1
00:01:16,670 --> 00:01:21,440
โอ้ที่รัก ฉันรักเธอเหลือเกิน

2
00:01:21,480 --> 00:01:24,530
ไม่ว่าเธอจะใจร้ายขนาดไหน

3
00:01:25,010 --> 00:01:30,780
ผู้ชายอย่างเธอ\nต้องการผู้หญิงอย่างฉัน

4
00:01:30,820 --> 00:01:34,890
ผู้หญิงอย่างฉัน...

5
00:01:34,930 --> 00:01:39,130
ผู้หญิงอย่างฉัน... ผู้หญิงอย่างฉัน...

6
00:06:45,780 --> 00:06:49,540
ริคเขาบอกว่าจ้างผมล่ะ!\Nตอนนี้เขาอยู่ที่สตูดิโอใหม่

7
00:06:51,280 --> 00:06:52,340
ที่ไหนเหรอคะ?

8
00:06:56,150 --> 00:06:57,250
อินเดีย!

9
00:06:58,320 --> 00:07:00,280
อินเดีย

10
00:07:00,280 --> 00:07:02,200
นานมาแล้ว

11
00:07:02,380 --> 00:07:03,570
เมื่อไหร่ล่ะ?

12
00:07:03,780 --> 00:07:05,190
ผมจำไม่ได้ว่าปีอะไรแน่...

13
00:07:05,190 --> 00:07:06,330
เป็นช่วงที่ยังไม่มีการนับปี...

14
00:07:06,370 --> 00:07:07,930
คุณจะรู้ได้ไงว่าเป็นปีอะไร?

15
00:07:08,170 --> 00:07:10,220
ชั้นคิดว่าเคยได้ยินว่าเป็นช่วงศตวรรษที่ 14 นะ

16
00:07:10,610 --> 00:07:12,550
ศตวรรษที่ 14 เพิ่งจะผ่านมาไม่นานเองนะ

17
00:07:12,650 --> 00:07:13,820
ไม่หรอก...ไม่รู้สิ...

18
00:07:13,860 --> 00:07:16,780
เป็นช่วงที่...ราชวงศ์โมกุลปกครอง\nคือพระเจ้าบาบูร์ ที่อินเดียน่ะ

19
00:07:16,800 --> 00:07:18,810
อ๋อ งั้นน่าะเป็นช่วงศตวรรษที่ 11\Nก่อนคริสตกาลต่างหากล่ะ

20
00:07:20,420 --> 00:07:21,890
ก่อนคริสตกาลแน่ๆ

21
00:07:22,340 --> 00:07:25,600
และผมคิดว่าเป็นที่อโยธยา เมืองที่รามเกิด

22
00:07:25,640 --> 00:07:28,640
ผมรู้เพราะพวกเขาทำลายวัดนั้นแล้ว

23
00:07:28,700 --> 00:07:31,240
พวกเขาบอกว่า รามเกิดที่นั่น\nแต่ผมไม่เชื่อหรอกนะ

24
00:07:31,380 --> 00:07:32,340
- แต่เขาก็ว่ากันว่างั้น

25
00:07:32,380 --> 00:07:36,150
และอโยธยาก็อยู่ในแคว้นอุตตรประเทศ

26
00:07:36,190 --> 00:07:38,230
ที่นั่นแหละ! งั้นเรื่องนี่ก็น่าจะเป็นเรื่องจริง

27
00:07:38,400 --> 00:07:40,440
มันอาจจะอิงเรื่องจริงบ้าง

28
00:07:40,460 --> 00:07:42,410
พอๆกับคัมภีร์ไบเบิลนั่นล่ะ

29
00:07:42,710 --> 00:07:44,160
คุณอยากรู้เรื่องทั้งหมดหรือเปล่า?

30
00:07:45,840 --> 00:07:49,560
โอ้ เนื่องจากพ่อของพระรามมีมเหสี 4 องค์

31
00:07:49,810 --> 00:07:51,060
3 องค์

32
00:07:51,300 --> 00:07:52,280
3 เหรอ?

33
00:07:52,300 --> 00:07:53,260
พระโอรส 4 องค์

34
00:07:53,280 --> 00:07:54,530
โอรส 4 มเหสี 3\nโอเค!

35
00:07:54,570 --> 00:07:55,840
อย่างน้อยผมก็รู้ชื่อพระโอรสนะ

36
00:07:55,880 --> 00:07:57,070
เกาสุริยา...

37
00:07:57,110 --> 00:07:59,130
ไม่ใช่ นั่นชื่อมเหสี\nชั้นหมายถึงชื่อมเหสีนั่นแหละ

38
00:08:00,180 --> 00:08:02,080
เกาสุริยา สมุทรเทวี และไกยเกษี

39
00:08:02,810 --> 00:08:06,150
และพระโอรสของเกาสุริยาคือพระราม

40
00:08:06,760 --> 00:08:08,230
พระโอรสของสมุทรเทวีคือพระลักษมณ์

41
00:08:08,750 --> 00:08:10,460
พระโอรสของไกยเกษีคือพระพรต

42
00:08:10,520 --> 00:08:11,920
เยี่ยมมาก!

43
00:08:12,060 --> 00:08:14,740
ใช่ และพระสตรุต\nรู้สึกจะเป็นน้องชายของพระลักษมณ์

44
00:08:14,760 --> 00:08:18,460
นั่นหมายความว่าเขาต้องเป็น\nเอ่อ.... โอรสของนางสมุทรเทวี

45
00:08:18,580 --> 00:08:20,050
นางสีดาคือมเหสีของพระราม

46
00:08:20,260 --> 00:08:25,500
ใช่ และผมก็รู้ด้วยว่า\nพระบิดาของนางสีดาคือท้าวชนก

47
00:08:25,530 --> 00:08:27,910
นางสีดามีหลายชื่อ\nชื่อสีดาชื่อนึงล่ะ

48
00:08:28,030 --> 00:08:28,950
ใช่

49
00:08:28,990 --> 00:08:30,180
ชานกี! ชานกี!

50
00:08:30,220 --> 00:08:31,470
ชานกีด้วย

51
00:08:31,770 --> 00:08:34,120
แล้วก็ ไวหิช ไวหิช เอ่อ...

52
00:08:34,840 --> 00:08:36,270
ผมเคยดูละคร-\nไวเทหิ\N-หา?

53
00:08:36,310 --> 00:08:41,170
ไวเทหิ ผมดูจากละครเรื่องไวเทหิ\nใช่แล้ว ถึงได้รู้อีกชื่อนึงของนางสีดา

54
00:08:42,200 --> 00:08:45,370
พระรามกำลังจะรับมงกุฎจากท้าวทศรถ\nให้ขึ้นครองราชย์

55
00:08:45,390 --> 00:08:47,700
นางไกยเกษีได้เข้าเฝ้าท้าวทศรถ

56
00:08:47,740 --> 00:08:51,360
และเนื่องจากนางได้เคยทำความดีไว้อย่างมาก

57
00:08:51,400 --> 00:08:53,570
รู้สึกว่าเพราะเคยดูแลท้าวทศรถ\nในช่วงที่ประชวรหนัก

58
00:08:53,820 --> 00:08:55,270
หรืออะไรทำนองนั้น ใช่แล้ว

59
00:08:55,310 --> 00:08:57,990
ท้าวทศรถจึงตรัสกับนางไว้ว่า...

60
00:08:58,380 --> 00:09:00,980
"เจ้าได้รับพรข้อหนึ่ง\nอะไรก็ตามที่เจ้าปรารถนาจากข้า ข้าจะให้"

61
00:09:01,470 --> 00:09:04,640
นางจึงขอให้ท้าวทศรถ\nขับไล่พระรามไปเป็นเวลา 14 ปี

62
00:09:04,820 --> 00:09:06,600
ลองนึกดูสิ มันเป็นเวลาที่นานทีเดียว

63
00:09:06,600 --> 00:09:08,460
ถ้าคุณจากไปเป็นเวลา 14 ปี

64
00:09:08,500 --> 00:09:10,380
คุณก็คงถูกลืมไปแล้ว

65
00:09:12,160 --> 00:09:14,150
อโยธยา

66
00:09:14,230 --> 00:09:16,440
นานมาแล้ว ก่อนคริสตกาล

67
00:09:28,360 --> 00:09:29,890
ราม ลูกรัก

68
00:09:30,610 --> 00:09:33,210
วันนี้ข้าควรจะสถาปนาเจ้าให้เป็นกษัตริย์แห่งอโยธยา

69
00:09:33,590 --> 00:09:35,680
แต่มเหสีชั่วของข้า ไกยเกษี-

70
00:09:37,600 --> 00:09:40,340
ได้เตือนข้าเกี่ยวกับสิ่งที่ข้าเคยให้สัญญาไว้

71
00:09:40,960 --> 00:09:42,290
เพื่อให้เป็นไปตามสัญญานั้น

72
00:09:42,570 --> 00:09:44,330
แทนที่ข้าจะสถาปนาเจ้าให้เป็นกษัตริย์

73
00:09:44,390 --> 00:09:47,620
ข้าต้องเนรเทศเจ้า\nให้ไปอยู่ที่ป่า เป็นเวลา 14 ปี!

74
00:09:49,440 --> 00:09:51,090
ลาก่อน ลูกรัก

75
00:09:51,670 --> 00:09:53,450
เจ้ามีจิตใจสูงส่ง และเป็นคนดี

76
00:09:53,780 --> 00:09:55,620
เป็นตัวแทนแห่งความเที่ยงธรรม

77
00:09:55,880 --> 00:09:57,560
เจ้าชายนักรบผู้กล้าหาญ

78
00:09:57,970 --> 00:09:59,870
ความยินดีแห่งสวรรค์และโลก

79
00:10:00,300 --> 00:10:01,980
มหาบุรุษ

80
00:10:02,590 --> 00:10:04,390
ขอให้พระเจ้าจงอยู่กับเจ้า

81
00:10:05,150 --> 00:10:08,150
อย่าให้ประตูกระแทกก้นตอนแกออกไปล่ะ

82
00:10:08,600 --> 00:10:11,120
นั่นเป็นสิ่งที่นางได้ขอไว้\nและทำให้ท้าวทศรถตรอมใจ

83
00:10:11,750 --> 00:10:12,710
แต่

84
00:10:13,310 --> 00:10:16,010
ชาวอินเดียทุกคน เป็นคนรักษาสัจจะ...

85
00:10:16,050 --> 00:10:19,030
เขาจึงต้อง...

86
00:10:19,440 --> 00:10:20,450
ทำอย่างนั้น

87
00:10:20,650 --> 00:10:22,370
แล้วเขาก็ตาย

88
00:10:22,390 --> 00:10:24,000
เขาไม่ได้ตายนี่?\N-เปล่า ผม...

89
00:10:24,020 --> 00:10:25,030
เขาตายในที่สุด...

90
00:10:25,070 --> 00:10:30,260
ไม่ แต่บทละครเรื่องราม\nทั้งหมดที่ผมเคยดูตอนยังเด็ก...

91
00:10:30,300 --> 00:10:31,390
เขาตายทันทีเหรอ?

92
00:10:31,430 --> 00:10:33,410
นี่เป็นฉากสำคัญเลยล่ะ\nสะเทือนใจมาก

93
00:10:33,450 --> 00:10:35,720
เขาหัวใจวายตอนที่โอรสจากไป

94
00:10:36,800 --> 00:10:39,300
ผมว่าเขาล้มป่วย...

95
00:10:39,950 --> 00:10:40,870
ใช่ ถูกต้อง

96
00:10:40,900 --> 00:10:42,800
แล้วเขาก็มีเรื่องทุกข์ใจ ใช่

97
00:10:42,820 --> 00:10:44,460
เขาทุกข์เพราะรู้สึกผิด

98
00:10:44,820 --> 00:10:46,290
เพราะพระรามเป็นลูกที่ดี

99
00:10:46,340 --> 00:10:48,340
และราม ตอนที่เขาถูกเนรเทศ

100
00:10:48,520 --> 00:10:51,300
เขาก็บอกว่าเขาจะไป\nเขาไม่ได้สร้างปัญหา ไม่ได้ถามเลยว่า

101
00:10:51,470 --> 00:10:52,330
"ทำไม?"

102
00:10:52,350 --> 00:10:53,210
เขาพูดแค่ว่า

103
00:10:53,250 --> 00:10:54,520
หากนั่นเป็นพระประสงค์ของพระบิดา

104
00:10:55,130 --> 00:10:55,990
ลูกก็จะไป

105
00:10:56,010 --> 00:10:57,130
แล้วเขาก็ไป

106
00:10:57,190 --> 00:10:59,420
นางสีดาจึงพูดว่า\N"ถ้าท่านไป ข้าก็จะไปด้วย"

107
00:10:59,980 --> 00:11:01,490
อย่าเลย สีดา

108
00:11:01,770 --> 00:11:05,560
ในป่าเต็มไปด้วยปิศาจรากษส

109
00:11:05,860 --> 00:11:10,120
พวกมันตามรังควาญพราหมณ์\nและหมิ่นไฟศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา

110
00:11:10,630 --> 00:11:12,570
ข้าจะต้องต่อสู้กับพวกมัน...

111
00:11:13,160 --> 00:11:14,370
ตามลำพัง

112
00:11:14,840 --> 00:11:18,870
แต่ว่า ท่านราม\nที่ของสตรีคือการได้อยู่เคียงข้างสามี!

113
00:11:19,040 --> 00:11:21,280
ข้าจะยอมรับความยากลำบากทุกอย่าง

114
00:11:21,450 --> 00:11:23,290
ข้าอยู่ไม่ได้หากไม่มีท่าน

115
00:11:23,490 --> 00:11:27,400
ข้าอยู่ไม่ได้หากไม่มีท่าน...\Nข้าอยู่ไม่ได้หากไม่มีท่าน...

116
00:11:44,250 --> 00:11:50,590
ฉันไม่อยากคิดเลย\nว่าถ้าฉันไม่ได้พบเธอ ฉันจะเป็นอย่างไร

117
00:11:50,630 --> 00:11:56,460
ทำไมฉันต้องสมมุติเรื่องแบบนี้ด้วย?

118
00:11:56,740 --> 00:12:03,370
วันอันแสนเหนื่อย\nค่ำคืนอันอ้างว้าง ช่างลืมได้ง่ายดาย

119
00:12:03,390 --> 00:12:09,220
ตั้งแต่ฉันอยู่ที่นี่ และมีเธออยู่เคียงข้าง

120
00:12:09,260 --> 00:12:16,130
มีเพียงสองเรา เธอและฉัน

121
00:12:16,540 --> 00:12:22,920
ปล่อยให้โลกนี้หมุนไป

122
00:12:23,290 --> 00:12:29,670
ก่อนนี้ที่ฉันได้เฝ้ารอ ฉันรู้สึกได้ ที่รัก

123
00:12:29,980 --> 00:12:36,640
ว่าเธอจะได้พบฉัน และฉันจะได้พบกับเธอ

124
00:12:37,200 --> 00:12:43,490
อยู่ด้วยกัน ลำพังเพียงเราสอง

125
00:12:43,580 --> 00:12:50,510
เราจะยังต้องการสิ่งใดอีก?

126
00:12:50,590 --> 00:12:55,070
และแม้ว่าเราจะไม่ได้มั่งมีเงินทอง

127
00:12:55,290 --> 00:12:58,360
เราก็ยังมีความสุขได้

128
00:12:58,480 --> 00:13:04,190
เมื่อเราอยู่ด้วยกัน ตรงนี้!

129
00:13:32,960 --> 00:13:38,690
มีเพียงสองเรา เธอและฉัน

130
00:13:39,750 --> 00:13:45,620
ปล่อยให้โลกนี้หมุนไป

131
00:13:46,990 --> 00:13:52,720
ก่อนนี้ที่ฉันได้เฝ้ารอ ฉันรู้สึกได้ ที่รัก

132
00:13:53,840 --> 00:13:59,980
ว่าเธอจะได้พบฉัน\nและฉันจะได้พบกับเธอ

133
00:14:01,000 --> 00:14:07,260
อยู่ด้วยกัน ลำพังเพียงเราสอง

134
00:14:07,460 --> 00:14:14,680
เราจะยังต้องการสิ่งใดอีก?

135
00:14:14,760 --> 00:14:19,300
และแม้ว่าเราจะไม่ได้มั่งมีเงินทอง

136
00:14:19,340 --> 00:14:22,540
เราก็ยังมีความสุขได้

137
00:14:22,600 --> 00:14:28,610
เมื่อเราอยู่ด้วยกัน ตรงนี้!

138
00:14:30,740 --> 00:14:32,130
เอวัง!

139
00:14:40,860 --> 00:14:42,250
ฉันคงคิดถึงคุณมาก

140
00:14:42,450 --> 00:14:44,660
สัญญาน่ะแค่ 6 เดือนเท่านั้นเอง

141
00:14:44,680 --> 00:14:46,460
ผมจะกลับมาก่อนคุณจะรู้ตัวซะอีก!

142
00:15:00,880 --> 00:15:05,540
ราพณาสูร\nเป็นกษัตริย์ที่ชั่วร้ายผู้ปกครองกรุงลงกา

143
00:15:06,380 --> 00:15:10,820
และเขาได้ลักพานางสีดา

144
00:15:11,230 --> 00:15:13,800
เขาเป็นผู้ปราดเปรื่องเลยล่ะ

145
00:15:14,540 --> 00:15:16,850
อันที่จริง เรื่องไม่ดีเรื่องเดียวที่เขาทำ...

146
00:15:17,100 --> 00:15:19,190
...ก็คือการลักพาตัวนางสีดานี่แหละ

147
00:15:19,190 --> 00:15:19,220
ซึ่งค่อนข้างน่าสนใจนะ\N...การจับนางสีดา ลักพาตัวนางสีดา

148
00:15:19,220 --> 00:15:21,330
ซึ่งค่อนข้างน่าสนใจนะ\N...การจับนางสีดา ลักพาตัวนางสีดา

149
00:15:21,490 --> 00:15:24,660
เพราะเรื่องอื่นๆเกี่ยวกับเขาเป็นการยืนยัน\nว่าเขาเป็นผู้ปราดเปรื่องจริงๆ

150
00:15:24,810 --> 00:15:26,010
ทั้งเชี่ยวชาญศาสตราวุธ

151
00:15:26,050 --> 00:15:28,200
บูชาเทพที่ควรบูชา คิดว่างั้นนะ...

152
00:15:28,220 --> 00:15:30,800
ทั้งหมดนี้! เขาน่าจะเป็นกษัตริย์ที่ดี

153
00:15:31,210 --> 00:15:35,130
นอกซะจากว่า เราได้ถูกชักจูงให้เชื่อ\nว่าเขาเป็นผู้ดีพร้อมขนาดนั้น...

154
00:15:35,210 --> 00:15:36,710
เหมือนในหนังเรื่อง Mogambo

155
00:15:37,890 --> 00:15:40,700
ใช่เลย เขาอาศัยอยู่ที่เกาะด้วย!

156
00:15:41,210 --> 00:15:44,750
เขาจงรักภักดีต่อพระศิวะ

157
00:15:44,790 --> 00:15:46,670
และเขาก็เล่น -\N- เครื่องดนตรีพวกนี้ทั้งหมด...

158
00:15:46,710 --> 00:15:49,960
บรรเลงพิณโดยใช้ลำไส้

159
00:15:50,250 --> 00:15:51,290
ลำไส้เนี่ยนะ?

160
00:15:51,310 --> 00:15:53,050
ใช่ บรรเลงถวายพระศิวะ

161
00:15:53,840 --> 00:15:57,360
ทั้งนี้ก็เพื่อแสดงความจงรักภักดีนั่นแหละ

162
00:15:57,460 --> 00:16:02,430
แล้วเขาก็ได้ขอพรจากพระศิวะ

163
00:16:02,470 --> 00:16:07,340
และ รู้มั้ย\nเนื่องจากเขาใช้ลำไส้บรรเลงพิณ

164
00:16:08,140 --> 00:16:10,570
เวลารบ คงจะเอาชนะ\nคนแบบนั้นได้ยากแน่ๆ เพราะว่า

165
00:16:11,020 --> 00:16:13,780
จะมีอะไรทำร้ายคนที่เล่นพิณด้วยลำไส้ได้ล่ะ?

166
00:16:13,820 --> 00:16:14,770
ไม่สำคัญหรอก

167
00:16:15,130 --> 00:16:18,220
สิ่งที่ผมประทับใจมากคือ\nเขาเป็นกษัตริย์ของศรีลังกา

168
00:16:18,730 --> 00:16:20,410
ไม่ใช่ เขาเป็นกษัตริย์ของกรุงลงกา

169
00:16:20,680 --> 00:16:24,280
ลงกานั่นแหละ ที่เรียกว่าสิงหล\nผมว่าเป็นประเทศเดียวกันนะ

170
00:16:24,320 --> 00:16:26,010
ซึ่งพวกเราแค่เชื่ออย่างนั้น

171
00:16:26,050 --> 00:16:27,100
พวกเขาได้สร้างสะพานไว้ด้วย

172
00:16:27,140 --> 00:16:30,780
สะพานนั้นก็ยังอยู่ จากภาพถ่ายของนาซ่า

173
00:16:30,800 --> 00:16:35,030
จริงเหรอ? นาซ่าเหรอ? งั้นนี่ต้องเป็นเรื่องจริงล่ะสิ!

174
00:16:36,080 --> 00:16:38,410
พวกเขาอาจจะเห็นสะพานนั่นบนดวงจันทร์ก็ได้!

175
00:16:39,370 --> 00:16:41,920
นั่นไม่ใช่เรื่องของนางสรรพนักขาเหรอ?\Nสรรพนักขาใช่มั้ย?

176
00:16:42,660 --> 00:16:44,260
สัมนักขา

177
00:16:45,030 --> 00:16:47,000
ผมแอบเปลี่ยนชื่อนางซะแล้ว\nพวกเขาจะตามมาเล่นงานผมแน่ๆ

178
00:16:47,040 --> 00:16:49,450
นางสัมนักขา มีจมูกที่น่าเกลียดมาก

179
00:16:49,450 --> 00:16:51,390
สัมนักขา แต่นางเป็นน้องสาวของราพณาสูร

180
00:16:51,640 --> 00:16:52,820
ท่านราพณาสูร!

181
00:16:52,860 --> 00:16:55,420
พระรามได้ฆ่าปิศาจรากษสของท่านในป่า

182
00:16:55,440 --> 00:16:56,810
ท่านจะต้องแก้แค้น!

183
00:16:57,260 --> 00:16:59,470
อย่าเลย นายท่าน

184
00:16:59,550 --> 00:17:02,310
พระรามมีฤทธิ์มาก

185
00:17:02,390 --> 00:17:04,010
น้องรัก

186
00:17:04,050 --> 00:17:06,550
เจ้าไม่ควรรบกวนข้า\nด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องเช่นนี้

187
00:17:08,690 --> 00:17:10,430
ท่านราพณาสูร พี่ข้า

188
00:17:10,700 --> 00:17:13,640
ท่านได้เห็นนางสีดา\nมเหสีของพระรามแล้วหรือ?

189
00:17:14,130 --> 00:17:17,430
นางเป็นสาวงามที่สุดในปฐพี

190
00:17:17,850 --> 00:17:21,350
ผิวของนางนวลผ่องดุจดอกบัวบาน

191
00:17:21,490 --> 00:17:24,360
ตาของนางเหมือนบึงบัว

192
00:17:24,500 --> 00:17:28,310
มือของนางเหมือน เอ่อ ดอกบัว

193
00:17:28,370 --> 00:17:34,750
หน้าอกของนางเหมือนดอกบัว\nที่ใหญ่ กลม กระชับ และฉ่ำ!

194
00:17:38,430 --> 00:17:40,660
จงทำให้นางเป็นมเหสีของท่านเถิด ท่านราพณาสูร

195
00:17:40,800 --> 00:17:42,580
ชิงนางมาจากพระรามเสีย!

196
00:17:42,850 --> 00:17:45,670
อย่าเลย นายท่าน!

197
00:17:45,970 --> 00:17:49,410
อย่าได้ขัดขวางข้า เจ้ามารีศ

198
00:17:49,630 --> 00:17:51,760
เจ้าจะต้องช่วยข้า

199
00:17:52,030 --> 00:17:57,320
จงแปลงการเป็น\Nกวางทองไปล่อไอ้ราม

200
00:17:57,770 --> 00:18:00,290
เมื่อนางสีดาอยู่ตามลำพัง

201
00:18:00,510 --> 00:18:02,520
ข้าจะจับนางมา!

202
00:18:02,820 --> 00:18:05,670
นางสีดาจะต้องเป็นของข้า!

203
00:18:05,710 --> 00:18:10,130
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า!

204
00:18:20,170 --> 00:18:23,500
ช่างเป็นกวางทองที่สวยอะไรอย่างนี้!

205
00:18:24,030 --> 00:18:26,910
โอ้ ท่านราม ท่านจะจับมันให้ข้าได้มั้ย?

206
00:18:27,240 --> 00:18:29,880
ไม่รู้สิสีดา มันอาจจะเป็นแผนลวงก็ได้!

207
00:18:30,190 --> 00:18:32,480
โอ้ท่านราม ได้โปรด

208
00:18:33,520 --> 00:18:38,140
ก็ได้ สีดา เจ้าขอในสิ่งเล็กน้อย\nแต่ได้ทำอะไรให้ข้ามากมาย

209
00:18:38,160 --> 00:18:40,990
แต่จงสัญญาว่าจะไม่ไปจากกระท่อม\nในขณะที่ข้าไม่อยู่

210
00:18:41,560 --> 00:18:42,990
ในป่านั้นอันตราย

211
00:18:43,090 --> 00:18:44,260
ข้าสัญญา!

212
00:18:44,630 --> 00:18:46,940
โอ้ท่านราม ข้ารักท่าน!

213
00:18:47,240 --> 00:18:49,350
ข้ารักเจ้า สีดา

214
00:19:21,700 --> 00:19:26,020
ความรักเคยทำให้ฉันตาบอด\nแต่ตอนนี้ความรักก็เมตตาฉัน

215
00:19:26,100 --> 00:19:29,680
และทำให้ตาของฉันมองเห็นทุกสิ่ง

216
00:19:29,720 --> 00:19:34,090
ตั้งแต่มีความรัก ชีวิตเป็นดั่งเกม

217
00:19:34,140 --> 00:19:37,900
ที่ฉันได้พบแต่สิ่งดีๆ ที่ไม่คาดคิด

218
00:19:38,180 --> 00:19:42,030
ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย\nว่ามันจะดีถึงเพียงนี้

219
00:19:42,150 --> 00:19:47,760
เป็นทาสของผู้ที่เป็นโลกทั้งโลกของฉัน

220
00:19:47,980 --> 00:19:53,220
ฉันรักเขาตั้งแต่แรกพบ\nและลึกซึ้งจนถึงหัวใจของเขา

221
00:19:53,340 --> 00:19:57,860
ฉันรู้ว่าเขารักฉัน มันไม่มีเหตุผล

222
00:19:58,180 --> 00:20:03,580
และเมื่อเขาบอกว่าเขาอยู่ไม่ได้หากไม่มีฉัน

223
00:20:03,640 --> 00:20:08,060
จะมีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้?

224
00:20:08,290 --> 00:20:13,340
เขาไม่ได้เป็นเทวดาหรือนักบุญ\nแต่ก็ไม่เห็นต่างกันตรงไหนที่เขาไม่ได้เป็น

225
00:20:13,400 --> 00:20:17,980
ทุกความผิดพลาดของเขา\nฉันรู้ว่าเขาจะผ่านมันไปได้

226
00:20:18,180 --> 00:20:23,560
ฉันจะจริงใจกับเขา\nจะไม่ทำให้เขาระแวงฉันเลย

227
00:20:23,600 --> 00:20:28,160
จะมีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้?

228
00:20:28,190 --> 00:20:37,430
โอ้ เมื่อฉันได้พักพิงกายที่อ่อนล้า\nลงบนหัวไหล่ของเขา

229
00:20:37,960 --> 00:20:47,390
ฉันหลับตาลง\nและอยากจะหยุดวัยของฉันไว้

230
00:20:47,690 --> 00:20:52,700
ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาโดดเดี่ยว\nฉันจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเขา

231
00:20:52,870 --> 00:20:57,570
ฉันรักเขามากกว่าใครจะรักได้

232
00:20:57,590 --> 00:21:02,710
ฉันเป็นเพียงเด็กน้อยเมื่อเขาโอบกอดฉันไว้

233
00:21:02,970 --> 00:21:06,710
จะมีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้?

234
00:21:07,880 --> 00:21:12,690
จะมีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้?

235
00:21:32,380 --> 00:21:37,370
ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาโดดเดี่ยว\nฉันจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเขา

236
00:21:37,390 --> 00:21:41,990
ฉันรักเขามากกว่ารักตัวเอง

237
00:21:42,110 --> 00:21:47,530
ฉันเป็นเพียงเด็กน้อยเมื่อเขาโอบกอดฉันไว้

238
00:21:47,570 --> 00:21:51,420
จะมีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้?

239
00:21:51,480 --> 00:21:57,720
ไม่มีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้

240
00:21:59,660 --> 00:22:01,990
เอวัง!

241
00:22:03,570 --> 00:22:05,120
คุณรู้สินะ ว่านางสีดาทำอะไรในตอนนั้น?

242
00:22:05,140 --> 00:22:09,150
ที่นางทำคือการทิ้งร่องรอยเอาไว้\nโดยการทิ้งเครื่องประดับลงมา

243
00:22:09,230 --> 00:22:10,870
ตลอดทาง

244
00:22:10,930 --> 00:22:12,990
ซึ่งจะทำให้พวกเขาตามหานางจนเจอได้

245
00:22:13,050 --> 00:22:15,530
ทิ้งเป็นทางจนถึงกรุงลงกาเลย

246
00:22:16,710 --> 00:22:19,170
นางต้องทิ้งเครื่องประดับกี่ครั้งกัน?

247
00:22:19,210 --> 00:22:21,500
นางต้องใส่เครื่องประดับมากมาย\nทั้งๆที่อยู่ในป่า

248
00:22:22,730 --> 00:22:26,470
ฉันหมายถึง ไม่ใช่หรอก จำได้มั้ย\nนางไม่ได้สวมเครื่องประดับเพราะนางละทิ้งสมบัติทุกอย่าง

249
00:22:26,530 --> 00:22:29,460
ก่อนออกจากอโยธยา และนางใส่ชุด -\N- โอ้ นางทิ้งทุกอย่างเลยเหรอ?

250
00:22:29,680 --> 00:22:32,380
ใช่ แต่งตัวแบบสันยาสี

251
00:22:32,440 --> 00:22:34,440
อย่าจับผิดเรื่องพวกนี้ดีกว่า

252
00:22:37,250 --> 00:22:38,620
นางจากไปแล้ว

253
00:22:38,990 --> 00:22:41,500
ข้าบอกนางแล้วว่าอย่าไปจากกระท่อม!

254
00:22:41,680 --> 00:22:44,100
โอ้ ข้าจะไปตามหาเธอได้ที่ไหน?

255
00:22:45,610 --> 00:22:49,600
สีดา! สีดา!

256
00:22:49,800 --> 00:22:53,180
โอ้ สีดา เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า?

257
00:22:54,920 --> 00:22:56,720
อันที่จริง ต้นกำเนิดของหนุมาน...

258
00:22:57,570 --> 00:22:59,950
ปิศาจพวกนี้กำลังทำลายโลกมนุษย์

259
00:23:00,210 --> 00:23:03,480
แล้วก็ตามคาด\nเหล่าเทพและทุกๆคนไปเข้าเฝ้าพระวิศณุ

260
00:23:03,530 --> 00:23:05,820
แล้วก็ร้องว่า\N"ช่วยพวกเราด้วย ช่วยพวกเราด้วย!"

261
00:23:05,860 --> 00:23:09,290
พระวิศณุจึงตอบว่า\nท่านจะไปเกิดเป็นพระราม

262
00:23:09,350 --> 00:23:11,500
แต่ก็ได้ไปเกิดเป็นกฤษณะด้วย\nตรงนี้สับสนมาก

263
00:23:11,540 --> 00:23:13,810
เป็นการอวตาร\nทั้งหมด 10 ชาติด้วยกัน

264
00:23:13,970 --> 00:23:17,700
ดังนั้น...ชาติที่ 10 เป็นชาติสุดท้าย\nซึ่งยังมาไม่ถึง

265
00:23:19,170 --> 00:23:21,340
ยังไงก็ตาม นี่ล่ะที่เขาบอกว่าจะทำ

266
00:23:21,380 --> 00:23:23,810
พระศิวะจะไปเกิด

267
00:23:24,180 --> 00:23:26,120
เป็นผู้ช่วย ดังนั้นพระศิวะ...

268
00:23:26,330 --> 00:23:28,780
จริงๆแล้วหนุมานเป็นร่างอวตารชาตินึงของพระศิวะ

269
00:23:28,970 --> 00:23:31,090
โอ้ ผมไม่เคยมารู้มาก่อนเลยนะ\N- ฉันก็เพิ่งรู้นี่แหละ

270
00:23:31,130 --> 00:23:35,020
ดังนั้น หนุมานจึงไปเกิดด้วยวัตถุประสงค์เฉพาะ

271
00:23:35,220 --> 00:23:37,940
คือไปพบพระราม

272
00:23:38,000 --> 00:23:41,220
และช่วยเขา นั่นล่ะคือเหตุผลของการไปเกิดล่ะ

273
00:23:52,340 --> 00:23:53,890
ข้าจะช่วยท่าน

274
00:23:54,670 --> 00:23:55,670
เจ้าเป็นใคร?

275
00:23:56,120 --> 00:23:57,800
ข้าคือหนุมาน

276
00:23:57,820 --> 00:23:59,760
นักรบวานร!

277
00:23:59,800 --> 00:24:02,340
วายุบุตร!

278
00:24:02,610 --> 00:24:05,590
ข้าคือราม เจ้าชายแห่งอโยธยา

279
00:24:05,610 --> 00:24:07,150
เราจงร่วมมือกัน

280
00:24:07,490 --> 00:24:10,090
ข้าจะเป็นผู้รับใช้ท่านตลอดไป

281
00:24:10,790 --> 00:24:13,590
งั้นเจ้าจงออกตามหานางสีดา!

282
00:24:49,350 --> 00:24:49,930
ฮัลโหล?

283
00:24:49,950 --> 00:24:51,010
นี่ผมเองนะ

284
00:24:51,050 --> 00:24:52,810
เดฟ! คุณอยู่ที่ไหน?

285
00:24:53,000 --> 00:24:56,020
ตริวันดรัมน่ะ อยู่ที่บ้าน

286
00:24:56,230 --> 00:24:57,740
คุณมีโทรศัพท์บ้านด้วยเหรอ?

287
00:24:57,760 --> 00:24:58,990
แน่นอน

288
00:24:59,110 --> 00:25:02,240
คุณไปตั้งเดือนนึงแล้ว\nแต่ไม่เคยอีเมลมาบอกเบอร์โทรคุณเลย

289
00:25:02,440 --> 00:25:05,980
ผมไม่ได้ส่งเหรอ?\Nนี่ ผมมีข่าวดีล่ะ

290
00:25:06,190 --> 00:25:09,380
พวกเขาต่อสัญญาผมไปอีกปีนึงล่ะ!

291
00:25:09,420 --> 00:25:12,890
อะไรนะ อีกปีนึงเหรอ?\Nไหนคุณบอกว่าจะกลับมาใน 6 เดือนไง

292
00:25:13,340 --> 00:25:14,820
แต่ผมชอบที่นี่นะ

293
00:25:15,240 --> 00:25:18,820
แล้วชั้นล่ะ? แล้วเจ้าเลกซี่ล่ะ?

294
00:25:18,950 --> 00:25:20,320
แล้วอพาร์ทเมนต์ของเราล่ะ?

295
00:25:21,830 --> 00:25:24,690
แล้วเรื่องของเราล่ะ?

296
00:25:26,800 --> 00:25:28,560
อย่าร้องไห้สิ นีน่า

297
00:25:30,520 --> 00:25:32,790
ผมรักคุณนะ

298
00:25:33,650 --> 00:25:35,920
คุณมาที่นี่ก็ได้...

299
00:25:37,500 --> 00:25:39,400
นางนั่งอยู่ใต้ต้นไม้

300
00:25:39,460 --> 00:25:40,380
แล้วก็ร้องไห้

301
00:25:40,420 --> 00:25:43,240
แล้วก็คิดถึงพระราม

302
00:25:43,300 --> 00:25:44,710
สวดมนต์ถึงพระราม

303
00:25:44,750 --> 00:25:45,980
แล้วก็มีพวกปิศาจฝ่ายร้าย

304
00:25:45,980 --> 00:25:48,540
ก็เหมือนในหนังหรือละคร\nที่พวกเราเคยดูนั่นแหละ

305
00:25:48,580 --> 00:25:52,240
พวกฝ่ายร้ายก็มาทำให้นางกลัว\nนางจึงสวดวิงวอนพระราม

306
00:25:52,300 --> 00:25:56,330
แต่ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง

307
00:25:56,450 --> 00:26:00,360
เป็นผู้หญิงหรือปิศาจ อะไรก็ช่างเถอะ\nที่ควรจะมามาปกป้องนาง ก็เกิดประหลาดใจ

308
00:26:00,400 --> 00:26:02,960
ในความเทิดทูนพระรามของนาง

309
00:26:02,980 --> 00:26:05,290
ราพณาสูรจึงมาหา และบอกกับนางว่า

310
00:26:05,470 --> 00:26:07,860
"ไอ้รามมันทำอะไรให้เจ้าได้\nบลา บลา บลา ที่ข้าทำไม่ได้กัน?"

311
00:26:07,900 --> 00:26:12,060
แต่นางก็ยังคงพูดว่า "ท่านรามจะมาที่นี่\nและแกยังมีโอกาสครั้งสุดท้าย"

312
00:26:12,100 --> 00:26:14,530
"เพราะถ้าเขามาที่นี่แล้วล่ะก็ รู้มั้ย?

313
00:26:14,550 --> 00:26:17,030
แกเตรียมตัวเดือดร้อนได้"

314
00:26:18,480 --> 00:26:20,170
ข้ารักเจ้านะ สีดา

315
00:26:20,360 --> 00:26:22,590
เจ้าจะต้องเป็นมเหสีของข้า

316
00:26:22,890 --> 00:26:23,940
ไม่มีทาง

317
00:26:23,980 --> 00:26:26,060
ข้ารักเพียงท่านรามเท่านั้น

318
00:26:28,830 --> 00:26:32,020
ข้าคือภรรยาโดยจิตวิญญาณของชายคนหนึ่ง\nโดยถือความบริสุทธิ์และปฏิบัติพรหมจรรย์

319
00:26:34,180 --> 00:26:38,010
ข้าเป็นของท่านราม\nเหมือนแสงอาทิตย์เป็นของดวงอาทิตย์

320
00:26:40,340 --> 00:26:44,020
จงคืนข้าให้กับท่านราม\nไม่เช่นนั้นเจ้าจะต้องได้สดับเสียงศรพรหมมาศ

321
00:26:44,040 --> 00:26:46,470
ที่มีเสียงดุจสายฟ้าของพระอินทร์!

322
00:26:51,910 --> 00:26:55,160
บุรุษใดยิ่งพูดดีกับสตรีแล้ว

323
00:26:55,170 --> 00:26:58,010
ก็ย่อมถูกสตรีนั้นเชือดเฉือนด้วยวาจา!

324
00:26:58,560 --> 00:27:03,100
เจ้ามีเวลาตัดสินใจสองเดือน สาวน้อย

325
00:27:03,670 --> 00:27:07,050
แล้วเจ้าจะต้องเป็นเมียข้า!

326
00:27:07,760 --> 00:27:09,700
และถ้าเจ้าไม่ตกลง

327
00:27:09,710 --> 00:27:14,650
ปิศาจรากษสของข้าจะฆ่าเจ้า\nเพื่อเป็นอาหารเช้าของข้า

328
00:27:17,010 --> 00:27:22,140
ดวงตาสีเหลืองอันน่าเกลียดของเจ้า\nจะหลุดออกจากหัว หากเจ้ายังจ้องข้า\nด้วยสายตาอันเปี่ยมด้วยราคจิต เจ้าราพณาสูร

329
00:27:22,690 --> 00:27:27,290
สาเหตุเดียวที่ข้าไม่เผาเจ้า\nให้เป็นจุณด้วยอิทธิฤทธิ์ของข้าเอง

330
00:27:27,370 --> 00:27:30,400
ก็เพราะท่านรามไม่ได้สั่งข้าให้ทำ

331
00:27:50,970 --> 00:27:57,520
เมื่อคำคืนมาเยือน\nและฉันควรจะนอนอยู่ในเตียง

332
00:27:57,870 --> 00:28:03,260
ถ้าคุณหันมามอง จะพบว่าฉันกำลังร้องไห้

333
00:28:05,020 --> 00:28:12,020
ที่รักของฉันปล่อยให้ฉันต้องเดียวดาย\nเขาบอกว่าจะกลับมา แต่ไม่ได้บอกว่าเมื่อไหร่

334
00:28:12,040 --> 00:28:18,620
คืนแล้วคืนเล่าที่ฉันได้แต่ร้องไห้\nที่รัก เมื่อไหร่ที่เธอจะกลับมาบ้าน?

335
00:28:18,950 --> 00:28:25,600
กลับมาได้ไหมที่รัก\nฉันเหงาเหลือเกิน

336
00:28:25,940 --> 00:28:29,480
ไม่มีใครมาแทนที่ของเธอได้

337
00:28:29,520 --> 00:28:32,860
บ้านดูไร้ความหมายเมื่อขาดเธอไป

338
00:28:32,880 --> 00:28:37,440
ไม่จำเป็นต้องเคาะประตู\nประตูนั้นเปิดรอเธออยู่แล้ว

339
00:28:38,720 --> 00:28:40,010
ได้โปรด ที่รัก

340
00:28:40,050 --> 00:28:46,700
นาฬิกาก็ยังคงเดินต่อไป\nที่รัก เธอจะกลับมาได้ไหม

341
00:28:46,970 --> 00:28:52,770
เธอจะต้องเดินทางนานขนาดนั้นเชียวหรือ?

342
00:28:52,810 --> 00:28:57,700
มีคนอื่นอีกหลายคน\nที่วนเวียนเข้ามา

343
00:28:57,740 --> 00:29:01,380
ฉันไม่ใจอ่อนหรอก\nแต่ก็เริ่มรู้สึกว่าอาจจะเปลี่ยนใจ

344
00:29:01,650 --> 00:29:05,980
ที่รัก เธอจะกลับมาได้ไหม?

345
00:30:03,760 --> 00:30:04,980
ได้โปรด ที่รัก

346
00:30:05,020 --> 00:30:11,920
นาฬิกาก็ยังคงเดินต่อไป\nที่รัก เธอจะกลับมาได้ไหม

347
00:30:12,260 --> 00:30:18,050
เธอจะต้องเดินทางนานขนาดนั้นเชียวหรือ?

348
00:30:18,090 --> 00:30:22,980
มีคนอื่นอีกหลายคน\nที่วนเวียนเข้ามา

349
00:30:23,020 --> 00:30:26,990
ฉันไม่ใจอ่อนหรอก\nแต่ก็เริ่มรู้สึกว่าอาจจะเปลี่ยนใจ

350
00:30:27,030 --> 00:30:31,940
ที่รัก เธอจะกลับมาได้ไหม?

351
00:30:34,290 --> 00:30:36,740
เอวัง!

352
00:30:38,300 --> 00:30:39,520
แต่นางก็มีส่วนผิดอยู่เหมือนกันนะ

353
00:30:39,540 --> 00:30:41,260
อันที่จริงนางควรจะกลับไปพร้อมกับหนุมาน

354
00:30:41,590 --> 00:30:43,960
เพราะมัวคิดว่า "ยังไงพระรามก็ต้องมาช่วย"

355
00:30:43,980 --> 00:30:45,860
ทั้งที่ตัวก็ไม่ได้ใหญ่อะไรนี่

356
00:30:45,880 --> 00:30:47,280
แค่กระโดดขึ้นหลังลิง

357
00:30:47,300 --> 00:30:49,180
กลับบ้าน ชิวๆ

358
00:30:49,550 --> 00:30:50,960
จะได้ไม่ต้องมีใครตายไง จริงมั้ย?

359
00:30:50,980 --> 00:30:53,840
เป็นไปได้ว่านางอาจจะยังไม่ไว้ใจเจ้าลิงก็ได้นี่?

360
00:30:54,390 --> 00:30:56,210
เป็นไปได้นะ

361
00:30:56,230 --> 00:30:59,550
ไม่หรอก ชั้นว่านางน่ะไว้ใจเจ้าลิงแน่นอน

362
00:30:59,590 --> 00:31:01,690
แต่นางอยากให้พระรามมาหามากกว่า

363
00:31:01,730 --> 00:31:04,130
โอเค ก็ประมาณว่า\N"ท่านต้องพิสูจน์ให้ข้าเห็นสิ!"

364
00:31:04,170 --> 00:31:07,280
"แสดงฝีมือหน่อย!"\N-แต่ว่า-\N-นางก็รู้-

365
00:31:07,680 --> 00:31:10,530
โทษที เชิญต่อ-\nแต่นางก็อยากกำจัดปิศาจราพณาสูรด้วย

366
00:31:10,570 --> 00:31:12,450
ถึงอยากให้พระรามมาจัดการไงล่ะ -

367
00:31:13,470 --> 00:31:14,860
โอเค งั้นทำไมไม่กลับไปก่อน

368
00:31:15,270 --> 00:31:18,380
ราพณาสูรก็จะไม่มีตัวประกัน แล้วก็จัดการซะเลย

369
00:31:18,810 --> 00:31:22,550
อาจจะเป็นเพราะนางอยากสรรเสริญพระราม\nถึงต้องให้พระรามทำแบบนั้น

370
00:31:22,590 --> 00:31:26,640
ประมาณว่า "เขาจะต้องมา\nแล้วก็จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยได้"

371
00:31:26,680 --> 00:31:30,490
"เพราะเขาเป็นฝ่ายธรรมะ\nเขาจะกำจัดราพณาสูร แล้วก็..."

372
00:31:31,020 --> 00:31:33,010
ยังไงซะ-\nนางก็เป็นผู้หญิงกระหายเลือดสินะ

373
00:31:34,290 --> 00:31:38,690
ให้เช่าช่วง: ผู้เช่าต้องรักแมว อพาร์ทเมนต์ห้องนอนเดี่ยว\nที่ซานฟรานซิสโก ตั้งแต่ 1 มิย. จนถึงปีหน้า\nต้องรักและดูแลเจ้าแมวเลกซี่ของเราด้วย

374
00:32:03,170 --> 00:32:05,780
แต่ผมสงสัยอยู่อย่างนะ พวกนั้นเป็นลิงเหรอ?\Nเพราะว่าพวกเขา-

375
00:32:05,800 --> 00:32:06,380
พวกเขาบินได้-

376
00:32:06,420 --> 00:32:11,450
ไม่ใช่ลิงหรอก อืม เท่าที่ผมเข้าใจนะ\nพวกเขาจะต่างจากลิงทั่วไป

377
00:32:12,510 --> 00:32:16,340
ประมาณว่า ลิงเป็นสปีชีส์นึง

378
00:32:16,460 --> 00:32:18,420
แล้ววานรก็เป็นอีกสปีชีส์นึง

379
00:32:18,460 --> 00:32:20,240
เป็นพวกครึ่งคนครึ่งลิง

380
00:32:20,690 --> 00:32:22,430
โอเค เพราะพวกเขามีหางด้วย

381
00:32:22,570 --> 00:32:24,270
ถูกต้อง แต่พวกเขาไม่มี...

382
00:32:24,600 --> 00:32:27,670
ใช่ ผมว่าหางแล้วก็...

383
00:32:27,970 --> 00:32:31,040
พวกเขาเป็นพันธุ์ผสม...\Nพวกครึ่งลิงน่ะ ถ้าไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

384
00:32:31,410 --> 00:32:32,490
ใช่ แต่นั่นล่ะสิ่งที่กองทัพนั้นเป็น

385
00:32:32,510 --> 00:32:34,700
เพราะไม่งั้นแล้วก็จะมีแค่สองพี่น้อง\nไม่มีกองทัพลิง

386
00:32:34,760 --> 00:32:37,770
สองพี่น้อง\nแล้วก็กองทัพใหญ่ของสุครีพ เป็นพวก...

387
00:32:37,910 --> 00:32:41,610
เสนาวานร\nเสนาวานร ใช่

388
00:32:41,820 --> 00:32:44,720
หนุมาน! จงจัดเตรียมกองทัพลิง

389
00:32:44,880 --> 00:32:48,240
เราจะข้ามทะเลไปยังกรุงลงกา\nและช่วยสีดา

390
00:32:48,670 --> 00:32:52,680
ได้พะย่ะค่ะ เราจะเคลื่อนพล ณ บัดนี้!

391
00:33:19,980 --> 00:33:23,600
เสียงใครเคาะประตูนะ?\Nอย่ารอข้างนอกเลย เข้ามาเถอะ!

392
00:33:24,620 --> 00:33:28,870
เช้านี้รู้สึกแปลกจัง

393
00:33:28,930 --> 00:33:33,250
วันนี้คงมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นแน่เลย

394
00:33:33,290 --> 00:33:37,580
ได้ยินเสียงแว่วมา ฉันไม่ทันตั้งตัว

395
00:33:37,790 --> 00:33:41,860
รู้สึกว่าวันนี้จะโชคดีแน่ๆ!

396
00:33:42,250 --> 00:33:46,580
เอ๊ะ หรือว่าจะเป็น\nเสียงของใครบางคนที่กลับมาหาฉัน

397
00:33:46,660 --> 00:33:50,610
นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

398
00:33:51,100 --> 00:33:55,540
ฉันรอมานานเหลือเกิน\nถ้าไม่ใช่อย่างที่คิด ฉันคงผิดหวังมาก

399
00:33:55,580 --> 00:33:58,910
นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

400
00:33:58,930 --> 00:34:04,110
ฉันรู้ว่าคงไม่ใช่ไปรษณีย์ คนส่งถ่าน\nหรือคนส่งน้ำแข็ง เพราะวันนี้เขาได้มาแล้ว

401
00:34:04,390 --> 00:34:08,590
ไม่ใช่คนขายของชำ คนขายเนื้อ\nคนขายขนมปัง เพราะเขาไม่ได้เคาะแบบนี้

402
00:34:08,830 --> 00:34:13,250
ถ้านอกประตูนั่นเป็นที่รักของฉัน\nหัวใจฉันก็เตรียมต้อนรับเขาอยู่แล้ว

403
00:34:13,250 --> 00:34:16,500
นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

404
00:34:53,310 --> 00:34:57,630
โอ้ ดีจัง ดูเหมือนว่าจะมีใครมาเยี่ยม

405
00:34:57,810 --> 00:35:01,680
นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

406
00:35:02,270 --> 00:35:06,670
เห็นเวลามั้ย? นี่แปดโมงแล้ว\Nฟังดูคล้ายเสียงเคาะที่คุ้นหู

407
00:35:06,710 --> 00:35:10,120
นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

408
00:35:10,260 --> 00:35:15,400
หวังว่าจะไม่ใช่คนส่งนม คนส่งแก๊ส\nหรือคนส่งขนมปังจะมาเก็บเงิน

409
00:35:15,420 --> 00:35:20,000
หวังว่าคงไม่ใช่คนส่งนมหรือไข่\nจะมาวางบิลหรอกนะ

410
00:35:20,100 --> 00:35:24,310
ถ้านั่นเป็นที่รักของฉัน\nฉันจะล็อคประตูขังเขาไว้ แล้วทิ้งกุญแจไป

411
00:35:24,460 --> 00:35:28,180
นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

412
00:35:47,220 --> 00:35:51,390
ไม่ใช่ช่างประปา พ่อค้าเร่\nหรือช่างทำผม เพราะฉันจ่ายเงินเขาแล้ว

413
00:35:51,450 --> 00:35:55,560
หวังว่าคงไม่ใช่หมอหรือหมอฟัน\nพวกเขารักษาฉันไม่ได้หรอก

414
00:35:56,140 --> 00:36:00,330
ถ้านั่นเป็นคนที่ฉันรู้จัก\nฉันจะทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่บ้าน

415
00:36:00,370 --> 00:36:04,970
นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

416
00:36:05,440 --> 00:36:07,100
เอวัง!

417
00:36:24,090 --> 00:36:25,420
เดฟ!

418
00:36:29,180 --> 00:36:32,930
โอ้ เดฟ!

419
00:36:33,010 --> 00:36:36,240
เราอยู่ในอินเดียนะ\nเขาห้ามจูบในที่สาธารณะ

420
00:37:00,570 --> 00:37:03,440
เอ่อ เอาล่ะ

421
00:37:03,930 --> 00:37:05,790
ราตรีสวัสดิ์นะ

422
00:37:22,090 --> 00:37:23,400
อนิจจา

423
00:37:23,440 --> 00:37:27,060
ผมรู้ว่าจากนั้นเขาทำอะไร\nเขาทำอะไรหลังจากพบนางที่กรุงลงกา

424
00:37:28,790 --> 00:37:29,980
กอดและจูบนาง...

425
00:37:30,000 --> 00:37:33,440
ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ\nเขาเย็นชามาก

426
00:37:33,850 --> 00:37:35,770
ทำไมเขาถึงเย็นชากับสีดาล่ะ?

427
00:37:36,650 --> 00:37:39,240
ผมก็จำไม่ค่อยได้นะ\nอันที่จริงผมไม่ค่อยแน่ใจตรงส่วนนี้...

428
00:37:39,470 --> 00:37:41,290
คุณอาจคิดไปเองก็ได้...

429
00:38:24,110 --> 00:38:28,550
เจ้าได้มาอยู่ในบ้านของชายอื่น\nเจ้าไม่เหมาะจะเป็นมเหสีของข้าอีกต่อไป

430
00:38:28,820 --> 00:38:29,960
อะไรนะ?

431
00:38:29,980 --> 00:38:32,970
ข้าได้ทำตามหน้าที่\nคือช่วยเจ้าให้ปลอดภัยจากศัตรูแล้ว

432
00:38:32,990 --> 00:38:35,260
และได้ล้างแค้นสิ่งที่มันทำไว้กับข้า

433
00:38:35,630 --> 00:38:39,000
ข้าเคลือบแคลงในตัวเจ้า\nและพฤติกรรมของเจ้ายิ่งนัก

434
00:38:39,330 --> 00:38:41,470
เจ้าราพณาสูรรู้ถึง\nความงามของเจ้าเป็นอย่างดี

435
00:38:41,470 --> 00:38:45,360
ใยจะปล่อยให้เจ้าอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน\nโดยไม่แตะต้องตัวเจ้า

436
00:38:45,460 --> 00:38:48,290
ยิ่งเห็นเจ้าข้ายิ่งผิดหวัง

437
00:38:48,630 --> 00:38:50,860
เจ้าจะไปที่ใดก็ได้ตามใจต้องการ

438
00:38:50,920 --> 00:38:53,250
ข้าไม่มีประโยชน์สำหรับเจ้าอีกแล้ว สีดา

439
00:38:54,770 --> 00:38:56,490
ถ้าข้ารู้ว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้

440
00:38:56,590 --> 00:39:00,350
ข้าจะฆ่าตัวตายเสียก่อน\nท่านจะได้ไม่ต้องทำสงครามครั้งนี้

441
00:39:00,600 --> 00:39:02,600
เช่นนั้นโปรดตั้งเชิงตะกอนให้ข้า

442
00:39:02,640 --> 00:39:03,930
ข้าไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้

443
00:39:04,200 --> 00:39:07,790
ทั้งที่ข้ายังรักษาพรหมจรรย์\nแต่กลับถูกสามีปฏิเสธ

444
00:39:08,020 --> 00:39:10,580
เห็นได้ชัดว่าเขาสงสัยในความ เอ่อ...

445
00:39:11,540 --> 00:39:12,580
บริสุทธิ์น่ะ

446
00:39:12,600 --> 00:39:15,120
ผมคิดว่าความเชื่อ\nเกี่ยวกับความบริสุทธิ์เนี่ย...แปลก

447
00:39:15,160 --> 00:39:19,510
มันน่าพิลึกนะ\nไม่มีใครยกย่องราพณาสูรที่ไม่ได้ขืนใจ...

448
00:39:19,610 --> 00:39:21,970
ผมหมายถึง ผมรู้ว่าเรา\nไม่ควรยกย่องใครเรื่องแบบนั้น แต่ว่า

449
00:39:21,990 --> 00:39:23,420
จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาข่มขืนนาง?

450
00:39:23,440 --> 00:39:24,810
ใช่ หมายถึงในแง่ฝ่ายเลว?\N-ใช่แล้ว-

451
00:39:24,810 --> 00:39:27,350
ผมหมายถึง เราคาดหวังว่าฝ่ายเลว\Nก็จะต้องทำเรื่องเลวๆ

452
00:39:27,630 --> 00:39:31,840
แต่สำหรับราพณาสูร ประมาณว่า\N"ถ้าเจ้าไม่มาหาข้าด้วยความเต็มใจ ข้าก็จะไม่แตะต้องเจ้า"\N-ถูกต้อง-

453
00:39:32,010 --> 00:39:33,730
"ข้าจะไม่บังคับเจ้าให้เข้ามาในบ้าน"\N-ใช่-

454
00:39:33,750 --> 00:39:35,280
"ข้าจะไม่ขืนใจเจ้า..."

455
00:39:35,460 --> 00:39:36,920
งั้นเขาก็ไม่ได้มีอะไรกับนางสีดาใช่มั้ย?

456
00:39:36,940 --> 00:39:38,940
เปล่า นางสีดาก็ได้พิสูจน์ตั้งหลายครั้ง

457
00:39:38,960 --> 00:39:40,740
ด้วยการลุยไฟ

458
00:39:53,620 --> 00:39:55,670
เธอใจร้ายกับฉัน

459
00:39:55,690 --> 00:39:58,740
ทำไมเธอต้องใจร้ายกับฉันด้วย?

460
00:39:59,350 --> 00:40:01,870
ได้โปรดที่รัก ดูเหมือนว่าเธอ

461
00:40:02,130 --> 00:40:06,920
จะชอบเห็นฉันร้องไห้\nฉันไม่รู้ว่าทำไม

462
00:40:07,020 --> 00:40:12,150
ฉันอยู่ที่บ้าน\nแต่ละคืนที่เธอบอกว่าจะโทรมาหา

463
00:40:12,190 --> 00:40:15,440
แต่เธอก็ไม่โทรมา\nปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว

464
00:40:15,460 --> 00:40:18,840
ร้องเพลงเศร้าและได้แต่ถอนใจ

465
00:40:18,980 --> 00:40:25,300
เธอเย็นชากับฉันทุกวัน

466
00:40:25,360 --> 00:40:28,630
เธอต่อว่าฉันประจำ

467
00:40:28,820 --> 00:40:33,400
เวลาที่ใครอยู่ใกล้ฉัน\nที่รัก

468
00:40:33,420 --> 00:40:39,800
เธอคงสนุกที่ได้ใจร้ายกับฉัน\nเธอไม่ควรเลย

469
00:40:39,840 --> 00:40:44,460
โอ้ เธอไม่เห็นหรือ\nว่าเธอสำคัญกับฉันเพียงใด

470
00:41:39,520 --> 00:41:42,930
ที่รัก ฉันรักเธอ\nเธอเป็นทุกสิ่งสำหรับฉัน

471
00:41:43,030 --> 00:41:46,020
แต่ฉันกลัวว่าเธอจะไม่ใส่ใจฉันเลย

472
00:41:46,350 --> 00:41:49,410
เธอไม่เคยแสดงออกให้ฉันรู้

473
00:41:49,430 --> 00:41:52,400
ทุกคนบอกว่าฉันโง่

474
00:41:52,680 --> 00:41:58,660
ที่เฝ้าร่ำหาแต่เธอตลอดเวลา\nทำไมเธอต้องทำแบบนั้นด้วย?

475
00:41:58,960 --> 00:42:04,010
เธอใจร้ายกับฉัน\nทำไมเธอต้องใจร้ายกับฉันด้วย

476
00:42:04,040 --> 00:42:10,660
โอที่รัก ดูเหมือนว่าเธอ\nจะชอบเห็นฉันร้องไห้

477
00:42:10,680 --> 00:42:12,400
โปรดบอกฉันได้ไหมว่าทำไม

478
00:42:12,440 --> 00:42:17,840
ฉันอยู่ที่บ้าน\nแต่ละคืนที่เธอบอกว่าจะโทรมาหา

479
00:42:18,080 --> 00:42:24,570
แต่เธอก็ไม่โทรมา\nปล่อยให้ฉันร้องเพลงเศร้าและได้แต่ถอนใจ

480
00:42:24,630 --> 00:42:31,130
เธอเย็นชากับฉันทุกวัน

481
00:42:31,190 --> 00:42:39,350
เธอต่อว่าฉันประจำ\nเวลาที่ใครอยู่ใกล้ฉัน ที่รัก

482
00:42:39,430 --> 00:42:45,670
เธอคงสนุกที่ได้ใจร้ายกับฉัน\nเธอไม่เห็นหรือว่าเธอทำกับฉันอย่างไร

483
00:42:45,690 --> 00:42:51,110
โปรดบอกฉันได้ไหม\nว่าทำไมเธอต้องใจร้ายกับฉันด้วย

484
00:42:52,950 --> 00:42:55,280
เอวัง!

485
00:42:55,470 --> 00:42:59,070
แต่เขาก็ยังไม่ค่อยมั่นใจ ดูเหมือนว่า

486
00:42:59,110 --> 00:43:01,520
หลังจากที่นางผ่านพิธีลุยไฟแล้ว

487
00:43:01,560 --> 00:43:02,620
ชั้นหมายถึงมันคล้ายกับ-

488
00:43:02,650 --> 00:43:05,550
ไม่นะ ผมว่าเขามั่นใจแล้วล่ะ แต่เป็นเพราะ\nความกดดันเพราะเป็นเจ้าชาย

489
00:43:05,670 --> 00:43:08,110
เรื่องเกิดหลังจากนั้น เรื่องของคนรับจ้างซักผ้า\N-ใช่ เพราะคนรับจ้างซักผ้า-

490
00:43:08,250 --> 00:43:10,030
เขามั่นใจน่ะแหละ\nเพราะดูไม่เหมือนว่าเขาสงสัยนางเลย

491
00:43:10,070 --> 00:43:11,280
ประมาณว่า "โอเค เจ้าบริสุทธิ์"

492
00:43:11,340 --> 00:43:15,410
และผมคิดว่าเขากอดนางด้วย\nแล้วมีบุปผาสวรรค์ร่วงลงมา หรืออะไรทำนองนั้น

493
00:43:16,260 --> 00:43:19,290
อุ๊บส์ ข้าคิดว่าผลคือเจ้าบริสุทธิ์นะ

494
00:43:19,310 --> 00:43:21,300
เจ้าจะให้อภัยข้าได้ไหม สีดา?

495
00:43:21,700 --> 00:43:25,900
แน่นอนท่านราม\nข้ามีชีวิตอยู่เพื่อท่านเท่านั้น

496
00:43:45,570 --> 00:43:49,740
เฮ้ พวกเขาอยากให้ฉันเข้าร่วมประชุมมากนะ\nถึงขนาดจะออกค่าตั๋วไปนิวยอร์กให้ด้วย

497
00:43:49,870 --> 00:43:52,070
5 วัน ทุกอย่างฟรีหมด!

498
00:43:52,520 --> 00:43:55,800
เยี่ยมเลย คุณต้องสนุกมากแน่ๆ

499
00:44:07,510 --> 00:44:09,540
เจอกันอาทิตย์หน้านะคะ

500
00:44:21,640 --> 00:44:25,200
ไม่ใช่ๆ มันเป็นเกวียน แบบที่บินได้\nพระเจ้าส่งเกวียนมาให้

501
00:44:25,260 --> 00:44:27,580
ผมไม่รู้นะ มันเป็นอะไรซักอย่าง\N-รถไฟของญี่ปุ่นมั้ง!-

502
00:44:27,600 --> 00:44:30,680
ผมเข้าใจว่ามันเป็นอะไรที่เจ๋งมากนะ

503
00:44:30,750 --> 00:44:32,220
ทำนองว่าเป็นเครื่องบินลำแรกของโลก\nหรืออะไรทำนองนั้นล่ะ

504
00:44:32,240 --> 00:44:34,340
มันเหมือนกับว่า - เหมือนกับอยู่บนหลังของนก

505
00:44:34,360 --> 00:44:36,040
ผมคิดว่าพวกเขาขี่นกกลับไป

506
00:44:36,040 --> 00:44:37,740
ขี่นกใช่มั้ย?

507
00:44:37,880 --> 00:44:40,360
ผมว่ามันเป็นอะไรบางอย่างที่บินได้น่ะ

508
00:44:40,460 --> 00:44:42,070
พวกเขานั่งพรมเหมือนอาละดินไง

509
00:44:42,070 --> 00:44:43,710
ไม่ๆ มันเป็นสิ่งก่อสร้างที่มีรายละเอียดนะ

510
00:44:43,730 --> 00:44:44,840
ปุษปกน่ะ!

511
00:44:44,840 --> 00:44:47,960
นั่นล่ะที่พวกเค้าใช้เดินทางกลับ เกวียนบินได้\N-ปุษปกวิมานไง

512
00:44:48,330 --> 00:44:50,640
งั้นนั่นก็เป็นเครื่องบินจัมโบ้เจ็ต\nของอินเดียเลยสินะ

513
00:44:50,700 --> 00:44:52,670
แล้วก็มีหนังเรื่องนึงด้วย เป็นหนังเงียบ

514
00:44:52,730 --> 00:44:56,590
แต่นั่นล่ะคือสิ่งที่ผมจะบอก\nคือเจ้าพาหนะนี้ล่ะ

515
00:44:56,940 --> 00:44:59,950
มันไม่ใช่นก-\N-ปุษปกวิมาน\N-ใช่เลย -ใช่แล้ว

516
00:45:00,270 --> 00:45:02,260
ผมรู้สึกว่าในเนื้อเรื่องช่วงนี้\nเวลากำลังจะผ่านไปครบ 14 ปีแล้ว

517
00:45:02,280 --> 00:45:04,570
พวกเขาก็เลยหาทางกลับให้เร็วที่สุด

518
00:45:23,550 --> 00:45:28,520
จะเป็นอะไรไป\nถ้าเธอต้องเจอกับวันที่ฝนตก

519
00:45:28,580 --> 00:45:32,730
ได้ยินแต่เสียงฝนพรำ?

520
00:45:32,980 --> 00:45:37,760
เธอไม่ควรจะเศร้าเพราะฝนตกหรอกนะ

521
00:45:38,130 --> 00:45:43,790
เพราะมีสิ่งดีๆ รออยู่ในท้ายที่สุด

522
00:45:44,080 --> 00:45:51,110
จงเผชิญหน้ากับปัญหา\nเพราะเสียงพร่ำบ่นมิได้ช่วยอะไร

523
00:45:51,150 --> 00:45:57,760
หากเธออยากเห็นรุ้งงาม\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

524
00:45:58,230 --> 00:46:05,060
ความสุขที่รออยู่จะมากเป็นสองเท่า\nหากแลกมาด้วยความเจ็บปวดเล็กน้อย

525
00:46:05,470 --> 00:46:11,950
หากเธออยากเห็นสายรุ้ง\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

526
00:46:11,990 --> 00:46:19,760
จะเป็นอย่างไรถ้าคู่รักของเธอหมางเมิน\nบางครั้งพวกเขาก็เป็นแบบนั้น

527
00:46:19,810 --> 00:46:26,250
และเมื่อเธอขอคืนดีด้วยการจูบ\nนั่นทำให้ฉันถึงกับใจสั่น

528
00:46:26,840 --> 00:46:33,940
ความเศร้าจบลงด้วยความสุข\nหยาดฝนมิได้ไร้ความหมาย

529
00:46:34,120 --> 00:46:41,070
หากเธออยากเห็นรุ้งงาม\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

530
00:46:41,120 --> 00:46:47,970
เฝ้ารอวันที่ฟ้าเป็นใจ\nดวงอาทิตย์จะสดใสอีกครั้ง

531
00:46:48,050 --> 00:46:54,880
หากเธออยากเห็นรุ้งงาม\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

532
00:46:54,920 --> 00:47:01,200
จงรวบรวมสติ ร้องเพลงด้วยความสุข

533
00:47:01,340 --> 00:47:07,460
หากเธออยากเห็นรุ้งงาม\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

534
00:47:07,540 --> 00:47:14,690
หากดวงดาวแห่งโชคละทิ้งเธอไป\nหากมันเป็นคืนที่ไร้แสงใดนำทาง

535
00:47:14,740 --> 00:47:21,240
แม้เธอจะอ้างว้าง\nเธอจงหัวเราะให้กับมัน

536
00:47:21,570 --> 00:47:28,310
ยิ้มให้ความสูญเสีย\nเพื่อรับสิ่งดีๆ กลับคืนมา

537
00:47:28,480 --> 00:47:36,310
หากเธออยากเห็นรุ้งงาม\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

538
00:47:52,220 --> 00:47:53,610
เอวัง!

539
00:51:14,390 --> 00:51:17,950
นีน่าที่รัก, ไม่ต้องกลับมาอีกแล้วนะ รัก, เดฟ

540
00:51:20,220 --> 00:51:23,060
นีน่าที่รัก, ไม่ต้องกลับมาอีกแล้วนะ รัก, เดฟ

541
00:54:53,740 --> 00:54:56,280
ท่านราม ข้าท้อง!

542
00:54:56,320 --> 00:54:58,400
นั่นวิเศษมาก ที่รักของข้า

543
00:54:58,650 --> 00:55:01,370
บางทีพวกเขาอาจจะเป็นพวกชอบ\nทำกิจกรรมบนที่สูงๆ บนปุษปกวิมาน

544
00:55:03,190 --> 00:55:06,220
เราไม่รู้ว่าจริงๆแล้วนางท้องเมื่อไหร่แน่-\N-ภายหลังจากนั้นไม่นาน นั่นล่ะสาเหตุ

545
00:55:06,260 --> 00:55:10,960
ก็อาจเชื่อได้ว่า\nคงไม่ได้ท้องเพราะพระราม

546
00:55:11,160 --> 00:55:15,230
แต่ผมว่าน่าจะใช่ระรามนะ\N-โธ่เอ๊ย พระรามนั่นแหละ

547
00:55:22,470 --> 00:55:28,280
ข้าไม่เหมือนพระรามหรอกนะ ที่จะรับได้\nถ้าเมียไปนอนอยู่ที่บ้านชายอื่น!

548
00:55:28,360 --> 00:55:32,390
ไม่ใช่ แต่นั่นล่ะสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนรับจ้างซักผ้า\N-เป็นเรื่องของคนรับจ้างซักผ้า

549
00:55:32,490 --> 00:55:35,640
คุณรู้นี่ เรื่องคนรับจ้างซักผ้า-\nใช่ เขาว่ากันว่า-

550
00:55:35,680 --> 00:55:40,100
เมียของคนรับจ้างซักผ้าไปอยู่กับผู้ชายอีกคน\nแล้วเมื่อนางกลับมา

551
00:55:40,120 --> 00:55:43,390
เขาพูดว่า "เจ้าคิดว่าข้าจะเหมือนพระรามหรือ\nที่รับได้หลังจากที่นางสีดา..."

552
00:55:43,410 --> 00:55:47,630
คุณว่าคนรับจ้างซักผ้าพูดถูกมั้ย? เขาเป็นคนซักผ้า-\N-และเมื่อข่าวนั้นมาถึงพระราม-

553
00:55:47,710 --> 00:55:53,480
พระรามจึงพูดว่า "ข้าจะปกครงไม่ได้\nหากประชาชนไม่ศรัทธาข้า เจ้าจึงต้อง..."

554
00:55:53,740 --> 00:55:57,360
อันที่จริงนั่นเป็นตอนที่เขาขับไล่นางสีดา โทษที\nถูกต้อง

555
00:55:59,710 --> 00:56:01,880
เอ่อ นี่ สีดา

556
00:56:01,960 --> 00:56:03,560
เจ้าต้องการออกเดินทางบ้างไหม?

557
00:56:03,880 --> 00:56:05,420
แต่เราก็เพิ่งมาถึงนี่เอง

558
00:56:05,560 --> 00:56:07,220
ใช่ เหมาะแล้ว จงเตรียมตัวได้

559
00:56:09,670 --> 00:56:14,600
ลักษมณ์น้องข้า พฤติกรรมอันน่าสงสัย\nของนาง ทำให้ตัวข้าถูกผู้คนสงสัยไปด้วย

560
00:56:14,910 --> 00:56:17,810
จงพาสีดาไปยังป่า แล้วทิ้งนางไว้ที่นั่น

561
00:56:18,160 --> 00:56:20,450
ขาให้นางอยู่ในอาณาจักรไม่ได้อีกต่อไป

562
00:56:20,650 --> 00:56:24,290
ผมว่าเป็นเพราะเขาเป็นกษัตริย์\nจึงจำเป็นต้องทำ...

563
00:56:24,310 --> 00:56:26,540
ถ้าผู้ชายทั่วไปทำอย่างนั้นกับเมียล่ะก็

564
00:56:26,560 --> 00:56:29,630
กษัตริย์ก็ไม่น่าจะละเว้นเช่นกัน\nคงต้องทำเหมือนกัน

565
00:56:29,650 --> 00:56:32,450
ผมเชื่อว่าเขาไม่ได้ขับไล่นาง\nเพราะไม่เชื่อเรื่องความบริสุทธิ์หรอกนะ

566
00:56:32,660 --> 00:56:34,910
แต่เพราะเขาบอกว่า เมื่อเป็นกษัตริย์

567
00:56:34,950 --> 00:56:37,850
ประชาชนก็ต้องศรัทธาในตัวเขา\nซึ่งเขาจะได้รับการศรัทธาไม่ได้-

568
00:56:38,200 --> 00:56:42,860
ชั้นว่าอันที่จริงเขาก็ยังสงสัยนาง\nในเรื่องนั้นอยู่ ชั้นหมายถึง

569
00:56:43,010 --> 00:56:47,010
เหตุผลก็คือเพราะเขา\nรักษาพรหมจรรย์ อย่างที่เขาเล่ากันมา

570
00:56:47,040 --> 00:56:49,330
แล้วคุณก็รู้ว่าเขาต้อง\nรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับพระบิดา

571
00:56:49,370 --> 00:56:52,640
แล้วก็ประชาชนของเขา\nอาณาจักรของเขา

572
00:56:52,720 --> 00:56:57,080
แต่ชั้นคิดว่าเขาสงสัยเรื่องนี้ตลอดมา\nว่านางอาจจะไม่บริสุทธิ์

573
00:57:06,340 --> 00:57:14,950
วันนี้ฉันรู้สึกแย่จัง\nสงสัยจะไม่สบายหนัก

574
00:57:15,090 --> 00:57:23,440
รู้สึกแย่เหลือเกิน\nคงจะไม่สบายจริงๆ

575
00:57:23,480 --> 00:57:29,020
แถมยังกลัวว่าที่รักของฉันจะหมางเมิน

576
00:57:32,430 --> 00:57:40,610
ผ่านไปวันแล้ววันเล่า\nฉันยังจมอยู่ในความเศร้านี้

577
00:57:41,270 --> 00:57:49,260
วันแล้ววันเล่า\nฉันนึกหวั่นในข่าวลือที่ได้ยิน

578
00:57:49,290 --> 00:57:57,240
กลัวว่าต้องเสียที่รักของฉันไป

579
00:57:58,430 --> 00:58:06,520
พร่ำเพ้อถึงแต่เขา ฉันรักเขาเหลือเกิน\nถึงแม้เขาจะโหดร้ายกับฉันขนาดไหน

580
00:58:06,670 --> 00:58:12,930
เขาเป็นผู้ชายประเภทที่\nต้องการผู้หญิงอย่างฉัน

581
00:58:16,590 --> 00:58:23,560
ฉันคงตายหากที่รักของฉันต้องจากไป\nถ้าฉันตายไปแล้วเขาจะอยู่ที่ใด?

582
00:58:24,640 --> 00:58:30,720
ผู้ชายแบบเขา\nต้องการผู้หญิงอย่างฉัน

583
00:58:33,830 --> 00:58:42,250
ไม่รู้เหตุผล ว่าทำไมเขาถึง\nไม่ใยดีฉันอีกแล้ว ฉันทำอะไรผิดไป?

584
00:58:42,330 --> 00:58:50,720
เมื่อเขาไม่สบายใจ ฉันยิ่งรู้สึกแย่มากขึ้น\nฉันไม่ควรต้องถูกมองอย่างนั้น

585
00:58:51,310 --> 00:58:59,530
พร่ำเพ้อถึงแต่เขา เขากำลังจะจากฉันไป\nฉันกลัวเหลือเกิน

586
00:58:59,570 --> 00:59:07,380
ผู้ชายแบบเขา\nต้องการผู้หญิงอย่างฉัน

587
00:59:44,810 --> 00:59:53,420
ไม่รู้เหตุผล ว่าทำไมเขาถึง\nไม่ใยดีฉันอีกแล้ว ฉันทำอะไรผิดไป?

588
00:59:53,480 --> 01:00:02,190
เมื่อเขาไม่สบายใจ ฉันยิ่งรู้สึกแย่มากขึ้น\nฉันไม่ควรต้องถูกมองอย่างนั้น

589
01:00:02,480 --> 01:00:11,740
พร่ำเพ้อถึงแต่เขา เขากำลังจะจากฉันไป\nฉันกลัวเหลือเกิน

590
01:00:12,090 --> 01:00:19,980
ผู้ชายแบบเขา\nต้องการผู้หญิงอย่างฉัน

591
01:01:19,130 --> 01:01:24,320
ฉันคงทำบาปทำกรรมไว้หนักหนาในชาติก่อน\nชาตินี้จึงต้องทนทุกข์เพียงนี้

592
01:01:24,550 --> 01:01:30,250
ถ้าเด็กในท้องนี้ไม่ใช่ลูกของท่านรามแล้วล่ะก็\nข้ากระโดดน้ำตายไปแล้ว

593
01:01:31,640 --> 01:01:36,840
เป็นที่รู้กันว่านางท้อง-\N-ในภายหลัง

594
01:01:37,000 --> 01:01:40,070
ไม่ ตอนที่นางถูกเนรเทศ\nและนางกลับไปอยู่ในป่าอีกครั้ง

595
01:01:40,270 --> 01:01:45,120
ในป่า นางได้พบกับฤาษีตนนั้น\N-วาลมิกิ -วาลมิกิ โทษที

596
01:01:45,220 --> 01:01:48,470
จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ฤาษีวาลมิกิเขียน\nรามายานะขึ้น เพราะได้ฟังเรื่องจากนางสีดา

597
01:02:05,650 --> 01:02:12,830
ฉันเป็นเพียงผู้หญิง ลำพังคนเดียว\nได้แต่เฝ้ามองสายน้ำไหล

598
01:02:12,870 --> 01:02:19,410
ฉันเป็นเพียงผู้หญิง แค่คนธรรมดาคนนึง\nคนที่เขาควรรู้สึกผิดในสิ่งที่ทำไว้ให้

599
01:02:20,500 --> 01:02:24,140
ฉันตื่นมาในตอนเช้า ตั้งแต่เช้ามืด

600
01:02:24,180 --> 01:02:27,430
โดยไม่มีวี่แววใดๆ\nจู่ๆเขาก็จากไป

601
01:02:27,980 --> 01:02:33,990
ทำไมเขาต้องไป? เขาทิ้งฉันลงได้อย่างไร?\Nเขาไม่เคยทำแบบนี้

602
01:02:34,280 --> 01:02:40,950
ช่างเศร้านัก เศร้าเหลือเกิน

603
01:02:41,770 --> 01:02:47,490
เห็นน้ำตาของฉันแล้วเธอคงรู้

604
01:02:49,390 --> 01:02:56,530
เศร้าเหลือเกิน เธอก็คงเป็นเหมือนกัน

605
01:02:56,960 --> 01:03:03,990
ถ้าอนาคตที่เธอฝันไว้กับคนรัก\nพังทลายลง

606
01:03:04,490 --> 01:03:11,050
ครั้งหนึ่ง ฉันเป็นหนึ่งเดียวของเขา

607
01:03:12,110 --> 01:03:19,920
แต่ตอนนี้ฉันต้องเศร้าเพียงลำพัง

608
01:03:20,050 --> 01:03:25,060
วันแห่งความสุขได้ผ่านไป

609
01:03:27,430 --> 01:03:33,240
พร้อมกับเขาที่จากไป มันจบลงแล้ว\nฉันดูเศร้าใช่ไหม

610
01:03:36,670 --> 01:03:40,070
เศร้าเหมือนฟ้าที่หม่นหมอง

611
01:03:40,520 --> 01:03:50,130
เธออาจสงสัย\nน้ำตาในตาของฉันบอกอะไรกับเธอ?

612
01:03:52,010 --> 01:03:55,390
ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกนั้น

613
01:03:55,880 --> 01:03:58,800
ฮือ ฮือ ฮือ

614
01:03:58,840 --> 01:04:03,590
อนาคตที่ฉันฝันไว้กับคนรัก\nพังทลายลงแล้ว

615
01:04:06,000 --> 01:04:14,040
ครั้งหนึ่ง ฉันเป็นหนึ่งเดียวของเขา

616
01:04:14,080 --> 01:04:21,380
แต่ตอนนี้ฉันต้องเศร้าเพียงลำพัง

617
01:04:21,420 --> 01:04:24,900
วันแห่งความสุขได้ผ่านไป

618
01:04:25,470 --> 01:04:28,780
ผ่านไปพร้อมกับเขาที่จากฉันไป\nมันจบลงแล้ว

619
01:04:29,150 --> 01:04:34,920
เขาจากไปแล้ว มันจบลงแล้ว\nฉันดูเศร้าใช่ไหม

620
01:04:47,170 --> 01:04:50,130
ยังไงก็ตาม พระลพ และพระกุศ\nหรือพระลวะ และพระมงกุฎ

621
01:04:50,190 --> 01:04:52,480
ถือกำเนิดจากนางสีดาในป่านั้น

622
01:04:52,590 --> 01:04:55,730
ได้ศึกษาวิชาจากฤาษีวาลมิกิ

623
01:04:55,880 --> 01:04:59,370
ที่ได้สอนพวกเขา\nให้ร้องเพลงเพื่อบูชาพระราม

624
01:05:06,700 --> 01:05:12,110
เจ้าลพ เจ้ากุศ\nจงร้องเพลงบูชาพระรามเถิด

625
01:05:14,410 --> 01:05:19,620
พระรามเจ๋ง พระรามแจ๋ว\nพระรามทำแต่สิ่งที่ควร

626
01:05:19,740 --> 01:05:25,020
พระรามดี พระรามถูก\nพระรามคือแสงชี้ทางเรา

627
01:05:25,100 --> 01:05:30,270
เป็นคนดี เป็นลูกที่ดี\nใครๆเขาก็รักพระราม

628
01:05:30,420 --> 01:05:35,670
ถูกเสมอ ไม่เคยผิด\nเราจึงร้องเพลงยกย่องท่าน

629
01:05:35,730 --> 01:05:38,130
บูชาท่าน สดุดีท่าน

630
01:05:38,410 --> 01:05:40,950
ท่านทำให้มเหสีเดือดร้อน

631
01:05:41,070 --> 01:05:43,490
พานางไปที่บ้าน แล้วไล่นางออกมา

632
01:05:43,730 --> 01:05:46,190
เพื่อไม่ให้ชาวบ้านแคลงใจ

633
01:05:46,410 --> 01:05:48,800
พระรามฉลาด พระรามยุติธรรม

634
01:05:49,090 --> 01:05:51,480
พระรามทำในสิ่งจำเป็น

635
01:05:51,580 --> 01:05:54,200
หน้าที่มาก่อน สีดาไว้ทีหลัง

636
01:05:54,390 --> 01:05:56,660
พระอำนาจยิ่งใหญ่เหลือเกิน!

637
01:05:57,130 --> 01:06:02,400
พระรามเจ๋ง พระรามแจ๋ว\nพระรามทำแต่สิ่งที่ควร

638
01:06:02,420 --> 01:06:07,740
พระรามดี พระรามถูก\nพระรามคือแสงชี้ทางเรา

639
01:06:07,780 --> 01:06:13,040
เป็นคนดี เป็นลูกที่ดี\nใครๆเขาก็รักพระราม

640
01:06:13,120 --> 01:06:18,780
ถูกเสมอ ไม่เคยผิด\nเราจึงร้องเพลงยกย่องท่าน

641
01:06:57,820 --> 01:06:58,640
ฮัลโหล?

642
01:06:58,660 --> 01:07:02,040
ให้ฉันกลับไปเถอะ!\Nได้โปรด ได้โปรด!

643
01:07:02,060 --> 01:07:04,980
จะให้ฉันทำอะไรก็ได้! ได้โปรด!

644
01:07:05,490 --> 01:07:08,780
ถ้าผู้หญิงคนนึงถูกกระทำอย่างแย่มากๆ

645
01:07:09,210 --> 01:07:12,420
จากคนรักคนก่อน หรือคนปัจจุบันของเธอ

646
01:07:12,480 --> 01:07:16,080
แต่เธอก็ยังคงบอกว่า\N"ไม่ ทุกวันฉัน

647
01:07:16,350 --> 01:07:21,030
ต้องแน่ใจว่าได้ทำอาหาร\nเตรียมอาหารให้เขาทุกๆวัน"

648
01:07:21,320 --> 01:07:24,000
คุณจะไม่บอกเธอเหรอ ว่า\N"นี่ฟังนะ เขาไม่ได้ชอบคุณ ไม่พูดกับคุณ..."

649
01:07:24,160 --> 01:07:27,930
"ตาสว่างเสียทีสิ มีอะไรผิดปกติแล้ว" โอเคมั้ย?

650
01:07:28,070 --> 01:07:32,280
นางสีดาก็ยังบูชาพระรามทุกวัน...\Nผมหมายถึง ผมรู้สึกว่า...

651
01:07:32,490 --> 01:07:34,710
มันดูเหมือนเรื่องที่ "ดี" หรือ "ไม่ดี" กันแน่?

652
01:07:34,740 --> 01:07:36,700
ที่เราคาดหวังให้ใครๆ\nต้องเป็นคนดีทั้งหมด หรือเลวทั้งหมด?

653
01:07:36,740 --> 01:07:38,820
ผมว่าสีดาก็มีปัญหาเพราะตัวนางเองด้วย

654
01:07:38,850 --> 01:07:39,970
เช่น ทำไมถึงไม่กลับไปพร้อมหนุมาน

655
01:07:40,010 --> 01:07:42,570
ซึ่งจะทำให้\nคนหลายร้อยหลายพันไม่ต้องตาย

656
01:07:42,610 --> 01:07:45,330
โดยเฉพาะฝ่ายลิง\nใช่ ไม่คิดถึงสิทธิสัตว์บ้างเหรอ?

657
01:07:45,590 --> 01:07:50,400
แล้วนางก็บูชาหมอนี่ทุกวัน

658
01:07:50,970 --> 01:07:51,890
คิดดูสิ!

659
01:07:51,910 --> 01:07:55,170
แต่ในยุคนั้นน่ะ ที่เขาเรียกว่า\N"ความรักแบบปราศจากเงื่อนไข"

660
01:07:55,210 --> 01:07:57,330
รู้มั้ย สำหรับนางก็เหมือนกับว่า โอเค

661
01:07:57,520 --> 01:07:58,890
"ผู้ชายคนนี้ เขารักข้า"

662
01:07:58,910 --> 01:08:01,010
เป็นความรู้สึกของฝ่ายหญิง\nแต่แบบนั้นผมไม่เห็นด้วยหรอก

663
01:08:01,050 --> 01:08:05,020
เพราะมันเหมือนกับ คุณอาจจะพูดว่า\N"นางทำไปด้วยความรัก"

664
01:08:05,060 --> 01:08:06,800
รู้มั้ย มันเหมือนกับ\Nก็จริง แต่นางก็ไม่ควรรักคนที่ทำไม่ถูกต้อง

665
01:08:06,820 --> 01:08:07,720
-คนที่ทำไม่ดีกับคุณ

666
01:08:07,780 --> 01:08:09,520
โอเคมั้ย?\Nนั่นคือความผิดของนางล่ะ

667
01:08:10,280 --> 01:08:13,390
นั่นจึงเป็น\N"ความรักแบบปราศจากเงื่อนไข"

668
01:08:24,590 --> 01:08:28,270
เธอจากไป ฉันปล่อยให้เธอจากไป

669
01:08:28,360 --> 01:08:31,570
จบความสัมพันธ์ของสองเรา

670
01:08:31,980 --> 01:08:35,570
ฉันอยากลืมเธอเหลือเกิน

671
01:08:35,570 --> 01:08:39,460
อยากทิ้งอดีตไว้ตรงนี้

672
01:08:39,580 --> 01:08:42,880
แต่ภาพคืนที่ฉันพบเธอนั้น

673
01:08:43,840 --> 01:08:48,680
ยังคงวนเวียนในใจฉันเสมอ...

674
01:08:49,690 --> 01:08:53,820
ท้องฟ้ากว้างใหญ่สีคราม

675
01:08:53,980 --> 01:08:58,190
พระจันทร์สดใส เหมือนความรักของเรา

676
01:08:58,290 --> 01:09:02,140
หัวใจของฉันขับขานเสียงเพลงอย่างร่าเริง

677
01:09:02,220 --> 01:09:07,130
"ที่รัก เธออยู่ที่ไหนนะ?"

678
01:09:07,250 --> 01:09:11,420
ในที่สุดเธอก็มา\nความรักมีเวลาของมัน

679
01:09:11,670 --> 01:09:16,000
แล้วรักนั้นก็ผ่านไป\nจากไปพร้อมกับเธอ

680
01:09:16,230 --> 01:09:20,360
หัวใจของฉันขับขานเสียงเพลงอย่างปวดร้าว

681
01:09:20,400 --> 01:09:24,160
"ที่รัก โปรดกลับมาหาฉัน"

682
01:09:24,180 --> 01:09:30,180
ฉันยังจดจำทุกสิ่งเล็กน้อยที่เธอทำ

683
01:09:30,560 --> 01:09:34,470
ฉันเหงาเหลือเกิน

684
01:09:34,800 --> 01:09:39,950
ไปยังทุกที่ที่ฉันเคยไปกับเธอ

685
01:09:39,990 --> 01:09:45,170
แน่นอน ฉันเหงาเหลือเกิน

686
01:09:45,190 --> 01:09:49,690
ท้องฟ้าสีคราม ค่ำคืนเหน็บหนาว

687
01:09:49,710 --> 01:09:54,330
พระจันทร์สดใส แต่ความรักโรยรา

688
01:09:55,130 --> 01:10:02,390
ฉันยังคงเฝ้ารอ\nในใจดวงนี้ยังคงขับขานเสียงเพลง

689
01:10:02,510 --> 01:10:07,850
"ที่รัก โปรดกลับมาหาฉัน"

690
01:10:29,690 --> 01:10:38,750
ท้องฟ้าสีคราม ค่ำคืนเหน็บหนาว\nพระจันทร์สดใส แต่ความรักโรยรา

691
01:10:38,910 --> 01:10:45,940
ฉันยังคงเฝ้ารอ\nในใจดวงนี้ยังคงขับขานเสียงเพลง

692
01:10:46,420 --> 01:10:53,390
"ที่รัก โปรดกลับมาหาฉัน"

693
01:10:53,650 --> 01:10:55,150
เอวัง!

694
01:11:01,920 --> 01:11:04,350
ตอนที่พระรามอยู่ในป่า\Nก็บังเอิญได้ยินเสียงเด็กสองคนนี้ร้องเพลง

695
01:11:05,030 --> 01:11:06,990
เขาไม่รู้ว่าเด็กสองคนนี้เป็นใคร\nแต่เขาเดินมาหา แล้วก็พูดทำนองว่า

696
01:11:07,010 --> 01:11:07,950
"ใครกัน พวกเจ้าเป็นใคร?"

697
01:11:08,130 --> 01:11:10,650
นั่นเป็นวันที่เขาได้รู้ว่า

698
01:11:10,770 --> 01:11:13,020
นางสีดาอยู่ที่นั่น\nแล้วเด็กสองคนนี้คือลูกของนาง

699
01:11:13,120 --> 01:11:14,040
ลูกข้า!

700
01:11:14,720 --> 01:11:15,720
พระบิดา?

701
01:11:16,270 --> 01:11:20,160
จงกลับวังอโยธาเพื่อสืบราชบัลลังก์กับข้าสืบไปเถิด!

702
01:11:20,340 --> 01:11:22,650
ตอนนั้นเขาอยากพาเด็กทั้งสองกลับไปด้วย

703
01:11:24,550 --> 01:11:26,850
แต่ก็ลังเลว่าจะต้องพานางกลับไปด้วย

704
01:11:27,230 --> 01:11:30,850
สีดา! เอ้อ ใช่จริงๆ สีดา...

705
01:11:31,710 --> 01:11:35,430
สิ่งที่นางต้องทำคือพิสูจน์ความบริสุทธิ์อีกครั้ง

706
01:11:35,780 --> 01:11:38,620
บางทีอาจจะลุยไฟเพื่อพิสูจน์อีกครั้ง

707
01:11:38,730 --> 01:11:42,900
หรืออาจจะลุยน้ำ\nเพื่อดูว่านางจะจมหรือลอย

708
01:11:43,450 --> 01:11:47,030
ถ้านางจม นางบริสุทธิ์\nแต่ถ้านางลอย...

709
01:11:47,420 --> 01:11:50,260
ไม่ เดี๋ยวก่อน\nถ้านางลอย นางบริสุทธิ์ แต่ถ้านางจม...

710
01:11:50,300 --> 01:11:54,490
เขาได้ขอให้นางพิสูจน์ความบริสุทธิ์อีกครั้ง\N- ผมว่านะ

711
01:11:54,510 --> 01:11:57,480
ผมไม่แน่ใจนะ เขาขอให้นางพิสูจน์\nหรืออะไรทำนองนี้ - แต่นางบอกว่า

712
01:11:57,520 --> 01:12:00,160
ข้าจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ให้ท่านได้เห็น

713
01:12:00,920 --> 01:12:03,350
หากข้ามีเพียงท่านรามคนเดียว

714
01:12:03,390 --> 01:12:05,560
หากข้าไม่เคยคิดมีชายอื่น

715
01:12:05,620 --> 01:12:09,400
หากข้าบริสุทธิ์ทั้งร่างกายและวิญญาณ

716
01:12:09,480 --> 01:12:14,920
ขอให้พระแม่ธรณีจงรับข้ากลับสู่อุทรของนาง!

717
01:13:06,990 --> 01:13:11,900
เหมือนว่าฉันบินได้ แต่ฉันรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

718
01:13:11,960 --> 01:13:15,970
ฉันกำลังร่วงลงเพราะเธอ

719
01:13:17,950 --> 01:13:22,700
ฉันจ้องมองเธอ และรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

720
01:13:22,960 --> 01:13:27,360
ส่งแหวนให้ฉัน แล้วฉันจะตอบตกลง

721
01:13:27,560 --> 01:13:34,090
ฉันเดินทางเพียงลำพัง\nแต่ตอนนี้คงได้มีเพื่อนร่วมทาง

722
01:13:34,110 --> 01:13:37,380
ฉันตื่นเต้นเหลือเกิน

723
01:13:38,440 --> 01:13:44,860
เฮ้ เธอจงเตรียมตัว\nเพราะฉันรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

724
01:13:44,900 --> 01:13:50,220
ฉันกำลังร่วงลงเพราะเธอ

725
01:14:35,480 --> 01:14:40,980
ที่รัก ฉันไม่เคยรู้สึกอะไรอย่างนี้มาก่อน

726
01:14:41,160 --> 01:14:44,910
เหมือนล่องลอยในอากาศอย่างมีความสุข

727
01:14:46,830 --> 01:14:52,510
ช่างน่าตลก ทำไมฉันเป็นแบบนี้ไปได้

728
01:14:52,550 --> 01:14:57,460
ไม่รู้ว่าควรหรือเปล่า แต่ก็รู้สึกดีจัง!

729
01:14:57,950 --> 01:15:03,470
เหมือนว่าฉันบินได้\nแต่ช่างน่าขัน ฉันรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

730
01:15:03,580 --> 01:15:07,160
ฉันกำลังร่วงลงเพราะเธอ

731
01:15:07,580 --> 01:15:09,040
และเธอก็รู้

732
01:15:09,180 --> 01:15:14,760
ฉันจ้องมองเธอ นั่นล่ะสาเหตุ\nแต่ช่างน่าขัน ฉันรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

733
01:15:14,840 --> 01:15:20,330
ส่งแหวนให้ฉัน แล้วฉันจะรับมันไว้

734
01:15:20,590 --> 01:15:26,400
ฉันเดินทางเพียงลำพัง\nแต่ตอนนี้คงได้มีเพื่อนร่วมทาง โอ้

735
01:15:26,640 --> 01:15:30,730
ฉันตื่นเต้นเหลือเกิน

736
01:15:30,880 --> 01:15:34,460
โอ้ เธอจงเตรียมตัว\nอย่าเพิ่งหนีไปไหน

737
01:15:34,850 --> 01:15:37,440
ฉันรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

738
01:15:37,480 --> 01:15:44,440
ฉันกำลังร่วงลงเพราะเธอ!

739
01:15:46,930 --> 01:15:48,750
เอวัง!

740
01:16:00,000 --> 01:16:04,000
บรรยายไทยโดย\NPJSOFT