WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:07.000 Goedemorgen. Hoe gaat het? Geweldig hier, vind je niet? 00:00:07.000 --> 00:00:11.000 Ik ben overdonderd. 00:00:11.000 --> 00:00:15.000 Weet je wat? Ik vertrek. (Gelach) 00:00:15.000 --> 00:00:19.000 Er kwamen drie thema's 00:00:19.000 --> 00:00:23.000 in deze conferentie aan bod die relevant zijn 00:00:23.000 --> 00:00:25.000 voor wat ik wil vertellen. 00:00:25.000 --> 00:00:29.000 Eén is het buitengewone bewijs van de menselijke creativiteit 00:00:29.000 --> 00:00:32.000 in alle presentaties die we zagen 00:00:32.000 --> 00:00:35.000 en in alle mensen hier. Alleen al de verscheidenheid 00:00:35.000 --> 00:00:38.000 en het bereik ervan. Een tweede is dat 00:00:38.000 --> 00:00:41.000 het ons op een plek zet waar we geen idee hebben wat 00:00:41.000 --> 00:00:43.000 de toekomst brengt. Geen idee 00:00:43.000 --> 00:00:45.000 op wat dit zal uitdraaien. NOTE Paragraph 00:00:45.000 --> 00:00:48.000 Ik heb belang bij onderwijs -- 00:00:48.000 --> 00:00:51.000 eigenlijk, ik merk dat iedereen belang heeft bij onderwijs. 00:00:51.000 --> 00:00:53.000 Vind je niet? Ik vind dit zeer interessant. 00:00:53.000 --> 00:00:56.000 Als je op een etentje vertelt dat 00:00:56.000 --> 00:00:59.000 je in het onderwijs werkt. 00:00:59.000 --> 00:01:06.000 Gebeurt niet zo vaak als je in het onderwijs werkt. (gelach) 00:01:06.000 --> 00:01:09.000 Je wordt niet uitgenodigd. 00:01:09.000 --> 00:01:14.000 Je wordt vreemd genoeg nooit teruggevraagd. 00:01:14.000 --> 00:01:16.000 Maar als je wel teruggevraagd wordt 00:01:16.000 --> 00:01:18.000 en ze vragen je: “Wat doe je?” 00:01:18.000 --> 00:01:20.000 en je zegt dat je in het onderwijs werkt 00:01:20.000 --> 00:01:24.000 dan zie je hun gezichten wit wegtrekken. Ze zeggen: 00:01:24.000 --> 00:01:30.000 “Oh mijn God, waarom ik? Mijn enig avondje uit deze week.” (Gelach) 00:01:30.000 --> 00:01:32.000 Vraag hen niet over hún onderwijs, 00:01:32.000 --> 00:01:34.000 dan nágelen ze je aan de muur. Het is een van die dingen 00:01:34.000 --> 00:01:37.000 dat mensen raakt. Heb ik gelijk? 00:01:37.000 --> 00:01:40.000 Zoals religie en geld en andere dingen. 00:01:40.000 --> 00:01:44.000 Ik heb een groot belang bij onderwijs en ik denk wij allemaal. 00:01:44.000 --> 00:01:46.000 We hebben er enorm veel belang bij. 00:01:46.000 --> 00:01:49.000 Deels omdat onderwijs ons naar een ongrijpbare 00:01:49.000 --> 00:01:52.000 toekomst moet brengen. 00:01:52.000 --> 00:01:55.000 Als je erover nadenkt, kinderen die dit jaar met school beginnen 00:01:55.000 --> 00:02:01.000 gaan in 2065 met pensioen. Niemand heeft een idee— 00:02:01.000 --> 00:02:04.000 ondanks alle expertise die we de afgelopen vier dagen hebben gezien— 00:02:04.000 --> 00:02:06.000 hoe de wereld eruit zal zien 00:02:06.000 --> 00:02:08.000 over vijf jaar. 00:02:08.000 --> 00:02:11.000 Toch moeten wij hen daarvoor opleiden. 00:02:11.000 --> 00:02:13.000 De onvoorspelbaarheid is uitzonderlijk. NOTE Paragraph 00:02:13.000 --> 00:02:15.000 Het derde deel is dat 00:02:15.000 --> 00:02:20.000 we het allen toch eens zijn over de 00:02:20.000 --> 00:02:23.000 werkelijk bijzondere capaciteiten van kinderen, 00:02:23.000 --> 00:02:25.000 hun vermogen voor innovatie. Sirena gisteravond was een wonder. 00:02:25.000 --> 00:02:28.000 Gewoon om te zien waartoe ze in staat was. 00:02:28.000 --> 00:02:33.000 Ze is uitzonderlijk, maar voor mij 00:02:33.000 --> 00:02:36.000 niet uitzonderlijk voor een kind. 00:02:36.000 --> 00:02:39.000 Ze is een persoon met bijzondere toewijding 00:02:39.000 --> 00:02:41.000 die een talent heeft gevonden. Mijn standpunt is dat 00:02:41.000 --> 00:02:43.000 alle kinderen fantastische talenten hebben. 00:02:43.000 --> 00:02:45.000 Wij verkwanselen ze. Behoorlijk genadeloos. 00:02:45.000 --> 00:02:48.000 Ik wil het dus hebben over onderwijs 00:02:48.000 --> 00:02:51.000 en ik wil het hebben over creativiteit. 00:02:51.000 --> 00:02:54.000 Creativiteit in het onderwijs is net zo belangrijk als leren lezen 00:02:54.000 --> 00:02:58.000 en we moeten het met dezelfde status behandelen. 00:02:58.000 --> 00:03:06.000 (Applaus) Dank je. Trouwens, dat was het 00:03:06.000 --> 00:03:10.000 Heel erg bedankt. (Gelach) Zo, nog 15 minuten over. 00:03:10.000 --> 00:03:17.000 Ik werd geboren… Nee. (Gelach) NOTE Paragraph 00:03:17.000 --> 00:03:21.000 Laatst hoorde ik een goed verhaal 00:03:21.000 --> 00:03:25.000 over een meisje van zes dat tekenles kreeg. 00:03:25.000 --> 00:03:27.000 Ze zat achterin en tekende. 00:03:27.000 --> 00:03:29.000 De lerares zei dat dit kleine meisje bijna nooit oplette… 00:03:29.000 --> 00:03:33.000 maar in de tekenles deed ze dat wel. 00:03:33.000 --> 00:03:35.000 De lerares was gefascineerd en ging naar haar toe… 00:03:35.000 --> 00:03:38.000 en ze vroeg: “Wat teken je?” 00:03:38.000 --> 00:03:41.000 Het meisje antwoordde: “Ik maak een tekening van God.” 00:03:41.000 --> 00:03:44.000 De lerares zei: “Maar niemand weet hoe God eruit ziet.” 00:03:44.000 --> 00:03:51.000 Het meisje antwoordde: “Zometeen wel.” 00:03:51.000 --> 00:03:52.000 (Gelach) NOTE Paragraph 00:03:52.000 --> 00:03:57.000 Toen mijn zoon vier was, in Engeland— 00:03:57.000 --> 00:04:00.000 eigenlijk was hij overal vier, om eerlijk te zijn. (Gelach) 00:04:00.000 --> 00:04:06.000 Om precies te zijn: waar hij ook ging, hij was vier dat jaar. 00:04:06.000 --> 00:04:08.000 Hij zat in het kerst-toneelstuk. 00:04:08.000 --> 00:04:11.000 Herinner je je het verhaal? Nee, het was groots. 00:04:11.000 --> 00:04:14.000 Mel Gibson deed het vervolg. 00:04:14.000 --> 00:04:19.000 Mogelijk dat je het gezien hebt: ‘Nativity II’. James speelde Jozef 00:04:19.000 --> 00:04:22.000 en daar waren we opgewonden over. 00:04:22.000 --> 00:04:24.000 Wij vonden dit een van de belangrijkste rollen. 00:04:24.000 --> 00:04:26.000 We hadden de zaal tjokvol met aanhangers in T-shirts: 00:04:26.000 --> 00:04:29.000 'James Robinson ís Jozef!' (Gelach) 00:04:29.000 --> 00:04:31.000 Hij hoefde niets te zeggen. 00:04:31.000 --> 00:04:34.000 De drie wijzen komen binnen met geschenken 00:04:34.000 --> 00:04:36.000 en brengen goud, wierook en mirre. 00:04:36.000 --> 00:04:38.000 Dit is waar gebeurd. We zaten daar 00:04:38.000 --> 00:04:40.000 en ik denk dat ze gewoon de volgorde kwijt raakten. 00:04:40.000 --> 00:04:42.000 We spraken het jongetje na afloop en zeiden: 00:04:42.000 --> 00:04:44.000 “Was het oké voor jou?” Hij zei: “Ja. Waarom? Was het fout?” 00:04:44.000 --> 00:04:46.000 Ze waren gewoon gewisseld, dat was alles. 00:04:46.000 --> 00:04:47.000 De drie jongens kwamen binnen, 00:04:47.000 --> 00:04:49.000 vierjarigen met theedoeken op hun hoofden, 00:04:49.000 --> 00:04:52.000 en zetten die dozen neer. 00:04:52.000 --> 00:04:54.000 De eerste jongen zei: “Ik breng u goud.” 00:04:54.000 --> 00:04:57.000 De tweede jongen zei: “Ik breng u mirre.” 00:04:57.000 --> 00:05:11.000 De derde jongen zei: “Frank stuurde dit.” (Gelach) NOTE Paragraph 00:05:11.000 --> 00:05:13.000 Wat was er gemeenschappelijk? Kinderen nemen een kans. 00:05:13.000 --> 00:05:16.000 Als ze het niet weten, gaan ze er gewoon voor. 00:05:16.000 --> 00:05:19.000 Heb ik gelijk? Ze zijn niet bang om fouten te maken. 00:05:19.000 --> 00:05:24.000 Ik bedoel niet dat fout zijn hetzelfde is als creatief zijn. 00:05:24.000 --> 00:05:25.000 Wat we weten is dat 00:05:25.000 --> 00:05:28.000 als je niet bereid bent fouten te maken, 00:05:28.000 --> 00:05:31.000 je nooit met iets origineels komt. 00:05:31.000 --> 00:05:34.000 Tegen de tijd dat ze volwassenen zijn, 00:05:34.000 --> 00:05:36.000 hebben de meeste kinderen dat vermogen verloren. 00:05:36.000 --> 00:05:39.000 Ze zijn bang geworden om fouten te maken. 00:05:39.000 --> 00:05:41.000 Zo leiden we onze bedrijven overigens ook. 00:05:41.000 --> 00:05:44.000 Wij stigmatiseren fouten. Nu leiden we 00:05:44.000 --> 00:05:47.000 nationale onderwijssystemen waar 00:05:47.000 --> 00:05:50.000 fouten de ergste dingen zijn die je kunt maken. 00:05:50.000 --> 00:05:53.000 Het resultaat is dat we mensen uit hun creatieve 00:05:53.000 --> 00:05:56.000 vermogen onderwijzen. Picasso zei ooit 00:05:56.000 --> 00:05:59.000 dat alle kinderen als artiest worden geboren. 00:05:59.000 --> 00:06:03.000 De kunst is artiest te blijven als we opgroeien. Ik geloof dit met passie: 00:06:03.000 --> 00:06:05.000 we groeien niet in de creativiteit, 00:06:05.000 --> 00:06:08.000 we groeien eruit. Of liever, we worden eruit onderwezen. 00:06:08.000 --> 00:06:10.000 Waarom is dit? NOTE Paragraph 00:06:10.000 --> 00:06:14.000 Ik woonde in Stratford-on-Avon tot ongeveer vijf jaar geleden. 00:06:14.000 --> 00:06:16.000 In feite verhuisden we van Stratford naar Los Angeles. 00:06:16.000 --> 00:06:20.000 Kun je je voorstellen wat een naadloze overgang dat was? 00:06:20.000 --> 00:06:22.000 (Gelach) 00:06:22.000 --> 00:06:24.000 We woonden in Snitterfield, 00:06:24.000 --> 00:06:26.000 net buiten Stratford, 00:06:26.000 --> 00:06:31.000 waar Shakespeares vader geboren werd. Een nieuwe gedachte kwam in mij op: 00:06:31.000 --> 00:06:33.000 ik dacht er nooit aan dat Shakespeare een vader had. 00:06:33.000 --> 00:06:35.000 Jij wel? We denken nooit aan 00:06:35.000 --> 00:06:37.000 Shakespeare als kind. 00:06:37.000 --> 00:06:40.000 Shakespeare als zevenjarige? Ik heb er nooit over nagedacht. 00:06:40.000 --> 00:06:42.000 zeven op een gegeven moment. Hij zat in 00:06:42.000 --> 00:06:51.000 iemands Engelse les. Hoe vervelend zou dat zijn? 00:06:51.000 --> 00:07:05.000 (Gelach) “Moet beter mijn best doen.” Naar bed gestuurd worden door zijn vader: 00:07:05.000 --> 00:07:08.000 “Ga naar bed, nú", 00:07:08.000 --> 00:07:10.000 Tegen William Shakespeare: "En leg het potlood neer. 00:07:10.000 --> 00:07:18.000 Stop met zo te praten. Het verwart iedereen.” 00:07:18.000 --> 00:07:23.000 (Gelach) NOTE Paragraph 00:07:23.000 --> 00:07:26.000 We verhuisden dus van Stratford naar Los Angeles. 00:07:26.000 --> 00:07:30.000 Ik wil iets zeggen over de overgang. 00:07:30.000 --> 00:07:33.000 Mijn zoon wilde niet meekomen. 00:07:33.000 --> 00:07:36.000 Ik heb twee kinderen. Hij is nu 21, mijn dochter is 16. 00:07:36.000 --> 00:07:38.000 Hij wilde niet naar Los Angeles komen. Hij hield ervan, 00:07:38.000 --> 00:07:43.000 maar hij had een vriendin in Engeland. Ze was de liefde van zijn leven, Sarah. 00:07:43.000 --> 00:07:45.000 Hij kende haar een maand. 00:07:45.000 --> 00:07:48.000 Ze vierden hun relatie al een vierde keer, 00:07:48.000 --> 00:07:52.000 omdat het een lange tijd is als je 16 bent. 00:07:52.000 --> 00:07:54.000 Hij was echt van streek in het vliegtuig 00:07:54.000 --> 00:07:56.000 en hij zei: “Ik zal nooit een ander meisje zoals Sarah vinden.” 00:07:56.000 --> 00:07:58.000 Daar waren we behoorlijk blij mee, eerlijk gezegd, 00:07:58.000 --> 00:08:10.000 (Gelach) …want zij was de belangrijkste reden dat we het land verlieten. 00:08:10.000 --> 00:08:13.000 (Gelach) NOTE Paragraph 00:08:13.000 --> 00:08:16.000 Er valt iets op als je naar Amerika verhuist 00:08:16.000 --> 00:08:18.000 en wanneer je de wereld over reist: 00:08:18.000 --> 00:08:22.000 elk onderwijssysteem op aarde heeft dezelfde hiërarchie van onderwerpen. 00:08:22.000 --> 00:08:24.000 Het maakt niet uit waar je heen gaat. 00:08:24.000 --> 00:08:26.000 Je verwacht het anders, maar dat is het niet. 00:08:26.000 --> 00:08:29.000 Bovenaan staan wiskunde en talen, 00:08:29.000 --> 00:08:31.000 dan de geesteswetenschappen en onderaan staan de kunsten. 00:08:31.000 --> 00:08:33.000 Overal op Aarde. 00:08:33.000 --> 00:08:36.000 In bijna elk systeem 00:08:36.000 --> 00:08:38.000 is er een hiërarchie binnen de kunsten. 00:08:38.000 --> 00:08:40.000 Kunst en muziek krijgen normaal een hogere status op scholen 00:08:40.000 --> 00:08:43.000 dan drama en dans. Er is geen enkel onderwijssysteem op de planeet 00:08:43.000 --> 00:08:45.000 dat elke dag dans leert aan kinderen 00:08:45.000 --> 00:08:48.000 op de manier waarop we ze wiskunde leren. Waarom? 00:08:48.000 --> 00:08:50.000 Waarom niet? Ik denk dat dit nogal belangrijk is. 00:08:50.000 --> 00:08:53.000 Ik denk dat wiskunde heel belangrijk is, maar dat is dans ook. 00:08:53.000 --> 00:08:56.000 Kinderen dansen de hele tijd als ze de kans krijgen. Dat doen we allemaal. 00:08:56.000 --> 00:08:59.000 We hebben allemaal lichamen, nietwaar? Heb ik iets gemist? 00:08:59.000 --> 00:09:03.000 (Gelach) In realiteit 00:09:03.000 --> 00:09:05.000 beginnen we opgroeiende kinderen op te leiden 00:09:05.000 --> 00:09:08.000 van hun middel af omhoog. We richten ons op hun hoofden. 00:09:08.000 --> 00:09:10.000 Lichtjes naar één kant. NOTE Paragraph 00:09:10.000 --> 00:09:14.000 Als je een opleiding zou bezoeken als buitenaards wezen 00:09:14.000 --> 00:09:17.000 en zegt: “Waartoe dient openbare scholing?” 00:09:17.000 --> 00:09:19.000 Als je kijkt naar de resultaten: 00:09:19.000 --> 00:09:21.000 wie is er echt succesvol? 00:09:21.000 --> 00:09:23.000 Wie doet alles wat ze behoren te doen? 00:09:23.000 --> 00:09:26.000 Wie krijgt alle punten? Wie zijn de winnaars? 00:09:26.000 --> 00:09:29.000 De conclusie dat het hele doel van openbare scholing 00:09:29.000 --> 00:09:30.000 over de hele wereld is: 00:09:30.000 --> 00:09:34.000 universitaire professoren produceren. 00:09:34.000 --> 00:09:36.000 Zij komen er als de toppers uit. 00:09:37.000 --> 00:09:40.000 Ik was er ook een, dus… (gelach) 00:09:40.000 --> 00:09:44.000 Ik mag de universitaire professoren, maar 00:09:44.000 --> 00:09:48.000 we dienen ze niet als het hoogste niveau van menselijk bereik te bestempelen. 00:09:48.000 --> 00:09:50.000 Ze zijn gewoon een levensvorm, 00:09:50.000 --> 00:09:52.000 een andere vorm van leven. Ze zijn nogal vreemd 00:09:52.000 --> 00:09:54.000 en dat zeg ik uit genegenheid. 00:09:54.000 --> 00:09:57.000 Er is iets opmerkelijks aan professoren 00:09:57.000 --> 00:10:00.000 niet allemaal, maar typisch: ze leven in hun hoofden. 00:10:00.000 --> 00:10:02.000 Ze leven hierboven en licht naar één kant. 00:10:02.000 --> 00:10:06.000 Ze hebben haast letterlijk, geen lichaam. 00:10:06.000 --> 00:10:08.000 Ze bekijken hun lichaam 00:10:08.000 --> 00:10:17.000 als een manier van transport voor hun hoofden. (Gelach) 00:10:17.000 --> 00:10:24.000 Het is een manier om hun hoofden naar vergaderingen te brengen. 00:10:24.000 --> 00:10:27.000 Als je echt bewijs zoekt van buitenlichamelijke ervaringen, 00:10:27.000 --> 00:10:30.000 ga dan eens naar een plaatselijke conferentie 00:10:30.000 --> 00:10:32.000 van senior academici, 00:10:32.000 --> 00:10:35.000 en bezoek de discotheek op de laatste avond. (Gelach) 00:10:35.000 --> 00:10:39.000 Daar zul je het zien, volwassen mannen en vrouwen 00:10:39.000 --> 00:10:43.000 onbestuurbaar kronkelen, uit de maat, wachtend tot het ophoudt zodat ze naar huis kunnen gaan 00:10:43.000 --> 00:10:47.000 om er een rapport over te schrijven. NOTE Paragraph 00:10:47.000 --> 00:10:53.000 Ons onderwijssysteem is gebaseerd op het idee van academisch vermogen. 00:10:53.000 --> 00:10:56.000 Daar is een reden voor. 00:10:56.000 --> 00:10:58.000 Het hele systeem was uitgevonden— over de hele wereld waren er 00:10:58.000 --> 00:11:00.000 voor de 19e eeuw geen openbare systemen voor onderwijs. 00:11:00.000 --> 00:11:03.000 Ze ontstonden allemaal 00:11:03.000 --> 00:11:04.000 om te voorzien in de behoeften van industrialisatie. 00:11:04.000 --> 00:11:07.000 Dus de hiërarchie is in twee ideeën geworteld. 00:11:07.000 --> 00:11:11.000 Ten eerste dat de meest bruikbare onderwerpen voor werk 00:11:11.000 --> 00:11:13.000 bovenaan staan. Je werd waarschijnlijk vriendelijk weggeleid 00:11:13.000 --> 00:11:15.000 van zaken op school die je leuk vond toen je jong was, 00:11:15.000 --> 00:11:17.000 Je zou toch 00:11:17.000 --> 00:11:20.000 nooit een baan krijgen om dat te doen. Klopt dat? 00:11:20.000 --> 00:11:22.000 Doe geen muziek, je wordt toch geen muzikant; 00:11:22.000 --> 00:11:24.000 doe geen kunst, je wordt toch geen kunstenaar. 00:11:25.000 --> 00:11:29.000 Goedbedoeld advies maar een zware vergissing. De hele wereld 00:11:29.000 --> 00:11:30.000 is verzwolgen in een revolutie. 00:11:30.000 --> 00:11:33.000 Het tweede is academisch vermogen dat nu echt onze kijk 00:11:33.000 --> 00:11:34.000 op intelligentie is komen domineren 00:11:34.000 --> 00:11:37.000 omdat de universiteiten het systeem naar hun beeld hebben ontworpen. 00:11:37.000 --> 00:11:39.000 Als je erover nadenkt, het hele systeem 00:11:39.000 --> 00:11:41.000 van openbaar onderwijs in de wereld is een langdurig proces 00:11:41.000 --> 00:11:43.000 van toegang tot de universiteit. 00:11:43.000 --> 00:11:46.000 Het gevolg is dat veel hoogbegaafde, 00:11:46.000 --> 00:11:48.000 briljante, creatieve mensen denken dat ze dat niet zijn. 00:11:48.000 --> 00:11:50.000 Waar ze goed in waren op school 00:11:50.000 --> 00:11:54.000 werd niet gewaardeerd of zelfs gestigmatiseerd. 00:11:54.000 --> 00:11:56.000 Ik denk dat we het ons niet kunnen veroorloven zo door te gaan. NOTE Paragraph 00:11:56.000 --> 00:11:58.000 In de volgende 30 jaren, volgens UNESCO, 00:11:58.000 --> 00:12:01.000 halen wereldwijd meer mensen hun diploma 00:12:01.000 --> 00:12:03.000 door onderwijs dan sinds het begin van de geschiedenis. 00:12:03.000 --> 00:12:05.000 Meer mensen, en het is de combinatie 00:12:05.000 --> 00:12:07.000 van alle zaken waar we over gesproken hebben— 00:12:07.000 --> 00:12:10.000 technologie en haar transformationeel effect op werk en demografie 00:12:10.000 --> 00:12:12.000 en de enorme bevolkingsexplosie. 00:12:12.000 --> 00:12:15.000 Opeens zijn diploma's niets meer waard. 00:12:15.000 --> 00:12:19.000 Toen ik student was betekende een diploma een baan. 00:12:19.000 --> 00:12:22.000 Als je geen baan had, was dat omdat je er geen wilde. 00:12:22.000 --> 00:12:25.000 Ik wilde er geen, eigenlijk. (Gelach) 00:12:25.000 --> 00:12:30.000 Maar nu gaan jongeren met diploma's vaak 00:12:30.000 --> 00:12:31.000 richting huis om door te gaan met hun videospellen 00:12:31.000 --> 00:12:34.000 omdat je een Master of Arts nodig hebt terwijl de vorige baan een Bachelor of Arts nodig had, 00:12:34.000 --> 00:12:37.000 en nu heb je PhD nodig voor de andere. 00:12:37.000 --> 00:12:39.000 Het is een proces van academische inflatie. 00:12:39.000 --> 00:12:41.000 Het toont aan dat de hele structuur van opleiding 00:12:41.000 --> 00:12:43.000 onder onze voeten verschuift. We dienen onze blik op intelligentie 00:12:43.000 --> 00:12:44.000 radicaal te herzien. NOTE Paragraph 00:12:44.000 --> 00:12:46.000 We weten drie dingen over intelligentie. 00:12:46.000 --> 00:12:49.000 Ten eerste is het divers. We denken op allerlei manieren na over de wereld 00:12:49.000 --> 00:12:51.000 die we ervaren. We denken visueel, 00:12:51.000 --> 00:12:54.000 we denken in geluid, we denken kinesthetisch. 00:12:54.000 --> 00:12:57.000 We denken in abstracte termen, we denken in beweging. 00:12:57.000 --> 00:12:59.000 Ten tweede is intelligentie dynamisch. 00:12:59.000 --> 00:13:02.000 Als je naar de interacties van een menselijk brein kijkt. 00:13:02.000 --> 00:13:05.000 We hoorden gisteren in een aantal presentaties, 00:13:05.000 --> 00:13:07.000 dat intelligentie wonderlijk interactief is. 00:13:07.000 --> 00:13:10.000 Het brein is niet verdeeld in compartimenten. 00:13:10.000 --> 00:13:13.000 In feite komt creativiteit— dat ik definieer als het proces 00:13:13.000 --> 00:13:15.000 van het hebben van originele ideeën met waarde— 00:13:15.000 --> 00:13:18.000 meer wel dan niet door de interactie 00:13:18.000 --> 00:13:21.000 van verschillende gedisciplineerde wijzen van het zien der dingen. NOTE Paragraph 00:13:21.000 --> 00:13:23.000 Het brein is intentioneel. 00:13:23.000 --> 00:13:26.000 Er is een zenuwbundel die de twee helften van het brein verbindt: 00:13:26.000 --> 00:13:28.000 het corpus callosum. Bij vrouwen is die dikker. 00:13:28.000 --> 00:13:30.000 Dat lijkt wel zo te zijn 00:13:30.000 --> 00:13:34.000 omdat vrouwen beter zijn in meerdere dingen tegelijk doen. 00:13:34.000 --> 00:13:36.000 Dat klopt toch? 00:13:36.000 --> 00:13:39.000 Er is een hele bak onderzoek, maar ik ken het vanuit mijn eigen leven. 00:13:39.000 --> 00:13:41.000 Als mijn vrouw een maaltijd bereidt thuis— 00:13:41.000 --> 00:13:45.000 en dat is niet zo vaak, gelukkig. (Gelach) 00:13:45.000 --> 00:13:48.000 Ze is goed in sommige dingen— 00:13:48.000 --> 00:13:50.000 maar als ze kookt 00:13:50.000 --> 00:13:52.000 dan telefoneert ze met mensen, 00:13:52.000 --> 00:13:55.000 ze praat met de kinderen, schildert het plafond 00:13:55.000 --> 00:13:58.000 en ze doet openhartchirurgie. 00:13:58.000 --> 00:14:01.000 Als ik kook, is de deur dicht, de kinderen naar buiten, 00:14:01.000 --> 00:14:04.000 de telefoon van de haak en als ze binnenkomt, stoort mij dat. 00:14:04.000 --> 00:14:17.000 ik zeg: “Terry, alsjeblieft, ik probeer hier een ei te bakken. Laat me even.” (Gelach) 00:14:17.000 --> 00:14:19.000 Je kent toch wel die oude filosofische uitspraak: 00:14:19.000 --> 00:14:22.000 als er in het woud een boom valt en niemand hoort het, 00:14:22.000 --> 00:14:25.000 is het dan gebeurd? Herinner je je die oude kastanje nog? 00:14:25.000 --> 00:14:28.000 Ik zag laatst een geweldige T-shirt waarop stond: 'Als een man zijn mening zegt 00:14:28.000 --> 00:14:31.000 in een woud en geen vrouw hoort hem, 00:14:31.000 --> 00:14:40.000 heeft hij dan nog steeds ongelijk?' (Gelach) NOTE Paragraph 00:14:40.000 --> 00:14:42.000 Het derde over intelligentie is: 00:14:43.000 --> 00:14:45.000 het is onderscheidend. Op dit moment ben ik bezig met een nieuw boek 00:14:45.000 --> 00:14:47.000 'Epiphany', gebaseerd op een serie 00:14:47.000 --> 00:14:49.000 interviews met mensen over hoe zij hun talent ontdekten. 00:14:49.000 --> 00:14:51.000 Dat fascineert mij: hoe zij dat ontdekt hebben. 00:14:51.000 --> 00:14:54.000 De aanleiding was een gesprek dat ik 00:14:54.000 --> 00:14:56.000 met een schitterende vrouw had. De meeste mensen hebben waarschijnlijk 00:14:56.000 --> 00:14:58.000 nooit van haar gehoord. Ze heet Gillian Lynne. 00:14:58.000 --> 00:15:00.000 Kennen jullie haar? Sommigen wel. Ze is choreografe 00:15:00.000 --> 00:15:02.000 en iedereen kent haar werk. 00:15:02.000 --> 00:15:04.000 Ze deed 'Cats' en 'Phantom of the Opera'. 00:15:04.000 --> 00:15:08.000 Ze is fantastisch. Ik zat in het bestuur van de Royal Ballet in Engeland, 00:15:08.000 --> 00:15:10.000 zoals je kan zien. (Gelach) 00:15:10.000 --> 00:15:12.000 Gillian en ik lunchten samen op een dag en ik zei: 00:15:12.000 --> 00:15:14.000 “Gillian, hoe word je een danser?” Ze antwoordde -- 00:15:14.000 --> 00:15:16.000 en dat was interessant: op school 00:15:16.000 --> 00:15:19.000 was ze echt wanhopig. De school - het was in de jaren 1930 - 00:15:19.000 --> 00:15:21.000 schreef een brief aan haar ouders: “We denken dat 00:15:21.000 --> 00:15:23.000 Gillian een leerstoornis heeft.” Ze kon zich niet concentreren. 00:15:23.000 --> 00:15:25.000 Ze zat te friemelen. Nu zouden ze zeggen 00:15:25.000 --> 00:15:29.000 dat ze ADHD had. Maar dat was in de jaren 30, 00:15:29.000 --> 00:15:32.000 ADHD was nog niet uitgevonden. 00:15:32.000 --> 00:15:35.000 Het was nog geen beschikbare stoornis. (Gelach) 00:15:35.000 --> 00:15:39.000 Mensen wisten nog niet dat ze daaraan konden lijden. NOTE Paragraph 00:15:39.000 --> 00:15:43.000 Ze ging naar een specialist in een kamer met eiken panelen. 00:15:43.000 --> 00:15:46.000 Ze was daar met haar moeder 00:15:46.000 --> 00:15:49.000 en ze werd op de laatste stoel gezet. 00:15:49.000 --> 00:15:51.000 Ze zat 20 minuten op haar handen terwijl 00:15:51.000 --> 00:15:53.000 deze man tegen haar moeder sprak over alle 00:15:53.000 --> 00:15:57.000 problemen die Gillian op school had: 00:15:57.000 --> 00:15:59.000 ze stoorde anderen, 00:15:59.000 --> 00:16:01.000 haar huiswerk was altijd te laat af, enzovoort, 00:16:01.000 --> 00:16:04.000 Dit is een meisje van acht! De dokter liep naar 00:16:04.000 --> 00:16:06.000 Gillian, ging naast haar zitten en zei: “Gillian, 00:16:06.000 --> 00:16:08.000 ik heb geluisterd naar alle dingen die je moeder 00:16:08.000 --> 00:16:10.000 me heeft verteld en ik moet haar even alleen spreken.” 00:16:10.000 --> 00:16:13.000 Hij zei: “Wacht hier maar even, we komen zo terug.” 00:16:13.000 --> 00:16:15.000 Ze vertrokken en lieten haar achter. 00:16:15.000 --> 00:16:17.000 Maar voordat ze de kamer verlieten, zette hij de radio aan 00:16:17.000 --> 00:16:19.000 die op zijn bureau stond. Toen ze uit 00:16:19.000 --> 00:16:21.000 de kamer liepen, zei hij tegen haar moeder: 00:16:21.000 --> 00:16:24.000 "Blijf maar staan en observeer haar.” Zodra ze de kamer uit waren 00:16:24.000 --> 00:16:28.000 stond ze op en bewoog mee met de muziek. 00:16:28.000 --> 00:16:30.000 Ze bleven een paar minuten kijken 00:16:30.000 --> 00:16:33.000 en hij draaide zich naar de moeder en zei: 00:16:33.000 --> 00:16:37.000 “Mevrouw Lynne, Gillian is niet ziek, ze is een danseres. 00:16:37.000 --> 00:16:39.000 Neem haar mee naar een dansschool.” NOTE Paragraph 00:16:39.000 --> 00:16:41.000 Ik zei: “Wat is er gebeurd?” 00:16:41.000 --> 00:16:44.000 Ze zei: “Ze deed het. Ik kan je niet vertellen hoe prachtig dat was. 00:16:44.000 --> 00:16:46.000 We liepen in een kamer en die zat vol met 00:16:46.000 --> 00:16:49.000 mensen zoals ik. Mensen die niet stil konden zitten. 00:16:49.000 --> 00:16:52.000 Mensen die moesten bewegen om te denken.” 00:16:52.000 --> 00:16:54.000 Ze deden aan ballet, tapdansen en jazz, 00:16:54.000 --> 00:16:56.000 ze deden modern, ze deden hedendaags. 00:16:56.000 --> 00:16:59.000 Uiteindelijk deed ze auditie voor de Royal Ballet School, 00:16:59.000 --> 00:17:01.000 ze ging solo en had een schitterende carrière 00:17:01.000 --> 00:17:03.000 bij het Royal Ballet. Uiteindelijk slaagde ze 00:17:03.000 --> 00:17:05.000 voor de Royal Ballet School en 00:17:05.000 --> 00:17:08.000 richtte haar eigen bedrijf op, de Gillian Lynne Dance Company, 00:17:08.000 --> 00:17:11.000 met Andrew Lloyd Webber. Ze is verantwoordelijk voor 00:17:11.000 --> 00:17:13.000 enkele van de meest succesvolle muziektheater- 00:17:13.000 --> 00:17:18.000 producties in de geschiedenis. Ze gaf aan miljoenen mensen plezier 00:17:18.000 --> 00:17:21.000 en ze is een multimiljonaire. Iemand anders 00:17:21.000 --> 00:17:25.000 had haar wellicht medicatie gegeven en haar verteld om rustig aan te doen. 00:17:25.000 --> 00:17:27.000 (Applaus) NOTE Paragraph 00:17:27.000 --> 00:17:30.000 Ik denk dat het hierop neerkomt: 00:17:30.000 --> 00:17:32.000 Al Gore sprak gisteravond 00:17:32.000 --> 00:17:35.000 over ecologie en de revolutie veroorzaakt door Rachel Carson. 00:17:35.000 --> 00:17:39.000 Onze enige hoop voor de toekomst 00:17:39.000 --> 00:17:42.000 is de adoptie van een nieuwe opvatting van menselijke ecologie. 00:17:42.000 --> 00:17:46.000 Eén waarbij we starten met een nieuwe opvatting 00:17:46.000 --> 00:17:48.000 van de rijkdom van menselijk vermogen. 00:17:48.000 --> 00:17:52.000 Ons opleidingssysteem heeft onze geesten zo ondermijnd dat we 00:17:52.000 --> 00:17:54.000 roofbouw plegen op de aarde voor een bepaalde grondstof. 00:17:54.000 --> 00:17:57.000 Het komt ons niet ten goede In de toekomst. 00:17:57.000 --> 00:18:00.000 We dienen de fundamentele beginselen opnieuw te overwegen 00:18:00.000 --> 00:18:02.000 op basis waarvan we onze kinderen opleiden. 00:18:02.000 --> 00:18:06.000 Een prachtige uitspraak van Jonas Salki: “Als alle insecten 00:18:06.000 --> 00:18:09.000 zouden verdwijnen van de Aarde, 00:18:09.000 --> 00:18:12.000 dan eindigt al het leven op Aarde binnen 50 jaar. 00:18:12.000 --> 00:18:15.000 Als alle menselijke wezens verdwijnen van de Aarde, 00:18:15.000 --> 00:18:19.000 dan floreren alle levensvormen binnen 50 jaar.” 00:18:19.000 --> 00:18:21.000 Hij heeft gelijk. NOTE Paragraph 00:18:21.000 --> 00:18:24.000 TED viert het geschenk van de menselijke verbeelding. 00:18:24.000 --> 00:18:28.000 We moeten ervoor zorgen dat we wijs met dit geschenk omgaan 00:18:28.000 --> 00:18:31.000 en dat we sommige van de scenario's voorkomen, 00:18:31.000 --> 00:18:34.000 scenario's waar we het over gehad hebben. De enige manier 00:18:35.000 --> 00:18:38.000 waarop we dat kunnen doen is door onze creatieve vermogens te zien 00:18:38.000 --> 00:18:40.000 als de rijkdom die ze zijn, en onze 00:18:40.000 --> 00:18:43.000 kinderen zien als de hoop die ze zijn. Onze taak 00:18:43.000 --> 00:18:46.000 is om hun hele wezen te onderwijzen zodat ze deze toekomst aankunnen. 00:18:46.000 --> 00:18:49.000 Wij zien deze toekomst misschien niet, 00:18:49.000 --> 00:18:52.000 maar zij wel. Het is onze plicht om hen te helpen 00:18:52.000 --> 00:18:54.000 er iets van te maken. Heel veel dank.