WEBVTT

00:00:07.335 --> 00:00:09.329
เมื่อไม่กี่ร้อยปีมานี้เอง

00:00:09.329 --> 00:00:12.088
ที่อารยธรรมตะวันตก
เริ่มจัดแสดงงานศิลป์ในพิพิธภัณฑ์

00:00:12.088 --> 00:00:13.803
อย่างน้อยก็ในรูปแบบที่คล้ายคลึงกัน

00:00:13.803 --> 00:00:17.231
กับองค์กรสาธารณะที่เรารู้จักกันทุกวันนี้

00:00:17.231 --> 00:00:21.049
ก่อนหน้านั้น งานศิลป์ทำหน้าที่อย่างอื่น

00:00:21.049 --> 00:00:23.094
สิ่งที่เราเรียกว่างานศิลป์ในปัจจุบันนี้

00:00:23.094 --> 00:00:25.430
ที่จริงแล้ว คือวิธีแรก ๆ ที่คนจะได้สัมผัส

00:00:25.430 --> 00:00:28.223
กับแง่มุมที่ลึกซึ้งของศาสนา

00:00:28.223 --> 00:00:31.810
ภาพเขียน ประติมากรรม สิ่งทอ
และ การให้แสงสว่าง

00:00:31.810 --> 00:00:33.720
เป็นสื่อที่ใช้กันในยุคก่อน

00:00:33.720 --> 00:00:35.357
เพื่อแสดงภาพที่ชัดเจน

00:00:35.357 --> 00:00:39.293
ในการบอกเล่าเรื่องราวในยุคนั้น

00:00:39.293 --> 00:00:41.116
อาจกล่าวได้ว่า ศิลป์ตะวันตก

00:00:41.116 --> 00:00:42.862
มีจุดประสงค์ด้านการใช้สอย

00:00:42.862 --> 00:00:44.612
เช่นเดียวกันกับวัฒนธรรมอื่น ๆ ทั่วโลก

00:00:44.612 --> 00:00:50.048
ที่ภาษาของบางวัฒนธรรมนั้น
บังเอิญไม่มีคำที่แปลว่างานศิลป์

00:00:50.048 --> 00:00:53.379
แล้วเรากำหนดนิยามอย่างไร
ต่อสิ่งที่เราเรียกว่างานศิลป์

00:00:53.379 --> 00:00:55.167
โดยทั่วไป สิ่งที่เรากำลังพูดถึงในตอนนี้

00:00:55.167 --> 00:00:57.112
คือผลงานที่สื่อสารความหมายด้วยภาพ

00:00:57.112 --> 00:00:58.753
ในแบบที่มากกว่าภาษา

00:00:58.753 --> 00:01:00.466
ไม่ว่าจะด้วยวิธีการผ่านการแสดง

00:01:00.466 --> 00:01:03.769
หรือการจัดองค์ประกอบที่มองเห็นได้บนพื้นที่

00:01:03.769 --> 00:01:06.179
หลักฐานของอิทธิพลของสัญลักษณ์ตัวแทน

00:01:06.179 --> 00:01:08.613
หรือความสามารถของภาพ
ในการถ่ายทอดความหมาย

00:01:08.613 --> 00:01:10.391
สามารถพบได้มากมาย

00:01:10.391 --> 00:01:11.727
ถ้าเรามองดูงานศิลป์

00:01:11.727 --> 00:01:14.279
จากประวัติศาสตร์ศาสนาหลักของโลก

00:01:14.279 --> 00:01:16.814
ในช่วงใดช่วงหนึ่งตามประวัติศาสตร์
ศาสนาเกือบทั้งหมด

00:01:16.814 --> 00:01:19.817
ได้ผ่านช่วงเวลาที่ไม่มีการใช้สัญลักษณ์ตัวแทน

00:01:19.817 --> 00:01:24.584
แนวคิดเรื่องการไม่มีสัญลักษณ์ตัวแทน
ทำให้ไม่มีการพรรณาถึงเทพเจ้าใดออกมาเป็นภาพ

00:01:24.584 --> 00:01:26.991
ซึ่งก็เพื่อหลีกเลี่ยง
การกราบไหว้บูชาอย่างไม่เข้าใจ

00:01:26.991 --> 00:01:31.413
หรือป้องกันความสับสน
ระหว่างสัญลักษณ์ตัวแทนเทพเจ้าจริง ๆ

00:01:31.413 --> 00:01:33.029
เรียกได้ว่า เอาแต่ที่เป็นเรื่องจริง

00:01:33.029 --> 00:01:36.917
ในส่วนที่เป็นความสัมพันธ์
ระหว่างสิ่งศักดิ์สิทธิ์กับตัวบุคคล

00:01:36.917 --> 00:01:38.946
อย่างไรก็ตาม 
มันก็ยังคงท้าทายที่จะคงรักษามันไว้

00:01:38.946 --> 00:01:41.379
เนื่องด้วยความต้องการที่จะแสดงให้เห็นภาพ
และตีความ

00:01:41.379 --> 00:01:42.861
โลกที่อยู่รอบตัวเรานั้น

00:01:42.861 --> 00:01:45.768
เป็นสิ่งเร้าที่ยากต่อการจะระงับไว้ได้

00:01:45.768 --> 00:01:47.802
ยกตัวอย่างเช่น แม้แต่ในปัจจุบัน

00:01:47.802 --> 00:01:50.888
ในขณะที่สัญลักษณ์ตัวแทนของพระอัลเลาะห์ 
หรือศาสดามูฮัมหมัดเป็นสิ่งต้องห้าม

00:01:50.888 --> 00:01:53.268
และการเฉลิมฉลองเชิงนามธรรมต่อเทพเจ้า

00:01:53.268 --> 00:01:57.692
ก็ยังสามารถพบได้ในลวดลายอาหรับของ
การออกแบบผ้าอิสลาม

00:01:57.692 --> 00:01:59.563
ที่ตกแต่งด้วยฝีแปรงจากความเชี่ยวชาญ

00:01:59.563 --> 00:02:00.843
และอักษรวิจิตรอาหรับ

00:02:00.843 --> 00:02:02.107
ที่ซึ่งถ้อยคำของศาสดา

00:02:02.107 --> 00:02:05.570
ทำหน้าที่เป็นทั้งวรรณกรรมและทัศนศิลป์

00:02:05.570 --> 00:02:08.114
ในทำนองเดียวกัน งานศิลป์ในยุคแรกเริ่ม

00:02:08.114 --> 00:02:10.300
ของศาสนาคริสต์และศาสนาพุทธ

00:02:10.300 --> 00:02:12.245
รูปลักษณ์ของเทพเจ้าของคริสต์กับพุทธ

00:02:12.245 --> 00:02:13.913
ไม่ปรากฎในอยู่ในรูปแบบมนุษย์

00:02:13.913 --> 00:02:16.113
แต่ถูกแทนด้วยสัญลักษณ์

00:02:16.113 --> 00:02:17.165
แล้วแต่ละกรณี

00:02:17.165 --> 00:02:19.112
การอ้างอิงทางประติมานวิทยาถูกใช้

00:02:19.112 --> 00:02:20.977
ในฐานะรูปแบบหนึ่งของการให้ความเคารพ

00:02:20.977 --> 00:02:23.088
ตัวแทนของมานุษยรูปนิยม

00:02:23.088 --> 00:02:25.090
หรือสัญลักษณ์ตัวแทนในรูปแบบมนุษย์

00:02:25.090 --> 00:02:27.647
ในที่สุดกลายเป็นได้แพร่หลายออกไป
ในศาสนาเหล่านี้

00:02:27.647 --> 00:02:29.263
ในอีกไม่กี่ศตวรรษต่อมา

00:02:29.263 --> 00:02:33.638
ภายใต้อิทธิพลของประเพณีวัฒนธรรม
ที่อยู่รอบ ๆ พวกมัน

00:02:33.638 --> 00:02:34.612
ถ้าพูดในเชิงประวัติศาสตร์

00:02:34.612 --> 00:02:36.645
ความนิยมของสาธารณชนที่มีต่อทัศนศิลป์

00:02:36.645 --> 00:02:39.730
ในแบบอื่นนอกเหนือจากประเพณี ศาสนา 
หรือบทบาทในทางสังคม

00:02:39.730 --> 00:02:41.564
ค่อนข้างที่จะเป็นแนวคิดใหม่

00:02:41.564 --> 00:02:45.110
ทุกวันนี้ เรียกได้ว่า เราคลั่งไคล้ของขลัง

00:02:45.110 --> 00:02:47.197
เราไปพิพิธภัณฑ์เพื่อดูงานศิลป์ในอดีต

00:02:47.197 --> 00:02:48.862
แต่ประสบการณ์ของเราที่มีต่อมันในที่นั้น

00:02:48.862 --> 00:02:50.529
ช่างห่างไกลจากบริบทดังกล่าว

00:02:50.529 --> 00:02:53.361
ที่เป็นจุดประสงค์แต่ดั้งเดิมของมัน
เป็นอย่างมาก

00:02:53.361 --> 00:02:55.446
หรืออยากจะพูดได้ว่าผู้ชมยุคใหม่

00:02:55.446 --> 00:02:57.162
ขาดความสมบูรณ์ในการเข้าถึง

00:02:57.162 --> 00:02:58.918
ที่ว่าเธอมีต่องานศิลป์ร่วมยุคของเธอ

00:02:58.918 --> 00:03:01.060
ที่ถูกสร้างขึ้นให้เกี่ยวข้องกับช่วงเวลาของเธอ

00:03:01.060 --> 00:03:03.780
และสื่อสารกับเธอในภาษาวัฒนธรรมของเธอ

00:03:03.780 --> 00:03:06.091
มันอาจยังพูดได้อีกว่า
ประวัติศาสตร์ของสิ่งที่เราเรียกว่างานศิลป์

00:03:06.091 --> 00:03:08.634
คือการสนทนาที่ยังไม่จบสิ้น

00:03:08.634 --> 00:03:10.947
ในขณะที่ปัจจุบันที่สมัยของเรา
ผ่านเข้าสู่สิ่งที่กำลังจะเป็น

00:03:10.947 --> 00:03:14.196
สิ่งที่เป็นอดีตแบบดั้งเดิมของคนรุ่นถัดไป

00:03:14.196 --> 00:03:15.807
มันคือการสนทนาที่สะท้อน

00:03:15.807 --> 00:03:20.104
อุดมคติ เทวตำนาน ระบบความเชื่อ และข้อห้าม

00:03:20.104 --> 00:03:23.294
และอื่น ๆ อีกมากมายในโลกที่ได้สร้างมันขึ้นมา

00:03:23.294 --> 00:03:25.715
แต่มันไม่อาจพูดได้ว่าผลงานจากอีกยุคหนึ่ง

00:03:25.715 --> 00:03:28.488
ที่ถูกทำขึ้นมา
เพื่อสนองต่อหน้าที่จำเพาะในเวลานั้น

00:03:28.488 --> 00:03:31.779
ตายแล้วหรือไม่มีอะไร
ที่จะให้กับผู้ชมในยุคใหม่

00:03:31.779 --> 00:03:33.612
แม้แต่ในการจัดวางของพิพิธภัณฑ์

00:03:33.612 --> 00:03:35.779
งานศิลป์จากต่างสถานที่และต่างเวลา

00:03:35.779 --> 00:03:37.529
ก็ถูกนำเสนอเคียงข้างกัน

00:03:37.529 --> 00:03:39.447
เป็นเอกเทศจากรูปแบบการจัดวางดั้งเดิม

00:03:39.447 --> 00:03:41.749
การวางติดกันเพื่อเทียบเคียงนั้นมีประโยชน์

00:03:41.749 --> 00:03:44.624
นิทรรศการถูกจัดการโดยภัณฑรักษ์

00:03:44.624 --> 00:03:45.861
หรือคนที่มีอาชีพ

00:03:45.861 --> 00:03:48.696
ที่ใช้ความสามารถในการวางโครงสร้างใหม่
หรือผสมผสาน

00:03:48.696 --> 00:03:52.676
ผลงานศิลป์วัฒนธรรมในการแสดงแบบองค์รวม

00:03:52.676 --> 00:03:55.472
ในฐานะผู้ชม เราจะสามารถพิจารณางานศิลป์

00:03:55.472 --> 00:03:57.774
ในรูปแบบสาระสำคัญทั่วไป
ที่อาจไม่ปรากฏชัดเจน

00:03:57.774 --> 00:03:59.298
ในบางชิ้นงานได้

00:03:59.298 --> 00:04:01.529
จนกว่าคุณจะเห็นมันวางอยู่เคียงข้างอีกงานหนึ่ง

00:04:01.529 --> 00:04:06.024
และความใหม่ก็จะถูกดัดแปรและสะท้อนออกมา

00:04:06.024 --> 00:04:07.234
ถ้าเรามีความสนใจจริง ๆ

00:04:07.234 --> 00:04:09.196
เราอาจเริ่มมองงานศิลป์ทุก ๆ ชิ้น

00:04:09.196 --> 00:04:12.768
เป็นส่วนหนึ่ง
ของประสบการณ์ของมนุษย์ในอดีต

00:04:12.768 --> 00:04:14.742
ที่ไม่ได้ถูกให้นิยาม 
ไม่ได้มีความเป็นหนึ่งเดียวกัน

00:04:14.742 --> 00:04:17.159
เส้นทางที่ตรงเข้ามาหาเรา

00:04:17.159 --> 00:04:19.270
และทอดยาวต่อเนื่องไปกับเรา

00:04:19.270 --> 00:04:22.582
ที่เปิดกว้างให้กับใครก็ตาม
ที่ต้องการสำรวจมัน