خب! به اسبابکشی به مریخ فکر میکنید! محل خونه جدیدتون رو انتخاب کردید؟ نه!؟ خب! من برای کمک اینجام. اول چیزهای مهم: اینها تعدادی از چیزهایی هستند که باید با خودتون به سیاره سرخ بیارید: تحملِ زیاد سرما، تنهایی و تشعشع، ذخیرهی هوای قابل تنفس و غذا برای یک عمر، یک سفینه فضایی چند میلیارد دلاری، قصد فرار از همه چیز، و آب. حتما به آب نیاز خواهید داشت. دنبال چه جور خونهای هستید؟ نظرتون در مورد یک ویلای مجلل در پیچهای لابیرنتِ شبانه(Noctis Labyrinthus) چیه؟ یا مخفی گاهی در دهانهی صورت-خندان (Happy face crater)؟ یا قلعهای بر روی تپهی صورت-شکل (Face Mesa)؟ چشم انداز اقیانوس؟ اَه! در مورد این آخری متاسفم. یه چهار میلیارد سالی دیر اومدید! کاملا مطمئن هستیم که مریخ اقیانوس داشته، دریاچه داشته، رودخونه داشته، همه رو با هم! ولی با گذشت زمان تقریبا همهاش زیر سطح یخ زده یا بخار شده رفته هوا. احتمالا هنوز یه مقداری زیر پوششهای دی اکسید کربنِ یخ زده که به صورت فصلی منبسط و منقبض میشوند گیر افتادن. خب حالا اگه مریخ الان آبهای سطحی داشت چه شکلی بود؟ این البته به میزان (آبی) که در موردش حرف میزنیم بستگی داره ولی شاید چیزی شبیه به این ارتفاع نیمکره شمالی که نسبتا مسطح هست زیر ارتفاع متوسط قرار داره پس یک اقیانوس عظیم میشد، در حالیکه نمیکره جنوبیِ پوشیده از دهانههای آتشفشان، بالای آب قرار میگرفت و خشک بود. این تفاوت بین دو نیمکره کمی عجیبه و نمیدونیم چرا اینطوریه. نیمهی جنوبی احتمالا قدیمی تره. از روی خصوصیاتش مثل تعداد دهانهها، و شواهد فعالیت گسترده آتشفشانی در شمال. خب، کی میدونه؟ شاید یه روزی مریخ دوباره اقیانوس داشته باشه، ولی فعلا چیزی که داریم یه صحرای خاکی عظیمه. در واقع همچین شبیه صحراهای روی زمین هست که ما تونستیم کلی چیز در مورد مریخ روی سیاره خودمون یاد بگیریم. برای مثال تپههای شنی مریخ مثل تپههای شنی خودمون شکل میگیرند و رفتار میکنند، ولی مدل مریخیاش به لطف کشش گرانشی که یک سوم زمین قدرت داره معمولا دو برابر بزرگتر میشوند. و مریخ خصوصیاتی داره که روی زمین نمیبینید مثل تارز (TARS) که تپههای شنی بسیار بلندی هستند با ارتفاعی نزدیک به ۱۵ متر که نحوه شکل گیریشون را هنوز نفهمیدهایم. احتمالا براتون سواله که "وقتی صحرایی به وسعت یک سیاره را با جَوی ترکیب کنیم که مثل جَوِ خودمون تحت تاثیر اختلاف فشارهایی هست که باد تولید میکنند، نتیجه چیه؟" ===> توفانهای شن اونها خطر آب و هوایی اصلیتون بر روی سیاره سرخ هستن. اونها نقش بزرگی در قرمز کردن سیاره دارن، از طریق پخش کردن ذرات قرمزرنگ آهن بر روی سطح و در هوا. به لطف جاذبه کم و نبودِ رطوبت، این توفانهای شن میتونن ماهها ادامه داشته باشن و سیاره را بپوشانند. پس احتمالا میخواهید که خونهتون را تا حد امکان بالا بسازید. خب! دیگه دنبال جایی نگردید! این الیمپس مانس (Olympus Mons) هست، بزرگترین آتشفشان در منظومه خورشیدی. حتی اگر مریخ جَوِ قابل تنفس هم داشت چشماندازِ ارتفاع ۲۵ کیلومتری براتون نفسگیر بود. میونهتون با آتشفشان خوب نیست؟ خب نظرتون در مورد والِس مارینِرِس، بزرگترین درهی منظومه خورشیدی چیه؟ آنقدر پهن هست که از یک سَمتش که نگاه کنید لبهی اون طرفش زیر خط افق قرار داره. با این وجود غروبهای آبی فوق العادهای در آسمانی که معمولا قرمزه میبینید، که رنگش رو از خاکی که نور آبی را جذب میکنه، میگیره و همینطور به دلیل نحوه پراکنده شدن نور خورشید توسط جَو. حالشو دارین؟ کنجکاو هستین؟ یا فقط منتظر فرصت هستین؟ پس معطلش نکنین و همین امروز برید مریخ! مریخ: قرمزتر از همیشه.