Tayvan'da doğdum.

Farklı türde hırdavat dükkânlarının

arasında büyüdüm

ve gece pazarlarına gitmeyi severim.

Gece pazarlarının enerjisini seviyorum,

renkleri, ışıkları, oyuncakları

ve her gittiğim seferde bulduğum beklenmedik şeyleri,

pipet antenli karpuz

veya mohikan saçlı yavru köpekler gibi şeyler.

Küçükken oyuncakları parçalarına ayırmayı severdim,

evin içinde bulduğum herhangi bir çeşit oyuncağı,

mesela evde olmadığında erkek kardeşimin hava tüfeğini.

Aynı zamanda insanların keşfedip oynaması için

ortamlar yaratmayı sevdim.

İlk enstalasyonlarda,

plastik tabakaları, plastik torbaları

ve hırdavatçıda ya da evin içinde bulduğum

şeyleri kullanırdım.

Fosforlu kalem gibi şeyleri alıp

suyla karıştırırdım, plastik borulara pompalardım,

insanların içinden geçip eğlendiği

parlak dolaşım sistemleri yaratırdım.

Bu materyalleri görünüşleri,

hissettirdikleri ve çok ucuz olmaları sebebiyle seviyorum.

Aynı zamanda vücudun parçaları ile çalışan cihazlar yapmayı da sevdim.

Kamera LED lambasını

ve esnek bir halat alıp belime bağlardım,

göbek deliğimi kameraya çekerdim,

farklı bir perspektif bulup

ne yaptığına bakardım.

(Gülüşmeler)

Aynı zamanda ev aletlerini değiştirmeyi severim.

Bu otomatik bir gece lambası.

Bazılarınızın evinde olabilir.

Işık sensörünü çıkarıp,

uzatma kablosu ekler

ve oyun hamuru ile

televizyona yapıştırırdım

ve sonra gözümü kameraya çekerdim,

gözümün koyu kısmıyla

sensörü kandırarak gece olduğunu sanmasını sağlardım,

böylece ampül yanmış olurdu.

Gözün beyaz kısmı ve göz kapağı da

sensörü gündüz vakti diye kandıracak

ve ışıkları söndürecekti.

Daha farklı tipte gözler toplamak istedim,

bu yüzden bisiklet kaskı, birkaç lamba ve televizyon seti

kullanarak bu cihazı yaptım.

Diğer insanların kaskı giyip

gözlerini kaydetmesi daha kolay olurdu.

Bu cihaz diğer insanların gözlerini

sembolik olarak görüntülememe izin veriyor,

böylece diğer heykellerimde kullanmak üzere

değişik çeşitte gözler oluyor.

Bu heykelin dört gözü var.

Her bir göz farklı cihazı kontrol ediyor.

Bu göz televizyonda kendi etrafında dönüyor.

Bu göz plastik bir tüp şişiriyor.

Bu göz diğer bir parçanın yapılmasının videosunu seyrediyor.

Ve iki göz de parlayan suyu aktif hâle getiriyor.

Bu parçaların çoğu daha sonra dünyanın

dört bir yanındaki müzelerde, bienallerde,

trienal sergilerinde gösterilmektedir.

Bilim ve biyolojiyi seviyorum.

2007'de Smithsonian Doğa Tarihi Müzesi'nde

araştırma bursuyla okyanustaki

biyoparlak organizmaları araştırıyordum.

Bu hayvanları seviyorum. Görünüşlerini, hissettirdiklerini seviyorum.

Yumuşaklar, kayganlar ve

ya eş bulmak, kendini korumak

veya yiyecek bulmak için

çevrelerindeki ışığı kullanma biçimleri

beni büyüledi.

Bu araştırma pek çok yönde çalışmalarıma esin kaynağı oldu,

hareket veya farklı ışık kalıpları gibi şeyler.

Böylece stüdyomda bir sürü farklı

türde materyali toplamaya

ve öylesine deneyler yapmaya başladım,

onu denedim, bunu denedim

ve ne türde yaratıklar ortaya çıkarabilirim diye gördüm.

Bir sürü bilgisayar soğutma fanı kullandım

ve bir nevi onları biraraya koyup ne olduğuna baktım.

Bu, farklı türde yaratıklardan oluşan

8.000 fit-kare büyüklüğünde bir enstalasyon,

bazıları tavandan sarkıyor, bazıları ise yerde duruyor.

Uzaktan uzaylıya benziyorlar,

ancak yakından bakınca

hepsi siyah çöp torbalarından veya

Tupperware kaplarından yapılmış.

Size sıradan şeylerin nasıl büyülü ve harika

bir hâle geldiğini göstermek istiyorum.

(Alkış)

Teşekkürler.

(Alkış)