0:00:00.000,0:00:07.000
สวัสดีครับ เป็นอย่างไรกันบ้าง? เยี่ยมไปเลยใช่มั้ยครับ?[br](มีสัมมนาก่อนหน้านี้ -- ผู้แปล)

0:00:07.000,0:00:11.000
ผมน่ะ ประทับใจมากเลย

0:00:11.000,0:00:15.000
ผมก็เลยจะกลับแล้วล่ะ (เสียงหัวเราะ)

0:00:15.000,0:00:19.000
เห็นด้วยไหมครับว่ามีแนวคิดอยู่ 3 รูปแบบ

0:00:19.000,0:00:23.000
ในการสัมนาครั้งนี้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับ

0:00:23.000,0:00:25.000
สิ่งที่ผมกำลังจะพูดถึงต่อไป

0:00:25.000,0:00:29.000
เรื่องแรกคือ หลักฐานที่มหัศจรรย์เกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์ของมนุษย์

0:00:29.000,0:00:32.000
ในการนำเสนอทั้งหมดที่เราได้รับทราบมา

0:00:32.000,0:00:35.000
และในตัวของทุกๆ ท่าน ที่อยู่ ณ ที่นี้ มันช่างหลากหลาย

0:00:35.000,0:00:38.000
และกว้างไกลเหลือเกินครับ และเรื่องที่สองก็คือ

0:00:38.000,0:00:41.000
ความคิดสร้างสรรค์ได้นำพวกเราไปสู่ที่แห่งหนึ่ง ที่เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น

0:00:41.000,0:00:43.000
ในอนาคต ไม่รู้เลยจริงๆ

0:00:43.000,0:00:45.000
ว่ามันจะเป็นอย่างไร

0:00:45.000,0:00:48.000
ผมมีความสนใจในเรื่องการศึกษา

0:00:48.000,0:00:51.000
ที่จริงแล้ว ผมพบว่า ทุกๆ คน มีความสนใจในเรื่องของการศึกษา

0:00:51.000,0:00:53.000
จริงไหมครับ น่าสนใจนะครับ

0:00:53.000,0:00:56.000
สมมติว่าคุณอยู่ในงานเลี้ยงอาหารค่ำ แล้วคุณพูดว่า

0:00:56.000,0:00:59.000
คุณทำงานด้านการศึกษา

0:00:59.000,0:01:06.000
ทั้งที่จริง ถ้าคุณทำงานในแวดวงการศึกษา คุณจะไม่ค่อยได้อยู่ในงานเลี้ยงอาหารค่ำบ่อยนักหรอก

0:01:06.000,0:01:09.000
(หัวเราะ) คือว่าคุณจะไม่ได้รับเชิญตั้งแต่แรกน่ะ

0:01:09.000,0:01:14.000
ประหลาดนะครับ คุณไม่แย้งผมด้วย

0:01:14.000,0:01:16.000
เอาเป็นว่าถ้าคุณได้รับเชิญไปงาน[br]แล้วคุยกับคนอื่นๆ ในงาน

0:01:16.000,0:01:18.000
เกิดมีคนถามคุณว่า "คุณทำงานอะไร"

0:01:18.000,0:01:20.000
แล้วคุณตอบว่า ผมทำงานด้านการศึกษา

0:01:20.000,0:01:24.000
คุณจะเห็นว่า หน้าพวกเขาจะซีดลงทันที พวกเค้าจะคิดในใจว่า

0:01:24.000,0:01:30.000
โธ่ ซวยจริง ๆ ทำไมต้องเป็นฉันด้วย[br]ค่ำคืนแห่งอิสระภาพของฉันในอาทิตย์นี้ (หัวเราะ)

0:01:30.000,0:01:32.000
แต่ถ้าคุณถามเกี่ยวกับการศึกษาของพวกเขา

0:01:32.000,0:01:34.000
เค้าจะตอบมาเป็นฉากๆ เลยครับ เพราะว่าการศึกษา

0:01:34.000,0:01:37.000
เป็นเรื่องที่คนยึดถืออย่างลึกซึ้ง จริงไหมครับ?

0:01:37.000,0:01:40.000
เหมือนกับเรื่องของศาสนา ความร่ำรวย และอีกหลายๆ เรื่อง

0:01:40.000,0:01:44.000
ผมมีความสนใจอย่างมากในเรื่องของการศึกษา[br]และผมคิดว่าทุกคนก็คงเหมือนกัน

0:01:44.000,0:01:46.000
พวกเราสนใจมัน

0:01:46.000,0:01:49.000
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่า[br]การศึกษาคือสิ่งที่

0:01:49.000,0:01:52.000
จะนำเราไปสู่อนาคตที่เราคาดไม่ถึง

0:01:52.000,0:01:55.000
ลองคิดดูซิครับ เด็กที่เริ่มเข้าโรงเรียนในปีนี้ (2006)

0:01:55.000,0:02:01.000
จะเกษียณอายุในปี 2065 ไม่มีใครรู้เลยครับ

0:02:01.000,0:02:04.000
แม้แต่บรรดาผู้เชี่ยวชาญทั้งหลาย[br]ที่มาร่วมในการสัมนาช่วง 4 วันที่ผ่านมา

0:02:04.000,0:02:06.000
ไม่รู้เลยครับว่าโลกจะเป็นอย่างไร

0:02:06.000,0:02:08.000
แม้แต่ในอีก 5 ปีข้างหน้า และพวกเรานั่นแหละที่จะต้อง

0:02:08.000,0:02:11.000
สอนเด็กๆ ให้รับมือกับสิ่งที่จะมาถึง[br]ดังนั้น ผมคิดว่าความยากที่จะคาดเดานั้น

0:02:11.000,0:02:13.000
มันยิ่งใหญ่เหลือเกิน

0:02:13.000,0:02:15.000
และแนวคิดสุดท้าย แนวคิดที่สามก็คือ

0:02:15.000,0:02:20.000
พวกเราทุกคนเห็นด้วย ใช่ไหมครับว่า

0:02:20.000,0:02:23.000
เด็กๆ มีความสามารถที่วิเศษ

0:02:23.000,0:02:25.000
ความสามารถของพวกเขาในเรื่องของนวัตกรรม[br]ดูจากเด็กหญิงซิรีนาเมื่อคืนนี้ซิครับ เธอเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์จริงๆ

0:02:25.000,0:02:28.000
ใช่มั้ยครับ ในสิ่งที่เธอสามารถทำได้

0:02:28.000,0:02:33.000
เธอทำได้เยี่ยมไปเลยครับ แต่ผมก็ยังคิดว่าเธอคงไม่ได้

0:02:33.000,0:02:36.000
เก่งไปทั้งหมดในเรื่องของวัยเด็ก

0:02:36.000,0:02:39.000
แต่สิ่งที่พวกเราได้เห็นคือ คนที่มีความมุ่งมั่นเป็นเลิศ

0:02:39.000,0:02:41.000
คือคนที่หาความสามารถเฉพาะตัวของตนเองเจอ[br]ข้อโต้แย้งของผมก็คือ

0:02:41.000,0:02:43.000
ผมคิดว่า เด็กทุกคน มีความสามารถเฉพาะตัว

0:02:43.000,0:02:45.000
แต่พวกเรากลับทำลายมันอย่างน่าเสียดาย

0:02:45.000,0:02:48.000
ดังนั้น วันนี้ ผมอยากจะพูดถึง การศึกษา และ

0:02:48.000,0:02:51.000
ความคิดสร้างสรรค์[br]ความคิดที่ผมต้องการนำเสนอคือ

0:02:51.000,0:02:54.000
ความคิดสร้างสรรค์นั้นมีความสำคัญ[br]ในด้านการศึกษาพอๆ กับการรู้หนังสือ

0:02:54.000,0:02:58.000
และเราควรที่จะให้ความสำคัญ[br]กับมันอย่างเท่าเทียมกัน

0:02:58.000,0:03:06.000
(เสียงปรบมือ) ขอบคุณครับ[br]อันที่จริงก็เท่านั้นล่ะครับ

0:03:06.000,0:03:10.000
ขอบคุณมากครับ (หัวเราะ)[br]เอาล่ะ เหลืออีก 15 นาที

0:03:10.000,0:03:17.000
อืม ตอนที่ผมเกิด....ไ่ม่ล่ะ (หัวเราะ)

0:03:17.000,0:03:21.000
เมื่อไม่นานมานี้ผมได้ยินเรื่องๆ หนึ่ง[br]ที่ผมชอบที่จะเล่าต่อให้กับคนอื่นๆ ฟัง

0:03:21.000,0:03:25.000
มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็ก[br]ผู้หญิงอายุ 6 ขวบคนหนึ่งในชั่วโมงศิลปะ

0:03:25.000,0:03:27.000
เธอนั่งวาดรูปอยู่หลังห้อง

0:03:27.000,0:03:29.000
คุณครูของเธอบอกว่า

0:03:29.000,0:03:33.000
เด็กผู้หญิงคนนี้ไม่เคยให้ความสนใจในสิ่งใดๆ เลย[br]นอกจากในชั่วโมงศิลปะของวันนี้

0:03:33.000,0:03:35.000
คุณครูรู้สึกประหลาดใจมาก[br]จึงเดินเข้าไปหาเด็กน้อย

0:03:35.000,0:03:38.000
แล้วถามเธอว่า "หนูกำลังวาดอะไรอยู่จ๊ะ"

0:03:38.000,0:03:41.000
เด็กน้อยตอบว่า "หนูกำลังวาดรูปพระเจ้าค่ะ"

0:03:41.000,0:03:44.000
แล้วคุณครูก็ถามต่อว่า[br]"แต่ว่าไม่มีใครรู้นะจ๊ะว่าพระเจ้าหน้าตาเป็นยังไง"

0:03:44.000,0:03:51.000
เด็กผู้หญิงคนนั้นก็ตอบว่า[br]"อีกแป๊บนึงพวกเค้าก็จะรู้แล้วล่ะค่ะ"

0:03:51.000,0:03:52.000
(หัวเราะ)

0:03:52.000,0:03:57.000
ตอนที่ลูกชายของผมอายุ 4 ขวบ ในอังกฤษ

0:03:57.000,0:04:00.000
อืม อันที่จริงแล้วเขาก็อายุ 4 ขวบ[br]ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนแหละครับ (หัวเราะ)

0:04:00.000,0:04:06.000
ถ้าจะพูดให้ถูกต้องแล้ว[br]ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนในปีนั้นเขาก็อายุ 4 ขวบ

0:04:06.000,0:04:08.000
เขาได้ร่วมแสดงในการแสดง[br]เกี่ยวกับวันประสูติของพระเยซู

0:04:08.000,0:04:11.000
คุณจำเรื่องราวได้ไหมครับ[br]มันเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มากนะครับ

0:04:11.000,0:04:14.000
เมล กิ๊บสัน ถึงขั้นทำภาคต่อเลยทีเดียว

0:04:14.000,0:04:19.000
คุณคงเคยได้ชมแล้ว "กำเนิดพระเยซู ภาค 2"[br]เจมส์ ลูกชายของผม ได้เล่นเป็น โจเซฟ

0:04:19.000,0:04:22.000
ซึ่งพวกเราตื่นเต้นกันมาก

0:04:22.000,0:04:24.000
เราถือว่านี่เขาเป็นหนึ่งในนักแสดงนำเลยทีเดียว

0:04:24.000,0:04:26.000
ตอนไปดูเรายกทีมกันใส่เสื้อยืดที่สกรีนว่า

0:04:26.000,0:04:29.000
"เจมส์ โรบินสัน เป็น โจเซฟ" (หัวเราะ)

0:04:29.000,0:04:31.000
เขาไม่มีบทพูดเลยครับ[br]แต่คุณก็คงรู้ว่าเค้าบทเป็นอย่างไร

0:04:31.000,0:04:34.000
ตอนที่กษัตริย์ 3 พระองค์เดินทางมาถึง[br]พวกเขานำของขวัญมาด้วย

0:04:34.000,0:04:36.000
ซึ่งได้แก่ ทอง ยางสนที่มีกลิ่นหอม[br]และ น้ำมันหอม

0:04:36.000,0:04:38.000
เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงครับ[br]พวกเรานั่งดูอยู่ที่นั่น

0:04:38.000,0:04:40.000
ผมคิดว่าเกิดการผิดคิวกันเกิดขึ้น

0:04:40.000,0:04:42.000
เพราะว่าเราคุยกับเด็กผู้ชายคนหนึ่ง[br]หลังจากที่ตัวละครเดินเข้ามาบนเวที เราถามเขาว่า

0:04:42.000,0:04:44.000
"หนูว่านี่โอเคมั๊ย" เด็กน้อยตอบว่า[br]"ครับ ทำไมเหรอครับ?" "มีอะไรผิดปกติเหรอครับ"

0:04:44.000,0:04:46.000
พวกเขาแค่ยืนสลับที่กัน

0:04:46.000,0:04:47.000
อย่างไรก็ตาม เด็กชายสามคนเดินเข้ามาบนเวที

0:04:47.000,0:04:49.000
เด็กอายุ 4 ขวบ ที่มีผ้าเช็ดจานวางอยู่บนศีรษะ

0:04:49.000,0:04:52.000
แล้วพวกเขาก็วางกล่องของขวัญลง

0:04:52.000,0:04:54.000
เด็กชายคนแรกพูดว่า "ข้านำทองมาให้เจ้า"

0:04:54.000,0:04:57.000
เด็กชายคนที่สองพูดว่า "ข้านำน้ำมันหอม มาให้เจ้า"

0:04:57.000,0:05:11.000
แล้วเด็กชายคนสุดท้ายก็พูดว่า "อันนี้แฟรงค์ส่งมา"[br](หัวเราะ เพราะศัพท์ที่ควรพูดคือ Frankincense)

0:05:11.000,0:05:13.000
ทั้งสองเรื่องที่ผมเล่ามา[br]มีสิ่งที่เหมือนกันคือ เด็กทุกคนกล้าที่จะลอง

0:05:13.000,0:05:16.000
ถึงพวกเขาจะไม่รู้ พวกเขาก็จะลองดู

0:05:16.000,0:05:19.000
จริงไหมครับ? เด็กไม่กลัวที่จะทำผิดพลาด

0:05:19.000,0:05:24.000
เอาล่ะ แต่นี่ผมไม่ได้หมายความว่าการทำผิดพลาด[br]เป็นสิ่งเดียวกันกับการมีความคิดสร้างสรรค์นะครับ

0:05:24.000,0:05:25.000
แต่เราทุกคนทราบว่า

0:05:25.000,0:05:28.000
ถ้าหากเราไม่พร้อมยอมรับกับการกระทำที่ผิดพลาด

0:05:28.000,0:05:31.000
เราจะไม่มีวันสร้างสรรค์สิ่งที่แปลกใหม่ขึ้นมาได้

0:05:31.000,0:05:34.000
ถ้าเราไม่พร้อมยอมรับกับการทำผิดพลาด[br]และรู้ไหมครับว่าเมื่อเวลาที่เด็กๆ โตเป็นผู้ใหญ่

0:05:34.000,0:05:36.000
เด็กส่วนใหญ่สูญเสียความสามารถ[br]ในการยอมรับความผิดพลาด

0:05:36.000,0:05:39.000
พวกเขาจะกลายเป็นคน[br]ที่กลัวต่อการทำผิดพลาด

0:05:39.000,0:05:41.000
คิดดูซิ พวกเราบริหารบริษัทแบบนี้

0:05:41.000,0:05:44.000
แบบที่เราทำให้การทำผิดพลาด[br]เป็นเรื่องคอขาดบาดตาย และตอนนี้

0:05:44.000,0:05:47.000
เราก็บริหารระบบการศึกษา[br]แบบที่ยอมรับความผิดพลาดไม่ได้ด้วย

0:05:47.000,0:05:50.000
การทำผิด กลายเป็นเรื่องเลวร้ายที่สุด[br]ที่คุณจะสามารถทำได้

0:05:50.000,0:05:53.000
ดังนั้น ผลของมันก็คือ[br]เรากำลังให้การศึกษาแก่คน เพื่อให้ละทิ้ง

0:05:53.000,0:05:56.000
ความสามารถในด้านความคิดสร้างสรรค์

0:05:56.000,0:05:59.000
ครั้งหนึ่ง ปิกัสโซ่ (ศิลปินด้านการวาดภาพ)[br]เคยกล่าวไว้ว่า เด็กทุกคนเกิดมาเป็นศิลปิน

0:05:59.000,0:06:03.000
ปัญหาก็คือ จะทำอย่างไรให้ความเป็นศิลปินนั้น[br]ยังคงอยู่เมื่อเราโตเป็นผู้ใหญ่

0:06:03.000,0:06:05.000
ผมเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่า พวกเราไม่ได้มีความคิดสร้างสรรค์[br]มากขึ้นตามการเจริญเติบโต

0:06:05.000,0:06:08.000
แต่พวกเรากลับมีลดน้อยลง ตามอายุที่มากขึ้น[br]หรืออาจจะพูดได้ว่า พวกเราได้รับการศึกษาให้มีความถดถอยด้านความคิดสร้างสรรค์

0:06:08.000,0:06:10.000
มันเป็นอย่างนี้ไปได้อย่างไรล่ะ?

0:06:10.000,0:06:14.000
ผมอาศัยอยู่ที่เมือง Stratford-on-Avon เมื่อ 5 ปีก่อน

0:06:14.000,0:06:16.000
หลังจากนั้น ครอบครัวเราก็ได้ย้ายย้ายจาก[br]Stratford มาที่ Los Angeles

0:06:16.000,0:06:20.000
ลองจินตนาการดูซิครับว่า มันเป็นการเปลี่ยนแปลง[br]จากหน้ามือเป็นหลังมือขนาดไหน

0:06:20.000,0:06:22.000
(หัวเราะ) จริงๆ แล้ว

0:06:22.000,0:06:24.000
พวกเราอยู่ในเมืองที่เรียกว่า Snitterfield

0:06:24.000,0:06:26.000
ซึ่งอยู่ในรอบนอกของ Stratford[br]มันเป็นสถานที่ที่

0:06:26.000,0:06:31.000
เป็นบ้านเกิดของคุณพ่อของ Shakespeare [br]คุณได้ยินอย่างนี้เกิดความคิดอย่างหนึ่งขึ้นรึเปล่า? ผมเป็นนะ

0:06:31.000,0:06:33.000
คุณไม่เคยคิดว่า Shakespeare มีพ่อใช่ไหมครับ

0:06:33.000,0:06:35.000
จริงไหม คุณคงไม่เคยคิดถึง

0:06:35.000,0:06:37.000
Shakespeare ตอนเป็นเด็กใช่ไหมครับ?

0:06:37.000,0:06:40.000
Shakespeare อายุ 7 ขวบเหรอ? [br]ผมไม่เคยคิดถึงหรอก แต่จริงๆ แล้ว

0:06:40.000,0:06:42.000
ณ ช่วงเวลาหนึ่ง เขาเคยอายุ 7 ขวบ

0:06:42.000,0:06:51.000
เขาเคยเรียนอยู่ในวิชาภาษาอังกฤษของครูสักคนหนึ่ง ใชไหมครับ?[br]มันจะน่ารำคาญสักแค่ไหนนะ?

0:06:51.000,0:07:05.000
(หัวเราะ) ครูของเขาคงจะเขียนรายงานผลการเรียนว่า[br]"ต้องพยายามมากกว่านี้" หรืออย่างตอนที่พ่อของ Shakespeare ส่งเขาเข้านอน

0:07:05.000,0:07:08.000
"ไปนอนได้แล้ว"

0:07:08.000,0:07:10.000
"วางดินสอลง

0:07:10.000,0:07:18.000
แล้วก็หยุดพูดแบบนี้ซะที มันทำให้คนอื่นเค้าสับสนกันไปหมด"

0:07:18.000,0:07:23.000
(หัวเราะ)

0:07:23.000,0:07:26.000
เอาล่ะครับ กลับมาเข้าเรื่อง ก็คือครอบครัวของผม[br]ย้ายจากเมือง Stratford มาที่ Los Angeles

0:07:26.000,0:07:30.000
ที่ผมอยากจะเล่าเกี่ยวกับความเปลี่ยนแปลงครั้งนี้คือ

0:07:30.000,0:07:33.000
ลูกชายของผมไม่อยากย้ายมาเลย

0:07:33.000,0:07:36.000
ผมมีลูกสองคนครับ[br]ลูกชายตอนนี้อายุ 21 ส่วนลูกสาวอายุ 16

0:07:36.000,0:07:38.000
เจ้าลูกชายผมเค้าไม่อยากย้ายไป Los Angeles[br]จริงๆ เขาชอบเมืองนี้นะครับ

0:07:38.000,0:07:43.000
แต่ว่า ณ ตอนนั้น เขามีแฟนอยู่ในอังกฤษ[br]ชื่อ ซาร่าห์ รักเดียวของเขาเลยล่ะครับ

0:07:43.000,0:07:45.000
เขารู้จักเธอมาได้ประมาณเดือนนึง

0:07:45.000,0:07:48.000
แต่จะว่าไป อาจจะเรียกได้ว่า[br]พวกเขาเหมือนแต่งงานกันมาแล้วครบ 4 ปี

0:07:48.000,0:07:52.000
เพราะว่าการคบกับใครได้ 1 เดือนสำหรับเด็กอายุ 16 แล้ว[br]มันเหมือนเป็นระยะเวลายาวนาน

0:07:52.000,0:07:54.000
ดังนั้น ลูกชายผมจึงเสียใจมาก[br]ตอนที่อยู่บนเครื่อง

0:07:54.000,0:07:56.000
เขาบอกว่า "ผมคงไ่ม่มีทางเจอผู้หญิงอย่างซาร่าห์อีกแล้ว"

0:07:56.000,0:07:58.000
จริงๆ แล้ว ผมกับภรรยา ดีใจครับที่เป็นแบบนั้น

0:07:58.000,0:08:10.000
เพราะว่า ซาร่าห์ คือเหตุผลหลัก[br]ที่เราตัดสินใจย้ายออกจากอังกฤษ

0:08:10.000,0:08:13.000
(หัวเราะ)

0:08:13.000,0:08:16.000
แต่การย้ายมาอเมริกาทำให้เราฉุกคิดครับ

0:08:16.000,0:08:18.000
เมื่อคุณได้ท่องเที่ยวมาแล้วทั่วโลก

0:08:18.000,0:08:22.000
คุณจะพบว่า ระบบการศึกษา ทุกที่บนโลกนี้[br]มีการจัดระดับของวิชาต่าง ๆ แบบเดียวกัน

0:08:22.000,0:08:24.000
ทุกที่เลยครับ ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน

0:08:24.000,0:08:26.000
คุณอาจคิดว่ามันน่าจะต่างกัน[br]แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลยครับ

0:08:26.000,0:08:29.000
ระดับบนสุดก็คือ คณิตศาสตร์ และ ภาษา

0:08:29.000,0:08:31.000
จากนั้นก็มนุษยศาสตร์ และล่างสุดคือศิลปะ

0:08:31.000,0:08:33.000
เป็นแบบนี้ทั้งโลกเลยครับ

0:08:33.000,0:08:36.000
และเป็นแบบนี้ในทุกระบบด้วยครับ

0:08:36.000,0:08:38.000
นอกจากนี้ข้างในสาขาศิลปะเอง[br]ก็ยังแบ่งออกเป็นระดับต่างๆ

0:08:38.000,0:08:40.000
ในสถานศึกษา จิตรกรรม และ ดนตรี[br]จะมีสถานะที่สูงกว่า

0:08:40.000,0:08:43.000
การแสดง และการเต้นรำ[br]ไม่มีระบบการศึกษาใดเลยในโลกนี้

0:08:43.000,0:08:45.000
ที่เราสอนให้เด็กๆ เต้นรำ ทุกวัน

0:08:45.000,0:08:48.000
เหมือนกับที่เราสอนคณิตศาสตร์ ทำไมล่ะครับ

0:08:48.000,0:08:50.000
ทำไมเราถึงไม่ทำอย่างนั้น[br]ผมว่าเรื่องนี้สำคัญมากทีเดียว

0:08:50.000,0:08:53.000
ใช่ครับ ผมยอมรับว่าความรู้ด้านคณิตศาสตร์นั้นสำคัญ[br]แต่ผมว่าการเต้นก็สำคัญเหมือนกัน

0:08:53.000,0:08:56.000
เด็กๆ เต้นตลอดเวลา ถ้าพวกเขาได้รับอนุญาต

0:08:56.000,0:08:59.000
พวกเราก็มีร่างกายด้วยกันทั้งนั้นใช่ไหมครับ[br]ผมไม่ได้พลาดอะไรไปใช่ไหม

0:08:59.000,0:09:03.000
(หัวเราะ) จริงๆ นะครับ สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ

0:09:03.000,0:09:05.000
เมื่อเด็กๆ โตขึ้น [br]พวกเราก็ค่อยๆ สอนเด็กเหล่านั้น

0:09:05.000,0:09:08.000
ให้ใช้ความสามารถตั้งแต่เอวขึ้นไป[br]แล้วเราก็เน้นเฉพาะการใช้สมอง

0:09:08.000,0:09:10.000
และค่อนข้างจะไปทางซีกหนึ่งของสมองด้วย

0:09:10.000,0:09:14.000
ถ้าหากคุณเป็นมนุษย์ต่างดาว[br]แล้วได้เข้าไปเยี่ยมชมงานด้านการศึกษา

0:09:14.000,0:09:17.000
เพื่อตอบคำถามว่า "การศึกษา มีไว้เพื่ออะไร?"

0:09:17.000,0:09:19.000
คุณคงจะได้ข้อสรุป[br]จากการพิจารณาจากผลผลิตที่ออกมา

0:09:19.000,0:09:21.000
จากคนที่ได้รับผลประโยชน์จากมัน

0:09:21.000,0:09:23.000
คนที่ทำในสิ่งที่คิดว่าสมควรทำ

0:09:23.000,0:09:26.000
คนที่ประสบความสำเร็จ

0:09:26.000,0:09:29.000
คุณน่าจะได้ข้อสรุปว่า[br]วัตถุประสงค์ของการศึกษา

0:09:29.000,0:09:30.000
ของทั้งโลกใบนี้ คือ

0:09:30.000,0:09:34.000
การผลิตอาจารย์มหาวิทยาลัย ว่ามั้ยครับ

0:09:34.000,0:09:36.000
พวกเขาเหล่านั้นคือ[br]คนที่อยู่อันดับต้นๆ ของการจัดอันดับครับ

0:09:37.000,0:09:40.000
ผมก็เคยอยู่ในคนกลุ่มนั้นครับ เป็นยังไงล่ะ (หัวเราะ)

0:09:40.000,0:09:44.000
ผมชอบอาจารย์มหาวิทยาลัยนะครับ แต่ผมว่า

0:09:44.000,0:09:48.000
เราไม่ควรยกย่องพวกเขา[br]ว่าเป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยมที่สุด

0:09:48.000,0:09:50.000
พวกเขาก็แค่สิ่งมีชีวิตกลุ่มหนึ่งเท่านั้นครับ

0:09:50.000,0:09:52.000
ที่ค่อนข้างจะมีความช่างคิด ช่างสงสัย

0:09:52.000,0:09:54.000
และผมพูดอย่างนี้โดยไม่คิดถึงความชื่นชม[br]ที่มีต่อพวกเขานะครับ

0:09:54.000,0:09:57.000
จากประสบการณ์ที่ผมมี[br]มีบางอย่างน่าสนใจเกี่ยวกับบรรดาศาสตราจารย์เหล่านี้ครับ

0:09:57.000,0:10:00.000
ไม่ใ่ช่ทุกคนนะครับ แค่บางคน[br]ที่มีชีวิตอยู่แต่กับความคิดในหัวของตัวเอง

0:10:00.000,0:10:02.000
อยู่อย่างนั้นเลยครับ[br]แล้วค่อนข้างไปทางสมองซีกหนึ่ง

0:10:02.000,0:10:06.000
พวกเขาไม่สนใจร่างกายของพวกเขาหรอกครับ

0:10:06.000,0:10:08.000
พวกเขามองว่าร่างกายนั้น

0:10:08.000,0:10:17.000
ก็เป็นเพียงแค่สิ่งที่ทำให้ศีรษะของพวกเขา[br]เคลื่อนที่ไปยังสถานที่ต่างๆ ได้

0:10:17.000,0:10:24.000
(หัวเราะ) ร่างกายก็เป็นแค่สิ่งที่[br]พาศีรษะของเขาไปประชุม

0:10:24.000,0:10:27.000
ถ้าคุณอยากเห็นหลักฐาน[br]เกี่ยวกับประสบการณ์การละทิ้งร่างกาย

0:10:27.000,0:10:30.000
ลองไปเข้าร่วมงานสัมนา[br]ของอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยซิครับ

0:10:30.000,0:10:32.000
บรรดาผู้มีคุณวุฒิทางการศึกษา

0:10:32.000,0:10:35.000
ไปงานเต้นรำในคืนสุดท้ายของการสัมนานะครับ

0:10:35.000,0:10:39.000
(หัวเราะ) ณ ที่นั่น คุณจะได้เห็น[br]ชาย หญิง ที่โตแล้ว

0:10:39.000,0:10:43.000
ขยับแข้ง ขยับขา[br]แบบไม่เข้าจังหวะเอาเสียเลยครับ

0:10:43.000,0:10:47.000
อยู่จนงานเลิก[br]แล้วไปเขียนบนความเกี่ยวกับเรื่องนั้นนะครับ

0:10:47.000,0:10:53.000
ทีนี้ ระบบการศึกษาของเรา[br]เกิดจากความคิดเกี่ยวกับความสามารถทางวิชาการ

0:10:53.000,0:10:56.000
แ่ต่มันก็มีเหตุผลจากว่า

0:10:56.000,0:10:58.000
ระบบนี้ในทั่วโลก ถูกสร้างขึ้นในช่วง

0:10:58.000,0:11:00.000
ก่อนศตวรรษที่ 19 ซึ่งตอนนั้น[br]ยังไม่มีระบบการศึกษาสาธารณะเกิดขึ้นเลยครับ

0:11:00.000,0:11:03.000
มันถูกคิดค้นขึ้นมาเพื่อ

0:11:03.000,0:11:04.000
ตอบสนองความต้องการในยุค[br]ปฏิวัติอุตสาหกรรม

0:11:04.000,0:11:07.000
ดังนั้น อันดับความสำคัญของวิชาต่างๆ[br]ถูกจัดโดยพิจารณาจาก 2 ปัจจัย ได้แก่

0:11:07.000,0:11:11.000
ปัจจัยแรก วิชาที่มีประโยชน์[br]กับลักษณะงานที่มีอยู่ในยุคนั้นมากที่สุด

0:11:11.000,0:11:13.000
จะถูกจัดไว้สูงสุด[br]ดังนั้นคุณจะได้รับการชี้นำให้ออกห่าง

0:11:13.000,0:11:15.000
จากสิ่งที่คุณชอบ ณ ตอนที่คุณเป็นเด็ก

0:11:15.000,0:11:17.000
ด้วยเหตุผลที่ว่า

0:11:17.000,0:11:20.000
คุณไม่มีทางทำมาหากินได้[br]จากวิชาความรู้ที่คุณชอบ จริงรึเปล่าครับ

0:11:20.000,0:11:22.000
ไม่ต้องเรียนดนตรีหรอก[br]โตขึ้นจะเป็นนักดนตรีไม่ได้นะ

0:11:22.000,0:11:24.000
ไม่ต้องเีรียนศิลปะหรอก[br]โตขึ้นไม่ได้จะเป็นศิลปินเสียหน่อย

0:11:25.000,0:11:29.000
คำแนะนำเหล่านี้ ณ ตอนนี้เราพบแล้วว่า[br]เป็นความคิดที่ผิด

0:11:29.000,0:11:30.000
โลกเราตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงการปฏิวัติ

0:11:30.000,0:11:33.000
ถัดมาคือความสามารถในด้านวิชาการ[br]ที่มีผลเป็นอย่างมาก

0:11:33.000,0:11:34.000
กับมุมมองของพวกเราในเรื่องของสติปัญญา

0:11:34.000,0:11:37.000
นั่นเป็นเพราะว่ามหาวิทยาลัยได้ออกแบบ[br]ระบบการศึกษาจากภาพลักษณ์ของตัวมันเอง

0:11:37.000,0:11:39.000
ลองนึกดูซิครับว่า

0:11:39.000,0:11:41.000
ระบบการศึกษาสาธารณะทุกที่ในโลกนี้[br]ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการ

0:11:41.000,0:11:43.000
ในการเข้าสู่มหาวิทยาลัย

0:11:43.000,0:11:46.000
และผลก็คือ มีหลายคนที่มีพรสวรรค์[br]มีความสามารถเฉพาะตัว

0:11:46.000,0:11:48.000
เก่ง และมีความสร้างสรรค์[br]กลับคิดว่าพวกเขาไม่มีความสามารถอะไรเลย

0:11:48.000,0:11:50.000
เพียงเพราะว่า พวกเขาเรียนไม่เก่ง

0:11:50.000,0:11:54.000
ไม่มีใครมองเห็นคุณค่า[br]แล้วกลับถูกมองว่าผิดปกติ

0:11:54.000,0:11:56.000
ผมว่า เราไม่ควรปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไปนะครับ

0:11:56.000,0:11:58.000
ด้วยข้อมูลจากองค์กรยูเนสโก[br]ภายใน 30 ปี จากนี้

0:11:58.000,0:12:01.000
ทั่วโลกจะมีคนจบการศึกษา

0:12:01.000,0:12:03.000
มากกว่าจำนวนคนทั้งหมด[br]ณ จุดเริ่มต้นของประวัติศาสตร์

0:12:03.000,0:12:05.000
จะมีคนจำนวนมากขึ้น

0:12:05.000,0:12:07.000
แล้วก็มีสิ่งต่างๆ ที่เราได้พูดถึงก่อนหน้านี้

0:12:07.000,0:12:10.000
ไม่ว่าจะเป็นเทคโนโลยี และการเปลี่ยนรูปร่างของมัน[br]ที่มีผลต่องาน และลักษณะโครงสร้างของประชากร

0:12:10.000,0:12:12.000
และจำนวนของประชากรที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล

0:12:12.000,0:12:15.000
ถึงตอนนั้น การมีปริญญาจะไ่ม่มีความหมายอีกต่อไป[br]จริงไหมครับ

0:12:15.000,0:12:19.000
ตอนที่ผมเป็นนักศึกษา[br]ตอนนั้นถ้าคุณมีปริญญา คุณก็จะมีงานทำ

0:12:19.000,0:12:22.000
แล้วถ้าหากคุณไม่มีงานทำ[br]นั่นเป็นเพราะว่าคุณไม่ต้องการมัน

0:12:22.000,0:12:25.000
แล้วจริงๆ แล้วผมก็ไม่อยากได้มันหรอกครับ (หัวเราะ)

0:12:25.000,0:12:30.000
แต่คนรุ่นใหม่ที่มีปริญญาตอนนี้

0:12:30.000,0:12:31.000
หลายคนกลับไปอยู่บ้าน[br]แล้วยังคงเล่นวีดีโอเกมส์

0:12:31.000,0:12:34.000
เพราะคุณต้องมีปริญญาโท[br]เพื่อขยับจากงานเก่าที่ต้องการคนจบปริญญาตรี

0:12:34.000,0:12:37.000
แล้วตอนนี้คุณก็ต้องมีปริญญาเอก[br]เพื่อให้ได้อีกงานหนึ่ง

0:12:37.000,0:12:39.000
มันเป็นกระบวนการเฟ้อของการศึกษา

0:12:39.000,0:12:41.000
และมันชี้ให้เป็นว่าโครงสร้างของการศึกษา

0:12:41.000,0:12:43.000
ได้มีการเปลี่ยนแปลงแล้วในช่วงชีวิตของพวกเรา[br]เราจึงจำเป็นต้องคิดใหม่

0:12:43.000,0:12:44.000
เกี่ยวกับมุมมองของเรา[br]ในเรื่องของสติปัญญา

0:12:44.000,0:12:46.000
เรารู้อยู่ 3 อย่างเกี่ยวกับสติปัญญา

0:12:46.000,0:12:49.000
สิ่งแรกคือมันหลากหลาย[br]เรามองโลกในมุมมองที่หลากหลาย

0:12:49.000,0:12:51.000
จากสิ่งที่เราได้ประสบ เราคิดจากสิ่งที่เห็น

0:12:51.000,0:12:54.000
จากสิ่งที่ได้ยิน จากการลงมือทำ

0:12:54.000,0:12:57.000
เราคิดในแบบที่เป็นนามธรรม[br]เราคิดในการเคลื่อนไหว

0:12:57.000,0:12:59.000
สิ่งที่สองคือ สติปัญญานั้น[br]มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

0:12:59.000,0:13:02.000
ถ้าคุณมองการปฏิสัมพันธ์[br]ในเซลล์ต่างๆ ของสมอง

0:13:02.000,0:13:05.000
จากที่เราได้ฟังจากหลายการนำเสนอเมื่อวานนี้

0:13:05.000,0:13:07.000
สติปัญญาเป็นการปฏิสัมพันธ์ที่มหัศจรรย์

0:13:07.000,0:13:10.000
สมองของเราไม่ได้ถูกแบ่งออก[br]เป็นชิ้นส่วนต่างๆ

0:13:10.000,0:13:13.000
ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์[br]ที่ผมนิยามไว้ว่าเป็นกระบวนการ

0:13:13.000,0:13:15.000
ในการสร้างให้เกิดแนวความคิด[br]ที่เป็นต้นฉบับ ที่มีคุณค่า

0:13:15.000,0:13:18.000
หลายครั้งมันไม่ได้มาจากการปฏิสัมพันธ์

0:13:18.000,0:13:21.000
ของการมองสิ่งต่างๆ ในรูปแบบที่ต่างกันไป

0:13:21.000,0:13:23.000
สมองนั้นถูกออกแบบ

0:13:23.000,0:13:26.000
ให้มีการประสานกันของเส้นประสาท[br]ที่ได้หลอมรวมสมองทั้งสองส่วน

0:13:26.000,0:13:28.000
เรียกว่า Corpus Collosum[br]ซึ่งในผู้หญิงนั้นพบว่าจะมีความหนากว่าผู้ชาย

0:13:28.000,0:13:30.000
ซึ่งก็เป็นไปตามที่ เฮเลน ได้พูดไว้เมื่อวานนี้

0:13:30.000,0:13:34.000
ผมคิดว่า มันคือเหตุผลว่าทำไมผู้หญิง[br]จึงสามารถทำงานหลายอย่างพร้อมๆ กันได้ดีกว่าผู้ชาย

0:13:34.000,0:13:36.000
เพราะว่าพวกคุณเก่งกว่าจริงๆ ใช่มั้ย

0:13:36.000,0:13:39.000
มีงานวิจัยสนับสนุนความคิดนี้มากมายเลยครับ[br]แต่ผมรู้ได้จากชีวิตของผมเอง

0:13:39.000,0:13:41.000
ถ้าหากภรรยาของผมทำอาหารที่บ้าน

0:13:41.000,0:13:45.000
โชคดีครับที่เธอไม่ได้ทำมันบ่อยนัก (หัวเราะ)

0:13:45.000,0:13:48.000
เธอทำอาหารบางจานอร่อยนะครับ

0:13:48.000,0:13:50.000
เอาเป็นว่า ถ้าภรรยาผมทำอาหาร

0:13:50.000,0:13:52.000
เธอสามารถคุยโทรศัพท์

0:13:52.000,0:13:55.000
คุยกับลูกๆ พร้อมกับทาสีผนังไปด้วย

0:13:55.000,0:13:58.000
ให้ผ่าตัดหัวใจไปด้วยก็ยังได้

0:13:58.000,0:14:01.000
แต่ถ้าตอนผมทำอาหาร[br]ประตูครัวจะถูกปิด เด็กๆ จะต้องออกไปข้างนอก

0:14:01.000,0:14:04.000
หูโทรศัพท์ต้องยกออก[br]ถ้าภรรยาผมเข้ามาในครัว ผมจะรำคาญมาก

0:14:04.000,0:14:17.000
ผมจะบอกว่า เทอรี่ ได้โปรดเถอะ[br]ขอเวลาส่วนตัวหน่อยได้ไหม ผมกำลังทอดไข่ดาวอยู่นะ

0:14:17.000,0:14:19.000
คุณเคยได้ยินคำพูดนี้รึเปล่า

0:14:19.000,0:14:22.000
ถ้าต้นไม้ต้นหนึ่งในป่าล้มลง แล้วไม่มีใครได้ยิน

0:14:22.000,0:14:25.000
เรายังคิดว่ามันเกิดขึ้นจริงรึเปล่า[br]จำเรื่องต้น Chestnut ต้นนั้นได้ไหมครับ

0:14:25.000,0:14:28.000
เมื่อเร็วๆ นี้ ผมเห็นเสื้อยืดตัวหนึ่งสกรีนคำว่า[br]"ถ้าชายคนหนึ่งบอกความในใจของเขาในป่า

0:14:28.000,0:14:31.000
และไม่มีผู้หญิงคนไหนได้ยิน

0:14:31.000,0:14:40.000
เขาจะยังผิดรึเปล่า?" (หัวเราะ)

0:14:40.000,0:14:42.000
เอาล่ะครับ มาถึงลักษณะที่ 3 ของความฉลาด ซึ่งก็คือ

0:14:43.000,0:14:45.000
มันมีความเป็นแตกต่างเป็นเอกลักษณ์เฉพาะ[br]ตอนนี้ผมกำลังเขียนหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง

0:14:45.000,0:14:47.000
ชื่อว่า Epiphany ซึ่งเนื้อหานำมาจาก

0:14:47.000,0:14:49.000
บทสัมภาษณ์บุคคลหลายๆ ท่าน เกี่ยวกับการค้นพบ

0:14:49.000,0:14:51.000
ความสามารถพิเศษของพวกเขา[br]ผมหลงไหลกับวิธีการที่คนเหล่านั้นก้าวมาถึงจุดที่พวกเขายืนอยู่

0:14:51.000,0:14:54.000
แนวคิดของหนังสือนี้ มาจากการที่ผมได้พูดคุย

0:14:54.000,0:14:56.000
กับผู้หญิงที่วิเศษคนหนึ่ง ซึ่งคนส่วนใหญ่

0:14:56.000,0:14:58.000
อาจจะไม่รู้จัก เธอคนนั้นชื่อ จิลเลี่ยน ลินน์ ครับ

0:14:58.000,0:15:00.000
คุณเคยได้ยินชื่อเธอมาบ้างรึเปล่า?[br]บางคน ณ ที่นี้รู้จักนะครับ เธอเป็นนักออกแบบท่าเต้นครับ

0:15:00.000,0:15:02.000
ทุกคนจะต้องรู้จักผลงานของเธอ

0:15:02.000,0:15:04.000
เธอทำละครเวทีเรื่อง Cats[br]และ Phantom of the Opera ครับ

0:15:04.000,0:15:08.000
เธอเยี่ยมมากเลย ผมเคยเป็นกรรมการบริหาร[br]ของ Royal Ballet ในประเทศอังกฤษ

0:15:08.000,0:15:10.000
พอจะเดาออกไหมครับ

0:15:10.000,0:15:12.000
เอาล่ะ วันหนึ่งผมกับจิลเลี่ยน[br]ทานอาหารกลางวันด้วยกัน

0:15:12.000,0:15:14.000
ผมถามเธอว่า[br]"จิลเลี่ยน คุณมาเป็นนักเต้นได้อย่างไร"

0:15:14.000,0:15:16.000
เธอตอบว่า ตอนที่เธอเป็นนักเรียน

0:15:16.000,0:15:19.000
การเรียนของเธอย่ำแย่มาก[br]ตอนนั้นก็ยุค 30s ครับ โรงเรียนของเธอ

0:15:19.000,0:15:21.000
ส่งจดหมายถึงพ่อแม่ของเธอ[br]ในนั้นเขียนว่า

0:15:21.000,0:15:23.000
"เราคิดว่าจิลเลี่ยนมีปัญหาในการเรียนรู้"[br]เธอไม่สามารถมีสมาธิจดจ่อกับสิ่งใดได้

0:15:23.000,0:15:25.000
ผมคิดว่าถ้าเป็นสมัยนี้ เราเรียกอาการนี้ว่า

0:15:25.000,0:15:29.000
เธอเป็นโรคสมาธิสั้น ว่าไหมครับ แต่ในยุค 1930s

0:15:29.000,0:15:32.000
โรคสมาธิสั้นยังไม่ถูกค้นพบ

0:15:32.000,0:15:35.000
มันก็เลยไม่ได้เป็นอาการ[br]ที่คนจะเลือกเป็นกันได้ (หัวเราะ)

0:15:35.000,0:15:39.000
คนก็เลยไม่ทราบว่า[br]พวกเขาอาจจะมีปัญหาเรื่องนี้

0:15:39.000,0:15:43.000
จิลเลี่ยนก็ได้ไปพบผู้เชี่ยวชาญ

0:15:43.000,0:15:46.000
กับคุณแม่ของเธอ

0:15:46.000,0:15:49.000
เธอนั่งอยู่ที่เก้าอี้ที่อยู่ด้านหนึ่ง

0:15:49.000,0:15:51.000
เธอนั่งทับมือเธอไว้ 20 นาที

0:15:51.000,0:15:53.000
ในระหว่างที่ผู้เชี่ยวชาญคนนี้คุยกับคุณแม่ของเธอ

0:15:53.000,0:15:57.000
เกี่ยวกับปัญหาของจิลเลี่ยนที่โรงเรียนว่า

0:15:57.000,0:15:59.000
เธอรบกวนเด็กคนอื่นๆ

0:15:59.000,0:16:01.000
เธอส่งการบ้านสายเสมอ

0:16:01.000,0:16:04.000
เด็กอายุ 8 ขวบ เท่านั้นครับ[br]ในตอนสุดท้าย คุณหมอท่านนี้ก็เดินมานั่งข้างๆ จิลเลี่ยน

0:16:04.000,0:16:06.000
แล้วเขาก็บอกกับจิลเลี่ยนว่า

0:16:06.000,0:16:08.000
หมอได้ฟังเรื่องต่างๆ ของหนู[br]จากคุณแม่แล้วนะจ๊ะ

0:16:08.000,0:16:10.000
หมอต้องขอคุยกับคุณแม่[br]เป็นการส่วนตัวเสียหน่อย

0:16:10.000,0:16:13.000
รอพวกเราอยู่ในห้องนี้สักพักนะจ๊ะ[br]เราจะไปไม่นานหรอก

0:16:13.000,0:16:15.000
แล้วคุณหมอกับคุณแม่ของเธอ[br]ก็เดินออกไปจากห้อง

0:16:15.000,0:16:17.000
ก่อนที่คุณหมอจะออกไปจากห้อง เขาก็เปิดวิทยุ

0:16:17.000,0:16:19.000
ที่อยู่บนโต๊ะทำงานของเขา

0:16:19.000,0:16:21.000
เมื่อพวกเขาอยู่ข้างนอก คุณหมอก็พูดกับคุณแม่ของจิลเลี่ยนว่า

0:16:21.000,0:16:24.000
คอยยืนดูจิลเลี่ยนอยู่ตรงนี้นะครับ[br]และตั้งแต่เมื่อคุณหมอและคุณแม่ของเธอออกจากห้องไป

0:16:24.000,0:16:28.000
จิลเลี่ยนบอกว่าเธอก็ลุกขึ้นยืน[br]แล้วก็เต้นไปตามเสียงเพลง

0:16:28.000,0:16:30.000
คุณหมอกับคุณแม่[br]มองเธออยู่จากด้านนอกประมาณ 2-3 นาที

0:16:30.000,0:16:33.000
คุณหมอก็หันไปบอกกับคุณแม่ของเธอว่า

0:16:33.000,0:16:37.000
คุณนายลินน์ครับ จิลเลี่ยนไม่ได้ป่วยหรอกครับ[br]เธอเป็นนักเต้นต่างหาก

0:16:37.000,0:16:39.000
ส่งเธอไป โรงเรียนสอนเต้นรำเถอะ

0:16:39.000,0:16:41.000
ผมถามจิลเลี่ยนว่า แล้วจากนั้นเกิดอะไรขึ้น

0:16:41.000,0:16:44.000
จิลเลี่ยนบอกว่า แม่ส่งฉันไปค่ะ[br]ฉันบรรยายไม่ถูกเลยว่ามันมหัศจรรย์ขนาดไหน

0:16:44.000,0:16:46.000
เราเดินเข้าไปในห้องที่เต็มไปด้วย

0:16:46.000,0:16:49.000
คนที่เหมือนๆ กับฉัน[br]คนที่อยู่เฉยๆ ไม่ได้

0:16:49.000,0:16:52.000
คนที่ต้องขยับตัวตลอดเวลาเพื่อคิด

0:16:52.000,0:16:54.000
ที่นั่นสอนเต้นบัลเล่ต์ แท๊บ แจ๊ส

0:16:54.000,0:16:56.000
การเต้นสมัยใหม่ และแบบร่วมสมัย

0:16:56.000,0:16:59.000
เธอได้ไปคัดเลือกตัวที่ Royal Ballet School

0:16:59.000,0:17:01.000
แล้วเธอก็ได้เป็นนักเต้นเดี่ยว มีอาชีพวิเศษ

0:17:01.000,0:17:03.000
ที่คณะ Royal Ballet แล้วเธอก็เรียนจบ

0:17:03.000,0:17:05.000
จาก The Royal Ballet School จากนั้น

0:17:05.000,0:17:08.000
เธอก็เปิดบริษัทสอนเต้นรำของตัวเอง[br]ชื่อ The Gillian Lynne Dance Company

0:17:08.000,0:17:11.000
เธอได้เจอกับ แอนดรู ลอยด์ เว๊บเบอร์ (ผู้สร้าง Phantom of the Opera)[br]เธอได้ร่วมงานกับเขา และมีส่วนร่วม

0:17:11.000,0:17:13.000
กับละครเพลงที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด

0:17:13.000,0:17:18.000
ในประประวัติศาสตร์[br]เธอได้ให้ความสุขกับคนนับล้าน

0:17:18.000,0:17:21.000
เธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

0:17:21.000,0:17:25.000
ถ้าเธอไม่ได้เจอคุณหมอคนนั้น[br]เธออาจได้รับยา

0:17:25.000,0:17:27.000
แล้วก็บอกให้เธออยู่นิ่งๆ[br]สงบสติอารมณ์

0:17:27.000,0:17:30.000
เอาล่ะ ทีนี้ผมคิดว่า (เสียงปรบมือ)[br]มาถึงเรื่องที่

0:17:30.000,0:17:32.000
อัล กอร์ พูดเมื่อคืนก่อน

0:17:32.000,0:17:35.000
เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม และที่ Rachel Carson[br]กล่าวถึงเรื่องของวิวัฒนาการ

0:17:35.000,0:17:39.000
ผมเชื่อว่า สิ่งเดียวที่เราสามารถฝากอนาคตของเราไว้ได้คือ

0:17:39.000,0:17:42.000
แนวความคิดเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมของมนุษย์

0:17:42.000,0:17:46.000
เราจะต้องเริ่มต้นในการปรับเปลี่ยนวิธีการคิด

0:17:46.000,0:17:48.000
เกี่ยวกับสามารถอันมหาศาล[br]ของความสามารถของมนุษย์

0:17:48.000,0:17:52.000
ระบบการศึกษาของเรา[br]ได้ปลูกฝังความคิดของเราในรูปแบบที่

0:17:52.000,0:17:54.000
เราใช้ทรัพยากรของเรา[br]เพื่อให้ได้มาเพียงผลผลิตบางอย่าง

0:17:54.000,0:17:57.000
ที่ในอนาคตจะไม่สามารถตอบสนองความต้องการของเราได้

0:17:57.000,0:18:00.000
เราจะต้องคิดใหม่ เกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐานหลัก

0:18:00.000,0:18:02.000
ในการให้การศึกษาแก่ลูกหลานของเรา

0:18:02.000,0:18:06.000
ผมขอยกคำพูดหนึ่งของ Jonas Salk ที่ว่า

0:18:06.000,0:18:09.000
ถ้าพวกแมลงทั้งหมดหายไปจากโลกนี้

0:18:09.000,0:18:12.000
ภายใน 50 ปี ทุกชีวิตบนโลกก็จะสิ้นไป

0:18:12.000,0:18:15.000
แต่หากมนุษย์หายไปจากโลกนี้

0:18:15.000,0:18:19.000
ภายใน 50 ปี สิ่งมีชีวิตทุกชนิดก็จะขยายเผ่าพันธุ์ได้สมบูรณ์

0:18:19.000,0:18:21.000
เขาพูดถูกนะครับ

0:18:21.000,0:18:24.000
สิ่งที่ TED ส่งเสริม คือของขวัญจากจินตนาการของมนุษย์

0:18:24.000,0:18:28.000
เราจะต้องระวังว่า เราได้ใช้ของขวัญนี้

0:18:28.000,0:18:31.000
อย่างรู้ค่า และเราได้ป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องราวอย่างที่

0:18:31.000,0:18:34.000
เราได้พูดถึงกันในวันนี้ และมีเพียงวิธีการเดียว

0:18:35.000,0:18:38.000
ที่เราจะทำอย่างนั้นได้[br]คือการที่เรามองความสามารถในการคิดริเริ่มสร้างสรรค์

0:18:38.000,0:18:40.000
ว่ามันมีมากมายมหาศาล

0:18:40.000,0:18:43.000
และมองลูกหลานของเราว่าพวกเขามีสิ่งเหล่านั้น

0:18:43.000,0:18:46.000
และหน้าที่ของเราก็คือสอนพวกเขาเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ[br]เพื่อที่พวกเขาจะสามารถเผชิญกับอนาคตได้

0:18:46.000,0:18:49.000
พวกเราอาจจะไม่มีโอกาสได้เห็นอนาคตนั้น

0:18:49.000,0:18:52.000
แต่ลูกหลานของเราจะได้เห็น[br]ดังนั้น มันเป็นหน้าที่ของพวกเรา

0:18:52.000,0:18:54.000
ที่จะช่วยให้ลูกหลานของเรา[br]อยู่กับอนาคตนั้นได้ ขอบคุณมากครับ