Mamy problem.

(Śmiech)

Przyrost zanika.

Światowa gospodarka hamuje.

Nie od dzisiaj.

Regres trwa już od 50 lat.

Jak tak dalej pójdzie,
trzeba się będzie nauczyć

żyć w stagnacji przez następne 10 lat.

Kiedy gospodarka się nie rozwija,

życie naszych dzieci się nie poprawia.

A kiedy tort nie rośnie,

każdy dostaje mniejszy kawałek.

Wtedy szykujemy się do walki o większy.

Powstają napięcia i konflikty.

Rozwój ma znaczenie.

Analiza historii rozwoju pokazuje,

że za okresy wzrostu

zawsze odpowiadała rewolucja przemysłowa.

Miało to miejsce trzy razy, co 50-60 lat.

Silnik parowy w połowie XIX wieku.

Produkcja masowa na początku XX wieku,

dzięki, panie Ford.

Fala automatyzacji w latach 70.

Dlaczego te rewolucje

wytworzyły wielki wzrost gospodarczy?

Ponieważ znacznie usprawniły produkcję.

To całkiem proste.

By gospodarka wzrastała,

trzeba więcej produkować.

Czyli więcej pracy, więcej kapitału
lub większa produktywność.

Produktywność zawsze była dźwignią.

Powiem wam,

że jesteśmy na skraju
kolejnej wielkiej zmiany.

Co ciekawe, także ta zmiana

nadejdzie z przemysłu.

Wyciągnie nas z dołka

i radykalnie zmieni procesy globalizacyjne

ostatniej dekady.

Powiem wam o czwartej
rewolucji przemysłowej,

która obecnie trwa.

Nie, żebyśmy niczego nie zmieniali

od ostatniej rewolucji.

Poczyniliśmy pewne mizerne kroki,

żeby produkcję ożywić.

Ale nie była to gruntowna restrukturyzacja

potrzebna, by zapoczątkować wzrost.

Na przykład, próbowaliśmy
przenieść fabryki za granicę,

by obniżyć koszty
i wykorzystać tanią siłę roboczą.

Nie zwiększyło to produktywności,

a oszczędności były krótkotrwałe,

bo tania siła robocza
nie była tania na długo.

Potem próbowaliśmy powiększyć fabryki

i wyspecjalizować produkcję.

Celem była wyspecjalizowana produkcja,

by potem sprzedawać zapasy
w miarę zapotrzebowania.

Zwiększyło to chwilowo produktywność.

Ale zmniejszyło elastyczność
łańcucha dostaw.

Spójrzmy na branżę odzieżową.

Tradycyjne firmy odzieżowe

zbudowały zagraniczne, globalne,
sztywne łańcuchy dostaw.

Podczas gdy reprezentanci
fast fashion, jak Zara,

uzupełniali towar szybciej,

od 2 kolekcji rocznie
do kolekcji co miesiąc,

żadna z nich nie mogła dotrzymać kroku.

Większość jest w tarapatach.

Ale, mimo mankamentów,

to te fabryki znamy dzisiaj.

W środku wyglądają tak samo

jak 50 lat temu.

Zmieniliśmy tylko miejsce,
rozmiar, sposób funkcjonowania.

Znacie coś innego, co wygląda tak samo

od 50 lat?

To szaleństwo.

Dopracowaliśmy model

do granic możliwości.

Po wszystkich nieudanych
próbach naprawy modelu

liczyliśmy, że wzrost
przyjdzie skądś indziej.

Przyszła kolej na sektor technologiczny.

Całkiem dużo tam innowacji.

Wystarczy wymienić internet.

Liczyliśmy, że pobudzi wzrost.

Rzeczywiście zmienił nam życie.

Zatrząsł mediami, usługami, rozrywką.

Ale niewiele wniósł do produktywności.

Co dziwniejsze produktywność dalej spada,

mimo innowacyjnych starań.

Ciekawe, siedzenie w pracy,
przeglądanie Facebooka,

oglądanie filmików na YouTube
zmniejszyło nam produktywność.

Dziwne.

(Śmiech)

Dlatego się nie rozwijamy.

Nie przeprojektowaliśmy miejsca pracy,

a technologiczne innowacje
nie odgrywają roli.

A gdyby tak połączyć obie siły?

Połączyć istniejące metody produkcji
i technologiczną innowację,

by stworzyć kolejną produkcyjną rewolucję.

Bingo!

To czwarta rewolucja przemysłowa

i trwa obecnie.

Wielkie technologie wkraczają
w przestrzeń produkcyjną,

z butami.

Poprawią produktywność przemysłową
o ponad jedną trzecią.

To ogromna różnica,
która pozytywnie wpłynie na wzrost.

Wymienię kilka z nich.

Poznaliście już zaawansowane roboty?

Są wielkości człowieka,

potrafią z nim współpracować

i można je zaprogramować,

by wykonywały skomplikowane,
różnorodne zadania.

Dzisiaj tylko 8% tych zadań
jest zautomatyzowana.

Mniej skomplikowane, powtarzalne zadania.

Za 10 lat będą automatyczne w 25%.

Do 2025 roku skomplikowane roboty

będą wspomagać pracowników,

by razem zwiększyć produktywność o 20%,

wytworzyć 20% więcej

i osiągnąć 20% dodatkowego wzrostu.

To nie są futurystyczne fantazje.

Takie roboty już dla nas pracują.

W zeszłym roku w USA pomogły Amazonowi

wysłać produkty na Cyber Monday,

coroczny szczyt zakupów internetowych.

Ten zeszłoroczny

był największym w historii.

Klienci wydali 3 miliardy
dolarów na elektronikę.

To prawdziwy wzrost gospodarczy.

Jest też druk 3D.

Drukarki 3D usprawniły
produkcję z plastiku,

a wkraczają w branżę metalową.

Nie są to małe branże.

Plastik i metale to 25%

globalnego przemysłu produkcyjnego.

Prawdziwy przykład.

W przemyśle lotniczym,

dysze paliwowe to bardzo
skomplikowane elementy,

ponieważ są zbudowane

z 20 różnych części,

które trzeba wyprodukować osobno,

a następnie starannie złożyć.

Dzięki drukarkom 3D,

firmy mogą teraz te 20 części

przemienić w jedną.

Wynik?

40% większa efektywność,

40% większa produkcja,
40% więcej wzrostu

w tym konkretnym przemyśle.

Najbardziej ekscytujący aspekt
nowej rewolucji przemysłowej

wykracza poza produktywność.

Pozwala ona produkować lepsze,
bardziej funkcjonalne produkty.

To dopasowanie do potrzeb.

Wyobraźcie sobie świat,
w którym można kupić wymarzone produkty

z wymaganymi funkcjami,

oczekiwanym wyglądem,

z okresem realizacji i ceną

równą produkcji masowej,

jak samochód, ubrania, komórka.

Nowa rewolucja przemysłowa na to pozwala.

Zaawansowane roboty można zaprogramować,

by wykonywały produkt
w każdej konfiguracji

bez zbędnych przygotowań i rozruchu.

Drukarki 3D natychmiast
wytwarzają każdy projekt.

Możemy produkować partię produktu

bez różnicy w cenie i czasie
w porównaniu do produkcji masowej.

To tylko kilka przykładów
rewolucji przemysłowej w akcji.

Produkcja stanie się bardziej wydajna

i bardziej elastyczna,

a to dwa brakujące elementy rozwoju.

Ma to jeszcze większe implikacje dla nas,

kiedy produkcja wróci do centrum uwagi.

Spowoduje to ogromne
przemieszczenie makroekonomiczne.

Najpierw fabryki powrócą na rodzimy rynek.

W świecie personalizacji skali

bliskość klienta to nowa norma.

Fabryki będą mniejsze, sprawniejsze.

Elastyczność odgrywać będzie
większą rolę niż skala.

Będą bazować na wielu rodzajach
produktów na zamówienie.

To radykalna zmiana.

Globalizacja wejdzie w nową erę.

Przepływ towarów ze Wschodu na Zachód

zastąpią przepływy regionalne.

Wschód dla Wschodu, Zachód dla Zachodu.

Właściwie to stary model

był nienormalny.

Chomikowanie zapasów,

produkty przemierzające świat
zanim dotrą do klienta końcowego.

Nowy model produkuje tuż
przy rynku konsumenckim,

będzie bardziej czysty,
sprzyjający środowisku.

W dojrzałych gospodarkach
produkcja będzie na miejscu,

tworząc nowe miejsca pracy,

zwiększając wydajność i rozwój.

Dobre wieści, prawda?

Jest pewien szkopuł.

Wzrost nie przychodzi sam.

Dojrzałe gospodarki muszą go złapać.

Trzeba będzie przekwalifikować kadry.

W większości państw,
jak u mnie, we Francji,

mówiliśmy dzieciom,
że produkcja nie ma przyszłości.

Że odbywa się daleko.

Trzeba to odwrócić

i znowu uczyć produkcji na uniwersytecie.

Tylko kraje nie lękające się transformacji

będą umiały załapać się na ten wzrost.

To też szansa dla gospodarek
rozwijających się.

Oczywiście Chiny i inne
wschodzące gospodarki

przestaną być światową fabryką.

To nie był długoterminowy model,

w miarę bogacenia się państw.

W zeszłym roku koszty produkcji w Brazylii

dorównały kosztom Francji.

Do 2018 roku koszty produkcji
w Chinach dorównają USA.

Nowa rewolucja przemysłowa

przyspieszy transformację
wschodzących gospodarek

ku modelowi opartemu
na krajowej konsumpcji.

To dobrze,

bo to tutaj powstaje wzrost.

W ciągu 5 lat

miliard konsumentów w Chinach
da większy zastrzyk gospodarce

niż 5 największych rynków Europy razem.

Ta czwarta rewolucja przemysłowa
to szansa dla nas wszystkich.

Jeżeli ją dobrze wykorzystamy,

zobaczymy zrównoważony
wzrost w całej gospodarce.

Oznacza to większy majątek do podziału

i lepszą przyszłość dla naszych dzieci.

Dziękuję.

(Brawa)