WEBVTT 00:00:06.576 --> 00:00:09.047 Opowiadasz znajomemu niesamowitą historię 00:00:09.047 --> 00:00:13.513 i właśnie ma nastąpić to, co najlepsze, a on nagle ci przerywa. NOTE Paragraph 00:00:13.763 --> 00:00:17.091 Mówi się "tę krowę", nie "tą krowę". 00:00:17.543 --> 00:00:19.797 Większość z nas pewnie zirytowałaby się, 00:00:19.797 --> 00:00:21.957 bo nikt nie lubi, jak mu się przerywa, 00:00:21.957 --> 00:00:23.367 ale może on ma rację? 00:00:23.477 --> 00:00:26.473 Czy twoje zdanie jest niepoprawne gramatycznie? 00:00:26.473 --> 00:00:30.927 Jeśli on i tak je rozumie, to jakie to ma znaczenie? 00:00:31.167 --> 00:00:33.047 Z perspektywy językoznawczej 00:00:33.047 --> 00:00:36.632 gramatyka to zbiór zasad łączenia słów 00:00:36.632 --> 00:00:38.783 w celu formułowania frazy lub zdania 00:00:38.827 --> 00:00:40.959 czy to w mowie, czy piśmie. 00:00:41.596 --> 00:00:44.075 Różne języki mają różne konstrukcje. 00:00:44.075 --> 00:00:47.110 W angielskim podmiot zwykle stoi na początku, 00:00:47.110 --> 00:00:48.423 po nim orzeczenie, 00:00:48.423 --> 00:00:49.943 a następnie dopełnienie. 00:00:50.309 --> 00:00:52.627 Japoński i wiele innych języków 00:00:52.627 --> 00:00:55.504 ma kolejność: podmiot, dopełnienie, orzeczenie. 00:00:55.648 --> 00:00:58.498 Niektórzy badacze próbowali wskazać konstrukcje 00:00:58.498 --> 00:01:02.621 wspólne dla wszystkich języków, ale poza podstawowymi cechami, 00:01:02.621 --> 00:01:04.681 jak obecność rzeczowników czy czasowników, 00:01:04.681 --> 00:01:08.416 znaleziono niewiele językowych uniwersaliów. 00:01:08.486 --> 00:01:12.233 Choć każdy język potrzebuje do funkcjonowania stałych konstrukcji, 00:01:12.233 --> 00:01:15.519 badania nad nimi otwierają niekończącą się debatę 00:01:15.519 --> 00:01:17.219 między dwoma nurtami, 00:01:17.219 --> 00:01:20.296 preskryptywizmem i deskryptywizmem. 00:01:20.786 --> 00:01:22.226 W wielkim uproszczeniu 00:01:22.226 --> 00:01:25.983 preskryptywiści twierdzą, że język powinien kierować się stałymi zasadami, 00:01:25.983 --> 00:01:29.568 a deskryptywiści uważają różnice i adaptacje 00:01:29.568 --> 00:01:32.601 za naturalne i konieczne dla języka. 00:01:33.751 --> 00:01:37.902 Dawniej języki istniały głównie w ustnej formie. 00:01:37.952 --> 00:01:42.480 W miarę zacieśniana więzi międzyludzkich i zwiększenia znaczenia pisma 00:01:42.480 --> 00:01:46.381 forma pisana stała się standardem, umożliwiającym szerszą komunikację 00:01:46.381 --> 00:01:50.506 i zrozumienie ludzi z różnych zakątków kraju. 00:01:51.126 --> 00:01:56.601 W wielu językach formę pisaną uznano za jedyną poprawną, 00:01:56.601 --> 00:02:00.251 choć była ona odmianą jednej z wielu form ustnych, 00:02:00.251 --> 00:02:02.881 którą posługiwali się ludzie u władzy. 00:02:02.921 --> 00:02:07.315 Puryści językowi pracowali nad jej ustanowieniem i propagowaniem, 00:02:07.315 --> 00:02:12.314 udoskonalając ówczesny zbiór zasad gramatyki. 00:02:12.368 --> 00:02:16.906 Te zasady obowiązywały również w mówionej odmianie języka. 00:02:17.146 --> 00:02:21.431 Nieprzestrzeganie zasad w mowie było uznawane za ich naruszenie 00:02:21.431 --> 00:02:24.075 lub wyznacznik niskiego statusu społecznego. 00:02:24.095 --> 00:02:27.113 Wiele osób przyzwyczajonych do innego sposobu mówienia 00:02:27.113 --> 00:02:29.540 musiało przyjąć formę standardową. 00:02:30.375 --> 00:02:31.930 Ostatnio jednak 00:02:31.930 --> 00:02:35.650 językoznawcy zrozumieli, że mowa to nie pismo 00:02:35.650 --> 00:02:38.036 i rządzi się własnymi regułami i konstrukcjami. 00:02:38.126 --> 00:02:40.830 Większość z nas uczy się mówić tak wcześnie, 00:02:40.830 --> 00:02:42.860 że nawet tego nie pamięta. 00:02:42.920 --> 00:02:46.527 Tworzymy własny repertuar mowy poprzez nieświadome nawyki, 00:02:46.531 --> 00:02:48.341 a nie wyuczone regułki. 00:02:48.631 --> 00:02:52.698 Ponieważ w mowie znaczenie wyrażają nastrój i intonacja, 00:02:52.698 --> 00:02:54.888 struktury są zwykle bardziej elastyczne 00:02:54.888 --> 00:02:57.881 i dostosowane do potrzeb mówcy i słuchacza. 00:02:58.381 --> 00:03:00.833 Unika się zdań złożonych, 00:03:00.833 --> 00:03:03.339 które trudno na szybko rozłożyć na czynniki pierwsze, 00:03:03.339 --> 00:03:06.171 zmienia się wymowę, żeby nie brzmieć dziwnie, 00:03:06.171 --> 00:03:08.769 lub połyka głoski, żeby przyspieszyć mowę. 00:03:09.381 --> 00:03:11.767 Podejście językoznawcze, które stara się zrozumieć 00:03:11.767 --> 00:03:15.727 i określić różnice bez wskazywania poprawnych opcji, 00:03:15.727 --> 00:03:17.398 to deskryptywizm. 00:03:17.438 --> 00:03:20.781 Zamiast decydować o tym, jak powinno się używać języka, 00:03:20.781 --> 00:03:23.245 opisuje, jak naprawdę ludzie mówią, 00:03:23.245 --> 00:03:26.141 i śledzi nowości, jakie się w nim pojawiają. 00:03:27.189 --> 00:03:31.069 Choć debata między preskryptywistami a deskryptywistami trwa, 00:03:31.389 --> 00:03:33.411 te nurty wcale się nie wykluczają. 00:03:33.570 --> 00:03:36.985 Preskryptywizm pozwala dowiedzieć się ludziom, 00:03:36.985 --> 00:03:41.458 jaka norma obowiązuje w danym czasie. 00:03:41.458 --> 00:03:44.505 Ma to znaczenie w oficjalnych sytuacjach, 00:03:44.505 --> 00:03:48.394 ale ułatwia też komunikację z nierodzimymi użytkownikami języka 00:03:48.394 --> 00:03:49.884 z różnych środowisk. 00:03:50.402 --> 00:03:54.680 Deskryptywizm daje wgląd w pracę naszych umysłów, 00:03:54.680 --> 00:03:58.877 pokazując, jak instynktownie budujemy postrzeganie świata. 00:03:59.137 --> 00:04:03.767 Najlepiej myśleć o gramatyce jako zbiorze nawyków językowych, 00:04:03.767 --> 00:04:06.665 stale uzgadnianych i określanych na nowo 00:04:06.665 --> 00:04:09.031 przez wszystkich użytkowników języka. 00:04:09.791 --> 00:04:11.451 Gramatyka, jak i sam język, 00:04:11.451 --> 00:04:13.746 to wspaniały i złożony materiał, 00:04:13.746 --> 00:04:16.962 utkany przez mówców i słuchaczy, 00:04:16.962 --> 00:04:18.337 pisarzy i czytelników, 00:04:18.337 --> 00:04:20.880 preskryptywistów i deskryptywistów, 00:04:20.880 --> 00:04:22.883 tych stąd i tych z daleka.