1
00:00:06,999 --> 00:00:09,034
อะไรคือสติสัมปชัญญะ

2
00:00:09,034 --> 00:00:11,828
เครื่องจักรกลสามารที่จะคิดได้หรือเปล่า

3
00:00:11,828 --> 00:00:15,114
ความคิดของเราเป็นแค่การรวมกัน
ของเส้นประสาทในสมองหรือเปล่า

4
00:00:15,114 --> 00:00:18,757
หรือมันมีอะไรบางอย่างที่ยากต่อการอธิบาย
ซ่อนอยู่ในหัวใจสำคัญของมัน

5
00:00:18,757 --> 00:00:21,325
สำหรับใครหลาย ๆ คน 
นี่เป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องพิจารณา

6
00:00:21,325 --> 00:00:24,352
เพื่ออนาคตของจักรกลอัฉริยะ

7
00:00:24,352 --> 00:00:29,539
แต่นักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ชาวอังกฤษ 
อลัน ทัวริง ตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อคำถามเหล่านี้

8
00:00:29,539 --> 00:00:31,850
เพื่อคำถามที่ง่ายกว่าคือ

9
00:00:31,850 --> 00:00:35,269
คอมพิวเตอร์สามารถพูดได้อย่างมนุษย์หรือเปล่า

10
00:00:35,269 --> 00:00:39,265
คำถามนั้นนำไปสู่แนวคิดเพื่อการวัด
จักรกลอัฉริยะ

11
00:00:39,265 --> 00:00:43,316
ที่ต่อมาเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย
ว่า การทดสอบแบบทัวริง

12
00:00:43,316 --> 00:00:47,341
ในเอกสารทางวิทยาศาสตร์ปี ค.ศ. 1950
"เครื่องกลคอมพิวเตอร์และอัฉริยภาพ"

13
00:00:47,341 --> 00:00:49,814
ทัวริงเสนอเกมส์ดังต่อไปนี้

14
00:00:49,814 --> 00:00:53,906
กรรมการมนุษย์มีการสื่อสารทางข้อความ
กับผู้เล่นที่มองไม่เห็น

15
00:00:53,906 --> 00:00:56,382
และประเมินการตอบสนองของผู้เล่นนั้น

16
00:00:56,382 --> 00:01:00,409
เพื่อที่จะผ่านการทดสอบ คอมพิวเตอร์
จะต้องสามารถแทนที่ผู้เล่นสักคนหนึ่ง

17
00:01:00,409 --> 00:01:03,857
โดยไม่ทำให้เกิดผลลัพท์
ที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างมีนัยสำคัญ

18
00:01:03,857 --> 00:01:06,816
หรือพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ
คอมพิวเตอร์จะถูกพิจารณาว่ามีอัฉริยภาพ

19
00:01:06,816 --> 00:01:12,513
ถ้าหากการสนทนาของมัน
ไม่สามารถถูกบ่งบอกได้โดยง่ายโดยมนุษย์

20
00:01:12,513 --> 00:01:14,667
ทัวริงคาดว่าพอถึงปี ค.ศ. 2000

21
00:01:14,667 --> 00:01:20,622
เครื่องจักรที่มีหน่วยความจำ 100 เมกะไบต์
จะสามารถผ่านการทดสอบนี้ได้โดยง่าย

22
00:01:20,622 --> 00:01:22,786
แต่เขาอาจจะคิดล่วงหน้าไกลไปสักหน่อย

23
00:01:22,786 --> 00:01:25,840
แม้ว่าคอมพิวเตอร์ทุกวันนี้
จะมีความจำมากกว่านั้นมาก

24
00:01:25,840 --> 00:01:27,643
ก็มีเป็นส่วนน้อยเท่านั้นที่ผ่านการทดสอบ

25
00:01:27,643 --> 00:01:29,438
และพวกที่ทำได้ดี

26
00:01:29,438 --> 00:01:33,208
ก็มุ่งความสนใจไปยังวิธีการที่ชาญฉลาด
ในการหลอกกรรมการ

27
00:01:33,208 --> 00:01:36,174
มากไปกว่าจะใช้ความสามารถอันทรงพลัง
ของคอมพิวเตอร์

28
00:01:36,174 --> 00:01:39,096
แม้ว่ามันจะไม่เคยถูกทดสอบจริง ๆ

29
00:01:39,096 --> 00:01:43,865
โปรแกรมแรกที่มีการกล่าวอ้างว่า
ประสบความสำเร็จ มีชื่อว่า อิไลซา (ELIZA)


30
00:01:43,865 --> 00:01:46,412
ด้วยข้อความที่ค่อนข้างสั้นและง่าย

31
00:01:46,412 --> 00:01:50,434
มันสามารถที่จะทำให้คนหลายคนเข้าใจผิด
โดยเลียนแบบนักจิตวิทยา

32
00:01:50,434 --> 00:01:52,395
คือทำให้พวกเขาพูดมากขึ้น

33
00:01:52,395 --> 00:01:55,905
และสะท้อนคำถามของพวกเขา
ให้ย้อนกับไปหาตัวพวกเขา

34
00:01:55,905 --> 00:01:59,412
อีกหนึ่งข้อความ PARRY
ใช้วิธีการที่ตรงข้ามกัน

35
00:01:59,412 --> 00:02:02,213
โดยเลียนแบบผู้ป่วยจิตเภทที่หวาดระแวง

36
00:02:02,213 --> 00:02:07,939
ผู้ที่คอยกำกับการสนทนา
ให้กลับมายังหัวข้อที่เขาหมกมุ่น

37
00:02:07,939 --> 00:02:12,803
ความสำเร็จของพวกมันในการหลอกคน
บ่งบอกถึงจุดอ่อนหนึ่งที่สำคัญของการทดสอบนี้

38
00:02:12,803 --> 00:02:17,433
โดยทั่วไปคนมักจะให้คุณสมบัติของอัฉริยภาพ
กับสิ่งต่าง ๆ มากมาย

39
00:02:17,433 --> 00:02:21,076
ที่อันที่จริงแล้วไม่ได้มีอัฉริยภาพ

40
00:02:21,076 --> 00:02:24,289
ไม่ว่าอย่างไรก็ดี การแข่งขันประจำปี
อย่าง ลอบเนอร์ ไพรซ์ (Loebner Prize)

41
00:02:24,289 --> 00:02:26,009
ได้ทำให้การทดสอบเป็นทางการมากขึ้น

42
00:02:26,009 --> 00:02:28,155
โดยทำให้กรรมการรู้ตัวก่อนการทดสอบ

43
00:02:28,155 --> 00:02:32,019
ว่าคู่สนทนาบางคนของพวกเขา
เป็นจักรกล

44
00:02:32,019 --> 00:02:33,920
แต่ในขณะที่คุณภาพได้รับการปรับปรุงพัฒนา

45
00:02:33,920 --> 00:02:39,096
โปรแกรมหุ่นยนต์สนทนาบางโปรแกรม
ได้ใช้แนวทางเดียวกับ ELIZA และ PARRY

46
00:02:39,096 --> 00:02:41,132
แคทรีน ผู้ชนะประจำปี ค.ศ. 1997

47
00:02:41,132 --> 00:02:45,213
สามารถมีสมาธิจดจ่อได้อย่างน่าทึ่ง
และมีการสนทนาที่มีอัฉริยภาพ

48
00:02:45,213 --> 00:02:49,175
แต่ส่วนใหญ่จะเป็นตอนที่
กรรมการพูดเรื่องบิล คลินตัน

49
00:02:49,175 --> 00:02:51,813
และผู้ชนะล่าสุด ยูจีน กอสแมน

50
00:02:51,813 --> 00:02:55,549
ได้ให้บุคลิกของเด็กชายชาวยูเครน
อายุ 13 ปี

51
00:02:55,549 --> 00:02:59,570
กรรมการก็เลยตีความคำพูดที่ไม่มีเหตุผล 
และไวยากรณ์ที่ตะกุกตะกัก

52
00:02:59,570 --> 00:03:02,916
ว่าเป็นอุปสรรคทางภาษาและวัฒนธรรม

53
00:03:02,916 --> 00:03:07,135
ในขณะเดียวกัน โปรแกรมอื่น ๆ อย่าง เคลเวอร์บอท
ได้ใช้วิธีการอื่น

54
00:03:07,135 --> 00:03:11,740
โดยวิเคราะห์ฐานข้อมูลขนาดใหญ่ในเชิงสถิติ
ของการสนทนาจริง ๆ

55
00:03:11,740 --> 00:03:14,281
เพื่อกำหนดการตอบสนองที่ดีที่สุด

56
00:03:14,281 --> 00:03:17,530
บางโปรแกรมยังเก็บความทรงจำ
ของการสนทนาครั้งก่อน ๆ เอาไว้

57
00:03:17,530 --> 00:03:20,915
เพื่อที่จะพัฒนาปรับปรุงมันในครั้งต่อไป

58
00:03:20,915 --> 00:03:25,066
แต่ในขณะที่แต่ละตัวคำตอบของเคลเวอร์บอท
ฟังดูคล้ายมนุษย์มาก

59
00:03:25,066 --> 00:03:27,092
มันขาดบุคลิกที่มีความสม่ำเสมอ

60
00:03:27,092 --> 00:03:30,245
และการที่มันไม่สามารถ
จะประมวลผลเรื่องใหม่ ๆ ได้

61
00:03:30,245 --> 00:03:32,858
เป็นการเผยไต๋หมดเปลือก

62
00:03:32,858 --> 00:03:36,112
ใครก็ตามที่อยู่ในช่วงเวลาของทัวริง
จะไปคาดว่าคอมพิวเตอร์ในทุกวันนี้

63
00:03:36,112 --> 00:03:38,201
จะสามารถควบคุมยานอวกาศ

64
00:03:38,201 --> 00:03:40,518
ทำการผ่าตัดที่ซับซ้อน

65
00:03:40,518 --> 00:03:42,807
และแก้ไขสมการได้มากมาย

66
00:03:42,807 --> 00:03:46,310
แต่แค่คุยเรื่องง่าย ๆ ก็ยังตะกุกตะกัก

67
00:03:46,310 --> 00:03:49,819
กลายเป็นว่าภาษาของมนุษย์
เป็นปรากฏการณ์ซับซ้อนที่น่าทึ่ง

68
00:03:49,819 --> 00:03:53,524
ที่ไม่สามารถจัดเก็บได้
โดยพจนานุกรมที่ใหญ่ที่สุด

69
00:03:53,524 --> 00:03:57,993
โปรแกรมหุ่นยนต์สนทนาอาจจนด้วยเกล้า
ด้วยคำใช้เอื้อนเอ่ยอย่าง "อืม"

70
00:03:57,993 --> 00:04:00,415
หรือคำถามที่ไม่มีคำตอบที่ถูกต้อง

71
00:04:00,415 --> 00:04:02,315
และประโยคสนทนาธรรมดา ๆ

72
00:04:02,315 --> 00:04:05,595
อย่าง "ฉันเอาน้ำผลไม้ออกมาจากตู้เย็น
แล้วให้กับเขาไป

73
00:04:05,595 --> 00:04:07,406
แต่ลืมตรวจสอบวันที่"

74
00:04:07,406 --> 00:04:12,872
ต้องการความรู้พื้นฐานค่อนข้างมาก
และไหวพริบในการตีความ

75
00:04:12,872 --> 00:04:15,503
กลายเป็นว่าการจำลองการสนทนาของมนุษย์

76
00:04:15,503 --> 00:04:19,112
ต้องใช้มากกว่าการเพิ่มความจำ
และประสิทธิภาพในการประมวลผล

77
00:04:19,112 --> 00:04:21,623
และเมื่อเรายิ่งเข้าใกล้กับเป้าหมายของทัวริง

78
00:04:21,623 --> 00:04:26,483
เราอาจจะต้องเผชิญหน้ากับคำถามสำคัญ
เกี่ยวกับสติสัมปชัญญะในท้ายที่สุด