด

116
00:08:19,623 --> 00:08:21,633
แต่กระนั้นในทุกๆ ส่วนก็คือเมล็ดพันธุ์

117
00:08:21,633 --> 00:08:23,863
ที่สามารถให้กำเนิดสิ่งทั้งหมดขึ้นใหม่ได้

118
00:08:24,268 --> 00:08:27,038
แนวคิดแฟรกทัลได้เปลี่ยนแนวคิดของนักคณิตศาสตร์

119
00:08:27,038 --> 00:08:29,548
ที่มีต่อจักรวาล และการขับเคลื่อนไปของจักรวาล

120
00:08:29,864 --> 00:08:31,874
ในการแผ่ขยายออกในทุกๆ ระดับ

121
00:08:32,265 --> 00:08:34,605
มีความแตกต่างไปจากต้นกำเนิดเดิม

122
00:08:35,540 --> 00:08:37,560
การเปลี่ยนแปลง แปรสภาพเกิดขึ้นให้เห็นอยู่ตลอด

123
00:08:37,572 --> 00:08:42,282
เมื่อพิจารณาข้ามจากแฟรกทัลระดับหนึ่งไปอีกระดับหนึ่ง

124
00:08:42,282 --> 00:08:46,023
การแปรสภาพนี้คือเกลียวหมุนแห่งจักรวาล

125
00:08:46,023 --> 00:08:49,994
เป็นความชาญฉลาดที่ฝังลึกอยู่ในช่องว่างแห่งเวลา

126
00:09:14,117 --> 00:09:17,113
ธรรมชาติของแฟรกทัลนั้นมีสภาวะยุ่งเหยิง

127
00:09:17,113 --> 00:09:20,013
เต็มไปด้วยสรรพเสียงและแบบแผนมากมาย

128
00:09:20,013 --> 00:09:22,466
เมื่อจิตของเราเข้าใจแบบแผนใดแบบแผนหนึ่ง

129
00:09:22,466 --> 00:09:24,219
เราก็จะจดจ่อกับแบบแผนนั้น

130
00:09:24,219 --> 00:09:26,260
ราวกับว่ามันเป็นสิ่งของสักชิ้น

131
00:09:27,092 --> 00:09:29,992
เราพยายามค้นหาแบบแผนที่เราเห็นว่าสวยงาม

132
00:09:29,992 --> 00:09:32,542
แต่ความพยายามที่จะรักษาแบบแผนนั้นไว้ให้ได้นั้น

133
00:09:32,542 --> 00:09:35,242
เราต้องขจัดแฟรกทัลอื่นๆ ออกไปจนหมดสิ้น

134
00:09:53,179 --> 00:09:56,259
การทำความเข้าใจแฟรกทัลหนึ่งใดด้วยผัสสะ

135
00:09:56,259 --> 00:09:58,949
กลับเป็นการจำกัดการเคลื่อนไหวของมัน

136
00:10:00,994 --> 00:10:03,304
พลังงานทุกสิ่งอย่างในเอกภาพล้วนเป็นกลาง

137
00:10:03,304 --> 00:10:05,714
ไร้เวลา ไร้ทิศทาง

138
00:10:10,211 --> 00:10:11,211
ความคิดสร้างสรรค์

139
00:10:11,211 --> 00:10:13,261
และความสามารถในการเข้าถึงแบบแผน

140
00:10:13,261 --> 00:10:17,261
คือ สะพานเชื่อมระหว่างโลกภายในและโลกภายนอก

141
00:10:17,504 --> 00:10:21,504
โลกไร้กาลเวลาแห่งคลื่น กับโลกที่จับต้องได้แห่งสรรพสิ่ง

142
00:10:26,386 --> 00:10:29,296
การสังเกตคือการสร้างสรรค์ผ่านข้อจำกัดต่างๆ

143
00:10:29,296 --> 00:10:30,816
อันเป็นธรรมชาติของความคิด

144
00:10:31,572 --> 00:10:34,802
เราสร้างมายาภาพแห่งโลกที่จับต้องได้ขึ้นมา

145
00:10:34,802 --> 00:10:37,142
ด้วยการสร้างชื่อเรียกให้สิ่งต่างๆ

146
00:10:37,921 --> 00:10:39,921
นักปรัชญานาม เคียร์เคการ์ด กล่าวไว้ว่า

147
00:10:39,921 --> 00:10:43,046
หากเธอสร้างชื่อเรียกให้ฉัน เท่ากับเธอปฏิเสธตัวฉัน

148
00:10:43,046 --> 00:10:45,246
การสร้างชื่อเรียกฉัน การติดฉลากให้ฉัน

149
00:10:45,246 --> 00:10:49,532
เท่ากับเธอได้ปฏิเสธศักยภาพอื่นๆ ที่ฉันอาจมีอยู่ไปแล้ว

150
00:10:49,952 --> 00:10:52,435
เธอกักขังอนุภาคนี้ให้เป็นเพียงสิ่งหนึ่งๆ

151
00:10:52,435 --> 00:10:54,695
ด้วยการปักหมุดลงไป สร้างชื่อเรียก

152
00:10:55,441 --> 00:10:58,251
หากในขณะเดียวกัน คุณก็มีส่วนสร้างมันขึ้นมาด้วย

153
00:10:58,251 --> 00:11:00,091
และกำหนดการดำรงอยู่ให้มัน

154
00:11:02,999 --> 00:11:05,549
การสรรค์สร้าง คือ คุณสมบัติสูงสุดของมนุษย์

155
00:11:06,311 --> 00:11:10,311
เมื่อสิ่งต่างๆ ถูกสร้างขึ้น เวลาก็ถูกสร้างขึ้นตามมา

156
00:11:10,311 --> 00:11:13,861
และเวลาก็สร้างมายาคติของโลกที่จับต้องได้ขึ้นมาอีกที

157
00:11:20,554 --> 00:11:23,054
ไอน์สไตน์เป็นนักวิทยาศาสตร์คนแรกที่มองเห็นทะลุ

158
00:11:23,054 --> 00:11:25,604
ว่าพื้นที่ว่างที่เรามองว่าไม่มีอะไรนั้น แท้จริงแล้ว

159
00:11:25,604 --> 00:11:27,814
มันไม่ได้ว่างเปล่า มันมีคุณสมบัติของมันอยู่

160
00:11:28,519 --> 00:11:30,369
และในธรรมชาติของพื้นที่ว่างนั้น

161
00:11:30,369 --> 00:11:32,809
คือพลังปริมาณมหาศาลจนยากจะหยั่งถึง

162
00:11:35,089 --> 00:11:38,179
นักฟิสิกส์ผู้มีชื่อเสียง ริชาร์ด ไฟน์แมน เคยกล่าวไว้ว่า

163
00:11:38,922 --> 00:11:41,742
พลังงานในพื้นที่ว่างปริมาตรเพียง 1 ลูกบาศก์เมตร

164
00:11:41,742 --> 00:11:45,322
ก็เพียงพอแล้วที่จะต้มน้ำในมหาสมุทรทั่วทั้งโลกให้เดือด

165
00:11:48,264 --> 00:11:50,604
ผู้ที่ฝึกสมาธิจนเชี่ยวชาญจะรู้ว่า

166
00:11:50,604 --> 00:11:52,804
ในความนิ่งนั้นมีพลังมหาศาลอยู่

167
00:11:56,138 --> 00:11:59,398
พระพุทธเจ้าเรียกสสารตั้งต้นนี้ในอีกชื่อหนึ่ง

168
00:11:59,398 --> 00:12:01,428
คือ กัลป์

169
00:12:02,051 --> 00:12:05,272
ซึ่งเป็นเหมือนกับอนุภาคชิ้นเล็กๆ หรือคลื่น

170
00:12:05,362 --> 00:12:09,252
ที่เกิดแล้วจางหายไป นับหลายล้านล้านครั้งต่อวินาที

171
00:12:15,702 --> 00:12:18,642
เมื่อพิจารณาในแง่นี้ ความเป็นจริงนั้น ก็เป็นเหมือน

172
00:12:18,642 --> 00:12:21,842
ชุดภาพถ่ายสามมิติหลายๆ ภาพ

173
00:12:21,842 --> 00:12:23,702
ที่เคลื่อนไหวต่อเนื่องกันอย่างรวดเร็ว

174
00:12:23,702 --> 00:12:26,842
และสร้างมายาคติว่าสิ่งต่างๆ นั้น เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง

175
00:12:27,350 --> 00:12:31,720
เมื่อจิตนั้นนิ่งสงบ ก็จะเห็นว่ามันคือมายาภาพ

176
00:12:32,382 --> 00:12:36,182
เพราะว่าก็คือจิตนั่นเองที่สร้างมายาภาพขึ้น

177
00:13:18,156 --> 00:13:20,456
ในทัศนะของโลกตะวันออกแต่โบราณ

178
00:13:20,456 --> 00:13:22,516
ความเข้าใจมีมานานนับพันปีแล้ว

179
00:13:22,516 --> 00:13:25,106
ว่าทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องของการสั่นสะเทือน

180
00:13:27,182 --> 00:13:28,692
นาทพรหม

181
00:13:28,692 --> 00:13:31,286
จักรวาลคือสรรพเสียง

182
00:13:31,960 --> 00:13:34,720
นาท หมายถึงเสียง หรือการสั่นสะเทือน

183
00:13:35,229 --> 00:13:38,379
และพรหม คือนามของเทพเจ้า

184
00:13:38,604 --> 00:13:43,164
พรหม เป็นทั้งจักรวาล และเป็นทั้งผู้สร้างในเวลาเดียวกัน

185
00:13:43,879 --> 00:13:47,129
ศิลปินและงานศิลปะ ไม่อาจแยกออกจากกันได้

186
00:13:48,545 --> 00:13:50,295
ในคัมภีร์อุปนิษัท

187
00:13:50,415 --> 00:13:53,722
หนึ่งในที่บันทึกเก่าแก่ที่สุดของมนุษย์จากอินเดียโบราณ

188
00:13:54,028 --> 00:13:58,158
กล่าวไว้ว่า "พรหมผู้เป็นผู้สร้าง ประทับนั่งบนดอกบัว

189
00:13:58,810 --> 00:14:02,810
เมื่อพระพรหมเบิกพระเนตรขึ้น โลกก็พลันมีชีวิต

190
00:14:05,703 --> 00:14:09,703
เมื่อพระพรหมหลับพระเนตรลง โลกก็กลับไร้ชีวิตอีกครา

191
00:14:13,622 --> 00:14:15,842
บรรดาผู้วิเศษ โยคีและหมอดูในยุคโบราณ

192
00:14:15,842 --> 00:14:17,972
ต่างยืนยันว่ามีสนามพลังงานอยู่จริง

193
00:14:17,972 --> 00:14:19,872
ในระดับรากฐานของจิตสำนึก

194
00:14:20,595 --> 00:14:24,035
สนามแห่งที่ว่าง หรือบันทึกแห่งที่ว่างนี้

195
00:14:24,035 --> 00:14:25,955
เต็มไปด้วยข้อมูลของทุกสิ่งทุกอย่าง

196
00:14:25,955 --> 00:14:29,005
ประสบการณ์ทั้งหมดทั้งมวลทั้งอดีต ปัจจุบัน อนาคต

197
00:14:29,005 --> 00:14:31,135
ดำรงอยู่ ณ สนามแห่งนี้ ในทุกขณะ

198
00:14:32,213 --> 00:14:34,523
สนามพลัง หรือแหล่งกำเนิด (matrix) นี้เอง

199
00:14:34,523 --> 00:14:36,663
ที่เป็นแหล่งกำเนิดของทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่าง

200
00:14:36,663 --> 00:14:39,553
จากอนุภาคที่เล็กกว่าอะตอม ไปจนถึงแกแล็กซี่

201
00:14:39,553 --> 00:14:43,283
ดวงดาว ดาวเคราะห์ และชีวิตทั้งหมดทั้งมวล

202
00:14:51,204 --> 00:14:54,404
คุณไม่อาจมองเห็นภาพรวมทั้งหมดของสิ่งต่างๆ ได้

203
00:14:54,404 --> 00:14:56,484
เพราะมันคือระดับชั้นของการสั่นสะเทือน

204
00:14:56,484 --> 00:14:58,434
ที่สะสม ต่อยอดขึ้นมาชั้นแล้วชั้นเล่า

205
00:14:58,434 --> 00:15:00,394
อีกทั้งยังเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ

206
00:15:00,394 --> 00:15:03,094
แลกเปลี่ยนข้อมูลกับ Akasha นี้อยู่ตลอด

207
00:15:05,214 --> 00:15:08,194
ต้นไม้ดื่มกินแสงอาทิตย์

208
00:15:09,516 --> 00:15:12,366
อากาศ สายฝน และผืนดิน

209
00:15:16,834 --> 00:15:18,204
โลกแห่งพลังงานเคลื่อนที่

210
00:15:18,204 --> 00:15:21,814
ผ่านเข้าและผ่านออกจากสิ่งที่เราเรียกมันว่าต้นไม้นี้

211
00:15:22,204 --> 00:15:24,474
เมื่อจิตซึ่งครุ่นคิดหยุดนิ่งลง

212
00:15:24,474 --> 00:15:27,084
คุณก็จะเห็นความจริงที่แท้

213
00:15:27,084 --> 00:15:29,495
จากทุกๆ แง่มุม

214
00:15:30,535 --> 00:15:33,335
ต้นไม้ ท้องฟ้า ผืนดิน

215
00:15:33,335 --> 00:15:35,785
สายฝน และดวงดาว ไม่อาจแยกออกจากกัน

216
00:15:36,294 --> 00:15:39,314
ชีวิตและความตาย ตัวเราและคนอื่นๆ

217
00:15:39,314 --> 00:15:41,284
ก็ไม่อาจแยกออกจากกันได้

218
00:15:41,560 --> 00:15:45,560
เช่นเดียวกับภูเขาและหุบเขาที่ไม่อาจแยกออกจากกัน

219
00:15:46,055 --> 00:15:49,315
ชนพื้นเมืองอเมริกัน และชนเผ่าดั้งเดิมต่างๆ

220
00:15:49,315 --> 00:15:52,065
มีคติความเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีจิตวิญญาณ

221
00:15:52,274 --> 00:15:55,074
ซึ่งก็หมายความเช่นเดียวกับการกล่าวว่า

222
00:15:55,074 --> 00:15:58,884
ทุกสิ่งนั้นเชื่อมโยงกับต้นกำเนิดของการสั่นสะเทือนนี้

223
00:15:58,884 --> 00:16:01,564
มีจิตสำนึกเพียงหนึ่งเดียว เพียงหนึ่งสนาม

224
00:16:01,564 --> 00:16:04,814
หนึ่งพลังงานที่เคลื่อนผ่านทุกสิ่งทุกอย่าง

225
00:16:05,354 --> 00:16:07,784
สนามพลังงานนี้ไม่ได้เกิดขึ้นรอบๆ ตัวคุณ

226
00:16:07,784 --> 00:16:10,094
แต่เกิด "ผ่าน" ตัวคุณ

227
00:16:10,094 --> 00:16:12,864
และเกิดขึ้น "ในฐานะ" ที่เป็นตัวคุณ

228
00:16:15,335 --> 00:16:18,825
คุณ คือตัวอักษร U ของ คำว่า "จักรวาล" (Universe)

229
00:16:18,825 --> 00:16:22,795
คุณคือดวงตาที่มองดูการสรรค์สร้างเหล่านี้เอง

230
00:16:24,548 --> 00:16:26,958
เมื่อคุณตื่นขึ้นจากความฝันคุณก็จะพบว่า

231
00:16:26,958 --> 00:16:29,888
ทุกสิ่งในฝันนั้นคือตัวคุณเอง

232
00:16:29,888 --> 00:16:32,128
คุณสร้างมันขึ้นมา

233
00:16:32,711 --> 00:16:35,391
สิ่งที่เราเรียกกันว่าชีวิตจริงนั้น ก็ไม่ต่างกัน

234
00:16:35,391 --> 00:16:38,508
ทุกๆ คน ทุกสิ่งทุกอย่าง ก็คือตัวคุณนั่นเอง

235
00:16:39,010 --> 00:16:43,010
จิตสำนึกหนึ่งเดียวนั้น มองผ่านออกมาจากดวงตาทุกๆ คู่

236
00:16:45,843 --> 00:16:48,813
ภายใต้หินทุกก้อน

237
00:16:53,825 --> 00:16:56,375
ภายในอนุภาคแต่ละชิ้น

238
00:17:06,718 --> 00:17:08,728
นักวิจัยระดับนานาชาติที่ CERN

239
00:17:09,633 --> 00:17:12,372
ห้องปฏิบัติการด้านฟิสิกส์อนุภาคในยุโรป

240
00:17:12,372 --> 00:17:14,402
กำลังสืบค้นหาสนามพลังดังกล่าว

241
00:17:14,402 --> 00:17:16,415
ที่แผ่ขยายอยู่ในทุกสรรพสิ่ง

242
00:17:16,415 --> 00:17:18,815
แต่แทนที่พวกเขาจะมองเข้าไปยังโลกภายใน

243
00:17:18,815 --> 00:17:22,015
พวกเขากลับมองออกมาในโลกกายภาพภายนอก

244
00:17:23,259 --> 00:17:25,579
นักวิทยาศาสตร์ในห้องปฏิบัติการของ CERN

245
00:17:25,579 --> 00:17:27,799
ในกรุงเจนีวา สวิตเซอร์แลนด์ ได้ประกาศว่า

246
00:17:27,799 --> 00:17:31,799
พวกเขาได้พบอนุภาคฮิกส์ หรืออนุภาคพระเจ้า

247
00:17:31,799 --> 00:17:33,719
การทดลองเกี่ยวกับอนุภาคฮิกส์นี้

248
00:17:33,719 --> 00:17:36,029
เป็นการทดลองทางวิทยาศาสตร์ที่ยืนยันว่า

249
00:17:36,029 --> 00:17:40,029
มีพลังงานที่มองไม่เห็นอยู่ในสนามแห่งสุญญากาศนั้นจริง

250
00:17:41,346 --> 00:17:44,166
เครื่องชนอนุภาคขนาดใหญ่ที่ CERN ประกอบไปด้วย

251
00:17:44,166 --> 00:17:46,806
วงแหวนที่มีเส้นรอบวงยาว 17 ไมล์

252
00:17:46,806 --> 00:17:50,576
มีลำของอนุภาคที่วิ่งไปในทิศทางตรงกันข้ามกัน

253
00:17:50,576 --> 00:17:54,336
บรรจบและปะทะกันด้วยความเร็วใกล้ความเร็วแสง

254
00:17:54,810 --> 00:17:56,910
นักวิทยาศาสตร์ได้สังเกตการณ์ผลที่ได้

255
00:17:56,910 --> 00:17:58,890
จากการปะทะอย่างรุนแรงนี้

256
00:18:02,223 --> 00:18:04,543
แบบจำลองมาตรฐานไม่สามารถอธิบายได้ว่า

257
00:18:04,543 --> 00:18:06,923
อนุภาคเหล่านั้นมีมวลเกิดขึ้นได้อย่างไร

258
00:18:06,923 --> 00:18:09,663
ทุกๆ สิ่งดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นจากการสั่นสะเทือน

259
00:18:09,663 --> 00:18:12,983
แต่ก็กลับไม่มี "สิ่ง" ซึ่งสั่นสะเทือนนั้น

260
00:18:16,165 --> 00:18:19,235
ดูราวกับว่ามันมีนักเต้นล่องหนอยู่

261
00:18:19,235 --> 00:18:20,435
เป็นร่างเงา

262
00:18:20,435 --> 00:18:23,125
ร่ายรำอย่างหลบซ่อนอยู่ ในระบำของจักรวาล

263
00:18:23,911 --> 00:18:26,321
นักเต้นคนอื่นๆ ร่ายรำอย่างไม่หยุดหย่อน

264
00:18:26,321 --> 00:18:28,291
อยู่รอบๆ นักเต้นที่ซ่อนตัวอยู่นี้

265
00:18:29,087 --> 00:18:32,467
เราเฝ้าดูระบำนี้ แต่กระนั้น

266
00:18:32,467 --> 00:18:35,687
จนบัดนี้เราก็ยังหานักเต้นผู้นี้ไม่พบ

267
00:18:41,297 --> 00:18:43,747
สิ่งที่ถูกขนานนามว่า อนุภาคพระเจ้า นี้

268
00:18:44,294 --> 00:18:47,764
เป็นคุณสมบัติของสสารอันเป็นรากฐานแห่งจักรวาล

269
00:18:47,764 --> 00:18:49,424
เป็นหัวใจสำคัญที่จะเป็นตัวไขปริศนา

270
00:18:49,424 --> 00:18:51,222
มวลและพลังงานที่อธิบายไม่ได้

271
00:18:51,222 --> 00:18:54,642
ที่ขับเคลื่อนการแผ่ขยายของจักรวาล

272
00:18:56,247 --> 00:18:59,437
กระนั้น ก็ยังไม่สามารถอธิบายธรรมชาติแห่งจักรวาลได้

273
00:18:59,437 --> 00:19:02,457
การค้นพบอนุภาคฮิกส์นั้น ทำได้เพียงแสดงให้เห็นถึง

274
00:19:02,457 --> 00:19:04,667
ปริศนาที่ยิ่งใหญ่ไปกว่าเดิม เผยให้เห็นว่า

275
00:19:04,667 --> 00:19:08,667
จักรวาลยังมีสิ่งลึกลับมากไปกว่าที่เราจินตนาการไว้

276
00:19:10,541 --> 00:19:12,901
วิทยาศาสตร์ได้พุ่งเป้าไปที่เส้นแบ่ง

277
00:19:12,901 --> 00:19:15,445
ระหว่างจิตสำนึก และสรรพสิ่ง

278
00:19:15,445 --> 00:19:18,405
ดวงตาที่เราใช้มองไปยังสนามพลังต้นกำเนิดนั้น

279
00:19:18,405 --> 00:19:21,265
กับดวงตาที่สนามพลังนั้นมองกลับมายังเรา

280
00:19:21,265 --> 00:19:23,525
คือดวงตาหนึ่งเดียวกัน

281
00:19:34,963 --> 00:19:38,313
นักเขียนชาวเยอรมัน วูล์ฟกัง วอน เกอเธ่ กล่าวไว้ว่า

282
00:19:38,581 --> 00:19:41,271
"คลื่นนั้นคือปรากฏการณ์เริ่มแรก

283
00:19:41,271 --> 00:19:43,901
ซึ่งให้กำเนิดโลกใบนี้"

284
00:19:46,976 --> 00:19:48,486
การถอดรหัสของเสียง (Cymatics)

285
00:19:48,486 --> 00:19:51,456
คือการศึกษารูปแบบของเสียงที่มองเห็นได้

286
00:19:53,756 --> 00:19:56,566
คำว่า cymatic นี้มีรากศัพท์มาจากภาษากรีก

287
00:19:56,566 --> 00:20:00,036
คือ cyma ซึ่งแปลว่า คลื่น หรือการสั่นสะเทือน

288
00:20:08,621 --> 00:20:11,761
หนึ่งในนักวิทยาศาสตร์ชาวตะวันตกผู้ศึกษา

289
00:20:11,761 --> 00:20:14,281
ปรากฏการณ์คลื่นอย่างจริงจัง คือ เอิร์นส์ แคลดนี

290
00:20:14,281 --> 00:20:16,181
นักดนตรีและนักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน

291
00:20:16,181 --> 00:20:18,091
มีชีวิตอยู่ในช่วงศตวรรษที่ 18

292
00:20:18,589 --> 00:20:21,189
แคลดนีค้นพบว่าเมื่อเขาโปรยทรายลงบนจานโลหะ

293
00:20:22,375 --> 00:20:26,073
และใช้คันชักของไวโอลินทำให้จานนั้นสั่นสะเทือน

294
00:20:26,073 --> 00:20:29,053
ทรายนั้นจะเรียงตัวเป็นลวดลายต่างๆ

295
00:20:29,053 --> 00:20:31,733
ปรากฏให้เห็นเป็นรูปทรงเรขาคณิตต่างๆ กันไป

296
00:20:31,733 --> 00:20:34,423
ตามแรงสั่นสะเทือนที่เกิดขึ้น

297
00:20:38,019 --> 00:20:41,559
แคลดนีบันทึกรูปเหล่านี้เอาไว้ทั้งหมด

298
00:20:41,559 --> 00:20:43,509
รูปชุดนี้เป็นที่รู้จักกันในชื่อว่า

299
00:20:43,509 --> 00:20:45,169
ภาพของแคลดนี

300
00:20:45,169 --> 00:20:47,084
ลวดลายเหล่านี้ หลายๆ ลวดลาย

301
00:20:47,084 --> 00:20:50,864
พบเห็นได้ตามธรรมชาติ เช่นลายบนเต่าบก

302
00:20:53,846 --> 00:20:57,266
หรือลายจุดบนเสือดาว

303
00:21:03,685 --> 00:21:06,995
ศาสตร์แห่งภาพของแคลดนี หรือ ภาพรหัสเสียงนี้

304
00:21:06,995 --> 00:21:10,405
เป็นวิธีการลับๆ ที่เหล่านักกีต้าร์และนักไวโอลินชั้นครู

305
00:21:10,405 --> 00:21:13,245
และเหล่าช่างทำเครื่องดนตรีทั้งหลายใช้บ่งชี้

306
00:21:13,245 --> 00:21:16,565
ระดับคุณภาพเสียงของเครื่องดนตรีที่เขาทำขึ้นมา

307
00:21:21,703 --> 00:21:25,703
ฮานส์ เจนนี ต่อยอดงานของแคลดนีในช่วงยุค 60

308
00:21:27,511 --> 00:21:30,141
เขาใช้ของเหลวชนิดต่างๆ

309
00:21:30,141 --> 00:21:33,201
และใช้กระแสไฟฟ้าในการสร้างความถี่เสียง

310
00:21:33,201 --> 00:21:36,551
และกำหนดคำว่า การถอดรหัสเสียง (cymatics) ขึ้นมาใช้

311
00:21:37,516 --> 00:21:40,606
หากคุณส่งรหัสคลื่นแบบไซน์ผ่านลงไปในจานที่มีน้ำอยู่

312
00:21:40,606 --> 00:21:43,046
คุณก็จะเห็นลวดลายของคลื่นนั้นในน้ำ

313
00:21:43,046 --> 00:21:45,646
ลักษณะของคลื่นจะต่างกันไป

314
00:21:45,646 --> 00:21:47,926
ขึ้นอยู่กับความถี่ของคลื่น

315
00:21:47,926 --> 00:21:52,126
ยิ่งความถี่สูง ลวดลายของคลื่นก็ยิ่งซับซ้อน

316
00:21:52,126 --> 00:21:55,586
ลวดลายเหล่านี้เกิดขึ้นซ้ำ ไม่ใช่ลักษณะสุ่ม

317
00:21:55,586 --> 00:21:58,906
ยิ่งคุณเฝ้าดู คุณก็จะเริ่มเข้าใจมากยิ่งขึ้นว่า

318
00:21:58,906 --> 00:22:01,916
การสั่นสะเทือนนั้น สร้างสิ่งซึ่งซับซ้อนขึ้นมาจาก

319
00:22:01,916 --> 00:22:04,626
การเกิดขึ้นซ้ำๆ ของคลื่นธรรมดาๆ ได้อย่างไร

320
00:22:04,866 --> 00:22:08,866
คลื่นในน้ำที่เห็นนี้ คล้ายคลึงกับรูปดอกทานตะวัน

321
00:22:29,544 --> 00:22:32,444
แค่เพียงเปลี่ยนความถี่คลื่นเสียงเท่านั้น

322
00:22:32,444 --> 00:22:35,054
เราก็จะได้ลวดลายที่ต่างไป

323
00:22:52,156 --> 00:22:55,276
น้ำเป็นสสารที่น่าพิศวงมาก

324
00:22:55,276 --> 00:22:57,516
มันไวต่อสิ่งกระตุ้นเป็นอย่างมาก

325
00:22:57,516 --> 00:22:58,466
นั่นหมายความว่า

326
00:22:58,466 --> 00:23:01,176
มันสามารถรับรหัส และรักษาการสั่นสะเทือนไว้ได้

327
00:23:01,176 --> 00:23:04,216
เพราะน้ำสามารถสั่นพ้องได้ดี และมีความอ่อนไหวมาก

328
00:23:04,216 --> 00:23:06,626
และมีความพร้อมโดยธรรมชาติที่จะรับการสั่นพ้อง

329
00:23:06,946 --> 00:23:08,506
น้ำจึงสามารถที่จะมีปฏิกิริยา

330
00:23:08,506 --> 00:23:11,306
ต่อคลื่นเสียงทุกรูปแบบได้อย่างทันทีทันใด

331
00:23:12,209 --> 00:23:14,009
น้ำและดินซึ่งสั่นสะเทือนนั้น

332
00:23:14,009 --> 00:23:17,449
คือส่วนประกอบสำคัญในมวลของพืชและสัตว์

333
00:23:18,943 --> 00:23:21,883
การเฝ้ามองว่าการสั่นสะเทือน

334
00:23:21,883 --> 00:23:24,753
ทำให้น้ำเกิดลวดลายขึ้นได้อย่างไร ทำได้ง่าย

335
00:23:25,626 --> 00:23:29,696
แต่ถ้าเราเติมของแข็งลงไป พร้อมกับเพิ่มกระแสไฟฟ้า

336
00:23:29,696 --> 00:23:32,926
ผลที่ได้ก็ยิ่งน่าสนใจมากขึ้นไปอีก

337
00:23:35,080 --> 00:23:37,030
เมื่อลองใส่แป้งข้าวโพดลงไปในน้ำ

338
00:23:37,030 --> 00:23:40,020
เราก็ได้เห็นปรากฎการณ์ที่ซับซ้อนยิ่งกว่าเดิม

339
00:23:58,674 --> 00:24:01,154
บางที เราก็อาจจะเข้าใจหลักการของชีวิตได้

340
00:24:01,154 --> 00:24:05,154
จากเฝ้ามองการสั่นสะเทือนที่ทำให้ก้อนของแป้งข้าวโพด

341
00:24:05,154 --> 00:24:08,134
แปรสภาพไปเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่อยู่นิ่ง

342
00:24:12,757 --> 00:24:15,717
แนวคิดของจักรวาลที่ว่าด้วยชีวิตนี้

343
00:24:15,717 --> 00:24:18,477
ถูกอธิบายไว้ในศาสนาทุกศาสนา

344
00:24:18,477 --> 00:24:19,867
โดยใช้คำพูดต่างๆ กันไป

345
00:24:19,867 --> 00:24:22,527
ตามแต่บริบทของสังคมในยุคนั้น

346
00:24:26,071 --> 00:24:28,081
ในภาษาของชาวอินคา

347
00:24:28,081 --> 00:24:30,031
อาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอเมริกา

348
00:24:30,031 --> 00:24:31,801
ในยุคก่อนการค้นพบของโคลัมบัส

349
00:24:31,801 --> 00:24:34,751
คำว่า "ร่างกายของมนุษย์" คือ อัลพา คามัสคา

350
00:24:34,751 --> 00:24:37,911
ซึ่งแปลได้ตรงตัวว่า โลกที่มีชีวิต

351
00:24:41,276 --> 00:24:43,856
ในคติคับบาล่าห์ หรือศาสตร์ลึกลับแห่งยิว

352
00:24:43,856 --> 00:24:46,656
ได้กล่าวถึงพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า

353
00:24:46,656 --> 00:24:49,146
พระนามอันไม่สามารถเอื้อนเอ่ยได้

354
00:24:49,146 --> 00:24:51,416
เนื่องจากพระนามนี้คือเสียงของการสั่นสะเทือน

355
00:24:51,416 --> 00:24:52,886
ที่มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง

356
00:24:52,886 --> 00:24:56,586
คือทุกถ้อยคำ ทุกสรรพสิ่ง

357
00:24:56,586 --> 00:24:59,466
ทุกสิ่งทุกอย่างคือถ้อยคำอันศักดิ์สิทธิ์

358
00:25:00,246 --> 00:25:01,636
เตตระเฮดรอน (รูปทรงสี่หน้า)

359
00:25:01,636 --> 00:25:05,116
คือรูปทรงที่เรียบง่ายที่สุด ที่เหมือนกันทุกด้าน

360
00:25:05,116 --> 00:25:07,576
สิ่งหนึ่งๆ จะมีตัวตนในทางกายภาพได้นั้น

361
00:25:07,576 --> 00:25:09,706
จะต้องมีจุดเชื่อมอย่างน้อย 4 จุด

362
00:25:09,706 --> 00:25:12,296
โครงสร้างสามเหลี่ยมนั้นเป็นรูปร่างเดียวในธรรมชาติ

363
00:25:12,296 --> 00:25:13,806
ที่มีความเสถียรด้วยตัวเอง

364
00:25:13,806 --> 00:25:17,246
ในคัมภีร์พันธสัญญาเดิม คำว่า "เตตระกรัมมาตอน"

365
00:25:17,246 --> 00:25:19,726
มักใช้เพื่อแสดงถึงการปรากฏขึ้นของพระเจ้า

366
00:25:19,726 --> 00:25:21,146
ในลักษณาการเฉพาะ

367
00:25:21,146 --> 00:25:23,846
มันมักจะถูกใช้เมื่อพูดถึงพระวาจาของพระเจ้า

368
00:25:23,846 --> 00:25:25,836
หรือพระนามเฉพาะของพระเจ้า

369
00:25:25,836 --> 00:25:29,636
พระวจนะ (LOGOS) หรือถ้อยกำเนิดจักรวาล

370
00:25:33,347 --> 00:25:35,357
อารยธรรมโบราณล่วงรู้ว่า

371
00:25:35,357 --> 00:25:37,717
ที่ฐานรากของโครงสร้างจักรวาลนั้น

372
00:25:37,717 --> 00:25:39,497
เป็นรูปทรงสี่หน้า

373
00:25:40,595 --> 00:25:43,905
จากรูปทรงนี้ ธรรมชาติน้อมนำตนเองตามแรงขับ

374
00:25:43,905 --> 00:25:46,595
ไปสู่สภาวะสมดุล คือ ศิวะ

375
00:25:47,423 --> 00:25:49,833
ในขณะเดียวกันก็ยังมีแรงขับอีกแรง

376
00:25:49,833 --> 00:25:53,213
ที่โน้มเข้าสู่การเปลี่ยนแปลง คือ ศักติ

377
00:25:56,828 --> 00:25:59,918
ในคัมภีร์ไบเบิ้ล พระกิตติแห่งยอห์น มักถูกเขียนไว้ว่า

378
00:25:59,918 --> 00:26:02,088
"ในตอนแรกเริ่มนั้นคือถ้อยคำ"

379
00:26:02,088 --> 00:26:04,558
หากในต้นฉบับเดิมนั้น ใช้คำว่า

380
00:26:04,558 --> 00:26:06,358
LOGOS

381
00:26:07,772 --> 00:26:10,302
เฮราไคลตุส นักปรัชญาชาวกรีก

382
00:26:10,302 --> 00:26:13,272
ซึ่งมีชีวิตอยู่ในช่วง 500 ปีก่อนคริสตกาล

383
00:26:13,272 --> 00:26:16,492
กล่าวถึง LOGOS ว่ามันคือสิ่งซึ่งไม่อาจเข้าถึง

384
00:26:16,492 --> 00:26:20,492
เป็นพื้นฐานแห่งการทำซ้ำ ลวดลาย และรูปแบบ

385
00:26:22,372 --> 00:26:26,002
นักปรัชญาสโตอิกที่ยึดถือตามคำสอนของเฮราไคลตุส

386
00:26:26,002 --> 00:26:27,672
อธิบายคำว่า LOGOS นี้ไว้ว่า

387
00:26:27,672 --> 00:26:29,652
คือหลักศักดิ์สิทธิ์แห่งความมีชีวิต

388
00:26:29,652 --> 00:26:32,022
ที่แทรกซึมอยู่ทั่วทั้งจักรวาล

389
00:26:36,315 --> 00:26:39,695
ในลัทธิซูฟี LOGOS นี้มีอยู่ทุกที่

390
00:26:39,695 --> 00:26:41,594
ในทุกสิ่งทุกอย่าง

391
00:26:42,354 --> 00:26:46,474
มันทำให้ สิ่งที่ไม่เคยสำแดงตน ได้สำแดงตนออกมา

392
00:26:52,799 --> 00:26:56,799
ในคติฮินดู ศิวนาฏราช มีความหมายตรงตัวว่า

393
00:26:56,799 --> 00:26:59,269
"ราชาแห่งการร่ายรำ"

394
00:27:00,121 --> 00:27:03,611
ทั้งจักรวาลนี้ร่ายรำตามเสียงกลองแห่งศิวะ

395
00:27:03,611 --> 00:27:07,611
สิ่งต่างๆ อาบอิ่มและมีชีวิตขึ้นด้วยจังหวะนั้น

396
00:27:07,611 --> 00:27:10,411
แค่ตราบเท่าที่ศิวะยังคงร่ายรำ

397
00:27:10,411 --> 00:27:13,761
โลกนี้ก็จะยังคงวิวัฒน์และเปลี่ยนแปลง

398
00:27:13,761 --> 00:27:17,251
มิเช่นนั้นแล้ว โลกนี้ก็จะล่มสลายลงสู่ความว่างเปล่า

399
00:27:19,026 --> 00:27:23,246
ในขณะที่ศิวะคือตัวแทนจิตสำนึกของเรา อันเป็นตัวรู้

400
00:27:23,246 --> 00:27:27,016
ศักติก็คือตัวแทนของสิ่งต่างๆ บนโลกใบนี้

401
00:27:27,016 --> 00:27:29,856
ในขณะที่ศิวะดำรงอยู่ในภาวะแห่งสมาธิ

402
00:27:29,856 --> 00:27:32,526
ศักติก็พยายามจะโน้มนำศิวะ

403
00:27:32,526 --> 00:27:34,470
ให้กลับไปสู่การร่ายรำ

404
00:27:34,470 --> 00:27:36,130
ดังเช่นหยินและหยาง

405
00:27:36,130 --> 00:27:40,130
ผู้ร่ายรำและการร่ายรำนั้น ดำรงอยู่เป็นหนึ่งเดียวกัน

406
00:27:42,837 --> 00:27:45,007
LOGOS ยังหมายความรวมถึง

407
00:27:45,007 --> 00:27:47,077
ความจริงที่เปิดเผยออก

408
00:27:47,077 --> 00:27:50,537
ใครที่ล่วงรู้ LOGOS ก็จะล่วงรู้ความเป็นจริงด้วย

409
00:27:51,267 --> 00:27:54,717
โลกของมนุษย์นั้น มีการปกปิดอยู่หลายชั้น

410
00:27:54,717 --> 00:27:58,717
และที่ว่างนี้ก็ได้ถูกหมุนไปเป็นโครงสร้างอันซับซ้อน

411
00:27:58,717 --> 00:28:01,867
และห่อหุ้มแหล่งกำเนิดของมันไว้

412
00:28:01,867 --> 00:28:04,437
เฉกเช่นเกมซ่อนหาอันศักดิ์สิทธิ์

413
00:28:04,437 --> 00:28:07,407
เราได้เล่นเกมนี้มานับพันๆ ปีแล้ว

414
00:28:07,407 --> 00:28:10,777
ในที่สุด ก็ลืมไปแล้วว่าเรากำลังเล่นเกมกันอยู่

415
00:28:10,777 --> 00:28:15,157
เราลืมไปว่ามีสิ่งที่เรากำลังค้นหาอยู่

416
00:28:17,549 --> 00:28:18,679
ในศาสนาพุทธ

417
00:28:18,679 --> 00:28:21,789
ผู้ปฏิบัติจะถูกฝึกให้รับรู้ถึง LOGOS โดยตรง

418
00:28:21,789 --> 00:28:24,949
ให้รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงและความไม่แน่นอน

419
00:28:24,949 --> 00:28:28,059
ภายในตนเอง ผ่านการฝึกสมาธิ

420
00:28:28,059 --> 00:28:30,439
เมื่อคุณเฝ้าสังเกตโลกภายใน

421
00:28:30,439 --> 00:28:34,259
คุณจะเห็นพลังงานและความรู้สึกที่ละเอียดมากขึ้น

422
00:28:34,259 --> 00:28:38,539
เหตุเพราะจิตนั้นนิ่งและจดจ่อมากยิ่งขึ้น

423
00:28:38,539 --> 00:28:41,149
เมื่อจิตตื่นรู้ถึง "อนิจจัง"

424
00:28:41,149 --> 00:28:44,529
หรือความไม่เที่ยงแท้แน่นอนของอารมณ์ความรู้สึก

425
00:28:44,529 --> 00:28:46,899
บุคคลนั้นก็จะเป็นอิสระจากความยึดมั่นถือมั่น

426
00:28:46,899 --> 00:28:50,932
ในความไม่เที่ยงแท้ของโลกภายนอก

427
00:28:50,932 --> 00:28:53,462
เมื่อเราเห็นแล้วว่า สนามพลังของการสั่นสะเทือนนี้

428
00:28:53,462 --> 00:28:56,432
มีอยู่เพียงหนึ่งเดียว และเป็นฐานรากของศาสนาทั้งปวง

429
00:28:56,432 --> 00:28:59,302
เราจะกล่าวได้อย่างไรว่า "ศาสนาของฉัน" หรือ

430
00:28:59,302 --> 00:29:03,822
"นี่คือต้นกำเนิดของฉัน" หรือ "สนามควอนตัมของฉัน"

431
00:29:25,506 --> 00:29:28,606
วิกฤตที่แท้ของโลกนี้ไม่ใช่เรื่องของสังคม

432
00:29:28,606 --> 00:29:30,666
การเมือง หรือเศรษฐกิจ

433
00:29:32,109 --> 00:29:35,409
วิกฤตที่เราเผชิญนี้คือวิกฤตแห่งความตระหนักรู้

434
00:29:35,409 --> 00:29:37,129
คือความไม่สามารถที่จะสัมผัส

435
00:29:37,129 --> 00:29:39,819
กับธรรมชาติเดิมแท้ของเราได้

436
00:29:41,708 --> 00:29:44,198
ความไม่สามารถที่จะมองเห็นธรรมชาติเดียวกันนี้

437
00:29:44,198 --> 00:29:46,708
ในทุกๆ คน และทุกๆ สรรพสิ่งได้

438
00:29:53,669 --> 00:29:58,999
ในศาสนาพุทธ "พระโพธิสัตว์" คือผู้ที่ตื่นรู้แล้ว

439
00:30:00,251 --> 00:30:04,251
และให้คำสัตย์ว่าจะช่วยเหลือสรรพชีวิตทั่วทั้งจักรวาลนี้

440
00:30:05,643 --> 00:30:09,003
ให้ตื่นรู้ และมองเห็นสำนึกหนึ่งเดียวกันนี้ด้วย

441
00:30:09,003 --> 00:30:11,773
การที่จิตสำนึกหนึ่งใดจะตื่นรู้ขึ้นได้นั้น

442
00:30:11,773 --> 00:30:15,773
จิตนั้นก็จำเป็นจะต้องปลุกให้ชีวิตทุกชีวิตตื่นรู้ขึ้นด้วย

443
00:30:20,149 --> 00:30:24,149
"มีสรรพชีวิตเหลือคณานับในจักรวาลนี้

444
00:30:24,149 --> 00:30:26,029
ข้าพเจ้าตั้งสัตย์ปฏิญาณว่า

445
00:30:26,029 --> 00:30:28,729
จะช่วยเหลือพวกเขาให้ตื่นรู้ทั้งหมดให้จงได้

446
00:30:28,729 --> 00:30:31,769
ความไม่สมบูรณ์แบบของข้าพเจ้านั้นไม่มีที่สิ้นสุด

447
00:30:31,769 --> 00:30:35,619
ข้าพเจ้าตั้งสัตย์ปฏิญาณว่าจะก้าวข้ามให้จงได้

448
00:30:35,619 --> 00:30:37,949
หลักธรรมนั้นไม่อาจจะเป็นที่รู้แจ้ง

449
00:30:37,949 --> 00:30:41,079
ข้าพเจ้าตั้งสัตย์ปฏิญาณว่าจะล่วงรู้ให้จงได้

450
00:30:41,079 --> 00:30:44,739
หนทางแห่งการตื่นรู้นั้นไม่อาจเดินล่วงไปได้สำเร็จ

451
00:30:46,769 --> 00:30:50,009
ข้าพเจ้าตั้งสัตย์ว่าจะเดินล่วงไปให้จงได้"