1
00:00:00,000 --> 00:00:07,000
Bo día. Como estades? Está sendo estupendo, verdade?

2
00:00:07,000 --> 00:00:11,000
Impresionoume moitísimo todo isto.

3
00:00:11,000 --> 00:00:15,000
De feito, vou marchar. (Sorrisos)

4
00:00:15,000 --> 00:00:19,000
Houbo tres temas, verdade?

5
00:00:19,000 --> 00:00:23,000
repetíndose ao longo da conferencia, que son relevantes

6
00:00:23,000 --> 00:00:25,000
para o que que quero dicir.

7
00:00:25,000 --> 00:00:29,000
Un é a proba extraordinaria da creatividade humana

8
00:00:29,000 --> 00:00:32,000
en todas as presentacións que tivemos

9
00:00:32,000 --> 00:00:35,000
e en toda a xente que está aquí. Simplemente a variedade

10
00:00:35,000 --> 00:00:38,000
e a amplitude da mesma. O segundo é que

11
00:00:38,000 --> 00:00:41,000
isto nos sitúa nun lugar no que non temos a menor idea do que vai acontecer,

12
00:00:41,000 --> 00:00:43,000
en termos do futuro. Nin idea

13
00:00:43,000 --> 00:00:45,000
sobre como isto vai evoluir.

14
00:00:45,000 --> 00:00:48,000
A min interésame a educación --

15
00:00:48,000 --> 00:00:51,000
de feito, o que noto é que todo o mundo está interesado na educación.

16
00:00:51,000 --> 00:00:53,000
Non credes? Penso que isto é moi interesante.

17
00:00:53,000 --> 00:00:56,000
Se estás nunha cea dunha festa, e dis

18
00:00:56,000 --> 00:00:59,000
que traballas na educación --

19
00:00:59,000 --> 00:01:06,000
realmente, non estás moito en festas, francamente, se traballas na educación.

20
00:01:06,000 --> 00:01:09,000
(Sorrisos) Non vos convidan.

21
00:01:09,000 --> 00:01:14,000
E nunca voltades a ser convidados, curiosamente. Non o entendo.

22
00:01:14,000 --> 00:01:16,000
Mais se estivérades e lle dixérades a alguén,

23
00:01:16,000 --> 00:01:18,000
é dicir, eles preguntan, "A que te adicas?"

24
00:01:18,000 --> 00:01:20,000
e respondes que traballas na educación,

25
00:01:20,000 --> 00:01:24,000
podes ver o sangue escapar da súa cara. Están pensando:

26
00:01:24,000 --> 00:01:30,000
"Meu deus,", xa sabedes, "Por que eu? A única noite que saio en toda a semana." (Sorrisos)

27
00:01:30,000 --> 00:01:32,000
Mais se preguntas sobre a súa educación,

28
00:01:32,000 --> 00:01:34,000
arrincónanche contra a parede. Porque é unha desas cousas

29
00:01:34,000 --> 00:01:37,000
que a xente leva no máis fondo, estou no certo?

30
00:01:37,000 --> 00:01:40,000
Como a relixión, o diñeiro e outras cousas.

31
00:01:40,000 --> 00:01:44,000
Teño moito interese na educación, e penso que todos o temos.

32
00:01:44,000 --> 00:01:46,000
Temos un enorme interese persoal nela,

33
00:01:46,000 --> 00:01:49,000
en parte porque é a educación o que se supón que

34
00:01:49,000 --> 00:01:52,000
nos levará nese futuro que non podemos comprender.

35
00:01:52,000 --> 00:01:55,000
Se o pensades, os nenos que comezan a escola este ano

36
00:01:55,000 --> 00:02:01,000
retiraranse no 2065. Ninguén ten nin idea -

37
00:02:01,000 --> 00:02:04,000
a pesar de todo o coñecemento que leva desfilado nos últimos catro días -

38
00:02:04,000 --> 00:02:06,000
de como vai ser o mundo

39
00:02:06,000 --> 00:02:08,000
dentro de cinco anos. E a pesar diso suponse

40
00:02:08,000 --> 00:02:11,000
que estamos educándoos para iso. Así que o impredecíbel, penso,

41
00:02:11,000 --> 00:02:13,000
é extraordinario.

42
00:02:13,000 --> 00:02:15,000
E a terceira parte disto é que

43
00:02:15,000 --> 00:02:20,000
todos estivemos dacordo, a pesar de todo, sobre

44
00:02:20,000 --> 00:02:23,000
as capacidades realmente extraordinarias que teñen os nenos -

45
00:02:23,000 --> 00:02:25,000
as súas capacidades para a innovación. Quero dicir, Sirena a pasada noite foi unha marabilla,

46
00:02:25,000 --> 00:02:28,000
non si? Simplemente ver o que ela pode facer.

47
00:02:28,000 --> 00:02:33,000
E ela é excepcional, pero eu penso que non o é, por dicilo dalgún xeito,

48
00:02:33,000 --> 00:02:36,000
non é excepcional entre todos os nenos.

49
00:02:36,000 --> 00:02:39,000
O que tedes aí é unha persoa de dedicación extraordinaria

50
00:02:39,000 --> 00:02:41,000
que atopou un talento. E a miña teoría é,

51
00:02:41,000 --> 00:02:43,000
que todos os nenos teñen talentos fantásticos.

52
00:02:43,000 --> 00:02:45,000
E dilapidámolos, sen piedade.

53
00:02:45,000 --> 00:02:48,000
Así que quero falar sobre educación e

54
00:02:48,000 --> 00:02:51,000
quero falar sobre creatividade. A miña teoría é que

55
00:02:51,000 --> 00:02:54,000
a creatividade é tan importante na educación como a alfabetización,

56
00:02:54,000 --> 00:02:58,000
e deberíamos darlle o mesmo status.

57
00:02:58,000 --> 00:03:06,000
(Aplausos) Grazas. Iso era todo, por certo.

58
00:03:06,000 --> 00:03:10,000
Moitas grazas. (Sorrisos) Ben, quedan 15 minutos.

59
00:03:10,000 --> 00:03:17,000
Ben, eu nacín... non. (Sorrisos)

60
00:03:17,000 --> 00:03:21,000
Escoitei unha gran historia recentemente -- encántame contala --

61
00:03:21,000 --> 00:03:25,000
dunha nena pequena que estaba nunha lección de debuxo. Tiña seis anos

62
00:03:25,000 --> 00:03:27,000
e estaba ao fondo, debuxando,

63
00:03:27,000 --> 00:03:29,000
e a mestra díxo que esta neniña case nunca

64
00:03:29,000 --> 00:03:33,000
atendía, e nesta clase de debuxo fíxoo.

65
00:03:33,000 --> 00:03:35,000
A mestra estaba fascinada e achegouse a ela

66
00:03:35,000 --> 00:03:38,000
e dixo, "Que estás a debuxar?"

67
00:03:38,000 --> 00:03:41,000
E a nena dixo, "Estou debuxando unha imaxe de Deus."

68
00:03:41,000 --> 00:03:44,000
E a mestra dixo, "Pero ninguén sabe como é Deus."

69
00:03:44,000 --> 00:03:51,000
E a nena dixo, "Saberán nun minuto."

70
00:03:51,000 --> 00:03:52,000
(Sorrisos)

71
00:03:52,000 --> 00:03:57,000
Cando o meu fillo tiña catro anos en Inglaterra --

72
00:03:57,000 --> 00:04:00,000
de feito tiña catro en todas partes, a verdade. (Sorrisos)

73
00:04:00,000 --> 00:04:06,000
Se somos estrictos sobre o tema, onde queira que fomos, tiña catro aquel ano.

74
00:04:06,000 --> 00:04:08,000
Estaba na representación da Natividade.

75
00:04:08,000 --> 00:04:11,000
Lembrades a historia? Non, foi famosa.

76
00:04:11,000 --> 00:04:14,000
Foi unha historia famosa. Mel Gibson fixo a secuela.

77
00:04:14,000 --> 00:04:19,000
Quizais a vísedes: "Natividade II". Pero a James tocoulle a parte de Xosé,

78
00:04:19,000 --> 00:04:22,000
polo que estábamos encantados.

79
00:04:22,000 --> 00:04:24,000
Consideramos que era un dos papeis principais.

80
00:04:24,000 --> 00:04:26,000
Tíñamos todo o lugar cheo de axentes con camisetas:

81
00:04:26,000 --> 00:04:29,000
"James Robinson É Xosé!" (Sorrisos)

82
00:04:29,000 --> 00:04:31,000
El non tivo que falar, pero sabedes o momento

83
00:04:31,000 --> 00:04:34,000
no que os tres reis magos chegan. Chegan cos agasallos,

84
00:04:34,000 --> 00:04:36,000
traen ouro, incenso e mirra.

85
00:04:36,000 --> 00:04:38,000
Isto aconteceu realmente. Estabamos sentados aló

86
00:04:38,000 --> 00:04:40,000
e penso que se enganaron,

87
00:04:40,000 --> 00:04:42,000
porque falamos co neniño despois e dixemos,

88
00:04:42,000 --> 00:04:44,000
"Está todo correcto?" E dixo, "Si, por que? Que estivo mal?"

89
00:04:44,000 --> 00:04:46,000
Simplemente confundíranse, iso foi todo.

90
00:04:46,000 --> 00:04:47,000
De calquera xeito, os nenos entraron --

91
00:04:47,000 --> 00:04:49,000
nenos de catro anos con panos de cociña nas súas cabezas --

92
00:04:49,000 --> 00:04:52,000
e pousaron as caixas no chan,

93
00:04:52,000 --> 00:04:54,000
e o primeiro neno dixo, "Traio ouro."

94
00:04:54,000 --> 00:04:57,000
E o segundo neno dixo, "Traio mirra."

95
00:04:57,000 --> 00:05:11,000
E o terceiro neno dixo, "Frank manda isto." (Sorrisos) (en inglés rima con incenso)

96
00:05:11,000 --> 00:05:13,000
O que estas cousas teñen en común é que os nenos van probar sorte.

97
00:05:13,000 --> 00:05:16,000
Se non saben, tentarano igual.

98
00:05:16,000 --> 00:05:19,000
Non estou no certo? Non teñen medo de estar equivocados.

99
00:05:19,000 --> 00:05:24,000
Agora ben, non estou a dicir que estar equivocado sexa a mesma cousa que ser creativo.

100
00:05:24,000 --> 00:05:25,000
O que sabemos é,

101
00:05:25,000 --> 00:05:28,000
que se non estás preparado para equivocarte,

102
00:05:28,000 --> 00:05:31,000
nunca proporás nada orixinal.

103
00:05:31,000 --> 00:05:34,000
Se non estás preparado para estar equivocado. E en canto chegan a ser adultos,

104
00:05:34,000 --> 00:05:36,000
a maior parte dos nenos perden esa capacidade.

105
00:05:36,000 --> 00:05:39,000
Pasaron a ter medo a equivocarse.

106
00:05:39,000 --> 00:05:41,000
E diriximos as empresas así, por certo.

107
00:05:41,000 --> 00:05:44,000
Estigmatizamos os erros. E temos agora

108
00:05:44,000 --> 00:05:47,000
sistemas nacionais de educación onde

109
00:05:47,000 --> 00:05:50,000
os erros son a peor cousa que se pode facer.

110
00:05:50,000 --> 00:05:53,000
E o resultado é que estamos a educar á xente para que perda

111
00:05:53,000 --> 00:05:56,000
as súas capacidades creativas. Picasso dixo isto unha vez.

112
00:05:56,000 --> 00:05:59,000
Dixo que todos os nenos nacen artistas.

113
00:05:59,000 --> 00:06:03,000
O problema é seguir sendo artista ao medrar. Creo nisto apaixoadamente,

114
00:06:03,000 --> 00:06:05,000
que non medramos na creatividade,

115
00:06:05,000 --> 00:06:08,000
medramos perdéndoa. Ou mellor dito, somos educados para perdela.

116
00:06:08,000 --> 00:06:10,000
E por que acontece isto?

117
00:06:10,000 --> 00:06:14,000
Vivín en Stratford-on-Avon ata fai cinco anos.

118
00:06:14,000 --> 00:06:16,000
De feito, mudámonos de Stratford a Los Ángeles.

119
00:06:16,000 --> 00:06:20,000
Así que vos podedes imaxinar que transición máis doada foi.

120
00:06:20,000 --> 00:06:22,000
(Sorrisos) De feito,

121
00:06:22,000 --> 00:06:24,000
vivimos nun lugar chamado Snitterfield,

122
00:06:24,000 --> 00:06:26,000
xusto ao sair de Stratford, que é onde

123
00:06:26,000 --> 00:06:31,000
o pai de Shakespeare naceu. Acábavos de invadir un novo pensamento? A min pasoume.

124
00:06:31,000 --> 00:06:33,000
Nunca se pensa que Shakespeare tivese un pai, verdade?

125
00:06:33,000 --> 00:06:35,000
Verdade? Porque nunca se pensa que

126
00:06:35,000 --> 00:06:37,000
Shakespeare fose un neno, verdade?

127
00:06:37,000 --> 00:06:40,000
Shakespeare con sete anos? Nunca pensei niso. Quero dicir, tivo

128
00:06:40,000 --> 00:06:42,000
sete anos nalgún momento. Estivo na

129
00:06:42,000 --> 00:06:51,000
clase de inglés dalquén, non? Como de molesto sería iso?

130
00:06:51,000 --> 00:07:05,000
(Sorrisos) "Precisa mellorar." Cando o seu pai o manda a durmir, por exemplo,

131
00:07:05,000 --> 00:07:08,000
a Shakespeare, "Vai á cama, agora,"

132
00:07:08,000 --> 00:07:10,000
a William Shakespeare, "e deixa o lapiz apoiado.

133
00:07:10,000 --> 00:07:18,000
E deixa de falar así. Está confundindo a todo o mundo."

134
00:07:18,000 --> 00:07:23,000
(Sorrisos)

135
00:07:23,000 --> 00:07:26,000
En calquera caso, movímonos de Stratford a Los Ángeles

136
00:07:26,000 --> 00:07:30,000
e só quero dicir unhas palabras sobre a transición, de feito.

137
00:07:30,000 --> 00:07:33,000
O meu fillo non quería vir.

138
00:07:33,000 --> 00:07:36,000
Teño dous fillos. El ten 21 agora; a miña filla 16.

139
00:07:36,000 --> 00:07:38,000
El non quería vir a Los Ángeles. Encantáballe,

140
00:07:38,000 --> 00:07:43,000
pero tiña unha noiva en Inglaterra. O amor da súa vida, Sarah.

141
00:07:43,000 --> 00:07:45,000
Coñecíaa dende facía un mes.

142
00:07:45,000 --> 00:07:48,000
Tede en conta, que tiveran xa o seu cuarto aniversario,

143
00:07:48,000 --> 00:07:52,000
porque é moito tempo cando tes 16.

144
00:07:52,000 --> 00:07:54,000
En calquera caso, estaba moi enfadado no avión,

145
00:07:54,000 --> 00:07:56,000
e dixo, "Nunca atoparei outra rapaza como Sarah."

146
00:07:56,000 --> 00:07:58,000
E estábamos encantados con iso, francamente,

147
00:07:58,000 --> 00:08:10,000
porque ela era a principal razón pola que estabamos a deixar o país.

148
00:08:10,000 --> 00:08:13,000
(Sorrisos)

149
00:08:13,000 --> 00:08:16,000
Mais algo sorpréndeche cando te trasladas a América

150
00:08:16,000 --> 00:08:18,000
e cando viaxas polo mundo:

151
00:08:18,000 --> 00:08:22,000
Todo sistema educativo na terra ten a mesma xerarquía de contidos.

152
00:08:22,000 --> 00:08:24,000
Todos. Independentemente de a onde vaias.

153
00:08:24,000 --> 00:08:26,000
Un pensaría que sería diferente, pero non o é.

154
00:08:26,000 --> 00:08:29,000
No cumio están as matemáticas e as linguas,

155
00:08:29,000 --> 00:08:31,000
despois veñen as humanidades, e abaixo de todo as artes.

156
00:08:31,000 --> 00:08:33,000
En calquera lugar da terra.

157
00:08:33,000 --> 00:08:36,000
E en case calquera sistema tamén,

158
00:08:36,000 --> 00:08:38,000
existe unha xerarquía dentro das artes.

159
00:08:38,000 --> 00:08:40,000
Arte e música teñen normalmente un estatus superior nas escolas

160
00:08:40,000 --> 00:08:43,000
que drama ou baile. Non existe un sistema educativo no planeta

161
00:08:43,000 --> 00:08:45,000
que ensine baile todos os días aos nenos

162
00:08:45,000 --> 00:08:48,000
do xeito que o facemos cosas matemáticas. Por que?

163
00:08:48,000 --> 00:08:50,000
Porque non? Penso que é bastante importante.

164
00:08:50,000 --> 00:08:53,000
Penso que as matemáticas son moi importantes, pero tamén o é o baile.

165
00:08:53,000 --> 00:08:56,000
Os nenos bailan todo o tempo se se lles deixa, todos facémolo.

166
00:08:56,000 --> 00:08:59,000
Todos temos corpos, non? Perdínme unha reunión?

167
00:08:59,000 --> 00:09:03,000
(Sorrisos) Sinceramente, o que ocorre é,

168
00:09:03,000 --> 00:09:05,000
que cando os nenos medran, comezamos a educalos

169
00:09:05,000 --> 00:09:08,000
progresivamente da cintura para arriba. E entón enfocámonos nas súas cabezas.

170
00:09:08,000 --> 00:09:10,000
E un pouco cara a un lado.

171
00:09:10,000 --> 00:09:14,000
Se estivésedes visitando a educación, como un extraterrestre,

172
00:09:14,000 --> 00:09:17,000
e dixérades "Para que é, a educación pública?"

173
00:09:17,000 --> 00:09:19,000
Penso que teríades que concluir -- se mirades o resultado,

174
00:09:19,000 --> 00:09:21,000
a quen realmente triunfa nisto,

175
00:09:21,000 --> 00:09:23,000
quenes fan todo o que deberían,

176
00:09:23,000 --> 00:09:26,000
quenes levan todos os puntos, os que son os triunfadores --

177
00:09:26,000 --> 00:09:29,000
penso que teríades que concluir que o propósito da educación pública

178
00:09:29,000 --> 00:09:30,000
en todo o mundo

179
00:09:30,000 --> 00:09:34,000
é producir profesores universitarios. Verdade?

180
00:09:34,000 --> 00:09:36,000
Son as persoas que chegan ao cumio.

181
00:09:37,000 --> 00:09:40,000
E eu soía ser un, nin máis nin menos. (Sorrisos)

182
00:09:40,000 --> 00:09:44,000
E gústanme os profesores universitarios, pero sabedes,

183
00:09:44,000 --> 00:09:48,000
non deberíamos consideralos a cota máis alta dos logros da humanidade.

184
00:09:48,000 --> 00:09:50,000
Son simplemente un xeito de vida,

185
00:09:50,000 --> 00:09:52,000
outro xeito de vida. Pero son bastante curiosos,

186
00:09:52,000 --> 00:09:54,000
e digo isto con afecto cara a eles.

187
00:09:54,000 --> 00:09:57,000
Hai algo curioso nos profesores, na miña experiencia --

188
00:09:57,000 --> 00:10:00,000
non todos eles, mais típicamente -- viven nas súas cabezas.

189
00:10:00,000 --> 00:10:02,000
Viven aí enriba, e lixeiramente cara a un lado.

190
00:10:02,000 --> 00:10:06,000
Son incorpóreos, sabedes, dun xeito bastante literal.

191
00:10:06,000 --> 00:10:08,000
Consideran o seu corpo

192
00:10:08,000 --> 00:10:17,000
un medio de transporte para as súas cabezas, non credes?

193
00:10:17,000 --> 00:10:24,000
(Sorrisos) É un medio para levar ás súas cabezas a reunións.

194
00:10:24,000 --> 00:10:27,000
Se queredes proba real de experiencias extracorpóreas,

195
00:10:27,000 --> 00:10:30,000
por certo, ide a unha conferencia con aloxamento

196
00:10:30,000 --> 00:10:32,000
de académicos senior,

197
00:10:32,000 --> 00:10:35,000
e pasade pola discoteca na última noite.

198
00:10:35,000 --> 00:10:39,000
(Sorrisos) E alí o veredes -- homes e mulleres maduros

199
00:10:39,000 --> 00:10:43,000
retorcéndose incontrolábelmente, fora de ritmo,

200
00:10:43,000 --> 00:10:47,000
esperando a que remate para poder ir á casa e escreber un artigo sobre iso.

201
00:10:47,000 --> 00:10:53,000
O noso sistema educativo está baseado na idea da aptitude académica.

202
00:10:53,000 --> 00:10:56,000
E hai unha razón.

203
00:10:56,000 --> 00:10:58,000
Todo o sistema foi inventado -- en todo o mundo, non había

204
00:10:58,000 --> 00:11:00,000
sistemas de educación públicos, realmente, antes do século XIX.

205
00:11:00,000 --> 00:11:03,000
Todos nacen

206
00:11:03,000 --> 00:11:04,000
para satisfacer as necesidades do industrialismo.

207
00:11:04,000 --> 00:11:07,000
De xeito que a xerarquía está enraizada en dúas ideas.

208
00:11:07,000 --> 00:11:11,000
Primeiro, que as asignaturas máis útiles para o traballo

209
00:11:11,000 --> 00:11:13,000
están no cumio. Así que seguramente mantivéronvos alonxados benévolamente

210
00:11:13,000 --> 00:11:15,000
de cousas na escola cando erades nenos, cousas que vos gustaban,

211
00:11:15,000 --> 00:11:17,000
coa xustificación de que

212
00:11:17,000 --> 00:11:20,000
nunca teríades un traballo facendo iso. É así?

213
00:11:20,000 --> 00:11:22,000
Non fagas música, non vas ser un músico;

214
00:11:22,000 --> 00:11:24,000
non fagas arte, non vas ser un artista.

215
00:11:25,000 --> 00:11:29,000
Consello benigno -- mais profundamente equivocado. O mundo enteiro

216
00:11:29,000 --> 00:11:30,000
está sumido nunha revolución.

217
00:11:30,000 --> 00:11:33,000
E o segundo é a aptitude académica, que ten chegado a dominar

218
00:11:33,000 --> 00:11:34,000
a nosa visión da intelixencia,

219
00:11:34,000 --> 00:11:37,000
porque as universidades deseñaron o sistema á súa imaxe.

220
00:11:37,000 --> 00:11:39,000
Se o pensades, todo o sistema

221
00:11:39,000 --> 00:11:41,000
de educación pública en todo o mundo é un alongado proceso

222
00:11:41,000 --> 00:11:43,000
de entrada na universidade.

223
00:11:43,000 --> 00:11:46,000
E a consecuencia é que moitas persoas con talento,

224
00:11:46,000 --> 00:11:48,000
brillantes e creativas, pensan que non o son,

225
00:11:48,000 --> 00:11:50,000
porque a cousa na que destacaban na escola

226
00:11:50,000 --> 00:11:54,000
non se valoraba, ou estaba estigmatizada.

227
00:11:54,000 --> 00:11:56,000
E penso que non nos podemos permitir ir por ese camiño.

228
00:11:56,000 --> 00:11:58,000
Nos próximos 30 anos, según a UNESCO,

229
00:11:58,000 --> 00:12:01,000
vaise graduar máis xente no mundo

230
00:12:01,000 --> 00:12:03,000
no sistema educativo da que o fixo dende o comezo da historia.

231
00:12:03,000 --> 00:12:05,000
Máis xente, e é a combinación

232
00:12:05,000 --> 00:12:07,000
de todas as cousas das que falamos --

233
00:12:07,000 --> 00:12:10,000
a tecnoloxía e o seu efecto transformador no traballo, e a demografía

234
00:12:10,000 --> 00:12:12,000
e a enorme explosión da poboación.

235
00:12:12,000 --> 00:12:15,000
De súpeto, os títulos non serven para nada. Non é certo?

236
00:12:15,000 --> 00:12:19,000
Cando era un estudante, se tiñas un título, tiñas un traballo.

237
00:12:19,000 --> 00:12:22,000
Se non tiñas un traballo era porque non o querías.

238
00:12:22,000 --> 00:12:25,000
E eu, non o quería, francamente. (Sorrisos)

239
00:12:25,000 --> 00:12:30,000
Mais agora os rapaces con títulos moitas veces

240
00:12:30,000 --> 00:12:31,000
vanse á casa para seguir a xogar cos videoxogos,

241
00:12:31,000 --> 00:12:34,000
porque precisas unha licenciatura onde o traballo anterior precisaba unha diplomatura,

242
00:12:34,000 --> 00:12:37,000
e agora precisas un doutoramento para o outro.

243
00:12:37,000 --> 00:12:39,000
É un proceso de inflación académica.

244
00:12:39,000 --> 00:12:41,000
E indica que toda a estructura educativa

245
00:12:41,000 --> 00:12:43,000
está mudando diante do noso nariz. Temos que repensar radicalmente

246
00:12:43,000 --> 00:12:44,000
a nosa visión da inteligencia.

247
00:12:44,000 --> 00:12:46,000
Sabemos tres cousas sobre a intelixencia.

248
00:12:46,000 --> 00:12:49,000
Unha, que é diversa. Pensamos sobre o mundo de todos os xeitos

249
00:12:49,000 --> 00:12:51,000
en que o experimentamos. Pensamos visualmente,

250
00:12:51,000 --> 00:12:54,000
pensamos en sóns, pensamos kinestésicamente.

251
00:12:54,000 --> 00:12:57,000
Pensamos en termos abstractos, pensamos en movemento.

252
00:12:57,000 --> 00:12:59,000
Segunda, que a intelixencia é dinámica.

253
00:12:59,000 --> 00:13:02,000
Se miramos as interacións do cerebro humano, tal e como escoitamos

254
00:13:02,000 --> 00:13:05,000
onte en varias presentacións,

255
00:13:05,000 --> 00:13:07,000
a intelixencia é marabillosamente interactiva.

256
00:13:07,000 --> 00:13:10,000
O cerebro non está dividido en compartimentos.

257
00:13:10,000 --> 00:13:13,000
De feito, a creatividade -- que eu defino como o proceso

258
00:13:13,000 --> 00:13:15,000
de ter ideas orixinais que teñen valor --

259
00:13:15,000 --> 00:13:18,000
a maior parte do tempo maniféstase pola interacción

260
00:13:18,000 --> 00:13:21,000
de diferentes xeitos disciplinarios de ver as cousas.

261
00:13:21,000 --> 00:13:23,000
O cerebro é intencionadamente -- por certo,

262
00:13:23,000 --> 00:13:26,000
hai un conxunto de nervios que unen as dúas metades do cerebro

263
00:13:26,000 --> 00:13:28,000
chamados corpus callosum. É máis groso nas mulleres.

264
00:13:28,000 --> 00:13:30,000
Continuando o que dixo Helen onte, penso

265
00:13:30,000 --> 00:13:34,000
que isto é probablemente polo que as mulleres son mellores na multi-tarefa.

266
00:13:34,000 --> 00:13:36,000
Porque o sodes, non?

267
00:13:36,000 --> 00:13:39,000
Hai unha morea de investigación, pero eu seino pola miña vida persoal.

268
00:13:39,000 --> 00:13:41,000
Se a miña muller está cociñando na casa --

269
00:13:41,000 --> 00:13:45,000
que non é moi de cotío, por sorte. (Sorrisos)

270
00:13:45,000 --> 00:13:48,000
Pero xa sabedes, ela está facendo -- non, ela é boa nalgunhas cousas --

271
00:13:48,000 --> 00:13:50,000
pero se está cociñando, sabedes,

272
00:13:50,000 --> 00:13:52,000
está tratanco con xente no teléfono,

273
00:13:52,000 --> 00:13:55,000
está falándolles aos nenos, está pintando o teito,

274
00:13:55,000 --> 00:13:58,000
está facendo ciruxía a corazón aberto aquí.

275
00:13:58,000 --> 00:14:01,000
Se eu estou a cociñar, a porta está pechada, os nenos están fora,

276
00:14:01,000 --> 00:14:04,000
o teléfono está colgado, se ela ven eu enfádome.

277
00:14:04,000 --> 00:14:17,000
Digo, "Terry, por favor, estou tentando fritir un ovo aquí. Dame un respiro." (Sorrisos)

278
00:14:17,000 --> 00:14:19,000
De feito, sabedes esa cousa filosófica,

279
00:14:19,000 --> 00:14:22,000
de que se unha árbore cae no bosque e ninguén a escoita,

280
00:14:22,000 --> 00:14:25,000
pasou? Lembrades ese vella historia?

281
00:14:25,000 --> 00:14:28,000
Vin unha camiseta estupenda recentemente que dicía, "Se un home di o que pensa

282
00:14:28,000 --> 00:14:31,000
nun bosque, e ningunha muller o escoita,

283
00:14:31,000 --> 00:14:40,000
está igualmente equivocado?" (Sorrisos)

284
00:14:40,000 --> 00:14:42,000
E a terceira cousa sobre a intelixencia é,

285
00:14:43,000 --> 00:14:45,000
é única. Estou a escreber un novo libro agora

286
00:14:45,000 --> 00:14:47,000
chamado "Epifanía," que está baseado nunha serie de

287
00:14:47,000 --> 00:14:49,000
entrevistas con xente sobre como descubriron

288
00:14:49,000 --> 00:14:51,000
o seu talento. Estou fascinado por como a xente chegou aí.

289
00:14:51,000 --> 00:14:54,000
Está realmente provocado por unha conversa que tiven

290
00:14:54,000 --> 00:14:56,000
cunha muller marabillosa da que se cadra a maioría da xente

291
00:14:56,000 --> 00:14:58,000
nunca escoitou falar, chamada Gillian Lynne,

292
00:14:58,000 --> 00:15:00,000
escoitáchedes falar dela? Algúns si. É coreógrafa

293
00:15:00,000 --> 00:15:02,000
e todo o mundo coñece o seu traballo.

294
00:15:02,000 --> 00:15:04,000
Fixo "Cats," e "A pantasma da ópera."

295
00:15:04,000 --> 00:15:08,000
É marabillosa. Eu soía estar no consello do Royal Ballet, en Inglaterra,

296
00:15:08,000 --> 00:15:10,000
como podedes ver.

297
00:15:10,000 --> 00:15:12,000
De calquera xeito, Gillian e eu almorzamos un día e dixen,

298
00:15:12,000 --> 00:15:14,000
"Gillian, como chegaches a ser unha bailarina?" E ela dixo

299
00:15:14,000 --> 00:15:16,000
que era interesante, que cando estaba na escola,

300
00:15:16,000 --> 00:15:19,000
estaba desesperada. E a escola, nos anos 30,

301
00:15:19,000 --> 00:15:21,000
escrebeu aos seus pais dicindo, "Pensamos

302
00:15:21,000 --> 00:15:23,000
que Gillian ten trastornos de aprendizaxe." Non se podía concentrar,

303
00:15:23,000 --> 00:15:25,000
estaba inqueda. Penso que agora dirían

304
00:15:25,000 --> 00:15:29,000
que ela tiña déficit de atención (ADHD). Non credes? Pero eran os anos 30,

305
00:15:29,000 --> 00:15:32,000
e o ADHD non se inventara ainda.

306
00:15:32,000 --> 00:15:35,000
Non era unha enfermidade disponíbel. (Sorrisos)

307
00:15:35,000 --> 00:15:39,000
A xente non sabía que podían ter iso.

308
00:15:39,000 --> 00:15:43,000
De calquera xeito, ela foi ver este especialista. Entón, un cuarto revestido de carballo,

309
00:15:43,000 --> 00:15:46,000
e ela estaba aló coa súa nai,

310
00:15:46,000 --> 00:15:49,000
guiárona para que se sentara nunha cadeira ao final,

311
00:15:49,000 --> 00:15:51,000
e sentouse sobre as súas máns durante 20 minutos mentres

312
00:15:51,000 --> 00:15:53,000
este home falaba coa súa nai sobre todos

313
00:15:53,000 --> 00:15:57,000
os problemas que Gillian estaba a ter na escola. E ao final de todo --

314
00:15:57,000 --> 00:15:59,000
porque ela estaba a molestar á xente,

315
00:15:59,000 --> 00:16:01,000
os seus deberes sempre os facía tarde, etcétera,

316
00:16:01,000 --> 00:16:04,000
pequena de 8 anos -- e ao final, o doctor foi e sentouse

317
00:16:04,000 --> 00:16:06,000
ao lado de Gillian e dixo, "Gillian,

318
00:16:06,000 --> 00:16:08,000
escoitei todas estas cousas que a túa nai

319
00:16:08,000 --> 00:16:10,000
me contou, e preciso falar con ela en privado."

320
00:16:10,000 --> 00:16:13,000
Dixo, "Espera aquí, voltaremos, non tardaremos moito."

321
00:16:13,000 --> 00:16:15,000
e fóronse e deixárona.

322
00:16:15,000 --> 00:16:17,000
Pero ao sair do cuarto, encendeu a radio

323
00:16:17,000 --> 00:16:19,000
que estaba apoiada na súa mesa. E candosairon

324
00:16:19,000 --> 00:16:21,000
do cuarto, díxolle á súa nai,

325
00:16:21,000 --> 00:16:24,000
"Simplemente queda de pé e míraa." E ao minuto de que eles sairan,

326
00:16:24,000 --> 00:16:28,000
dixo, ela estaba de pé, movéndose coa música.

327
00:16:28,000 --> 00:16:30,000
E miraron por uns minutos

328
00:16:30,000 --> 00:16:33,000
e el xirou cara á súa nai e dixo,

329
00:16:33,000 --> 00:16:37,000
"Señora Lynne, Gillian non está enferma, é unha bailarina.

330
00:16:37,000 --> 00:16:39,000
Lévea a unha escola de baile."

331
00:16:39,000 --> 00:16:41,000
E eu dixen, "E que aconteceu?"

332
00:16:41,000 --> 00:16:44,000
E ela dixo, "Fíxoo. E non che podo dicir o marabilloso que era.

333
00:16:44,000 --> 00:16:46,000
Entramos naquel cuarto e estaba cheo de

334
00:16:46,000 --> 00:16:49,000
xente coma min. Persoas que non podían quedarse quedas.

335
00:16:49,000 --> 00:16:52,000
Persoas que se tiñan que mover para pensar." Que tiñan que moverse para pensar.

336
00:16:52,000 --> 00:16:54,000
Fixeron ballet, fixeron claqué, fixeron jazz,

337
00:16:54,000 --> 00:16:56,000
fixeron baile moderno, fixeron contemporáneo.

338
00:16:56,000 --> 00:16:59,000
Ela probou finalmente para a Royal Ballet School,

339
00:16:59,000 --> 00:17:01,000
convertiuse nunha solista, tivo unha carreira marabillosa

340
00:17:01,000 --> 00:17:03,000
no Royal Ballet. Finalmente licenciouse

341
00:17:03,000 --> 00:17:05,000
da Royal Ballet School,

342
00:17:05,000 --> 00:17:08,000
formou a súa propia compañía -- a Gillian Lynne Dance Company --

343
00:17:08,000 --> 00:17:11,000
coñeceu a Andrew Lloyd Weber. E é responsable de

344
00:17:11,000 --> 00:17:13,000
algunha das produccións de teatro musical

345
00:17:13,000 --> 00:17:18,000
máis exitosas da historia, deu placer a millóns,

346
00:17:18,000 --> 00:17:21,000
e é multimillonaria. Outro

347
00:17:21,000 --> 00:17:25,000
teríaa medicado e teríalle dito

348
00:17:25,000 --> 00:17:27,000
que se calmase.

349
00:17:27,000 --> 00:17:30,000
Agora ben, eu penso... (Aplausos) O que se pode concluir é isto:

350
00:17:30,000 --> 00:17:32,000
Al Gore falou a outra noite

351
00:17:32,000 --> 00:17:35,000
sobre ecoloxía, e a revolución que fora iniciada por Rachel Carson.

352
00:17:35,000 --> 00:17:39,000
Penso que a nosa única esperanza para o futuro

353
00:17:39,000 --> 00:17:42,000
é adoptar unha nova concepción de ecoloxía humana,

354
00:17:42,000 --> 00:17:46,000
unha na que podamos comezar a reconstituir a nosa concepción

355
00:17:46,000 --> 00:17:48,000
da riqueza da capacidade humana.

356
00:17:48,000 --> 00:17:52,000
O noso sistema educativo explotou as nosas mentes do xeito

357
00:17:52,000 --> 00:17:54,000
no que nós explotamos a terra: na busca dun producto concreto.

358
00:17:54,000 --> 00:17:57,000
E para o futuro, non nos servirá.

359
00:17:57,000 --> 00:18:00,000
Temos que repensar os principios fundamentais

360
00:18:00,000 --> 00:18:02,000
nos que estamos a educar aos nosos nenos. Había

361
00:18:02,000 --> 00:18:06,000
unha marabillosa cita de Jonas Salk, que dixo, "Se todos os insectos

362
00:18:06,000 --> 00:18:09,000
desapareceran da terra,

363
00:18:09,000 --> 00:18:12,000
en 50 anos a vida na Terra desaparecería.

364
00:18:12,000 --> 00:18:15,000
Se todos os seres humanos desapareceran da terra,

365
00:18:15,000 --> 00:18:19,000
en 50 anos todo tipo de formas de vida florecerían.

366
00:18:19,000 --> 00:18:21,000
E ten razón.

367
00:18:21,000 --> 00:18:24,000
O que TED celebra é o don da imaxinación humana.

368
00:18:24,000 --> 00:18:28,000
Temos que ter coidado agora de usar ese don

369
00:18:28,000 --> 00:18:31,000
con sabiduría, e de impedir algúns escenarios

370
00:18:31,000 --> 00:18:34,000
escenarios dos que falamos. E o único xeito

371
00:18:35,000 --> 00:18:38,000
de facer isto é ver as nosas capacidades creativas

372
00:18:38,000 --> 00:18:40,000
polo ricas que son, e ver

373
00:18:40,000 --> 00:18:43,000
aos nosos fillos pola esperanza que representan. E a nosa tarefa

374
00:18:43,000 --> 00:18:46,000
é educar o seu completo ser, para que podan afrontar este futuro.

375
00:18:46,000 --> 00:18:49,000
Por certo -- se cadra nós non veremos este futuro,

376
00:18:49,000 --> 00:18:52,000
pero eles verano. E o noso traballo é axudarlles

377
00:18:52,000 --> 00:18:54,000
a obter proveito del. Moitas grazas.