1
00:00:00,357 --> 00:00:01,708
وقتی بچه بودم،

2
00:00:01,708 --> 00:00:05,070
فکر میکردم که کشورم بهترین کشور جهان است،

3
00:00:05,070 --> 00:00:08,445
من با ترانهای به نام "چیزی برای حسودی نیست" بزرگ شدم.

4
00:00:08,445 --> 00:00:11,080
و من بسیار مغرور و مفتخر بودم.

5
00:00:11,080 --> 00:00:12,868
در مدرسه، ما زمان زیادی را صرف

6
00:00:12,868 --> 00:00:14,629
مطالعه ی تاریخ "کیم ایل-سونگ" (دیکتاتور سابق کره ی شمالی) میکردیم،

7
00:00:14,629 --> 00:00:18,571
ولی هرگز در مورد دنیای بیرون چیزی یاد نمیگرفتیم،

8
00:00:18,571 --> 00:00:23,521
به غیر از آمریکا، کره ی جنوبی، و ژاپن که دشمنانمان بودند.

9
00:00:23,521 --> 00:00:26,735
اگرچه اغلب من در مورد دنیای بیرون کنجکاو بودم،

10
00:00:26,735 --> 00:00:30,883
ولی فکر میکردند باید همه ی عمرم را در کره ی شمالی بگذرانم،

11
00:00:30,883 --> 00:00:34,587
تا این که ناگهان همه چیز تغییر کرد.

12
00:00:34,587 --> 00:00:39,347
وقتی که ۷ ساله بودم، من برای اولین بار اعدام درملاء عام را دیدم،

13
00:00:39,347 --> 00:00:42,605
اما فکر میکردم که زندگیم در کره شمالی یک زندگی عادیست.

14
00:00:42,605 --> 00:00:44,717
خانواده ام فقیر نبودند،

15
00:00:44,717 --> 00:00:48,250
و من هرگز گرسنگی را تجربه نکرده بودم.

16
00:00:48,250 --> 00:00:52,753
ولی یک روز، در سال ۱۹۹۵، مادرم نامهی

17
00:00:52,753 --> 00:00:54,816
خواهر یکی از همکارانش را به خانه آورد.

18
00:00:54,816 --> 00:00:59,950
در آن نوشته شده بود،"هنگامی که این نامه را می خوانید، همه ی پنج نفر اعضای این خانواده

19
00:00:59,950 --> 00:01:02,690
دیگر در این جهان نخواهند بود،

20
00:01:02,690 --> 00:01:06,841
زیرا طی دو هفته ی گذشته چیزی نخورده ایم.

21
00:01:06,841 --> 00:01:09,313
ما با همدیگر روی زمین دراز میکشیم،

22
00:01:09,313 --> 00:01:18,024
بدن هایمان بسیار ضعیف است و آماده مردن هستیم."

23
00:01:18,024 --> 00:01:21,331
من شوکه شدم.

24
00:01:21,331 --> 00:01:23,477
این اولین باری بود که می شنیدم

25
00:01:23,477 --> 00:01:27,714
که مردم کشورم رنج میکشند.

26
00:01:27,714 --> 00:01:31,024
خیلی زود بعد از آن، هنگامی که پیاده از یک ایستگاه قطار میگذشتم،

27
00:01:31,024 --> 00:01:32,409
چیز وحشتناکی دیدم

28
00:01:32,409 --> 00:01:36,233
که نمی توانم آن را از ذهنم پاک کنم.

29
00:01:36,233 --> 00:01:39,401
زن بیجانی با کودکی لاغر و نحیفی در آغوشش بر زمین افتاده بود،

30
00:01:39,401 --> 00:01:42,590
زن بیجانی با کودکی لاغر و نحیفی در آغوشش بر زمین افتاده بود،

31
00:01:42,590 --> 00:01:47,000
که با درماندگی به چهره ی مادرش نگاه میکرد.

32
00:01:47,000 --> 00:01:51,240
اما کسی به آن ها کمک نمیکرد، زیرا مردم

33
00:01:51,240 --> 00:01:55,865
فقط به خودشان و خانوادهشان اهمیت می دادند.

34
00:01:55,865 --> 00:01:59,982
قحطی بزرگی در کره ی شمالی در اواسط دهه ی ۹۰ رخ داد.

35
00:01:59,982 --> 00:02:02,717
و در نهایت، بیش از یک میلیون نفر از مردم کره شمالی

36
00:02:02,717 --> 00:02:06,034
در اثر قحطی مردند، و خیلی از آن ها با

37
00:02:06,034 --> 00:02:11,683
خوردن علف، سوسک و پوست درختان زنده ماندند.

38
00:02:11,683 --> 00:02:14,967
قطعی برق بیشتر و بیشتر میشد.

39
00:02:14,967 --> 00:02:19,324
همه جا در شب تاریک بود

40
00:02:19,324 --> 00:02:21,876
به جز دریایی از نور در چین،

41
00:02:21,876 --> 00:02:24,356
که در طرف دیگر رودخانه ی نزدیک خانه ی ما بود.

42
00:02:24,356 --> 00:02:29,680
همیشه متعجب بودم که چرا چینیها برق دارند و ما نداریم.

43
00:02:29,680 --> 00:02:34,024
این تصویر ماهوارهای است که کره ی شمالی را در شب نشان میدهد.

44
00:02:34,024 --> 00:02:37,436
که با همسایهاش مقایسه شد.

45
00:02:37,436 --> 00:02:39,379
این رود "آمروک" است،

46
00:02:39,379 --> 00:02:41,750
که بخشی از مرز بین

47
00:02:41,750 --> 00:02:44,434
کره ی شمالی و چین را تشکیل میدهد.

48
00:02:44,434 --> 00:02:46,898
همان طور که می بینید، رودخانه در برخی قسمت ها

49
00:02:46,898 --> 00:02:52,894
خیلی باریک است و به مردم کره شمالی اجازه میدهد که پنهانی از آن عبور کنند.

50
00:02:52,894 --> 00:02:54,518
اما خیلیها هم میمیرند.

51
00:02:54,518 --> 00:03:01,984
گاهی من جسد هایی که بر روی آب شناور بودند را میدیدم.

52
00:03:01,984 --> 00:03:06,924
نمیتوانم درباره ی بسیاری از جزئیات مربوط به این که چگونه کره ی شمالی را ترک کردم حرف بزنم،

53
00:03:06,924 --> 00:03:11,187
اما تنها میتوانم بگویم که در طول سالهای وحشتناک قحطی

54
00:03:11,187 --> 00:03:16,490
من به چین فرستاده شدم تا با فامیلهای دورم زندگی کنم.

55
00:03:16,490 --> 00:03:18,190
اما تنها فکر میکردم که

56
00:03:18,190 --> 00:03:22,477
برای مدت کوتاهی از خانواده ام دور خواهم بود.

57
00:03:22,477 --> 00:03:24,169
من هرگز تصور نمیکردم

58
00:03:24,169 --> 00:03:28,662
که زندگی بدون آن ها ۱۴ سال طول بکشد.

59
00:03:28,662 --> 00:03:33,086
در چین، زندگی بدون خانواده برای یک دختر جوان بسیار مشکل بود.

60
00:03:33,086 --> 00:03:36,429
من نمی دانستم که زندگی

61
00:03:36,429 --> 00:03:38,266
یک پناهنده از کره ی شمالی چگونه خواهد بود،

62
00:03:38,266 --> 00:03:41,802
اما خیلی زود فهمیدم که نه تنها خیلی مشکل است،

63
00:03:41,802 --> 00:03:44,449
بلکه بسیار خطرناک هم هست،

64
00:03:44,449 --> 00:03:49,339
زیرا مردم پناهنده از کره ی شمالی در چین

65
00:03:49,339 --> 00:03:52,178
به عنوان مهاجرین غیرقانونی محسوب میشدند.

66
00:03:52,178 --> 00:03:54,452
بنابراین من در ترس دائمی

67
00:03:54,452 --> 00:03:56,995
از این که هویتم آشکار شود،

68
00:03:56,995 --> 00:04:00,132
و به سرنوشت وحشناکی که

69
00:04:00,132 --> 00:04:02,888
در کره ی شمالی در انتظارم بود، زندگی میکردم.

70
00:04:02,888 --> 00:04:05,600
یک روز، بدترین کابوس من به حقیقت پیوست،

71
00:04:05,600 --> 00:04:08,438
و هنگامی بود که توسط پلیس چین دستگیر شدم

72
00:04:08,438 --> 00:04:12,437
و به دفتر پلیس برای بازجویی برده شدم.

73
00:04:12,437 --> 00:04:15,875
یک نفر مظنون شده بود که اهل کره ی شمالی هستم،

74
00:04:15,875 --> 00:04:19,560
بنابراین آن ها زبان چینی مرا امتحان کردند

75
00:04:19,560 --> 00:04:22,883
و هزاران سؤال از من پرسیدند.

76
00:04:22,883 --> 00:04:25,156
من به شدت ترسیده بودم،

77
00:04:25,156 --> 00:04:28,164
فکر میکردم که قلبم درحال انفجار است.

78
00:04:28,164 --> 00:04:31,662
اگر چیزی غیر طبیعی به نظر میرسید، من زندانی

79
00:04:31,662 --> 00:04:33,846
و به کشورم بازگردانده میشدم.

80
00:04:33,846 --> 00:04:36,293
فکر کردم که زندگیم تمام شده،

81
00:04:36,293 --> 00:04:39,532
اما توانستم تمامی احساسات را در درونم کنترل کنم

82
00:04:39,532 --> 00:04:41,490
و به سؤالات پاسخ دهم.

83
00:04:41,490 --> 00:04:43,662
بعد از اینکه سؤالاتشان از من تمام شد،

84
00:04:43,662 --> 00:04:45,787
یکی از افسر ها به دیگری گفت،

85
00:04:45,787 --> 00:04:47,865
"این یگ گزارش غلط بود،

86
00:04:47,865 --> 00:04:49,797
او اهل کره ی شمالی نیست."

87
00:04:49,797 --> 00:04:54,019
و به من اجازه دادند که بروم. و این یک معجزه بود.

88
00:04:54,019 --> 00:04:56,890
برخی از مردم کره ی شمالی در چین به دنبال پناهندگی

89
00:04:56,890 --> 00:04:59,213
در سفارتخانه های خارجی هستند،

90
00:04:59,213 --> 00:05:02,529
اما خیلی از آنها توسط پلیس چین دستگیر شده

91
00:05:02,529 --> 00:05:03,989
و به کره ی شمالی بازگردانیده میشوند.

92
00:05:03,989 --> 00:05:06,166
این دختران بسیار خوش شانس بودند.

93
00:05:06,166 --> 00:05:07,782
با این که دستگیر شدند،

94
00:05:07,782 --> 00:05:09,136
در نهایت به دلیل

95
00:05:09,136 --> 00:05:12,484
فشارهای شدید بینالمللی آزاد شدند.

96
00:05:12,484 --> 00:05:15,825
این افراد خیلی خوش شانس نبودند.

97
00:05:15,825 --> 00:05:19,740
هر سال، تعداد بی شماری از مردم کره ی شمالی در چین دستگیر شده

98
00:05:19,740 --> 00:05:22,452
و به آن جا بازگردانده میشوند،

99
00:05:22,452 --> 00:05:25,986
جایی که میتوانند شکنجه شوند، زندانی شوند

100
00:05:25,986 --> 00:05:28,777
و یا در ملأ عام اعدام شوند.

101
00:05:28,777 --> 00:05:31,881
اگرچه من واقعا خوش شانس بودم که از کشور خارج شدم،

102
00:05:31,881 --> 00:05:34,939
بسیاری از مردم کره ی شمالی خیلی خوش شانس نبودند.

103
00:05:34,939 --> 00:05:38,740
این بسیارغمانگیز بود که مردم کره ی شمالی باید هویتشان را پنهان کرده

104
00:05:38,740 --> 00:05:42,934
و برای زنده ماندن به سختی مبارزه کنند.

105
00:05:42,934 --> 00:05:45,972
حتی پس از یاد گرفتن زبان چینی و به دست آوردن کار،

106
00:05:45,972 --> 00:05:49,853
در یک لحظه تمام زندگیشان میتواند نابود گردد.

107
00:05:49,853 --> 00:05:53,589
و این دلیلی است که چرا پس از پنهان کردن هویتم به مدت ده سال،

108
00:05:53,589 --> 00:05:57,871
تصمیم گرفتم که خطر کرده و به کره ی جنوبی بروم،

109
00:05:57,871 --> 00:06:00,946
و دوباره زندگی جدیدی را شروع کنم.

110
00:06:00,946 --> 00:06:04,089
مستقر شدن در کره ی جنوبی بسیار مشکلتر از آن بود

111
00:06:04,089 --> 00:06:06,149
که انتظارش را داشتم.

112
00:06:06,149 --> 00:06:09,578
انگلیسی در کره جنوبی بسیار مهم بود،

113
00:06:09,578 --> 00:06:12,861
من میبایستی سومین زبان را هم یاد میگرفتم.

114
00:06:12,861 --> 00:06:16,038
همچنین، فهمیدم که فاصله ی بسیار زیادی

115
00:06:16,038 --> 00:06:18,021
بین کره ی شمالی و کره ی جنوبی وجود دارد.

116
00:06:18,021 --> 00:06:20,198
ما همگی کرهای هستیم، اما در درون،

117
00:06:20,198 --> 00:06:22,038
به دلیل ۶۷ سال جدایی کشور ها از هم،

118
00:06:22,038 --> 00:06:25,630
ما بسیار متفاوت شدهایم.

119
00:06:25,630 --> 00:06:29,669
حتی من با بحران هویتی مواجه شدم.

120
00:06:29,669 --> 00:06:32,909
من اهل کره ی شمالیم یا کره ی جنوبی؟

121
00:06:32,909 --> 00:06:35,868
من اهل کجا هستم؟ من که هستم؟

122
00:06:35,868 --> 00:06:37,904
و ناگهان، هیچ کشوری وجود نداشت

123
00:06:37,904 --> 00:06:43,315
که بتوانم خود را متعلق به آن بنامم.

124
00:06:43,315 --> 00:06:47,306
با این که کنار آمدن با زندگی در کره ی جنوبی آسان نبود،

125
00:06:47,306 --> 00:06:48,482
من نقشه ای کشیدم.

126
00:06:48,482 --> 00:06:51,935
من شروع به درس خواندن برای امتحان ورودی به دانشگاه کردم.

127
00:06:51,935 --> 00:06:55,950
تازه داشتم به زندگی جدیدم عادت می کردم،

128
00:06:55,950 --> 00:06:58,493
که تماس تکان دهنده ای با من گرفته شد.

129
00:06:58,493 --> 00:06:59,914
مقامات کره شمالی

130
00:06:59,914 --> 00:07:02,626
پولی را که من برای خانوادهام فرستاده بودم را برگرداندند،

131
00:07:02,626 --> 00:07:05,358
و به عنوان مجازات، خانوادهام

132
00:07:05,358 --> 00:07:07,695
قرار بود به منطقه ای متروکه

133
00:07:07,695 --> 00:07:11,163
در خارج از شهر نقل مکان کنند.

134
00:07:11,163 --> 00:07:13,883
آن ها میبایست خیلی سریع از آن جا می رفتند،

135
00:07:13,883 --> 00:07:17,448
پس من شروع کردم به نقشه کشیدن که به آن ها کمک کنم تا فرار کنند.

136
00:07:17,448 --> 00:07:20,930
مردم کره ی شمالی میبایستی سفر فوقالعاده طولانی را

137
00:07:20,930 --> 00:07:23,559
برای آزادی طی کنند.

138
00:07:23,559 --> 00:07:26,382
تقریباً عبور از مرز

139
00:07:26,382 --> 00:07:29,240
بین کره ی شمالی و کره ی جنوبی غیرممکن است،

140
00:07:29,240 --> 00:07:32,706
پس من با پروازی به چین برگشتم

141
00:07:32,706 --> 00:07:36,328
و به طرف مرز کره شمالی رفتم.

142
00:07:36,328 --> 00:07:39,192
به دلیل این که خانواده ی من نمیتوانستند چینی حرف بزنند،

143
00:07:39,192 --> 00:07:41,408
من میبایستی به هر طریقی که شده،

144
00:07:41,408 --> 00:07:45,211
آن ها را در مسیری بیش از ۳٫۲۰۰ کیلومتر در چین

145
00:07:45,211 --> 00:07:48,474
و سپس به جنوب شرقی آسیا هدایت میکردم.

146
00:07:48,474 --> 00:07:51,016
این سفر یک هفته با اتوبوس طول کشید،

147
00:07:51,016 --> 00:07:54,031
و چندین بار نزدیک بود که دستگیر شویم.

148
00:07:54,031 --> 00:07:56,672
یک بار، اتوبوس ما ایستاد

149
00:07:56,672 --> 00:08:01,131
و یک افسر پلیس وارد آن شد.

150
00:08:01,131 --> 00:08:03,234
او همه ی کارتهای شناسایی را گرفت،

151
00:08:03,234 --> 00:08:05,867
و شروع به سؤال پرسیدن آن ها کرد.

152
00:08:05,867 --> 00:08:09,462
از آنجا که خانواده ی من چینی نمیفهمیدند،

153
00:08:09,462 --> 00:08:13,596
فکر کردم که آن ها دستگیر خواهند شد.

154
00:08:13,596 --> 00:08:16,577
همین که افسر چینی به خانواده ی من رسید،

155
00:08:16,577 --> 00:08:19,086
بدون اختیار من بلند شدم و به او گفتم

156
00:08:19,086 --> 00:08:21,753
که آنها کر و لال هستند

157
00:08:21,753 --> 00:08:23,958
و به همین دلیل من همراهیشان میکنم.

158
00:08:23,958 --> 00:08:26,132
او با شک به من نگاه کرد،

159
00:08:26,132 --> 00:08:30,016
اما خوشبختانه مرا باور کرد.

160
00:08:30,016 --> 00:08:33,127
ما تمام مسیر را تا مرز لائوس رفتیم،

161
00:08:33,127 --> 00:08:37,754
اما من مجبور بودم تمامی پولم را

162
00:08:37,754 --> 00:08:40,498
برای رشوه دادن به مرزبانان لائوس میدادم.

163
00:08:40,498 --> 00:08:43,351
اما حتی پس از عبور از مرز،

164
00:08:43,351 --> 00:08:46,256
خانواده ی من به دلیل عبورغیر قانونی از مرز

165
00:08:46,256 --> 00:08:48,765
دستگیر و روانه ی زندان شدند.

166
00:08:48,765 --> 00:08:50,981
پس از اینکه من جریمه و رشوه را پرداختم،

167
00:08:50,981 --> 00:08:54,570
خانوادهام را پس از یک ماه آزاد کردند،

168
00:08:54,570 --> 00:08:58,386
اما خیلی زود پس از آن خانوادهام در پایتخت لائوس دوباره دستگیر

169
00:08:58,386 --> 00:09:00,825
و به زندان فرستاده شدند.

170
00:09:00,825 --> 00:09:05,393
این یکی از بدترین دوران زندگی من بود.

171
00:09:05,393 --> 00:09:10,782
من همه کاری کردم تا خانوادهام را آزاد کنم،

172
00:09:10,782 --> 00:09:13,156
و به آزادی آن ها خیلی نزدیک شدیم،

173
00:09:13,156 --> 00:09:15,453
اما خانوادهام تنها در فاصله ی کوتاهی

174
00:09:15,453 --> 00:09:18,997
از سفارت کره ی جنوبی به زندان افتادند.

175
00:09:18,997 --> 00:09:22,023
من بین دفتر امور مهاجرت و اداره ی پلیس

176
00:09:22,023 --> 00:09:23,754
دائم در رفت و آمد بودم،

177
00:09:23,754 --> 00:09:26,782
بدون امید تلاش میکردم که خانواده ام را از زندان بیرون بیاورم،

178
00:09:26,782 --> 00:09:28,234
اما من پول کافی

179
00:09:28,234 --> 00:09:30,861
برای پراخت رشوه یا جریمه نداشتم.

180
00:09:30,861 --> 00:09:32,655
تمام امیدم را از دست دادم.

181
00:09:32,655 --> 00:09:36,356
در آن لحظه، من صدای مردی را شنیدم که از من پرسید،

182
00:09:36,356 --> 00:09:37,847
"مشکل هست؟"

183
00:09:37,847 --> 00:09:39,444
من خیلی تعجب کردم

184
00:09:39,444 --> 00:09:43,377
که یک فرد کاملاً غریبه آن قدر اهمیت میداد که چنین سؤالی بپرسد.

185
00:09:43,377 --> 00:09:45,931
با انگلیسی دست و پا شکسته، و با کمک یک فرهنگ لغات،

186
00:09:45,931 --> 00:09:49,885
شرایطم را توضیح دادم، و بدون هیچ تردیدی،

187
00:09:49,885 --> 00:09:51,938
مرد به طرف ماشین خودپرداز رفت

188
00:09:51,938 --> 00:09:54,933
و باقی کسری پول را برای خانواده ی من

189
00:09:54,933 --> 00:09:58,997
و دو نفر دیگر اهل کره ی شمالی پرداخت تا از زندان آزاد شوند.

190
00:09:58,997 --> 00:10:02,401
من با همهی وجودم از او تشکر کردم، و از او پرسیدم،

191
00:10:02,401 --> 00:10:04,775
"چرا به من کمک میکنی؟"

192
00:10:04,775 --> 00:10:07,070
او گفت، "من به تو کمک نمیکنم."

193
00:10:07,070 --> 00:10:10,321
"من به مردم کره ی شمالی کمک میکنم."

194
00:10:10,321 --> 00:10:14,819
من متوجه شدم که این لحظهی نمادین در زندگی من بود.

195
00:10:14,819 --> 00:10:18,408
غریبه ی مهربان نماد امید تازه برای من

196
00:10:18,408 --> 00:10:21,806
و مردم کره ی شمالی بود هنگامی که بیشترین نیاز را داشتیم،

197
00:10:21,806 --> 00:10:25,057
و او به من محبت غریبه ها و حمایت و پشتبانی

198
00:10:25,057 --> 00:10:27,667
جامعه ی جهانی را که حقیقتاً روزنههای امیدی

199
00:10:27,667 --> 00:10:32,888
برای ما مردم کره شمالی بود و نیازمند آن هستیم نشان داد.

200
00:10:32,888 --> 00:10:35,374
و در نهایتاً بعد از یک سفر طولانی

201
00:10:35,374 --> 00:10:38,771
خانوادهام و من به کره ی جنوبی برگشتیم،

202
00:10:38,771 --> 00:10:42,225
اما رسیدن به آزادی تنها نیمی از راه است.

203
00:10:42,225 --> 00:10:45,848
خیلی از مردم کره شمالی از خانوادهایشان جدا هستند،

204
00:10:45,848 --> 00:10:48,661
هنگامی که آن ها به کشور جدیدی میرسند،

205
00:10:48,661 --> 00:10:52,305
با پول کم یا بدون پول شروع میکنند.

206
00:10:52,305 --> 00:10:55,331
خُب ما می توانیم از جوامع بین المللی

207
00:10:55,331 --> 00:10:58,336
برای تحصیل، آموزش زبان انگلیسی،

208
00:10:58,336 --> 00:11:00,699
فراگیری شغل، و خیلی چیزهای دیگر بهرمند شویم.

209
00:11:00,699 --> 00:11:02,813
ما همچنین میتوانیم به عنوان پُلی برای

210
00:11:02,813 --> 00:11:04,938
ارتباط مردم کره ی شمالی

211
00:11:04,938 --> 00:11:06,918
و باقی دنیا عمل کنیم،

212
00:11:06,918 --> 00:11:09,642
زیرا هنوز خیلی از ما با اعضای خانواده هایمان

213
00:11:09,642 --> 00:11:12,411
در داخل کشور در تماس هستیم،

214
00:11:12,411 --> 00:11:14,593
و ما اطلاعات و پول می فرستیم

215
00:11:14,593 --> 00:11:19,161
که به تغییر کره ی شمالی از درون کمک می کند.

216
00:11:19,161 --> 00:11:22,198
من بسیار خوششانس بودم، من کمکهای زیادی را دریافت کردهام

217
00:11:22,198 --> 00:11:24,403
که الهام بخش زندگی من بودند،

218
00:11:24,403 --> 00:11:27,747
پس میخواهم با حمایت جامعه ی بین المللی

219
00:11:27,747 --> 00:11:30,523
به مردم مشتاق کره ی شمالی

220
00:11:30,523 --> 00:11:33,561
شانسی برای سعادتمند شدن بدهم.

221
00:11:33,561 --> 00:11:36,047
من مطمئنم که شما انسان های موفقِ بیشتر و بیشتری را

222
00:11:36,047 --> 00:11:38,804
از کره ی شمالی در سراسر جهان،

223
00:11:38,804 --> 00:11:41,155
از جمله بر روی صحنه ی TED خواهید دید.

224
00:11:41,155 --> 00:11:43,777
متشکرم.

225
00:11:43,777 --> 00:11:53,499
( تشویق تماشاگران)