0:00:00.703,0:00:03.515
جنگ اینطوری شروع میشود

0:00:03.515,0:00:06.781
یک روزی که شما زندگی معمول خود را دارید،

0:00:06.781,0:00:09.297
و تصمیم دارید که آن روز را به مهمانی بروید

0:00:09.297,0:00:11.681
یا بچه ها را به مدرسه ببرید

0:00:11.681,0:00:14.394
یا با داندانپزشک قرار دارید.

0:00:14.394,0:00:18.020
به ناگاه، تلفن قطع میشود،

0:00:18.020,0:00:21.957
برنامههای تلوزیون قطع میشود، و مردان مسلح در خیابان میآیند

0:00:21.957,0:00:24.273
و خیابان ها بند میآید

0:00:24.273,0:00:28.750
و زندگیی را که شما میشناختید، مانند یک انیمشن، معلق میشود.

0:00:28.750,0:00:30.955
و متوقف می شود.

0:00:30.955,0:00:33.513
قصد دارم داستانی را از یکی از دوستانم برای شما نقل کنم،

0:00:33.513,0:00:36.491
درباره آنچه که برای دوستی اهل بوسنی اتفاق افتاد،

0:00:36.491,0:00:40.868
زیرا معتقدم که این داقعا برای شما روشن میکند که جنگ چه حسی دارد.

0:00:40.868,0:00:44.962
در سال ۱۹۹۲، و در ماه آوریل، او یک روز در حال رفتن به محل کارش بوده

0:00:44.962,0:00:48.110
با دامنی کوتاه و کفش های پاشنه بلند. او در یک بانک کار میکرده.

0:00:48.110,0:00:51.634
مادری جوان که دوست دارد به مهمانی برود

0:00:51.634,0:00:53.468
زنی خوب.

0:00:53.468,0:00:56.775
و به ناگاه او یک تانک را دید

0:00:56.775,0:00:59.981
که به آرامی به سمت خیابان اصلی سارایوو حرکت می کرد

0:00:59.981,0:01:03.533
و هر چیزی که بر سر راهش بوده را در هم می کوبیده است

0:01:03.533,0:01:07.564
تصور میکند که این خواب میبیند، اما این خواب نبود.

0:01:07.564,0:01:10.309
او شروع کرد به دویدن، همانطوری که هر کدام از ما ممکن است بدویم

0:01:10.309,0:01:14.326
و تلاش کرد که مخفی شود، او پشت یک سطل زباله مخفی شد

0:01:14.326,0:01:16.925
در حالی که کفش های پاشه بلند پوشیده بود و دامنی کوتاه به تن داشت.

0:01:16.925,0:01:21.144
همانطورکه مخفی شده بود، فکر می کرد که این مسخره است

0:01:21.144,0:01:23.840
اما او این تانک ها و سربازان را می دید

0:01:23.840,0:01:26.200
و مردمی که همه مات و مبهوت بودند

0:01:26.200,0:01:30.827
"احساس کردم که مثل آلیس در سرزمین عجایب هستم

0:01:30.827,0:01:33.162
که پائین میرود تا وارد سوراخ خرگوش بشود

0:01:33.162,0:01:36.230
شلوغی و آشفتگی بیشتر و بیشتر و بیشتر میشود،

0:01:36.230,0:01:41.631
زندگی من دیگر هرگز مانند قبل نخواهد بود"

0:01:41.631,0:01:45.418
چند هفته بعد، این دوست من در میان مردم بود

0:01:45.418,0:01:50.368
کودکش را در آغوش می فشرد

0:01:50.368,0:01:52.904
و تلاش داشت آنرا به مرد غریبه ای در اتوبوس بدهد،

0:01:52.904,0:01:55.928
آن اتوبوس، یکی از آخرین اتوبوس هایی بود که سارایوو را ترک می کرد و

0:01:55.928,0:01:59.093
کودکان را به جایی دیگری می برد، جایی که ممکن بود کودکان در امان بمانند

0:01:59.093,0:02:03.203
او به یاد می آورد که با مادرش، در جلوی جمعیت تلاش می کرد

0:02:03.203,0:02:06.629
جمعیتی که همه می گفتند کودک مرا بگیرید، کودک مرا بگیرید

0:02:06.629,0:02:12.682
و او موفق شده بود فرزندانش را طریق پنجره به یک نفر بدهد.

0:02:12.682,0:02:15.550
و او آن کودک را برای سالها ندید

0:02:15.550,0:02:19.269
آن محاصره برای سه سال و نیم ادامه یافت،

0:02:19.269,0:02:21.558
و این محاصره ای بود که در آن آب را نیز قطع کرده بودند،

0:02:21.558,0:02:26.847
بدون برق و بدون گرما، بدون غذا

0:02:26.847,0:02:32.202
در قلب اروپا و در قرن بیستم میلادی

0:02:32.202,0:02:36.004
من مفتخرم که یکی از آن خبرنگارانی بوده ام که

0:02:36.004,0:02:38.423
در میان آن محاصره شدگان زندگی کردهام،

0:02:38.423,0:02:41.461
و این را بگویم که من بسیار مفتخرم که در آنجا حضور داشته ام

0:02:41.461,0:02:43.651
چرا که بودن در محاصر به من همه چیز را آموخت،

0:02:43.651,0:02:47.780
نه تنها اینکه چگونه یک خبرنگار باشم، بلکه به من آموخت که چگونه یک انسان باشم.

0:02:47.780,0:02:50.135
من حس همدردی و شفقت را آموختم.

0:02:50.135,0:02:53.946
من درباره مردم عادی که میتوانند قهرمان باشند، آموختم

0:02:53.946,0:02:58.317
من درباره به اشتراک گذاشتن آموختم، درباره حس رفاقت و همراهی آموختم

0:02:58.317,0:03:01.228
از همه مهمتر، درباره عشق آموختم

0:03:01.228,0:03:06.507
آموختم که حتی در میانه انهدام و تباهی و هرج و مرج

0:03:06.507,0:03:09.643
مردم عادی چگونه می توانند به همسایگان خود کمک کنند،

0:03:09.643,0:03:12.287
غذا را تقسیم کنند، کودکان را بزرگ کنند

0:03:12.287,0:03:15.539
و یا کسی که در میانه خیابان هدف قرار گرفته را بیرون بکشند

0:03:15.539,0:03:18.396
حتی اگر جان خودتان در خطر باشد،

0:03:18.396,0:03:21.647
به دیگرانی که زخمی شده اند، کمک کنید

0:03:21.647,0:03:24.268
و تلاش کنند که آنها را به بیمارستان برسانید.

0:03:24.268,0:03:27.487
و درباره خودم بسیار آموختم.

0:03:27.487,0:03:30.512
مارتا گیهورن، یکی از قهرمانان من یکبار گفته است،

0:03:30.512,0:03:35.710
"تو تنها می توانی از یک جنگ خوشت بیایید، بقیه آن مسولیت است. "

0:03:35.710,0:03:39.246
من برای پوشش خبری به تعداد زیادی جنگ رفته ام،

0:03:39.246,0:03:41.875
آنقدر که شمارش آنها از دستم خارج شده،

0:03:41.875,0:03:44.958
ولی هیچکدام آنها مانند سارایوو نبوده است

0:03:44.958,0:03:48.913
ماه آوریل گذشته، باز به سارایوو رفتم--

0:03:48.913,0:03:52.687
چیزی که من آنرا بازگشت دیوانه واری به خاطرات گذشته مینامم.

0:03:52.687,0:03:57.030
آوریل گذشته، بیستمین سالگرد محاصره سارایوو بود

0:03:57.030,0:03:59.502
بیستمین سالگرد آغاز محاصره سارایوو

0:03:59.502,0:04:03.942
و من کلمه سالگرد را دوست ندارم، چه آنکه معنای این کلمه، بیشتر به جشن شباهت دارد

0:04:03.942,0:04:05.345
و این جشن نبود.

0:04:05.345,0:04:09.333
این بازگشتی محزون از خبرنگارانی بود که در طی جنگ

0:04:09.333,0:04:12.724
گزارش تهیه می کردند، افرادی که در بخش کمک های انسان دوستانه کار می کرده اند،

0:04:12.724,0:04:17.193
و صد البته که مردم شجاع سارایوو نیز حضور داشتند.

0:04:17.193,0:04:19.612
و چیزی که فکر مرا بیش از همه به خود مشغول کرد،

0:04:19.612,0:04:21.353
که قلب مرا شکست

0:04:21.353,0:04:23.523
این بود که در خیابان اصلی سارایوو

0:04:23.523,0:04:27.598
همان خیابانی که دوست من (ایدا)، بیست سال پیش حرکت تانک را دیده بود

0:04:27.598,0:04:34.295
در آن خیابان بیش از دوازده هزار صندلی قرمز بود،

0:04:34.295,0:04:35.921
صندلی های خالی،

0:04:35.921,0:04:38.190
و هر صندلی خالی، سمبلی بود از

0:04:38.190,0:04:41.907
از یک انسان که در زمان محاصره کشته شده بود،

0:04:41.907,0:04:46.194
دوازده هزار نفر تنها در سارایو، نه در کل بوسنی

0:04:46.194,0:04:48.781
و این از یک طرف سارایو به طرف

0:04:48.781,0:04:51.055
دیگر آن کشیده شده بود،

0:04:51.055,0:04:54.558
و ناراحت کننده ترین چیز برای من، صندلی های کوچکی بود که

0:04:54.558,0:04:57.414
به عنوان سمبل برای کودکان وجود داشت.

0:04:57.414,0:05:00.541
من اکنون اخبار سوریه را پوشش می دهم،

0:05:00.541,0:05:03.731
و من شروع به گزارش این جنگ کردم، چرا که معتقدم که

0:05:03.731,0:05:05.987
این کار باید انجام شود

0:05:05.987,0:05:08.992
من بر این باورم که داستانی وجود دارد، داستانی که باید گفته شود

0:05:08.992,0:05:12.962
و من باز می بینم، الگویی که از جنگ بوسنی قالب برداری شده است

0:05:12.962,0:05:15.191
هنگامی که به دمشق رسیدم،

0:05:15.191,0:05:17.593
در لحظه عجیبی را دیدم که، که به نظر می رسید

0:05:17.593,0:05:21.153
مردم وقوع جنگ چندان باور ندارند،

0:05:21.153,0:05:23.088
و این دقیقا به مثل بوسنی بود

0:05:23.088,0:05:25.902
مانند بوسنی و هر کشور دیگری که در آن جنگ جریان داشته و من آن را دیده ام

0:05:25.902,0:05:28.445
مردم نمی خواهند باور کنند که جنگ آغاز شده است

0:05:28.445,0:05:31.912
لذا مردم حاضر به ترک نمی شوند، یعنی در زمانی که می توانند، حاضر نیستند آنجا را ترک کنند

0:05:31.912,0:05:33.582
آنها پول خود را خارج نمی کنند.

0:05:33.582,0:05:37.477
آنها آنجا را ترک نمی کنند، چرا که کسی دوست ندارد خانه اش را ترک کند

0:05:37.477,0:05:41.516
و آنگاه جنگ و هرج و مرج بر آنها نازل می شود

0:05:41.516,0:05:45.319
رواندا جایی است که مرا به خود مشغول کرد

0:05:45.319,0:05:51.473
در سال ۱۹۹۴، من سارایو را ترک کردم و برای گزارش نسل کشی در راوندا به آنجا رفتم

0:05:51.473,0:05:56.322
بین آپریل و ماه آگوست ۱۹۹۴

0:05:56.322,0:06:00.523
یک میلیون انسان سلاخی شدند

0:06:00.523,0:06:05.750
و اگر دوازده هزار صندلی خالی مرا به وحشت می اندازد

0:06:05.750,0:06:07.822
این عدد بزرگ

0:06:07.822,0:06:11.453
من از شما می خواهم که برای لحظه ای، به یک میلیون انسان فکر کنید

0:06:11.453,0:06:13.990
و برای اینکه به شما یک نمونه داده باشم

0:06:13.990,0:06:19.071
به یاد دارم که اگر می ایستادم و به تمام خیابان هایی که می توانستم نگاه می کردم

0:06:19.071,0:06:25.160
خیابانهایی به طول دو کیلومتر، باز هم اجساد ، به اندازه دو برابر قد من، بر روی هم

0:06:25.160,0:06:26.884
انباشته شده بود

0:06:26.884,0:06:30.219
و این تنها بخش کوچکی از اجساد بود.

0:06:30.219,0:06:32.188
و آنجا مادرهایی بود که کودکان خود را در آغوش کشیده بودند

0:06:32.188,0:06:35.529
و در لحظه آخر به دام افتاده بودند

0:06:35.529,0:06:38.859
پس ما از جنگ چیزهای بسیار می آموزیم،

0:06:38.859,0:06:41.211
و من از رواندا یاد کردم

0:06:41.211,0:06:45.329
چرا که آن یک مکانی است مانند آفریقای جنوبی

0:06:45.329,0:06:49.311
و اکنون با گذشت بیست سال، شرایط بهبود یافته است.

0:06:49.311,0:06:52.779
و شصت و پنج درصد از اعضای مجلس آن کشور، اکنون زنان هستند و

0:06:52.779,0:06:55.231
که این بسیار عالیه،

0:06:55.231,0:06:59.257
و همینطور در قانون اساسی کشور

0:06:59.257,0:07:02.430
کسی این اجازه را ندارد که از کلمه هوتو یا توتسی برای دیگران استفاده کند.

0:07:02.430,0:07:06.299
شما مجاز نیستند از کسی به عنوان نژادش یاد کنید

0:07:06.299,0:07:10.845
و این دقیقا همان چیزی بود که این سلاختی میلیونی را آغاز کرد.

0:07:10.845,0:07:13.952
و یکی از کمک رسانان داستانی زیبا را برای من نقل کرده ،

0:07:13.952,0:07:15.435
یا حداقل من آن داستان را زیبا یافته ام.

0:07:15.435,0:07:20.352
گروهی از کودکان که مخلوطی از هوتو و یا توتسی بوده اند

0:07:20.352,0:07:23.066
و گروهی از زنان که قصد داشته اند آن کودکان را به فرزندی قبول کنند،

0:07:23.066,0:07:27.000
و آنها به خط شده بودند و به ترتیب هر یک کودکی را برای فرزندی تحویل می گرفتند.

0:07:27.000,0:07:30.166
در حقیقت، هیچ غرامتی دیگر وجود ندارد که تو توتسی بوده ای

0:07:30.166,0:07:33.081
یا اینکه تو هوتو بوده ای و یا مثلا مادر مرا کشته ای

0:07:33.081,0:07:34.927
یا شاید پدر مرا کشته باشی.

0:07:34.927,0:07:40.233
آنها تنها برای آشتی با یکدیگر قدم پیش گذاشته اند،

0:07:40.233,0:07:43.817
و من این را بسیار مهم یافته ام.

0:07:43.817,0:07:46.659
لذا وقتی آدم ها از من می پرسند که تو چگونه از جنگ گزارش تهیه می کنی و

0:07:46.659,0:07:48.871
و چگونه این کار را ادامه می دهی

0:07:48.871,0:07:50.340
پاسخ من تنها همین دلیلی است که گفتم (داستان راوندا).

0:07:50.340,0:07:53.731
و وقتی هفته آینه باز به سوریه باز می گردم

0:07:53.731,0:07:57.692
چیزی که من می بینم، مردمی است که واقعا شجاع هستند،

0:07:57.692,0:07:59.965
و تعدای از آنها برای دمکراسی می جنگند،

0:07:59.965,0:08:03.982
و برای چیزهایی که ما همه روزه از وجودشان نفع می بریم.

0:08:03.982,0:08:07.220
و این دلیلی است که چرا من این کار را ادامه داده ام.

0:08:07.220,0:08:11.688
در سال ۲۰۰۴ من بچه دار شدم

0:08:11.688,0:08:14.883
و من آن بچه را (کودک شگفت انگیز نامیده ام

0:08:14.883,0:08:17.929
چرا که بعد از دیدن این همه مرگ و کشتن

0:08:17.929,0:08:22.106
و دیدن این همه هرج و مرج و نابودی و تیره روزی در زندگیم

0:08:22.106,0:08:25.965
این نور امیدی بود که متولد شد

0:08:25.965,0:08:30.162
و من نام آنرا لوکا گذاشتم، که به معنای آورنده نور است

0:08:30.162,0:08:35.085
چرا که او به زندگی من نور تابانده است

0:08:35.085,0:08:38.536
و من درباره او صحبت می کنم، چون زمانی که او تنها چهارماهه بود

0:08:38.536,0:08:43.208
دبیر سرویس خبری خارجی، مرا مجبور کرد که به بغداد بازگردم

0:08:43.208,0:08:46.540
جایی که من تمام ماجرای سرنگونی رژیم صدام حسین را خبررسانی کردم

0:08:46.540,0:08:49.419
و در زمان سقوط بغداد و بعد از آن

0:08:49.419,0:08:52.513
و به یاد دارم که چگونه در حالی که اشک می ریختم سوار بر هواپیما شدم

0:08:52.513,0:08:55.499
و می گریستم، چرا که از فرزندم جدا شده بودم

0:08:55.499,0:08:57.732
و در زمانی که آنجا بودم

0:08:57.732,0:09:00.467
یک فرد معروف عراقی که دوست من است

0:09:00.467,0:09:02.941
به من گفت: تو اینجا چه می کنی؟

0:09:02.941,0:09:04.782
چرا با فرزندت لوکا، در خانه خودت نیستی؟

0:09:04.782,0:09:08.567
و من پاسخ دادم: من باید این چیزها را ببینم. و این مذاکره در سال ۲۰۰۴ اتفاق داد، همان سالی که

0:09:08.567,0:09:12.954
خونریزی های وحشتتاک در عراق آغاز شد،

0:09:12.954,0:09:16.194
پاسخ دادم: من باید ببینم، من باید ببینم چه چیزی در اینجا اتفاق می افتد

0:09:16.194,0:09:17.059
من باید درباره اش خبر رسانی کنم

0:09:17.059,0:09:20.623
و او گفت: "به خانه ات برو

0:09:20.623,0:09:23.909
چرا که اگر رشد اولین دندان کودکت را نبینی

0:09:23.909,0:09:26.907
اگر اولین قدمی که او بر می دارد را نبینی،هرگز خودت را در آینده نخواهی بخشی

0:09:26.907,0:09:30.770
ولی همیشه یک جنگ دیگر برای گزارش کردن وجود دارد."

0:09:30.770,0:09:35.111
و بله، متاسفانه همیشه یک جنگ دیگر وجود دارد.

0:09:35.111,0:09:38.965
و من همیشه خودم را گول می زنم، اگر به عنوان یک خبرنگار یا

0:09:38.965,0:09:40.731
یک روزنامه نگار یا نویسنده،

0:09:40.731,0:09:45.569
با کارم و گزارش جنگ، می توانم آنرا متوقف کنم.

0:09:45.569,0:09:48.116
من کوفی انان نیستم و نمی توانم جنگ را متوقف کنم

0:09:48.116,0:09:51.093
او تلاش کرد در سوریه مذاکره کند، اما موفق نشد

0:09:51.093,0:09:55.089
من صادر کننده قطع نامه در سازمان ملل نیستم.

0:09:55.089,0:09:57.372
و من حتی یک پزشک داوطلب و کمک رسان نیستم،

0:09:57.372,0:10:00.198
و نمی توانم به شما بگویم که چگونه گاهی احساس می کنم فاقد توانایی کمک کردن هستم

0:10:00.198,0:10:03.469
و نمی توانم به مردمی که در جلوی چشمم می میرند کمک کنم و من قادر به نجات آنها نیستم.

0:10:03.469,0:10:07.304
من تنها یک شاهد هستم.

0:10:07.304,0:10:12.358
کار من این است که صدای مردمی باشم که صدای آنها در حنجره خفه شده است.

0:10:12.358,0:10:15.591
و یکی از همکارانم، کار مرا به این تشبیه کرد که نوری را به

0:10:15.591,0:10:18.353
تاریک ترین قسمت دنیا بتابانیم.

0:10:18.353,0:10:21.000
و من همیشه تلاش کرده ام که چنین کنم.

0:10:21.000,0:10:24.036
و البته همیشه نیز موفق نبوده ام،

0:10:24.036,0:10:26.577
و گاهی آنقدر ناراحت کننده است،

0:10:26.577,0:10:28.783
چرا که برخی از اوقات، تصور می کنی که روی آب مینویسی،

0:10:28.783,0:10:31.112
و احساس می کنی کسی اهمیت نمی دهد.

0:10:31.112,0:10:33.361
چه کسی به سوریه و یا بوسنی اهمیت می دهد؟

0:10:33.361,0:10:35.374
چه کسی به کنگو فکر می کند و اهمیت می دهد؟

0:10:35.374,0:10:37.648
به سواحل ایوری و یا لیبریا و یا سیرالوون،

0:10:37.648,0:10:39.763
تمام این مکان هایی که من

0:10:39.763,0:10:43.736
برای تمام طول عمرم، به یاد خواهم داشت؟

0:10:43.736,0:10:46.989
اما توانایی من تنها این است که شاهد باشم

0:10:46.989,0:10:50.171
و این اصل ماجرا و وظیفه من است،

0:10:50.171,0:10:52.712
برای ما خبرنگاران که کارمان خبررسانی است.

0:10:52.712,0:10:56.303
و به تنها چیزی که می توانم تکیه کنم، امید است،

0:10:56.303,0:10:58.911
نه سیاستگذاران و سیاستمداران،

0:10:58.911,0:11:01.308
چون هر چقدر که مایلم ایمان داشته باشم

0:11:01.308,0:11:03.773
که آنها حرف مرا می شنوند و می خوانند،

0:11:03.773,0:11:06.933
اما به همان اندازه نیز خودم را گول نمی زنم.

0:11:06.933,0:11:11.150
اما چیزی که الان به آن امید دارم این است که شما حرف های مرا به یاد داشته باشید

0:11:11.150,0:11:14.703
یا یکی از این داستان های مرا فردا هنگام خوردن صبحانه به یاد بیاورید،

0:11:14.703,0:11:17.385
اگر بتوانید آن داستان سارایوو را به خاطر بسپارید،

0:11:17.385,0:11:20.876
یا داستان رواندا را،

0:11:20.876,0:11:23.449
من کارم را درست انجام داده ام.

0:11:23.449,0:11:25.487
بسیار سپاسگذارم.

0:11:25.487,0:11:32.717
(تشویق حضار)