WEBVTT 00:00:07.335 --> 00:00:09.329 Dopiero od kilku stuleci 00:00:09.329 --> 00:00:12.088 zachodnia cywilizacja umieszcza sztukę w muzeach, 00:00:12.088 --> 00:00:13.803 przynajmniej w muzeach typu 00:00:13.803 --> 00:00:17.231 znanych nam instytucji publicznych. 00:00:17.231 --> 00:00:21.049 Wcześniej sztuka służyła innym celom. 00:00:21.049 --> 00:00:23.094 To, co nazywamy sztuką piękną 00:00:23.094 --> 00:00:25.430 było głównie sposobem doświadczania 00:00:25.430 --> 00:00:28.223 estetycznego wymiaru religii. 00:00:28.223 --> 00:00:31.810 Malarstwo, rzeźba, tkaniny i oświetlenie 00:00:31.810 --> 00:00:33.720 były mediami swoich czasów, 00:00:33.720 --> 00:00:35.767 uzupełniając sugestywnymi wizerunkami 00:00:35.767 --> 00:00:39.293 opowieści swoich czasów. 00:00:39.293 --> 00:00:41.116 W tym sensie sztuka zachodnia 00:00:41.116 --> 00:00:42.862 dzieliła cel użytkowy 00:00:42.862 --> 00:00:44.612 z innymi kulturami świata, 00:00:44.612 --> 00:00:50.048 także takimi, które nie mają nawet słowa na sztukę. 00:00:50.048 --> 00:00:53.379 Więc jak zdefiniować to, co nazywamy sztuką? 00:00:53.379 --> 00:00:55.167 Ogólnie mówiąc, chodzi tu 00:00:55.167 --> 00:00:57.112 o dzieła, które wizualnie przekazują 00:00:57.112 --> 00:00:58.753 znaczenie pozajęzykowe, 00:00:58.753 --> 00:01:00.466 bądź przez przedstawienie, 00:01:00.466 --> 00:01:03.769 bądź przez rozmieszczenie elementów wizualnych w przestrzeni. 00:01:03.769 --> 00:01:06.179 Dowodów na potęgę ikonografii 00:01:06.179 --> 00:01:08.613 lub umiejętności przekazania znaczenia 00:01:08.613 --> 00:01:10.391 znajdziemy wiele, 00:01:10.391 --> 00:01:11.727 jeśli spojrzymy na sztukę 00:01:11.727 --> 00:01:14.279 z perspektywy historii głównych religii świata. 00:01:14.279 --> 00:01:16.814 Prawie wszystkie w którymś momencie miały 00:01:16.814 --> 00:01:19.817 fazę anikoniczną. 00:01:19.817 --> 00:01:24.584 Anikonizm zabrania wizualnego przedstawiania boskości, 00:01:24.584 --> 00:01:26.991 żeby uniknąć bałwochwalstwa 00:01:26.991 --> 00:01:31.413 czy mylenia obrazu boskości z samą boskością. 00:01:31.413 --> 00:01:33.029 Takie zachowanie prawdy 00:01:33.029 --> 00:01:36.917 w relacji pomiędzy jednostką a bogiem. 00:01:36.917 --> 00:01:38.946 Jednak takie podejście może być wyzwaniem. 00:01:38.946 --> 00:01:41.379 Chęć wizualnego przedstawienia i interpretacji 00:01:41.379 --> 00:01:42.861 świata wokół nas, 00:01:42.861 --> 00:01:45.768 jest trudnym do stłumienia przymusem. 00:01:45.768 --> 00:01:47.802 Nawet obecnie, 00:01:47.802 --> 00:01:50.888 gdy zabronione jest przedstawianie Allaha czy proroka Mahometa, 00:01:50.888 --> 00:01:53.268 abstrakcyjne czczenie boskości 00:01:53.268 --> 00:01:57.692 i tak można znaleźć w arabeskach na tkaninach islamskich. 00:01:57.692 --> 00:01:59.823 Wykonane mistrzowskimi pociągnięciami pędzla 00:01:59.823 --> 00:02:01.433 przy pomocy kaligrafii arabskiej, 00:02:01.433 --> 00:02:02.377 słowa Proroka 00:02:02.377 --> 00:02:05.570 przyjmują podwójną rolę: tak literatury, jak i sztuki wizualnej. 00:02:05.570 --> 00:02:07.704 Podobnie w sztuce 00:02:07.704 --> 00:02:10.300 wczesnego chrześcijaństwa i buddyzmu 00:02:10.300 --> 00:02:12.245 boska obecność Chrystusa i Buddy 00:02:12.245 --> 00:02:13.913 nie pojawia się w ludzkiej formie, 00:02:13.913 --> 00:02:16.113 ale przedstawiają ją symbole. 00:02:16.113 --> 00:02:17.165 W każdym przypadku 00:02:17.165 --> 00:02:19.112 odniesienie ikonograficzne stanowi 00:02:19.112 --> 00:02:20.977 formę oddania czci. 00:02:20.977 --> 00:02:23.088 Przedstawienie antropomorficzne 00:02:23.088 --> 00:02:25.090 lub obraz w ludzkiej formie 00:02:25.090 --> 00:02:27.647 stało się powszechne w tych religiach 00:02:27.647 --> 00:02:29.263 dopiero wiele stuleci później, 00:02:29.263 --> 00:02:33.638 pod wpływem otaczającej tradycji kulturowej. 00:02:33.638 --> 00:02:35.242 Z historycznego punktu widzenia 00:02:35.242 --> 00:02:36.955 publiczne uznanie sztuki wizualnej, 00:02:36.955 --> 00:02:39.730 w funkcji innej niż tradycyjna: religijna lub społeczna, 00:02:39.730 --> 00:02:41.564 jest stosunkowo nowym pojęciem. 00:02:41.564 --> 00:02:45.110 Dzisiaj tak jakby fetyszyzujemy fetysz. 00:02:45.110 --> 00:02:47.357 Chodzimy do muzeów zobaczyć sztukę wielu epok, 00:02:47.357 --> 00:02:48.862 ale doświadczanie jej tam 00:02:48.862 --> 00:02:50.909 jest drastycznie oderwane od kontekstu, 00:02:50.909 --> 00:02:53.361 w jakim miała być oglądana. 00:02:53.361 --> 00:02:55.446 Można powiedzieć, że współczesnemu widzowi 00:02:55.446 --> 00:02:57.162 brakuje bogatego zaangażowania, 00:02:57.162 --> 00:02:59.078 jakie ma w przypadku sztuki współczesnej 00:02:59.078 --> 00:03:01.060 stworzonej we właściwym mu czasie 00:03:01.060 --> 00:03:03.780 i mówiącej jego językiem kulturowym. 00:03:03.780 --> 00:03:06.091 Możliwe też, że historia tego, co nazywamy sztuką 00:03:06.091 --> 00:03:08.634 jest rozmową w toku. 00:03:08.634 --> 00:03:10.947 Teraźniejszość przechodzi w coś, co będzie 00:03:10.947 --> 00:03:14.196 dla przyszłego pokolenia klasyczną przeszłością. 00:03:14.196 --> 00:03:15.807 To rozmowa odzwierciedlająca 00:03:15.807 --> 00:03:20.104 ideologie, mitologie, systemy wiary, tabu 00:03:20.104 --> 00:03:23.294 i wiele innych rzeczy ze świata, w którym powstały. 00:03:23.294 --> 00:03:25.715 Nie znaczy to, że dzieło z innej epoki, 00:03:25.715 --> 00:03:28.488 stworzone, by spełnić konkretną funkcję tamtego czasu, 00:03:28.488 --> 00:03:31.779 jest martwe lub nie ma nic do zaoferowania współczesnemu widzowi. 00:03:31.779 --> 00:03:33.612 Mimo że w oprawie muzeum 00:03:33.612 --> 00:03:35.779 dzieła sztuki z różnego miejsca i czasu 00:03:35.779 --> 00:03:37.529 wystawia się koło siebie 00:03:37.529 --> 00:03:39.447 w oderwaniu od pierwotnego środowiska, 00:03:39.447 --> 00:03:41.749 takie zestawienie ma zalety. 00:03:41.749 --> 00:03:44.624 Eksponaty aranżują kuratorzy 00:03:44.624 --> 00:03:46.521 lub ludzie, którzy w powołanie zmienili 00:03:46.521 --> 00:03:48.696 umiejętność rekontekstualizacji czy miksowania 00:03:48.696 --> 00:03:52.676 artefaktów kulturowych w zbiorowej prezentacji. 00:03:52.676 --> 00:03:55.472 Jako widzowie postrzegamy wtedy sztukę 00:03:55.472 --> 00:03:57.774 przez wspólny temat, nie zawsze oczywisty 00:03:57.774 --> 00:03:59.298 w pojedynczym dziele, 00:03:59.298 --> 00:04:01.529 dopóki obok nie widać innych. 00:04:01.529 --> 00:04:06.024 Można wtedy doszukiwać się nowych znaczeń i snuć refleksje. 00:04:06.024 --> 00:04:07.234 Jeśli chcemy, 00:04:07.234 --> 00:04:09.196 możemy ujrzeć każde dzieło sztuki 00:04:09.196 --> 00:04:12.768 jako dopełnienie niezdefiniowanej, zjednoczonej całości 00:04:12.768 --> 00:04:14.742 przeszłych doświadczeń ludzkości, 00:04:14.742 --> 00:04:17.159 szlak prowadzący prosto do naszych drzwi 00:04:17.159 --> 00:04:19.270 i wiodący nas dalej, 00:04:19.270 --> 00:04:22.582 otwarty dla każdego, kto pragnie go zbadać.