0:00:03.627,0:00:07.838
"ข้ารู้สึกถึงงานศพอยู่ในหัว

0:00:07.838,0:00:10.240
ผู้มาร่วมอาลัยอาวรณ์วนเวียน

0:00:10.240,0:00:12.900
ย่ำเดินก้าวแล้วก้าวเล่ากระทั่งรู้สึกได้

0:00:12.900,0:00:15.836
ว่าบรรยากาศนั้นแทรกผ่านเข้ามา

0:00:15.836,0:00:17.605
จนเมื่อพวกเขาทั้งหลายพากันนั่งลง

0:00:17.605,0:00:19.603
พิธีกรรม ดั่งเสียงกลอง

0:00:19.603,0:00:22.315
กระหน่ำซ้ำตี ครั้งแล้วครั้งเล่ากระทั่ง

0:00:22.315,0:00:25.831
ใจของข้าด้านชาไร้ซึ่งความรู้สึก

0:00:25.831,0:00:27.707
จากนั้นข้าได้ยินเสียงพวกเขายกโลงศพ

0:00:27.707,0:00:29.994
กรีดผ่านวิญญาณข้า

0:00:29.994,0:00:33.053
ด้วยรองเท้าตะกั่วคู่เดิมนั้น

0:00:33.053,0:00:36.070
และแล้วความว่างเปล่าก็เริ่มครางเสียง

0:00:36.070,0:00:38.210
ราวกับว่าสวรรค์เป็นดั่งระฆัง

0:00:38.210,0:00:40.201
และชีวิตก็เปรียบดังโสตประสาท

0:00:40.201,0:00:43.284
ตัวข้าและความเงียบงัน การขันแข่งอันแปลกพิกล

0:00:43.284,0:00:46.493
หักพัง เปลี่ยวเหงา ที่แห่งนี้

0:00:46.493,0:00:49.670
เมื่อนั้น พื้นแห่งเหตุผลก็แตกสลาย

0:00:49.670,0:00:53.011
ปล่อยข้าให้จมดิ่งลง

0:00:53.011,0:00:55.686
กระแทกกระทบโลกในทุกระดับ

0:00:55.686,0:01:00.198
กระทั่งสิ้นสูญการรับรู้ใดๆ

0:01:00.198,0:01:03.680
เรารู้จักโรคซึมเศร้าผ่านการอุปมา

0:01:03.680,0:01:07.389
เอมิลี ดิ๊กคินสัน สามารถถ่ายทอดมันออกมาด้วยภาษา

0:01:07.389,0:01:10.130
โกยาโดยภาพวาด

0:01:10.130,0:01:12.113
จุดมุ่งหมายครื่งหนึ่งของศิลปะ

0:01:12.113,0:01:15.997
ก็คือการพรรณนาถึงสภาวะเชิงสัญลักษณ์

0:01:15.997,0:01:19.587
เช่นตัวผม ผมคิดเสมอว่าตัวเองเป็นคนเข้มแข็ง

0:01:19.587,0:01:21.460
เป็นหนึ่งในคนที่สามารถมีชีวิตรอด

0:01:21.460,0:01:24.614
หากถูกส่งไปยังค่ายกักกัน

0:01:24.614,0:01:27.497
ในปี 1991 ผมต้องเผชิญกับความสูญเสียอย่างต่อเนื่อง

0:01:27.497,0:01:29.198
แม่ของผมเสียชีวิตลง

0:01:29.198,0:01:31.324
ความสัมพันธ์ของผมกับแฟนมาถึงจุดสิ้นสด

0:01:31.324,0:01:33.167
ผมย้ายกลับมายังสหรัฐฯ

0:01:33.167,0:01:35.268
หลังจากใช้เวลาหลายปีในต่างประเทศ

0:01:35.268,0:01:38.432
และผมก็ผ่านประสบการณ์เหล่านั้นมาได้โดยไม่บุบสลาย

0:01:38.432,0:01:41.539
แต่ในปี 1994 สามปีหลังจากนั้น

0:01:41.539,0:01:45.932
ผมพบว่าตัวเองสูญเสียความสนใจในเกือบทุกสิ่ง

0:01:45.932,0:01:47.577
ผมไม่อยากทำอะไรสักอย่าง

0:01:47.577,0:01:49.959
ที่ผมเคยอยากทำ

0:01:49.959,0:01:51.877
โดยไม่รู้ว่าทำไม

0:01:51.877,0:01:53.697
สิ่งตรงข้ามกับความซึมเศร้า

0:01:53.697,0:01:56.934
ไม่ใช่ความสุข แต่มันคือพลังชีวิต

0:01:56.934,0:01:58.429
และก็พลังชีวิตนี่เอง

0:01:58.429,0:02:02.082
ที่จางหายไปจากผมในช่วงเวลานั้น

0:02:02.082,0:02:04.237
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยจะทำ

0:02:04.237,0:02:06.411
ดูจะเป็นเรื่องยุ่งยากเกินไป

0:02:06.411,0:02:08.058
เมื่อผมกลับถึงบ้าน

0:02:08.058,0:02:11.440
และเห็นไฟสีแดงกระพริบบนเครื่องตอบรับอัตโนมัติ

0:02:11.440,0:02:13.585
แทนที่จะกระตือรือร้นอยากฟังข้อความที่เพื่อนๆ ฝากไว้

0:02:13.585,0:02:15.133
ผมกลับคิดว่า

0:02:15.133,0:02:18.368
"มีคนมากมายเหลือเกินที่ผมต้องโทรกลับไปหา"

0:02:18.368,0:02:20.755
หรือผมจะตัดสินใจว่าควรกินอาหารกลางวัน

0:02:20.755,0:02:23.301
และจากนั้นผมก็คิดว่า ผมต้องเอาอาหารออกมา

0:02:23.301,0:02:25.340
แล้ววางใส่จาน

0:02:25.340,0:02:29.389
ตักมันขึ้นมาเคี้ยวและกลืนมันลงไป

0:02:29.389,0:02:33.090
มันทำให้ผมรู้สึกยังกับเดินไปสู่จุดจบของชีวิต

0:02:33.090,0:02:35.541
และสิ่งหนึ่งที่มักหายไปอยู่บ่อยๆ

0:02:35.541,0:02:37.443
เมื่อพูดถึงโรคซึมเศร้า

0:02:37.443,0:02:39.801
ก็คือการที่คุณรู้ว่ามันช่างน่าขบขัน

0:02:39.801,0:02:42.537
คุณรู้ว่ามันไร้สาระในตอนที่ต้องเผชิญกับมัน

0:02:42.537,0:02:44.681
คุณรู้ว่าคนส่วนใหญ่สามารถจัดการ

0:02:44.681,0:02:46.995
ฟังข้อความและกินอาหารกลางวัน

0:02:46.995,0:02:48.907
พาตัวเองไปอาบน้ำ

0:02:48.907,0:02:50.167
และเดินออกประตูหน้าไปข้างนอกได้

0:02:50.167,0:02:51.644
โดยไม่เห็นว่ามันเป็นเรื่องใหญ่โตอะไร

0:02:51.644,0:02:54.985
และกระนั้นคุณก็ยังติดอยู่ในกรงเล็บนั้น

0:02:54.985,0:02:58.737
ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรถึงจะพาตัวเองออกมาได้

0:02:58.737,0:03:03.236
และผมก็รู้สึกว่าตัวเองทำสิ่งต่างๆ น้อยลง

0:03:03.236,0:03:05.326
คิดน้อยลง

0:03:05.326,0:03:07.694
และรู้สึกรู้สาน้อยลง

0:03:07.694,0:03:10.049
คล้ายกับไม่มีตัวตน

0:03:10.049,0:03:12.415
และจากนั้นความวิตกกังวลเข้ามา

0:03:12.415,0:03:14.694
ถ้าคุณบอกกับผมว่า ผมจะต้อง

0:03:14.694,0:03:16.283
ซึมเศร้าตลอดเดือนหน้า

0:03:16.283,0:03:19.507
ผมคงจะบอกว่า "ตราบใดที่ผมรู้ว่ามันจะสิ้นสุด[br]เมื่อถึงเดือนพฤศจิกายน ผมก็คงผ่านมันไปได้"

0:03:19.507,0:03:20.623
แต่ถ้าคุณบอกกับผมว่า

0:03:20.623,0:03:23.923
"ผมจะต้องวิตกกังวลไปตลอดเดือนหน้า"

0:03:23.923,0:03:26.296
ผมคงจะเลือกเชือดข้อมือตัวเองมากกว่าที่จะต้องผ่านมันไป

0:03:26.296,0:03:28.078
มันเป็นความรู้สึกที่คงอยู่ตลอดเวลา

0:03:28.078,0:03:30.306
เหมือนกับความรู้สึกเวลาที่คุณเดิน

0:03:30.306,0:03:31.708
และคุณลื่นหรือสะดุด

0:03:31.708,0:03:33.593
และพื้นดินพุ่งเข้าหาคุณ

0:03:33.593,0:03:36.311
แต่แทนที่มันจะเป็นแค่เสี้ยววินาที อย่างที่มันควรจะเป็น

0:03:36.311,0:03:38.249
มันกลับคงอยู่อย่างนั้นถึงหกเดือน

0:03:38.249,0:03:41.281
มันเป็นการรู้สึกถึงความกลัวอยู่ตลอดเวลา

0:03:41.281,0:03:45.057
โดยที่ไม่อาจรู้เลยว่าอะไรคือสิ่งที่คุณกลัว

0:03:45.057,0:03:47.477
แล้วก็เป็นตอนนั้นเองที่ผมเริ่มคิด

0:03:47.477,0:03:51.476
ว่าแค่จะมีชีวิตอยู่มันก็เจ็บปวดเกินทน

0:03:51.476,0:03:54.060
และเหตุผลเดียวที่ทำให้ผมไม่ฆ่าตัวตาย

0:03:54.060,0:03:57.191
ก็เพียงเพราะไม่อยากทำให้ใครเจ็บปวด

0:03:57.191,0:04:00.184
จนในที่สุดวันหนึ่ง เมื่อผมตื่นนอน

0:04:00.200,0:04:02.208
และคิดว่าบางทีผมอาจเป็นเส้นเลือดอุดตันในสมอง

0:04:02.208,0:04:04.939
เพราะผมนอนตัวแข็งทื่ออยู่บนเตียง

0:04:04.939,0:04:06.888
จ้องมองไปที่โทรศัพท์และครุ่นคิด

0:04:06.888,0:04:10.451
"มีบางอย่างผิดปกติและผมควรขอความช่วยเหลือ"

0:04:10.451,0:04:12.186
แต่ผมก็ไม่สามารถแม้แต่จะยื่นมือ

0:04:12.186,0:04:14.648
เพื่อคว้าโทรศัพท์และโทรออก

0:04:14.648,0:04:18.802
และในที่สุด หลังจากผ่านไปถึงสี่ชั่วโมง[br]ที่ผมนอนจ้องมันอยู่อย่างนั้น

0:04:18.802,0:04:20.164
โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

0:04:20.164,0:04:22.412
และด้วยวิธีไหนก็ไม่รู้ ผมยกหูโทรศัพท์ขึ้น

0:04:22.412,0:04:24.212
เป็นพ่อผมเองที่โทรหา

0:04:24.212,0:04:27.365
ผมจึงบอกท่านว่า "ผมกำลังเจอปัญหาใหญ่

0:04:27.365,0:04:29.528
เราต้องทำอะไรสักอย่าง"

0:04:29.528,0:04:32.856
วันรุ่งขึ้นผมเริ่มต้นเข้ารับการรักษาด้วยยา

0:04:32.856,0:04:35.224
และการบำบัด

0:04:35.224,0:04:37.531
แล้วผมก็เริ่มครุ่นคิด

0:04:37.531,0:04:39.410
ถึงคำถามที่น่าหวาดหวั่นนี้:

0:04:39.410,0:04:41.483
ถ้าหากผมไม่ใช่คนเข้มแข็ง

0:04:41.483,0:04:44.039
ผู้ที่สามารถรอดจากค่ายกักกันมาได้

0:04:44.039,0:04:45.679
แล้วอย่างนั้นผมเป็นใคร

0:04:45.679,0:04:47.628
และถ้าผมจะต้องเข้ารับการรักษาด้วยยา

0:04:47.628,0:04:51.335
การรักษานั้นจะทำให้ผมเป็นตัวผมเองอย่างเต็มที่

0:04:51.335,0:04:53.754
หรือว่ามันจะทำให้ผมกลายเป็นคนอื่น

0:04:53.754,0:04:55.450
และผมจะรู้สึกอย่างไร

0:04:55.450,0:04:57.989
ถ้าหากมันทำให้ผมกลายเป็นคนอื่น

0:04:57.989,0:05:01.300
ผมได้ประโยชน์สองอย่างจากการขัดแย้งในใจที่เกิดขึ้น

0:05:01.300,0:05:04.280
ถ้าจะพูดอย่างไม่ลำเอียง อย่างแรกก็คือผมรู้ว่า

0:05:04.280,0:05:05.901
ผมมีชีวิตที่ดี

0:05:05.901,0:05:07.786
และหากเพียงแค่ผมสามารถหายได้

0:05:07.786,0:05:09.224
ที่ปลายทางนั้นก็ยังมีบางอย่างรออยู่

0:05:09.224,0:05:11.010
ที่คุ้มค่าพอจะอยู่เพื่อมัน

0:05:11.010,0:05:14.052
และอีกอย่างหนึ่งก็คือ[br]ผมสามารถเข้าถึงการรักษาที่ดีได้

0:05:14.052,0:05:17.816
แต่ยังไงก็แล้วแต่ผมก็คิดวนเวียน

0:05:17.816,0:05:20.095
วนไปวนมา

0:05:20.095,0:05:23.139
ซ้ำแล้วซ้ำอีก

0:05:23.139,0:05:25.092
จนเข้าใจในท้ายที่สุด

0:05:25.092,0:05:27.336
ว่าผมคงต้องกินยา

0:05:27.336,0:05:29.632
และรับการบำบัดตลอดกาล

0:05:29.632,0:05:32.006
และผมก็คิดว่า "แต่มันเป็นปัญหาทางเคมี

0:05:32.006,0:05:33.770
หรือปัญหาทางจิตกันแน่?

0:05:33.770,0:05:37.466
แล้วมันต้องรักษาด้วยสารเคมี[br]หรือด้วยจิตบำบัด"

0:05:37.466,0:05:39.525
ผมคิดไม่ออกว่ามันคืออะไรกันแน่

0:05:39.525,0:05:42.002
แล้วผมก็เข้าใจว่าที่จริงแล้ว

0:05:42.002,0:05:44.076
เรายังคงมีความก้าวหน้าไม่เพียงพอในทั้งสองเรื่อง

0:05:44.076,0:05:46.013
ที่จะอธิบายมันได้อย่างครบถ้วน

0:05:46.013,0:05:49.260
การรักษาด้วยสารเคมีและจิตบำบัด

0:05:49.260,0:05:51.062
ต่างมีบทบาทร่วมกัน

0:05:51.062,0:05:54.805
และผมก็ยังพบว่า อาการซึมเศร้านั้นเป็นบางสิ่ง

0:05:54.805,0:05:57.308
ที่ฝังลึกอยู่ในตัวเรา

0:05:57.308,0:05:58.927
จนไม่อาจแยกออก

0:05:58.927,0:06:01.413
จากบุคลิกและลักษณะของเราได้

0:06:01.413,0:06:03.445
ผมอยากบอกว่า การรักษาบำบัดที่เรามี

0:06:03.445,0:06:05.990
สำหรับโรคซึมเศร้านั้นช่างเลวร้าย

0:06:05.990,0:06:07.817
พวกมันไม่ค่อยได้ผล

0:06:07.817,0:06:09.650
มีค่าใช้จ่ายสูงมาก

0:06:09.650,0:06:12.099
พวกมันมาพร้อมกับผลข้างเคียงนับไม่ถ้วน

0:06:12.099,0:06:13.888
มันเป็นหายนะดีๆ นี่เอง

0:06:13.888,0:06:16.766
แต่ผมก็ดีใจที่มีชีวิตอยู่ในตอนนี้

0:06:16.766,0:06:18.576
ไม่ใช่เมื่อ 50 ปีที่แล้ว

0:06:18.576,0:06:20.087
ตอนที่มันเกือบจะไม่มีอะไรเลย

0:06:20.087,0:06:21.488
ที่เราทำได้

0:06:21.488,0:06:24.069
ผมหวังว่าในอีก 50 ปีนับจากนี้

0:06:24.069,0:06:25.926
ผู้คนจะได้ยินเกี่ยวกับการรักษาของผม

0:06:25.926,0:06:28.059
และหวาดกลัวที่จะรู้ว่าเรารอดมาได้

0:06:28.059,0:06:30.885
ด้วยวิทยาศาสตร์ที่แสนจะพื้นๆ

0:06:30.885,0:06:35.441
โรคซึมเศร้าเป็นข้อบกพร่องในความรัก

0:06:35.441,0:06:38.582
หากคุณแต่งงานกับใครสักคนแล้วคิดว่า

0:06:38.582,0:06:42.177
"ถ้าหากภรรยาของผมตาย ผมก็แค่หาคนใหม่"

0:06:42.177,0:06:45.223
มันก็คงจะไม่ใช่ความรักอย่างที่เรารู้จัก

0:06:45.223,0:06:47.173
มันไม่มีสิ่งใดเป็นเฉกเช่นความรัก

0:06:47.173,0:06:49.817
ที่ปราศจากความหายนะแห่งความสูญเสีย

0:06:49.817,0:06:52.401
และความหวาดกลัวต่อความสิ้นหวังนั้น

0:06:52.401,0:06:56.130
จะเป็นเหมือนเครื่องยนต์แห่งความสนิทชิดใกล้

0:06:56.130,0:06:59.059
มีสามสิ่งที่ผู้คนมักสับสน

0:06:59.059,0:07:02.859
การซึมเศร้า ความอาลัย และความเศร้า

0:07:02.859,0:07:06.145
ความอาลัยนั้นเป็นปฏิกิริยาตอบสนองที่แจ่มแจ้ง

0:07:06.145,0:07:09.104
หากคุณพบกับการสูญเสียและรู้สึกไม่เป็นสุขอย่างยิ่ง

0:07:09.104,0:07:10.737
และถึงจะผ่านไปแล้วถึงหกเดือน

0:07:10.737,0:07:13.959
คุณก็ยังคงจมอยู่ในความเศร้าโศก[br]แต่คุณสามารถรวบรวมจิตใจให้ดีขึ้นได้เล็กน้อย

0:07:13.959,0:07:15.687
มันอาจเป็นความอาลัย

0:07:15.687,0:07:17.979
และมันก็อาจหายไปในที่สุด

0:07:17.979,0:07:19.428
ไม่ช้าก็เร็ว

0:07:19.428,0:07:22.179
หากคุณต้องประสบกับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่

0:07:22.179,0:07:23.393
และคุณรู้สึกย่ำแย่

0:07:23.393,0:07:26.390
จนเมื่อผ่านไปแล้วหกเดือน คุณยังแทบจะทำอะไรไม่ได้เลย

0:07:26.390,0:07:28.975
เช่นนั้นแล้วมันก็คงเป็นโรคซึมเศร้าที่ก่อตัวขึ้น

0:07:28.975,0:07:31.449
จากการสูญเสียครั้งใหญ่นั้น

0:07:31.449,0:07:35.081
เส้นทางบอกให้เรารู้สิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งว่า

0:07:35.081,0:07:38.439
คนต่างคิดว่าโรคซึมเศร้านั้นเป็นเพียงแค่ความโศกเศร้า

0:07:38.439,0:07:40.775
มันมากมายเกินกว่าความโศกเศร้า

0:07:40.775,0:07:42.439
มากมายเกินกว่าความอาลัย

0:07:42.439,0:07:45.368
ไม่ว่าจะมีเหตุเล็กน้อยเพียงใด

0:07:45.368,0:07:48.115
ขณะที่ผมมุ่งทำความเข้าใจโรคซึมเศร้า

0:07:48.115,0:07:50.950
และได้สัมภาษณ์ผู้คนที่ได้เผชิญกับมัน

0:07:50.950,0:07:53.981
ผมพบว่ามีผู้คนที่ดูเหมือนว่า

0:07:53.981,0:07:55.686
ผิวเผินแล้วมีอาการที่ดูคล้าย

0:07:55.686,0:07:57.748
หดหู่อย่างอ่อนๆ

0:07:57.748,0:08:01.195
แต่อย่างไรก็ดีเขาก็เป็นผู้ที่ไร้ความสามารถโดยสิ้นเชิง[br]เพราะอาการดังกล่าว

0:08:01.195,0:08:03.053
และมีคนอื่นๆ ที่ดูเหมือนมีอาการ

0:08:03.053,0:08:04.365
อย่างที่พวกเขาพูดถึงมัน

0:08:04.365,0:08:06.616
ว่าเป็นการซึมเศร้าอย่างรุนแรง

0:08:06.616,0:08:09.431
แต่อย่างไรก็ดีคนเหล่านั้นมีชีวิตที่ดีอยู่ในช่องแบ่ง

0:08:09.431,0:08:11.586
ระหว่างอาการซึมเศร้าของพวกเขาเอง

0:08:11.586,0:08:14.271
ผมจึงออกค้นหาว่าอะไร

0:08:14.271,0:08:15.874
ที่ทำให้บางคน

0:08:15.874,0:08:18.127
สามารถปรับตัวได้มากกว่าคนอื่น

0:08:18.127,0:08:19.686
อะไรคือกลไก

0:08:19.686,0:08:21.530
ที่ทำให้ผู้คนเอาตัวรอดมาได้

0:08:21.530,0:08:24.699
ผมเลยออกไปสัมภาษณ์ใครต่อใคร

0:08:24.699,0:08:26.874
ที่ทนทุกข์ทรมานจากโรคซึมเศร้า

0:08:26.874,0:08:28.825
หนึ่งในคนแรกๆ ที่ผมได้สัมภาษณ์

0:08:28.825,0:08:30.706
อธิบายโรคซึมเศร้า

0:08:30.706,0:08:33.967
ว่าเป็นเหมือนการตายอย่างช้าๆ

0:08:33.967,0:08:36.091
ซึ่งก็ดีที่ผมได้ยินอย่างนั้นเสียตั้งแต่เนิ่นๆ

0:08:36.091,0:08:37.457
เพราะมันเตือนผมว่า

0:08:37.457,0:08:39.456
การตายอย่างช้าๆ นั้น

0:08:39.456,0:08:41.491
สามารถนำไปสู่การตายจริงๆ ได้

0:08:41.491,0:08:43.495
จึงเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างมาก

0:08:43.495,0:08:46.154
มันเป็นความพิการที่เกิดขึ้นทั่วโลกเป็นอันดับต้นๆ

0:08:46.154,0:08:49.184
และมีคนตายเพราะมันทุกๆ วัน

0:08:49.184,0:08:50.953
หนึ่งในคนที่ผมได้คุยด้วย

0:08:50.953,0:08:52.927
ตอนที่ผมพยายามทำความเข้าใจเรื่องนี้

0:08:52.927,0:08:54.595
คือเพื่อนรักของผม

0:08:54.595,0:08:56.613
คนที่ผมรู้จักมาเป็นเวลาหลายปี

0:08:56.613,0:08:59.155
และมีอาการทางจิตแบบเฉียบพลัน

0:08:59.155,0:09:01.059
ตั้งแต่ปีแรกที่เข้าเรียนในวิทยาลัย

0:09:01.059,0:09:04.115
จนดิ่งเข้าสู่อาการซึมเศร้าอย่างรุนแรง

0:09:04.115,0:09:05.541
เธอมีอาการของโรคอารมณ์สองขั้ว

0:09:05.541,0:09:08.184
หรือโรคอารมณ์แปรปรวน ดังเช่นที่รู้จักกันในตอนนั้น

0:09:08.184,0:09:10.228
แต่เธอก็ผ่านมันมาได้ด้วยดี

0:09:10.228,0:09:11.936
เป็นเวลาหลายปีด้วยการใช้ยาลิเทียม

0:09:11.936,0:09:13.311
จนในที่สุด

0:09:13.311,0:09:15.271
เธอก็เลิกใช้ลิเทียม

0:09:15.271,0:09:17.106
เพื่อดูว่าจะเป็นอย่างไรหากไม่ใช้มัน

0:09:17.106,0:09:19.081
แล้วเธอก็ต้องเผชิญกับอาการทางจิตอีกครั้ง

0:09:19.081,0:09:21.419
ก่อนที่จะเข้าสู่อาการซึมเศร้าขั้นเลวร้ายที่สุด

0:09:21.419,0:09:23.291
เท่าที่ผมเคยเห็น

0:09:23.291,0:09:26.306
คือเธอนั่งอยู่ในอพาร์ทเมนต์ของพ่อแม่

0:09:26.306,0:09:29.383
ตัวแข็งทื่อ ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

0:09:29.383,0:09:31.865
วันแล้ววันเล่า

0:09:31.865,0:09:35.082
และเมื่อผมสัมภาษณ์เธอเกี่ยวกับ[br]ประสบการณ์นั้นในหลายปีต่อมา--

0:09:35.082,0:09:38.413
เธอเป็นนักกวีและนักจิตบำบัดชื่อว่า แม็กกี้ รอบบิ้น

0:09:38.413,0:09:41.646
ตอนที่ผมสัมภาษณ์ เธอบอกว่า

0:09:41.646,0:09:45.030
"ฉันเอาแต่ร้องเพลง "ดอกไม้หายไปไหน"

0:09:45.030,0:09:48.240
ซ้ำแล้วซ้ำอีกเพื่อรักษาสติไว้

0:09:48.240,0:09:51.375
ฉันร้องเพลงเพื่อกลบเสียงในใจที่บอกว่า

0:09:51.375,0:09:55.865
'เธอเป็นคนไร้ค่า ไม่มีใครสนใจ

0:09:55.865,0:09:58.691
เธอไม่ควรค่าแม้จะมีชีวิตอยู่'

0:09:58.691,0:10:00.869
และนั่นก็เป็นช่วงเวลาที่ฉันเริ่มคิดอย่างจริงจัง

0:10:00.869,0:10:03.082
ถึงการฆ่าตัวตาย"

0:10:03.082,0:10:04.990
คุณไม่ทันคิดเมื่อตกอยู่ในอาการซึมเศร้า

0:10:04.990,0:10:07.127
ว่าคุณกำลังสวมผ้าคลุมหน้าสีเทา

0:10:07.127,0:10:09.107
และกำลังมองโลกผ่านความหมอก

0:10:09.107,0:10:11.001
ของอารมณ์แย่ๆ

0:10:11.001,0:10:13.721
คุณคิดว่าผ้าคลุมหน้าถูกดึงออกไป

0:10:13.721,0:10:15.643
เป็นผ้าคลุมหน้าแห่งความสุข

0:10:15.643,0:10:18.067
และคุณกำลังมองเห็นสิ่งที่แท้จริง

0:10:18.067,0:10:21.031
มันเป็นเรื่องง่ายกว่าที่จะช่วยผู้ป่วยจิตเภทที่คิด

0:10:21.031,0:10:22.842
ว่ามีบางอย่างแปลกปลอมอยู่ในตัวของพวกเขา

0:10:22.842,0:10:25.029
ที่จะต้องถูกขับไล่ออกไป

0:10:25.029,0:10:27.193
แต่มันเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ที่ซึมเศร้า

0:10:27.193,0:10:31.040
เพราะเราเชื่อว่าเรามองเห็นความจริง

0:10:31.040,0:10:33.987
แต่ความจริงนั้นลวงหลอก

0:10:33.987,0:10:35.985
ผมเกิดหมกมุ่นกับประโยคที่ว่า:

0:10:35.985,0:10:38.360
"แต่ความจริงนั้นลวงหลอก"

0:10:38.360,0:10:40.813
และผมก็ค้นพบ ขณะที่ผมพูดคุยกันคนที่เป็นโรคซึมเศร้า

0:10:40.813,0:10:43.495
ว่าพวกเขามีอาการประสาทหลอนต่างๆ

0:10:43.495,0:10:45.162
ผู้คนจะพูดว่า "ไม่มีใครรักฉัน"

0:10:45.162,0:10:46.813
และคุณก็พูดว่า "ฉันรักคุณ

0:10:46.813,0:10:49.335
ภรรยาคุณก็รักคุณ มารดาคุณก็รักคุณ"

0:10:49.335,0:10:51.258
คุณสามารถตอบมันได้ในเกือบทันที

0:10:51.258,0:10:52.923
อย่างน้อยก็สำหรับคนส่วนใหญ่

0:10:52.923,0:10:55.190
แต่ผู้คนที่ตกอยู่ในอาการซึมเศร้าจะพูดว่า

0:10:55.190,0:10:56.895
"ไม่ว่าเราจะทำอย่างไร

0:10:56.895,0:10:59.168
สุดท้ายแล้วเราก็ต้องตายในที่สุด"

0:10:59.168,0:11:01.371
หรือไม่พวกเขาก็จะพูดว่า "มันไม่มีความผูกพันที่แท้จริง

0:11:01.371,0:11:03.024
ระหว่างคนสองคน

0:11:03.024,0:11:05.600
เราต่างคนต่างติดอยู่ในร่างกายของตัวเอง"

0:11:05.600,0:11:07.449
นั่นทำให้คุณจำเป็นต้องพูดว่า

0:11:07.449,0:11:08.770
นั่นก็จริง

0:11:08.770,0:11:10.588
แต่ผมคิดว่าตอนนี้เราควรตั้งใจคิด

0:11:10.588,0:11:12.484
ว่าจะกินอะไรเป็นอาหารเช้ากันดี"

0:11:12.484,0:11:14.669
(เสียงหัวเราะ)

0:11:14.669,0:11:16.338
ก็บ่อยไป

0:11:16.338,0:11:19.234
ที่การแสดงออกของพวกเขาไม่ใช่อาการเจ็บป่วย [br]แต่เป็นความเข้าใจตนเอง

0:11:19.234,0:11:21.891
และสิ่งที่ช่างเหลือเชื่อจริงๆ

0:11:21.891,0:11:24.825
ก็คือพวกเราส่วนใหญ่รู้จักคำถามเหล่านั้น

0:11:24.825,0:11:27.115
และมันก็ไม่ได้กวนใจอะไรมากมาย

0:11:27.115,0:11:29.274
มีการงานวิจัยชิ้นหนึ่งที่ผมชอบเป็นพิเศษ

0:11:29.274,0:11:30.954
ที่ให้กลุ่มคนที่เป็นโรคซึมเศร้า

0:11:30.954,0:11:32.855
และกลุ่มคนที่ไม่ได้เป็น

0:11:32.855,0:11:35.478
เล่นวีดีโอเกมเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง

0:11:35.478,0:11:37.291
เมื่อครบหนึ่งชั่วโมง

0:11:37.291,0:11:38.942
พวกเขาถูกถามว่ามีสัตว์ประหลาดกี่ตัว

0:11:38.942,0:11:40.806
ที่พวกเขาคิดว่าจัดการได้

0:11:40.806,0:11:43.018
กลุ่มคนที่เป็นโรคซึมเศร้าดูจะตอบได้แม่นยำ

0:11:43.018,0:11:45.076
ในช่วงประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์

0:11:45.076,0:11:46.547
ขณะที่คนที่ไม่ได้เป็น

0:11:46.547,0:11:50.092
เดามากกว่าความจริงถึง 15 ถึง 20 เท่า

0:11:50.092,0:11:51.834
ว่าสัตว์ประหลาดตัวเล็กๆ--(เสียงหัวเราะ)--

0:11:51.834,0:11:55.945
ถูกพวกเขาจัดการ

0:11:55.945,0:11:59.011
ผู้คนมากมายพูดว่า [br]ตอนที่ผมเลือกเขียนเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าของผม

0:11:59.011,0:12:00.780
มันต้องเป็นเรื่องยากมากๆ

0:12:00.780,0:12:03.904
ที่จะออกมาเปิดเผย และยอมให้คนอื่นรู้

0:12:03.904,0:12:06.104
พวกเขาถามผมว่า "คนอื่นๆ พูดกับคุณแปลกไปบ้างไหม"

0:12:06.104,0:12:08.176
และผมก็บอกว่า "ใช่แล้ว คนอื่นพูดกับผมแปลกไป

0:12:08.176,0:12:10.090
พวกเขาพูดกับผมในเรื่องที่ต่างออกไป

0:12:10.090,0:12:12.880
พวกเขาเริ่มเล่าให้ผมฟังถึงประสบการณ์ของพวกเขา

0:12:12.880,0:12:14.715
หรือพี่สาวของพวกเขา

0:12:14.715,0:12:16.489
หรือเพื่อนของพวกเขา

0:12:16.489,0:12:18.781
สิ่งต่างๆ แปลกไปเพราะตอนนี้ผมรู้แล้ว

0:12:18.781,0:12:21.462
ว่าโรคซึมเศร้าเป็นความลับของครอบครัว

0:12:21.462,0:12:23.539
ที่ทุกคนเป็น

0:12:23.539,0:12:27.167
ผมไปร่วมการประชุมเมื่อหลายปีก่อน

0:12:27.167,0:12:29.820
ในวันศุกร์ของช่วงการประชุมสามวัน

0:12:29.820,0:12:32.711
หนึ่งในผู้เข้าร่วมการประชุมพาผมหลบออกมาด้านข้าง[br]แล้วบอกว่า

0:12:32.711,0:12:36.116
"ฉันกำลังทรมานจากโรคซึมเศร้าและ

0:12:36.116,0:12:38.885
ฉันรู้สึกอายนิดหน่อยเกี่ยวกับมัน

0:12:38.885,0:12:40.988
แต่ฉันก็กำลังกินยานี้อยู่

0:12:40.988,0:12:43.936
และอยากรู้ว่าคุณคิดว่าอย่างไร"

0:12:43.936,0:12:46.770
และผมก็พยายามให้คำแนะนำอย่างดีที่สุด[br]เท่าที่ผมทำได้

0:12:46.770,0:12:48.490
แล้วเธอก็พูดว่า "คุณรู้ไหม

0:12:48.490,0:12:51.281
ว่าสามีของฉันคงไม่มีวันเข้าใจ

0:12:51.281,0:12:53.854
เขาเป็นผู้ชายประเภทที่ไม่มีวันเข้าใจเรื่องแบบนี้

0:12:53.854,0:12:56.721
ฉันก็เลย เอาเป็นว่า เก็บเรื่องนี้ไว้ระหว่างเราเท่านั้นนะ"

0:12:56.721,0:12:58.507
แล้วผมก็บอกว่า "ครับ ได้เลย"

0:12:58.507,0:13:00.616
พอถึงวันอาทิตย์ของการประชุมเดียวกันนั้น

0:13:00.616,0:13:03.660
สามีของเธอก็พาผมหลบออกข้างๆ (เสียงหัวเราะ)

0:13:03.660,0:13:05.354
แล้วบอกว่า "ภรรยาของผมคงไม่คิด

0:13:05.354,0:13:07.789
ว่าผมเป็นลูกผู้ชายสักเท่าไรถ้าเธอรู้

0:13:07.789,0:13:10.255
แต่ผมต้องเผชิญกับโรคซึมเศร้า

0:13:10.255,0:13:11.609
และผมก็กินยาอยู่

0:13:11.609,0:13:14.114
และผมสงสัยว่าคุณคิดว่าอย่างไร"

0:13:14.114,0:13:15.537
พวกเขาต่างซ่อน

0:13:15.537,0:13:17.752
ยาชนิดเดียวกันไว้คนละที่

0:13:17.752,0:13:20.397
ในห้องนอนเดียวกัน

0:13:20.397,0:13:22.418
แล้วผมก็บอกว่า ผมคิดว่า

0:13:22.418,0:13:24.102
การคุยกันระหว่างคู่แต่งงาน

0:13:24.102,0:13:26.116
น่าจะช่วยแก้ปัญหาของพวกเขาได้

0:13:26.116,0:13:30.307
(เสียงหัวเราะ)

0:13:30.307,0:13:31.962
แต่ผมก็ยังคงตะลึง

0:13:31.962,0:13:33.768
กับธรรมชาติอันยากเข็ญ

0:13:33.768,0:13:36.141
ของการมีความลับร่วมกัน

0:13:36.141,0:13:38.026
โรคซึมเศร้านั้นช่างน่าเหนื่อยหน่าย

0:13:38.026,0:13:40.794
มันใช้เวลาและพลังงานของคุณมากมาย

0:13:40.794,0:13:42.298
และยังต้องไม่พูดถึงมัน

0:13:42.298,0:13:45.029
มันยิ่งทำให้โรคซึมเศร้าย่ำแย่ลงอีก

0:13:45.029,0:13:46.762
และผมก็เริ่มคิดถึงหนทางทั้งหลาย

0:13:46.762,0:13:48.728
ที่ผู้คนใช้ทำให้ตัวเองดีขึ้น

0:13:48.728,0:13:51.167
ผมเริ่มต้นด้วยการรักษาแบบดั้งเดิม

0:13:51.167,0:13:53.539
ผมคิดว่ามันมีการบำบัดบางประเภทที่ได้ผล

0:13:53.539,0:13:55.348
เป็นที่แน่ชัดว่าพวกมันคือ --

0:13:55.348,0:13:56.992
การใช้ยารักษา

0:13:56.992,0:13:58.468
การบำบัดทางจิตบางอย่าง

0:13:58.468,0:14:00.913
อาจเป็นการรักษาด้วยการกระตุ้นด้วยไฟฟ้า

0:14:00.913,0:14:03.588
และอย่างอื่นที่ดูไม่เข้าท่า

0:14:03.588,0:14:05.420
แต่แล้วผมก็ค้นพบอะไรบางอย่าง

0:14:05.420,0:14:07.172
ถ้าคุณเป็นมะเร็งสมอง

0:14:07.172,0:14:08.644
และคุณพูดว่าการยืนตีลังกา

0:14:08.644,0:14:11.639
เป็นเวลา 20 นาทีทุกๆ เช้า ทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น

0:14:11.639,0:14:13.153
มันก็อาจทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น

0:14:13.153,0:14:14.741
แต่คุณก็ยังคงเป็นมะเร็งสมอง

0:14:14.741,0:14:17.030
และคุณอาจจะยังตายได้เพราะมัน

0:14:17.030,0:14:19.542
แต่ถ้าคุณบอกว่า คุณเป็นโรคซึมเศร้า

0:14:19.542,0:14:21.647
และการยืนตีลังกาเป็นเวลา 20 นาทีทุกๆ วัน

0:14:21.647,0:14:24.131
ทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น ถ้าอย่างนั้นมันก็ได้ผล

0:14:24.131,0:14:26.491
เพราะว่าโรคซึมเศร้านั้นเป็นการเจ็บป่วยของความรู้สึก

0:14:26.491,0:14:28.100
และถ้าคุณรู้สึกดีขึ้น

0:14:28.100,0:14:30.930
ก็แสดงว่าคุณไม่ซึมเศร้าอีกต่อไปแล้ว

0:14:30.930,0:14:32.963
นั่นทำให้ผมมีความต้านทานมากขึ้นมาก

0:14:32.963,0:14:35.888
ต่อโลกกว้างใหญ่ของการรักษาทางเลือก

0:14:35.888,0:14:38.272
และผมได้รับจดหมายเป็นร้อยๆ ฉบับ

0:14:38.272,0:14:40.788
จากคนที่เขียนถึงผมเพื่อเล่าว่า[br]อะไรที่พวกเขาทำแล้วได้ผล

0:14:40.788,0:14:42.989
บางคนถามผมตอนอยู่หลังเวทีวันนี้

0:14:42.989,0:14:44.452
เกี่ยวกับยารักษา

0:14:44.452,0:14:46.917
จดหมายที่ผมชอบเป็นพิเศษ

0:14:46.917,0:14:48.391
คือฉบับที่มาจากผู้หญิงคนหนึ่ง

0:14:48.391,0:14:50.598
เธอเขียนและเล่าว่าเธอได้ลองบำบัดก็แล้ว

0:14:50.598,0:14:52.985
เธอลองใช้ยาก็แล้ว[br]เธอลองแล้วเกือบทุกอย่าง

0:14:52.985,0:14:55.822
และเธอก็พบทางแก้ปัญหา[br]และหวังว่าผมจะประกาศให้โลกรู้

0:14:55.822,0:14:59.634
ว่ามันคือการทำสิ่งเล็กๆ น้อยๆ จากด้าย

0:14:59.634,0:15:02.633
(เสียงหัวเราะ)

0:15:02.633,0:15:06.157
เธอส่งบางชิ้นให้ผมด้วย (เสียงหัวเราะ)

0:15:06.157,0:15:09.845
แต่ว่าผมก็ไม่ได้สวมมันอยู่ในตอนนี้

0:15:09.845,0:15:12.360
ผมแนะนำเธอว่า เธอน่าจะลองดู

0:15:12.360,0:15:16.408
การวินัจฉัยเกี่ยวกับโรคย้ำคิดย้ำทำดูบ้าง

0:15:16.408,0:15:19.536
และกระนั้น เมื่อผมกลับไปมองดู[br]การรักษาทางเลือกต่างๆ

0:15:19.536,0:15:22.444
ผมก็ได้รับรู้เกี่ยวกับมุมมองของการรักษาแบบอื่น

0:15:22.444,0:15:25.347
ผมได้เห็นการไล่ผีของชนเผ่าในซีเนกัล

0:15:25.347,0:15:27.360
ซึ่งใช้เลือดแกะจำนวนมาก

0:15:27.360,0:15:29.422
ซึ่งผมจะไม่เล่าถึงรายละเอียดในตอนนี้

0:15:29.422,0:15:31.422
แต่ไม่กี่ปีหลังจากนั้น ตอนที่ผมอยู่ที่รวันดา

0:15:31.422,0:15:33.180
ทำงานในโครงการอื่น

0:15:33.180,0:15:35.976
แล้วก็บังเอิญเล่าประสบการณ์ของผมให้บางคนฟัง

0:15:35.976,0:15:37.736
และเขาก็พูดว่า "คุณรู้ไหม

0:15:37.736,0:15:39.556
นั้นมันแอฟริกาตะวันตก และเราอยู่ในแอฟริกาตะวันออก

0:15:39.556,0:15:41.390
และพิธีกรรมของเราก็ต่างกันอย่างมาก

0:15:41.390,0:15:43.403
แต่เราก็มีพิธีกรรมที่มีบางอย่าง

0:15:43.403,0:15:45.390
เหมือนกับที่คุณเล่าให้ฟัง"

0:15:45.390,0:15:47.053
แล้วผมก็พูดว่า "โอ้" และเขาก็พูดว่า [br]"ใช่แล้ว" เขาบอกว่า

0:15:47.053,0:15:49.695
"แต่เรามีปัญหามากมายกับนักสุขภาพจิตจากตะวันตก

0:15:49.695,0:15:52.452
โดยเฉพาะพวกที่มาหลังจากการสังหารหมู่"

0:15:52.452,0:15:54.779
และผมก็พูดว่า "คุณมีปัญหาแบบไหนกัน"

0:15:54.779,0:15:56.325
และเขาก็บอกว่า "ก็

0:15:56.325,0:15:58.989
พวกเขาทำสิ่งแปลกๆ

0:15:58.989,0:16:00.874
เขาไม่ให้ผู้คนออกไปเจอแสงแดด

0:16:00.874,0:16:02.574
ที่ๆ ทำให้คุณเริ่มรู้สึกดีขึ้น

0:16:02.574,0:16:05.668
เขาไม่ใช้การตีกลองและดนตรี เพื่อทำให้เลือดสูบฉีด

0:16:05.668,0:16:07.510
เขาไม่ได้เอาชุมชนทั้งหมดเข้ามาใช้

0:16:07.510,0:16:09.285
พวกเขาไม่ได้ขับไล่อาการซึมเศร้า

0:16:09.285,0:16:10.718
เหมือนว่ามันเป็นวิญญาณร้ายเข้าสิง

0:16:10.718,0:16:13.349
แต่พวกเขากลับพาผู้คน

0:16:13.349,0:16:15.977
ครั้งละคนเข้าไปในห้องแคบๆ

0:16:15.977,0:16:17.320
แล้วก็ให้เขาพูดเป็นชั่วโมงๆ

0:16:17.320,0:16:19.550
เกี่ยวกับเรื่องร้ายๆ ที่เกิดขึ้นกับพวกเขา"

0:16:19.550,0:16:25.010
(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)

0:16:25.010,0:16:27.372
เขาบอกว่า "เราคงต้องขอให้พวกเขาไปให้พ้นซะ"

0:16:27.372,0:16:30.429
(เสียงหัวเราะ)

0:16:30.429,0:16:32.873
เอาล่ะ ที่อีกด้านหนึ่งของการรักษาแบบทางเลือก

0:16:32.873,0:16:34.908
ผมจะเล่าให้คุณฟังเกี่ยวกับแฟรงค์ รุสซาคอฟ

0:16:34.908,0:16:37.961
แฟรงค์ รุสซาคอฟเป็นโรคซึมเศร้าอย่างรุนแรง

0:16:37.961,0:16:40.876
บางทีอาจถึงขนาดที่ผมไม่เคยเห็นใครเป็นมาก่อน

0:16:40.876,0:16:42.869
เขาซึมเศร้าอย่างต่อเนื่อง

0:16:42.869,0:16:45.010
ตอนที่ผมพบ เขาอยู่ในจุดที่ซึ่ง

0:16:45.010,0:16:48.168
ต้องเข้ารับการรักษาด้วยการช็อตไฟฟ้าทุกๆ เดือน

0:16:48.168,0:16:50.743
เขาก็จะรู้สึกมึนงงอยู่ราวสัปดาห์

0:16:50.743,0:16:52.546
จากนั้นก็จะรู้สึกเป็นปกติอยู่ได้อีกสัปดาห์

0:16:52.546,0:16:54.246
แล้วก็เริ่มรู้สึกดิ่งเหวในสัปดาห์ถัดมา

0:16:54.246,0:16:56.931
แล้วเขาก็จะเข้ารับการรักษาด้วยการช็อตไฟฟ้าอีกครั้ง

0:16:56.931,0:16:58.346
และเขาก็บอกกับผมตอนที่พบกันว่า

0:16:58.346,0:17:00.898
"มันเกินจะทน ที่จะต้องเป็นแบบนี้

0:17:00.898,0:17:02.405
ผมทนเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้

0:17:02.405,0:17:04.669
และผมจะต้องหาทางให้ได้ว่าจะจบมันได้อย่างไร

0:17:04.669,0:17:06.226
ถ้าผมไม่รู้สึกดีขึ้น

0:17:06.226,0:17:08.934
แต่" เขาบอกกับผมว่า "ผมได้ยินเกี่ยวกับวิธีการ

0:17:08.934,0:17:11.157
ที่แมส เจเนอรัล สำหรับขั้นตอนที่เรียกว่า

0:17:11.157,0:17:13.183
ซิงกูโลโตมี่ (cingulotomy) ซึ่งเป็นการผ่าตัดสมอง

0:17:13.183,0:17:15.754
และผมคิดว่าผมจะลองดู"

0:17:15.754,0:17:17.708
แล้วผมจำได้ว่า ณ จุดนั้นผมรู้สึกประหลาดใจ

0:17:17.708,0:17:19.008
ที่รู้ว่ามีใครบางคน

0:17:19.008,0:17:22.229
ที่มีประสบการณ์เลวร้ายมากมาย

0:17:22.229,0:17:24.088
และรับการรักษามามากมายหลายอย่าง

0:17:24.088,0:17:27.210
ยังคงมีความคิดในแง่บวกฝังอยู่ที่ไหนสักแห่งในตัวเขา

0:17:27.210,0:17:29.760
ที่จะพาเขาไปพบความคิดในแง่บวกอื่นๆ ต่อไป

0:17:29.760,0:17:31.940
แล้วเขาก็เข้ารับการผ่าตัดสมอง

0:17:31.940,0:17:33.981
และมันก็ประสบผลสำเร็จอย่างเหลือเชื่อ

0:17:33.981,0:17:35.474
ตอนนี้เขาเป็นเพื่อนของผม

0:17:35.474,0:17:38.966
เขามีภรรยาที่งดงามและลูกๆ ที่น่ารักอีกสองคน

0:17:38.966,0:17:41.915
เขาเขียนจดหมายถึงผมในวันคริสต์มาสหลังจากการผ่าตัด

0:17:41.915,0:17:43.104
และบอกว่า

0:17:43.104,0:17:45.511
"พ่อของผมส่งของขวัญมาให้สองชิ้น

0:17:45.511,0:17:48.113
ชิ้นแรกเป็นถาดใส่แผนซีดีอัตโนมัติ[br]จากเดอะชาร์ปเปอร์อิมเมจ

0:17:48.113,0:17:49.534
ที่ผมไม่ได้ต้องการเท่าไหร่

0:17:49.534,0:17:51.631
แต่ผมรู้ว่าพ่อให้มาเพื่อแสดงความยินดี

0:17:51.631,0:17:53.359
ที่ผมอยู่ได้ด้วยตัวเอง

0:17:53.359,0:17:55.406
ได้ทำงานที่ผมน่าจะชอบ

0:17:55.406,0:17:56.967
และของขวัญอีกชิ้นหนึ่ง

0:17:56.967,0:17:58.543
ก็คือรูปถ่ายของย่า

0:17:58.543,0:18:00.795
ซึ่งฆ่าตัวตาย

0:18:00.795,0:18:03.730
ขณะที่ผมกำลังแกะห่อมันออก ผมเริ่มร้องไห้

0:18:03.730,0:18:05.610
ตอนนั้นแม่ผมก็เข้ามาแล้วพูดขึ้นว่า

0:18:05.610,0:18:08.925
'นี่ลูกกำลังร้องไห้เพราะญาติที่ไม่เคยรู้จักอย่างนั้นหรือ'

0:18:08.925,0:18:13.013
และผมก็บอกว่า 'ย่าของผมเป็นโรคเดียวกับผม'

0:18:13.013,0:18:15.594
ผมกำลังร้องไห้ตอนที่เขียนถึงคุณ

0:18:15.594,0:18:19.189
ไม่ใช่ว่าผมเศร้า แต่ผมรู้สึกตื้นตัน

0:18:19.189,0:18:21.410
ผมคิดว่า เพราะว่าผมเกือบจะฆ่าตัวตาย

0:18:21.410,0:18:23.113
แต่ครอบครัวของผมทำให้ผมอยู่ต่อได้

0:18:23.113,0:18:24.862
เช่นเดียวกับกับหมอทั้งหลาย

0:18:24.862,0:18:26.716
แล้วผมก็ได้รับการผ่าตัด

0:18:26.716,0:18:29.531
ผมมีชีวิตอยู่และรู้สึกซึ้งในบุญคุณ

0:18:29.531,0:18:31.791
เรามีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาที่เหมาะสม

0:18:31.791,0:18:35.670
ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้รู้สึกแบบนี้เสมอไป"

0:18:35.670,0:18:37.567
ผมตื่นตะลึงด้วยความจริงที่ว่า โรคซึมเศร้า

0:18:37.567,0:18:39.292
ถูกเข้าใจกันทั่วไปว่าเป็น

0:18:39.292,0:18:42.829
เรื่องของชนชั้นกลางตะวันตกสมัยใหม่

0:18:42.829,0:18:44.981
แล้วผมก็ลงไปค้นดูว่ามันได้รับการจัดการอย่างไร

0:18:44.981,0:18:46.984
ในแง่มุมอื่นๆ ทั้งหลาย

0:18:46.984,0:18:49.103
และสิ่งหนึ่งที่ผมสนใจที่สุด

0:18:49.103,0:18:50.893
ก็คือโรคซึมเศร้าในหมู่คนยากจน

0:18:50.893,0:18:52.674
ผมก็เลยออกไปแล้วพยายามมองดู

0:18:52.674,0:18:55.254
ว่าเขาทำอย่างไรกับคนยากจนที่เป็นโรคซึมเศร้า

0:18:55.254,0:18:57.412
และสิ่งที่ผมค้นพบก็คือ คนยากจน

0:18:57.412,0:18:59.969
ส่วนใหญ่ไม่ได้รับการรักษาสำหรับโรคซึมเศร้า

0:18:59.969,0:19:02.888
โรคซึมเศร้าเป็นผลของความอ่อนแอทางพันธุกรรม

0:19:02.888,0:19:06.046
ซึ่งคาดว่ามีการกระจายตัวอย่างสม่ำเสมอในหมู่ประชากร

0:19:06.046,0:19:07.999
และก่อให้เกิดผลตามมา

0:19:07.999,0:19:09.902
ซึ่งดูเหมือนจะยิ่งรุนแรง

0:19:09.902,0:19:11.777
ในหมู่คนที่ยากจน

0:19:11.777,0:19:14.204
และมันก็กลายเป็นว่าถ้าคุณมี

0:19:14.204,0:19:16.344
ชีวิตที่ดีเหลือเกินแต่กลับรู้สึกไม่มีความสุขอยู่ตลอดเวลา

0:19:16.344,0:19:18.344
คุณคิดว่า "ทำไมตัวเองถึงรู้สึกแบบนี้

0:19:18.344,0:19:20.013
ฉันคงเป็นโรคซึมเศร้าแน่"

0:19:20.013,0:19:21.936
แล้วคุณก็ออกไปหาวิธีรักษา

0:19:21.936,0:19:24.029
แต่ถ้าคุณมีชีวิตที่เลวร้ายอย่างสุดๆ

0:19:24.029,0:19:25.896
แล้วคุณก็รู้สึกไม่เป็นสุขอยู่ตลอด

0:19:25.896,0:19:28.722
สิ่งที่คุณรู้สึก สอดคล้องกับชีวิตของคุณ

0:19:28.722,0:19:30.446
มันก็เลยไม่ทำให้คุณคิดว่า

0:19:30.446,0:19:32.229
"บางทีนี่อาจรักษาได้"

0:19:32.229,0:19:35.365
เราจึงมีการระบาดของโรคซึมเศร้า

0:19:35.365,0:19:38.278
ของผู้คนที่ยากจนในประเทศนี้

0:19:38.278,0:19:40.790
ที่ไม่ได้รับการหยิบยกขึ้นมา[br]และไม่ได้รับการรักษา

0:19:40.790,0:19:42.846
และไม่ได้ถูกกล่าวถึง

0:19:42.846,0:19:45.046
ซึ่งเป็นเรื่องน่าเศร้าในสังคม

0:19:45.046,0:19:46.534
แล้วผมก็ได้เจอกับนักวิชาการ

0:19:46.534,0:19:48.351
ที่กำลังทำโครงการวิจัย

0:19:48.351,0:19:50.092
ในชุมชนแออัดนอกกรุงวอชิงตัน

0:19:50.092,0:19:53.089
ที่มีการเลือกผู้หญิงที่เข้ามารับการรักษา[br]ด้วยปัญหาทางสุขภาพอย่างอื่น

0:19:53.089,0:19:54.868
มาวินิจฉัยอาการซึ่งเศร้าของพวกเขา

0:19:54.868,0:19:58.134
และบอกรักษาด้วยวิธีการในขั้นทดลอง[br]เป็นเวลาหกเดือน

0:19:58.134,0:20:00.463
หนึ่งในนั้นคือ โลลลี เธอได้เข้ามา

0:20:00.463,0:20:02.760
และนี่คือสิ่งที่เธอพูดในวันที่เธอเข้ามา

0:20:02.760,0:20:06.155
เธอซึ่งเป็นผู้หญิงนะครับ และ

0:20:06.155,0:20:08.247
มีลูกตั้งเจ็ดคน เธอบอกว่า

0:20:08.247,0:20:10.898
"ฉันเคยทำงานแต่ก็ต้องลาออกเพราะว่า

0:20:10.898,0:20:12.958
ฉันออกจากบ้านไม่ได้

0:20:12.958,0:20:15.186
ฉันไม่มีเรื่องอะไรจะพูดกับลูก

0:20:15.186,0:20:17.953
ในตอนเช้า ฉันแทบจะรอให้ลูกออกจากบ้านไม่ไหว

0:20:17.953,0:20:20.943
เพื่อที่จะคลานกลับขึ้นเตียงนอน[br]แล้วดึงผ้าห่มมาคลุมโปง

0:20:20.943,0:20:22.589
เมื่อถึงบ่ายสามโมงเวลาที่เด็กกลับมาบ้าน

0:20:22.589,0:20:24.390
มันมาถึงเร็วมาก"

0:20:24.390,0:20:26.630
เธอบอกว่า "ฉันได้แต่กินยาแก้ปวดจำนวนมาก

0:20:26.630,0:20:29.389
อะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้ฉันนอนหลับได้นานขึ้น

0:20:29.389,0:20:33.159
สามีของฉันบอกฉันซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า [br]ฉันมันโง่ ฉันมันน่าเกลียด

0:20:33.159,0:20:36.664
ฉันหวังว่าจะหยุดความเจ็บปวดได้"

0:20:36.664,0:20:39.304
ครับ เธอก็ถูกนำเข้าสู่วิธีการทดลองนี้

0:20:39.304,0:20:41.612
และเมื่อผมสัมภาษณ์เธออีกครั้งในอีกหกเดือนต่อมา

0:20:41.612,0:20:46.019
เธอได้งานทำที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็ก

0:20:46.019,0:20:49.824
สำหรับกองทัพเรือสหรัฐ [br]เธอหย่าขาดจากสามีที่ทำร้ายจิตใจเธอ

0:20:49.824,0:20:51.906
และเธอบอกกับผมว่า

0:20:51.906,0:20:54.275
"ตอนนี้ลูกๆ ของฉันมีความสุขกว่าเดิมมาก

0:20:54.275,0:20:56.252
เธอบอกว่า "บ้านใหม่ของฉันมีห้องๆ หนึ่ง

0:20:56.252,0:20:58.860
สำหรับลูกชายและอีกห้องหนึ่งสำหรับลูกสาว

0:20:58.860,0:21:01.399
แต่พอถึงกลางคืน พวกเขาทั้งหมดก็มาที่เตียงของฉัน

0:21:01.399,0:21:04.011
ช่วยกันทำการบ้านและกิจกรรมอื่นๆ ด้วยกัน

0:21:04.011,0:21:05.684
ลูกคนหนึ่งอยากเป็นนักบวช

0:21:05.684,0:21:07.384
อีกคนอยากเป็นนักดับเพลิง

0:21:07.384,0:21:10.350
ลูกสาวคนหนึ่งบอกว่าเธอจะเป็นทนายความ

0:21:10.350,0:21:12.355
พวกเขาไม่ร้องไห้งอแงอย่างที่เคยเป็น

0:21:12.355,0:21:14.913
ไม่ทะเลาะกันอย่างที่เคยทำ

0:21:14.913,0:21:18.693
ทุกอย่างที่ฉันต้องการในตอนนี้ก็คือลูกๆ ของฉัน

0:21:18.693,0:21:20.605
ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด

0:21:20.605,0:21:25.798
เสื้อผ้าที่ฉันใส่ ความรู้สึกของฉัน สิ่งที่ฉันแสดงออก

0:21:25.798,0:21:29.485
ฉันออกไปข้างนอกได้โดยไม่รู้สึกหวาดกลัวอีก

0:21:29.485,0:21:32.894
และฉันก็ไม่คิดว่าความรู้สึกเลวร้ายเหล่านั้นจะกลับมาอีก

0:21:32.894,0:21:35.929
และถ้าไม่ใช่เพราะ ดร. มิแรนด้าและการทดลองนั้น

0:21:35.929,0:21:39.546
ฉันก็คงจะยังคงอยู่บ้าน นอนคลุมโปงอยู่อย่างนั้น

0:21:39.546,0:21:41.895
ถ้าหากฉันยังไม่ตายซะก่อน

0:21:41.895,0:21:45.627
ฉันขอพระผู้เป็นเจ้าให้ส่งนางฟ้ามาช่วย

0:21:45.627,0:21:49.957
และท่านก็ได้ยินคำสวดอ้อนวอนของฉัน"

0:21:49.959,0:21:53.312
ผมประทับใจอย่างยิ่งกับประสบการณ์เหล่านี้

0:21:53.312,0:21:55.851
และผมตัดสินใจว่าจะเขียนเกี่ยวกับมัน

0:21:55.851,0:21:57.230
ไม่ใช่แค่ในหนังสือ ที่ผมกำลังทำอยู่

0:21:57.230,0:21:58.541
แต่ในบทความด้วย

0:21:58.541,0:22:00.862
แล้วผมก็ได้รับอนุญาตจากนิตยสารนิวยอร์คไทม์

0:22:00.862,0:22:02.878
ให้เขียนเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าของคนยากจน

0:22:02.878,0:22:04.494
ผมส่งเรื่องของผม

0:22:04.494,0:22:06.090
แล้วบรรณาธิการก็เรียกผมไปบอกว่า

0:22:06.090,0:22:07.800
"เราไม่สามารถตีพิมพ์เรื่องนี้ได้จริงๆ"

0:22:07.800,0:22:09.550
และผมก็บอกว่า "ทำไมล่ะ"

0:22:09.550,0:22:11.855
และเธอบอกว่า "มันแบบว่ายากที่จะเข้าถึง

0:22:11.855,0:22:15.633
คนพวกนี้อยู่ระดับต่ำล่างสุดของสังคม

0:22:15.633,0:22:17.337
แล้วพวกเขาก็ได้รับการรักษาแค่ไม่กี่เดือน

0:22:17.337,0:22:19.969
และพวกเขาก็พร้อมที่จะบริหาร [บริษัท] มอแกน สแตนเลย์

0:22:19.969,0:22:21.823
มันเหลือเชื่อเกินไป

0:22:21.823,0:22:24.028
เธอบอกว่า "ฉันไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้มาก่อน"

0:22:24.028,0:22:26.562
และผมก็พูดว่า "การที่คุณไม่เคยได้ยินถึงมันมาก่อน

0:22:26.562,0:22:29.562
เป็นการบอกว่ามันเป็นข่าวใหม่"

0:22:29.562,0:22:35.696
(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)

0:22:37.317,0:22:39.811
"และคุณก็เป็นนิตยสารข่าว"

0:22:39.811,0:22:41.793
และหลังจากต่อรองกันอีกพอสมควร

0:22:41.793,0:22:43.034
พวกเขาก็เห็นด้วย

0:22:43.034,0:22:44.649
แต่ผมก็คิดอย่างมากถึงสิ่งที่พวกเขาพูด

0:22:44.649,0:22:46.944
ว่ามันเชื่อมโยงกันอย่างประหลาด

0:22:46.944,0:22:49.086
กับความไม่พึงใจที่ผู้คนยังคงมีอยู่

0:22:49.086,0:22:50.549
ต่อแนวคิดของการรักษา

0:22:50.549,0:22:52.431
ความคิดที่บางที ถ้าเราออกไป

0:22:52.431,0:22:55.127
และให้การรักษากับคนยากจนมากมายในชุมชน

0:22:55.127,0:22:57.025
นั่นน่าจะเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ที่ควรทำ

0:22:57.025,0:22:58.667
เพราะว่าเราอาจจะสามารถเปลี่ยนพวกเขา

0:22:58.667,0:23:00.700
เหมือนกับว่ามันมีศีลธรรมสำคัญที่ผิด

0:23:00.700,0:23:02.489
อยู่รอบๆ ตัวเรา

0:23:02.489,0:23:04.843
ที่ว่าการรักษาโรคซึมเศร้า

0:23:04.843,0:23:07.142
การใช้ยาและอื่นๆ เป็นการลวงหลอก

0:23:07.142,0:23:09.314
และมันไม่เป็นธรรมชาติ

0:23:09.314,0:23:12.163
และผมคิดว่านั่นเป็นเรื่องที่เข้าใจผิดอย่างยิ่ง

0:23:12.163,0:23:15.695
มันคงเป็นเรื่องธรรมชาติสำหรับฟันของมนุษย์ที่จะหลุดออก

0:23:15.695,0:23:19.025
แต่ก็ไม่มีใครต่อต้านยาสีฟัน

0:23:19.025,0:23:21.153
อย่างน้อยก็ในแวดวงของผม

0:23:21.153,0:23:23.655
แล้วผู้คนก็บอกว่า "แต่ไม่ใช่ว่าโรคซึมเศร้า

0:23:23.655,0:23:25.840
เป็นสิ่งหนึ่งที่เราทุกคนจะต้องเจอหรือไง

0:23:25.840,0:23:27.581
ไม่ใช่ว่าเราวิวัฒนาการมาจนมีอาการซึมเศร้าหรอกหรือ

0:23:27.581,0:23:29.488
มันไม่ใช่ส่วนหนึ่งของบุคลิกหรือ

0:23:29.488,0:23:32.234
จนผมอยากบอกว่า อารมณ์นั้นแปรเปลี่ยนได้

0:23:32.234,0:23:35.563
การที่เรารู้สึกโศกเศร้าและหวาดกลัว

0:23:35.563,0:23:37.405
สนุกสนานและพึงพอใจ

0:23:37.405,0:23:39.208
และความรู้สึกอื่นๆ ที่เรามี

0:23:39.208,0:23:41.272
เป็นสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่ง

0:23:41.272,0:23:44.319
และโรคซึมเศร้าส่วนใหญ่ก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้น

0:23:44.319,0:23:46.331
เมื่อระบบนั้นเสียหาย

0:23:46.331,0:23:48.048
มันเป็นการปรับตัวที่ผิดพลาด

0:23:48.048,0:23:49.620
ผู้คนต่างมาหาผมและบอกว่า

0:23:49.620,0:23:52.388
"ผมคิดว่าถ้าผมทนต่อไปได้อีกสักปี

0:23:52.388,0:23:54.464
ผมคิดว่าผมจะผ่านมันไปได้"

0:23:54.464,0:23:56.767
และผมก็บอกพวกเขาตลอดเวลาว่า "คุณอาจผ่านมันไปได้

0:23:56.767,0:23:59.476
แต่คุณก็ไม่มีทางที่จะมีอายุ 37 ได้อีกครั้ง

0:23:59.476,0:24:02.026
ชีวิตนั้นสั้นนัก และนั่นมันทั้งปีเชียวนะ

0:24:02.026,0:24:03.982
ที่คุณกำลังบอกว่าจะยอมเสียมันไป

0:24:03.982,0:24:05.520
คิดให้ดีๆ"

0:24:05.520,0:24:08.366
มันเป็นความอับจนอันแปลกประหลาดของภาษาอังกฤษ

0:24:08.366,0:24:10.474
ที่จริงภาษาอื่นๆ ก็ด้วย

0:24:10.474,0:24:12.692
ที่เราใช้คำๆ เดียวกัน คือ โรคซึมเศร้า

0:24:12.692,0:24:14.497
เพื่ออธิบายความรู้สึกของเด็กๆ

0:24:14.497,0:24:16.209
เมื่อฝนตกในวันเกิด

0:24:16.209,0:24:18.737
และอธิบายว่าคนบางคนรู้สึกอย่างไร

0:24:18.737,0:24:21.191
ในนาทีก่อนที่จะตัดสินใจฆ่าตัวตาย

0:24:21.191,0:24:24.296
ผู้คนบอกกับผมว่า "นั่นไม่ใช่ความโศกเศร้าธรรมดา[br]ที่เป็นอย่างต่อเนื่องหรอกหรือ"

0:24:24.296,0:24:27.440
และผมก็ตอบว่า ในแง่หนึ่งมันแค่ความโศกเศร้าทั่วไป

0:24:27.440,0:24:29.640
มันมีความต่อเนื่องอยู่ส่วนหนึ่ง

0:24:29.640,0:24:31.597
แต่ว่าในแง่เดียวกัน มันก็มีความต่อเนื่อง

0:24:31.597,0:24:33.584
ระหว่างมีรั้วเหล็กนอกบ้าน

0:24:33.584,0:24:35.261
ที่มีจุดที่ขึ้นสนิม

0:24:35.261,0:24:38.007
ที่คุณต้องขัดออกและทาสีใหม่

0:24:38.007,0:24:40.654
แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณไม่อยู่บ้านนานถึง 100 ปี

0:24:40.654,0:24:43.552
จนสนิมกัดกินจนเหลือแต่กอง

0:24:43.552,0:24:44.786
ของฝุ่นสนิมสีส้ม

0:24:44.786,0:24:46.959
และจุดฝุ่นสีส้มนี่แหละ

0:24:46.959,0:24:48.748
ปัญหาฝุ่นสีส้มนี่เอง

0:24:48.748,0:24:51.737
ที่เรากำลังพยายามให้ความสำคัญ

0:24:51.737,0:24:53.977
ถึงตอนนี้พวกเขาก็พูดว่า

0:24:53.977,0:24:56.708
"คุณแค่กินยานี้แล้วคุณก็จะมีความสุขอย่างนั้นรึ"

0:24:56.708,0:24:58.594
ผมไม่นะ

0:24:58.594,0:25:01.416
แต่ผมไม่รู้สึกเศร้าเวลาที่ต้องกินข้าวกลางวัน

0:25:01.416,0:25:04.252
ไม่รู้สึกเศร้าเกี่ยวกับเครื่องตอบรับอัตโนมัติ

0:25:04.252,0:25:07.097
ไม่รู้สึกเศร้าที่ต้องอาบน้ำ

0:25:07.097,0:25:09.951
อันที่จริงผมรู้สึกมากขึ้น ผมคิด

0:25:09.951,0:25:12.381
เพราะว่าผมสามารถรู้สึกถึงความเศร้าได้โดยไม่รู้สึกไร้ค่า

0:25:12.381,0:25:16.728
ผมรู้สึกเสียใจกับความผิดหวัง

0:25:16.728,0:25:19.075
เกี่ยวความสัมพันธ์ที่มีปัญหา

0:25:19.075,0:25:21.114
เกี่ยวกับปัญหาโลกร้อน

0:25:21.114,0:25:23.839
เหล่านั้นคือสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกเสียใจ

0:25:23.839,0:25:26.573
แล้วผมก็บอกกับตัวเองว่า อะไรคือข้อสรุป

0:25:26.573,0:25:29.134
จะทำอย่างไรให้คนที่มีชีวิตที่ดีกว่านี้

0:25:29.134,0:25:31.688
แม้ว่าหากมีอาการซึมเศร้าที่รุนแรงกว่านี้ ก็จะผ่านมันไปได้

0:25:31.688,0:25:34.485
อะไรคือกลไกของการปรับตัว

0:25:34.485,0:25:36.569
และสิ่งที่ผมได้มาเมื่อเวลาผ่านไป

0:25:36.569,0:25:39.485
ก็คือคนที่ปฏิเสธประสบการณ์ของตัวเอง

0:25:39.485,0:25:41.517
คนที่บอกว่า "ฉันเคยเป็นโรคซึมเศร้าเมื่อนานมาแล้ว

0:25:41.517,0:25:43.254
และฉันไม่อยากที่จะคิดถึงมันอีก

0:25:43.254,0:25:44.496
ไม่ต้องการที่จะมองมัน

0:25:44.496,0:25:46.386
และฉันก็แค่จะมีชีวิตต่อไป"

0:25:46.386,0:25:48.345
ช่างน่าขัน คนเหล่านั้น

0:25:48.345,0:25:51.043
เป็นคนที่ตกเป็นทาสของสิ่งที่พวกเขามี

0:25:51.043,0:25:53.607
การปิดกั้นความซึมเศร้าหดหู่เป็นการส่งเสริมมัน

0:25:53.607,0:25:56.887
ขณะที่คุณพยายามซ่อนมัน มันยิ่งเติบโต

0:25:56.887,0:25:59.747
และคนที่ทำได้ดีกว่า

0:25:59.747,0:26:02.346
ก็คือคนที่สามารถยอมรับความจริง

0:26:02.346,0:26:03.968
ที่ว่าเขามีปัญหานี้

0:26:03.968,0:26:06.438
เหล่าคนที่ยอมรับอาการซึมเศร้าของตัวเอง

0:26:06.438,0:26:08.220
คือคนที่ปรับตัวได้สำเร็จ

0:26:08.220,0:26:10.003
แฟรงค์ รุสซาคอฟบอกผมว่า

0:26:10.003,0:26:11.519
"ถ้าผมต้องทำมันใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง

0:26:11.519,0:26:13.656
ผมคาดว่าผมคงไม่ทำมันแบบนี้

0:26:13.656,0:26:15.620
แต่มันก็แปลกที่ผมรู้สึกดีใจ

0:26:15.620,0:26:17.123
กับสิ่งที่ผมได้เผชิญ

0:26:17.123,0:26:20.940
ผมดีใจได้ต้องเข้าโรงพยาบาลถึง 40 ครั้ง

0:26:20.940,0:26:23.543
มันสอนผมมากมายเกี่ยวกับความรัก

0:26:23.543,0:26:26.383
และความสัมพันธ์ของผมกับครอบครัวและหมอ

0:26:26.383,0:26:30.772
เป็นสิ่งมีค่าสำหรับผม และจะเป็นตลอดไป"

0:26:30.772,0:26:32.698
และแม็กกี้ รอบบิ้นก็บอกว่า

0:26:32.698,0:26:35.687
"ฉันเคยอาสาเข้าทำงานในคลีนิคโรคเอดส์

0:26:35.687,0:26:38.701
และฉันก็แค่คุย คุย แล้วก็คุย

0:26:38.701,0:26:40.514
และผมคนที่ฉันต้องเจอ

0:26:40.514,0:26:42.581
ก็ไม่ค่อยจะตอบสนองนัก และฉันก็คิดว่า

0:26:42.581,0:26:46.542
พวกเขาช่างไม่เป็นมิตรเอาซะเลย

0:26:46.542,0:26:48.184
แล้วฉันก็รู้ว่า

0:26:48.184,0:26:50.311
ฉันรู้ว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรมากไปกว่า

0:26:50.311,0:26:52.698
พูดคุยในช่วงนาทีแรกๆ

0:26:52.698,0:26:54.755
มันเป็นโอกาส

0:26:54.755,0:26:57.633
ที่ฉันไม่ได้เป็นโรคเอดส์และไม่ได้กำลังจะตาย

0:26:57.633,0:27:00.606
แต่สามารถทนรับความจริงที่ว่าพวกเขาเป็น

0:27:00.606,0:27:02.393
และกำลังจะตาย

0:27:02.393,0:27:05.996
ความต้องการของเราเป็นทรัพย์สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

0:27:05.996,0:27:08.135
มันกลายเป็นว่าฉันเรียนรู้ที่จะให้

0:27:08.135,0:27:12.160
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันต้องการ"

0:27:12.160,0:27:13.851
การใส่ใจอาการซึมเศร้าของใครสักคน

0:27:13.851,0:27:16.045
ไม่อาจป้องกันการกำเริบขึ้นใหม่

0:27:16.045,0:27:18.706
แต่มันทำให้คาดการได้ถึงการกำเริบ

0:27:18.706,0:27:22.924
และแม้แต่อาการกำเริบเองสามารถถูกต้านทานได้ง่ายขึ้น

0:27:22.924,0:27:24.969
คำถามนั้นไม่ใช่

0:27:24.969,0:27:27.144
การค้นหาความหมายที่ยิ่งใหญ่และการตัดสินใจ

0:27:27.144,0:27:29.171
ว่าอาการซึมเศร้าของคุณนั้นมีค่าอย่างยิ่ง

0:27:29.171,0:27:31.342
แต่มันเกี่ยวกับการค้นหาความหมาย

0:27:31.342,0:27:33.146
และคิดถึงเมื่อมันกลับมาอีกครั้ง

0:27:33.146,0:27:34.786
"นี่จะเป็นเรื่องโหดร้าย

0:27:34.786,0:27:37.487
แต่ฉันจะได้เรียนรู้อะไรบางอย่างจากมัน"

0:27:37.487,0:27:39.751
ผมได้เรียนรู้จากอาการซึมเศร้าของตัวเอง

0:27:39.751,0:27:41.764
ว่าอารมณ์นั้นยิ่งใหญ่ได้เพียงใด

0:27:41.764,0:27:44.861
มันเป็นจริงยิ่งกว่าข้อเท็จจริงทั้งหลายได้อย่างไร

0:27:44.861,0:27:47.810
และผมได้พบว่าประสบการณ์นั้น

0:27:47.810,0:27:50.702
ช่วยให้ผมได้ประสบกับอารมณ์เชิงบวก

0:27:50.702,0:27:54.222
ในทางที่มุ่งมั่นและชัดเจนยิ่งกว่า

0:27:54.222,0:27:57.709
สิ่งตรงข้ามกับการซึมเศร้าไม่ใช่ความสุข

0:27:57.709,0:27:59.163
แต่เป็นพลังชีวิต

0:27:59.163,0:28:01.904
และทุกวันนี้ ชีวิตของผมนั้นเต็มไปด้วยพลัง

0:28:01.904,0:28:04.649
แม้กระทั่งในวันที่ผมเศร้า

0:28:04.649,0:28:07.962
ผมรู้สึกถึงงานศพอยู่ในหัว

0:28:07.962,0:28:09.986
และผมนั่งอยู่ข้างโคลอสซัส

0:28:09.986,0:28:12.233
ที่ตรงขอบโลก

0:28:12.233,0:28:14.322
และผมได้ค้นพบ

0:28:14.322,0:28:16.173
บางสิ่งที่อยู่ในตัวเอง

0:28:16.173,0:28:18.306
ที่ผมอยากเรียกหาวิญญาณ

0:28:18.306,0:28:22.062
ที่ผมไม่เคยสร้างขึ้นจนกระทั่งเมื่อ 20 ปีที่แล้ว

0:28:22.062,0:28:26.580
เมื่อนรกแวะมาเยี่ยมผมโดยไม่บอกกล่าว

0:28:26.580,0:28:30.678
ผมคิดว่าขณะที่ผมเกลียดการเป็นโรคซึมเศร้า

0:28:30.678,0:28:33.012
และเกลียดที่จะต้องซึมเศร้าอีกครั้ง

0:28:33.012,0:28:35.756
ผมค้นพบวิธีที่จะรักอาการซึมเศร้าของผม

0:28:35.756,0:28:37.781
มันรักมันเพราะว่ามันบังคับผม

0:28:37.781,0:28:40.550
ให้ค้นหาและคว้าเอาความสุขไว้ให้แน่น

0:28:40.550,0:28:44.038
ผมรักมันเพราะแต่ละวันผมได้ตัดสินใจ

0:28:44.038,0:28:45.578
บางครั้งอย่างกล้าหาญ

0:28:45.578,0:28:48.276
บางครั้งก็ขัดแย้งกับเหตุผลที่มีในตอนนั้น

0:28:48.276,0:28:50.854
เพื่อเฟ้นหาเหตุผลในการมีชีวิตอยู่

0:28:50.854,0:28:54.977
และนั่น ผมคิดว่าเป็นความปลื้มปิติอย่างสูงสุด

0:28:54.977,0:28:58.960
ขอบคุณครับ

0:28:58.960,0:29:02.096
(เสียงปรบมือ)