WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:07.000
Bo día. Como estades? Está sendo estupendo, verdade?

00:00:07.000 --> 00:00:11.000
Impresionoume moitísimo todo isto.

00:00:11.000 --> 00:00:15.000
De feito, vou marchar. (Sorrisos)

00:00:15.000 --> 00:00:19.000
Houbo tres temas, verdade?

00:00:19.000 --> 00:00:23.000
repetíndose ao longo da conferencia, que son relevantes

00:00:23.000 --> 00:00:25.000
para o que que quero dicir.

00:00:25.000 --> 00:00:29.000
Un é a proba extraordinaria da creatividade humana

00:00:29.000 --> 00:00:32.000
en todas as presentacións que tivemos

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
e en toda a xente que está aquí. Simplemente a variedade

00:00:35.000 --> 00:00:38.000
e a amplitude da mesma. O segundo é que

00:00:38.000 --> 00:00:41.000
isto nos sitúa nun lugar no que non temos a menor idea do que vai acontecer,

00:00:41.000 --> 00:00:43.000
en termos do futuro. Nin idea

00:00:43.000 --> 00:00:45.000
sobre como isto vai evoluir.

NOTE Paragraph

00:00:45.000 --> 00:00:48.000
A min interésame a educación --

00:00:48.000 --> 00:00:51.000
de feito, o que noto é que todo o mundo está interesado na educación.

00:00:51.000 --> 00:00:53.000
Non credes? Penso que isto é moi interesante.

00:00:53.000 --> 00:00:56.000
Se estás nunha cea dunha festa, e dis

00:00:56.000 --> 00:00:59.000
que traballas na educación --

00:00:59.000 --> 00:01:06.000
realmente, non estás moito en festas, francamente, se traballas na educación.

00:01:06.000 --> 00:01:09.000
(Sorrisos) Non vos convidan.

00:01:09.000 --> 00:01:14.000
E nunca voltades a ser convidados, curiosamente. Non o entendo.

00:01:14.000 --> 00:01:16.000
Mais se estivérades e lle dixérades a alguén,

00:01:16.000 --> 00:01:18.000
é dicir, eles preguntan, "A que te adicas?"

00:01:18.000 --> 00:01:20.000
e respondes que traballas na educación,

00:01:20.000 --> 00:01:24.000
podes ver o sangue escapar da súa cara. Están pensando:

00:01:24.000 --> 00:01:30.000
"Meu deus,", xa sabedes, "Por que eu? A única noite que saio en toda a semana." (Sorrisos)

00:01:30.000 --> 00:01:32.000
Mais se preguntas sobre a súa educación,

00:01:32.000 --> 00:01:34.000
arrincónanche contra a parede. Porque é unha desas cousas

00:01:34.000 --> 00:01:37.000
que a xente leva no máis fondo, estou no certo?

00:01:37.000 --> 00:01:40.000
Como a relixión, o diñeiro e outras cousas.

00:01:40.000 --> 00:01:44.000
Teño moito interese na educación, e penso que todos o temos.

00:01:44.000 --> 00:01:46.000
Temos un enorme interese persoal nela,

00:01:46.000 --> 00:01:49.000
en parte porque é a educación o que se supón que

00:01:49.000 --> 00:01:52.000
nos levará nese futuro que non podemos comprender.

00:01:52.000 --> 00:01:55.000
Se o pensades, os nenos que comezan a escola este ano

00:01:55.000 --> 00:02:01.000
retiraranse no 2065. Ninguén ten nin idea -

00:02:01.000 --> 00:02:04.000
a pesar de todo o coñecemento que leva desfilado nos últimos catro días -

00:02:04.000 --> 00:02:06.000
de como vai ser o mundo

00:02:06.000 --> 00:02:08.000
dentro de cinco anos. E a pesar diso suponse

00:02:08.000 --> 00:02:11.000
que estamos educándoos para iso. Así que o impredecíbel, penso,

00:02:11.000 --> 00:02:13.000
é extraordinario.

NOTE Paragraph

00:02:13.000 --> 00:02:15.000
E a terceira parte disto é que

00:02:15.000 --> 00:02:20.000
todos estivemos dacordo, a pesar de todo, sobre

00:02:20.000 --> 00:02:23.000
as capacidades realmente extraordinarias que teñen os nenos -

00:02:23.000 --> 00:02:25.000
as súas capacidades para a innovación. Quero dicir, Sirena a pasada noite foi unha marabilla,

00:02:25.000 --> 00:02:28.000
non si? Simplemente ver o que ela pode facer.

00:02:28.000 --> 00:02:33.000
E ela é excepcional, pero eu penso que non o é, por dicilo dalgún xeito,

00:02:33.000 --> 00:02:36.000
non é excepcional entre todos os nenos.

00:02:36.000 --> 00:02:39.000
O que tedes aí é unha persoa de dedicación extraordinaria

00:02:39.000 --> 00:02:41.000
que atopou un talento. E a miña teoría é,

00:02:41.000 --> 00:02:43.000
que todos os nenos teñen talentos fantásticos.

00:02:43.000 --> 00:02:45.000
E dilapidámolos, sen piedade.

00:02:45.000 --> 00:02:48.000
Así que quero falar sobre educación e

00:02:48.000 --> 00:02:51.000
quero falar sobre creatividade. A miña teoría é que

00:02:51.000 --> 00:02:54.000
a creatividade é tan importante na educación como a alfabetización,

00:02:54.000 --> 00:02:58.000
e deberíamos darlle o mesmo status.

00:02:58.000 --> 00:03:06.000
(Aplausos) Grazas. Iso era todo, por certo.

00:03:06.000 --> 00:03:10.000
Moitas grazas. (Sorrisos) Ben, quedan 15 minutos.

00:03:10.000 --> 00:03:17.000
Ben, eu nacín... non. (Sorrisos)

NOTE Paragraph

00:03:17.000 --> 00:03:21.000
Escoitei unha gran historia recentemente -- encántame contala --

00:03:21.000 --> 00:03:25.000
dunha nena pequena que estaba nunha lección de debuxo. Tiña seis anos

00:03:25.000 --> 00:03:27.000
e estaba ao fondo, debuxando,

00:03:27.000 --> 00:03:29.000
e a mestra díxo que esta neniña case nunca

00:03:29.000 --> 00:03:33.000
atendía, e nesta clase de debuxo fíxoo.

00:03:33.000 --> 00:03:35.000
A mestra estaba fascinada e achegouse a ela

00:03:35.000 --> 00:03:38.000
e dixo, "Que estás a debuxar?"

00:03:38.000 --> 00:03:41.000
E a nena dixo, "Estou debuxando unha imaxe de Deus."

00:03:41.000 --> 00:03:44.000
E a mestra dixo, "Pero ninguén sabe como é Deus."

00:03:44.000 --> 00:03:51.000
E a nena dixo, "Saberán nun minuto."

00:03:51.000 --> 00:03:52.000
(Sorrisos)

NOTE Paragraph

00:03:52.000 --> 00:03:57.000
Cando o meu fillo tiña catro anos en Inglaterra --

00:03:57.000 --> 00:04:00.000
de feito tiña catro en todas partes, a verdade. (Sorrisos)

00:04:00.000 --> 00:04:06.000
Se somos estrictos sobre o tema, onde queira que fomos, tiña catro aquel ano.

00:04:06.000 --> 00:04:08.000
Estaba na representación da Natividade.

00:04:08.000 --> 00:04:11.000
Lembrades a historia? Non, foi famosa.

00:04:11.000 --> 00:04:14.000
Foi unha historia famosa. Mel Gibson fixo a secuela.

00:04:14.000 --> 00:04:19.000
Quizais a vísedes: "Natividade II". Pero a James tocoulle a parte de Xosé,

00:04:19.000 --> 00:04:22.000
polo que estábamos encantados.

00:04:22.000 --> 00:04:24.000
Consideramos que era un dos papeis principais.

00:04:24.000 --> 00:04:26.000
Tíñamos todo o lugar cheo de axentes con camisetas:

00:04:26.000 --> 00:04:29.000
"James Robinson É Xosé!" (Sorrisos)

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
El non tivo que falar, pero sabedes o momento

00:04:31.000 --> 00:04:34.000
no que os tres reis magos chegan. Chegan cos agasallos,

00:04:34.000 --> 00:04:36.000
traen ouro, incenso e mirra.

00:04:36.000 --> 00:04:38.000
Isto aconteceu realmente. Estabamos sentados aló

00:04:38.000 --> 00:04:40.000
e penso que se enganaron,

00:04:40.000 --> 00:04:42.000
porque falamos co neniño despois e dixemos,

00:04:42.000 --> 00:04:44.000
"Está todo correcto?" E dixo, "Si, por que? Que estivo mal?"

00:04:44.000 --> 00:04:46.000
Simplemente confundíranse, iso foi todo.

00:04:46.000 --> 00:04:47.000
De calquera xeito, os nenos entraron --

00:04:47.000 --> 00:04:49.000
nenos de catro anos con panos de cociña nas súas cabezas --

00:04:49.000 --> 00:04:52.000
e pousaron as caixas no chan,

00:04:52.000 --> 00:04:54.000
e o primeiro neno dixo, "Traio ouro."

00:04:54.000 --> 00:04:57.000
E o segundo neno dixo, "Traio mirra."

00:04:57.000 --> 00:05:11.000
E o terceiro neno dixo, "Frank manda isto." (Sorrisos) (en inglés rima con incenso)

NOTE Paragraph

00:05:11.000 --> 00:05:13.000
O que estas cousas teñen en común é que os nenos van probar sorte.

00:05:13.000 --> 00:05:16.000
Se non saben, tentarano igual.

00:05:16.000 --> 00:05:19.000
Non estou no certo? Non teñen medo de estar equivocados.

00:05:19.000 --> 00:05:24.000
Agora ben, non estou a dicir que estar equivocado sexa a mesma cousa que ser creativo.

00:05:24.000 --> 00:05:25.000
O que sabemos é,

00:05:25.000 --> 00:05:28.000
que se non estás preparado para equivocarte,

00:05:28.000 --> 00:05:31.000
nunca proporás nada orixinal.

00:05:31.000 --> 00:05:34.000
Se non estás preparado para estar equivocado. E en canto chegan a ser adultos,

00:05:34.000 --> 00:05:36.000
a maior parte dos nenos perden esa capacidade.

00:05:36.000 --> 00:05:39.000
Pasaron a ter medo a equivocarse.

00:05:39.000 --> 00:05:41.000
E diriximos as empresas así, por certo.

00:05:41.000 --> 00:05:44.000
Estigmatizamos os erros. E temos agora

00:05:44.000 --> 00:05:47.000
sistemas nacionais de educación onde

00:05:47.000 --> 00:05:50.000
os erros son a peor cousa que se pode facer.

00:05:50.000 --> 00:05:53.000
E o resultado é que estamos a educar á xente para que perda

00:05:53.000 --> 00:05:56.000
as súas capacidades creativas. Picasso dixo isto unha vez.

00:05:56.000 --> 00:05:59.000
Dixo que todos os nenos nacen artistas.

00:05:59.000 --> 00:06:03.000
O problema é seguir sendo artista ao medrar. Creo nisto apaixoadamente,

00:06:03.000 --> 00:06:05.000
que non medramos na creatividade,

00:06:05.000 --> 00:06:08.000
medramos perdéndoa. Ou mellor dito, somos educados para perdela.

00:06:08.000 --> 00:06:10.000
E por que acontece isto?

NOTE Paragraph

00:06:10.000 --> 00:06:14.000
Vivín en Stratford-on-Avon ata fai cinco anos.

00:06:14.000 --> 00:06:16.000
De feito, mudámonos de Stratford a Los Ángeles.

00:06:16.000 --> 00:06:20.000
Así que vos podedes imaxinar que transición máis doada foi.

00:06:20.000 --> 00:06:22.000
(Sorrisos) De feito,

00:06:22.000 --> 00:06:24.000
vivimos nun lugar chamado Snitterfield,

00:06:24.000 --> 00:06:26.000
xusto ao sair de Stratford, que é onde

00:06:26.000 --> 00:06:31.000
o pai de Shakespeare naceu. Acábavos de invadir un novo pensamento? A min pasoume.

00:06:31.000 --> 00:06:33.000
Nunca se pensa que Shakespeare tivese un pai, verdade?

00:06:33.000 --> 00:06:35.000
Verdade? Porque nunca se pensa que

00:06:35.000 --> 00:06:37.000
Shakespeare fose un neno, verdade?

00:06:37.000 --> 00:06:40.000
Shakespeare con sete anos? Nunca pensei niso. Quero dicir, tivo

00:06:40.000 --> 00:06:42.000
sete anos nalgún momento. Estivo na

00:06:42.000 --> 00:06:51.000
clase de inglés dalquén, non? Como de molesto sería iso?

00:06:51.000 --> 00:07:05.000
(Sorrisos) "Precisa mellorar." Cando o seu pai o manda a durmir, por exemplo,

00:07:05.000 --> 00:07:08.000
a Shakespeare, "Vai á cama, agora,"

00:07:08.000 --> 00:07:10.000
a William Shakespeare, "e deixa o lapiz apoiado.

00:07:10.000 --> 00:07:18.000
E deixa de falar así. Está confundindo a todo o mundo."

00:07:18.000 --> 00:07:23.000
(Sorrisos)

NOTE Paragraph

00:07:23.000 --> 00:07:26.000
En calquera caso, movímonos de Stratford a Los Ángeles

00:07:26.000 --> 00:07:30.000
e só quero dicir unhas palabras sobre a transición, de feito.

00:07:30.000 --> 00:07:33.000
O meu fillo non quería vir.

00:07:33.000 --> 00:07:36.000
Teño dous fillos. El ten 21 agora; a miña filla 16.

00:07:36.000 --> 00:07:38.000
El non quería vir a Los Ángeles. Encantáballe,

00:07:38.000 --> 00:07:43.000
pero tiña unha noiva en Inglaterra. O amor da súa vida, Sarah.

00:07:43.000 --> 00:07:45.000
Coñecíaa dende facía un mes.

00:07:45.000 --> 00:07:48.000
Tede en conta, que tiveran xa o seu cuarto aniversario,

00:07:48.000 --> 00:07:52.000
porque é moito tempo cando tes 16.

00:07:52.000 --> 00:07:54.000
En calquera caso, estaba moi enfadado no avión,

00:07:54.000 --> 00:07:56.000
e dixo, "Nunca atoparei outra rapaza como Sarah."

00:07:56.000 --> 00:07:58.000
E estábamos encantados con iso, francamente,

00:07:58.000 --> 00:08:10.000
porque ela era a principal razón pola que estabamos a deixar o país.

00:08:10.000 --> 00:08:13.000
(Sorrisos)

NOTE Paragraph

00:08:13.000 --> 00:08:16.000
Mais algo sorpréndeche cando te trasladas a América

00:08:16.000 --> 00:08:18.000
e cando viaxas polo mundo:

00:08:18.000 --> 00:08:22.000
Todo sistema educativo na terra ten a mesma xerarquía de contidos.

00:08:22.000 --> 00:08:24.000
Todos. Independentemente de a onde vaias.

00:08:24.000 --> 00:08:26.000
Un pensaría que sería diferente, pero non o é.

00:08:26.000 --> 00:08:29.000
No cumio están as matemáticas e as linguas,

00:08:29.000 --> 00:08:31.000
despois veñen as humanidades, e abaixo de todo as artes.

00:08:31.000 --> 00:08:33.000
En calquera lugar da terra.

00:08:33.000 --> 00:08:36.000
E en case calquera sistema tamén,

00:08:36.000 --> 00:08:38.000
existe unha xerarquía dentro das artes.

00:08:38.000 --> 00:08:40.000
Arte e música teñen normalmente un estatus superior nas escolas

00:08:40.000 --> 00:08:43.000
que drama ou baile. Non existe un sistema educativo no planeta

00:08:43.000 --> 00:08:45.000
que ensine baile todos os días aos nenos

00:08:45.000 --> 00:08:48.000
do xeito que o facemos cosas matemáticas. Por que?

00:08:48.000 --> 00:08:50.000
Porque non? Penso que é bastante importante.

00:08:50.000 --> 00:08:53.000
Penso que as matemáticas son moi importantes, pero tamén o é o baile.

00:08:53.000 --> 00:08:56.000
Os nenos bailan todo o tempo se se lles deixa, todos facémolo.

00:08:56.000 --> 00:08:59.000
Todos temos corpos, non? Perdínme unha reunión?

00:08:59.000 --> 00:09:03.000
(Sorrisos) Sinceramente, o que ocorre é,

00:09:03.000 --> 00:09:05.000
que cando os nenos medran, comezamos a educalos

00:09:05.000 --> 00:09:08.000
progresivamente da cintura para arriba. E entón enfocámonos nas súas cabezas.

00:09:08.000 --> 00:09:10.000
E un pouco cara a un lado.

NOTE Paragraph

00:09:10.000 --> 00:09:14.000
Se estivésedes visitando a educación, como un extraterrestre,

00:09:14.000 --> 00:09:17.000
e dixérades "Para que é, a educación pública?"

00:09:17.000 --> 00:09:19.000
Penso que teríades que concluir -- se mirades o resultado,

00:09:19.000 --> 00:09:21.000
a quen realmente triunfa nisto,

00:09:21.000 --> 00:09:23.000
quenes fan todo o que deberían,

00:09:23.000 --> 00:09:26.000
quenes levan todos os puntos, os que son os triunfadores --

00:09:26.000 --> 00:09:29.000
penso que teríades que concluir que o propósito da educación pública

00:09:29.000 --> 00:09:30.000
en todo o mundo

00:09:30.000 --> 00:09:34.000
é producir profesores universitarios. Verdade?

00:09:34.000 --> 00:09:36.000
Son as persoas que chegan ao cumio.

00:09:37.000 --> 00:09:40.000
E eu soía ser un, nin máis nin menos. (Sorrisos)

00:09:40.000 --> 00:09:44.000
E gústanme os profesores universitarios, pero sabedes,

00:09:44.000 --> 00:09:48.000
non deberíamos consideralos a cota máis alta dos logros da humanidade.

00:09:48.000 --> 00:09:50.000
Son simplemente un xeito de vida,

00:09:50.000 --> 00:09:52.000
outro xeito de vida. Pero son bastante curiosos,

00:09:52.000 --> 00:09:54.000
e digo isto con afecto cara a eles.

00:09:54.000 --> 00:09:57.000
Hai algo curioso nos profesores, na miña experiencia --

00:09:57.000 --> 00:10:00.000
non todos eles, mais típicamente -- viven nas súas cabezas.

00:10:00.000 --> 00:10:02.000
Viven aí enriba, e lixeiramente cara a un lado.

00:10:02.000 --> 00:10:06.000
Son incorpóreos, sabedes, dun xeito bastante literal.

00:10:06.000 --> 00:10:08.000
Consideran o seu corpo

00:10:08.000 --> 00:10:17.000
un medio de transporte para as súas cabezas, non credes?

00:10:17.000 --> 00:10:24.000
(Sorrisos) É un medio para levar ás súas cabezas a reunións.

00:10:24.000 --> 00:10:27.000
Se queredes proba real de experiencias extracorpóreas,

00:10:27.000 --> 00:10:30.000
por certo, ide a unha conferencia con aloxamento

00:10:30.000 --> 00:10:32.000
de académicos senior,

00:10:32.000 --> 00:10:35.000
e pasade pola discoteca na última noite.

00:10:35.000 --> 00:10:39.000
(Sorrisos) E alí o veredes -- homes e mulleres maduros

00:10:39.000 --> 00:10:43.000
retorcéndose incontrolábelmente, fora de ritmo,

00:10:43.000 --> 00:10:47.000
esperando a que remate para poder ir á casa e escreber un artigo sobre iso.

NOTE Paragraph

00:10:47.000 --> 00:10:53.000
O noso sistema educativo está baseado na idea da aptitude académica.

00:10:53.000 --> 00:10:56.000
E hai unha razón.

00:10:56.000 --> 00:10:58.000
Todo o sistema foi inventado -- en todo o mundo, non había

00:10:58.000 --> 00:11:00.000
sistemas de educación públicos, realmente, antes do século XIX.

00:11:00.000 --> 00:11:03.000
Todos nacen

00:11:03.000 --> 00:11:04.000
para satisfacer as necesidades do industrialismo.

00:11:04.000 --> 00:11:07.000
De xeito que a xerarquía está enraizada en dúas ideas.

00:11:07.000 --> 00:11:11.000
Primeiro, que as asignaturas máis útiles para o traballo

00:11:11.000 --> 00:11:13.000
están no cumio. Así que seguramente mantivéronvos alonxados benévolamente

00:11:13.000 --> 00:11:15.000
de cousas na escola cando erades nenos, cousas que vos gustaban,

00:11:15.000 --> 00:11:17.000
coa xustificación de que

00:11:17.000 --> 00:11:20.000
nunca teríades un traballo facendo iso. É así?

00:11:20.000 --> 00:11:22.000
Non fagas música, non vas ser un músico;

00:11:22.000 --> 00:11:24.000
non fagas arte, non vas ser un artista.

00:11:25.000 --> 00:11:29.000
Consello benigno -- mais profundamente equivocado. O mundo enteiro

00:11:29.000 --> 00:11:30.000
está sumido nunha revolución.

00:11:30.000 --> 00:11:33.000
E o segundo é a aptitude académica, que ten chegado a dominar

00:11:33.000 --> 00:11:34.000
a nosa visión da intelixencia,

00:11:34.000 --> 00:11:37.000
porque as universidades deseñaron o sistema á súa imaxe.

00:11:37.000 --> 00:11:39.000
Se o pensades, todo o sistema

00:11:39.000 --> 00:11:41.000
de educación pública en todo o mundo é un alongado proceso

00:11:41.000 --> 00:11:43.000
de entrada na universidade.

00:11:43.000 --> 00:11:46.000
E a consecuencia é que moitas persoas con talento,

00:11:46.000 --> 00:11:48.000
brillantes e creativas, pensan que non o son,

00:11:48.000 --> 00:11:50.000
porque a cousa na que destacaban na escola

00:11:50.000 --> 00:11:54.000
non se valoraba, ou estaba estigmatizada.

00:11:54.000 --> 00:11:56.000
E penso que non nos podemos permitir ir por ese camiño.

NOTE Paragraph

00:11:56.000 --> 00:11:58.000
Nos próximos 30 anos, según a UNESCO,

00:11:58.000 --> 00:12:01.000
vaise graduar máis xente no mundo

00:12:01.000 --> 00:12:03.000
no sistema educativo da que o fixo dende o comezo da historia.

00:12:03.000 --> 00:12:05.000
Máis xente, e é a combinación

00:12:05.000 --> 00:12:07.000
de todas as cousas das que falamos --

00:12:07.000 --> 00:12:10.000
a tecnoloxía e o seu efecto transformador no traballo, e a demografía

00:12:10.000 --> 00:12:12.000
e a enorme explosión da poboación.

00:12:12.000 --> 00:12:15.000
De súpeto, os títulos non serven para nada. Non é certo?

00:12:15.000 --> 00:12:19.000
Cando era un estudante, se tiñas un título, tiñas un traballo.

00:12:19.000 --> 00:12:22.000
Se non tiñas un traballo era porque non o querías.

00:12:22.000 --> 00:12:25.000
E eu, non o quería, francamente. (Sorrisos)

00:12:25.000 --> 00:12:30.000
Mais agora os rapaces con títulos moitas veces

00:12:30.000 --> 00:12:31.000
vanse á casa para seguir a xogar cos videoxogos,

00:12:31.000 --> 00:12:34.000
porque precisas unha licenciatura onde o traballo anterior precisaba unha diplomatura,

00:12:34.000 --> 00:12:37.000
e agora precisas un doutoramento para o outro.

00:12:37.000 --> 00:12:39.000
É un proceso de inflación académica.

00:12:39.000 --> 00:12:41.000
E indica que toda a estructura educativa

00:12:41.000 --> 00:12:43.000
está mudando diante do noso nariz. Temos que repensar radicalmente

00:12:43.000 --> 00:12:44.000
a nosa visión da inteligencia.

NOTE Paragraph

00:12:44.000 --> 00:12:46.000
Sabemos tres cousas sobre a intelixencia.

00:12:46.000 --> 00:12:49.000
Unha, que é diversa. Pensamos sobre o mundo de todos os xeitos

00:12:49.000 --> 00:12:51.000
en que o experimentamos. Pensamos visualmente,

00:12:51.000 --> 00:12:54.000
pensamos en sóns, pensamos kinestésicamente.

00:12:54.000 --> 00:12:57.000
Pensamos en termos abstractos, pensamos en movemento.

00:12:57.000 --> 00:12:59.000
Segunda, que a intelixencia é dinámica.

00:12:59.000 --> 00:13:02.000
Se miramos as interacións do cerebro humano, tal e como escoitamos

00:13:02.000 --> 00:13:05.000
onte en varias presentacións,

00:13:05.000 --> 00:13:07.000
a intelixencia é marabillosamente interactiva.

00:13:07.000 --> 00:13:10.000
O cerebro non está dividido en compartimentos.

00:13:10.000 --> 00:13:13.000
De feito, a creatividade -- que eu defino como o proceso

00:13:13.000 --> 00:13:15.000
de ter ideas orixinais que teñen valor --

00:13:15.000 --> 00:13:18.000
a maior parte do tempo maniféstase pola interacción

00:13:18.000 --> 00:13:21.000
de diferentes xeitos disciplinarios de ver as cousas.

NOTE Paragraph

00:13:21.000 --> 00:13:23.000
O cerebro é intencionadamente -- por certo,

00:13:23.000 --> 00:13:26.000
hai un conxunto de nervios que unen as dúas metades do cerebro

00:13:26.000 --> 00:13:28.000
chamados corpus callosum. É máis groso nas mulleres.

00:13:28.000 --> 00:13:30.000
Continuando o que dixo Helen onte, penso

00:13:30.000 --> 00:13:34.000
que isto é probablemente polo que as mulleres son mellores na multi-tarefa.

00:13:34.000 --> 00:13:36.000
Porque o sodes, non?

00:13:36.000 --> 00:13:39.000
Hai unha morea de investigación, pero eu seino pola miña vida persoal.

00:13:39.000 --> 00:13:41.000
Se a miña muller está cociñando na casa --

00:13:41.000 --> 00:13:45.000
que non é moi de cotío, por sorte. (Sorrisos)

00:13:45.000 --> 00:13:48.000
Pero xa sabedes, ela está facendo -- non, ela é boa nalgunhas cousas --

00:13:48.000 --> 00:13:50.000
pero se está cociñando, sabedes,

00:13:50.000 --> 00:13:52.000
está tratanco con xente no teléfono,

00:13:52.000 --> 00:13:55.000
está falándolles aos nenos, está pintando o teito,

00:13:55.000 --> 00:13:58.000
está facendo ciruxía a corazón aberto aquí.

00:13:58.000 --> 00:14:01.000
Se eu estou a cociñar, a porta está pechada, os nenos están fora,

00:14:01.000 --> 00:14:04.000
o teléfono está colgado, se ela ven eu enfádome.

00:14:04.000 --> 00:14:17.000
Digo, "Terry, por favor, estou tentando fritir un ovo aquí. Dame un respiro." (Sorrisos)

00:14:17.000 --> 00:14:19.000
De feito, sabedes esa cousa filosófica,

00:14:19.000 --> 00:14:22.000
de que se unha árbore cae no bosque e ninguén a escoita,

00:14:22.000 --> 00:14:25.000
pasou? Lembrades ese vella historia?

00:14:25.000 --> 00:14:28.000
Vin unha camiseta estupenda recentemente que dicía, "Se un home di o que pensa

00:14:28.000 --> 00:14:31.000
nun bosque, e ningunha muller o escoita,

00:14:31.000 --> 00:14:40.000
está igualmente equivocado?" (Sorrisos)

NOTE Paragraph

00:14:40.000 --> 00:14:42.000
E a terceira cousa sobre a intelixencia é,

00:14:43.000 --> 00:14:45.000
é única. Estou a escreber un novo libro agora

00:14:45.000 --> 00:14:47.000
chamado "Epifanía," que está baseado nunha serie de

00:14:47.000 --> 00:14:49.000
entrevistas con xente sobre como descubriron

00:14:49.000 --> 00:14:51.000
o seu talento. Estou fascinado por como a xente chegou aí.

00:14:51.000 --> 00:14:54.000
Está realmente provocado por unha conversa que tiven

00:14:54.000 --> 00:14:56.000
cunha muller marabillosa da que se cadra a maioría da xente

00:14:56.000 --> 00:14:58.000
nunca escoitou falar, chamada Gillian Lynne,

00:14:58.000 --> 00:15:00.000
escoitáchedes falar dela? Algúns si. É coreógrafa

00:15:00.000 --> 00:15:02.000
e todo o mundo coñece o seu traballo.

00:15:02.000 --> 00:15:04.000
Fixo "Cats," e "A pantasma da ópera."

00:15:04.000 --> 00:15:08.000
É marabillosa. Eu soía estar no consello do Royal Ballet, en Inglaterra,

00:15:08.000 --> 00:15:10.000
como podedes ver.

00:15:10.000 --> 00:15:12.000
De calquera xeito, Gillian e eu almorzamos un día e dixen,

00:15:12.000 --> 00:15:14.000
"Gillian, como chegaches a ser unha bailarina?" E ela dixo

00:15:14.000 --> 00:15:16.000
que era interesante, que cando estaba na escola,

00:15:16.000 --> 00:15:19.000
estaba desesperada. E a escola, nos anos 30,

00:15:19.000 --> 00:15:21.000
escrebeu aos seus pais dicindo, "Pensamos

00:15:21.000 --> 00:15:23.000
que Gillian ten trastornos de aprendizaxe." Non se podía concentrar,

00:15:23.000 --> 00:15:25.000
estaba inqueda. Penso que agora dirían

00:15:25.000 --> 00:15:29.000
que ela tiña déficit de atención (ADHD). Non credes? Pero eran os anos 30,

00:15:29.000 --> 00:15:32.000
e o ADHD non se inventara ainda.

00:15:32.000 --> 00:15:35.000
Non era unha enfermidade disponíbel. (Sorrisos)

00:15:35.000 --> 00:15:39.000
A xente non sabía que podían ter iso.

NOTE Paragraph

00:15:39.000 --> 00:15:43.000
De calquera xeito, ela foi ver este especialista. Entón, un cuarto revestido de carballo,

00:15:43.000 --> 00:15:46.000
e ela estaba aló coa súa nai,

00:15:46.000 --> 00:15:49.000
guiárona para que se sentara nunha cadeira ao final,

00:15:49.000 --> 00:15:51.000
e sentouse sobre as súas máns durante 20 minutos mentres

00:15:51.000 --> 00:15:53.000
este home falaba coa súa nai sobre todos

00:15:53.000 --> 00:15:57.000
os problemas que Gillian estaba a ter na escola. E ao final de todo --

00:15:57.000 --> 00:15:59.000
porque ela estaba a molestar á xente,

00:15:59.000 --> 00:16:01.000
os seus deberes sempre os facía tarde, etcétera,

00:16:01.000 --> 00:16:04.000
pequena de 8 anos -- e ao final, o doctor foi e sentouse

00:16:04.000 --> 00:16:06.000
ao lado de Gillian e dixo, "Gillian,

00:16:06.000 --> 00:16:08.000
escoitei todas estas cousas que a túa nai

00:16:08.000 --> 00:16:10.000
me contou, e preciso falar con ela en privado."

00:16:10.000 --> 00:16:13.000
Dixo, "Espera aquí, voltaremos, non tardaremos moito."

00:16:13.000 --> 00:16:15.000
e fóronse e deixárona.

00:16:15.000 --> 00:16:17.000
Pero ao sair do cuarto, encendeu a radio

00:16:17.000 --> 00:16:19.000
que estaba apoiada na súa mesa. E candosairon

00:16:19.000 --> 00:16:21.000
do cuarto, díxolle á súa nai,

00:16:21.000 --> 00:16:24.000
"Simplemente queda de pé e míraa." E ao minuto de que eles sairan,

00:16:24.000 --> 00:16:28.000
dixo, ela estaba de pé, movéndose coa música.

00:16:28.000 --> 00:16:30.000
E miraron por uns minutos

00:16:30.000 --> 00:16:33.000
e el xirou cara á súa nai e dixo,

00:16:33.000 --> 00:16:37.000
"Señora Lynne, Gillian non está enferma, é unha bailarina.

00:16:37.000 --> 00:16:39.000
Lévea a unha escola de baile."

NOTE Paragraph

00:16:39.000 --> 00:16:41.000
E eu dixen, "E que aconteceu?"

00:16:41.000 --> 00:16:44.000
E ela dixo, "Fíxoo. E non che podo dicir o marabilloso que era.

00:16:44.000 --> 00:16:46.000
Entramos naquel cuarto e estaba cheo de

00:16:46.000 --> 00:16:49.000
xente coma min. Persoas que non podían quedarse quedas.

00:16:49.000 --> 00:16:52.000
Persoas que se tiñan que mover para pensar." Que tiñan que moverse para pensar.

00:16:52.000 --> 00:16:54.000
Fixeron ballet, fixeron claqué, fixeron jazz,

00:16:54.000 --> 00:16:56.000
fixeron baile moderno, fixeron contemporáneo.

00:16:56.000 --> 00:16:59.000
Ela probou finalmente para a Royal Ballet School,

00:16:59.000 --> 00:17:01.000
convertiuse nunha solista, tivo unha carreira marabillosa

00:17:01.000 --> 00:17:03.000
no Royal Ballet. Finalmente licenciouse

00:17:03.000 --> 00:17:05.000
da Royal Ballet School,

00:17:05.000 --> 00:17:08.000
formou a súa propia compañía -- a Gillian Lynne Dance Company --

00:17:08.000 --> 00:17:11.000
coñeceu a Andrew Lloyd Weber. E é responsable de

00:17:11.000 --> 00:17:13.000
algunha das produccións de teatro musical

00:17:13.000 --> 00:17:18.000
máis exitosas da historia, deu placer a millóns,

00:17:18.000 --> 00:17:21.000
e é multimillonaria. Outro

00:17:21.000 --> 00:17:25.000
teríaa medicado e teríalle dito

00:17:25.000 --> 00:17:27.000
que se calmase.

NOTE Paragraph

00:17:27.000 --> 00:17:30.000
Agora ben, eu penso... (Aplausos) O que se pode concluir é isto:

00:17:30.000 --> 00:17:32.000
Al Gore falou a outra noite

00:17:32.000 --> 00:17:35.000
sobre ecoloxía, e a revolución que fora iniciada por Rachel Carson.

00:17:35.000 --> 00:17:39.000
Penso que a nosa única esperanza para o futuro

00:17:39.000 --> 00:17:42.000
é adoptar unha nova concepción de ecoloxía humana,

00:17:42.000 --> 00:17:46.000
unha na que podamos comezar a reconstituir a nosa concepción

00:17:46.000 --> 00:17:48.000
da riqueza da capacidade humana.

00:17:48.000 --> 00:17:52.000
O noso sistema educativo explotou as nosas mentes do xeito

00:17:52.000 --> 00:17:54.000
no que nós explotamos a terra: na busca dun producto concreto.

00:17:54.000 --> 00:17:57.000
E para o futuro, non nos servirá.

00:17:57.000 --> 00:18:00.000
Temos que repensar os principios fundamentais

00:18:00.000 --> 00:18:02.000
nos que estamos a educar aos nosos nenos. Había

00:18:02.000 --> 00:18:06.000
unha marabillosa cita de Jonas Salk, que dixo, "Se todos os insectos

00:18:06.000 --> 00:18:09.000
desapareceran da terra,

00:18:09.000 --> 00:18:12.000
en 50 anos a vida na Terra desaparecería.

00:18:12.000 --> 00:18:15.000
Se todos os seres humanos desapareceran da terra,

00:18:15.000 --> 00:18:19.000
en 50 anos todo tipo de formas de vida florecerían.

00:18:19.000 --> 00:18:21.000
E ten razón.

NOTE Paragraph

00:18:21.000 --> 00:18:24.000
O que TED celebra é o don da imaxinación humana.

00:18:24.000 --> 00:18:28.000
Temos que ter coidado agora de usar ese don

00:18:28.000 --> 00:18:31.000
con sabiduría, e de impedir algúns escenarios

00:18:31.000 --> 00:18:34.000
escenarios dos que falamos. E o único xeito

00:18:35.000 --> 00:18:38.000
de facer isto é ver as nosas capacidades creativas

00:18:38.000 --> 00:18:40.000
polo ricas que son, e ver

00:18:40.000 --> 00:18:43.000
aos nosos fillos pola esperanza que representan. E a nosa tarefa

00:18:43.000 --> 00:18:46.000
é educar o seu completo ser, para que podan afrontar este futuro.

00:18:46.000 --> 00:18:49.000
Por certo -- se cadra nós non veremos este futuro,

00:18:49.000 --> 00:18:52.000
pero eles verano. E o noso traballo é axudarlles

00:18:52.000 --> 00:18:54.000
a obter proveito del. Moitas grazas.