Er bestaat een vloek die de mensheid
al sinds de oudheid teistert.
De Grieken bestreden het door
op aromatische hars te kauwen,
terwijl de Chinezen hun toevlucht
namen tot eierschalen.
In het oude Joodse Talmoed
geldt het zelfs als een geldige reden
voor echtscheiding.
Deze afschuwelijke plaag heet halitose,
beter bekend als een slechte adem.
Maar wat veroorzaakt het en
waarom is het zo weerzinwekkend?
Denk eens aan de smerigste geuren
die je je kunt bedenken,
zoals afval, uitwerpselen
of rottend vlees.
Al deze geuren ontstaan door
de acitiveiten van micro-organismen,
voornamelijk bacteriën,
en, hoe smerig het ook klinkt,
vergelijkbare bacteriën leven in de
vochtige omgeving van je mond.
Geen paniek.
De aanwezigheid van bacteriën
in je lichaam is niet alleen normaal,
maar van primair belang
voor allerlei soorten dingen,
zoals de spijsvertering
en ziektepreventie.
Maar zoals alle levende wezens,
hebben bacteriën ook voedsel nodig.
De bacteriën in je mond
voeden zich met slijm,
voedselresten en dode weefselcellen.
Om voedsel op te kunnen nemen
via hun celmembranen,
moeten ze de organische stof
in kleinere moleculen omzetten.
Ze zetten bijvoorbeeld eiwitten om
in het bestanddeel aminozuur
en dat zetten ze weer om
in verschillende samenstellingen.
Sommige stinkende
bijproducten van deze reacties,
zoals waterstofsulfide en cadaverine,
komen vrij in de lucht
en zweven richting
nietsvermoedende neuzen.
Onze gevoeligheid voor deze geuren
en duiding als stank
is wellicht een evolutionair mechanisme
om ons voor rottend voedsel
en de aanwezigheid van ziektes
te waarschuwen.
Geur is een van onze intiemste
en dierlijkste zintuigen,
die een grote rol speelt
bij het aantrekken van mogelijke partners.
In een peiling zei 59% van de mannen
en 70% van de vrouwen
dat ze niet zouden daten
met iemand die een slechte adem heeft.
Dit verklaart waarom alleen Amerikanen al
zo'n 1 miljard dollar per jaar
aan mondverzorgingsproducten besteden.
Gelukkig kan een slechte adem
meestal goed behandeld worden.
De ergst stinkende bijproducten komen
van Gram-negatieve bacteriën
die op plekken tussen
het tandvlees en de tanden wonen
en achter op de tong.
Door poetsen, flossen,
met anti-bacterieel mondwater
spoelen voor het slapengaan,
schoonmaken van de achterkant
van de tong met een tongschraper
en zelfs door gezond te ontbijten,
kunnen we veel van deze bacteriën
en hun voedselbronnen verwijderen.
In sommige gevallen
zijn deze maatregelen nog niet voldoende
vanwege tandproblemen, neusafwijkingen,
of zeldzamere kwalen,
zoals een leverziekte en diabetes.
Roken en overmatig alcoholgebruik
zorgen ook voor een zeer herkenbare geur.
Wat de oorzaak ook is,
de slechte adem ontstaat
bijna altijd in de mond
en niet in de maag
of ergens anders in het lichaam.
Maar een van de grootste uitdagingen is
om er precies achter te komen
hoe slecht onze adem eigenlijk is
en het is niet bekend waardoor dat komt.
Het zou kunnen dat we te gewend zijn
aan de geur in onze mond
om daarover te oordelen.
En technieken zoals je handen
voor je mond doen
of je eigen pols likken en eraan ruiken
werken ook niet erg goed.
Een onderzoek toonde aan
dat zelfs als mensen dit doen,
ze de neiging hebben
om de geur te vergelijken
met hoe erg ze dachten dat hij zou zijn.
Er is echter een simpele,
maar riskante manier
om uit te vinden hoe slecht je adem is:
adem gewoon diep in
en vraag het aan een vriend.