WEBVTT

00:00:19.700 --> 00:00:22.400
زندگی، ما را با پرسشهایی مواجهه میسازد.

00:00:23.526 --> 00:00:26.913
وشاید یکی ازمهمترین این پرسشها این باشد که

00:00:27.800 --> 00:00:32.475
با افکار و احساسات دشوارچه میخواهید بکنید؟

00:00:34.200 --> 00:00:37.671
اگر احساس خجالت یا اضطراب به شما دست بدهد،

00:00:40.200 --> 00:00:42.428
زندگی, شما را با این پرسش روبرو میکرد.

00:00:43.750 --> 00:00:46.520
اگر اینجا ایستاده وبرای سخنرانی 
درتد تالک آماده میشدید

00:00:46.520 --> 00:00:48.500
و ذهن تان شروع میکند به داستان سرایی،

00:00:50.200 --> 00:00:52.589
با این احساس چکار میخواهید بکنید؟

00:00:55.100 --> 00:00:56.434
سوال جالبی است.

00:00:56.434 --> 00:00:58.000
(خنده حضار)

00:00:59.300 --> 00:01:01.500
و پاسخ به این پرسش

00:01:01.500 --> 00:01:03.294
و پرسش هایی شبیه آن

00:01:03.400 --> 00:01:05.683
بیانگر مسیرهای آینده درزندگی مان میباشد

00:01:05.800 --> 00:01:07.670
اینکه آیا آینده ما بشکلی تحول مییابد

00:01:07.670 --> 00:01:09.170
که مثبت بوده

00:01:09.170 --> 00:01:13.240
و درجهت رفاه،عشق،آزادی،ومشارکت جلو رفته

00:01:13.240 --> 00:01:16.437
ویا بسمت آسیب زایی
و نا امیدی پسروی میکنیم

00:01:19.700 --> 00:01:24.663
و من اینجا ایستادم تا این بحث را 
مطرح کنم که شما در درون خودتان

00:01:25.100 --> 00:01:27.200
پاسخی عالی به این پرسش را دارید

00:01:27.200 --> 00:01:29.032
و یا حد اقل نهال آنرا

00:01:29.800 --> 00:01:31.812
اما ذهنی دارید زورگو،

00:01:31.900 --> 00:01:35.400
قصه گو، مشکل حل کن، تحلیل گر،

00:01:35.400 --> 00:01:40.506
وپیشدآورکه پشت چشمانتان هست،
وپاسخی به این پرسش ندارد

00:01:40.800 --> 00:01:43.400
و تمایل دارد مدام شما را

00:01:43.500 --> 00:01:46.399
در مسیر اشتباه هدایت کند.

00:01:49.500 --> 00:01:51.150
اسم من استیو هیز است

00:01:51.150 --> 00:01:53.300
و در سی سال گذشته،

00:01:53.300 --> 00:01:55.900
من و همکارانم مطالعه کرده ایم

00:01:55.900 --> 00:01:58.700
روی یک دسته کوچکی
از پروسه های روانشناختی

00:01:59.500 --> 00:02:01.800
کلماتی تجملاتی بجای
کارهای که مردم میکنند

00:02:02.500 --> 00:02:05.300
که آن را انعطاف پذیری
روانشناختی می نامیم.

00:02:06.600 --> 00:02:10.502
این دسته پاسخی به آن پرسش است.

00:02:11.900 --> 00:02:14.800
و در بیش از یک هزار تحقیق،

00:02:14.800 --> 00:02:17.650
نشان داده ایم که انعطاف پذیری روانشناختی

00:02:17.650 --> 00:02:20.403
پیش بینی میکند که مبتلا به یک مشکل روانی

00:02:20.403 --> 00:02:22.300
مثل اضطراب، افسردگی،یا تروما خواهید شد؟

00:02:22.300 --> 00:02:24.582
پیش بینی میکند اگربه یکی مبتلا باشید

00:02:24.600 --> 00:02:26.585
بعدا دچارمشکل دیگرروانی میشوید؟

00:02:26.800 --> 00:02:28.718
شدت این مشکلات را پیش بینی میکند،

00:02:28.718 --> 00:02:29.980
تا چه حد مزمن هستند.

00:02:29.980 --> 00:02:31.240
اما تنها این نیست،

00:02:31.240 --> 00:02:34.270
چیز های بیشمار دیگری را پیش بینی 
میکند که برایمان مهم هستند

00:02:34.270 --> 00:02:36.900
اگر چه جنبه مرضی ندارند.

00:02:36.900 --> 00:02:40.619
مثلا چگونه پدر و مادری میخواهید باشید؟

00:02:41.336 --> 00:02:43.310
چگونه کارمندی میخواهید باشید ؟

00:02:43.310 --> 00:02:46.819
آیا دربرابر چالشهای رفتاری ناشی از
اختلالات جسمانی میتوانید کاری بکنید؟

00:02:46.906 --> 00:02:49.660
میتوانید دربرنامه ورزشی تان مصمم باشید؟

00:02:49.700 --> 00:02:52.778
هر جایی که ذهن بشر حضور داشته باشد،

00:02:53.500 --> 00:02:57.481
انعطاف پذیری روانشناختی هم کارایی دارد.

00:02:59.900 --> 00:03:03.473
قصد من در این سخنرانی

00:03:04.273 --> 00:03:05.900
این است که شما را آشنا کنم

00:03:05.900 --> 00:03:08.100
با علم انعطاف پذیری روانشناختی،

00:03:08.100 --> 00:03:09.200
برای اینکه آموخته ایم

00:03:09.200 --> 00:03:12.100
که چگونه این پروسه ها را تغییر دهیم

00:03:12.381 --> 00:03:14.767
در صد ها پژوهش

00:03:15.040 --> 00:03:16.900
با کمک درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد

00:03:16.900 --> 00:03:18.750
یا اکت ، و نه تنها اکت

00:03:18.750 --> 00:03:20.900
راههای دیگرکه هدفشان انعطاف پذیری بوده

00:03:20.900 --> 00:03:22.860
نشان دادیم که میتوان آنرا تغییرداد

00:03:22.860 --> 00:03:24.250
وقتی که این تغییرایجاد میشود،

00:03:24.250 --> 00:03:26.270
آن پیش بینی های منفی زندگی

00:03:26.270 --> 00:03:28.406
مثبت شده با نتایج مفید درهمه محدوده هایی

00:03:28.406 --> 00:03:31.742
که گفتم و درمحدوده های بیشتر.

00:03:34.100 --> 00:03:36.200
پس میخواهم به شما نشان دهم که

00:03:36.200 --> 00:03:40.536
عوامل انعطاف پذیری روانشناختی چه هستند.

00:03:42.500 --> 00:03:44.995
میخواهم شما را برگردانم

00:03:45.100 --> 00:03:47.800
به لحظه ای از زندگی ام, ۳۴ سال پیش

00:03:48.800 --> 00:03:51.729
که برای اولین مرتبه در آنجا بشدت روی آوردم

00:03:51.860 --> 00:03:53.465
بسمت اینها

00:03:55.400 --> 00:03:57.200
چند دهه گذشته.

00:03:57.700 --> 00:04:01.045
سی و چهار سال پیش ، ساعت ۲ صبح

00:04:01.200 --> 00:04:03.882
روی یک قالیچه پشمی با رنگ قهوه ای و طلایی

00:04:04.000 --> 00:04:07.418
با بدنم و دقیقا به این شکل نشسته بودم،

00:04:07.418 --> 00:04:10.257
و ذهن من قطعا در این حالت بسر میبرد.

00:04:11.200 --> 00:04:14.512
بمدت دو تا سه سال

00:04:15.400 --> 00:04:17.482
سقوط میکردم

00:04:17.700 --> 00:04:20.499
به قعر جنهم اختلال ترس.

00:04:22.600 --> 00:04:24.900
از یک جلسه وحشتناک دردانشکده شروع شد

00:04:24.900 --> 00:04:26.700
جاییکه مجبور بودم شاهد این باشم

00:04:26.700 --> 00:04:28.875
که پروفسور ها بجان هم افتاده

00:04:29.000 --> 00:04:31.300
طوریکه فقط حیوانات وحشی

00:04:31.300 --> 00:04:33.600
و پروفسورها از عهده این کار بر می آیند.

00:04:33.700 --> 00:04:36.300
(خنده حضار)

00:04:38.700 --> 00:04:42.239
تنها کاری که میخواستم بکنم این بود که
التماس کنم به این دعوا خاتمه بدهند،

00:04:43.600 --> 00:04:47.200
اما بجای آن اولین اختلال ترس به من دست داد،

00:04:47.200 --> 00:04:50.676
و قبل از اینکه از من بخواهند حرفی بزنم،

00:04:53.700 --> 00:04:56.400
اصلآ نتوانستم حتی صدایی

00:04:57.100 --> 00:04:59.289
از دهنم در بیاورم.

00:04:59.908 --> 00:05:02.520
در حالت شوک،وحشت، و شرم،

00:05:02.520 --> 00:05:05.770
از آن تجربه نخست ، آنهم در معرض عموم،

00:05:07.600 --> 00:05:09.900
من هر گونه تلاش منطقی، عقلانی،

00:05:09.900 --> 00:05:11.800
قابل قبول، و مرضی

00:05:11.800 --> 00:05:13.577
که ذهن تان میرسد ، را انجام دادم.

00:05:14.600 --> 00:05:17.475
تلاش کردم از اضطراب فرار کنم؛

00:05:17.900 --> 00:05:20.756
تلاش کردم با اضطراب بجنگم؛

00:05:21.400 --> 00:05:24.115
و تلاش کردم خودم را از اضطراب مخفی کنم.

00:05:24.600 --> 00:05:26.100
کنار در نشستم.

00:05:26.100 --> 00:05:27.380
آمدن اضطراب را میدیدم.

00:05:27.380 --> 00:05:28.910
خودم را قانع و از آن نجات دادم.

00:05:28.910 --> 00:05:30.370
قرصهای آرام بخش خوردم

00:05:30.370 --> 00:05:32.030
وبااینکه همه آن کارها را کردم،

00:05:32.030 --> 00:05:34.056
حملات ترس بیشترمیشد

00:05:34.100 --> 00:05:36.627
دفعات و شدت حملات.

00:05:38.300 --> 00:05:39.799
ابتدا سرکار،

00:05:40.200 --> 00:05:42.176
بعد در سفر،

00:05:42.550 --> 00:05:43.900
و آنگاه در رستوران ها،

00:05:43.900 --> 00:05:45.260
و بعد در سالنهای سینما،

00:05:45.260 --> 00:05:46.500
و بعد درآسانسورها،

00:05:46.500 --> 00:05:48.380
و بعد موقع صحبت تلفنی،

00:05:48.900 --> 00:05:51.500
و بعد درمحیط امن خانه،

00:05:51.900 --> 00:05:55.200
و بلاخره حتی موقع بیدار شدن

00:05:55.900 --> 00:05:59.000
ساعت۲صبح از خواب عمیق

00:05:59.200 --> 00:06:01.500
و همزمان با حمله ترس.

00:06:03.500 --> 00:06:07.521
اما، درچنین شبی روی آن قالی پشمی قهوه ای
طلایی،

00:06:09.193 --> 00:06:11.000
درچنین شبی،

00:06:11.000 --> 00:06:14.485
همچنانکه سیرامواج اضطراب را تماشا میکردم،

00:06:16.000 --> 00:06:18.042
احساسات بدنی ام

00:06:18.100 --> 00:06:19.200
یکجور دیگر بود.

00:06:19.200 --> 00:06:22.700
چنین شبی ترسناک تر از اوقات دیگر بود،

00:06:22.700 --> 00:06:25.200
ولی تا حدی با رضایت همراه بود،

00:06:27.100 --> 00:06:30.000
علتش این بود که حمله ترس نداشتم.

00:06:31.300 --> 00:06:34.887
حس میکردم که دارم از یک حمله قلبی میمیرم.

00:06:36.700 --> 00:06:38.300
کلی شواهد برای این داشتم.

00:06:38.300 --> 00:06:39.900
سینه ام سنگینی میکرد.

00:06:39.900 --> 00:06:42.310
توی بازوم درد های تیز وتندی داشتم.

00:06:42.310 --> 00:06:43.800
بشدت عرق میکردم.

00:06:43.800 --> 00:06:46.960
قلبم تند میزد وضربانم شدیدا نامنظم

00:06:47.000 --> 00:06:49.700
وهمان صدای ترسناک ظاهر شد.

00:06:49.700 --> 00:06:51.800
وگفت: "باید فرار کنی.

00:06:51.800 --> 00:06:55.617
باید بجنگی. 
باید از اضطراب خودت را پنهان کنی،"

00:06:55.617 --> 00:06:58.000
و حالا به من میگفت:

00:06:58.000 --> 00:06:59.320
"تماس بگیر

00:06:59.320 --> 00:07:01.500
تو نمیتونی با این شرایط سر کنی.

00:07:02.000 --> 00:07:03.512
تو داری میمیری.

00:07:03.700 --> 00:07:05.100
به اورژانس زنگ بزن.

00:07:05.100 --> 00:07:06.620
آمبولانس را خبر کن.

00:07:06.620 --> 00:07:09.200
این یک شوخی نیست. تماس بگیر."

00:07:11.200 --> 00:07:13.969
با این وجود ، دقیقه ها سپری شد

00:07:14.500 --> 00:07:16.596
و تماس نگرفتم.

00:07:17.700 --> 00:07:19.800
و یک حسی داشتم که دارم ازجسمم خارج میشوم

00:07:19.800 --> 00:07:22.700
و در حالیکه به خودم نگاه میکنم در آن لحظه

00:07:24.180 --> 00:07:25.800
و تصورمیکنم که چه میشد

00:07:25.800 --> 00:07:28.100
اگر تماس میگرفتم.

00:07:29.150 --> 00:07:30.300
شبیه یک سری صحنه ها،

00:07:30.300 --> 00:07:32.200
قطعه های کوتاهی از یک فیلم سینمایی

00:07:32.200 --> 00:07:33.690
مثل وقتی سینما میروی

00:07:33.700 --> 00:07:35.519
برای فیلمی که بزودی نمایش داده میشود.

00:07:36.950 --> 00:07:39.840
صدای اکیپ اورژانس را میشنیدم

00:07:39.840 --> 00:07:41.310
بالا آمدن از پله ها

00:07:41.310 --> 00:07:43.778
ضربه زدن به در تو خالی،

00:07:44.800 --> 00:07:46.839
سوار شدن در آمبولانس،

00:07:47.100 --> 00:07:48.400
لوله ها و سیم ها،

00:07:48.400 --> 00:07:51.133
چهره های نگران پرستاران

00:07:51.133 --> 00:07:53.450
درحالیکه به اتاق اورژانس رفتم،

00:07:54.700 --> 00:07:57.100
و آنگاه آن صحنه آخردر فیلم کوتاه،

00:07:57.100 --> 00:07:58.300
آن صحنه کوتاه پایانی

00:07:58.300 --> 00:08:00.160
در فیلم کوتاه،

00:08:00.200 --> 00:08:01.600
جاییکه بطور ناگهانی متوجه شدم

00:08:01.600 --> 00:08:03.700
که این فیلم درمورد چه چیز خواهد بود.

00:08:05.770 --> 00:08:07.200
و به آن نگاهی انداختم و گفتم:

00:08:07.200 --> 00:08:09.090
"آه،خدایا، لطفآ آن قضیه نباشه

00:08:09.100 --> 00:08:11.200
لطفآ ، لطفآ."

00:08:13.300 --> 00:08:14.910
برای اینکه درآن صحنه پایانی،

00:08:14.910 --> 00:08:17.340
وقتی روی تخت بیمارستان دراز کشیده بودم،

00:08:17.340 --> 00:08:19.200
دکترجوانی آمد

00:08:19.200 --> 00:08:20.800
توی ذهنم

00:08:20.800 --> 00:08:23.090
خیلی عادی راه میر فت.

00:08:25.760 --> 00:08:27.280
و همینطور که به من نزدیک میشد،

00:08:27.280 --> 00:08:29.560
نرم خنده ای در چهره اش میبینم،

00:08:31.100 --> 00:08:32.882
ومیدانستم چه میخواهد به من بگوید.

00:08:35.299 --> 00:08:36.918
به من نزدیک شد و گفت:

00:08:37.000 --> 00:08:38.758
"دکتر هیز،

00:08:40.799 --> 00:08:43.000
شما دچار حمله قلبی نشدید،"

00:08:43.900 --> 00:08:45.700
و پوز خند ش بیشتر شد،

00:08:47.300 --> 00:08:49.231
"شما دچار حمله ترس شده اید."

00:08:51.700 --> 00:08:54.362
میدانستم درست میگوید.

00:08:56.200 --> 00:08:59.891
و این فقط یک مرحله دیگر از سقوط بود.

00:09:01.100 --> 00:09:03.156
و فریادی شدید از ته گلویم جاری شد،

00:09:03.300 --> 00:09:07.508
صدای عجیب توام با آهی بلند و کشیده.

00:09:09.300 --> 00:09:11.105
صدایی چیزی شبیه این:

00:09:12.900 --> 00:09:16.600
( فریاد )

00:09:20.100 --> 00:09:22.600
و همینطور که از زمین بلند شدم،

00:09:23.200 --> 00:09:24.700
دری دیگر باز شد.

00:09:27.760 --> 00:09:29.200
نمیدانم چقدر طول کشید،

00:09:29.200 --> 00:09:31.439
ولی پس از چند دقیقه

00:09:31.450 --> 00:09:32.760
ازیک بازدیدکننده غریب،

00:09:32.760 --> 00:09:34.872
ولی جنبه عمیق من،

00:09:35.000 --> 00:09:37.300
یعنی آن جنبه من که پشت چشمانتان قرارگرفته،

00:09:37.300 --> 00:09:39.411
آن جنبه روحانی تر شما،

00:09:39.420 --> 00:09:41.950
و از آن روان انسانی من، 
اگربخواهید اینطوری بگوییم،

00:09:41.950 --> 00:09:43.210
کلماتی ظاهر شد.

00:09:43.210 --> 00:09:44.310
مطمئنم.

00:09:44.310 --> 00:09:45.750
با صدای بلند با کسی حرف نمیزدم

00:09:45.750 --> 00:09:47.300
ساعت دو صبح

00:09:48.810 --> 00:09:49.865
گفتم:

00:09:50.600 --> 00:09:52.581
"نمیدانم تو کی هستی،

00:09:54.400 --> 00:09:57.700
اما ظاهرا میتوانی آزارم بدهی.

00:09:57.900 --> 00:09:59.800
میتوانی رنجم بدهی.

00:10:01.100 --> 00:10:04.123
اما یک چیز به تو میگویم
که نمیتوانی بکنی.

00:10:05.300 --> 00:10:10.499
نمیتوانی مجبورم کنی که از
تجربه درونی خودم فرارکنم.

00:10:11.200 --> 00:10:12.779
نمیتوا نی اینکار را بکنی."

00:10:19.000 --> 00:10:22.601
و بدنم که آنزمان خیلی جوانتر بود
ودرحالیکه بلند میشدم، درد داشت،

00:10:26.400 --> 00:10:31.699
و از رگه های سوزنده و خشک 
قطره های اشکم میتوانستم حدس بزنم

00:10:32.000 --> 00:10:34.400
که برای مدت بسیار طولانی آنجا بوده ام.

00:10:37.400 --> 00:10:40.600
ولی با این قول از زمین بلند شدم.

00:10:42.600 --> 00:10:44.481
"هرگزدیگر.

00:10:45.617 --> 00:10:48.499
از خودم فرار نمیکنم."

00:10:52.900 --> 00:10:55.754
نمیدانستم چطور به این وعده وفا کنم.

00:10:56.000 --> 00:10:57.991
راستش،هنوز درحال فراگیری هستم.

00:10:58.300 --> 00:11:02.201
اصلآ نمیدانستم که چگونه این تعهد را

00:11:02.500 --> 00:11:05.100
در زندگی دیگران منتقل کنم.

00:11:06.000 --> 00:11:09.054
این یادگیری با کمک کارهایی
صورت میگرفت که

00:11:09.054 --> 00:11:11.500
با درمان پذیرش و تعهد،

00:11:11.500 --> 00:11:13.555
یا اکت- انجام میدهیم و درپیش روی داشتم.

00:11:14.400 --> 00:11:16.000
اما، در طی آن ۳۴ سال،

00:11:16.000 --> 00:11:18.400
حتی یک روز نبوده که سپری شود

00:11:19.700 --> 00:11:22.600
و من آن قول را بیاد نیاورده باشم.

00:11:23.900 --> 00:11:27.100
و وقتی اینجا با این حالت ایستاده باشید،

00:11:27.100 --> 00:11:29.420
بگونه ای که پیش از این میدانید

00:11:29.420 --> 00:11:31.780
با حالتی آگاهانه تر

00:11:31.900 --> 00:11:33.857
همراه با پذیرندگی درد و رنج،

00:11:34.020 --> 00:11:35.480
اتفاقات جدیدی بروز میکنند.

00:11:35.580 --> 00:11:37.300
حالا میتوانم آنرا در کلمات بگنجانم

00:11:37.300 --> 00:11:40.486
که علم به ما نشان داده، 
واینکه شکل ظاهری آن چیست.

00:11:40.800 --> 00:11:42.821
این حالت گشودگی عاطفی است.

00:11:43.280 --> 00:11:45.430
یعنی احساس خواهیم کرد
آنچه که باید احساس شود

00:11:45.430 --> 00:11:47.500
حتی اگر سخت باشد.

00:11:47.520 --> 00:11:49.530
یعنی این توانایی که افکارتان را نظاره کنید،

00:11:49.530 --> 00:11:51.000
نه اینکه در افکارتان غرق شوید.

00:11:51.000 --> 00:11:52.190
بنابراین،وقتی فکر میکنید

00:11:52.190 --> 00:11:53.530
اینطوری نیستیند،

00:11:53.530 --> 00:11:55.080
طوریکه چیز دیگری را نبینید،

00:11:55.080 --> 00:11:57.044
متوجه میشوید از شما فاصله گرفته اند.

00:11:57.300 --> 00:11:59.300
با آن جنبه روحانی تر ارتباط برقرار میکنید

00:11:59.300 --> 00:12:01.100
جنبه ای از شما و از این منظر

00:12:01.100 --> 00:12:03.412
میتوانید توجه خود را معطوف کنید

00:12:03.500 --> 00:12:05.500
با انعطاف، روان و اختیاری

00:12:05.500 --> 00:12:08.400
بسمت آنچه که باید به آن توجه کرد.

00:12:09.100 --> 00:12:11.500
و زمانیکه چیز مهمی را در زندگی می بینید،

00:12:11.610 --> 00:12:13.000
قادرهستید بسمت آن قدم برداشته

00:12:13.000 --> 00:12:14.600
با دستها و بازوهای آزاد

00:12:14.600 --> 00:12:16.900
و بتوانید حس کنید، کاری انجام دهید،

00:12:16.900 --> 00:12:19.000
کمکی و مشارکتی داشته باشید.

00:12:20.000 --> 00:12:22.700
این انعطاف پذیری روانشناختی است.

00:12:25.600 --> 00:12:28.100
و این از آن نهالی رشد میکند

00:12:28.100 --> 00:12:30.200
که میشناسید برای اینکه اگرآنرا در

00:12:30.200 --> 00:12:34.670
قالب کلمه ای بگذارید، فکر میکنم متوجه 
خواهید شد که چرا باید آن کلمه باشد،

00:12:34.670 --> 00:12:37.600
تنها کلمهای که میتوانم بگویم " عشق" است.

00:12:38.500 --> 00:12:40.100
وقتی با خودتان مدارا کنید

00:12:40.100 --> 00:12:43.467
با شفقت، مهربانی، و با عشق به خود

00:12:44.518 --> 00:12:48.400
زندگی گشایش مییابد ومیتوان روی آورد

00:12:48.400 --> 00:12:50.410
بسمت معنا و هدف در زندگی

00:12:50.500 --> 00:12:52.900
و اینکه چگونه عشق،همکاری،

00:12:52.900 --> 00:12:54.579
زیبایی و مشارکت کردن را،

00:12:55.100 --> 00:12:56.800
را به زندگی دیگران انتقال دهید.

00:12:58.900 --> 00:13:01.469
در ابتدا من نمیدانستم که

00:13:01.500 --> 00:13:03.500
این محورکه بسمت درد و رنج قرارگرفته

00:13:05.100 --> 00:13:07.321
در واقع پیوند خورده با

00:13:07.400 --> 00:13:09.850
با محوری که بسمت معنا وهدف نشانه رفته.

00:13:09.850 --> 00:13:11.190
این پیوند را از ابتدا ندیده بودم.

00:13:11.210 --> 00:13:13.800
اما این پیوند را درمراجعینم دیدم

00:13:13.800 --> 00:13:16.000
درحالیکه درمان اکت را شروع کردم.

00:13:16.000 --> 00:13:18.100
شروع به دیدن این پیوند در زندگی خودم کردم.

00:13:19.500 --> 00:13:21.300
وچند سالی طول نکشید که،

00:13:21.300 --> 00:13:23.297
تاثیر شدیدی روی خودم گذاشت.

00:13:24.340 --> 00:13:27.843
تا آنزمان،چندین آزمایش تصادفی 
مبتنی بر اکت انجام داده بودم

00:13:28.580 --> 00:13:30.300
و تازه شروع کرده بودم به کار آموزشی،

00:13:30.300 --> 00:13:33.615
مسافرت و ملاقات کردن با گروه های 
کوچک متشکل از رواندرمانگران،

00:13:33.690 --> 00:13:35.743
و تدریس کردن کارهایمان.

00:13:36.800 --> 00:13:38.551
و داشتم کارگاهی را برگزار میکردم

00:13:38.600 --> 00:13:40.600
و امواج اضطراب به سراغم آمد،

00:13:40.600 --> 00:13:42.523
که کاملا عادی بود.

00:13:43.100 --> 00:13:45.229
و هنوز این روزها،دچار اضطراب میشوم

00:13:45.400 --> 00:13:46.697
در حین سخنرانی ها.

00:13:48.100 --> 00:13:50.200
مشکلی نبود. من آماده این تجربه هستم.

00:13:50.500 --> 00:13:52.500
باور کنید، مشکلی نیست.

00:13:54.400 --> 00:13:56.000
و موج دیگری از اضطراب سر رسید.

00:13:56.000 --> 00:13:58.318
ناگهان حس کردم که دارم به گریه می افتم

00:13:58.318 --> 00:14:01.360
جلوی آنهمه درمانگر،

00:14:02.203 --> 00:14:04.989
و بطرزغیرقابل کنترلی اشک می ریزم.


00:14:06.000 --> 00:14:07.469
گفتم: " یعنی چی؟"

00:14:07.800 --> 00:14:10.324
زمان گذشت و من هم کارگاه را تمام کردم.

00:14:11.260 --> 00:14:13.735
در موردش فکر نکردم تا کارگاه بعدی،

00:14:13.800 --> 00:14:15.830
همان اتفاق دقیقا پیش آمد.

00:14:15.990 --> 00:14:20.372
و این مرتبه آگاهانه متوجه شدم
که کودک خردسالی هستم.

00:14:21.200 --> 00:14:22.180
واز خودم پرسیدم ؟

00:14:22.180 --> 00:14:23.750
در حالیکه کارگاه را هدایت میکردم

00:14:23.800 --> 00:14:25.245
چند سال داری ؟

00:14:25.400 --> 00:14:28.200
این پاسخ را شنیدم : " ۸ یا ۹"

00:14:29.300 --> 00:14:31.710
و خاطره ای از ذهنم گذشت

00:14:31.800 --> 00:14:35.220
که از زمانیکه رخ داده بود
به آن فکر نکرده بودم

00:14:35.220 --> 00:14:37.642
زمانیکه ۸ یا ۹ سال داشتم.

00:14:38.500 --> 00:14:41.020
درکارگاه وقت نکردم که در 
مورد آن خاطره کند و کاو کنم،

00:14:41.020 --> 00:14:42.800
اما آن شب درهتل این کاررا کردم.

00:14:45.000 --> 00:14:47.094
زیر تخت خوابم بودم،

00:14:47.635 --> 00:14:50.700
میشنیدم والدینم در اتاق دیگر جنگ میکنند.

00:14:52.500 --> 00:14:57.016
پدرم دوباره مست دیربه خانه آمده بود.

00:14:59.300 --> 00:15:02.264
و مادرم او را به باد انتقاد گرفته بود

00:15:02.900 --> 00:15:06.603
که سرمایه ناچیزخانواده را 
خرج اعتیاد الکل اش میکند؛

00:15:06.800 --> 00:15:10.014
بخاطرعدم صلاحیتش بعنوان یک پدروشوهر.

00:15:10.900 --> 00:15:11.900
و او به مادرم میگفت:

00:15:11.900 --> 00:15:15.900
"خفه شو! بهتره خفه خون بگیری، وگرنه!"

00:15:16.100 --> 00:15:18.307
و میدونستم که مشتش را گرد کرده.

00:15:19.100 --> 00:15:21.523
و صدای ترسناک شکستن چیزی را شنیدم

00:15:22.000 --> 00:15:23.738
و مادرم فریاد میزد.

00:15:26.000 --> 00:15:27.600
تنها کمی بعدش می فهمیدم که

00:15:27.600 --> 00:15:29.100
میز قهوه خوری بود که از این

00:15:29.100 --> 00:15:30.700
سو به آن سوی اتاق پرت شده بود.

00:15:32.160 --> 00:15:33.463
و با خودم فکر میکردم،

00:15:33.600 --> 00:15:35.458
"آیا خون ریزی میخواهد شود؟

00:15:35.900 --> 00:15:37.526
میخواهد مادرم را کتک بزند ؟

00:15:38.400 --> 00:15:40.200
آنگاه ذهن پسر بچه کوچولوی من

00:15:40.200 --> 00:15:42.900
این کلمات را بوضوح به من میگفت:

00:15:44.100 --> 00:15:46.488
"من میخواهم کاری بکنم."

00:15:49.500 --> 00:15:53.140
ومتوجه میشدم که کاری از من ساخته نیست.

00:15:53.140 --> 00:15:54.800
کار بی خطری نیست.

00:15:56.100 --> 00:15:58.000
بنابراین، بیشتر خودم را عقب کشیدم

00:15:58.000 --> 00:16:00.272
و خودم را جمع کردم و زدم زیر گریه.

00:16:03.900 --> 00:16:05.233
متوجه میشوید؟

00:16:06.420 --> 00:16:09.540
من آنجا نشسته ام
د ارم جنگ گاوهای نرپیر را تماشا میکنم

00:16:09.540 --> 00:16:11.744
در دانشکده روانشناسی

00:16:12.500 --> 00:16:14.449
و آره، وحشت میکنم

00:16:15.400 --> 00:16:17.397
و آره ، احساس اضطراب دارم،

00:16:17.500 --> 00:16:21.316
اما کاریکه واقعا میخواهم بکنم 
این است که فقط گریه کنم -

00:16:22.500 --> 00:16:24.513
گریه ؟ آنهم در دانشکده روانشناسی؟

00:16:24.600 --> 00:16:27.800
(خنده)

00:16:28.700 --> 00:16:29.863
واقعا ؟

00:16:32.500 --> 00:16:34.600
اما دسترسی به این شخص نداشتم.

00:16:35.500 --> 00:16:37.300
برای این شخص فضایی نداشتم.

00:16:39.400 --> 00:16:42.234
این پسر کوچک علتی شد تا روانشناس بشوم،

00:16:43.400 --> 00:16:45.812
اما اصلآ این را نمیدانستم.

00:16:47.000 --> 00:16:51.000
و درگیر مقالات علمی شدم،

00:16:51.000 --> 00:16:53.700
سابقه کاری، گرفتن بودجه ،وموفقیتها شدم.

00:16:53.700 --> 00:16:55.131
چه آدم موفقی!

00:16:57.000 --> 00:17:00.738
اما اینجا آمدم بخاطراینکه اوازمن خواست.

00:17:01.800 --> 00:17:03.544
که : "کاری بکنم."

00:17:05.099 --> 00:17:07.900
و بجای آن، چیزی که به او گفتم

00:17:08.700 --> 00:17:12.000
چیزی شبیه تسلیم و شکست بود.

00:17:12.500 --> 00:17:15.300
"ساکت باش ، از اینجا برو، خفه شو"

00:17:17.200 --> 00:17:21.200
وقتیکه فرار کردم، و جنگیدم، و پنهان شدم.

00:17:22.000 --> 00:17:24.300
چقدر نا مهربان ، و سنگدل بودم.

00:17:24.900 --> 00:17:29.261
نسبت به کی؟ به من و به جنبه هایی از من

00:17:29.862 --> 00:17:34.257
که مرا به قصد و نیت زندگیم پیوند می دهد.

00:17:35.800 --> 00:17:38.700
چون چیزی به ما آسیب میزند
که برایمان مهم است

00:17:39.600 --> 00:17:42.100
و از آن چیزی که برایمان مهم است
آسیب میخوریم.

00:17:42.700 --> 00:17:45.100
این دو محور ، این دو

00:17:45.115 --> 00:17:48.300
که بسمت هم نشانه رفته اند یک چیزهستند.

00:17:49.000 --> 00:17:50.700
وقتی روی پای خود می ایستید،

00:17:50.700 --> 00:17:52.570
حتی اگر سخت باشد،

00:17:52.700 --> 00:17:54.947
دارید به خودتان محبت میکنید

00:17:55.100 --> 00:17:57.500
و در بستر این عمل محبت آمیزمیتوانید

00:17:57.500 --> 00:18:00.595
این خطر را بجان بخرید که در مسیر

00:18:01.600 --> 00:18:03.300
اهدای عشق به جهان،

00:18:03.300 --> 00:18:05.200
اهدای زیبایی به جهان، ارتباط داشتن،

00:18:05.200 --> 00:18:08.159
مشارکت کردن درجهان حرکت کنید.

00:18:08.500 --> 00:18:12.249
وبا دیدن اینها،عهد دیگری بستم.

00:18:13.100 --> 00:18:17.324
هرگزدیگر تو را از خودم دورنمیکنم،

00:18:19.100 --> 00:18:23.528
و یا پیامت را به خودم درباره هدفمان نادیده نمی گیرم.

00:18:24.510 --> 00:18:27.409
از تو نمیخواهم که کارگاه برگزار کنی،

00:18:27.800 --> 00:18:29.900
یا حتی در تد تاک سخنرانی داشته باشی،

00:18:30.500 --> 00:18:32.330
( خنده )

00:18:33.000 --> 00:18:35.900
اما میخواهم اینجا کنارم باشی

00:18:37.000 --> 00:18:38.868
چون تو ملایمتر ومهربانترم میکنی.

00:18:39.500 --> 00:18:44.220
تو علت اینگونه زندگی کردن من هستی.

00:18:46.900 --> 00:18:49.300
پس ، پیام من به شما این است

00:18:51.050 --> 00:18:54.686
که به علم انعطاف پذیری روانشناختی
نگاه کنید،خب،

00:18:54.700 --> 00:18:58.543
اما ببینید که چگونه این میتواند شما
را به آنچه از پیش میدانستید هدایت کند.

00:19:00.000 --> 00:19:02.600
آن چیزهمانا عشق ورزیدن به خودتان هست

00:19:02.600 --> 00:19:04.658
حتی وقتی که سخت باشد

00:19:04.800 --> 00:19:07.446
کمکتان میکند که عشق را به دنیا هدیه کنید

00:19:07.500 --> 00:19:11.537
آنگونه که میخواهید
عشق را به دنیا هدیه کنید

00:19:13.600 --> 00:19:15.540
و این نکته مهمی است.

00:19:16.600 --> 00:19:17.951
شما این را میدانید.

00:19:18.300 --> 00:19:20.753
و آن کودک گریان۸ ساله
درشما این را میداند.

00:19:22.900 --> 00:19:24.537
همه ما این را میدانیم.

00:19:26.600 --> 00:19:28.500
برای اینکه عشق همه چیز نه

00:19:29.900 --> 00:19:31.569
بلکه تنها چیز است.

00:19:32.870 --> 00:19:33.790
سپاسگزارم.

00:19:33.790 --> 00:19:39.931
امیدوارم براتون مفید بوده باشم.
(تشویق حضار)