0:00:06.687,0:00:07.668
คุณอาจเคยได้ยินว่า

0:00:07.668,0:00:10.452
คาร์บอนไดออกไซด์กำลังทำให้โลกอุ่นขึ้น

0:00:10.452,0:00:11.823
แต่มันทำได้อย่างไรกัน

0:00:11.823,0:00:13.832
มันเหมือนกับแก้วของเรือนกระจก

0:00:13.832,0:00:15.733
หรือเหมือนผ้าห่มที่เป็นฉนวนหรือเปล่า

0:00:15.733,0:00:17.852
ก็ไม่อย่างนั้นสักทีเดียว

0:00:17.852,0:00:19.272
คำตอบนั้นเกี่ยวข้องกับ

0:00:19.272,0:00:22.010
กลศาสตร์ควอนตัมนิดหน่อย แต่ไม่ต้องห่วง

0:00:22.010,0:00:23.959
เราจะเริ่มจากรุ้ง

0:00:23.959,0:00:25.818
ถ้าคุณพิจารณาดีๆ แสงอาทิตย์ที่ถูกแยก

0:00:25.818,0:00:27.134
ผ่านแท่งปริซึม

0:00:27.134,0:00:30.365
คุณจะเห็นช่องมืดที่แถบสีต่างๆ หายไป

0:00:30.365,0:00:31.753
พวกมันหายไปไหน

0:00:31.753,0:00:33.168
ก่อนที่จะมาถึงตาของเรา

0:00:33.168,0:00:35.080
ก๊าซต่างๆ ดูดซับ

0:00:35.080,0:00:37.688
บางส่วนของแถบสีเหล่านั้น

0:00:37.688,0:00:39.847
ยกตัวอย่างเช่น ออกซิเจน ดูดซับ

0:00:39.847,0:00:41.695
แสงสีแดงเข้มบางส่วน

0:00:41.695,0:00:44.914
และโซเดียมจับสีเหลือง 2 เฉดสี

0:00:44.914,0:00:46.308
แต่ทำไมก๊าซเหล่านี้ ถึงดูดซับ

0:00:46.308,0:00:48.362
สีของแสงที่จำเพาะ

0:00:48.362,0:00:51.279
นี่เป็นตอนที่เราจะเข้าสู่แดนควอนตัม

0:00:51.279,0:00:53.637
ทุกอะตอมและโมเลกุลมีระดับพลังงานตายตัว

0:00:53.637,0:00:56.968
ที่เป็นไปได้หลายระดับ[br]สำหรับอิเล็กตรอนของมัน

0:00:56.968,0:00:58.979
เพื่อที่จะย้ายอิเล็กตรอนของมันจากสถานะพื้น

0:00:58.979,0:01:00.297
ไปยังระดับที่สูงกว่า

0:01:00.297,0:01:03.701
โมเลกุลต้องการเพิ่มพลังงานในปริมาณหนึ่ง

0:01:03.701,0:01:06.119
ไม่มากไม่น้อยไปกว่านั้น

0:01:06.119,0:01:08.123
มันได้พลังงานจากแสง

0:01:08.123,0:01:11.292
ซึ่งมาในหลากหลายระดับพลังงานมากกว่าที่คุณจะนับได้

0:01:11.292,0:01:14.657
แสงประกอบไปด้วยอนุภาคเล็กๆ ที่เรียกว่า โฟตอน

0:01:14.657,0:01:16.761
และปริมาณของพลังงานในแต่ละโฟตอน

0:01:16.761,0:01:19.126
เชื่อมโยงกับสีของมัน

0:01:19.126,0:01:22.149
แสงสีแดงมีพลังงานต่ำ และช่วงคลื่นที่ยาวกว่า

0:01:22.149,0:01:25.823
แสดงสีม่วงมีพลังงานที่สูงและมีช่วงคลื่นที่สั้นกว่า

0:01:25.823,0:01:28.642
แสงแดดให้โฟตอนสำหรับทุกย่านสีของรุ้ง

0:01:28.642,0:01:30.663
ดังนั้น โมเลกุลของก๊าซสามารถเลือก

0:01:30.663,0:01:33.270
โฟตอนที่มีระดับพลังงานในปริมาณที่ต้องการ

0:01:33.270,0:01:35.024
เพื่อที่จะย้ายโมเลกุลไปยัง

0:01:35.024,0:01:37.381
อีกระดับพลังงาน

0:01:37.381,0:01:38.715
เมื่อการจับคู่นี้เกิดขึ้นแล้ว

0:01:38.715,0:01:40.644
โฟตอนหายไปเมื่อโมเลกุล

0:01:40.644,0:01:41.965
ได้พลังงาน

0:01:41.965,0:01:44.765
และเราก็จะเห็นแถบสีที่หายไปในรุ้ง

0:01:44.765,0:01:47.887
ถ้าโฟตอนมีพลังงานมากหรือน้อยเกินไป

0:01:47.887,0:01:49.366
โมเลกุลก็ไม่มีทางเลือก เว้นแต่

0:01:49.366,0:01:51.219
จะให้มันบินผ่านไป

0:01:51.219,0:01:53.639
นั่นเป็นเหตุว่าทำไม แก้วจึงโปร่งใส

0:01:53.639,0:01:55.711
อะตอมในแก้วไม่ได้เข้าคู่กันดีนัก

0:01:55.711,0:01:58.384
กับพลังงานระดับใดๆ ในแสงสีที่เห็นได้

0:01:58.384,0:02:00.647
ดังนั้นโฟตอนจึงผ่านทะลุไป

0:02:00.647,0:02:03.760
แล้ว โฟตอนไหนล่ะ ที่คาร์บอนไดออกไซด์ชอบ

0:02:03.760,0:02:05.585
ตรงไหนที่เป็นเส้นดำในรุ้งของเรา

0:02:05.585,0:02:07.960
ที่อธิบายปรากฏการณ์โลกร้อน

0:02:07.960,0:02:09.789
มันไม่ได้อยู่ตรงนั้น

0:02:09.789,0:02:11.952
คาร์บอนไดออกไซด์ ไม่ได้ดูดซับแสงโดยตรง

0:02:11.952,0:02:13.286
จากดวงอาทิตย์

0:02:13.286,0:02:14.507
มันดูดซับแสงจาก

0:02:14.507,0:02:16.232
สิ่งที่อยู่บนฟากฟ้าที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

0:02:16.232,0:02:19.016
สิ่งนั้นไม่เปล่งแสงใดๆ เลย

0:02:19.016,0:02:20.739
มันคือ โลก

0:02:20.739,0:02:22.175
ถ้าคุณสงสัยว่าทำไมโลกของเรา

0:02:22.175,0:02:23.876
ถึงไม่เห็นจะเรืองแสง

0:02:23.876,0:02:27.138
มันเป็นเพราะว่าโลกไม่ได้เปล่งแสงที่มองเห็นได้

0:02:27.138,0:02:29.306
มันเปล่งแสงอินฟราเรด (infared light)

0:02:29.306,0:02:30.920
แสงที่ตาเราสามารถมองเห็นได้

0:02:30.920,0:02:32.992
ที่รวมถึงทุกสีของรุ้ง

0:02:32.992,0:02:35.422
เป็นแค่ส่วนน้อยของแถบสีส่วนใหญ่

0:02:35.422,0:02:37.825
ของการปลดปล่อยแม่เหล็กไฟฟ้า

0:02:37.825,0:02:40.198
ซึ่งรวมถึงคลื่อนวิทยุ คลื่นไมโครเวฟ

0:02:40.198,0:02:43.286
แสงอินฟราเรด รังสีอัลตราไวโอเลต[br]รังสีเอ็กซ์

0:02:43.286,0:02:45.103
และรังสีแกมม่า

0:02:45.103,0:02:47.744
มันอาจจะประหลาดที่จะคิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นแสง

0:02:47.744,0:02:49.291
แต่มันไม่มีพื้นฐานใดที่ต่างกัน

0:02:49.291,0:02:53.027
ระหว่างแสงที่เห็นได้และการแผ่รังสีแม่เหล็กไฟฟ้า

0:02:53.027,0:02:54.127
มันเป็นพลังงานเดียวกัน

0:02:54.127,0:02:56.394
แต่ที่ระดับที่สูงกว่าหรือต่ำกว่า

0:02:56.394,0:02:58.374
ที่จริงแล้ว มันค่อนข้างจะอวดดีซักหน่อย[br]ที่จะกำหนด

0:02:58.374,0:03:01.969
คำว่าแสงที่เห็นด้วยตาเปล่า โดยข้อจำกัดของเรา

0:03:01.969,0:03:04.865
อย่างไรก็ตาม งูมองเห็นแสงใต้แดงได้

0:03:04.865,0:03:07.827
และนกมองเห็นแสงเหนือม่วงได้

0:03:07.827,0:03:09.907
ถ้าตาของคุณถูกพัฒนาขึ้นมาเพื่อมองแสง

0:03:09.907,0:03:12.283
ความถี่ 1900 เมกะเฮิร์ซ โทรศัพท์มือถือ

0:03:12.283,0:03:13.423
ก็คงจะเป็นเหมือนไฟฉาก

0:03:13.423,0:03:14.425
และหอส่งสัญญาณโทรศัพท์

0:03:14.425,0:03:17.157
ก็คงดูเหมือนโคมไฟขนาดใหญ่

0:03:17.157,0:03:19.315
โลกเปล่งรังสีอินฟราเรด

0:03:19.315,0:03:21.240
เพราะทุกๆ วัตถุที่มีอุณหภูมิ

0:03:21.240,0:03:24.468
สูงกว่าศูนย์สัมบูรณ์ จะเปล่งแสง

0:03:24.468,0:03:26.726
มันเรียกว่า การปล่อยรังสีอุณหภูมิ

0:03:26.726,0:03:28.158
วัตถุที่ร้อนกว่า

0:03:28.158,0:03:30.857
เปล่งแสงที่มีความถึ่มากกว่า

0:03:30.857,0:03:32.561
เมื่อคุณทำให้เหล็กกล้าร้อน

0:03:32.561,0:03:35.956
มันจะเปล่งแสงที่มีความถึ่ของแสงใต้แดงมากกว่า

0:03:35.956,0:03:40.322
และจากนั้น ที่อุณหภูมิประมาณ 450 องศาเซลเซียส

0:03:40.322,0:03:43.082
แสงของมันจะไปถึงช่วงแถบสีที่มองเห็นได้

0:03:43.082,0:03:45.310
ตอนแรก มันจะดูเหมือนสีแดงร้อน

0:03:45.310,0:03:46.606
และเมื่อได้รับความร้อนมากขึ้น

0:03:46.606,0:03:48.112
มันจะเรืองแสงสีขาว

0:03:48.112,0:03:51.166
ที่มีความถี่ทั้งหมดในช่วงที่มองเห็นได้

0:03:51.166,0:03:52.857
นี่เป็นแบบที่หลอดไฟดั้งเดิม

0:03:52.857,0:03:54.309
ถูกออกแบบให้ทำงาน

0:03:54.309,0:03:56.187
และทำไมพวกมันจึงสิ้นเปลืองนัก

0:03:56.187,0:04:00.265
95% ของแสงที่มันเปล่งออกมา [br]มองเห็นไม่ได้ด้วยตาเปล่า

0:04:00.265,0:04:02.174
มันสิ้นเปลืองไปในรูปความร้อน

0:04:02.174,0:04:04.827
รังสีอินฟราเรดของโลกอาจหนีออกไปยังอวกาศ

0:04:04.827,0:04:07.358
ถ้าไม่มีโมเลกุลก๊าซเรือนกระจก

0:04:07.358,0:04:09.080
ในชั้นบรรยายกาศของเรา

0:04:09.080,0:04:11.834
เช่นเดียวกับก๊าซออกซิเจนที่ชอบโฟตอนสีแดงเข้ม

0:04:11.834,0:04:14.512
คาร์บอนไดออกไซด์ และก๊าซเรือนกระจกอื่นๆ

0:04:14.512,0:04:17.153
เข้ากันได้กับโฟตอนใต้แดง

0:04:17.153,0:04:18.914
พวกมันให้พลังงานในปริมาณที่กำลังดี

0:04:18.914,0:04:22.085
เพื่อที่จะย้ายโมเลกุลของก๊าซไปยังระดับที่สูงขึ้น

0:04:22.085,0:04:24.410
ไม่นานหลังจากโมเลกุลคาร์บอนไดออกไซด์

0:04:24.410,0:04:26.727
ดูดซับโฟตอนใต้แดง

0:04:26.727,0:04:29.182
มันจะตกกลับลงมายังระดับพลังงานก่อนหน้านั้น

0:04:29.182,0:04:32.714
และปล่อยโฟตอนกลับออกมาในทิศทางอย่างสุ่ม

0:04:32.714,0:04:34.619
พลังงานบางส่วนจะกลับไปสู่

0:04:34.619,0:04:36.098
พื้นผิวของโลก

0:04:36.098,0:04:37.639
ทำให้เกิดความร้อนมากขึ้น

0:04:37.639,0:04:39.447
ยิ่งมีคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศมากเท่าไร

0:04:39.447,0:04:41.380
ยิ่งเป็นไปได้มากที่โฟตอนอินฟราเรด

0:04:41.380,0:04:43.558
จะตกลงมาบนโลก

0:04:43.558,0:04:45.124
และเปลี่ยนสภาวะอากาศของเรา