WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:07.000
Dzień dobry. Jak się macie? Było super?

00:00:07.000 --> 00:00:11.000
Brak mi słów na te niezwykłe prezentacje.

00:00:11.000 --> 00:00:15.000
Właściwie, to wychodzę... (Śmiech)

00:00:15.000 --> 00:00:19.000
Były trzy ciekawe tematy,

00:00:19.000 --> 00:00:23.000
poruszone podczas konferencji,
które nawiązywały

00:00:23.000 --> 00:00:25.000
do tego o czym chcę mówić.

00:00:25.000 --> 00:00:29.000
Jeden z nich to nadzwyczajny 
dowód ludzkiej kreatywności

00:00:29.000 --> 00:00:32.000
we wszystkich prezentacjach, 
które widzieliśmy

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
i u wszystkich osób tutaj. 
Choćby jej różnorodność

00:00:35.000 --> 00:00:38.000
i rozpiętość. Po drugie

00:00:38.000 --> 00:00:41.000
jesteśmy w punkcie, 
z którego zupełnie nie widać

00:00:41.000 --> 00:00:43.000
przyszłych wydarzeń.
Nie mamy pojęcia,

00:00:43.000 --> 00:00:45.000
jak to się rozegra.

00:00:45.000 --> 00:00:48.000
Interesuję się edukacją -

00:00:48.000 --> 00:00:51.000
zauważyłem, że każdy się nią interesuje.

00:00:51.000 --> 00:00:53.000
Nieprawdaż? Myślę, że to bardzo ciekawe..

00:00:53.000 --> 00:00:56.000
Jeśli wybierzecie się 
na przyjęcie i powiecie,

00:00:56.000 --> 00:00:59.000
że pracujecie w oświacie -

00:00:59.000 --> 00:01:06.000
choć, raczej nie bywa się na przyjęciach 
pracując w oświacie...

00:01:06.000 --> 00:01:09.000
(Śmiech) Nie zapraszają was...

00:01:09.000 --> 00:01:14.000
I jakoś nigdy nie zapraszają 
cię ponownie, co mnie trochę dziwi.

00:01:14.000 --> 00:01:16.000
Ale jeśli już tam jesteście i ktoś zapyta,

00:01:16.000 --> 00:01:18.000
no wiesz.. "Czym się zajmujesz?"

00:01:18.000 --> 00:01:20.000
a ty na to, że pracujesz w oświacie,

00:01:20.000 --> 00:01:24.000
to widzisz, jak ta osoba blednie. 
Myśli sobie: "Boże", "Czemu ja?

00:01:24.000 --> 00:01:30.000
Jedyna impreza w tym tygodniu
i coś takiego..." (Śmiech)

00:01:30.000 --> 00:01:32.000
Ale jeśli zapytacie o ich edukację,

00:01:32.000 --> 00:01:34.000
to przyprą cię do muru. 
To jedna rzeczy,

00:01:34.000 --> 00:01:37.000
które zapadają głęboko w pamięć,
mam rację?

00:01:37.000 --> 00:01:40.000
Jak religia albo pieniądze 
i wiele innych spraw.

00:01:40.000 --> 00:01:44.000
Edukacja to mój "konik", 
podobnie jak wielu ludzi.

00:01:44.000 --> 00:01:46.000
Zainwestowaliśmy w nią ogromny kapitał,

00:01:46.000 --> 00:01:49.000
częściowo dlatego, 
że to właśnie edukacja ma nas przenieść

00:01:49.000 --> 00:01:52.000
w przyszłość, której nie możemy uchwycić.

00:01:52.000 --> 00:01:55.000
Pomyślcie przez chwilę, 
dzieci rozpoczynające szkołę w tym roku

00:01:55.000 --> 00:02:01.000
będą odchodzić na emeryturę w 2065.
A nikt nie ma pojęcia

00:02:01.000 --> 00:02:04.000
mimo ekspertyz, które mieliśmy 
na tapecie przez ostatnie dni

00:02:04.000 --> 00:02:06.000
jak będzie wyglądał świat

00:02:06.000 --> 00:02:08.000
za pięć lat. A jednak usiłujemy

00:02:08.000 --> 00:02:11.000
edukować je na tą okoliczność. 
Tak więc, ta nieprzewidywalność

00:02:11.000 --> 00:02:13.000
jest nadzwyczajna.

00:02:13.000 --> 00:02:15.000
No i trzecią kwestią jest to,

00:02:15.000 --> 00:02:20.000
że wszyscy jesteśmy zgodni, bez wyjątku,

00:02:20.000 --> 00:02:23.000
co do nadzwyczajnych zdolności u dzieci -

00:02:23.000 --> 00:02:25.000
ich zdolności do innowacji. 
Sirena była zdumiewająca,

00:02:25.000 --> 00:02:28.000
czyż nie? Cudownie było patrzeć jak gra.

00:02:28.000 --> 00:02:33.000
Jest wyjątkowa, 
ale myślę, że ...jakby to ująć...

00:02:33.000 --> 00:02:36.000
nie jest wyjątkowa, 
na tle wszystkich dzieci.

00:02:36.000 --> 00:02:39.000
Widzieliście osobę, 
pełną poświęcenia temu co robi,

00:02:39.000 --> 00:02:41.000
która odnalazła talent. I według mnie

00:02:41.000 --> 00:02:43.000
wszystkie dzieci mają ogromny talenty.

00:02:43.000 --> 00:02:45.000
A my marnujemy je
i to bezwzględnie.

00:02:45.000 --> 00:02:48.000
Tak więc, chciałbym pomówić o edukacji

00:02:48.000 --> 00:02:51.000
i kreatywności.. Twierdzę, że kreatywność

00:02:51.000 --> 00:02:54.000
jest teraz w edukacji tak istotna 
jak nauka pisania i czytania.

00:02:54.000 --> 00:02:58.000
I powinniśmy traktować je na równi.

00:02:58.000 --> 00:03:06.000
(Brawa) Dziękuję. To by było na tyle...

00:03:06.000 --> 00:03:10.000
Dziękuję bardzo. (Śmiech) 
Więc... Zostało 15 minut...

00:03:10.000 --> 00:03:17.000
Zatem, urodziłem się... (Śmiech)

00:03:17.000 --> 00:03:21.000
Słyszałem ostatnio świetną historię. 
Uwielbiam ją opowiadać.

00:03:21.000 --> 00:03:25.000
o małej dziewczynce na lekcji rysunku. 
Miała 6 lat

00:03:25.000 --> 00:03:27.000
i siedziała z tyłu, rysując.

00:03:27.000 --> 00:03:29.000
Nauczycielka twierdziła, 
że dziewczynka nie może

00:03:29.000 --> 00:03:33.000
skupić uwagi, 
a jednak na zajęciach z rysunku potrafiła.

00:03:33.000 --> 00:03:35.000
Nauczycielka podeszła do niej

00:03:35.000 --> 00:03:38.000
i zapytała: "Co rysujesz?"

00:03:38.000 --> 00:03:41.000
Na co dziewczynka: "Rysuję obraz Boga."

00:03:41.000 --> 00:03:44.000
Nauczycielka: 
"Ale nikt nie wie jak wygląda Bóg.."

00:03:44.000 --> 00:03:51.000
A dziewczynka: 
"To za minutkę się dowiedzą."

00:03:51.000 --> 00:03:52.000
(Śmiech).

00:03:52.000 --> 00:03:57.000
Kiedy mój syn James
miał cztery lata, w Anglii,

00:03:57.000 --> 00:04:00.000
Właściwie to wszędzie 
miał wtedy 4 lata... (Śmiech)

00:04:00.000 --> 00:04:06.000
Żeby była jasność: 
gdzie by nie był, miał wtedy 4 lata.

00:04:06.000 --> 00:04:08.000
Zatem, wziął wówczas udział w Jasełkach.

00:04:08.000 --> 00:04:11.000
Pamiętacie tą historię? To znana historia.

00:04:11.000 --> 00:04:14.000
Wszyscy ją znają. 
Mel Gibson nakręcił kontynuację,

00:04:14.000 --> 00:04:19.000
może widzieliście? "Jasełka II". 
Tak czy inaczej, James dostał rolę Józefa,

00:04:19.000 --> 00:04:22.000
i byliśmy tym podekscytowani.

00:04:22.000 --> 00:04:24.000
Uważaliśmy, że to jedna z głównych ról.

00:04:24.000 --> 00:04:26.000
Miejsce zapełniliśmy 
"agentami" w koszulkach

00:04:26.000 --> 00:04:29.000
z napisem: "James Robinson 
JEST JÓZEFEM" (Śmiech)

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
Nie musiał nic mówić, 
ale znacie ten fragment

00:04:31.000 --> 00:04:34.000
kiedy wchodzą trzej królowie. 
Przynoszą dary,

00:04:34.000 --> 00:04:36.000
niosą złoto, kadzidło i mirrę.

00:04:36.000 --> 00:04:38.000
I to się naprawdę stało. Siedzieliśmy tam

00:04:38.000 --> 00:04:40.000
a chłopcy zapomnieli sekwencji

00:04:40.000 --> 00:04:42.000
bo potem zapytaliśmy jednego z nich

00:04:42.000 --> 00:04:44.000
"Wszystko ok?". Odpowiedział: 
"Jasne, a co? Coś było nie tak?"

00:04:44.000 --> 00:04:46.000
Zrobili małą podmianę, nic wielkiego.

00:04:46.000 --> 00:04:47.000
Tak czy owak, trzej czteroletni chłopcy

00:04:47.000 --> 00:04:49.000
weszli z kuchennymi ręcznikami na głowach,

00:04:49.000 --> 00:04:52.000
postawili swoje pudełeczka

00:04:52.000 --> 00:04:54.000
i pierwszy z nich powiedział: , 
"Przynoszę ci złoto."

00:04:54.000 --> 00:04:57.000
Drugi powiedział: "Przynoszę ci mirrę."

00:04:57.000 --> 00:05:11.000
a trzeci powiedział: 
"Frank to przysłał". (Śmiech)

00:05:11.000 --> 00:05:13.000
Te historie łączy fakt, 
że dzieci zawsze korzystają z okazji.

00:05:13.000 --> 00:05:16.000
Jeśli czegoś nie wiedzą, 
to spróbują improwizacji.

00:05:16.000 --> 00:05:19.000
Mam rację? Nie boją się, że się pomylą.

00:05:19.000 --> 00:05:24.000
Nie chodzi mi o to, że mylić się 
to to samo, co być kreatywnym.

00:05:24.000 --> 00:05:25.000
Ale powinniśmy wiedzieć,

00:05:25.000 --> 00:05:28.000
że jeśli nie jesteś przygotowany
na pomyłkę,

00:05:28.000 --> 00:05:31.000
nigdy nie będziesz w stanie 
wymyślić nic oryginalnego.

00:05:31.000 --> 00:05:34.000
Jeśli nie oswoisz się z pomyłką! 
I jeszcze zanim dzieci dorosną

00:05:34.000 --> 00:05:36.000
większość z nich traci tą 'zdolność'.

00:05:36.000 --> 00:05:39.000
Boją się popełniać błędy.

00:05:39.000 --> 00:05:41.000
Nawiasem mówiąc, 
podobnie prowadzimy nasze firmy.

00:05:41.000 --> 00:05:44.000
Piętnujemy błędy. 
Stworzyliśmy i podtrzymujemy

00:05:44.000 --> 00:05:47.000
narodowe systemy edukacji, w których

00:05:47.000 --> 00:05:50.000
błędy są najgorszą rzeczą, 
którą możesz zrobić.

00:05:50.000 --> 00:05:53.000
W wyniku tego 
pozbawiamy ludzi ich zdolności

00:05:53.000 --> 00:05:56.000
do bycia kreatywnym.
Picasso powiedział kiedyś:

00:05:56.000 --> 00:05:59.000
"Wszystkie dzieci rodzą się artystami."

00:05:59.000 --> 00:06:03.000
Największy problem to pozostać 
artystą w miarę dorastania.

00:06:03.000 --> 00:06:05.000
do kreatywności nie dorastamy,

00:06:05.000 --> 00:06:08.000
lecz z niej wyrastamy. 
Lub raczej: zostajemy z niej wyedukowani.

00:06:08.000 --> 00:06:10.000
Dlaczego tak się dzieje?

00:06:10.000 --> 00:06:14.000
Jeszcze 5 lat temu mieszkałem 
na obrzeżach Stratford.

00:06:14.000 --> 00:06:16.000
Przeprowadziliśmy się 
ze Stratford do Los Angeles.

00:06:16.000 --> 00:06:20.000
Praktycznie, nie zauważyliśmy 
tej "drobnej" zmiany...

00:06:20.000 --> 00:06:22.000
(śmiech) Właściwie to,

00:06:22.000 --> 00:06:24.000
mieszkaliśmy w Snitterfield,

00:06:24.000 --> 00:06:26.000
zaraz za Stratford, gdzie urodził się

00:06:26.000 --> 00:06:31.000
ojciec Szekspira. 
Porażeni nową myślą? Ja byłem.

00:06:31.000 --> 00:06:33.000
Przyszło wam wcześniej do głowy, 
że Shakespeare miał ojca?

00:06:33.000 --> 00:06:35.000
Nie? A pomyśleliście kiedyś,

00:06:35.000 --> 00:06:37.000
że Szekspir też kiedyś był dzieckiem?

00:06:37.000 --> 00:06:40.000
Szekspir siedmiolatkiem? 
Nigdy o tym nie myślałem.

00:06:40.000 --> 00:06:42.000
Miał kiedyś 7 lat. Był w czyjejś klasie

00:06:42.000 --> 00:06:51.000
na angielskim, prawda? 
To dopiero musiało być wkurzające.

00:06:51.000 --> 00:07:05.000
(Śmiech) Myślał: "Staraj się bardziej!". 
Ojciec gonił go do łóżka mówiąc:

00:07:05.000 --> 00:07:08.000
"Idź SPAĆ!”, wiecie,

00:07:08.000 --> 00:07:10.000
do Williama Szekspira. 
"I odłóż ten ołówek!

00:07:10.000 --> 00:07:18.000
I przestań mówić w ten sposób! 
Bo nikt nie wie o co ci chodzi..."

00:07:18.000 --> 00:07:23.000
(Śmiech)

00:07:23.000 --> 00:07:26.000
Przenieśliśmy się ze Stratford do LA

00:07:26.000 --> 00:07:30.000
i właściwie to miałem mówić 
o tej przeprowadzce...

00:07:30.000 --> 00:07:33.000
Mój syn nie chciał jechać.

00:07:33.000 --> 00:07:36.000
Mam dwoje dzieci: 
syn ma teraz 21 lat, córka 16.

00:07:36.000 --> 00:07:38.000
On nie chciał się przenosić, 
choć uwielbia Los Angeles,

00:07:38.000 --> 00:07:43.000
ale miał dziewczynę w Anglii, 
miłość swojego życia - Sarah.

00:07:43.000 --> 00:07:45.000
Znali się wtedy od miesiąca.

00:07:45.000 --> 00:07:48.000
Musicie wiedzieć, 
że mijała wówczas ich 4. rocznica,

00:07:48.000 --> 00:07:52.000
a to dużo czasu, kiedy ma się 16 lat.

00:07:52.000 --> 00:07:54.000
W każdym razie, w samolocie był bardzo zły

00:07:54.000 --> 00:07:56.000
i powiedział: "Już nigdy nie znajdę 
takiej dziewczyny jak Sarah."

00:07:56.000 --> 00:07:58.000
I byliśmy z tego zadowoleni

00:07:58.000 --> 00:08:10.000
bo była głównym powodem, 
naszego wyjazdu z kraju.

00:08:10.000 --> 00:08:13.000
(Śmiech)

00:08:13.000 --> 00:08:16.000
Ale przenosząc się do Ameryki

00:08:16.000 --> 00:08:18.000
i podróżując po świecie,
dowiadujesz się,

00:08:18.000 --> 00:08:22.000
że każdy system edukacji na ziemi 
ma tą samą hierarchię przedmiotów.

00:08:22.000 --> 00:08:24.000
Każdy. Gdziekolwiek pojedziecie.

00:08:24.000 --> 00:08:26.000
Możecie myśleć, 
że jest inaczej, ale to nieprawda.

00:08:26.000 --> 00:08:29.000
Na samej górze znajdują się, 
matematyka i języki,

00:08:29.000 --> 00:08:31.000
potem humanistyczne, 
a artystyczne są na szarym końcu.

00:08:31.000 --> 00:08:33.000
W każdym zakątku świata.

00:08:33.000 --> 00:08:36.000
Podobnie jest, w większości tych systemów,

00:08:36.000 --> 00:08:38.000
z hierarchią przedmiotów artystycznych.

00:08:38.000 --> 00:08:40.000
Sztuka i muzyka zajmują wyższe pozycje

00:08:40.000 --> 00:08:43.000
niż teatr i taniec. 
Nie ma takiego systemu na świecie,

00:08:43.000 --> 00:08:45.000
w którym dzieci uczyłyby się codziennie

00:08:45.000 --> 00:08:48.000
tańca, tak jak matematyki. Dlaczego?

00:08:48.000 --> 00:08:50.000
No czemu nie? Ja uważam, że to istotne.

00:08:50.000 --> 00:08:53.000
Myślę, że matematyka 
i taniec są tak samo ważne.

00:08:53.000 --> 00:08:56.000
Dzieci tańczą cały czas, 
jeśli się im na to pozwoli, jak wszyscy.

00:08:56.000 --> 00:08:59.000
Wszyscy mamy ciała, prawda? 
A może przegapiłem jakieś spotkanie?

00:08:59.000 --> 00:09:03.000
(śmiech) Jednak kiedy dzieci dorastają,

00:09:03.000 --> 00:09:05.000
zaczynamy kształcić je od pasa w górę,

00:09:05.000 --> 00:09:08.000
skupiając się szczególnie na ich głowach.

00:09:08.000 --> 00:09:10.000
I to dość stronniczo.

00:09:10.000 --> 00:09:14.000
Gdybyście, jako kosmiczni przybysze, 
odwiedzili szkołę

00:09:14.000 --> 00:09:17.000
i odpowiedzieć:
"Po co jest publiczna edukacja?"

00:09:17.000 --> 00:09:19.000
To doszlibyście do wniosku, 
patrząc na efekt końcowy,

00:09:19.000 --> 00:09:21.000
kto naprawdę osiąga 
sukces dzięki edukacji?

00:09:21.000 --> 00:09:23.000
kto robi wszystko, co do niego należy?

00:09:23.000 --> 00:09:26.000
kto zgarnia punkty, kto jest zwycięzcą?

00:09:26.000 --> 00:09:29.000
Gdybyście rozważyli cel edukacji, 
na całym świecie,

00:09:29.000 --> 00:09:30.000
wniosek byłby jeden:

00:09:30.000 --> 00:09:34.000
Edukacja produkuje 
profesorów uniwersyteckich! Nieprawdaż?

00:09:34.000 --> 00:09:36.000
To są ludzie, 
których znaleźlibyście na szczycie.

00:09:37.000 --> 00:09:40.000
Kiedyś byłem jednym z nich. Co z tego..?

00:09:40.000 --> 00:09:44.000
Lubię profesorów uniwersyteckich, 
ale wiecie...

00:09:44.000 --> 00:09:48.000
nie powinniśmy traktować ich 
jak szczyt osiągnięć ludzkości.

00:09:48.000 --> 00:09:50.000
Są po prostu formami życia,

00:09:50.000 --> 00:09:52.000
kolejną formą życia. 
Ale są raczej osobliwi,

00:09:52.000 --> 00:09:54.000
Mówię to tylko z czystej sympatii do nich.

00:09:54.000 --> 00:09:57.000
Z moich kontaktów z profesorami 
wynika kilka ciekawych spostrzeżeń --

00:09:57.000 --> 00:10:00.000
może nie wszyscy, ale większość, 
żyje we własnych głowach.

00:10:00.000 --> 00:10:02.000
Żyją tam, 
i to z tendencją do jednej półkuli.

00:10:02.000 --> 00:10:06.000
Są pozbawieni ciał, 
wiecie, i to całkiem dosłownie.

00:10:06.000 --> 00:10:08.000
Postrzegają swoje ciała

00:10:08.000 --> 00:10:17.000
jako środek transportu dla głowy. 
Zauważyliście?

00:10:17.000 --> 00:10:24.000
(Śmiech) To sposób 
na dostarczanie jej na spotkania.

00:10:24.000 --> 00:10:27.000
Jeśli żądacie dowodów 
zjawiska opuszczania ciała

00:10:27.000 --> 00:10:30.000
wybierzcie się kiedyś na jakąś konferencję

00:10:30.000 --> 00:10:32.000
profesorów akademickich

00:10:32.000 --> 00:10:35.000
i wpadnijcie na dyskotekę ostatniej nocy.

00:10:35.000 --> 00:10:39.000
(śmiech) Wtedy się przekonacie. 
Dorośli mężczyźni i kobiety

00:10:39.000 --> 00:10:43.000
wykonujący niekontrolowane 
ruchy poza rytmem,

00:10:43.000 --> 00:10:47.000
wyczekujący końca balu i powrotu do domu, 
w którym napiszą o tym artykuł.

00:10:47.000 --> 00:10:53.000
Nasz system edukacji opiera się 
na idei kompetencji akademickich.

00:10:53.000 --> 00:10:56.000
Jest ku temu powód:

00:10:56.000 --> 00:10:58.000
Cały system został wynaleziony...
Do wieku XIX, na świecie

00:10:58.000 --> 00:11:00.000
nie było publicznego systemu edukacji 
z prawdziwego zdarzenia.

00:11:00.000 --> 00:11:03.000
Pojawiły się dopiero, 
aby sprostać wymaganiom

00:11:03.000 --> 00:11:04.000
industrializmu.

00:11:04.000 --> 00:11:07.000
System zatem,
wywodzi się z dwóch głównych założeń.

00:11:07.000 --> 00:11:11.000
Przedmioty najbardziej przydatne 
do pracy są w czołówce

00:11:11.000 --> 00:11:13.000
Więc "dobrodusznie" pokierowano was

00:11:13.000 --> 00:11:15.000
daleko od rzeczy, które lubiliście robić.

00:11:15.000 --> 00:11:17.000
Motywując to słowami,

00:11:17.000 --> 00:11:20.000
że nigdy nie dostaniecie 
pracy związanej z tym. Czyż nie?

00:11:20.000 --> 00:11:22.000
''Nie graj, nie zostaniesz muzykiem."

00:11:22.000 --> 00:11:24.000
Nie maluj, i tak nie będziesz artystą”

00:11:25.000 --> 00:11:29.000
"Życzliwa" rada, jednak nietrafiona. 
Cały świat jest pochłonięty rewolucją.

00:11:29.000 --> 00:11:30.000
"Życzliwa" rada, jednak nietrafiona. 
Cały świat jest pochłonięty rewolucją.

00:11:30.000 --> 00:11:33.000
Dwa to kompetencja akademicka, 
która poważnie zdominowała

00:11:33.000 --> 00:11:34.000
nasze pojmowanie inteligencji,

00:11:34.000 --> 00:11:37.000
ponieważ uniwersytety stworzyły 
system edukacji na swoje podobieństwo.

00:11:37.000 --> 00:11:39.000
Zastanówcie się, cały system edukacji

00:11:39.000 --> 00:11:41.000
na świecie to przeciągły proces

00:11:41.000 --> 00:11:43.000
osiągania coraz wyższych stopni naukowych.

00:11:43.000 --> 00:11:46.000
W rezultacie, wielu wysoce utalentowanych,

00:11:46.000 --> 00:11:48.000
wspaniałych, kreatywnych ludzi,
myśli, że tacy nie są,

00:11:48.000 --> 00:11:50.000
bo rzecz, w której byli dobrzy w szkole

00:11:50.000 --> 00:11:54.000
nie była ceniona, lecz tępiona.

00:11:54.000 --> 00:11:56.000
Nie możemy dłużej 
sobie na to pozwolić.

00:11:56.000 --> 00:11:58.000
Za 30 lat, w oparciu o dane UNESCO,

00:11:58.000 --> 00:12:01.000
na całym świecie, 
będziemy mieli więcej absolwentów

00:12:01.000 --> 00:12:03.000
niż kiedykolwiek wcześniej 
w naszej historii.

00:12:03.000 --> 00:12:05.000
To wynik kombinacji wszystkich rzeczy,

00:12:05.000 --> 00:12:07.000
o których tu mówiliśmy:

00:12:07.000 --> 00:12:10.000
technologii i jej wpływu na prace, 
demografii,

00:12:10.000 --> 00:12:12.000
oraz dużego wzrostu ilości narodzin.

00:12:12.000 --> 00:12:15.000
Nagle, okazuje się, że stopnie naukowe 
nic nie znaczą. Czyż nie?

00:12:15.000 --> 00:12:19.000
Za moich czasów, 
jeśli miałeś tytuł, miałeś też pracę.

00:12:19.000 --> 00:12:22.000
Jeśli nie miałeś pracy, oznaczało, 
że jej zwyczajnie nie chciałeś.

00:12:22.000 --> 00:12:25.000
Ja nie chciałem, szczerze mówiąc. (Śmiech)

00:12:25.000 --> 00:12:30.000
Teraz dzieci z tytułami naukowymi

00:12:30.000 --> 00:12:31.000
wracają do domów, żeby pograć w gry video,

00:12:31.000 --> 00:12:34.000
bo potrzebna jest magisterka, 
tam gdzie wcześniej wymagano licencjatu,

00:12:34.000 --> 00:12:37.000
albo doktorat, żeby dostać inną pracę.

00:12:37.000 --> 00:12:39.000
Jest to proces inflacji akademickiej,

00:12:39.000 --> 00:12:41.000
która sygnalizuje, 
że struktura edukacji

00:12:41.000 --> 00:12:43.000
osuwa nam się spod nóg. 
Musimy radykalnie zmienić

00:12:43.000 --> 00:12:44.000
myślenie o inteligencji,

00:12:44.000 --> 00:12:46.000
o której wiemy 3 rzeczy:

00:12:46.000 --> 00:12:49.000
Po pierwsze, nie jest jednakowa. 
Odbieramy świat

00:12:49.000 --> 00:12:51.000
na przeróżne sposoby. Myślimy wizualnie,

00:12:51.000 --> 00:12:54.000
myślimy dźwiękami, myślimy kinetycznie,

00:12:54.000 --> 00:12:57.000
myślimy abstrakcyjnie, myślimy w ruchu.

00:12:57.000 --> 00:12:59.000
Po drugie, inteligencja jest dynamiczna.

00:12:59.000 --> 00:13:02.000
Jeśli spojrzymy 
na działanie ludzkiego umysłu,

00:13:02.000 --> 00:13:05.000
co wczoraj omawialiśmy,

00:13:05.000 --> 00:13:07.000
inteligencja jest cudownie interaktywna.

00:13:07.000 --> 00:13:10.000
Mózg nie jest podzielony na komory.

00:13:10.000 --> 00:13:13.000
Tak naprawdę, kreatywność,
którą określam jako proces

00:13:13.000 --> 00:13:15.000
tworzenia nowych, wartościowych pomysłów,

00:13:15.000 --> 00:13:18.000
najczęściej zachodzi 
dzięki postrzeganiu rzeczy

00:13:18.000 --> 00:13:21.000
przez pryzmat interakcji rożnych dziedzin.

00:13:21.000 --> 00:13:23.000
Mózg jest specjalnie(...) -- swoją drogą

00:13:23.000 --> 00:13:26.000
istnieje trzon nerwowy 
łączący półkule mózgowe

00:13:26.000 --> 00:13:28.000
- ciało modzelowate. 
Jest grubsze u kobiet.

00:13:28.000 --> 00:13:30.000
Być może dlatego kobiety są lepsze

00:13:30.000 --> 00:13:34.000
w wykonywaniu wielu zadań naraz.

00:13:34.000 --> 00:13:36.000
Bo tak jest, czyż nie?

00:13:36.000 --> 00:13:39.000
Wynika to z wielu badań, 
ale wiem to też z życia osobistego.

00:13:39.000 --> 00:13:41.000
Kiedy moja żona gotuje

00:13:41.000 --> 00:13:45.000
co nie zdarza się często, 
na szczęście, (Śmiech)

00:13:45.000 --> 00:13:48.000
ale jest dobra w innych sprawach,

00:13:48.000 --> 00:13:50.000
a jeśli już gotuje,

00:13:50.000 --> 00:13:52.000
to jednocześnie rozmawia przez telefon,

00:13:52.000 --> 00:13:55.000
rozmawia z dziećmi, maluje sufit,

00:13:55.000 --> 00:13:58.000
operuje na otwartym sercu gdzieś obok.

00:13:58.000 --> 00:14:01.000
Kiedy ja gotuję, drzwi są zamknięte, 
dzieci poza domem,

00:14:01.000 --> 00:14:04.000
telefon odłożony. 
Gdy wchodzi żona, zdenerwowany mówię:

00:14:04.000 --> 00:14:17.000
"Terry, błagam, próbuję tu usmażyć jajko, 
daj mi chwilę!" (Śmiech)

00:14:17.000 --> 00:14:19.000
Znacie tą starą, filozoficzną powiastkę,

00:14:19.000 --> 00:14:22.000
jeśli w lesie zwali się jakieś drzewo
i nikt tego nie usłyszy,

00:14:22.000 --> 00:14:25.000
to czy wydarzyło się to naprawdę?

00:14:25.000 --> 00:14:28.000
Ostatnio widziałem T-Shirt z napisem: 
"Jeśli mężczyzna mówi otwarcie

00:14:28.000 --> 00:14:31.000
w lesie i nie słyszy go żadna kobieta,

00:14:31.000 --> 00:14:40.000
to czy on wciąż nie ma racji?" (Śmiech)

00:14:40.000 --> 00:14:42.000
Trzecią kwestią 
dotyczącą inteligencji jest to,

00:14:43.000 --> 00:14:45.000
że jest wyrazista.
Piszę teraz nową książkę

00:14:45.000 --> 00:14:47.000
zatytułowaną "Epifania", opartą na serii

00:14:47.000 --> 00:14:49.000
wywiadów z ludźmi o tym, 
jak odkryli swój talent

00:14:49.000 --> 00:14:51.000
Fascynujące jest to, 
jak zaszli tak daleko.

00:14:51.000 --> 00:14:54.000
Sprowokowała mnie do tego rozmowa,

00:14:54.000 --> 00:14:56.000
ze wspaniałą kobietą,
o której niewielu słyszało,

00:14:56.000 --> 00:14:58.000
nazywa się Gillian Lynne,

00:14:58.000 --> 00:15:00.000
kojarzycie? Niektórzy na pewno. 
Jest choreografem

00:15:00.000 --> 00:15:02.000
i wszyscy znają jej projekty.

00:15:02.000 --> 00:15:04.000
Pracowała nad "Cats" i "Upiór w operze".

00:15:04.000 --> 00:15:08.000
Jest wspaniała. Kiedyś bywałem 
na deskach Baletu Królewskiego, w Anglii,

00:15:08.000 --> 00:15:10.000
jak widzicie.

00:15:10.000 --> 00:15:12.000
Podczas wspólnego obiadu zapytałem:

00:15:12.000 --> 00:15:14.000
jak to się stało, że zostałaś tancerką?

00:15:14.000 --> 00:15:16.000
I co ciekawe, jako uczennica

00:15:16.000 --> 00:15:19.000
była beznadziejna. 
Szkoła, a było to w latach 30,

00:15:19.000 --> 00:15:21.000
wysłała list do jej rodziców mówiąc,

00:15:21.000 --> 00:15:23.000
"Gillian ma trudności z nauką." 
Nie potrafiła się skoncentrować

00:15:23.000 --> 00:15:25.000
ciągle się wierciła. 
Teraz nazwaliby to pewnie

00:15:25.000 --> 00:15:29.000
ADHD. Czyż nie? 
Ale to działo się w 1930 roku,

00:15:29.000 --> 00:15:32.000
ADHD wówczas jeszcze nie istniało.

00:15:32.000 --> 00:15:35.000
To była niedostępna 'choroba'. (śmiech)

00:15:35.000 --> 00:15:39.000
Ludzie nie zdawali sobie sprawy, 
że można ją mieć.

00:15:39.000 --> 00:15:43.000
W każdym razie, 
matka zabrała Gillian do specjalisty

00:15:43.000 --> 00:15:46.000
wprowadziła ją 
do gabinetu wyłożonego dębem

00:15:46.000 --> 00:15:49.000
i posadziła na krześle na końcu.

00:15:49.000 --> 00:15:51.000
Siedziała na rękach przez 20 minut kiedy

00:15:51.000 --> 00:15:53.000
facet rozmawiał z jej matką o wszystkich

00:15:53.000 --> 00:15:57.000
problemach Gillian w szkole, o tym jak

00:15:57.000 --> 00:15:59.000
przeszkadzała ludziom,

00:15:59.000 --> 00:16:01.000
nie odrabiała lekcji i tak dalej,

00:16:01.000 --> 00:16:04.000
typowe 8 letnie dziecko. 
Na koniec lekarz usiadł

00:16:04.000 --> 00:16:06.000
obok Gillian i powiedział: "Gillian

00:16:06.000 --> 00:16:08.000
wysłuchałem twojej mamy,

00:16:08.000 --> 00:16:10.000
a teraz muszę 
porozmawiać z nią na osobności.

00:16:10.000 --> 00:16:13.000
Poczekaj tu, zaraz wrócimy, 
to nie potrwa długo."

00:16:13.000 --> 00:16:15.000
I wyszli zostawiając ją samą.

00:16:15.000 --> 00:16:17.000
Ale wychodząc lekarz włączył radio

00:16:17.000 --> 00:16:19.000
stojące na jego biurku. I kiedy

00:16:19.000 --> 00:16:21.000
wyszli z pokoju, 
lekarz powiedział do matki

00:16:21.000 --> 00:16:24.000
"Proszę ją obserwować". Po chwili,

00:16:24.000 --> 00:16:28.000
dziewczynka wstała 
i zaczęła ruszać się w rytm muzyki.

00:16:28.000 --> 00:16:30.000
Patrzyli na nią przez kilka minut,

00:16:30.000 --> 00:16:33.000
po czym lekarz zwrócił się do matki:

00:16:33.000 --> 00:16:37.000
"Pani Lynne, 
Gillian nie jest chora, ona jest tancerką.

00:16:37.000 --> 00:16:39.000
Proszę zabrać ja do szkoły tańca."

00:16:39.000 --> 00:16:41.000
Zapytałem: "I co się stało?"

00:16:41.000 --> 00:16:44.000
Powiedziała: "Zabrała mnie tam. 
To było cudowne.

00:16:44.000 --> 00:16:46.000
Weszłyśmy do pomieszczenia, 
pełnego ludzi takich jak ja.

00:16:46.000 --> 00:16:49.000
Ludzi, którzy nie umieli 
usiedzieć w miejscu.

00:16:49.000 --> 00:16:52.000
Ludzi, którzy potrzebowali ruchu, 
żeby myśleć."

00:16:52.000 --> 00:16:54.000
Tańczyli balet, tap, jazz,

00:16:54.000 --> 00:16:56.000
taniec nowoczesny, współczesny.

00:16:56.000 --> 00:16:59.000
Potem dostała się 
do Królewskiej Szkoły Baletowej

00:16:59.000 --> 00:17:01.000
została solistką, 
rozpoczęła wspaniałą karierę zawodową

00:17:01.000 --> 00:17:03.000
Potem, gdy ukończyła 
Królewską Szkołę Baletową

00:17:03.000 --> 00:17:05.000
założyła własną firmę,

00:17:05.000 --> 00:17:08.000
Gillian Lynne Dance Company,

00:17:08.000 --> 00:17:11.000
zaczęła współpracę 
z Andrew Lloyd Weberem. Stworzyła

00:17:11.000 --> 00:17:13.000
jedne z najsłynniejszych 
musicali w historii,

00:17:13.000 --> 00:17:18.000
sprawia radość i przyjemność 
milionom ludzi,

00:17:18.000 --> 00:17:21.000
a sama jest multimilionerką. Inny lekarz

00:17:21.000 --> 00:17:25.000
mógł przepisać jej leki

00:17:25.000 --> 00:17:27.000
i kazać się uspokoić.

00:17:27.000 --> 00:17:30.000
(Brawa) Teraz myślę sobie:

00:17:30.000 --> 00:17:32.000
Al Gore przemawiał któregoś wieczoru

00:17:32.000 --> 00:17:35.000
o ekologii i rewolucji, 
wywołanej przez Rachel Carson.

00:17:35.000 --> 00:17:39.000
Wierze, że naszą jedyną 
nadzieją na przyszłość

00:17:39.000 --> 00:17:42.000
jest przyjęcie 
nowej koncepcji o ekologii człowieka.

00:17:42.000 --> 00:17:46.000
Takiej, w której zaczniemy 
przywracać nasze wyobrażenie

00:17:46.000 --> 00:17:48.000
o bogactwie ludzkich możliwości.

00:17:48.000 --> 00:17:52.000
Nasz system edukacji 
wyeksploatował nasze umysły tak,

00:17:52.000 --> 00:17:54.000
żebyśmy wyzyskali Ziemię 
dla określonych surowców.

00:17:54.000 --> 00:17:57.000
I to nie służy naszej przyszłości.

00:17:57.000 --> 00:18:00.000
Musimy zmienić fundamentalne zasady,

00:18:00.000 --> 00:18:02.000
na których uczymy nasze dzieci. Jest taki

00:18:02.000 --> 00:18:06.000
wspaniały cytat Jonasa Salka, 
który powiedział: "Gdyby wszystkie owady

00:18:06.000 --> 00:18:09.000
zniknęły z Ziemi, 
to wszystkie pozostałe formy życia

00:18:09.000 --> 00:18:12.000
zginęłyby w ciągu 50 lat.

00:18:12.000 --> 00:18:15.000
Gdyby wszyscy ludzie zniknęli z Ziemi,

00:18:15.000 --> 00:18:19.000
w ciągu 50 lat 
wszystkie inne formy życia rozkwitłyby."

00:18:19.000 --> 00:18:21.000
I to jest prawda.

00:18:21.000 --> 00:18:24.000
TED ceni dar ludzkiej wyobraźni.

00:18:24.000 --> 00:18:28.000
Musimy mądrze z niego korzystać,

00:18:28.000 --> 00:18:31.000
żeby zapobiec niektórym 
ze wspomnianych tu scenariuszy.

00:18:31.000 --> 00:18:34.000
I jedynym sposobem by to osiągnąć

00:18:35.000 --> 00:18:38.000
jest dostrzeganie bogactwa 
w naszej kreatywności

00:18:38.000 --> 00:18:40.000
oraz nadziei w naszych dzieciach.

00:18:40.000 --> 00:18:43.000
Naszym zadaniem jest

00:18:43.000 --> 00:18:46.000
nauczenie ich wszystkich, 
jak stawiać czoła przyszłości.

00:18:46.000 --> 00:18:49.000
My możemy tej przyszłości nie doczekać,

00:18:49.000 --> 00:18:52.000
ale oni owszem. I naszym celem jest

00:18:52.000 --> 00:18:54.000
pomóc im coś w niej stworzyć. 
Dziękuję.