1
00:00:00,720 --> 00:00:04,650
Ο κώδικας είναι η επόμενη διεθνής γλώσσα.

2
00:00:04,650 --> 00:00:08,916
Στη δεκαετία του '70, ήταν η μουσική πανκ
που οδηγούσε ολόκληρη γενιά.

3
00:00:08,916 --> 00:00:11,366
Στη δεκαετία του '80, 
ήταν μάλλον το χρήμα.

4
00:00:11,366 --> 00:00:13,726
Για τη δική μου γενιά, το λογισμικό είναι

5
00:00:13,726 --> 00:00:18,556
το σημείο σύνδεσης ανάμεσα 
στη φαντασία και τον κόσμο μας.

6
00:00:18,560 --> 00:00:20,286
Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε

7
00:00:20,286 --> 00:00:23,576
μια εντελώς ριζικά ποικιλόμορφη 
ομάδα ανθρώπων

8
00:00:23,576 --> 00:00:25,366
που θα φτιάξουν τα προϊόντα εκείνα,

9
00:00:25,366 --> 00:00:30,336
που δεν θα βλέπουν τα κομπιούτερ ως
μηχανικά, ανούσια, βαρετά και μαγικά,

10
00:00:30,336 --> 00:00:32,376
αλλά σαν πράγματα που μπορούν να παίζουν

11
00:00:32,376 --> 00:00:35,060
να αναποδογυρίζουν και
να περιστρέφουν και πάει λέγοντας.

12
00:00:35,720 --> 00:00:39,496
Το προσωπικό μου ταξίδι στον κόσμο
του προγραμματισμού και της τεχνολογίας

13
00:00:39,500 --> 00:00:42,480
ξεκίνησε στην τρυφερή ηλικία των 14.

14
00:00:42,480 --> 00:00:46,600
Ήμουν τρελά καψουρεμένη με ένα μεγαλύτερο,

15
00:00:46,600 --> 00:00:51,600
ο οποίος έτυχε να είναι ο τότε 
Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών,

16
00:00:51,600 --> 00:00:53,440
ο κ. Αλ Γκορ.

17
00:00:53,440 --> 00:00:56,596
Έκανα ό,τι θα ήθελε κάθε έφηβη να κάνει.

18
00:00:56,596 --> 00:00:58,796
Επιθυμούσα να εκφράσω όλη την αγάπη μου,

19
00:00:58,796 --> 00:01:01,406
έτσι του έφτιαξα μια ιστοσελίδα, αυτήν εδώ.

20
00:01:01,996 --> 00:01:04,426
Το 2001 δεν υπήρχε Tumblr,

21
00:01:04,426 --> 00:01:06,636
ούτε Facebook, ούτε Pinterest.

22
00:01:06,636 --> 00:01:08,856
Χρειαζόμουν λοιπόν να μάθω κώδικα 


23
00:01:08,856 --> 00:01:12,196
για να εκφράσω την αγάπη και επιθυμία μου.

24
00:01:12,196 --> 00:01:14,576
Έτσι ξεκίνησε για μένα ο προγραμματισμός.

25
00:01:14,576 --> 00:01:17,096
Ως μέσον για αυτοέκφραση.

26
00:01:17,096 --> 00:01:20,726
Όπως όταν ήμουν μικρή, 
χρησιμοποιούσα μπογιές και παιχνίδια lego.

27
00:01:20,726 --> 00:01:25,470
Και όταν μεγάλωσα, 
μαθήματα κιθάρας και θεατρικά έργα.

28
00:01:25,920 --> 00:01:29,036
Κατόπιν άλλα πράγματα με ενθουσίαζαν,

29
00:01:29,036 --> 00:01:31,556
όπως η ποίηση και το πλέξιμο σοσονιών,

30
00:01:31,556 --> 00:01:34,776
η κλίση ανώμαλων ρημάτων στα γαλλικά,

31
00:01:34,776 --> 00:01:36,666
η συνάντηση με προσποιητούς κόσμους,

32
00:01:36,666 --> 00:01:39,680
ο Μπέρτραντ Ράσσελ και η φιλοσοφία του.

33
00:01:39,680 --> 00:01:42,016
Ήμουν λοιπόν από εκείνους που ένιωθαν

34
00:01:42,016 --> 00:01:45,500
ότι οι υπολογιστές είναι βαρετοί
και εξειδικευμένοι και δεν είχαν τίποτα.

35
00:01:46,120 --> 00:01:47,826
Να τι σκέφτομαι σήμερα.

36
00:01:47,960 --> 00:01:52,046
Τα κοριτσάκια αγνοούν ότι δεν αναμένεται 
να τους αρέσουν οι υπολογιστές.

37
00:01:52,046 --> 00:01:53,270
Είναι εκπληκτικά.

38
00:01:53,270 --> 00:01:57,506
Είναι πολύ καλά στο 
να επικεντρώνονται σε πράγματα

39
00:01:57,506 --> 00:02:00,776
και να είναι ακριβή και κάνουν 
εκπληκτικές ερωτήσεις, όπως

40
00:02:00,776 --> 00:02:03,330
«Τι;» και «Γιατί;» και «Πώς;» και «Αν;»

41
00:02:03,330 --> 00:02:07,190
Αγνοούν την υπόθεση πως δεν τους
αρέσουν οι υπολογιστές.

42
00:02:07,760 --> 00:02:09,736
Είναι οι γονείς που τους αρέσουν.

43
00:02:09,736 --> 00:02:11,125
Εμείς οι γονείς νιώθουμε 


44
00:02:11,125 --> 00:02:16,276
σαν η επιστήμη των υπολογιστών να είναι
εκείνη η απόκρυφη, περίεργη επιστήμη

45
00:02:16,276 --> 00:02:19,800
που ανήκει μόνο στους 
δημιουργούς μυστηρίου.

46
00:02:19,800 --> 00:02:22,726
Ότι έχει αποσυρθεί από 
την καθημερινότητα,

47
00:02:22,726 --> 00:02:25,136
όπως η πυρηνική φυσική.

48
00:02:25,150 --> 00:02:27,646
Εν μέρει έχουν δίκιο γι' αυτό.

49
00:02:27,646 --> 00:02:31,196
Έχει τόση σύνταξη, ελέγχους, 
δομές δεδομένων,

50
00:02:31,196 --> 00:02:33,856
αλγόριθμους και εφαρμογές,

51
00:02:33,856 --> 00:02:36,466
πρωτόκολλα και πρότυπα,
στον προγραμματισμό.

52
00:02:36,466 --> 00:02:40,826
Εμείς, ως κοινότητα διαρκώς 
μικραίνουμε τους υπολογιστές.

53
00:02:40,826 --> 00:02:45,136
Συσσωρεύουμε στρώματα επί στρωμάτων
αφαίρεσης

54
00:02:45,136 --> 00:02:46,810
ανάμεσα στον άνθρωπο και τη μηχανή

55
00:02:46,810 --> 00:02:50,236
που δεν έχουμε πλέον ιδέα 
για τη λειτουργία των υπολογιστών

56
00:02:50,236 --> 00:02:52,240
ή πώς να τους μιλάμε.

57
00:02:52,240 --> 00:02:55,126
Διδάσκουμε βέβαια στα παιδιά
πώς λειτουργεί το ανθρώπινο σώμα,

58
00:02:55,126 --> 00:02:58,226
πώς λειτουργεί η μηχανή καύσης

59
00:02:58,226 --> 00:03:01,236
ακόμη δε τους λέμε ότι αν θέλεις να 
γίνεις αστροναύτης

60
00:03:01,240 --> 00:03:02,696
μπορείς να γίνεις.

61
00:03:02,700 --> 00:03:04,936
Όταν όμως ένα παιδί 
μας πλησιάζει και μας ρωτά:

62
00:03:04,936 --> 00:03:07,650
«Τι είναι ο αλγόριθμος ταξινόμησης;»

63
00:03:07,650 --> 00:03:12,156
ή «πώς ξέρει ο υπολογιστής τι συμβαίνει
όταν πατώ το «play;»,

64
00:03:12,156 --> 00:03:14,156
«πώς ξέρει ποιο βίντεο να δείξει;»

65
00:03:14,156 --> 00:03:16,656
ή «Λίντα, το Ίντερνετ είναι τόπος;»

66
00:03:16,656 --> 00:03:19,620
Εμείς οι ενήλικες, παραμένουμε
περιέργως σιωπηλοί.

67
00:03:20,400 --> 00:03:22,906
«Είναι μαγικό», λένε κάποιοι.

68
00:03:22,906 --> 00:03:25,870
«Είναι πολύ περίπλοκο», λένε άλλοι.

69
00:03:26,520 --> 00:03:28,076
Ε, δεν είναι τίποτα από τα δυο.

70
00:03:28,076 --> 00:03:30,646
Δεν είναι ούτε μαγικό, ούτε πολύπλοκο.

71
00:03:30,646 --> 00:03:34,230
Συνέβη πάρα πολύ γρήγορα.

72
00:03:34,230 --> 00:03:37,406
Οι επιστήμονες των υπολογιστών έφτιαξαν 
αυτά τα υπέροχα μηχανήματα,

73
00:03:37,406 --> 00:03:39,736
αλλά τα έκαναν ξένα προς εμάς

74
00:03:39,736 --> 00:03:42,026
όπως επίσης και τη γλώσσα 
με την οποία τους μιλάμε,

75
00:03:42,026 --> 00:03:44,896
έτσι που δεν ξέρουμε 
πώς να επικοινωνήσουμε πλέον

76
00:03:44,900 --> 00:03:47,400
χωρίς το φανταχτερό γραφικό περιβάλλον.

77
00:03:47,400 --> 00:03:49,086
Για τούτο κανείς δεν κατανόησε

78
00:03:49,086 --> 00:03:51,816
ότι όταν έκλεινα 
τα ανώμαλα ρήματα στα γαλλικά,

79
00:03:51,816 --> 00:03:55,156
στην πραγματικότητα εξασκούσα τις 
δεξιότητές μου αναγνώρισης μοτίβων.

80
00:03:55,156 --> 00:03:57,320
Όταν τρελαινόμουν με το πλέξιμο

81
00:03:57,320 --> 00:04:00,916
ακολουθούσα μια αλληλουχία
συμβολικών εντολών

82
00:04:00,920 --> 00:04:02,716
που περιελάμβανε μέσα του βρόχους.

83
00:04:02,716 --> 00:04:05,176
Ότι η δια βίου αναζήτηση του 
Μπέρναρντ Ράσελ

84
00:04:05,176 --> 00:04:09,080
της ακριβούς γλώσσας μεταξύ των 
μαθηματικών και των αγγλικών

85
00:04:09,080 --> 00:04:11,710
βρήκε έκφραση μέσα στον υπολογιστή.

86
00:04:12,080 --> 00:04:14,380
Ήμουν προγραμματίστρια,
αλλά κανείς δεν το ήξερε.

87
00:04:15,080 --> 00:04:19,520
Τα παιδιά σήμερα, πληκτρολογούν,
σαρώνουν και ζορίζονται στη ζωή.

88
00:04:19,520 --> 00:04:22,776
Αν όμως δεν τους δώσουμε εργαλεία
για χρήση στους υπολογιστές

89
00:04:22,780 --> 00:04:26,700
αναθρέφουμε μόνο καταναλωτές
αντί για δημιουργούς.

90
00:04:26,700 --> 00:04:29,426
Όλη αυτή η αναζήτηση με οδήγησε 
σ΄αυτό το κοριτσάκι.

91
00:04:29,426 --> 00:04:31,856
Τη λένε Ρούμπι, είναι έξι χρονών.

92
00:04:31,856 --> 00:04:35,896
Δεν φοβάται καθόλου, έχει φαντασία 
και είναι λίγο τσαούσα.

93
00:04:35,896 --> 00:04:38,356
Κάθε φορά που συναντούσα ένα πρόβλημα

94
00:04:38,356 --> 00:04:40,656
όταν διδασκόμουν προγραμματισμό, όπως

95
00:04:40,656 --> 00:04:44,716
«Τι είναι ο αντικειμενοστρεφής σχεδιασμός
ή η συλλογή απορριμάτων;»

96
00:04:44,716 --> 00:04:48,980
Θα φανταζόμουν πώς ένα εξάχρονο
κοριτσάκι θα εξηγούσε το πρόβλημα.

97
00:04:48,980 --> 00:04:51,746
Έγραψα και εικονογράφησα 
ένα βιβλίο για εκείνη

98
00:04:51,746 --> 00:04:54,020
και τα πράγματα που μου δίδαξε η Ρούμπι.

99
00:04:54,020 --> 00:04:56,666
Η Ρούμπι μου έμαθε ότι δεν πρέπει 
να φοβάσαι τα ζωύφια

100
00:04:56,666 --> 00:04:58,016
κάτω από το κρεβάτι σου.

101
00:04:58,016 --> 00:05:00,066
Ακόμη και αν το μεγαλύτερο πρόβλημα

102
00:05:00,080 --> 00:05:03,616
ανήκει σε ομάδα συστάδας 
μικρών προβλημάτων.

103
00:05:03,616 --> 00:05:06,290
Η Ρούμπι μου γνώρισε τους φίλους της.

104
00:05:06,290 --> 00:05:09,190
τη χρωματιστή πλευρά 
της διαδικτυακής κουλτούρας.

105
00:05:09,190 --> 00:05:11,246
Έχει φίλους όπως 
τη Λεοπάρδαλη του Χιονιού,

106
00:05:11,246 --> 00:05:14,176
που είναι όμορφη, αλλά 
δεν θέλει να παίξει με τα άλλα παιδιά.

107
00:05:14,176 --> 00:05:18,776
Έχει φίλους όπως τα πράσινα ρομπότ που
είναι φιλικά, αλλά πολύ ακατάστατα.

108
00:05:18,776 --> 00:05:20,926
Έχει φίλους όπως ο Linux ο πιγκουίνος,

109
00:05:20,926 --> 00:05:24,776
που είναι πράγματι αδίστακτα αποδοτικός,
αλλά κάπως δύσκολος για να τον καταλάβεις.

110
00:05:24,776 --> 00:05:27,150
Ιδεαλίστριες αλεπούδες και άλλα.

111
00:05:27,880 --> 00:05:31,530
Στο κόσμο της Ρούμπι, 
μαθαίνεις τεχνολογία παίζοντας.

112
00:05:31,530 --> 00:05:34,926
Για παράδειγμα, οι υπολογιστές είναι
καλοί στην επανάληψη,

113
00:05:34,926 --> 00:05:37,746
η Ρούμπι θα διδάξει λοιπόν 
τους βρόχους με αυτόν τον τρόπο.

114
00:05:37,746 --> 00:05:40,016
Αυτή είναι η αγαπημένη 
φιγούρα της Ρούμπι, πάει

115
00:05:40,016 --> 00:05:42,750
«κλαπ, κλαπ, στομπ, στομπ, 
κλαπ, κλαπ και πήδημα».

116
00:05:42,750 --> 00:05:46,776
Μαθαίνεις τον μετρητή βρόχων
με την τετραπλή του επανάληψη.

117
00:05:46,776 --> 00:05:49,666
Μαθαίνεις επαναληπτικό βρόχο με την
επανάληψη της αλληλουχίας,

118
00:05:49,666 --> 00:05:51,436
ενώ στέκεσαι στο ένα πόδι.

119
00:05:51,436 --> 00:05:54,776
Μαθαίνεις επαναλαμβάνοντας 
αυτή την αλληλουχία

120
00:05:54,776 --> 00:05:56,696
μέχρι να τρελαθεί η μαμά.

121
00:05:56,700 --> 00:05:57,756
(Γέλια)

122
00:05:57,760 --> 00:06:01,830
Κυρίως μαθαίνεις ότι δεν υπάρχουν 
έτοιμες απαντήσεις.

123
00:06:02,320 --> 00:06:05,196
Όταν ετοίμαζα το πρόγραμμα μαθημάτων
για τον κόσμο της Ρούμπι

124
00:06:05,196 --> 00:06:08,376
χρειάστηκα να ρωτήσω τα παιδιά
πώς βλέπουν τον κόσμο

125
00:06:08,390 --> 00:06:10,466
και τι ερωτήσεις έχουν

126
00:06:10,466 --> 00:06:13,140
και οργάνωσα μαθήματα 
ελέγχου του παιγνιδιού.

127
00:06:13,360 --> 00:06:16,020
Ξεκινούσα δείχνοντας
στα παιδιά αυτές τις 4 εικόνες.

128
00:06:16,480 --> 00:06:18,790
Έδειχνα την εικόνα ενός αυτοκινήτου,

129
00:06:18,790 --> 00:06:21,326
ενός σουπερμάρκετ, ενός σκύλου 
και μιας τουαλέτας.

130
00:06:21,326 --> 00:06:25,020
Ρωτούσα: «Ποιο από αυτά νομίζετε 
ότι είναι ένας υπολογιστής;»

131
00:06:25,480 --> 00:06:28,080
Τα παιδιά θα ήταν συντηρητικά 
και θα έλεγαν:

132
00:06:28,080 --> 00:06:30,066
«Κανένα δεν είναι υπολογιστής.

133
00:06:30,066 --> 00:06:31,690
Ξέρω τι είναι υπολογιστής:

134
00:06:31,690 --> 00:06:33,196
εκείνο το γυαλιστερό κουτί

135
00:06:33,196 --> 00:06:36,746
μπροστά από το οποίο η μαμά 
ή ο μπαμπάς περνούν πολλές ώρες».

136
00:06:36,746 --> 00:06:38,316
Μετά θα συζητούσαμε

137
00:06:38,316 --> 00:06:41,266
και θα έβρισκα ότι ένα αυτοκίνητο 
είναι πράγματι υπολογιστής,

138
00:06:41,266 --> 00:06:43,450
έχει σύστημα πλοήγησης.

139
00:06:43,450 --> 00:06:46,286
Ένα σκυλί- ένα σκυλί μπορεί 
να μην είναι υπολογιστής,

140
00:06:46,286 --> 00:06:47,440
αλλά έχει κολάρο

141
00:06:47,440 --> 00:06:50,206
και το κολάρο μπορεί να έχει
εσωτερικά υπολογιστή.

142
00:06:50,206 --> 00:06:53,726
Τα σουπερμάρκετ έχουν τόσα πολλά 
είδη κομπιούτερ,

143
00:06:53,726 --> 00:06:57,050
όπως το ταμειακό σύστημα και οι συναγερμοί.

144
00:06:57,050 --> 00:06:58,476
Παιδιά, ξέρετε κάτι;

145
00:06:58,476 --> 00:07:01,006
Στην Ιαπωνία οι τουαλέτες είναι 
υπολογιστές

146
00:07:01,006 --> 00:07:02,946
υπάρχουν χάκερς που τις χακάρουν.

147
00:07:02,946 --> 00:07:04,146
(Γέλια)

148
00:07:04,920 --> 00:07:05,946
Πάμε παραπέρα,

149
00:07:05,946 --> 00:07:09,206
τους δίνω αυτά τα αυτοκόλλητα
που έχουν πάνω τους τα πλήκτρα on/off .

150
00:07:09,206 --> 00:07:12,906
Λέω στα παιδιά: «Σήμερα έχετε αυτή 
τη μαγική ικανότητα

151
00:07:12,906 --> 00:07:16,450
να κάνετε τα πάντα σε αυτή την αίθουσα
στον υπολογιστή».

152
00:07:16,450 --> 00:07:17,780
Και τα παιδιά, πάλι, λένε:

153
00:07:17,780 --> 00:07:20,660
«Ακούγεται πραγματικά δύσκολο, 
δεν ξέρω τη σωστή απάντηση».

154
00:07:20,660 --> 00:07:22,436
Τους λέω: «Μην ανησυχείτε

155
00:07:22,436 --> 00:07:24,930
ούτε οι γονείς σας την ξέρουν.

156
00:07:24,930 --> 00:07:27,216
Μόλις τώρα μαθαίνουν για αυτό το πράγμα

157
00:07:27,216 --> 00:07:29,400
που λέγεται "Το Ίντερνετ των Πραγμάτων".

158
00:07:29,400 --> 00:07:31,400
Όμως, εσείς παιδιά θα είστε αυτοί

159
00:07:31,400 --> 00:07:35,866
που θα ζήσετε σε ένα κόσμο 
όπου όλα είναι υπολογιστές».

160
00:07:35,866 --> 00:07:38,116
Τότε ένα κοριτσάκι ήρθε κοντά μου

161
00:07:38,116 --> 00:07:40,116
πήρε μια λάμπα ποδηλάτου και είπε:

162
00:07:40,116 --> 00:07:45,650
«Αν αυτή η λάμπα ήταν υπολογιστής
θα άλλαζε χρώματα».

163
00:07:45,650 --> 00:07:48,766
Της είπα, 
«Πολύ καλή ιδέα, τι άλλο θα έκανε;»

164
00:07:48,766 --> 00:07:50,476
Τότε σκέφτηκε και ξανασκέφτηκε,

165
00:07:50,476 --> 00:07:54,596
και λέει: «Αν αυτή η λάμπα
ήταν υπολογιστής

166
00:07:54,596 --> 00:07:57,296
θα πηγαίναμε ποδηλατάδα με τον μπαμπά μου,

167
00:07:57,296 --> 00:07:58,936
θα κοιμόμασταν σε σκηνή

168
00:07:58,936 --> 00:08:02,840
και αυτή η λάμπα θα μπορούσε 
να ήταν και προβολέας ταινίας».

169
00:08:03,640 --> 00:08:05,800
Αυτήν την στιγμή αναζητούσα,

170
00:08:06,400 --> 00:08:10,406
τη στιγμή που το παιδί καταλαβαίνει
ότι ο κόσμος δεν είναι έτοιμος οριστικά,

171
00:08:10,406 --> 00:08:13,386
ότι ένας φοβερός τρόπος για να καταστεί
ο κόσμος πιο έτοιμος

172
00:08:13,400 --> 00:08:15,610
είναι με την ανάπτυξη της τεχνολογίας

173
00:08:15,610 --> 00:08:18,550
και ο καθένας μας μπορεί να
συμβάλλει σε αυτήν την αλλαγή.

174
00:08:19,200 --> 00:08:22,386
Στο φινάλε, 
κι εμείς φτιάχνουμε υπολογιστές.

175
00:08:22,386 --> 00:08:25,186
Πρέπει να μάθουμε το αυταρχικό CPU 


176
00:08:25,186 --> 00:08:28,776
και τα εξυπηρετικά RAM και RΟΜ
που το βοηθούν να θυμάται πράγματα.

177
00:08:28,976 --> 00:08:31,410
Αφού φτιάξαμε μαζί τον υπολογιστή,

178
00:08:31,410 --> 00:08:34,070
σχεδιάζουμε επίσης και μια εφαρμογή.

179
00:08:34,070 --> 00:08:36,165
Η αγαπημένη μου ιστορία είναι 
αυτό το αγοράκι,

180
00:08:36,165 --> 00:08:37,506
είναι έξι ετών

181
00:08:37,506 --> 00:08:40,889
και επιθυμεί πολύ να γίνει αστροναύτης.

182
00:08:41,120 --> 00:08:43,496
'Εχει λοιπόν αυτά τα τεράστια ακουστικά

183
00:08:43,496 --> 00:08:46,620
και είναι για τα καλά βυθισμένος
στον χάρτινο υπολογιστάκο του

184
00:08:46,620 --> 00:08:48,786
γιατί έχει κάνει τη δική του

185
00:08:48,786 --> 00:08:52,980
διαγαλαξιακή, πλανητική 
εφαρμογή περιήγησης.

186
00:08:52,980 --> 00:08:56,286
Ο πατέρας του, ο μόνος αστροναύτης 
στην τροχιά του Αρη

187
00:08:56,286 --> 00:08:59,736
είναι στην άλλη άκρη της αίθουσας 
και η σπουδαία αποστολή του παιδιού

188
00:08:59,736 --> 00:09:02,920
είναι να φέρει τον πατέρα 
με ασφάλεια στη Γη.

189
00:09:03,760 --> 00:09:07,386
Αυτά τα παιδιά θα έχουν ριζικά 
διαφορετική ματιά του κόσμου

190
00:09:07,386 --> 00:09:09,970
και του τρόπου διαμόρφωσης του
με την τεχνολογία.

191
00:09:10,840 --> 00:09:14,796
Τέλος, όσο πιο προσβάσιμο, 
όσο πιο ανοιχτό

192
00:09:14,796 --> 00:09:18,096
και πιο ποικιλόμορφο κάνουμε
τον κόσμο της τεχνολογίας,

193
00:09:18,110 --> 00:09:22,136
τόσο πιο χρωματιστός και
καλύτερος θα είναι ο κόσμος.

194
00:09:22,136 --> 00:09:24,726
Φαντασθείτε μαζί μου για μια στιγμή

195
00:09:24,726 --> 00:09:27,586
έναν κόσμο όπου οι ιστορίες 
που διηγούμαστε

196
00:09:27,586 --> 00:09:30,436
για το πώς φτιάχνονται τα πράγματα
περιλαμβάνουν όχι μόνο

197
00:09:30,436 --> 00:09:32,776
τα αγόρια της εικοσάχρονης και βάλε
Σίλικον Βάλεϊ,

198
00:09:32,780 --> 00:09:37,430
αλλά και Κενυάτισσες μαθήτριες 
και Νορβηγίδες βιβλιοθηκονόμους.

199
00:09:38,000 --> 00:09:42,326
Φαντασθείτε έναν κόσμο όπου 
οι Άντες Λάβλεϊς του αύριο,

200
00:09:42,326 --> 00:09:45,456
που ζουν σε μόνιμη πραγματικότητα 
των 1 και των 0,

201
00:09:45,460 --> 00:09:50,230
μεγαλώνουν και γίνονται πολύ αισιόδοξες 
και τολμηρές με την τεχνολογία.

202
00:09:50,230 --> 00:09:53,646
Εναγκαλίζονται με τις δυνάμεις, 
τις ευκαιρίες

203
00:09:53,646 --> 00:09:55,400
και τα όρια του κόσμου.

204
00:09:55,680 --> 00:09:59,866
Ένας κόσμος της τεχνολογίας που είναι 
υπέροχος, ευφάνταστος

205
00:09:59,866 --> 00:10:01,660
και κάπως παράξενος.

206
00:10:03,120 --> 00:10:04,580
Όταν ήμουν μικρή,

207
00:10:04,580 --> 00:10:06,716
ήθελα να γίνω αφηγήτρια.

208
00:10:06,716 --> 00:10:08,266
Μου άρεσαν οι προσποιητοί κόσμοι

209
00:10:08,280 --> 00:10:09,996
και η αγαπημένη μου ασχολία

210
00:10:09,996 --> 00:10:13,486
ήταν να ξυπνώ στον κόσμο των Μούμιν.

211
00:10:14,000 --> 00:10:17,260
Τα απογεύματα περιφερόμουν
στον πλανήτη Τατουίν.

212
00:10:17,260 --> 00:10:20,310
Τα βράδια πήγαινα για ύπνο 
στη Νάρνια.

213
00:10:21,680 --> 00:10:24,850
Ο προγραμματισμός αποδείχθηκε 
το τέλειο επάγγελμα για μένα.

214
00:10:25,720 --> 00:10:27,640
Εξακολουθώ να δημιουργώ κόσμους,

215
00:10:27,640 --> 00:10:30,830
Αντί για ιστορίες, χρησιμοποιώ τον κώδικα.

216
00:10:31,640 --> 00:10:34,746
Ο προγραμματισμός μου δίνει αυτή την 
εκπληκτική δυνατότητα

217
00:10:34,746 --> 00:10:37,236
να φτιάχνω το δικό μου Σύμπαν

218
00:10:37,236 --> 00:10:41,330
με τους κανόνες του, 
τα πρότυπα και τις πρακτικές.

219
00:10:42,120 --> 00:10:46,240
Δημιουργήστε κάτι από το τίποτα
με την καθαρή δύναμη της λογικής.

220
00:10:46,920 --> 00:10:48,060
Ευχαριστώ.

221
00:10:48,060 --> 00:10:49,260
(Χειροκρότημα)