WEBVTT 00:00:06.490 --> 00:00:09.226 Αφηγείσαι σε ένα φίλο μια φανταστική ιστορία 00:00:09.226 --> 00:00:13.637 και μόλις φτάνεις στο καλύτερο σημείο, ξαφνικά σε διακόπτει, 00:00:13.637 --> 00:00:17.249 «Ο εξωγήινος κι εγώ», όχι «Ο εξωγήινος κι εμένα» 00:00:17.749 --> 00:00:19.813 Οι περισσότεροι πιθανόν να ενοχλούμασταν, 00:00:19.813 --> 00:00:21.907 αλλά πέρα από την αγενή διακοπή, 00:00:21.907 --> 00:00:23.713 έχει δίκιο ο φίλος σας; 00:00:23.713 --> 00:00:26.837 Ήταν η πρότασή σας πράγματι γραμματικά λανθασμένη; 00:00:26.837 --> 00:00:30.867 Κι αν παρόλα αυτά την κατάλαβε, τι σημασία είχε; 00:00:30.867 --> 00:00:32.722 Από την οπτική γωνία της γλωσσολογίας, 00:00:32.722 --> 00:00:36.547 η γραμματική είναι ένα σύνολο δομών για το πώς συνδυάζονται οι λέξεις 00:00:36.547 --> 00:00:39.096 ώστε να σχηματίσουν φράσεις ή προτάσεις, 00:00:39.096 --> 00:00:41.585 είτε στο γραπτό είτε στον προφορικό λόγο. 00:00:41.855 --> 00:00:44.130 Διαφορετικές γλώσσες έχουν διαφορετικές δομές. 00:00:44.130 --> 00:00:47.433 Στα Αγγλικά, το υποκείμενο συνήθως τοποθετείται πρώτο, 00:00:47.433 --> 00:00:48.689 ακολουθούμενο από το ρήμα, 00:00:48.689 --> 00:00:50.037 και κατόπιν το αντικείμενο, 00:00:50.037 --> 00:00:52.554 ενώ στα Ιαπωνικά και σε πολλές άλλες γλώσσες, 00:00:52.554 --> 00:00:55.898 η σειρά είναι: υποκείμενο, αντικείμενο, ρήμα. 00:00:55.898 --> 00:01:00.151 Κάποιοι έχουν προσπαθήσει να αναγνωρίσουν δομές κοινές σε όλες τις γλώσσες, 00:01:00.151 --> 00:01:02.496 εκτός όμως από κάποια βασικά χαρακτηριστικά, 00:01:02.496 --> 00:01:04.593 όπως η ύπαρξη ουσιαστικών ή ρημάτων, 00:01:04.593 --> 00:01:08.729 ελάχιστα από τα επονομαζόμενα καθολικά χαρακτηριστικά της γλώσσας έχουν βρεθεί. 00:01:08.729 --> 00:01:12.026 Καθώς κάθε γλώσσα χρειάζεται σταθερές δομές για να λειτουργήσει, 00:01:12.026 --> 00:01:17.306 η μελέτη αυτών των δομών πυροδοτεί μια διαρκή διαμάχη ανάμεσα σε δυο θέσεις 00:01:17.306 --> 00:01:20.913 γνωστές και ως κανονιστική και περιγραφική προσέγγιση της γλώσσας. 00:01:20.913 --> 00:01:22.198 Υπεραπλουστευμένα, 00:01:22.198 --> 00:01:26.058 οι κανονιστές πιστεύουν ότι η γλώσσα ακολουθεί σταθερούς κανόνες, 00:01:26.061 --> 00:01:27.692 ενώ οι περιγραφιστές 00:01:27.692 --> 00:01:30.692 αντιμετωπίζουν την ποικιλία και την προσαρμογή ως φυσικό 00:01:30.692 --> 00:01:33.520 και απαραίτητο κομμάτι της γλώσσας. 00:01:33.880 --> 00:01:38.321 Για μια μεγάλη χρονική περίοδο η γλώσσα ήταν κυρίως προφορική. 00:01:38.321 --> 00:01:40.261 Αλλά καθώς οι άνθρωποι διασυνδέονταν 00:01:40.261 --> 00:01:42.286 και η γραφή απέκτησε μεγαλύτερη σημασία 00:01:42.286 --> 00:01:46.341 η γραπτή γλώσσα τυποποιήθηκε για να επιτρέψει μια ευρύτερη επικοινωνία 00:01:46.341 --> 00:01:49.171 και να εξασφαλίσει ότι άνθρωποι από διαφορετικές περιοχές 00:01:49.171 --> 00:01:51.061 θα μπορούν να συνεννοούνται. 00:01:51.451 --> 00:01:56.235 Σε πολλές γλώσσες, η τυποποιημένη μορφή θεωρήθηκε η μόνη σωστή, 00:01:56.235 --> 00:02:00.098 παρά το γεγονός ότι προέκυψε μόνο από μία από τις πολλές προφορικές ποικιλίες, 00:02:00.098 --> 00:02:02.666 συνήθως αυτών που βρίσκονταν στην εξουσία. 00:02:02.666 --> 00:02:07.061 Οι υποστηρικτές της γλωσσικής αγνότητας φρόντισαν για την εδραίωσή της 00:02:07.061 --> 00:02:12.595 περιγράφοντας ένα σύνολο κανόνων για την έως τότε καθιερωμένη γραμματική. 00:02:12.755 --> 00:02:17.193 Έτσι, οι γραμματικοί κανόνες εφαρμόστηκαν και στον προφορικό λόγο. 00:02:17.193 --> 00:02:21.220 Μορφές που απέκλιναν των γραπτών κανόνων θεωρούνταν διαφθορά της γλώσσας, 00:02:21.220 --> 00:02:23.685 ή σημάδια χαμηλής κοινωνικής τάξης. 00:02:23.685 --> 00:02:26.270 Και πολλοί που μεγάλωσαν μιλώντας κατ' αυτόν τον τρόπο 00:02:26.270 --> 00:02:29.726 αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν την τυποποιημένη μορφή της γλώσσας. 00:02:30.036 --> 00:02:31.650 Πρόσφατα όμως, 00:02:31.650 --> 00:02:35.967 οι γλωσσολόγοι κατάλαβαν ότι η ομιλία είναι ξεχωριστό φαινόμενο από τη γραφή 00:02:35.967 --> 00:02:38.401 με τις δικές της ιδιομορφίες και μοτίβα. 00:02:38.401 --> 00:02:42.678 Οι περισσότεροι μαθαίνουμε να μιλάμε σε τόσο μικρή ηλικία, που το ξεχνάμε. 00:02:42.678 --> 00:02:46.468 Διαμορφώνουμε τον προφορικό μας λόγο ασυνείδητα μέσα από συνήθειες 00:02:46.468 --> 00:02:48.421 κι όχι μέσα από απομνημόνευση κανόνων. 00:02:48.421 --> 00:02:52.645 Επειδή η ομιλία αποκτά νόημα και μέσα από τη διάθεση και τον επιτονισμό, 00:02:52.645 --> 00:02:54.927 η δομή της είναι συχνά πιο ευέλικτη, 00:02:54.927 --> 00:02:58.631 καθώς προσαρμόζεται στις ανάγκες τόσο του ομιλητή όπως και του ακροατή. 00:02:58.631 --> 00:03:02.797 Έτσι, αποφεύγονται πολύπλοκες δομές που είναι δύσκολο να συνταχθούν προφορικά 00:03:02.797 --> 00:03:05.788 και γίνονται αλλαγές για να αποτραπεί μια χασμωδία, 00:03:05.788 --> 00:03:09.231 ή παραλείπονται ήχοι για να γίνει πιο γρήγορος ο λόγος. 00:03:09.231 --> 00:03:13.455 Η γλωσσολογική προσέγγιση που επιχειρεί να καταλάβει και να χαρτογραφήσει διαφορές 00:03:13.455 --> 00:03:17.291 χωρίς να υπαγορεύει τις σωστές, ονομάζεται περιγραφική γραμματική. 00:03:17.291 --> 00:03:20.321 Αντί να αποφασίζει πώς η γλώσσα πρέπει να χρησιμοποιείται, 00:03:20.321 --> 00:03:22.769 περιγράφει πώς πραγματικά την χρησιμοποιούν οι ομιλητές, 00:03:22.769 --> 00:03:26.328 εντοπίζοντας τους νεωτερισμούς που προκύπτουν στην πορεία. 00:03:27.078 --> 00:03:28.305 Καθώς όμως η διαμάχη 00:03:28.305 --> 00:03:30.978 μεταξύ κανονιστικής και περιγραφικής συνεχίζεται, 00:03:30.978 --> 00:03:33.512 αυτά τα δύο δεν αλληλοαποκλείονται. 00:03:33.512 --> 00:03:38.055 Η κανονιστική προσέγγιση είναι χρήσιμη για την ευρύτερη ενημέρωση 00:03:38.055 --> 00:03:41.581 σχετικά με τις πιο κοινά καθιερωμένες δομές σε ένα δοθέν χρονικό διάστημα. 00:03:41.581 --> 00:03:44.682 Αυτό είναι σημαντικό, όχι μόνο σε επίσημα πλαίσια 00:03:44.682 --> 00:03:48.050 αλλά καθιστά την επικοινωνία ευκολότερη ανάμεσα σε μη-φυσικούς ομιλητές 00:03:48.050 --> 00:03:49.624 διαφορετικής προέλευσης. 00:03:49.994 --> 00:03:52.147 Η περιγραφική προσέγγιση από την άλλη 00:03:52.147 --> 00:03:54.475 μας υποδεικνύει πώς λειτουργεί το μυαλό μας 00:03:54.475 --> 00:03:59.081 και με ποιους ενστικτώδεις τρόπους δομούμε την άποψή μας για τον κόσμο. 00:03:59.081 --> 00:04:03.371 Τελικά, η γραμματική θεωρείται ευρέως ως ένα σύνολο γλωσσικών συνηθειών 00:04:03.371 --> 00:04:06.586 τις οποίες διαπραγματεύονται και επανεφευρίσκουν συνεχώς 00:04:06.586 --> 00:04:09.102 μία ολόκληρη ομάδα ομιλητών. 00:04:09.512 --> 00:04:11.367 Η ίδια η γλώσσα, 00:04:11.367 --> 00:04:13.110 είναι ένα υπέροχο, πολύπλοκο ύφασμα 00:04:13.110 --> 00:04:16.735 που υφαίνεται με τη συνεισφορά των ακροατών και των ομιλητών 00:04:16.735 --> 00:04:18.711 των συγγραφέων και των αναγνωστών, 00:04:18.711 --> 00:04:20.593 των υποστηρικτών των δύο προσεγγίσεων 00:04:20.593 --> 00:04:22.793 σε όλο τον κόσμο.