Γεια σας.

Ονομάζομαι Μάθιου Γουίλιαμς,

και είμαι πρωταθλητής.

Έχω κερδίσει μετάλλια
σε τρία διαφορετικά αθλήματα

και εθνικούς αγώνες στον Καναδά

διαγωνίστηκα σε διεθνείς αγώνες μπάσκετ

και υπερήφανα αντιπροσώπευσα τον Καναδά

σε παγκόσμιο επίπεδο.

(Χειροκρότημα)

Πέντε μέρες την εβδομάδα προπονούμαι 
στο μπάσκετ και στο πατινάζ ταχύτητας,

δουλεύω με κορυφαίους προπονητές

και συμβούλους πνευματικής απόδοσης

για να είμαι ο καλύτερος στο είδος μου.

Παρεμπιπτόντως, όλα αυτά 
στους Special Olympics.

Μήπως αλλάξατε γνώμη για μένα

και τα κατορθώματά μου;

Άνθρωποι σαν εμένα 
δεν αντιμετωπίζονται ως πρωταθλητές.

Άνθρωποι σαν εμένα, όχι πολύ παλιά,
περιθωριοποιούνταν και κρύβονταν.

Από τους Special Olympics του 1968 
έγιναν αρκετές αλλαγές,

ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις,

οι άνθρωποι με νοητική υστέρηση

είναι αόρατοι για το ευρύ κοινό.

Ο κόσμος χρησιμοποιεί τη λέξη από «κ»
μπροστά μου σαν να μην υπάρχει θέμα.

Η λέξη αυτή είναι «καθυστερημένος»

με προσβλητική σημασία.

Δεν σκέφτονται πόσο πολύ 
πληγωνόμαστε οι φίλοι μου και εγώ.

Δεν θέλω να πιστεύετε πως είμαι εδώ 
γιατί με λυπούνται.

Είμαι εδώ επειδή ακόμα υπάρχει πρόβλημα
στον τρόπο με τον οποίο

πολλοί άνθρωποι βλέπουν
τα άτομα με νοητική υστέρηση,

ή, πολύ συχνά,

πώς δεν τους βλέπουν καθόλου.

Γνωρίζατε ότι φέτος έγιναν
οι Παγκόσμιοι Αγώνες;

Ήμασταν πάνω από 6.500 αθλητές 
με νοητική υστέρηση

από 165 χώρες που διαγωνίστηκαν
στο Λος Άντζελες.

Υπήρχαν πάνω από 62.000 θεατές
που παρακολούθησαν τις τελετές έναρξης,

και υπήρχε ζωντανή κάλυψη
από τα TSN και ESPN.

Μάθατε ότι έγιναν αυτά;

Τι σκέφτεστε όταν βλέπετε
κάποιον σαν εμένα;

Σήμερα είμαι εδώ για να σας προκαλέσω

να μας δείτε σαν ίσους.

Οι Special Olympics αλλάζουν
την αντίληψη που έχουν για τον εαυτό τους

οι ίδιοι οι αθλητές με νοητική υστέρηση

και την αντίληψη όλων όσων παρακολουθούν.

Για όσους από εσάς δεν γνωρίζουν,

οι Special Olympics είναι
για αθλητές με νοητική υστέρηση.

Οι Special Olympics είναι ξεχωριστοί από
τους Παραολυμπιακούς και τους Ολυμπιακούς.

Προσφέρουμε υψηλής ποιότητας,
αθλητικά προγράμματα όλο το έτος

για ανθρώπους με νοητική υστέρηση,

τέτοια που αλλάζουν ζωές και απόψεις.

Αυτή η κίνηση έχει αλλάξει τόσο τη ζωή μου

όσο και πολλών άλλων.

Έχει αλλάξει ακόμα και τον τρόπο

που ο κόσμος βλέπει τους ανθρώπους
με νοητική υστέρηση.

Γεννήθηκα με επιληψία 
και πνευματική αναπηρία.

Μεγαλώνοντας έπαιζα χόκεϊ μέχρι τα 12 μου.

Όσο μεγάλωνα, τόσο περισσότερο ένιωθα

ότι γινόταν όλο και πιο δύσκολο 
να συμβαδίσω με όλους τους άλλους,

και ένιωθα θυμωμένος και απογοητευμένος.

Για ένα διάστημα, δεν έκανα κανένα άθλημα,

δεν είχα πολλούς φίλους

και ένιωθα παραγκωνισμένος 
και στεναχωρημένος.

Υπήρχε μια περίοδος
που οι άνθρωποι με νοητική υστέρηση

κρύβονταν από την κοινωνία.

Κανείς δεν πίστευε πως μπορούσαν
να συμμετέχουν στα αθλήματα,

πόσο μάλλον να είναι 
πολύτιμα μέλη της κοινωνίας.

Τη δεκαετία του 1960 ο Δρ. Φρανκ Χέιντεν,

ένας επιστήμονας
στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο,

μελετούσε τις επιδράσεις 
της τακτικής άσκησης

στα επίπεδα φυσικής κατάστασης 
των παιδιών με νοητική υστέρηση.

Κάνοντας σχολαστική έρευνα,

ο Δρ. Χέιντεν και άλλοι ερευνητές

συμπέραναν

ότι και μόνο το γεγονός ότι δεν είχαν
την ευκαιρία να συμμετέχουν

χειροτέρευε τα επίπεδα
της φυσικής τους κατάστασης.

Πολλοί άνθρωποι αμφέβαλλαν
ότι οι άνθρωποι με νοητική υστέρηση

μπορούσαν να επωφεληθούν 
από τα προγράμματα γυμναστικής

και τον αθλητικό ανταγωνισμό.

Αλλά οι πρωτοπόροι όπως ο Δρ. Χέιντεν
και η Γιούνις Κένεντι Σράιβερ,

η ιδρύτρια των Special Olympics,

επέμειναν,

και οι αθλητές των Special Olympics 
τους επαλήθευσαν

πάνω από 4.500.000 φορές.

(Χειροκρότημα)

Πριν συμμετάσχω στους Special Olympics,

είχα άγχος

επειδή ήμουν νέος, ντροπαλός, 
χωρίς αυτοπεποίθηση

και δεν είχα πολλούς φίλους.

Όμως, όταν πήγα εκεί, όλοι με εμψύχωναν,

με υποστήριζαν, 
και με άφησαν να είμαι ο εαυτός μου

χωρίς να με κρίνουν.

Τώρα, είμαι ένας μπασκετμπολίστας
και σκέιτερ ταχύτητας

ο οποίος διαγωνίστηκε 
σε τοπικούς, εθνικούς αγώνες

και φέτος έφτασε στους Παγκόσμιους
Θερινούς Αγώνες του Λος Άντζελες,

όπου ήμουν μέλος της πρώτης 
ομάδας μπάσκετ του Καναδά

που συμμετείχε σε Παγκόσμιους Αγώνες.

(Χειροκρότημα)

Είμαι ένας από τους πάνω
από 4.500.000 αθλητές σε όλο τον κόσμο,

και έχω ακούσει 
έναν σωρό παρόμοιες ιστορίες.

Το να είμαστε αθλητές των Special Olympics

αποκαθιστά την περηφάνια
και την αξιοπρέπειά μας.

Οι Special Olympics απευθύνονται ακόμα 
σε βασικές ανάγκες της υγείας.

Έρευνες έδειξαν πως, κατά μέσο όρο,

άντρες με νοητική υστέρηση

πεθαίνουν 13 χρόνια νωρίτερα 
σε σχέση με τους υγιείς,

και οι γυναίκες με νοητική υστέρηση

πεθαίνουν 20 χρόνια πιο νέες 
από όσες δεν έχουν.

Οι Special Olympics μας κρατάνε υγιείς

με το να μας κρατούν ενεργούς

και να συμμετέχουμε σε αθλήματα.

Επιπλέον, οι προπονητές μας διδάσκουν
για την υγεία και τη διατροφή.

Οι Special Olympics επίσης 
παρέχουν δωρεάν έλεγχο υγείας

για αθλητές που αντιμετωπίζουν δυσκολία
στην επικοινωνία με κάποιο γιατρό

ή σε πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη.

Στους Παγκόσμιους Θερινούς Αγώνες του 2015

με την ομάδα του Καναδά
παίξαμε εναντίον της Νιγηρίας.

Μία μέρα πριν τον αγώνα,

η ομάδα της Νιγηρίας πήγε για έλεγχο
των αθλητών των Παγκόσμιων Αγώνων,

και σε 7 από τα 10 μέλη της

δόθηκαν δωρεάν ακουστικά βοηθήματα

και μπόρεσαν να ακούσουν καθαρά
για πρώτη φορά.

(Χειροκρότημα)

Η αλλαγή τους ήταν εκπληκτική.

Ήταν ενθουσιασμένοι, ευτυχισμένοι
και γεμάτοι αυτοπεποίθηση,

γιατί ο προπονητής τους
μπορούσε πλέον να τους μιλήσει.

Κι ήταν συγκινημένοι

γιατί μπορούσαν να ακούσουν 
τους ήχους της μπάλας,

τους ήχους του σφυρίγματος

και τις ζητωκραυγές 
των θεατών στις κερκίδες -

ήχους που εμείς τους θεωρούμε δεδομένους.

Οι Special Olympics μεταμορφώνουν κάτι
παραπάνω από τον αθλητή στο είδος του.

Οι Special Olympics αλλάζουν 
τις ζωές τους εκτός γηπέδου.

Φέτος, έρευνες έδειξαν

ότι γύρω στους μισούς ενήλικες στις ΗΠΑ

δεν γνωρίζουν κάποιον άνθρωπο 
με νοητική υστέρηση,

και το 44% των Αμερικανών

που δεν έρχονται σε επαφή 
με άτομα με νοητική υστέρηση

είναι αρκετά λιγότερο 
δεκτικοί και θετικοί.

Έπειτα, είναι η λέξη από «κ»,

που αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι
με νοητική υστέρηση

παραμένουν αόρατοι

για πάρα πολλούς ανθρώπους.

Ο κόσμος τη χρησιμοποιεί 
σαν απλό όρο ή σαν βρισιά.

Χρησιμοποιήθηκε στο Tweeter 
πάνω από 9.000.000 φορές πέρσι,

και πραγματικά πληγώνει πολύ

εμένα και τους 4.500.000 συναθλητές μου
σε όλον τον κόσμο.

Ο κόσμος δεν το θεωρεί προσβλητικό,

αλλά όντως είναι.

Όπως έγραψε ο συναθλητής μου και
παγκόσμιος κήρυκας Τζον Φράνκλιν Στίβενς

σε μια ανοιχτή επιστολή του
προς μια πολιτική αυθεντία

που χρησιμοποίησε τη λέξη από «κ»
σαν προσβολή,

«Έλα μαζί μας κάποια μέρα
στους Special Olympics.

Να δούμε αν θα φύγεις χωρίς να αλλάξουν
όσα νιώθεις στην καρδιά σου».

(Χειροκρότημα)

Φέτος, στους Παγκόσμιους 
Θερινούς Αγώνες του 2015,

ο κόσμος είχε σχηματίσει ουρές για ώρες

για να μπει στον τελικό
της άρσης βαρών σε πάγκο.

Οπότε είχε χώρο μόνο για όρθιους
όταν o συναθλητής μου Τζάκι Μπάρετ,

το Ελάφι της Νέας Γης,

σήκωσε 297,10 κιλά από το έδαφος

και 277,10 κιλά στους ώμους -

(Χειροκρότημα)

κάνοντας ένα νέο ρεκόρ 
για τους Special Olympics.

Ο Τζάκι είναι κάτοχος ρεκόρ ανάμεσα
σε όλους τους αρσιβαρίστες της Νέας Γης -

όχι μόνο των Special Olympics, 
αλλά όλων συνολικά.

Ο Τζάκι ήταν ένας μεγάλος αστέρας 
στο Λος Άντζελες,

και το ESPN τουίταρε ζωντανά 
τις άρσεις του που έσπασαν ρεκόρ

και ενθουσιάστηκε από την απόδοσή του.

Πριν από πενήντα χρόνια, λίγοι πίστευαν
ότι άτομα με νοητική υστέρηση

θα μπορούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο.

Φέτος, 60.000 θεατές γέμισαν το περίφημο
στάδιο Memorial Coliseum του Λος Άντζελες

για να δουν τις τελετές έναρξης
των Παγκόσμιων Αγώνων

και να ζητωκραυγάσουν 
για αθλητές από 165 χώρες

από όλον τον κόσμο.

Αντί να κρυβόμαστε,

τώρα μας ζητωκραύγαζαν 
και μας επευφημούσαν.

Οι Special Olympics διδάσκουν
στους αθλητές

να έχουν αυτοπεποίθηση 
και να είναι περήφανοι.

Οι Special Olympics διδάσκουν στον κόσμο

ότι οι άνθρωποι με νοητική υστέρηση

αξίζουν σεβασμό 
και ενσωμάτωση στην κοινωνία.

(Χειροκρότημα)

Τώρα, έχω όνειρα και κατορθώματα
στο άθλημά μου,

σπουδαίους προπονητές,

σεβασμό και αξιοπρέπεια,

καλύτερη υγεία,

και χτίζω καριέρα
ως προσωπικός εκπαιδευτής.

(Χειροκρότημα)

Πλέον δεν κρύβομαι, δεν με εκφοβίζουν,

και είμαι εδώ και μιλάω στο TED.

(Χειροκρότημα)

Ο κόσμος έγινε ένα διαφορετικό μέρος
λόγω των Special Olympics,

αλλά ακόμα έχει μέλλον για να αλλάξει.

Οπότε την επόμενη φορά που θα συναντήσετε
κάποιον με νοητική υστέρηση,

εύχομαι να δείτε την ικανότητά του.

Την επόμενη φορά που κάποιος
χρησιμοποιήσει τη λέξη «κ» κοντά σας,

ελπίζω να του πείτε πόσο πολύ πονάει.

Ελπίζω να το σκεφτείτε και να ασχοληθείτε
με τους Special Olympics.

(Χειροκρότημα)

Θα ήθελα να κλείσω με μια τελευταία σκέψη.

Ο Νέλσον Μαντέλα είπε,

«Τα αθλήματα έχουν τη δύναμη
να αλλάξουν τον κόσμο».

Οι Special Olympics αλλάζουν τον κόσμο

μεταμορφώνοντας 4.500.000 αθλητές

και δίνοντάς μας ένα μέρος
όπου να έχουμε αυτοπεποίθηση,

να γνωρίζουμε φίλους,

να μην μας κρίνουν

και να αισθανόμαστε 
αλλά και να είμαστε πρωταθλητές.

Σας ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκρότημα)