WEBVTT 00:00:01.700 --> 00:00:05.820 Goedemorgen. Hoe gaat het? 00:00:05.820 --> 00:00:08.490 Geweldig hier, vind je niet? 00:00:08.490 --> 00:00:10.820 Ik ben overdonderd. 00:00:10.820 --> 00:00:14.720 Weet je wat? Ik vertrek. (Gelach) 00:00:16.970 --> 00:00:19.310 Er kwamen drie thema's 00:00:19.310 --> 00:00:21.440 in deze conferentie aan bod 00:00:21.440 --> 00:00:23.820 die relevant zijn voor wat ik wil vertellen. 00:00:23.820 --> 00:00:29.000 Eén is het buitengewone bewijs van de menselijke creativiteit 00:00:29.000 --> 00:00:31.200 in alle presentaties die we zagen 00:00:31.200 --> 00:00:33.140 en in alle mensen hier. 00:00:33.140 --> 00:00:36.260 Alleen al de verscheidenheid en het bereik ervan. 00:00:36.260 --> 00:00:38.480 Een tweede is dat het ons op een plek zet 00:00:38.480 --> 00:00:41.850 waar we geen idee hebben wat de toekomst brengt. 00:00:41.850 --> 00:00:45.000 Geen idee op wat dit zal uitdraaien. NOTE Paragraph 00:00:45.000 --> 00:00:46.860 Ik heb belang bij onderwijs -- 00:00:46.860 --> 00:00:51.000 eigenlijk, ik merk dat iedereen belang heeft bij onderwijs. 00:00:51.000 --> 00:00:53.520 Vind je niet? Ik vind dit zeer interessant. 00:00:53.520 --> 00:00:57.550 Als je op een etentje vertelt dat je in het onderwijs werkt -- 00:00:57.550 --> 00:01:01.620 Hoewel, dat gebeurt niet zo vaak als je in het onderwijs werkt ... 00:01:01.620 --> 00:01:05.100 (Gelach) 00:01:05.100 --> 00:01:09.000 ... je wordt niet uitgenodigd. 00:01:09.000 --> 00:01:13.740 En je wordt vreemd genoeg nooit teruggevraagd. 00:01:13.740 --> 00:01:15.800 Maar als je wel teruggevraagd wordt 00:01:15.800 --> 00:01:17.620 en ze vragen je: “Wat doe je?” 00:01:17.620 --> 00:01:19.660 en je zegt dat je in het onderwijs werkt 00:01:19.660 --> 00:01:21.750 dan zie je hun gezichten wit wegtrekken: 00:01:21.750 --> 00:01:27.500 “Oh mijn God, waarom ik? (Gelach) Mijn enig avondje uit deze week.” 00:01:27.500 --> 00:01:30.000 (Gelach) 00:01:30.000 --> 00:01:32.000 Vraag hen niet over hún onderwijs, 00:01:32.000 --> 00:01:33.890 dan nágelen ze je aan de muur. 00:01:33.890 --> 00:01:37.000 Het is iets dat mensen raakt. Heb ik gelijk? 00:01:37.000 --> 00:01:40.330 Zoals religie en geld en andere dingen. 00:01:40.330 --> 00:01:44.330 Ik heb een groot belang bij onderwijs en ik denk wij allemaal. 00:01:44.330 --> 00:01:46.540 We hebben er enorm veel belang bij. 00:01:46.540 --> 00:01:51.770 Deels omdat onderwijs ons naar een ongrijpbare toekomst moet brengen. 00:01:51.770 --> 00:01:55.140 Als je erover nadenkt: kinderen die dit jaar met school beginnen 00:01:55.140 --> 00:01:58.710 gaan in 2065 met pensioen. 00:01:59.800 --> 00:02:01.710 Niemand heeft een idee— 00:02:01.710 --> 00:02:05.130 ondanks alle expertise die we de afgelopen vier dagen hebben gezien— 00:02:05.130 --> 00:02:07.790 hoe de wereld eruit ziet over vijf jaar. 00:02:07.790 --> 00:02:10.040 Toch moeten wij hen daarvoor opleiden. 00:02:10.040 --> 00:02:12.630 De onvoorspelbaarheid is buitengewoon. NOTE Paragraph 00:02:12.630 --> 00:02:14.200 Het derde deel is 00:02:14.200 --> 00:02:16.220 dat we het allen toch eens zijn 00:02:16.220 --> 00:02:21.440 over de werkelijk bijzondere capaciteiten van kinderen, 00:02:21.440 --> 00:02:23.570 hun vermogen voor innovatie. 00:02:23.570 --> 00:02:26.220 Sirena gisteravond was een wonder. 00:02:26.220 --> 00:02:28.950 Om te zien wat ze klaarspeelde. 00:02:28.950 --> 00:02:31.740 Ze is uitzonderlijk, maar voor mij 00:02:31.740 --> 00:02:36.430 niet uitzonderlijk voor een kind. 00:02:36.430 --> 00:02:39.000 Ze is een persoon met bijzondere toewijding 00:02:39.000 --> 00:02:40.680 die een talent heeft gevonden. 00:02:40.680 --> 00:02:43.440 Volgens mij hebben álle kinderen fantastische talenten 00:02:43.440 --> 00:02:46.350 en wij verkwanselen ze. Behoorlijk genadeloos. 00:02:46.350 --> 00:02:48.340 Ik wil het dus hebben over onderwijs 00:02:48.340 --> 00:02:50.230 en ik wil het hebben over creativiteit. 00:02:50.230 --> 00:02:55.680 Ik vind dat creativiteit in het onderwijs net zo belangrijk is als leren lezen 00:02:55.680 --> 00:02:58.660 en we moeten het met dezelfde status behandelen. 00:02:58.660 --> 00:03:05.080 (Applaus) Dank je. 00:03:05.080 --> 00:03:06.510 Trouwens, dat was het. 00:03:06.510 --> 00:03:09.150 Heel erg bedankt. (Gelach) 00:03:09.150 --> 00:03:11.900 Zo, nog 15 minuten over. 00:03:11.900 --> 00:03:14.490 (Gelach) 00:03:14.490 --> 00:03:19.550 Ik werd geboren… Nee. (Gelach) NOTE Paragraph 00:03:19.550 --> 00:03:22.050 Laatst hoorde ik een goed verhaal 00:03:22.050 --> 00:03:25.000 over een meisje van zes dat tekenles kreeg. 00:03:25.000 --> 00:03:27.000 Ze zat achterin en tekende. 00:03:27.000 --> 00:03:29.270 De lerares zei dat dit kleine meisje bijna nooit oplette… 00:03:29.270 --> 00:03:31.710 maar in de tekenles deed ze dat wel. 00:03:31.710 --> 00:03:34.210 De lerares was gefascineerd en ging naar haar toe… 00:03:34.210 --> 00:03:36.200 en ze vroeg: “Wat teken je?” 00:03:36.200 --> 00:03:39.780 Het meisje antwoordde: “Ik maak een tekening van God.” 00:03:39.780 --> 00:03:42.990 De lerares zei: “Maar niemand weet hoe God eruit ziet.” 00:03:42.990 --> 00:03:45.180 Het meisje antwoordde: “Zometeen wel.” 00:03:45.180 --> 00:03:48.910 (Gelach) NOTE Paragraph 00:03:54.910 --> 00:03:58.830 Toen mijn zoon vier was, in Engeland— 00:03:58.830 --> 00:04:02.890 eigenlijk was hij overal vier, om eerlijk te zijn. (Gelach) 00:04:02.890 --> 00:04:06.000 Om precies te zijn: waar hij ook ging, hij was vier dat jaar. 00:04:06.000 --> 00:04:07.760 Hij zat in het kerst-toneelstuk. 00:04:07.760 --> 00:04:10.300 Herinner je je het verhaal? (Gelach) 00:04:10.300 --> 00:04:12.250 Nee echt, enorm verhaal. 00:04:12.250 --> 00:04:13.920 Mel Gibson deed het vervolg. 00:04:13.920 --> 00:04:17.490 Dat heb je misschien gezien: Nativity II. 00:04:19.000 --> 00:04:21.620 James speelde Jozef en daar waren we opgewonden over. 00:04:21.620 --> 00:04:24.200 Wij vonden dit een van de belangrijkste rollen. 00:04:24.200 --> 00:04:26.800 We hadden de zaal tjokvol met aanhangers in T-shirts: 00:04:26.800 --> 00:04:29.000 'James Robinson ís Jozef!' (Gelach) 00:04:29.000 --> 00:04:31.000 Hij hoefde niets te zeggen. 00:04:31.000 --> 00:04:34.140 Je weet dat de drie wijzen binnenkomen met geschenken: 00:04:34.140 --> 00:04:35.830 goud, wierook en mirre. 00:04:35.830 --> 00:04:37.710 Dit is waar gebeurd. We zaten daar 00:04:37.710 --> 00:04:40.280 en ik denk dat ze gewoon de volgorde kwijt raakten. 00:04:40.280 --> 00:04:42.270 We spraken het jongetje na afloop: 00:04:42.270 --> 00:04:45.210 “Was het oké voor jou?” Hij zei: “Ja. Waarom? Was het fout?” 00:04:45.210 --> 00:04:47.000 De drie jongens kwamen binnen, 00:04:47.000 --> 00:04:49.280 vierjarigen met theedoeken op hun hoofden, 00:04:49.280 --> 00:04:50.400 en zetten die dozen neer. 00:04:50.400 --> 00:04:52.800 De eerste jongen zei: “Ik breng u goud.” 00:04:53.070 --> 00:04:55.280 De tweede jongen zei: “Ik breng u mirre.” 00:04:55.600 --> 00:04:59.080 De derde jongen zei: “Frank stuurde dit.” [frankincense=wierook] 00:04:59.080 --> 00:05:03.000 (Gelach) NOTE Paragraph 00:05:10.260 --> 00:05:13.790 Wat was er gemeenschappelijk? Kinderen nemen een kans. 00:05:13.790 --> 00:05:17.170 Als ze het niet weten, gaan ze er gewoon voor. 00:05:17.170 --> 00:05:20.580 Heb ik gelijk? Ze zijn niet bang om fouten te maken. 00:05:20.580 --> 00:05:24.130 Ik bedoel niet dat fout zijn hetzelfde is als creatief zijn. 00:05:24.650 --> 00:05:26.260 Wat we wel weten is dat 00:05:26.260 --> 00:05:28.300 als je niet bereid bent fouten te maken, 00:05:28.300 --> 00:05:32.680 je nooit met iets origineels komt. Als je geen fouten durft te maken. 00:05:33.010 --> 00:05:34.830 Tegen de tijd dat ze volwassenen zijn, 00:05:34.830 --> 00:05:37.200 hebben de meeste kinderen dat vermogen verloren. 00:05:37.200 --> 00:05:39.870 Ze zijn bang geworden om fouten te maken. 00:05:39.870 --> 00:05:41.700 Zo leiden we ook onze bedrijven. 00:05:41.700 --> 00:05:43.350 Wij stigmatiseren fouten. 00:05:43.350 --> 00:05:45.630 Nu leiden we nationale onderwijssystemen 00:05:45.630 --> 00:05:48.520 waar fouten de ergste dingen zijn die je kunt maken. 00:05:48.520 --> 00:05:53.590 Het resultaat is dat we mensen uit hun creatieve vermogen onderwijzen. 00:05:54.140 --> 00:05:55.510 Picasso zei ooit 00:05:55.510 --> 00:05:58.560 dat alle kinderen als artiest worden geboren. 00:05:58.560 --> 00:06:01.730 De kunst is artiest te blijven als we opgroeien. 00:06:01.730 --> 00:06:05.170 Ik geloof dit met passie: we groeien niet naar creativiteit toe, 00:06:05.170 --> 00:06:06.580 we groeien er uit. 00:06:06.580 --> 00:06:09.210 Of liever, we worden er uit onderwezen. 00:06:09.210 --> 00:06:10.550 Waarom is dit? NOTE Paragraph 00:06:10.550 --> 00:06:15.000 Ik woonde in Stratford-on-Avon tot ongeveer vijf jaar geleden. 00:06:15.000 --> 00:06:17.080 In feite verhuisden we van Stratford naar Los Angeles. 00:06:17.680 --> 00:06:20.640 Kun je je voorstellen wat een naadloze overgang dat was? 00:06:20.640 --> 00:06:22.100 (Gelach) 00:06:22.100 --> 00:06:24.000 We woonden in Snitterfield, 00:06:24.000 --> 00:06:25.370 net buiten Stratford, 00:06:25.370 --> 00:06:28.000 waar Shakespeares vader geboren werd. 00:06:28.000 --> 00:06:30.640 Voor mij was dat een nieuwe gedachte: 00:06:30.640 --> 00:06:33.100 ik dacht er nooit aan dat Shakespeare een vader had. 00:06:33.100 --> 00:06:36.600 Jij wel? We denken nooit aan Shakespeare als kind. 00:06:36.600 --> 00:06:40.000 Shakespeare als zevenjarige? Ik heb er nooit over nagedacht. 00:06:40.000 --> 00:06:42.880 Hij is ooit zeven geweest en kreeg van iemand taalonderwijs. 00:06:42.880 --> 00:06:50.530 (Gelach) 00:06:50.530 --> 00:06:52.340 Hoe vervelend zou dát zijn? 00:06:52.340 --> 00:06:55.470 (Gelach) 00:06:59.830 --> 00:07:01.493 “Beter je best doen!” 00:07:01.493 --> 00:07:05.206 (Gelach) 00:07:05.206 --> 00:07:07.846 Naar bed gestuurd worden door zijn vader: 00:07:07.846 --> 00:07:09.910 “Ga naar bed, nú", 00:07:09.910 --> 00:07:12.840 Tegen William Shakespeare: "En leg het potlood neer. 00:07:12.840 --> 00:07:19.710 Stop met zo te praten. Het verwart iedereen.” 00:07:19.710 --> 00:07:22.210 (Gelach) NOTE Paragraph 00:07:23.730 --> 00:07:28.980 We verhuisden dus van Stratford naar Los Angeles. 00:07:28.980 --> 00:07:31.370 Ik wil iets zeggen over de overgang. 00:07:31.370 --> 00:07:33.450 Mijn zoon wilde niet meekomen. 00:07:33.450 --> 00:07:36.000 Ik heb twee kinderen. Hij is nu 21, mijn dochter is 16. 00:07:36.000 --> 00:07:38.000 Hij wilde niet naar Los Angeles komen. 00:07:38.000 --> 00:07:41.680 Hij hield ervan, maar hij had een vriendin in Engeland. 00:07:41.680 --> 00:07:44.700 Ze was de liefde van zijn leven, Sarah. 00:07:44.700 --> 00:07:46.350 Hij kende haar een maand. 00:07:46.350 --> 00:07:47.570 (Gelach) 00:07:47.570 --> 00:07:49.990 Ze vierden hun relatie al een vierde keer, 00:07:49.990 --> 00:07:52.370 omdat het een lange tijd is als je 16 bent. 00:07:52.370 --> 00:07:54.410 Hij was echt van streek in het vliegtuig: 00:07:54.410 --> 00:07:56.720 “Ik zal nooit een ander meisje zoals Sarah vinden.” 00:07:56.720 --> 00:07:59.210 Daar waren we behoorlijk blij mee, eerlijk gezegd, 00:07:59.210 --> 00:08:03.770 (Gelach) 00:08:07.180 --> 00:08:10.180 …zij was de belangrijkste reden dat we het land verlieten. 00:08:10.180 --> 00:08:13.000 (Gelach) NOTE Paragraph 00:08:15.640 --> 00:08:17.770 Wat opvalt als je naar Amerika verhuist 00:08:17.770 --> 00:08:19.220 of de wereld over reist: 00:08:19.220 --> 00:08:23.400 elk onderwijssysteem op aarde heeft dezelfde hiërarchie van onderwerpen. 00:08:23.400 --> 00:08:25.250 Het maakt niet uit waar je heen gaat. 00:08:25.250 --> 00:08:26.780 Je zou iets anders verwachten. 00:08:26.780 --> 00:08:29.000 Bovenaan staan wiskunde en talen, 00:08:29.000 --> 00:08:31.000 dan de geesteswetenschappen en onderaan staan de kunsten. 00:08:31.000 --> 00:08:33.000 Overal op Aarde. 00:08:33.000 --> 00:08:34.840 In bijna elk systeem 00:08:34.840 --> 00:08:37.230 is er een hiërarchie binnen de kunsten. 00:08:37.230 --> 00:08:40.160 Kunst en muziek krijgen normaal een hogere status op scholen 00:08:40.160 --> 00:08:41.550 dan drama en dans. 00:08:41.550 --> 00:08:43.980 In geen enkel onderwijssysteem op de planeet 00:08:43.980 --> 00:08:47.010 leren kinderen elke dag dans zoals we ze wiskunde leren. 00:08:47.010 --> 00:08:48.000 Waarom? 00:08:48.350 --> 00:08:49.420 Waarom niet? 00:08:49.700 --> 00:08:51.270 Ik denk dat dit belangrijk is. 00:08:51.270 --> 00:08:53.330 Wiskunde is belangrijk, maar dans is dat ook. 00:08:53.330 --> 00:08:56.000 Kinderen dansen als ze de kans krijgen. Dat doen we allemaal. 00:08:56.000 --> 00:08:59.030 We hebben allemaal lichamen, nietwaar? Heb ik iets gemist? 00:08:59.030 --> 00:09:01.540 (Gelach) 00:09:01.540 --> 00:09:04.990 In realiteit beginnen we opgroeiende kinderen op te leiden 00:09:04.990 --> 00:09:09.590 van hun middel af omhoog. Dan richten we ons op hun hoofden. 00:09:09.590 --> 00:09:11.670 Lichtjes naar één kant. NOTE Paragraph 00:09:11.670 --> 00:09:14.550 Als een buitenaards wezen een opleiding bezoekt en vraagt: 00:09:14.550 --> 00:09:17.160 “Waartoe dient openbare scholing?” 00:09:17.160 --> 00:09:19.140 Als je kijkt naar de resultaten: 00:09:19.140 --> 00:09:21.000 wie is er echt succesvol? 00:09:21.000 --> 00:09:23.210 Wie doet alles wat ze behoren te doen? 00:09:23.210 --> 00:09:25.340 Wie krijgt alle punten? Wie zijn de winnaars? 00:09:25.340 --> 00:09:27.700 Dan moet je concluderen dat het hele doel 00:09:27.700 --> 00:09:30.000 van openbare scholing wereldwijd is: 00:09:30.000 --> 00:09:32.310 universitaire professoren produceren. 00:09:32.310 --> 00:09:33.260 Nietwaar? 00:09:33.260 --> 00:09:35.050 Zij komen er als de toppers uit. 00:09:35.050 --> 00:09:37.550 Ik was er zelf een, dus je ziet… 00:09:37.550 --> 00:09:40.450 (Gelach) 00:09:40.450 --> 00:09:42.880 Ik mag de universitaire professoren, 00:09:42.880 --> 00:09:47.500 maar je moet ze niet zien als het summum van wat de mens kan bereiken. 00:09:47.500 --> 00:09:49.520 Ze zijn gewoon een levensvorm. 00:09:49.520 --> 00:09:51.200 Een andere vorm van leven. 00:09:51.200 --> 00:09:54.190 Ze zijn nogal vreemd en dat zeg ik uit genegenheid. 00:09:54.190 --> 00:09:56.220 Er is iets opmerkelijks aan professoren 00:09:56.220 --> 00:09:59.210 niet allemaal, maar typisch: ze leven in hun hoofden. 00:09:59.210 --> 00:10:02.580 Ze leven hierboven en licht naar één kant. 00:10:02.580 --> 00:10:06.640 Ze hebben, haast letterlijk, geen lichaam. 00:10:06.640 --> 00:10:10.230 Ze zien hun lichaam als een manier van transport voor hun hoofden. 00:10:10.230 --> 00:10:13.420 (Gelach) 00:10:17.000 --> 00:10:19.880 Het dient om hun hoofden naar vergaderingen te brengen. 00:10:19.880 --> 00:10:22.490 (Gelach) 00:10:24.000 --> 00:10:28.540 Als je echt bewijs zoekt van buitenlichamelijke ervaringen, 00:10:28.550 --> 00:10:32.510 ga dan eens naar een plaatselijke conferentie van oudere academici, 00:10:32.510 --> 00:10:34.810 en bezoek de discotheek op de laatste avond. 00:10:34.810 --> 00:10:36.840 (Gelach) 00:10:36.840 --> 00:10:38.310 Daar zul je het zien: 00:10:38.310 --> 00:10:41.380 volwassen mannen en vrouwen die ongecontroleerd kronkelen, 00:10:42.060 --> 00:10:43.060 uit de maat, 00:10:43.060 --> 00:10:44.760 (Gelach) 00:10:45.080 --> 00:10:48.930 wachtend tot het ophoudt zodat ze er thuis een rapport over kunnen schrijven. 00:10:48.930 --> 00:10:50.790 (Gelach) NOTE Paragraph 00:10:50.790 --> 00:10:54.340 Ons onderwijssysteem is gebaseerd op het idee van academisch vermogen. 00:10:54.870 --> 00:10:56.220 Daar is een reden voor. 00:10:56.220 --> 00:10:59.230 Het hele systeem was uitgevonden— over de hele wereld waren er 00:10:59.230 --> 00:11:01.850 voor de 19e eeuw geen openbare systemen voor onderwijs. 00:11:01.850 --> 00:11:05.140 Ze ontstonden allemaal ten behoeve van de industrialisatie. 00:11:05.140 --> 00:11:07.600 De hiërarchie is in twee ideeën geworteld. 00:11:07.600 --> 00:11:11.550 Ten eerste: de meest bruikbare vakken voor werk bovenaan staan. 00:11:11.550 --> 00:11:13.730 Je werd waarschijnlijk vriendelijk weggeleid 00:11:13.730 --> 00:11:16.320 van zaken op school die je leuk vond toen je jong was, 00:11:16.320 --> 00:11:19.000 omdat je toch nooit een baan zou krijgen om dat te doen. 00:11:19.000 --> 00:11:20.000 Klopt dat? 00:11:20.000 --> 00:11:22.130 Doe geen muziek, je wordt toch geen muzikant; 00:11:22.130 --> 00:11:24.330 doe geen kunst, je wordt toch geen kunstenaar. 00:11:24.340 --> 00:11:28.110 Goedbedoeld advies maar een zware vergissing. 00:11:28.110 --> 00:11:30.310 De hele wereld is verzwolgen in een revolutie. 00:11:30.310 --> 00:11:32.250 Het tweede is academisch vermogen 00:11:32.250 --> 00:11:34.640 dat nu echt onze kijk op intelligentie domineert. 00:11:34.640 --> 00:11:37.810 Universiteiten schiepen het systeem naar hun evenbeeld. 00:11:37.810 --> 00:11:40.390 Het hele systeem van openbaar onderwijs in de wereld 00:11:40.390 --> 00:11:43.420 is een langdurig proces van toegang tot de universiteit. 00:11:43.420 --> 00:11:45.560 Het gevolg is dat veel hoogbegaafde, 00:11:45.560 --> 00:11:48.590 briljante, creatieve mensen denken dat ze dat niet zijn. 00:11:48.590 --> 00:11:50.670 Waar ze goed in waren op school 00:11:50.670 --> 00:11:53.270 werd niet gewaardeerd of zelfs gestigmatiseerd. 00:11:53.270 --> 00:11:56.000 Ik denk dat we ons dat niet langer kunnen veroorloven. NOTE Paragraph 00:11:56.000 --> 00:11:58.400 Volgens UNESCO halen in de komende 30 jaar 00:11:58.400 --> 00:12:01.000 wereldwijd meer mensen hun diploma 00:12:01.000 --> 00:12:03.510 door onderwijs dan sinds het begin van de geschiedenis. 00:12:03.510 --> 00:12:05.000 Meer mensen, en het is de combinatie 00:12:05.000 --> 00:12:07.000 van alle zaken waar we over gesproken hebben— 00:12:07.000 --> 00:12:10.000 technologie en haar transformationeel effect op werk en demografie 00:12:10.000 --> 00:12:12.340 en de enorme bevolkingsexplosie. 00:12:12.340 --> 00:12:15.470 Opeens zijn diploma's niets meer waard. 00:12:15.470 --> 00:12:19.000 Toen ik student was betekende een diploma een baan. 00:12:19.000 --> 00:12:22.000 Als je geen baan had, was dat omdat je er geen wilde. 00:12:22.000 --> 00:12:25.000 Ik wilde er geen, eigenlijk. (Gelach) 00:12:25.000 --> 00:12:28.430 Maar nu gaan jongeren met diploma's vaak 00:12:28.430 --> 00:12:31.660 richting huis om door te gaan met hun videospellen 00:12:31.660 --> 00:12:35.120 omdat je een Master of Arts nodig hebt terwijl de vorige baan een Bachelor of Arts nodig had, 00:12:35.120 --> 00:12:37.000 en nu heb je PhD nodig voor de andere. 00:12:37.000 --> 00:12:39.000 Het is een proces van academische inflatie. 00:12:39.000 --> 00:12:41.000 Het toont aan dat de hele structuur van opleiding 00:12:41.000 --> 00:12:43.000 onder onze voeten verschuift. We dienen onze blik op intelligentie 00:12:43.000 --> 00:12:44.000 radicaal te herzien. NOTE Paragraph 00:12:44.000 --> 00:12:46.000 We weten drie dingen over intelligentie. 00:12:46.000 --> 00:12:49.000 Ten eerste is het divers. We denken op allerlei manieren na over de wereld 00:12:49.000 --> 00:12:51.000 die we ervaren. We denken visueel, 00:12:51.000 --> 00:12:54.000 we denken in geluid, we denken kinesthetisch. 00:12:54.000 --> 00:12:57.000 We denken in abstracte termen, we denken in beweging. 00:12:57.000 --> 00:12:59.000 Ten tweede is intelligentie dynamisch. 00:12:59.000 --> 00:13:02.000 Als je naar de interacties van een menselijk brein kijkt. 00:13:02.000 --> 00:13:05.000 We hoorden gisteren in een aantal presentaties, 00:13:05.000 --> 00:13:07.000 dat intelligentie wonderlijk interactief is. 00:13:07.000 --> 00:13:10.000 Het brein is niet verdeeld in compartimenten. 00:13:10.000 --> 00:13:13.000 In feite komt creativiteit— dat ik definieer als het proces 00:13:13.000 --> 00:13:15.000 van het hebben van originele ideeën met waarde— 00:13:15.000 --> 00:13:18.000 meer wel dan niet door de interactie 00:13:18.000 --> 00:13:21.000 van verschillende gedisciplineerde wijzen van het zien der dingen. NOTE Paragraph 00:13:21.000 --> 00:13:23.000 Het brein is intentioneel. 00:13:23.000 --> 00:13:26.000 Er is een zenuwbundel die de twee helften van het brein verbindt: 00:13:26.000 --> 00:13:28.000 het corpus callosum. Bij vrouwen is die dikker. 00:13:28.000 --> 00:13:30.000 Dat lijkt wel zo te zijn 00:13:30.000 --> 00:13:34.000 omdat vrouwen beter zijn in meerdere dingen tegelijk doen. 00:13:34.000 --> 00:13:36.000 Dat klopt toch? 00:13:36.000 --> 00:13:39.000 Er is een hele bak onderzoek, maar ik ken het vanuit mijn eigen leven. 00:13:39.000 --> 00:13:41.000 Als mijn vrouw een maaltijd bereidt thuis— 00:13:41.000 --> 00:13:45.000 en dat is niet zo vaak, gelukkig. (Gelach) 00:13:45.000 --> 00:13:48.000 Ze is goed in sommige dingen— 00:13:48.000 --> 00:13:50.000 maar als ze kookt 00:13:50.000 --> 00:13:52.000 dan telefoneert ze met mensen, 00:13:52.000 --> 00:13:55.000 ze praat met de kinderen, schildert het plafond 00:13:55.000 --> 00:13:58.000 en ze doet openhartchirurgie. 00:13:58.000 --> 00:14:01.000 Als ik kook, is de deur dicht, de kinderen naar buiten, 00:14:01.000 --> 00:14:04.000 de telefoon van de haak en als ze binnenkomt, stoort mij dat. 00:14:04.000 --> 00:14:17.000 ik zeg: “Terry, alsjeblieft, ik probeer hier een ei te bakken. Laat me even.” (Gelach) 00:14:17.000 --> 00:14:19.000 Je kent toch wel die oude filosofische uitspraak: 00:14:19.000 --> 00:14:22.000 als er in het woud een boom valt en niemand hoort het, 00:14:22.000 --> 00:14:25.000 is het dan gebeurd? Herinner je je die oude kastanje nog? 00:14:25.000 --> 00:14:28.000 Ik zag laatst een geweldige T-shirt waarop stond: 'Als een man zijn mening zegt 00:14:28.000 --> 00:14:31.000 in een woud en geen vrouw hoort hem, 00:14:31.000 --> 00:14:40.000 heeft hij dan nog steeds ongelijk?' (Gelach) NOTE Paragraph 00:14:40.000 --> 00:14:42.000 Het derde over intelligentie is: 00:14:43.000 --> 00:14:45.000 het is onderscheidend. Op dit moment ben ik bezig met een nieuw boek 00:14:45.000 --> 00:14:47.000 'Epiphany', gebaseerd op een serie 00:14:47.000 --> 00:14:49.000 interviews met mensen over hoe zij hun talent ontdekten. 00:14:49.000 --> 00:14:51.000 Dat fascineert mij: hoe zij dat ontdekt hebben. 00:14:51.000 --> 00:14:54.000 De aanleiding was een gesprek dat ik 00:14:54.000 --> 00:14:56.000 met een schitterende vrouw had. De meeste mensen hebben waarschijnlijk 00:14:56.000 --> 00:14:58.000 nooit van haar gehoord. Ze heet Gillian Lynne. 00:14:58.000 --> 00:15:00.000 Kennen jullie haar? Sommigen wel. Ze is choreografe 00:15:00.000 --> 00:15:02.000 en iedereen kent haar werk. 00:15:02.000 --> 00:15:04.000 Ze deed 'Cats' en 'Phantom of the Opera'. 00:15:04.000 --> 00:15:08.000 Ze is fantastisch. Ik zat in het bestuur van de Royal Ballet in Engeland, 00:15:08.000 --> 00:15:10.000 zoals je kan zien. (Gelach) 00:15:10.000 --> 00:15:12.000 Gillian en ik lunchten samen op een dag en ik zei: 00:15:12.000 --> 00:15:14.000 “Gillian, hoe word je een danser?” Ze antwoordde -- 00:15:14.000 --> 00:15:16.000 en dat was interessant: op school 00:15:16.000 --> 00:15:19.000 was ze echt wanhopig. De school - het was in de jaren 1930 - 00:15:19.000 --> 00:15:21.000 schreef een brief aan haar ouders: “We denken dat 00:15:21.000 --> 00:15:23.000 Gillian een leerstoornis heeft.” Ze kon zich niet concentreren. 00:15:23.000 --> 00:15:25.000 Ze zat te friemelen. Nu zouden ze zeggen 00:15:25.000 --> 00:15:29.000 dat ze ADHD had. Maar dat was in de jaren 30, 00:15:29.000 --> 00:15:32.000 ADHD was nog niet uitgevonden. 00:15:32.000 --> 00:15:35.000 Het was nog geen beschikbare stoornis. (Gelach) 00:15:35.000 --> 00:15:39.000 Mensen wisten nog niet dat ze daaraan konden lijden. NOTE Paragraph 00:15:39.000 --> 00:15:43.000 Ze ging naar een specialist in een kamer met eiken panelen. 00:15:43.000 --> 00:15:46.000 Ze was daar met haar moeder 00:15:46.000 --> 00:15:49.000 en ze werd op de laatste stoel gezet. 00:15:49.000 --> 00:15:51.000 Ze zat 20 minuten op haar handen terwijl 00:15:51.000 --> 00:15:53.000 deze man tegen haar moeder sprak over alle 00:15:53.000 --> 00:15:57.000 problemen die Gillian op school had: 00:15:57.000 --> 00:15:59.000 ze stoorde anderen, 00:15:59.000 --> 00:16:01.000 haar huiswerk was altijd te laat af, enzovoort, 00:16:01.000 --> 00:16:04.000 Dit is een meisje van acht! De dokter liep naar 00:16:04.000 --> 00:16:06.000 Gillian, ging naast haar zitten en zei: “Gillian, 00:16:06.000 --> 00:16:08.000 ik heb geluisterd naar alle dingen die je moeder 00:16:08.000 --> 00:16:10.000 me heeft verteld en ik moet haar even alleen spreken.” 00:16:10.000 --> 00:16:13.000 Hij zei: “Wacht hier maar even, we komen zo terug.” 00:16:13.000 --> 00:16:15.000 Ze vertrokken en lieten haar achter. 00:16:15.000 --> 00:16:17.000 Maar voordat ze de kamer verlieten, zette hij de radio aan 00:16:17.000 --> 00:16:19.000 die op zijn bureau stond. Toen ze uit 00:16:19.000 --> 00:16:21.000 de kamer liepen, zei hij tegen haar moeder: 00:16:21.000 --> 00:16:24.000 "Blijf maar staan en observeer haar.” Zodra ze de kamer uit waren 00:16:24.000 --> 00:16:28.000 stond ze op en bewoog mee met de muziek. 00:16:28.000 --> 00:16:30.000 Ze bleven een paar minuten kijken 00:16:30.000 --> 00:16:33.000 en hij draaide zich naar de moeder en zei: 00:16:33.000 --> 00:16:37.000 “Mevrouw Lynne, Gillian is niet ziek, ze is een danseres. 00:16:37.000 --> 00:16:39.000 Neem haar mee naar een dansschool.” NOTE Paragraph 00:16:39.000 --> 00:16:41.000 Ik zei: “Wat is er gebeurd?” 00:16:41.000 --> 00:16:44.000 Ze zei: “Ze deed het. Ik kan je niet vertellen hoe prachtig dat was. 00:16:44.000 --> 00:16:46.000 We liepen in een kamer en die zat vol met 00:16:46.000 --> 00:16:49.000 mensen zoals ik. Mensen die niet stil konden zitten. 00:16:49.000 --> 00:16:52.000 Mensen die moesten bewegen om te denken.” 00:16:52.000 --> 00:16:54.000 Ze deden aan ballet, tapdansen en jazz, 00:16:54.000 --> 00:16:56.000 ze deden modern, ze deden hedendaags. 00:16:56.000 --> 00:16:59.000 Uiteindelijk deed ze auditie voor de Royal Ballet School, 00:16:59.000 --> 00:17:01.000 ze ging solo en had een schitterende carrière 00:17:01.000 --> 00:17:03.000 bij het Royal Ballet. Uiteindelijk slaagde ze 00:17:03.000 --> 00:17:05.000 voor de Royal Ballet School en 00:17:05.000 --> 00:17:08.000 richtte haar eigen bedrijf op, de Gillian Lynne Dance Company, 00:17:08.000 --> 00:17:11.000 met Andrew Lloyd Webber. Ze is verantwoordelijk voor 00:17:11.000 --> 00:17:13.000 enkele van de meest succesvolle muziektheater- 00:17:13.000 --> 00:17:18.000 producties in de geschiedenis. Ze gaf aan miljoenen mensen plezier 00:17:18.000 --> 00:17:21.000 en ze is een multimiljonaire. Iemand anders 00:17:21.000 --> 00:17:25.000 had haar wellicht medicatie gegeven en haar verteld om rustig aan te doen. 00:17:25.000 --> 00:17:27.000 (Applaus) NOTE Paragraph 00:17:27.000 --> 00:17:30.000 Ik denk dat het hierop neerkomt: 00:17:30.000 --> 00:17:32.000 Al Gore sprak gisteravond 00:17:32.000 --> 00:17:35.000 over ecologie en de revolutie veroorzaakt door Rachel Carson. 00:17:35.000 --> 00:17:39.000 Onze enige hoop voor de toekomst 00:17:39.000 --> 00:17:42.000 is de adoptie van een nieuwe opvatting van menselijke ecologie. 00:17:42.000 --> 00:17:46.000 Eén waarbij we starten met een nieuwe opvatting 00:17:46.000 --> 00:17:48.000 van de rijkdom van menselijk vermogen. 00:17:48.000 --> 00:17:52.000 Ons opleidingssysteem heeft onze geesten zo ondermijnd dat we 00:17:52.000 --> 00:17:54.000 roofbouw plegen op de aarde voor een bepaalde grondstof. 00:17:54.000 --> 00:17:57.000 Het komt ons niet ten goede In de toekomst. 00:17:57.000 --> 00:18:00.000 We dienen de fundamentele beginselen opnieuw te overwegen 00:18:00.000 --> 00:18:02.000 op basis waarvan we onze kinderen opleiden. 00:18:02.000 --> 00:18:06.000 Een prachtige uitspraak van Jonas Salki: “Als alle insecten 00:18:06.000 --> 00:18:09.000 zouden verdwijnen van de Aarde, 00:18:09.000 --> 00:18:12.000 dan eindigt al het leven op Aarde binnen 50 jaar. 00:18:12.000 --> 00:18:15.000 Als alle menselijke wezens verdwijnen van de Aarde, 00:18:15.000 --> 00:18:19.000 dan floreren alle levensvormen binnen 50 jaar.” 00:18:19.000 --> 00:18:21.000 Hij heeft gelijk. NOTE Paragraph 00:18:21.000 --> 00:18:24.000 TED viert het geschenk van de menselijke verbeelding. 00:18:24.000 --> 00:18:28.000 We moeten ervoor zorgen dat we wijs met dit geschenk omgaan 00:18:28.000 --> 00:18:31.000 en dat we sommige van de scenario's voorkomen, 00:18:31.000 --> 00:18:34.000 scenario's waar we het over gehad hebben. De enige manier 00:18:35.000 --> 00:18:38.000 waarop we dat kunnen doen is door onze creatieve vermogens te zien 00:18:38.000 --> 00:18:40.000 als de rijkdom die ze zijn, en onze 00:18:40.000 --> 00:18:43.000 kinderen zien als de hoop die ze zijn. Onze taak 00:18:43.000 --> 00:18:46.000 is om hun hele wezen te onderwijzen zodat ze deze toekomst aankunnen. 00:18:46.000 --> 00:18:49.000 Wij zien deze toekomst misschien niet, 00:18:49.000 --> 00:18:52.000 maar zij wel. Het is onze plicht om hen te helpen 00:18:52.000 --> 00:18:54.000 er iets van te maken. Heel veel dank.