[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.82,0:00:04.52,Default,,0000,0000,0000,,ผมทำหน้าที่ผู้รับผิดชอบเคสผู้ป่วยฉุกเฉิน\Nมาเป็นเวลา 7 ปี ในนิวยอร์ก
Dialogue: 0,0:00:04.52,0:00:06.36,Default,,0000,0000,0000,,ผมเป็นผู้รับผู้ป่วยรายแรก \Nในเหตุการณ์หลายต่อหลายครั้ง
Dialogue: 0,0:00:06.36,0:00:09.68,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ว่าจะเป็นอุบัติเหตุทางรถยนต์ต่างๆ\Nหรือ ผู้บาดเจ็บจากพายุเฮอร์ริเคนแซนดี้
Dialogue: 0,0:00:09.68,0:00:11.42,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณเป็นเหมือนคนอีกหลายๆคน
Dialogue: 0,0:00:11.42,0:00:13.39,Default,,0000,0000,0000,,ความตาย อาจเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
Dialogue: 0,0:00:13.39,0:00:14.81,Default,,0000,0000,0000,,บางคนรู้ว่ามันกำลังจะมาถึง
Dialogue: 0,0:00:14.81,0:00:16.81,Default,,0000,0000,0000,,บางคนก็ไม่รู้
Dialogue: 0,0:00:16.81,0:00:18.91,Default,,0000,0000,0000,,มีเอกสารทางการแพทย์ที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก\Nชิ้นหนึ่ง เกี่ยวกับเรื่อง
Dialogue: 0,0:00:18.91,0:00:20.86,Default,,0000,0000,0000,,ความตายที่กำลังจะมาถึง
Dialogue: 0,0:00:20.86,0:00:22.19,Default,,0000,0000,0000,,เราจะเรียกว่า มันเป็นโรคชนิดหนึ่งก็ได้
Dialogue: 0,0:00:22.19,0:00:23.92,Default,,0000,0000,0000,,ในฐานะผู้ให้การรักษา ผมถูกฝึกให้
Dialogue: 0,0:00:23.92,0:00:25.74,Default,,0000,0000,0000,,ทำการรักษาโรค หรืออาการเหล่านี้\Nเช่นเดียวกับโรคและอาการอื่นๆ
Dialogue: 0,0:00:25.74,0:00:27.28,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น เมื่อคนไข้ที่มีอาการหัวใจวาย\Nมองมาที่ผม
Dialogue: 0,0:00:27.28,0:00:29.51,Default,,0000,0000,0000,,แล้วถามว่า \N"ตอนนี้ ฉัน/ผม กำลังจะตายใช่ไหม"
Dialogue: 0,0:00:29.51,0:00:33.24,Default,,0000,0000,0000,,เราถูกฝึกให้ประเมินสถานการณ์ของคนไข้
Dialogue: 0,0:00:33.24,0:00:35.38,Default,,0000,0000,0000,,และตลอดเวลาที่ผมทำอาชีพนี้ \Nผมต้องให้คำตอบ
Dialogue: 0,0:00:35.38,0:00:37.33,Default,,0000,0000,0000,,กับคนไข้มากมาย ในสถานการณ์
Dialogue: 0,0:00:37.33,0:00:38.96,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผู้ป่วยเหลือเวลาในชีวิตอีกไม่กี่นาที
Dialogue: 0,0:00:38.96,0:00:42.09,Default,,0000,0000,0000,,และผมไม่สามารถที่จะช่วยอะไรพวกเขาได้อีก
Dialogue: 0,0:00:42.09,0:00:44.88,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อมาถึงจุดนี้ ผมมีอยู่สองทางเลือก
Dialogue: 0,0:00:44.88,0:00:48.59,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะบอกกับคนไข้ว่าเขากำลังจะตาย
Dialogue: 0,0:00:48.59,0:00:51.62,Default,,0000,0000,0000,,หรือผมจะโกหกพวกเขาเพื่อให้พวกเขาสบายใจ
Dialogue: 0,0:00:51.62,0:00:53.81,Default,,0000,0000,0000,,ในช่วงแรกที่ผมทำอาชีพนี้ \Nเมื่อผมเจอกับทางเลือกสองทาง
Dialogue: 0,0:00:53.81,0:00:55.37,Default,,0000,0000,0000,,ผมเลือกที่จะโกหก
Dialogue: 0,0:00:55.37,0:00:57.30,Default,,0000,0000,0000,,ผมกลัว
Dialogue: 0,0:00:57.30,0:00:59.64,Default,,0000,0000,0000,,ผมกลัวว่า ถ้าผมบอกความจริง
Dialogue: 0,0:00:59.64,0:01:02.98,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาจะเสียชีวิตไปพร้อมกับความกลัว
Dialogue: 0,0:01:02.98,0:01:06.18,Default,,0000,0000,0000,,และพยายามตะเกียกตะกาย\Nในวาระสุดท้ายของชีวิต
Dialogue: 0,0:01:06.18,0:01:08.95,Default,,0000,0000,0000,,ความคิดของผมเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง\Nเพราะเหตุการณ์หนึ่ง
Dialogue: 0,0:01:08.95,0:01:11.80,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อห้าปีที่แล้ว ผมได้รับคนไข้ที่ประสบอุบัติเหตุ\Nจากรถจักรยานยนต์
Dialogue: 0,0:01:11.80,0:01:14.60,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ขับขี่บาดเจ็บสาหัสมาก สาหัสมากจริงๆ
Dialogue: 0,0:01:14.60,0:01:17.43,Default,,0000,0000,0000,,แล้วในขณะที่ผมทำการตรวจ ผมก็พบว่า \Nผมทำอะไรไม่ได้แล้ว
Dialogue: 0,0:01:17.43,0:01:19.40,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีอะไรจะช่วยเขาได้
Dialogue: 0,0:01:19.40,0:01:22.66,Default,,0000,0000,0000,,และเช่นเดียวกับในกรณีอื่นๆอีกมากมาย\Nเขามองตาผม
Dialogue: 0,0:01:22.66,0:01:27.08,Default,,0000,0000,0000,,และถามคำถามนั้น\N"ผมกำลังจะตายใช่มั้ย"
Dialogue: 0,0:01:27.08,0:01:30.58,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะนั้นเอง ผมตัดสินใจต่างออกไป
Dialogue: 0,0:01:30.58,0:01:33.46,Default,,0000,0000,0000,,ผมตัดสินใจบอกความจริงกับเขา
Dialogue: 0,0:01:33.46,0:01:36.56,Default,,0000,0000,0000,,ผมตัดสินใจบอกกับเขาว่า ใช่ เขากำลังจะตาย
Dialogue: 0,0:01:36.56,0:01:39.82,Default,,0000,0000,0000,,และผมไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้
Dialogue: 0,0:01:39.82,0:01:43.60,Default,,0000,0000,0000,,ปฏิกริยาของเขา ทำให้ผมประหลาดใจ\Nมาจนถึงทุกวันนี้
Dialogue: 0,0:01:43.60,0:01:45.50,Default,,0000,0000,0000,,เขาเอนตัวลง และมีสีหน้า
Dialogue: 0,0:01:45.50,0:01:47.93,Default,,0000,0000,0000,,ที่แสดงถึงการยอมรับชะตากรรม
Dialogue: 0,0:01:47.93,0:01:49.63,Default,,0000,0000,0000,,เขาไม่ได้หวาดกลัว \Nหรือหวาดหวั่นต่อความตาย
Dialogue: 0,0:01:49.63,0:01:52.01,Default,,0000,0000,0000,,อย่างที่ผมกลัวว่าเขาจะเป็น
Dialogue: 0,0:01:52.01,0:01:55.22,Default,,0000,0000,0000,,เขานอนอยู่อย่างนั้น และเมื่อผมมองตาเขา
Dialogue: 0,0:01:55.22,0:01:57.95,Default,,0000,0000,0000,,ผมมองเห็นการยอมรับอย่างสงบ
Dialogue: 0,0:01:57.95,0:01:59.69,Default,,0000,0000,0000,,ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา ผมก็ตัดสินใจ
Dialogue: 0,0:01:59.69,0:02:04.40,Default,,0000,0000,0000,,ว่ามันไม่ใช่หน้าที่ของผม ที่จะทำให้\Nผู้ที่กำลังจะเสียชีวิตสบายใจ ด้วยคำโกหก
Dialogue: 0,0:02:04.40,0:02:07.15,Default,,0000,0000,0000,,หลังจากนั้นผมได้รับผิดชอบคนไข้อีกหลายราย
Dialogue: 0,0:02:07.15,0:02:09.66,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งอยู่ในวาระสุดท้าย
Dialogue: 0,0:02:09.66,0:02:11.51,Default,,0000,0000,0000,,และผมไม่สามารถช่วยอะไรพวกเขาได้อีกแล้ว
Dialogue: 0,0:02:11.51,0:02:13.15,Default,,0000,0000,0000,,คนไข้ส่วนใหญ่ เกือบทุกราย
Dialogue: 0,0:02:13.15,0:02:16.48,Default,,0000,0000,0000,,มีปฏิกริยาต่อความเป็นจริงคล้ายๆกัน
Dialogue: 0,0:02:16.48,0:02:18.55,Default,,0000,0000,0000,,คือพวกเขายอมรับความจริงอย่างสงบ
Dialogue: 0,0:02:18.55,0:02:20.97,Default,,0000,0000,0000,,แต่ที่จริงแล้ว มีลักษณะที่เหมือนกัน\Nอยู่สามแบบ
Dialogue: 0,0:02:20.97,0:02:25.25,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผมสังเกตได้จากเกือบทุกคน
Dialogue: 0,0:02:25.25,0:02:28.90,Default,,0000,0000,0000,,ลักษณะแรกที่มักจะทำให้ผมประหลาดใจ
Dialogue: 0,0:02:28.90,0:02:32.84,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ว่าคนไข้จะมีความเชื่อทางศาสนา \Nหรือมาจากวัฒนธรรมใด
Dialogue: 0,0:02:32.84,0:02:35.68,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาล้วนต้องการการให้อภัย
Dialogue: 0,0:02:35.68,0:02:37.22,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ว่าเราจะเรียกสิ่งเหล่านั้นว่า บาป
Dialogue: 0,0:02:37.22,0:02:40.09,Default,,0000,0000,0000,,หรืออาจเรียกว่าเป็นความรู้สึกเสียใจ เสียดาย
Dialogue: 0,0:02:40.09,0:02:42.50,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้สึกผิด เป็นอะไรที่สากล
Dialogue: 0,0:02:42.50,0:02:43.90,Default,,0000,0000,0000,,ผมเคยได้ดูแลสุภาพบุรุษสูงวัยท่านหนึ่ง
Dialogue: 0,0:02:43.90,0:02:46.32,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมีอาการหัวใจวายอย่างเฉียบพลัน
Dialogue: 0,0:02:46.32,0:02:48.44,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่ผมกำลังเตรียมตัว และเตรียมอุปกรณ์
Dialogue: 0,0:02:48.44,0:02:51.37,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับการบีบตัวของหัวใจของเขา
Dialogue: 0,0:02:51.37,0:02:55.72,Default,,0000,0000,0000,,ผมเริ่มเกริ่นให้เขาทราบถึง \Nอนาคตที่อาจหลีกเลี่ยงไม่ได้ของเขา
Dialogue: 0,0:02:55.72,0:02:58.72,Default,,0000,0000,0000,,เขาทราบได้จากน้ำเสียง \Nและลักษณะท่าทางของผม
Dialogue: 0,0:02:58.72,0:03:01.38,Default,,0000,0000,0000,,และในขณะที่ผมกำลังติดแผ่นวัดคลื่นหัวใจ\Nลงบนหน้าอกของเขา
Dialogue: 0,0:03:01.38,0:03:03.29,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อเตรียมรับมือกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:03:03.29,0:03:05.82,Default,,0000,0000,0000,,เขามองตาผม แล้วพูดว่า
Dialogue: 0,0:03:05.82,0:03:08.52,Default,,0000,0000,0000,,"ผมน่าจะใช้เวลา กับลูกหลานให้มากกว่านี้"
Dialogue: 0,0:03:08.52,0:03:11.59,Default,,0000,0000,0000,,"ผมไม่น่าจะเห็นแก่ตัว \Nเอาเวลาไว้ทำอะไรเป็นส่วนตัวเลย"
Dialogue: 0,0:03:11.59,0:03:13.92,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อพวกเขาเผชิญกับความตาย
Dialogue: 0,0:03:13.92,0:03:16.85,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่พวกเขาต้องการคือการให้อภัย
Dialogue: 0,0:03:16.85,0:03:18.74,Default,,0000,0000,0000,,ลักษณะประการที่สอง ที่ผมสังเกตพบ
Dialogue: 0,0:03:18.74,0:03:21.03,Default,,0000,0000,0000,,คือความต้องการเป็นที่จดจำ
Dialogue: 0,0:03:21.03,0:03:23.29,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ว่าจะโดยผม
Dialogue: 0,0:03:23.29,0:03:25.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือผู้คนที่พวกเขารัก พวกเขาต้องการทราบว่า
Dialogue: 0,0:03:25.00,0:03:27.15,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปในความทรงจำ
Dialogue: 0,0:03:27.15,0:03:29.47,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราทุกคน มีความต้องการที่จะเป็นอมตะ
Dialogue: 0,0:03:29.47,0:03:32.12,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาต้องการอยู่ในหัวใจ \Nและในความคิดของคนที่พวกเขารัก
Dialogue: 0,0:03:32.12,0:03:35.39,Default,,0000,0000,0000,,หรือในความทรงจำของผม ลูกทีมของผม \Nหรือใครก็ตามที่อยู่รายล้อม
Dialogue: 0,0:03:35.39,0:03:38.28,Default,,0000,0000,0000,,นับครั้งไม่ถ้วนครับ ที่คนไข้มองตาผม
Dialogue: 0,0:03:38.28,0:03:42.22,Default,,0000,0000,0000,,แล้วถามว่า "คุณจะจำผมได้ไหม"
Dialogue: 0,0:03:42.22,0:03:44.67,Default,,0000,0000,0000,,และลักษณะประการสุดท้าย ที่ผมสังเกตพบ
Dialogue: 0,0:03:44.67,0:03:47.90,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งสะเทือนใจ และสั่นคลอนผมได้มากที่สุด
Dialogue: 0,0:03:47.90,0:03:51.44,Default,,0000,0000,0000,,คือการที่ผู้ที่กำลังจะเสียชีวิต ต้องการคำยืนยันว่า\Nพวกเขาได้ใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย
Dialogue: 0,0:03:51.44,0:03:54.22,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาต้องการทราบว่า พวกเขาไม่ได้ใช้ชีวิตไป\Nอย่างเปล่าประโยชน์
Dialogue: 0,0:03:54.22,0:03:57.17,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อทำเรื่องไร้สาระต่างๆ
Dialogue: 0,0:03:57.17,0:04:00.32,Default,,0000,0000,0000,,นี่เป็นเหตุการณ์ที่ผมพบเจอ \Nในช่วงต้นๆ ของการทำอาชีพนี้
Dialogue: 0,0:04:00.32,0:04:02.41,Default,,0000,0000,0000,,ผมถูกเรียกให้ออกไปปฏิบัติหน้าที่
Dialogue: 0,0:04:02.41,0:04:04.33,Default,,0000,0000,0000,,คนไข้เป็นผู้หญิงในวัย 50 ปลายๆ
Dialogue: 0,0:04:04.33,0:04:06.39,Default,,0000,0000,0000,,เธอถูกอัดอยู่ในรถ ซึ่งถูกชนอย่างแรง
Dialogue: 0,0:04:06.39,0:04:10.07,Default,,0000,0000,0000,,จากทั้งสองข้างหลังจากหมุน\Nเนื่องจากลื่นไถล ที่ความเร็วสูง
Dialogue: 0,0:04:10.07,0:04:12.50,Default,,0000,0000,0000,,เธออาการสาหัส สาหัสมากๆ
Dialogue: 0,0:04:12.50,0:04:14.74,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่พนักงานดับเพลิงกำลังพยายาม\Nเคลื่อนย้ายเธอออกจากรถ
Dialogue: 0,0:04:14.74,0:04:17.71,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็ปีนลงไปเพื่อเริ่มให้การดูแลเธอ
Dialogue: 0,0:04:17.71,0:04:20.77,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่ผมกำลังพูดคุยกับเธออยู่\Nเธอพูดกับผมว่า
Dialogue: 0,0:04:20.77,0:04:23.98,Default,,0000,0000,0000,,"ยังมีอะไรอีกมากมาย ที่ฉันอยากทำในชีวิต"
Dialogue: 0,0:04:23.98,0:04:27.83,Default,,0000,0000,0000,,เธอรู้สึกว่า เธอยังไม่ได้ทำอะไรบางอย่าง\Nให้โลกจดจำ
Dialogue: 0,0:04:27.83,0:04:29.79,Default,,0000,0000,0000,,หลังจากที่เราคุยกันต่อไป ผมได้ทราบว่า
Dialogue: 0,0:04:29.79,0:04:32.20,Default,,0000,0000,0000,,เธอเป็นคุณแม่ ที่อุปการะเด็กกำพร้าสองคน
Dialogue: 0,0:04:32.20,0:04:35.31,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งกำลังจะเข้าเรียนเพื่อเป็นแพทย์
Dialogue: 0,0:04:35.31,0:04:37.38,Default,,0000,0000,0000,,เธอทำให้ เด็กสองคน
Dialogue: 0,0:04:37.38,0:04:40.10,Default,,0000,0000,0000,,ได้รับโอกาสในชีวิต ที่พวกเขาอาจจะไม่ได้รับ
Dialogue: 0,0:04:40.10,0:04:42.32,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเขาก็จะมีอนาคต ที่จะได้ช่วยเหลือ\Nชีวิตของคนอื่นๆต่อไป
Dialogue: 0,0:04:42.32,0:04:44.68,Default,,0000,0000,0000,,ในฐานะแพทย์
Dialogue: 0,0:04:44.68,0:04:46.47,Default,,0000,0000,0000,,สุดท้ายแล้วเราใช้เวลาถึง 45 นาที
Dialogue: 0,0:04:46.47,0:04:48.34,Default,,0000,0000,0000,,ในการเคลื่อนย้ายเธอออกจากซากรถ
Dialogue: 0,0:04:48.34,0:04:52.57,Default,,0000,0000,0000,,และเธอสิ้นใจ\Nก่อนที่เราจะสามารถพาเธอออกมาได้
Dialogue: 0,0:04:52.57,0:04:54.66,Default,,0000,0000,0000,,ผมเชื่อว่า สิ่งที่เรามักจะเห็นในภาพยนตร์
Dialogue: 0,0:04:54.66,0:04:55.94,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเราต้องเผชิญกับวาระสุดท้ายของชีวิต
Dialogue: 0,0:04:55.94,0:04:58.86,Default,,0000,0000,0000,,ความหวาดกลัว ความน่าหวั่นวิตกเหล่านั้น
Dialogue: 0,0:04:58.86,0:05:01.54,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้พบความเป็นจริงที่ว่า\Nไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร
Dialogue: 0,0:05:01.54,0:05:04.45,Default,,0000,0000,0000,,ในท้ายที่สุุด ทุกคนจะยอมรับได้อย่างสงบ
Dialogue: 0,0:05:04.45,0:05:08.14,Default,,0000,0000,0000,,และผมพบว่า สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นสิ่งเล็กน้อย
Dialogue: 0,0:05:08.14,0:05:11.70,Default,,0000,0000,0000,,แม้แต่สิ่งเล็กน้อยที่สุด ที่คุณได้ทำให้แก่โลก
Dialogue: 0,0:05:11.70,0:05:14.63,Default,,0000,0000,0000,,ก็อาจเป็นสิ่งที่ทำให้คุณรู้สึกเป็นสุขสงบได้\Nในวาระสุดท้ายของชีวิต
Dialogue: 0,0:05:14.63,0:05:16.66,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณครับ
Dialogue: 0,0:05:16.66,0:05:20.32,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)