1
00:00:02,014 --> 00:00:04,036
Όταν σκέφτομαι για τα όνειρα,

2
00:00:04,036 --> 00:00:05,860
όπως πολλοί από εσάς,

3
00:00:05,860 --> 00:00:07,985
σκέφτομαι αυτή την εικόνα.

4
00:00:08,838 --> 00:00:12,885
Ήμουν οκτώ όταν είδα τον Νιλ Άρμστρονγκ

5
00:00:12,885 --> 00:00:16,453
να κατεβαίνει από τη σεληνάκατο
στην επιφάνεια της Σελήνης.

6
00:00:17,454 --> 00:00:20,024
Δεν είχα δει κάτι ανάλογο στο παρελθόν,

7
00:00:20,744 --> 00:00:23,456
και από τότε δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο.

8
00:00:24,299 --> 00:00:27,603
Πήγαμε στη Σελήνη για έναν απλό λόγο:

9
00:00:28,637 --> 00:00:32,143
Ο Τζον Κένεντι μας είχε δεσμεύσει
με μια προθεσμία.

10
00:00:32,978 --> 00:00:35,530
Και χωρίς αυτή την προθεσμία,

11
00:00:35,530 --> 00:00:37,831
ακόμα θα το ονειρευόμασταν.

12
00:00:39,209 --> 00:00:40,901
Ο Λέοναρντ Μπέρνσταϊν είχε πει

13
00:00:40,901 --> 00:00:43,901
ότι δύο είναι οι προϋποθέσεις
για ένα μεγάλο επίτευγμα:

14
00:00:43,901 --> 00:00:47,396
ένα σχέδιο και λιγοστός χρόνος.

15
00:00:47,396 --> 00:00:50,210
(Γέλια)

16
00:00:51,851 --> 00:00:55,575
Οι προθεσμίες και οι δεσμεύσεις

17
00:00:56,369 --> 00:01:01,382
είναι τα μεγάλα μαθήματα του Απόλλων 
που σταδιακά χάνονται.

18
00:01:02,514 --> 00:01:06,665
Και είναι αυτά που δίνουν νόημα
στη λέξη «εκτόξευση».

19
00:01:07,498 --> 00:01:12,250
Και ο κόσμος έχει απελπιστικά ανάγκη
από πολιτικούς ηγέτες,

20
00:01:12,250 --> 00:01:16,079
πρόθυμους να ορίσουν ξανά 
τολμηρές προθεσμίες

21
00:01:16,079 --> 00:01:20,291
για την επίτευξη τολμηρών ονείρων
στην κλίμακα του Απόλλων.

22
00:01:22,368 --> 00:01:23,941
Όταν σκέφτομαι τα όνειρα,

23
00:01:23,941 --> 00:01:27,994
σκέφτομαι τις ντραγκ κουίνς 
του Λος Άντζελες και του Στόουνγουολ

24
00:01:27,994 --> 00:01:30,814
και εκατομμύρια άλλους ανθρώπους 
που διακινδύνεψαν τα πάντα

25
00:01:30,814 --> 00:01:33,883
για να εκδηλωθούν τότε που αυτό 
ήταν πραγματικά επικίνδυνο.

26
00:01:33,973 --> 00:01:37,718
Και αυτή την εικόνα του Λευκού Οίκου
με τα χρώματα του ουράνιου τόξου,

27
00:01:37,718 --> 00:01:38,670
ναι-

28
00:01:38,670 --> 00:01:44,193
(Χειροκρότημα)

29
00:01:44,377 --> 00:01:47,955
για τον εορτασμό του δικαιώματος στον γάμο
των ομοφυλόφιλων της Αμερικής.

30
00:01:47,955 --> 00:01:52,226
Είναι μια εικόνα που δεν θα φανταζόμουν
ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα

31
00:01:52,226 --> 00:01:54,228
όταν ήμουν 18,

32
00:01:54,958 --> 00:01:57,972
και συνειδητοποίησα 
ότι ήμουν ομοφυλόφιλος,

33
00:01:57,972 --> 00:02:04,303
και λόγω αυτού ένιωθα αποξενωμένος
από τη χώρα μου και τα όνειρά μου.

34
00:02:05,956 --> 00:02:09,260
Σκέφτομαι αυτή την εικόνα
της οικογένειάς μου

35
00:02:09,260 --> 00:02:13,297
που δεν είχα ποτέ ονειρευτεί ότι θα έχω -

36
00:02:13,297 --> 00:02:19,157
(Χειροκρότημα)

37
00:02:19,157 --> 00:02:22,127
και τα παιδιά μας να κρατούν 
αυτό το πρωτοσέλιδο,

38
00:02:22,127 --> 00:02:25,047
που ποτέ δεν είχα ονειρευτεί 
πως θα μπορούσε να είχε τυπωθεί,

39
00:02:25,047 --> 00:02:27,657
για την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

40
00:02:28,597 --> 00:02:34,345
Χρειαζόμαστε περισσότερο από το θάρρος 
των ντραγκ κουίνς και των αστροναυτών.

41
00:02:34,345 --> 00:02:36,865
(Γέλια)

42
00:02:36,865 --> 00:02:39,252
(Χειροκρότημα)

43
00:02:39,382 --> 00:02:42,512
Όμως θέλω να μιλήσω για την ανάγκη μας

44
00:02:42,512 --> 00:02:44,928
να ονειρευόμαστε 
σε περισσότερες από μία διάσταση,

45
00:02:44,928 --> 00:02:50,192
επειδή υπήρχε κάτι για το Απόλλων 
που δεν ήξερα όταν ήμουν οκτώ,

46
00:02:50,192 --> 00:02:54,793
και κάτι για την αναδιοργάνωση 
των χρωμάτων του ουράνιου τόξου.

47
00:02:55,699 --> 00:02:58,292
Από τους 30 αστροναύτες 
των πρώτων αποστολών

48
00:02:58,292 --> 00:03:00,562
Μέρκιουρι, Τζέμινι και Απόλλων,

49
00:03:00,802 --> 00:03:04,790
μόνο οι γάμοι των επτά 
απ' αυτούς επιβίωσαν.

50
00:03:05,699 --> 00:03:09,534
Αυτές οι εικόνες των αστροναυτών
να χοροπηδούν στην Σελήνη,

51
00:03:09,534 --> 00:03:13,820
επισκιάζουν τον αλκοολισμό 
και την κατάθλιψη στη Γη.

52
00:03:14,907 --> 00:03:17,577
Ο Τόμας Μέρτον, ο μοναχός
του Τάγματος της Σιωπής,

53
00:03:17,577 --> 00:03:20,026
ρώτησε την εποχή του Απόλλων,

54
00:03:20,026 --> 00:03:23,860
«Τι θα κερδίσουμε πηγαίνοντας στη Σελήνη

55
00:03:23,860 --> 00:03:27,331
αν δεν μπορούμε να διασχίσουμε την άβυσσο

56
00:03:28,161 --> 00:03:30,981
που μας χωρίζει από τον εαυτό μας;»

57
00:03:31,561 --> 00:03:34,532
Και τι μπορούμε να κερδίσουμε 
από το δικαίωμα να παντρευόμαστε

58
00:03:34,532 --> 00:03:38,789
αν δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε
την πικρία και την συναισθηματική απόσταση

59
00:03:38,789 --> 00:03:42,089
που τόσο συχνά μας χωρίζει 
από την αγάπη μας;

60
00:03:42,596 --> 00:03:44,841
Και όχι μόνο στον γάμο.

61
00:03:45,120 --> 00:03:50,921
Έχω δει να γίνονται
οι πιο βλαβερές, καταστροφικές,

62
00:03:52,071 --> 00:03:54,331
τραγικές διαμάχες,

63
00:03:54,331 --> 00:03:56,619
για τη ΛΟΑΤ και για το AIDS,

64
00:03:56,619 --> 00:03:59,939
για τον καρκίνο του μαστού 
και για τον μη κερδοσκοπικό ακτιβισμό,

65
00:03:59,939 --> 00:04:01,807
όλα στο όνομα της αγάπης.

66
00:04:02,898 --> 00:04:07,685
Ο Τόμας Μέρτον επίσης έγραψε
για πολέμους ανάμεσα σε αγίους

67
00:04:07,685 --> 00:04:13,178
και ότι, «υπάρχει μια διάχυτη
μορφή σύγχρονης βίας

68
00:04:13,692 --> 00:04:17,541
στην οποία ο ιδεαλιστής
υποκύπτει πιο εύκολα:

69
00:04:18,065 --> 00:04:21,136
ο ακτιβισμός και η υπερκόπωση.

70
00:04:21,414 --> 00:04:26,175
Η μανία του ακτιβισμού μας 
εξουδετερώνει το έργο μας για την ειρήνη.

71
00:04:26,175 --> 00:04:30,583
Καταστρέφει την εσωτερική μας
ικανότητα για ειρήνη».

72
00:04:32,041 --> 00:04:37,532
Πολύ συχνά, τα όνειρά μας γίνονται
αυτές οι στεγανοποιημένες εμμονές

73
00:04:37,532 --> 00:04:39,219
για κάποιο μέλλον,

74
00:04:39,409 --> 00:04:41,926
και καταστρέφουν την ικανότητά μας

75
00:04:41,926 --> 00:04:44,476
να είμαστε παρόντες στις τωρινές μας ζωές.

76
00:04:44,926 --> 00:04:48,701
Τα όνειρά μας για μια καλύτερη ζωή
μιας μελλοντικής ανθρωπότητας

77
00:04:48,701 --> 00:04:50,975
ή κάποιας άλλης ανθρωπότητας 
σε μια άλλη χώρα,

78
00:04:50,975 --> 00:04:55,203
μας αποξενώνουν από τα όμορφα 
ανθρώπινα όντα που βρίσκονται δίπλα μας,

79
00:04:55,203 --> 00:04:56,910
αυτήν ακριβώς τη στιγμή.

80
00:04:58,481 --> 00:05:01,680
Λέμε ότι αυτό είναι το τίμημα της προόδου.

81
00:05:01,680 --> 00:05:03,157
Μπορείς να πας στη Σελήνη

82
00:05:03,157 --> 00:05:07,115
ή μπορείς να έχεις σταθερότητα 
στην οικογενειακή σου ζωή.

83
00:05:07,679 --> 00:05:12,078
Και δεν μπορούμε να ονειρευτούμε
σε δύο διαστάσεις την ίδια στιγμή.

84
00:05:12,078 --> 00:05:15,857
Και δεν θέτουμε τον πήχη πιο ψηλά
από τη σταθερότητα

85
00:05:15,857 --> 00:05:18,625
όσον αφορά στη συναισθηματική μας ζωή.

86
00:05:18,625 --> 00:05:21,935
Γι' αυτό η τεχνολογία μας 
για να μιλάμε ο ένας με τον άλλο

87
00:05:21,939 --> 00:05:23,678
έχει εξελιχθεί πολύ,

88
00:05:24,458 --> 00:05:28,078
και η ικανότητά μας να ακούμε 
και να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο

89
00:05:28,078 --> 00:05:29,412
δεν έχει πάει πουθενά.

90
00:05:31,236 --> 00:05:34,520
Η πρόσβασή μας σε πληροφορίες
έχει εκτοξευτεί,

91
00:05:35,665 --> 00:05:39,880
η πρόσβασή μας στη χαρά 
είναι καθηλωμένη στο έδαφος.

92
00:05:41,442 --> 00:05:43,138
Αλλά αυτή η ιδέα,

93
00:05:43,138 --> 00:05:47,338
ότι το παρόν μας και το μέλλον μας 
αλληλοαποκλείονται,

94
00:05:47,338 --> 00:05:50,278
ότι προκειμένου να μπορούμε να «κάνουμε»

95
00:05:50,278 --> 00:05:53,951
πρέπει να εγκαταλείψουμε 
την τεράστια δυνατότητά μας να «είμαστε»,

96
00:05:54,545 --> 00:05:57,340
ότι οι αριθμοί των τρανζίστορ 
ενός κυκλώματος

97
00:05:57,340 --> 00:05:58,856
μπορούν να υπερδιπλασιαστούν,

98
00:05:58,856 --> 00:06:02,798
αλλά η ικανότητά μας για συμπόνια, 
ανθρωπιά, γαλήνη και αγάπη

99
00:06:02,798 --> 00:06:04,704
είναι κάπως περιορισμένες,

100
00:06:05,289 --> 00:06:08,707
είναι μια εσφαλμένη και ασφυκτική επιλογή.

101
00:06:10,413 --> 00:06:15,076
Δεν προτείνω απλά 
τη χωρίς καμία έμπνευσή ιδέα

102
00:06:15,076 --> 00:06:18,361
της καλύτερης ισορροπίας 
μεταξύ εργασίας και ζωής.

103
00:06:19,608 --> 00:06:22,852
Τι θα ωφελήσει να έχω 
περισσότερο χρόνο με τα παιδιά μου,

104
00:06:22,852 --> 00:06:25,799
αν το μυαλό μου βρίσκεται
διαρκώς κάπου αλλού;

105
00:06:26,709 --> 00:06:28,991
Δεν μιλάω καν 
για το να έχει κανείς επίγνωση.

106
00:06:28,991 --> 00:06:32,857
Ξαφνικά, η επίγνωση έχει γίνει εργαλείο 
για την αύξηση της παραγωγικότητας.

107
00:06:34,374 --> 00:06:36,440
(Γέλια)

108
00:06:36,440 --> 00:06:37,334
Σωστά;

109
00:06:37,648 --> 00:06:40,077
Μιλάω για το να ονειρευόμαστε

110
00:06:40,765 --> 00:06:43,046
στη διάσταση της ύπαρξής μας

111
00:06:43,046 --> 00:06:48,152
με την ίδια τόλμη που δείχνουμε 
για τις βιομηχανίες και την τεχνολογία.

112
00:06:48,203 --> 00:06:51,687
Μιλάω για μια τολμηρή αυθεντικότητα

113
00:06:52,727 --> 00:06:55,717
που θα μας επιτρέψει να κλαίμε μαζί.

114
00:06:56,595 --> 00:06:58,531
Μια ηρωική ταπεινότητα

115
00:06:58,531 --> 00:07:01,916
που θα μας επιτρέψει να βγάλουμε 
τις μάσκες και να είμαστε αληθινοί.

116
00:07:01,916 --> 00:07:04,766
Είναι η ανικανότητά μας 
να είμαστε ο ένας με τον άλλον,

117
00:07:04,766 --> 00:07:07,008
ο φόβος μας να κλάψουμε μαζί,

118
00:07:07,008 --> 00:07:11,784
που γεννάει τόσα από τα προβλήματα 
που μανιωδώς προσπαθούμε να λύσουμε,

119
00:07:11,784 --> 00:07:15,484
από το δυσκίνητο Κογκρέσο,
μέχρι την οικονομική απανθρωπιά.

120
00:07:16,854 --> 00:07:19,581
(Χειροκρότημα)

121
00:07:19,581 --> 00:07:23,549
Μιλάω γι' αυτό που ο Τζόνας Σoλκ 
αποκάλεσε Β' Εποχή.

122
00:07:23,549 --> 00:07:27,764
Μια νέα εποχή στην οποία 
θα είμαστε τόσο ενθουσιασμένοι,

123
00:07:27,764 --> 00:07:30,778
περίεργοι και επιστημονικοί 
για ν' αναπτύξουμε την ανθρωπιά μας

124
00:07:30,778 --> 00:07:35,642
όσο θα είμαστε 
και για την ανάπτυξη της τεχνολογίας.

125
00:07:37,273 --> 00:07:39,909
Δεν πρέπει να αφήσουμε αυτή την ευκαιρία

126
00:07:39,909 --> 00:07:42,986
μόνο και μόνο επειδή 
δεν την κατανοούμε πραγματικά.

127
00:07:43,441 --> 00:07:46,300
Υπήρχε μια εποχή όπου
δεν κατανοούσαμε το διάστημα.

128
00:07:46,888 --> 00:07:50,308
Ή επειδή έχουμε συνηθίσει περισσότερο 
την τεχνολογία και τον ακτιβισμό.

129
00:07:50,308 --> 00:07:53,796
Αυτός είναι ο ορισμός του να έχεις 
παγιδευτεί σε μια ζώνη άνεσης.

130
00:07:53,796 --> 00:07:55,766
Τώρα αισθανόμαστε πολύ άνετα

131
00:07:55,766 --> 00:07:59,270
να φανταζόμαστε 
απίθανα τεχνολογικά επιτεύγματα.

132
00:08:00,239 --> 00:08:04,167
Το 2016, είναι η διάσταση 
της ίδιας μας της ύπαρξης

133
00:08:04,167 --> 00:08:09,086
που φωνάζει για το δίκαιο μερίδιό της 
στην φαντασία μας.

134
00:08:12,168 --> 00:08:14,402
Όλοι είμαστε εδώ για να ονειρευτούμε,

135
00:08:14,402 --> 00:08:16,282
αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς,

136
00:08:16,282 --> 00:08:18,665
ο καθένας κυνηγάει το δικό του όνειρο.

137
00:08:18,745 --> 00:08:20,804
Ξέρετε, κοιτάμε τα ταμπελάκια 
με τα ονόματα

138
00:08:20,804 --> 00:08:23,523
για να δούμε ποιος θα μπορούσε
να βοηθήσει το όνειρό μας,

139
00:08:23,523 --> 00:08:26,006
προσπερνώντας μερικές φορές 
την ανθρωπιά του άλλου.

140
00:08:26,006 --> 00:08:29,767
Δεν μπορώ ν' ασχοληθώ μαζί σου τώρα. 
Έχω μια ιδέα για το πώς να σώσω τον κόσμο.

141
00:08:29,767 --> 00:08:30,611
Σωστά;

142
00:08:30,611 --> 00:08:33,262
(Γέλια)

143
00:08:33,902 --> 00:08:38,298
Πριν από χρόνια, μια φορά κι έναν καιρό, 
είχα μια ωραία εταιρία

144
00:08:38,298 --> 00:08:40,579
που οργάνωνε μεγάλα ταξίδια

145
00:08:40,579 --> 00:08:42,644
ηρωικής ενασχόλησης με τα κοινά.

146
00:08:42,844 --> 00:08:44,926
Και είχαμε αυτό το μάντρα:

147
00:08:44,926 --> 00:08:48,961
«Ανθρώπινος. Καλοσυνάτος. 
Να είσαι και τα δύο».

148
00:08:49,530 --> 00:08:51,401
Ενθαρρύναμε τους ανθρώπους

149
00:08:51,401 --> 00:08:55,020
να πειραματιστούν όσο πιο πολύ γίνεται 
με την καλοσύνη.

150
00:08:56,006 --> 00:08:59,492
Για παράδειγμα: «Πήγαινε και βοήθησε 
όλους να στήσουν την σκηνή τους».

151
00:08:59,830 --> 00:09:02,316
Και είχαμε πολλές σκηνές.

152
00:09:02,316 --> 00:09:03,862
(Γέλια)

153
00:09:04,212 --> 00:09:06,144
«Πήγαινε και αγόρασε σε όλους παγωτό».

154
00:09:06,144 --> 00:09:08,561
«Βοήθησέ τους να φτιάξουν 
το σκασμένο τους λάστιχο

155
00:09:08,561 --> 00:09:10,898
κι ας καθυστερήσεις για το φαγητό».

156
00:09:10,898 --> 00:09:13,392
Και οι άνθρωποι πραγματικά
μας άκουγαν τόσο πολύ,

157
00:09:13,392 --> 00:09:15,468
που αν σ' έπιανε λάστιχο στο ταξίδι,

158
00:09:15,468 --> 00:09:17,142
δυσκολευόσουν να τ' αλλάξεις

159
00:09:17,142 --> 00:09:20,628
επειδή τόσα πολλά άτομα
σε ρωτούσαν αν χρειάζεσαι βοήθεια.

160
00:09:21,498 --> 00:09:25,423
Για μερικές μέρες,
για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους,

161
00:09:25,423 --> 00:09:27,703
δημιουργήσαμε αυτούς τους κόσμους

162
00:09:27,703 --> 00:09:31,829
που όλοι έλεγαν πως εύχονταν 
να ήταν πάντα έτσι ο κόσμος.

163
00:09:34,215 --> 00:09:36,851
Τι θα γινόταν αν πειραματιζόμασταν 


164
00:09:36,851 --> 00:09:40,859
και δημιουργούσαμε έναν τέτοιο 
κόσμο καλοσύνης για τις επόμενες μέρες;

165
00:09:42,226 --> 00:09:46,410
Και αντί να ρωτήσουμε κάποιον,
«Με τι ασχολείσαι;»

166
00:09:47,370 --> 00:09:50,061
να τον ρωτήσουμε, 
«Λοιπόν, ποια είναι τα όνειρά σου;»

167
00:09:50,570 --> 00:09:53,345
ή, «Ποια όνειρά σου
δεν πραγματοποιήθηκαν;»

168
00:09:53,950 --> 00:09:58,193
Ξέρετε, ΤED μπορεί να σημαίνει 
πως νοιάζομαι για τα όνειρα του άλλου.

169
00:09:59,688 --> 00:10:04,028
(Χειροκρότημα)

170
00:10:04,028 --> 00:10:06,483
Μπορεί να σημαίνει, 
«Δεν θέλω να πια να πίνω».

171
00:10:06,483 --> 00:10:09,479
ή, «Θέλω να χτίσω ένα δεντρόσπιτο 
με το παιδί μου».

172
00:10:09,848 --> 00:10:12,689
Αντί να πηγαίνουμε σ' εκείνον 
που όλοι θέλουν να γνωρίσουν,

173
00:10:12,689 --> 00:10:14,824
να πηγαίνουμε σ' εκείνον 
που είναι μόνος του

174
00:10:14,824 --> 00:10:17,603
και να τον ρωτήσουμε αν θέλει 
να πιει έναν καφέ μαζί μας.

175
00:10:18,756 --> 00:10:21,328
Νομίζω πως αυτό που φοβόμαστε περισσότερο

176
00:10:21,328 --> 00:10:23,419
είναι πως δεν θα έχουμε την ευκαιρία

177
00:10:23,419 --> 00:10:25,735
να υλοποιήσουμε 
τις πραγματικές μας ικανότητες.

178
00:10:25,739 --> 00:10:28,408
Ότι έχουμε γεννηθεί για να ονειρευόμαστε

179
00:10:28,408 --> 00:10:32,199
και μπορεί να πεθάνουμε 
χωρίς να έχουμε ποτέ αυτή την ευκαιρία.

180
00:10:33,927 --> 00:10:35,661
Φανταστείτε να ζείτε σ' έναν κόσμο

181
00:10:35,661 --> 00:10:41,023
όπου θα αναγνωρίζουμε ο ένας στον άλλο 
τον βαθύ, υπαρξιακό μας φόβο,

182
00:10:41,583 --> 00:10:43,990
και θα αγαπάμε θαρραλέα o ένας τον άλλο

183
00:10:43,990 --> 00:10:46,322
επειδή θα ξέρουμε πως να είσαι άνθρωπος

184
00:10:46,322 --> 00:10:48,955
σημαίνει να ζεις με αυτόν τον φόβο.

185
00:10:49,930 --> 00:10:55,096
Ήρθε η ώρα να ονειρευτούμε 
ταυτόχρονα, σε πολλές διαστάσεις,

186
00:10:56,310 --> 00:11:00,268
και κάπου εκεί, 
πέρα απ' όλα τα θαυμαστά πράγματα

187
00:11:00,268 --> 00:11:03,972
που μπορούμε και θέλουμε 
και πρέπει να κάνουμε,

188
00:11:05,274 --> 00:11:10,010
υπάρχει ένα μέρος με καθετί απίθανο 
που θα μπορούσαμε να είμαστε.

189
00:11:12,009 --> 00:11:15,214
Ήρθε η ώρα να κατακτήσουμε
αυτή τη διάσταση

190
00:11:15,370 --> 00:11:19,208
και ν' αναγνωρίσουμε το γεγονός 
ότι κι εκεί έχουμε όνειρα.

191
00:11:21,568 --> 00:11:24,520
Αν μπορούσε η Σελήνη να ονειρευτεί,

192
00:11:26,232 --> 00:11:30,398
νομίζω ότι αυτό θα ονειρευόταν για εμάς.

193
00:11:31,528 --> 00:11:33,529
Είναι τιμή μου να βρίσκομαι μαζί σας.

194
00:11:33,529 --> 00:11:35,345
Σας ευχαριστώ πολύ.

195
00:11:35,345 --> 00:11:40,443
(Χειροκρότημα)

196
00:11:41,169 --> 00:11:42,219
Σας ευχαριστώ.