1 00:00:19,700 --> 00:00:22,940 Η ζωή μάς θέτει ερωτήματα 2 00:00:23,526 --> 00:00:27,750 Και ίσως ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα που μας θέτει είναι: 3 00:00:27,750 --> 00:00:32,795 «Tι σκοπεύεις να κάνεις με τις δύσκολες σκέψεις και συναισθήματα;» 4 00:00:34,044 --> 00:00:39,534 Αν αισθάνεσαι ντροπή ή άγχος, 5 00:00:40,200 --> 00:00:42,428 η ζωή μόλις σου έθεσε ένα ερώτημα. 6 00:00:43,750 --> 00:00:46,520 Αν στέκεσαι εδώ έτοιμος να κάνεις μια ομιλία TEDx, 7 00:00:46,520 --> 00:00:49,380 και το μυαλό σου αρχίζει να φλυαρεί, 8 00:00:50,200 --> 00:00:52,889 τι θα κάνεις γι' αυτό; 9 00:00:55,100 --> 00:00:56,434 Καλή ερώτηση! 10 00:00:56,814 --> 00:00:58,380 (Γέλια) 11 00:00:59,300 --> 00:01:01,500 Και η απάντηση σ' αυτήν την ερώτηση 12 00:01:01,500 --> 00:01:03,294 και άλλες παρόμοιες 13 00:01:03,400 --> 00:01:05,683 λένε πολλά για τις τροχιές της ζωής μας 14 00:01:05,800 --> 00:01:07,670 για το αν θα ξεδιπλωθούν ή όχι 15 00:01:07,670 --> 00:01:11,030 με έναν θετικό τρόπο, ο οποίος οδηγεί προς την ευημερία, 16 00:01:11,030 --> 00:01:13,240 την αγάπη, την ελευθερία, τη συνεισφορά, 17 00:01:13,240 --> 00:01:18,827 ή θα κατρακυλήσει προς την παθολογία και την απελπισία. 18 00:01:19,700 --> 00:01:22,750 Και εγώ βρίσκομαι εδώ για να υποστηρίξω 19 00:01:22,750 --> 00:01:27,200 ότι έχεις μέσα σου μια σπουδαία απάντηση σ' αυτό το ερώτημα, 20 00:01:27,200 --> 00:01:29,252 ή τουλάχιστον τον σπόρο της. 21 00:01:29,800 --> 00:01:32,402 Όμως έχεις εκεί ανάμεσα στ' αυτιά σου 22 00:01:32,402 --> 00:01:35,400 αυτό το αλαζονικό, αναλυτικό, επικριτικό μυαλό, 23 00:01:35,400 --> 00:01:38,440 που σκαρώνει ιστορίες και λύνει προβλήματα, 24 00:01:38,440 --> 00:01:40,800 που δεν έχει την απάντηση 25 00:01:40,800 --> 00:01:47,150 και που συνεχώς σε ωθεί να πάρεις τη λάθος κατεύθυνση. 26 00:01:49,500 --> 00:01:51,150 Το όνομά μου είναι Στηβ Χέις 27 00:01:51,150 --> 00:01:53,300 και τα τελευταία 30 χρόνια, 28 00:01:53,300 --> 00:01:55,900 εγώ και οι συνάδελφοί μου μελετάμε 29 00:01:55,900 --> 00:01:58,700 ένα μικρό σύνολο ψυχολογικών διεργασιών 30 00:01:59,500 --> 00:02:02,460 -φανταχτερές λέξεις γι' αυτά που κάνουν οι άνθρωποι- 31 00:02:02,460 --> 00:02:05,750 που ονομάζεται ψυχολογική ευελιξία. 32 00:02:06,600 --> 00:02:11,230 Είναι ένα σύνολο απαντήσεων σ' αυτήν την ερώτηση. 33 00:02:11,900 --> 00:02:14,800 Και σε περισσότερες από 1.000 έρευνες 34 00:02:14,800 --> 00:02:17,200 έχουμε υποδείξει ότι η ψυχολογική ευελιξία 35 00:02:17,200 --> 00:02:20,183 προβλέπει αν θα αναπτύξεις ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας: 36 00:02:20,183 --> 00:02:22,300 άγχος, κατάθλιψη, τραύμα; 37 00:02:22,300 --> 00:02:24,360 Αν έχεις ήδη ένα από αυτά, 38 00:02:24,360 --> 00:02:26,585 προβλέπει αν στην πορεία θα αποκτήσεις δύο. 39 00:02:26,800 --> 00:02:28,718 Προβλέπει πόσο σοβαρά είναι, 40 00:02:28,718 --> 00:02:29,980 πόσο χρόνια θα είναι. 41 00:02:29,980 --> 00:02:31,240 Όχι όμως μόνο αυτό, 42 00:02:31,240 --> 00:02:34,190 προβλέπει ένα σωρό άλλα πράγματα που είναι σημαντικά για εμάς, 43 00:02:34,190 --> 00:02:36,700 ακόμα κι αν δεν είναι ψυχοπαθολογικά. 44 00:02:36,900 --> 00:02:40,619 Για παράδειγμα τι είδους γονιός θα γίνεις; 45 00:02:41,336 --> 00:02:43,140 Τι είδους εργαζόμενος θα είσαι; 46 00:02:43,140 --> 00:02:47,040 Μπορείς να αντέξεις τις συμπεριφοριστικές προκλήσεις των σωματικών ασθενειών; 47 00:02:47,040 --> 00:02:49,716 Μπορείς να τηρήσεις το πρόγραμμα γυμναστικής σου; 48 00:02:49,716 --> 00:02:52,778 Οπουδήποτε φτάνει το ανθρώπινο μυαλό, 49 00:02:53,500 --> 00:02:58,051 η ψυχολογική ευελιξία έχει εφαρμογή. 50 00:02:59,900 --> 00:03:03,963 Κι αυτό που θέλω να κάνω σ'αυτή την ομιλία 51 00:03:04,273 --> 00:03:05,793 είναι να σας ταξιδέψω 52 00:03:05,793 --> 00:03:07,930 στην επιστήμη της ψυχολογικής ευελιξίας, 53 00:03:07,930 --> 00:03:09,200 καθώς έχουμε μάθει 54 00:03:09,200 --> 00:03:12,380 πώς να αλλάζουμε αυτές τις διαδικασίες 55 00:03:12,380 --> 00:03:14,739 μέσα από μερικές εκατοντάδες μελέτες 56 00:03:14,740 --> 00:03:18,046 χρησιμοποιώντας τη Θεραπεία Αποδοχής και Δέσμευσης ή ΘΑΔ και όχι μόνο, 57 00:03:18,046 --> 00:03:19,700 αλλά και άλλες σχετικές μεθόδους 58 00:03:19,700 --> 00:03:21,110 που στοχεύουν στην ευελιξία 59 00:03:21,110 --> 00:03:23,170 έχουμε δείξει ότι μπορούμε να το αλλάξουμε 60 00:03:23,170 --> 00:03:24,250 και όταν το αλλάξουμε, 61 00:03:24,250 --> 00:03:26,270 αυτές οι τροχιές ζωής που είναι αρνητικές 62 00:03:26,270 --> 00:03:29,680 μετατρέπονται σε θετικές με αποτελέσματα σε όλους τους τομείς 63 00:03:29,680 --> 00:03:32,350 που προανέφερα και πολλούς άλλους. 64 00:03:34,100 --> 00:03:36,200 Γι' αυτό θέλω να σας ξεναγήσω 65 00:03:36,200 --> 00:03:41,650 στο ποια είναι τα στοιχεία της ψυχολογικής ευελιξίας. 66 00:03:42,500 --> 00:03:45,175 Και θα σας ταξιδέψω στο παρελθόν 67 00:03:45,175 --> 00:03:48,280 σε μια στιγμή της ζωής μου πριν από 34 χρόνια, 68 00:03:48,800 --> 00:03:51,650 όταν στράφηκα για πρώτη φορά 69 00:03:51,650 --> 00:03:54,195 δυναμικά προς την κατεύθυνσή τους. 70 00:03:55,400 --> 00:03:57,360 Δεκαετίες πριν. 71 00:03:57,700 --> 00:04:01,235 34 χρόνια πριν, στις 2 το πρωί, 72 00:04:01,235 --> 00:04:04,052 πάνω σε ένα χρυσό-καφέ χαλί, 73 00:04:04,052 --> 00:04:07,418 με το σώμα μου να βρίσκεται κυριολεκτικά σ' αυτή τη στάση, 74 00:04:07,418 --> 00:04:10,118 και το μυαλό μου σίγουρα στην ίδια στάση. 75 00:04:11,200 --> 00:04:14,512 Για δύο με τρία χρόνια 76 00:04:15,400 --> 00:04:17,482 κατρακυλούσα 77 00:04:17,700 --> 00:04:21,089 προς την κόλαση της διαταραχής πανικού. 78 00:04:22,310 --> 00:04:24,900 Άρχισε σε μια φρικιαστική συνεδρίαση του τμήματος 79 00:04:24,900 --> 00:04:26,700 όπου αναγκάστηκα να παρακολουθήσω 80 00:04:26,700 --> 00:04:28,875 φτασμένους καθηγητές να τσακώνονται 81 00:04:29,000 --> 00:04:31,300 με έναν τρόπο που μόνο τα άγρια ζώα 82 00:04:31,300 --> 00:04:33,380 και οι φτασμένοι καθηγητές μπορούν. 83 00:04:33,700 --> 00:04:36,300 (Γέλια) 84 00:04:38,700 --> 00:04:43,450 Και το μόνο που ήθελα ήταν να τους ικετεύσω να σταματήσουν. 85 00:04:43,450 --> 00:04:47,870 Αλλά αντ' αυτού, έπαθα την πρώτη μου κρίση πανικού, 86 00:04:47,870 --> 00:04:53,620 και μέχρις ότου με πρόσεξαν, 87 00:04:53,620 --> 00:04:56,750 δεν μπορούσα ούτε καν να βγάλω ήχο 88 00:04:57,100 --> 00:04:59,289 από το στόμα μου. 89 00:04:59,908 --> 00:05:02,520 Και μέσα στο σοκ, τη φρίκη και την αμηχανία 90 00:05:02,520 --> 00:05:06,690 αυτής της πρώτης, δημόσιας κρίσης πανικού 91 00:05:07,600 --> 00:05:10,190 έκανα όλα αυτά τα λογικά, εύλογα, 92 00:05:10,190 --> 00:05:12,275 ευνόητα και παθολογικά πράγματα 93 00:05:12,275 --> 00:05:13,921 που σου υπαγορεύει το μυαλό σου. 94 00:05:14,600 --> 00:05:17,910 Προσπάθησα να τρέξω μακριά από το άγχος, 95 00:05:17,910 --> 00:05:21,286 προσπάθησα να παλέψω με το άγχος 96 00:05:21,286 --> 00:05:24,505 και προσπάθησα να κρυφτώ από το άγχος. 97 00:05:24,600 --> 00:05:26,100 Κάθισα δίπλα στην πόρτα 98 00:05:26,100 --> 00:05:27,530 και το έβλεπα να έρχεται. 99 00:05:27,530 --> 00:05:29,310 Έπειθα το μυαλό μου να βρει διέξοδο, 100 00:05:29,310 --> 00:05:30,370 πήρα ηρεμιστικά, 101 00:05:30,370 --> 00:05:32,030 και καθώς έκανα όλα αυτά, 102 00:05:32,030 --> 00:05:34,136 οι κρίσεις πανικού αυξήθηκαν, 103 00:05:34,136 --> 00:05:37,197 τόσο σε συχνότητα όσο και σε ένταση. 104 00:05:38,300 --> 00:05:39,799 Πρώτα στη δουλειά, 105 00:05:40,200 --> 00:05:42,406 μετά όμως και στα ταξίδια, 106 00:05:42,550 --> 00:05:43,900 και σε εστιατόρια, 107 00:05:43,900 --> 00:05:45,260 και στον κινηματογράφο, 108 00:05:45,260 --> 00:05:46,500 και στο ασανσέρ, 109 00:05:46,500 --> 00:05:48,380 και μιλώντας στο τηλέφωνο, 110 00:05:48,900 --> 00:05:51,720 και μετά στην ασφάλεια του σπιτιού 111 00:05:51,900 --> 00:05:55,510 και τέλος, ακόμα και όταν ξυπνούσα 112 00:05:55,900 --> 00:05:59,120 στις 2 το πρωί από βαθύ ύπνο, 113 00:05:59,120 --> 00:06:01,940 ήδη σε κρίση πανικού. 114 00:06:03,500 --> 00:06:08,201 Όμως αυτό το βράδυ, σε αυτό το χρυσό-καφέ χαλί, 115 00:06:09,193 --> 00:06:10,490 αυτό το βράδυ, 116 00:06:11,000 --> 00:06:15,035 καθώς παρακολουθούσα με κύματα άγχους 117 00:06:16,000 --> 00:06:17,970 τις αισθήσεις του σώματός μου, 118 00:06:17,970 --> 00:06:19,420 ήταν διαφορετικό! 119 00:06:19,420 --> 00:06:22,700 Αυτό το βράδυ ήταν ακόμα πιο τρομακτικό, 120 00:06:22,700 --> 00:06:25,750 μα κατά κάποιον τρόπο και ικανοποιητικό, 121 00:06:27,100 --> 00:06:30,590 γιατί δεν βίωνα κρίση πανικού. 122 00:06:31,300 --> 00:06:35,677 Πέθαινα από καρδιακή προσβολή! 123 00:06:36,700 --> 00:06:38,300 Είχα όλες τις ενδείξεις. 124 00:06:38,300 --> 00:06:39,900 Είχα το βάρος στο στήθος, 125 00:06:39,900 --> 00:06:42,310 είχα έντονους πόνους σε όλο το μπράτσο, 126 00:06:42,310 --> 00:06:43,960 ίδρωνα υπερβολικά, 127 00:06:43,960 --> 00:06:46,960 η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή και έχανε παλμούς. 128 00:06:47,000 --> 00:06:49,700 και αυτή η ίδια αραχνίσια φωνή που πεταγόταν 129 00:06:49,700 --> 00:06:51,800 κι έλεγε: «Πρέπει να τρέξεις! 130 00:06:51,800 --> 00:06:55,437 Πρέπει να παλέψεις, πρέπει να κρυφτείς από το άγχος» 131 00:06:55,437 --> 00:06:57,520 τώρα μου έλεγε: 132 00:06:58,000 --> 00:06:59,320 «Πάρε τηλέφωνο. 133 00:06:59,320 --> 00:07:01,850 Δεν μπορείς να οδηγήσεις σε αυτήν την κατάσταση! 134 00:07:02,000 --> 00:07:03,512 Πεθαίνεις! 135 00:07:03,700 --> 00:07:05,100 Πάρε τις Πρώτες Βοήθειες! 136 00:07:05,100 --> 00:07:06,620 Πάρε το ασθενοφόρο! 137 00:07:06,620 --> 00:07:09,620 Δεν είναι αστείο, πάρε τηλέφωνο!» 138 00:07:11,200 --> 00:07:14,199 Ωστόσο, περνούσαν τα λεπτά 139 00:07:14,500 --> 00:07:17,166 κι εγώ δεν έκανα την κλήση. 140 00:07:17,700 --> 00:07:20,220 Κι είχα μία αίσθηση σαν να φεύγω από το σώμα μου 141 00:07:20,220 --> 00:07:23,310 και να κοιτάζω πίσω τον εαυτό μου εκεί 142 00:07:24,180 --> 00:07:25,800 και να φαντάζομαι τι θα συνέβαινε 143 00:07:25,800 --> 00:07:28,550 αν όντως έκανα αυτό το τηλεφώνημα. 144 00:07:29,070 --> 00:07:30,380 Σαν μια σειρά από σκηνές, 145 00:07:30,380 --> 00:07:32,200 σαν στιγμιότυπα από τρέιλερ ταινίας, 146 00:07:32,200 --> 00:07:33,950 όπως όταν πας στον κινηματογράφο 147 00:07:33,950 --> 00:07:36,109 και βλέπεις τις επερχόμενες ταινίες. 148 00:07:36,950 --> 00:07:39,840 Μπορούσα να ακούσω τους νοσηλευτές 149 00:07:39,840 --> 00:07:41,310 να ανεβαίνουν τα σκαλιά, 150 00:07:41,310 --> 00:07:44,148 το χτύπημα στη λεπτή, κούφια πόρτα, 151 00:07:44,800 --> 00:07:46,949 τη διαδρομή με το ασθενοφόρο, 152 00:07:46,949 --> 00:07:48,590 τους ορούς και τα καλώδια, 153 00:07:48,590 --> 00:07:51,133 το ανήσυχο βλέμμα στα πρόσωπα των νοσηλευτών 154 00:07:51,133 --> 00:07:54,020 κατά την είσοδό μου στα επείγοντα περιστατικά. 155 00:07:54,700 --> 00:07:57,100 Και τελικά το τελευταίο στιγμιότυπο, 156 00:07:57,100 --> 00:07:58,300 την τελευταία μικρή σκηνή 157 00:07:58,300 --> 00:08:00,070 σ' αυτό το τρέιλερ, 158 00:08:00,070 --> 00:08:01,600 όπου ξαφνικά συνειδητοποίησα 159 00:08:01,600 --> 00:08:04,270 το περιεχόμενο αυτής της ταινίας. 160 00:08:05,770 --> 00:08:07,200 Και το κοίταξα και είπα: 161 00:08:07,200 --> 00:08:09,090 «'Οχι, σε παρακαλώ, Θεέ μου, όχι αυτό! 162 00:08:09,100 --> 00:08:11,770 Σε παρακαλώ! Σε παρακαλώ!» 163 00:08:13,300 --> 00:08:14,910 Γιατί στην τελευταία σκηνή, 164 00:08:14,910 --> 00:08:17,340 ξαπλωμένος στο φορείο στα επείγοντα, 165 00:08:17,340 --> 00:08:19,200 ήρθε ένας νεαρός γιατρός 166 00:08:19,200 --> 00:08:20,800 στη φαντασία μου, 167 00:08:20,800 --> 00:08:23,560 περπατώντας σαν να μην τρέχει τίποτα. 168 00:08:25,760 --> 00:08:27,280 Και καθώς με πλησίαζε, 169 00:08:27,280 --> 00:08:30,290 μπορούσα να δω τη χαζή γκριμάτσα στο πρόσωπό του 170 00:08:31,100 --> 00:08:33,702 και κατάλαβα τι θα ακολουθούσε. 171 00:08:35,299 --> 00:08:37,038 Ήρθε κοντά και μου είπε: 172 00:08:37,038 --> 00:08:39,208 «Δρ. Χέιζ, 173 00:08:40,799 --> 00:08:43,560 δεν έχεις υποστεί καρδιακή προσβολή». 174 00:08:43,900 --> 00:08:46,520 Κι έπειτα η γκριμάτσα έγινε χαμόγελο. 175 00:08:47,300 --> 00:08:49,871 «Έχεις υποστεί κρίση πανικού». 176 00:08:51,700 --> 00:08:55,012 Και ήξερα ότι ήταν αλήθεια. 177 00:08:56,200 --> 00:09:00,441 Αυτό ήταν απλώς άλλο ένα επίπεδο πιο κάτω απ' την κόλαση. 178 00:09:01,100 --> 00:09:03,426 Και μια κραυγή βγήκε από το στόμα μου, 179 00:09:03,426 --> 00:09:08,168 ένα παράξενο μείγμα ήχου και ανάσας. 180 00:09:09,300 --> 00:09:11,565 Ακούστηκε κάπως έτσι: 181 00:09:12,900 --> 00:09:17,600 (Κραυγή) 182 00:09:20,100 --> 00:09:23,270 Και καθώς αναπήδησα από τον πάτο, 183 00:09:23,270 --> 00:09:25,670 μια άλλη πόρτα άνοιξε. 184 00:09:27,590 --> 00:09:29,570 Δεν ξέρω πόση ώρα διήρκεσε, 185 00:09:29,570 --> 00:09:31,439 αλλά λίγα λεπτά αργότερα, 186 00:09:31,450 --> 00:09:32,940 από ένα σπάνια επισκεπτόμενο, 187 00:09:32,940 --> 00:09:34,992 αλλά ταυτόχρονα βαθιά δικό μου κομμάτι, 188 00:09:35,000 --> 00:09:37,730 το κομμάτι του εαυτού μου που βρίσκεται πίσω από τα μάτια, 189 00:09:37,730 --> 00:09:39,411 ένα πιο πνευματικό μέρος, 190 00:09:39,420 --> 00:09:41,950 από την ίδια μου την ψυχή, αν θέλετε, 191 00:09:41,950 --> 00:09:43,210 βγήκαν κάποια λόγια. 192 00:09:43,210 --> 00:09:44,310 Είμαι αρκετά σίγουρος, 193 00:09:44,310 --> 00:09:46,390 Το είπα δυνατά αν και δεν ήταν κανένας εκεί 194 00:09:46,390 --> 00:09:47,790 στις 2 το πρωί. 195 00:09:48,810 --> 00:09:49,865 Είπα, 196 00:09:50,600 --> 00:09:53,221 «Δεν ξέρω ποιος είσαι, 197 00:09:54,400 --> 00:09:57,910 αλλά προφανώς μπορείς να μου κάνεις κακό. 198 00:09:57,910 --> 00:10:00,290 Μπορείς να με κάνεις να υποφέρω. 199 00:10:01,100 --> 00:10:04,583 Όμως, θα σου πω ένα πράγμα που δεν μπορείς να κάνεις. 200 00:10:05,300 --> 00:10:11,229 Δεν μπορείς να με αναγκάσεις να γυρίσω την πλάτη στη δική μου εμπειρία. 201 00:10:11,229 --> 00:10:13,669 Δεν μπορείς να το κάνεις!» 202 00:10:19,000 --> 00:10:23,551 Και το τότε νεότερό μου σώμα πονούσε καθώς σηκώθηκε πάνω, 203 00:10:26,400 --> 00:10:32,039 και κατάλαβα από το πλέον στεγνό από τα καυτά δάκρυα πρόσωπό μου 204 00:10:32,039 --> 00:10:35,360 ότι βρισκόμουν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. 205 00:10:37,400 --> 00:10:41,320 Αλλά, στηρίχθηκα σε μία υπόσχεση. 206 00:10:42,600 --> 00:10:44,481 «Ποτέ ξανά! 207 00:10:45,617 --> 00:10:48,499 Δεν πρόκειται να τρέξω μακριά από μένα». 208 00:10:52,900 --> 00:10:55,970 Δεν ήξερα πώς θα κρατούσα εκείνη την υπόσχεση. 209 00:10:55,970 --> 00:10:58,061 Για να είμαι ειλικρινής, ακόμα μαθαίνω. 210 00:10:58,300 --> 00:11:02,531 Δεν είχα ιδέα πως να φέρω αυτήν την υπόσχεση 211 00:11:02,531 --> 00:11:05,400 στις ζωές των άλλων. 212 00:11:06,000 --> 00:11:09,054 Αυτό θα το μάθαινα μόνο μέσα από τη δουλειά 213 00:11:09,054 --> 00:11:11,500 που θα κάναμε στη Θεραπεία Αποδοχής και Δέσμευσης, 214 00:11:11,500 --> 00:11:14,155 και αυτό θα ήταν στο μέλλον. 215 00:11:14,400 --> 00:11:16,000 Αλλά σε όλα αυτά τα 34 χρόνια 216 00:11:16,000 --> 00:11:19,010 δεν πέρασε ούτε μία μέρα 217 00:11:19,700 --> 00:11:23,190 που να μην θυμάμαι εκείνη την απόφαση. 218 00:11:23,900 --> 00:11:27,100 Και όταν στέκεσαι εδώ κάπως έτσι, 219 00:11:27,100 --> 00:11:29,420 με τον τρόπο δηλαδή που ήδη γνωρίζεις 220 00:11:29,420 --> 00:11:31,780 ότι είναι ο πιο σοφός για να στέκεσαι 221 00:11:31,780 --> 00:11:33,620 με τον πόνο και τη δυστυχία, 222 00:11:33,630 --> 00:11:35,600 αρχίζουν και συμβαίνουν πράγματα. 223 00:11:35,600 --> 00:11:37,500 Μπορώ πλέον να περιγράψω με λόγια 224 00:11:37,500 --> 00:11:40,486 τι είναι αυτή η στάση, σύμφωνα με την Επιστήμη. 225 00:11:40,800 --> 00:11:43,061 Είναι ένα συναισθηματικό άνοιγμα! 226 00:11:43,280 --> 00:11:45,430 Θα νιώσουμε ό, τι υπάρχει για να νιώσουμε 227 00:11:45,430 --> 00:11:47,270 ακόμη κι όταν είναι δύσκολο. 228 00:11:47,270 --> 00:11:49,730 Είναι να μπορείς να δεις απευθείας τις σκέψεις σου, 229 00:11:49,730 --> 00:11:51,000 όχι απλά μέσα από αυτές. 230 00:11:51,000 --> 00:11:52,190 Έτσι, όταν σκέφτεσαι 231 00:11:52,190 --> 00:11:53,530 ότι δεν είναι ακριβώς έτσι, 232 00:11:53,530 --> 00:11:55,450 χωρίς να μπορείς να δεις οτιδήποτε άλλο 233 00:11:55,450 --> 00:11:57,194 τότε μπορείς να τις δεις εκεί έξω. 234 00:11:57,300 --> 00:11:58,570 Είναι το να ενωθείς 235 00:11:58,570 --> 00:12:00,810 με το πιο πνευματικό κομμάτι του εαυτού σου 236 00:12:00,810 --> 00:12:03,430 και από κει να μπορείς να στρέψεις την προσοχή σου 237 00:12:03,430 --> 00:12:05,500 ευέλικτα, ρευστά, εθελοντικά, 238 00:12:05,500 --> 00:12:08,670 προς αυτό που είναι εκεί για να επικεντρωθείς. 239 00:12:09,100 --> 00:12:11,280 Και όταν βλέπεις κάτι σημαντικό, 240 00:12:11,280 --> 00:12:13,300 το να μπορείς να κινηθείς προς αυτό 241 00:12:13,300 --> 00:12:14,600 με τα χέρια σου ελεύθερα, 242 00:12:14,600 --> 00:12:16,600 ούτως ώστε να μπορείς να αισθανθείς, 243 00:12:16,600 --> 00:12:19,210 να κάνεις, να συμβάλεις, να συμμετέχεις. 244 00:12:20,000 --> 00:12:23,170 Αυτό είναι ψυχολογική ευελιξία. 245 00:12:25,600 --> 00:12:28,100 Και βασίζεται στο τι είναι αυτός ο σπόρος 246 00:12:28,100 --> 00:12:31,270 και αυτό το γνωρίζεις γιατί αν το μεταφράσεις σε μία λέξη, 247 00:12:31,270 --> 00:12:34,670 νομίζω ότι μπορείς να δεις γιατί θα ήταν μια συγκεκριμένη λέξη, 248 00:12:34,670 --> 00:12:37,600 η μόνη λέξη, θα έλεγα, η «Αγάπη». 249 00:12:38,500 --> 00:12:40,210 Όταν ζεις με τον εαυτό σου 250 00:12:40,210 --> 00:12:44,037 με έναν συμπονετικό, ζεστό, τρυφερό τρόπο, 251 00:12:44,518 --> 00:12:46,330 η ζωή σου ανοίγεται 252 00:12:47,000 --> 00:12:50,510 και τότε μπορείς να στραφείς προς το νόημα και το σκοπό, 253 00:12:50,510 --> 00:12:52,900 και το πώς θα φέρεις αγάπη, συμμετοχή, 254 00:12:52,900 --> 00:12:54,929 ομορφιά, συνεισφορά, 255 00:12:55,100 --> 00:12:57,320 μέσα στη ζωή των άλλων. 256 00:12:58,900 --> 00:13:02,159 Δεν είχα δει αρχικά ότι αυτό το βήμα 257 00:13:02,159 --> 00:13:04,270 προς τον πόνο και τη δυστυχία, 258 00:13:05,100 --> 00:13:07,441 ήταν στην ουσία κολλημένο στο γοφό 259 00:13:07,441 --> 00:13:09,850 αυτού του βήματος προς το νόημα και το σκοπό. 260 00:13:09,850 --> 00:13:11,190 Δεν το είχα δει! 261 00:13:11,210 --> 00:13:13,800 Αλλά ξεκίνησα να το βλέπω στους πελάτες μου, 262 00:13:13,800 --> 00:13:16,000 καθώς ξεκίνησα να δουλεύω με τη ΘΑΔ. 263 00:13:16,000 --> 00:13:18,610 Ξεκίνησα να το βλέπω στην ίδια μου τη ζωή. 264 00:13:19,500 --> 00:13:21,450 Και μέσα σε μόλις μερικά χρόνια 265 00:13:21,450 --> 00:13:23,747 το συνειδητοποίησα πολύ έντονα. 266 00:13:24,340 --> 00:13:28,213 Μέχρι τότε, είχα κάνει λίγες τυχαίες μελέτες στη ΘΑΔ 267 00:13:28,580 --> 00:13:30,300 και ξεκινούσα να κάνω εκπαιδεύσεις, 268 00:13:30,300 --> 00:13:33,955 πηγαίνοντας σε διάφορες συναντήσεις με μικρές ομάδες από κλινικούς γιατρούς 269 00:13:33,955 --> 00:13:36,403 διδάσκοντας για τη δουλειά που κάναμε. 270 00:13:36,800 --> 00:13:38,631 Και σε ένα βιωματικό εργαστήρι 271 00:13:38,631 --> 00:13:40,600 είχα αυτά τα κύματα από άγχος, 272 00:13:40,600 --> 00:13:42,713 που ήταν απολύτως φυσιολογικό. 273 00:13:43,100 --> 00:13:45,290 Ακόμη και σήμερα θα αγχωθώ 274 00:13:45,290 --> 00:13:47,327 κατά τη διάρκεια των ομιλιών. 275 00:13:48,100 --> 00:13:50,200 Ήταν εντάξει. Είμαι ανοιχτός σ' αυτό. 276 00:13:50,500 --> 00:13:52,980 Έλα, μια χαρά είναι. 277 00:13:54,400 --> 00:13:56,140 Μα τότε ήρθε ένα άλλο κύμα. 278 00:13:56,140 --> 00:13:58,788 Ξαφνικά αισθάνθηκα ότι επρόκειτο να βάλω τα κλάματα 279 00:13:58,788 --> 00:14:01,360 μπροστά σε όλους αυτούς τους κλινικούς, 280 00:14:02,203 --> 00:14:05,169 ότι θα ξεκινούσα να κλαίω με λυγμούς, ανεξέλεγκτα! 281 00:14:06,000 --> 00:14:07,469 Και είπα: «Τι;» 282 00:14:07,800 --> 00:14:10,704 Και η στιγμή πέρασε και ολοκλήρωσα το εργαστήρι. 283 00:14:11,260 --> 00:14:13,730 Δεν το ξανασκέφτηκα μέχρι το επόμενο εργαστήρι, 284 00:14:13,730 --> 00:14:15,950 όπου έγινε ακριβώς το ίδιο πράγμα. 285 00:14:15,950 --> 00:14:20,642 Και αυτή τη φορά είχα τη διαύγεια να αντιληφθώ ότι ένιωθα πολύ νέος. 286 00:14:21,200 --> 00:14:22,420 Και ρώτησα τον εαυτό μου 287 00:14:22,420 --> 00:14:23,990 καθώς μάλιστα έκανα το εργαστήρι: 288 00:14:23,990 --> 00:14:25,415 «Πόσων χρονών είσαι;» 289 00:14:25,415 --> 00:14:28,630 Και η ανταπόκριση ήταν: «8 ή 9». 290 00:14:29,300 --> 00:14:31,700 Και έπειτα μία ανάμνηση ξεπετάχθηκε 291 00:14:31,700 --> 00:14:34,110 που δεν την είχα ξανασκεφτεί 292 00:14:34,110 --> 00:14:38,182 από τότε που είχε γίνει, όταν ήμουν 8 ή 9. 293 00:14:38,500 --> 00:14:41,190 Δεν είχα χρόνο να το επεξεργαστώ μέσα στο εργαστήρι, 294 00:14:41,190 --> 00:14:43,760 εκείνο το βράδυ όμως στο ξενοδοχείο είχα χρόνο. 295 00:14:45,000 --> 00:14:47,434 Ήμουν κάτω από το κρεβάτι μου, 296 00:14:47,635 --> 00:14:51,380 ακούγοντας τους γονείς μου να τσακώνονται στο διπλανό δωμάτιο. 297 00:14:52,500 --> 00:14:58,076 Ο πατέρας μου είχε επιστρέψει σπίτι μεθυσμένος και αργοπορημένος, πάλι. 298 00:14:59,300 --> 00:15:02,654 Και η μητέρα μου τον κατέκρινε 299 00:15:02,900 --> 00:15:06,833 που ξόδευε στον εθισμό του το πενιχρό οικογενειακό μας εισόδημα. 300 00:15:06,833 --> 00:15:10,464 Για την ανεπάρκειά του σαν σύζυγος και σαν πατέρας. 301 00:15:10,900 --> 00:15:11,900 Και αυτός έλεγε: 302 00:15:11,900 --> 00:15:15,900 «Σκάσε! Βούλωσέ το αλλιώς...» 303 00:15:16,100 --> 00:15:18,587 και ήξερα ότι είχε σφιγμένες τις γροθιές του. 304 00:15:19,100 --> 00:15:21,870 Και τότε άκουσα έναν τρομακτικό γδούπο 305 00:15:21,870 --> 00:15:24,408 και τη μητέρα μου να ουρλιάζει. 306 00:15:26,000 --> 00:15:27,600 Θα ανακάλυπτα αργότερα 307 00:15:27,600 --> 00:15:29,100 ότι ήταν το τραπεζάκι, 308 00:15:29,100 --> 00:15:31,510 που εκσφενδονίστηκε στο καθιστικό. 309 00:15:32,160 --> 00:15:33,463 Και σκέφτομαι: 310 00:15:33,600 --> 00:15:35,708 «Άραγε θα υπάρχει αίμα; 311 00:15:35,900 --> 00:15:37,776 Τη χτυπάει;» 312 00:15:38,400 --> 00:15:40,200 Και τότε το παιδικό μυαλουδάκι μου 313 00:15:40,200 --> 00:15:43,190 είπε αυτές τις λέξεις ξεκάθαρα: 314 00:15:44,100 --> 00:15:46,968 «Πρέπει να κάνω κάτι!» 315 00:15:49,500 --> 00:15:53,590 Και συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, 316 00:15:53,590 --> 00:15:55,140 τίποτα ασφαλές. 317 00:15:56,100 --> 00:15:58,560 Έτσι, κουλουριάστηκα ακόμα περισσότερο 318 00:15:58,560 --> 00:16:01,152 και κρατούσα τον εαυτό μου και έκλαιγα. 319 00:16:03,900 --> 00:16:05,743 Το συνειδητοποιείτε; 320 00:16:06,420 --> 00:16:09,540 Κάθομαι εκεί παρακολουθώντας όλους αυτούς τους μαινόμενους ταύρους 321 00:16:09,540 --> 00:16:12,204 να τσακώνονται στο τμήμα ψυχολογίας, 322 00:16:12,500 --> 00:16:15,029 και φυσικά ήμουν τρομοκρατημένος, 323 00:16:15,400 --> 00:16:17,397 και βέβαια, ήμουν αγχωμένος, 324 00:16:17,500 --> 00:16:21,646 αλλά αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω ήταν απλά να κλάψω... 325 00:16:22,500 --> 00:16:24,513 αλλά μέσα στο τμήμα ψυχολογίας; 326 00:16:24,600 --> 00:16:27,800 (Γέλια) 327 00:16:28,700 --> 00:16:29,863 Σοβαρά; 328 00:16:32,500 --> 00:16:35,020 Αλλά δεν είχα πρόσβαση σ' αυτόν. 329 00:16:35,500 --> 00:16:37,990 Δεν είχα χώρο γι' αυτόν. 330 00:16:39,400 --> 00:16:42,904 Αυτός είναι ο λόγος που έγινα ψυχολόγος, 331 00:16:43,400 --> 00:16:46,452 μα δεν το γνώριζα καν τότε. 332 00:16:47,000 --> 00:16:51,000 Και παρασύρθηκα με τα άρθρα, 333 00:16:51,000 --> 00:16:53,700 με την καριέρα, με τις επιχορηγήσεις, με την επιτυχία... 334 00:16:53,700 --> 00:16:55,131 Ουάου! 335 00:16:57,000 --> 00:17:01,028 Όμως ήρθα εδώ γιατί εκείνος μου το ζήτησε. 336 00:17:01,800 --> 00:17:04,024 Να «κάνω κάτι». 337 00:17:05,099 --> 00:17:08,280 Και αντ' αυτού, αυτό που του είπα 338 00:17:08,700 --> 00:17:12,000 ισοδυναμούσε με το να κουλουριαστώ και να πω: 339 00:17:12,500 --> 00:17:15,300 «Απλά σώπασε. Φύγε. Σκάσε». 340 00:17:17,200 --> 00:17:21,200 Όταν έτρεξα, όταν πάλεψα, όταν κρύφτηκα. 341 00:17:22,000 --> 00:17:24,630 Ήταν τόσο ψυχρό και τόσο άκαρδο. 342 00:17:24,900 --> 00:17:29,261 Σε ποιον; Σ' εμένα και στα κομμάτια του εαυτού μου 343 00:17:29,862 --> 00:17:34,607 που με ενώνουν με τον σκοπό της ζωής μου. 344 00:17:35,800 --> 00:17:39,150 Επειδή πονάμε όπου νοιαζόμαστε 345 00:17:39,600 --> 00:17:42,370 και νοιαζόμαστε όπου πονάμε! 346 00:17:42,700 --> 00:17:46,830 Αυτά τα κεντρικά σημεία όπου πρέπει να προστρέξουμε, 347 00:17:46,830 --> 00:17:48,300 είναι το ίδιο πράγμα. 348 00:17:49,000 --> 00:17:50,700 Όταν στέκεσαι δίπλα στον εαυτό σου, 349 00:17:50,700 --> 00:17:52,570 ακόμα κι όταν είναι δύσκολο, 350 00:17:52,700 --> 00:17:54,947 κάνεις μια πράξη αγάπης για τον εαυτό σου 351 00:17:55,100 --> 00:17:57,500 και μέσα από αυτό πλέον 352 00:17:57,500 --> 00:18:01,025 μπορείς να ρισκάρεις να στραφείς 353 00:18:01,600 --> 00:18:03,300 προς το να φέρεις αγάπη στον κόσμο, 354 00:18:03,300 --> 00:18:05,200 ομορφιά στον κόσμο, επικοινωνία, 355 00:18:05,200 --> 00:18:08,159 συνεισφορά σ' αυτόν τον κόσμο. 356 00:18:08,500 --> 00:18:12,249 Και βλέποντάς το αυτό, υποσχέθηκα ακόμα κάτι. 357 00:18:13,100 --> 00:18:18,104 Ποτέ ξανά, δεν θα σε σπρώξω μακριά! 358 00:18:19,100 --> 00:18:23,718 Ούτε το μήνυμά σου σε μένα για τον σκοπό μας. 359 00:18:24,510 --> 00:18:27,409 Δεν θα σου ζητήσω να κάνεις το εργαστήρι, 360 00:18:27,800 --> 00:18:29,900 ούτε να κάνεις αυτήν την ομιλία. 361 00:18:30,500 --> 00:18:32,330 (Γέλια) 362 00:18:33,000 --> 00:18:36,410 Όμως σε χρειάζομαι εδώ, δίπλα μου, 363 00:18:37,000 --> 00:18:38,968 επειδή με απαλύνεις. 364 00:18:39,500 --> 00:18:46,010 Με βοηθάς να συνειδητοποιήσω γιατί η ζωή μου προορίζεται γι' αυτό. 365 00:18:46,900 --> 00:18:49,300 Κι έτσι λοιπόν το μήνυμά μου προς εσάς είναι, 366 00:18:51,050 --> 00:18:54,816 να κοιτάξετε την έρευνα της ψυχολογικής ευελιξίας, ναι, 367 00:18:54,816 --> 00:18:59,123 όμως δείτε τι μπορεί να σας προσφέρει γι' αυτό που ήδη γνωρίζετε, 368 00:19:00,000 --> 00:19:02,600 που είναι πως, το να φέρνεις αγάπη στον εαυτό σου, 369 00:19:02,600 --> 00:19:04,658 ακόμα κι όταν είναι δύσκολο, 370 00:19:04,800 --> 00:19:07,506 θα σε βοηθήσει να φέρεις αγάπη στον κόσμο, 371 00:19:07,506 --> 00:19:12,037 με τον τρόπο που εσύ θέλεις να την φέρεις στον κόσμο. 372 00:19:13,600 --> 00:19:15,740 Και αυτό είναι σημαντικό. 373 00:19:16,720 --> 00:19:17,940 Εσείς το ξέρετε. 374 00:19:18,286 --> 00:19:21,767 Το ξέρει και ο 8χρονος μικρός που κλαίει μέσα σας. 375 00:19:22,900 --> 00:19:24,537 Όλοι το ξέρουμε. 376 00:19:26,600 --> 00:19:29,150 Γιατί η αγάπη δεν είναι το παν, 377 00:19:29,900 --> 00:19:32,189 είναι το μόνο πράγμα. 378 00:19:32,870 --> 00:19:33,790 Σας ευχαριστώ. 379 00:19:33,790 --> 00:19:35,420 Ελπίζω να σας ήμουν χρήσιμος. 380 00:19:35,420 --> 00:19:36,800 (Χειροκρότημα)