Ο Κρις Άντερσον μου ζήτησε αν θα μπορούσα να βάλω τα προηγούμενα 25 χρόνια της καμπάνιας ενάντια στη φτώχεια μέσα σε 10 λεπτά για το TED. Ένας Άγγλος ζητάει από έναν Ιρλανδό να είναι περιληπτικός. (Γέλια) Του είπα, "Κρις, θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να γίνει αυτό." Εκείνος είπε, "Μπόνο, αυτή δεν θα ήταν καλή χρήση για το Μεσσιανικό σου σύνδρομο;" Οπότε, ναι. Μετά σκέφτηκα, ας πάμε ακόμα πιο πίσω από τα 25 χρόνια. Ας πάμε πριν το Χριστό, 3 χιλιετίες πίσω, σε μια εποχή που, τουλάχιστον στο μυαλό μου, το ταξίδι προς τη δικαιοσύνη, η πορεία ενάντια στην ανισότητα και τη φτώχεια πραγματικά ξεκίνησε. Πριν 3000 χρόνια ο πολιτισμός μόλις ξεκινούσε στις ακτές του Νείλου, κάποιοι σκλάβοι, Εβραίοι βοσκοί σε αυτή την περίπτωση, μυρίζοντας περιττώματα προβάτων, υποθέτω, δήλωσαν στον Φαραώ, που καθόταν ψηλά στο θρόνο του, «Εμείς, υψηλότατε, είμαστε ίσοι με εσένα.» Και ο Φαραώ απαντά, « Α, όχι. Εσείς και η κακομοιριά σας πρέπει να μου κάνετε πλάκα.» Και εκείνοι λένε, «Όχι, όχι, αυτό λέει εδώ στο άγιο βιβλίο μας.» Περνάμε στον αιώνα μας, στην ίδια χώρα, στις ίδιες πυραμίδες, όπου άλλοι άνθρωποι διαδίδουν την ίδια ιδέα για ισότητα αλλά με διαφορετικό βιβλίο. Αυτή τη φορά λέγεται Facebook. Πλήθη συγκεντρώνονται στην πλατεία Ταχρίρ. Μετατρέπουν ένα κοινωνικό δίκτυο από ψηφιακό σε πραγματικό, και κατά κάποιο τρόπο κάνουν επανεκκίνηση τον 21ο αιώνα. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω πόσο άσχημα ήταν τα επακόλουθα της Αραβικής Άνοιξης, αλλά ούτε να υπερτιμήσω το ρόλο της τεχνολογίας, αλλά αυτά τα πράγματα έδωσαν μια αίσθηση του τι είναι εφικτό όταν ένα παμπάλαιο μοντέλο δύναμης, η πυραμίδα, γυρίζει αντίστροφα, βάζοντας τους ανθρώπους στην κορυφή και τους σημερινούς Φαραώ στον πάτο. Επίσης μας έδειξε πώς κάτι τόσο δυνατό όσο η πληροφορία και ο διαμοιρασμός της μπορεί να διώξει την ανισότητα, γιατί τα δεδομένα, όπως και οι άνθρωποι, θέλουν να είναι ελεύθερα, και όταν είναι ελεύθερα, τότε και η ίδια η ελευθερία συνήθως περιμένει στη γωνία, ακόμα και για τους φτωχότερους των φτωχών -- τα δεδομένα μπορούν να διώξουν τον κυνισμό και την απάθεια που οδηγεί στην ανδράνεια, δεδομένα που μας λένε τι λειτουργεί και σημαντικότερα, τι δεν λειτουργεί, ώστε να το διορθώσουμε, δεδομένα που αν τα ακούσουμε και δώσουμε προσοχή θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να ανταπεξέλθουν στην πρόκληση που έθεσε ο Νέλσον Μαντέλα το 2005, όταν μας ζήτησε να γίνουμε αυτή η μεγάλη γενιά που θα ξεπεράσει το μεγαλύτερο έγκλημα στην ανθρωπότητα, την ακραία φτώχεια, δεδομένα που δημιουργούν απίστευτη ορμή. Οπότε λέω, ξέχνα τη ροκ όπερα, ξέχνα τη μεγαλοστομία, τα συνηθισμένα μου κόλπα. Το μόνο που θα τραγουδήσει σήμερα είναι τα δεδομένα, γιατί πραγματικά έχω αποδεχτεί τον σπόρο μέσα μου. Οπότε φεύγει ο ροκ σταρ. Μπαίνει ο ακτιβιστής με τα δεδομένα. Γιατί αυτό που μας λένε τα δεδομένα είναι ότι το μακρύ, αργό ταξίδι, αυτό της ανθρωπότητας προς την ισότητα, αναπτύσσει ταχύτητα. Δείτε τι έχουμε καταφέρει. Δείτε τις εικόνες που σκιαγραφούν αυτά τα δομένα. Από το 2000, από την αλλαγή της χιλιετίας, υπάρχουν 8 εκατ. περισσότεροι ασθενείς με Έιτζ που παίρνουν φάρμακα που τους σώζουν τη ζωή. Ελονοσία: Υπάρχουν 8 χώρες στην Υπο-Σαχάρια Αφρική που μείωσαν τους ρυθμούς θανάτου κατά 75 τοις εκατό. Για τα παιδά κάτω των 5, η παιδική θνησιμότητα, έπεσε κατά 2,65 εκατομμύρια το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι 7.256 παιδικές ζωές σώζονται κάθε μέρα. Ουάου. Ουάου. (Χειροκρότημα) Ας κάτσουμε να το σκεφτούμε λίγο. Έχετε διαβάσει τίποτα την περασμένη εβδομάδα που να πλησιάζει σε σημαντικότητα αυτό το νούμερο; Ουάου. Καταπληκτικά νέα. Με τρελαίνει που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν αυτά τα νέα. Εφτά χιλιάδες παιδιά τη μέρα. Ορίστε δύο από αυτά. Αυτοί είναι ο Μάικλ και η Μπενεντίκτα, και ζουν χάριν κυρίως της Δρ. Πατρίσια Ασαμόα -- είναι καταπληκτική -- και το Global Fund, που όλοι σας υποστηρίζετε οικονομικά, είτε το γνωρίζετε είτε όχι. Και το Global Fund παρέχει φάρμακα κατά του Έιτζ που εμποδίζουν μητέρες από το να περνάνε Έιτζ στα παιδιά τους. Αυτά τα φανταστικά νέα δεν ήρθαν από μόνα τους. Έγινε πάλη για αυτά, καμπάνιες, καινοτομίες. Και αυτά τα καταπληκτικά νέα γεννούν ακόμα καλύτερα νέα, γιατί η ιστορική τάση είναι η εξής. Ο αριθμός ανθρώπων που ζουν μέσα σε φτώχεια που τσακίζει σωματικά και ψυχικά έχει πέσει από 43 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού το 1990 σε 33 τοις εκατό μέχρι το 2000 και μετά στο 21 τοις εκατό μέχρι το 2010. Χειροκροτείστε για αυτό. (Χειροκρότημα) Μειώθηκε στο μισό. Μισό. Ο ρυθμός είναι ακόμα υψηλός -- ακόμα πάρα πολλοί άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους άσκοπα. Έχουμε ακόμα δουλειά να κάνουμε. Αλλά σου παγώνει την καρδιά. Δεν το χωράει ο νους. Και αν ζεις με λιγότερο από $1,25 την ημέρα, αν ζεις με τέτοια φτώχεια, αυτά δεν είναι απλά δεδομένα. Είναι το παν. Αν είσαι γονιός που θέλει το καλύτερο για τα παιδιά του -- και είμαι -- αυτή η απότομη μετάβαση είναι η οδός από την απόγνωση προς την ελπίδα. Και μαντέψτε. Αν η πορεία συνεχιστεί, δείτε που πάει ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με λιγότερο από $1,25 την ημέρα μέχρι το 2030. Δεν μπορεί να είναι αλήθεια, έτσι; Αυτό μας λένε τα δεδομένα. Αν η πορεία συνεχιστεί, φτάνουμε, ουάου, στη ζώνη μηδέν. Για εμάς που μας αρέσουν οι αριθμοί, αυτή είναι η ερωτική ζώνη, και πρέπει να πω πως είμαι πλέον, ερεθισμένος σεξουαλικά από τα δεδομένα. Η εικονική εξάλειψη της απόλυτης φτώχειας, όπως ορίζεται από ανθρώπους που ζουν με λιγότερο από $1,25 την ημέρα, υπολογίζοντας, φυσικά, και τον πληθωρισμό από το 1990. Μας αρέσει η καλή βάση, Αυτό είναι καταπληκτικό. Ξέρω πως μερικοί από εσάς νομίζετε πως αυτή η πρόοδος είναι όλη στην Ασία ή τη Λατινική Αμερική ή σε χώρες πρότυπα όπως η Βραζιλία -- και σε ποιον δεν αρέσουν τα Βραζιλιάνικα μοντέλα; -- αλλά δείτε και την Υπο-Σαχάρια Αφρική. Υπάρχει ένα σύνολο 10 χωρών, κάποιοι τις αποκαλούν λιοντάρια, που την τελευταία δεκαετία συνολικά είχαν 100 τοις εκατό ακύρωση των χρεών τους, έναν τριπλασιασμό της βοήθειας, δεκαπλασιασμό σε FDI -- δηλαδή άμεση ξένη επένδυση -- που ξεκλείδωσε έναν τετραπλασιασμό σε πηγές εσωτερικού -- δηλαδή τοπικά χρήματα -- που όταν ξοδεύονται σωστά -- δηλαδή με καλή διακυβέρνηση -- μείωνουν την παιδική θνησιμότητα κατά 1/3, διπλασιάζουν τους ρυθμούς ολοκλήρωσης εκπαίδευσης, και επίσης μειώνουν στο μισό την ακραία φτώχεια, και με αυτό το ρυθμό τα δεκάρια γίνονται μηδενικά. Οπότε η υπερηφάνια των λιονταριών είναι η απόδειξη για αυτή την ιδέα. Υπάρχουν πολλών ειδών προνόμια σε αυτό. Πρώτον, δεν χρειάζεται να ακούτε έναν ανυπόφορο αλαζόνα Ιησού σαν κι εμένα. Τι λέτε για αυτό; (Χειροκρότημα) Και το 2028, 2030; Εδώ δίπλα είναι. Θέλω να πω, είναι περίπου τρεις αποχαιρετιστήριες συναυλίες των Ρόλινγκ Στόουνς μακριά. (Γέλια) Ελπίζω! Μας κάνει να φαινόμστε πολύ νέοι. Οπότε γιατί δεν χοροπηδάμε από χαρά γι'αυτό; Λοιπόν, η ευκαιρία είναι πραγματική, αλλά το ίδιο και το ρίσκο. Δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μέχρι να αποδεχτούμε πραγματικά πως μπορούμε όντως να τα καταφέρουμε.. Δείτε αυτό το γράφημα. Λέγεται αδράνεια. Δείχνει πώς τα θαλασσώσαμε. Και το επόμενο είναι πραγματικά πανέμορφο. Λέγεται ορμή. Κι έτσι μπορούμε να λυγίσουμε το τόξο της ιστορίας κάτω ως το μηδέν, απλά κάνοντας τα πράγματα που ξέρουμε πως λειτουργούν. Οπότε αδράνεια εναντίον της ορμής. Υπάρχει ρίσκο και φυσικά, όσο πλησιάζεις, τόσο πιο δύσκολο γίνεται. Ξέρουμε τα εμπόδια που είναι στο δρόμο μας αυτή τη στιγμή, στους δύσκολους καιρούς. Συγκεκριμένα, σήμερα στην πρωτεύουσά σας, σε δύσκολους καιρούς, αυτοί που ασχολούνται με το πορτοφόλι του κράτους θέλουν να κόψουν προγράμματα που σώζουν ζωές, όπως το Global Fund. Αλλά μπορείτε να κάνετε κάτι για αυτό. Μπορείτε να πείτε στους πολιτικούς πως αυτές οι περικοπές κοστίζουν ζωές. Αυτή τη στιγμή, στο Όσλο, οι πετρελαιο-βιομηχανίες παλεύουν να κρατήσουν μυστικές τις δωροδοκίες τους προς κυβερνήσεις για γεωτρήσεις που κάνουν σε αναπτυσσόμενες χώρες. Και γι'αυτό μπορείτε να κάνετε κάτι. Μπορείτε να ακολουθήσετε την καμπάνια One, και ηγετικές μορφές σαν τον Μο Ιμπραΐμ, τον επιχειρηματία τηλεπικοινωνιών. Πιέζουμε για νόμους που κάνουν τουλάχιστον κάποιον από τον υπόγειο πλούτο να καταλήξει στα χέρια αυτών που ζούν από πάνω. Και τώρα ξέρουμε πως η μεγαλύτερη αθένεια όλων δεν είναι καν ασθένεια. Ειναι η διαφθορά. Αλλά υπάρχει εμβόλιο και γι'αυτό. Λέγεται διαφάνεια, ανοιχτά δεδομένα, κάτι που η κοινότητα του TED ήδη κάνει. Φως της ημέρας μπορείτε να το πείτε, διαφάνεια. Και η τεχνολογία πραγματικά σπρώχνει γι'αυτό. Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κρυφτείς αν κάνεις κάτι κακό. Θα ήθελα νας πω για το U-report, για το οποίο είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Είναι περίπου 150.000 εκατομμύρια σε όλη την Ουγκάντα, νέοι άνθρωποι οπλισμένοι με κινητά 2G, ένα κοινωνικό δίκτυο μηνυμάτων αποκαλύπτοντας την κυβερνητική διαφθορά και απαιτώντας να μάθουν τι είναι μέσα στον προϋπολογισμό και πώς ξοδεύονται τα χρήματά τους. Αυτά είναι πράγματα που ενθουσιάζουν. Κοιτάξτε, μόλις έχεις αυτά τα εργαλεία,, δεν μπορείς να μην τα χρησιμοποιήσεις. Μόλις έχεις αυτή τη γνώση, δεν μπορείς να την αποφύγεις. Δεν μπορείς να διαγράψεις αυτά τα δεδομένα από τον εγκέφαλό σου, αλλά μπορείς να διαγράψεις αυτή την κολλημένη εικόνα των φτωχών ζητιάνων που δεν παίρνουν τον έλεγχο της ζωής τους. Μπορείτε να τη διαγράψετε, πραγματικά, επειδή δεν είναι πλέον αληθινή. (Χειροκρότημα) Είναι αναμορφωτικό. Το 2030; Μέχρι το 2030, τα ρομπότ, όχι μόνο θα μας σερβίρουν μπύρα, αλλά θα την πίνουν κιόλας. Μέχρι να φτάσουμε εκεί, κάθε μέρος με κάποια ομοιότητα σε κυβέρνηση ίσως και να έχει πάρει ήδη το δρόμο του. Οπότε είμαι εδώ -- υποθέτω είμαστε εδώ για να προσπαθήσουμε να σας μολύνουμε με αυτό τον καλό ιό δεδομένων, αυτόν που αποκαλούμε ακτιβισμό δεδομένων. Δεν θα σας σκοτώσει. Για την ακρίβεια, μπορεί να σώσει αμέτρητες ζωές. Υποθέτω, εμείς στην καμπάνια One, θα θέλαμε πολύ να είσαστε μεταδοτικοί, να τον διαμοιράσετε, να τον μοιραστείτε, να τον περάσετε σε όλους. Με αυτό τον τρόπο, θα συμμετέχετε με εμάς και πολλούς άλλους σε αυτό που πραγματικά πιστεύω είναι η μεγαλύτερη περιπέτεια που έζησε ποτέ κανείς, το απαιτητικό ταξίδι προς την ισότητα. Θα μπορούσαμε πραγματικά να είμαστε η μεγάλη γενιά που ο Μαντέλα μας ζήτησε να γίνουμε; Μπορούμε να απαντήσουμε το κάλεσμα της σάλπιγγας με επιστήμη, με λογική, με δεδομένα, και, τολμώ να πω, με συναισθήματα; Γιατί, προφανώς, οι ακτιβιστές με τα δεδομένα έχουν κι εκείνοι συναισθήματα. Σκέφτομαι τον Γελ Γκόνιμ, όμως. Κάποιοι από εσάς τον ξέρετε. Έφτιαξε μια από τις ομάδες στο Facebook πίσω από την πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο. Τον πετάξανε στη φυλακή γι'αυτό, αλλά έχω τα λόγια του χαραγμένα στον εγκέφαλό μου. «Θα νικήσουμε επειδή δεν καταλαβαίνουμε την πολιτική. Θα νικήσουμε επειδή δεν παίζουμε τα βρώμικα παιχνίδια τους. Θα νικήσουμε επειδή δεν έχουμε πολιτική ατζέντα. Θα νικήσουμε επειδή τα δάκρυα που πέφτουν από τα μάτια μας, στην πραγματικότητα βγαίνουν από την καρδιά μας. Θα νικήσουμε επειδή έχουμε όνειρα, και είμαστε πρόθυμοι να υπερασπιστούμε αυτά τα όνειρα." Ο Γελ έχει δίκιο. Θα νικήσουμε αν δουλέψουμε μαζί ως ένας, επειδή η δύναμη των ανθρώπων είναι πολύ μεγαλύτερη από τους ανθρώπους στην εξουσία. Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα) Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκρότημα)