WEBVTT

00:00:07.025 --> 00:00:08.609
[W ramach eksperymentu

00:00:08.609 --> 00:00:12.286
trzech różnych artystów wizualnych
otrzymało nagranie wiersza Walta Whitmana.

00:00:12.286 --> 00:00:14.985
Każdy z nich miał za zadanie
zinterpretować utwór,

00:00:14.985 --> 00:00:16.836
nie wiedząc, jak zrobi to reszta.]

00:00:16.836 --> 00:00:18.927
[Oto wyniki tego eksperymentu.]

00:00:20.197 --> 00:00:23.521
["Bezgłośny cierpliwy pająk" 
Walt Whitman]

00:00:24.691 --> 00:00:28.871
[Interpretacja nr 1: Jeremiah Dickey
Medium: Paint on Glass]

00:00:30.061 --> 00:00:33.883
"Bezgłośny cierpliwy pająk,

00:00:33.883 --> 00:00:38.186
Widziałem go, jak stał 
na występie muru nad pustką,

00:00:38.186 --> 00:00:42.778
I żeby zbadać rozległą 
otaczającą go przestrzeń,

00:00:42.778 --> 00:00:47.950
Wypuszczał nić, i znów nić, 
z siebie samego,

00:00:47.950 --> 00:00:55.815
Odwijając ją ciągle, 
niezmordowanie wysyłając.

00:00:55.815 --> 00:01:00.248
I ty, o moja duszo, tutaj gdzie stoisz,

00:01:00.248 --> 00:01:05.487
Oddzielna, otoczona 
bezmiernymi morzami przestrzeni,

00:01:05.487 --> 00:01:11.555
Bez ustanku dumasz, próbując
wysłać wieść, połączyć dwie sfery,

00:01:11.555 --> 00:01:16.022
Aż tworzy się most, którego ci potrzeba, 
aż wytrzyma giętka kotwica,

00:01:16.022 --> 00:01:22.246
Aż nitka pajęczyny, którą rzucasz, 
zaczepi się gdzieś, moja duszo".

00:01:24.536 --> 00:01:28.720
[Interpretacja nr 2: Biljana Labovic
Medium: Wideo]

00:01:31.950 --> 00:01:35.169
"Bezgłośny cierpliwy pająk,

00:01:35.169 --> 00:01:39.120
Widziałem go, jak stał 
na występie muru nad pustką,

00:01:39.120 --> 00:01:42.748
I żeby zbadać rozległą 
otaczającą go przestrzeń,

00:01:42.748 --> 00:01:48.051
Wypuszczał nić, i znów nić, 
z siebie samego,

00:01:48.051 --> 00:01:53.097
Odwijając ją ciągle, 
niezmordowanie wysyłając.

00:01:53.097 --> 00:01:56.206
I ty, o moja duszo, tutaj gdzie stoisz,

00:01:56.206 --> 00:02:00.200
Oddzielna, otoczona 
bezmiernymi morzami przestrzeni,

00:02:00.200 --> 00:02:05.651
Bez ustanku dumasz, próbując 
wysłać wieść, połączyć dwie sfery,

00:02:05.651 --> 00:02:10.857
Aż tworzy się most, którego ci potrzeba, 
aż wytrzyma giętka kotwica,

00:02:10.857 --> 00:02:16.083
Aż nitka pajęczyny, którą rzucasz, 
zaczepi się gdzieś, moja duszo".

00:02:21.263 --> 00:02:24.858
[Interpretacja nr 3: Lisa LaBracio
Medium: Scratchboard]

00:02:26.788 --> 00:02:29.682
"Bezgłośny cierpliwy pająk,

00:02:29.682 --> 00:02:35.038
Widziałem go, jak stał 
na występie muru nad pustką,

00:02:35.038 --> 00:02:38.511
I żeby zbadać rozległą 
otaczającą go przestrzeń,

00:02:38.511 --> 00:02:43.294
Wypuszczał nić, i znów nić, 
z siebie samego,

00:02:43.294 --> 00:02:48.218
Odwijając ją ciągle, 
niezmordowanie wysyłając.

00:02:48.218 --> 00:02:51.873
I ty, o moja duszo, tutaj gdzie stoisz,

00:02:51.873 --> 00:02:55.375
Oddzielna, otoczona 
bezmiernymi morzami przestrzeni,

00:02:55.375 --> 00:03:02.635
Bez ustanku dumasz, próbując 
wysłać wieść, połączyć dwie sfery,

00:03:02.635 --> 00:03:07.010
Aż tworzy się most, którego ci potrzeba, 
aż wytrzyma giętka kotwica,

00:03:07.010 --> 00:03:11.060
Aż nitka pajęczyny, którą rzucasz, 
zaczepi się gdzieś, moja duszo".