1
00:00:00,981 --> 00:00:03,708
Wracamy do programu,
który wykorzystuje funkcję

2
00:00:03,808 --> 00:00:05,570
i rysuje Winstona cztery razy.

3
00:00:05,672 --> 00:00:09,331
Zmieniłam to tak, żeby pokazać
jego wiek w każdym etapie życia.

4
00:00:09,431 --> 00:00:11,288
Niedługo zobaczycie, dlaczego.

5
00:00:11,388 --> 00:00:13,583
Najpierw powiem wam coś o Winstonie.

6
00:00:13,683 --> 00:00:16,084
Jest uzależniony od pączków.

7
00:00:16,184 --> 00:00:18,436
Je trzy pączki dziennie.

8
00:00:18,536 --> 00:00:21,640
Pewnie dlatego ma tak dużą
i żółtą twarz.

9
00:00:21,740 --> 00:00:25,123
Żeby mu powiedzieć,
jak szkodliwe są pączki,

10
00:00:25,223 --> 00:00:26,713
zmienię program

11
00:00:26,813 --> 00:00:29,582
i pokażę, ile zjadł pączków

12
00:00:29,682 --> 00:00:31,466
w różnych etapach życia.

13
00:00:31,566 --> 00:00:35,503
Np. gdy miał 2 lata...

14
00:00:35,603 --> 00:00:37,291
to zjadł już...

15
00:00:37,391 --> 00:00:41,470
3 razy 365 razy 2.

16
00:00:41,570 --> 00:00:45,745
3 pączki dziennie razy 365 dni
razy 2 lata.

17
00:00:45,873 --> 00:00:49,342
Wyświetlimy to pod nagłówkiem.

18
00:00:49,442 --> 00:00:50,786
Dwa tysiące pączków!

19
00:00:50,886 --> 00:00:53,452
Dużo jak na dwulatka!

20
00:00:54,334 --> 00:00:56,749
Tu ma 14 lat.

21
00:00:56,849 --> 00:01:02,554
Zjadł 3 razy 365 razy 14.

22
00:01:04,226 --> 00:01:07,581
To 15 tysięcy pączków.

23
00:01:08,486 --> 00:01:13,073
Mogłabym liczyć dalej,
ale dostrzegam schemat.

24
00:01:13,173 --> 00:01:16,416
Powtarzam obliczenia

25
00:01:16,516 --> 00:01:20,550
i zmieniam tylko jedno: liczbę lat.

26
00:01:20,650 --> 00:01:22,988
Gdy widzę taki powtarzalny kod,

27
00:01:23,088 --> 00:01:27,724
myślę: „Czy mogłabym
zrobić z tego funkcję?”.

28
00:01:27,824 --> 00:01:31,625
Tak, to możliwe.
Zróbmy więc to teraz.

29
00:01:32,786 --> 00:01:35,457
Zdefiniuję funkcję. Nazwę ją

30
00:01:35,557 --> 00:01:40,426
„calcTotalDonuts = function”.

31
00:01:40,526 --> 00:01:44,184
Będzie przyjmować
jeden parametr, liczbę lat.

32
00:01:44,284 --> 00:01:48,204
Bo tylko to zmieniamy
w tych obliczeniach.

33
00:01:49,203 --> 00:01:52,918
Obliczymy to wewnątrz

34
00:01:53,018 --> 00:01:55,735
i zachowamy w zmiennej.

35
00:01:55,835 --> 00:02:00,581
Mamy: 3 razy 365 razy „numYears”
(liczba lat).

36
00:02:00,681 --> 00:02:03,228
Gdy już mamy tę funkcję,

37
00:02:03,328 --> 00:02:06,246
zastąpię to wyrażenie

38
00:02:06,346 --> 00:02:09,799
przywołaniem funkcji
„calcTotalDonuts”,

39
00:02:09,899 --> 00:02:11,471
i wprowadzę „2”.

40
00:02:12,864 --> 00:02:16,974
No i nie widzimy żadnej sumy.

41
00:02:17,074 --> 00:02:19,081
Co się stało?

42
00:02:19,181 --> 00:02:23,011
Nasza funkcja obliczyła sumę, tutaj,

43
00:02:23,111 --> 00:02:26,216
ale nikomu o niej nie powiedziała.

44
00:02:26,316 --> 00:02:30,465
Jakby nauczyciel wywołał was
do odpowiedzi,

45
00:02:30,565 --> 00:02:33,600
a wy udzielacie jej w głowie,
bo głośno się wstydzicie.

46
00:02:33,700 --> 00:02:37,431
Uczyliście się,
a nauczyciel się o tym nie dowie.

47
00:02:37,531 --> 00:02:41,216
Jeśli chcemy, by funkcja
pokazywała wartość,

48
00:02:41,316 --> 00:02:45,670
musi ona tę wartość zwrócić.

49
00:02:45,770 --> 00:02:49,714
Żeby funkcja zwróciła wartość,
musimy wpisać „return”,

50
00:02:49,814 --> 00:02:52,315
i określić, co.

51
00:02:52,415 --> 00:02:55,240
Zmienną, wartość, wyrażenie...

52
00:02:55,340 --> 00:02:57,679
Tu napiszemy:
„return totalDonuts”.

53
00:02:57,779 --> 00:03:02,067
Kto przywołał tę funkcję,
uzyska odpowiedź.

54
00:03:02,167 --> 00:03:04,854
I wartość już widać!

55
00:03:04,954 --> 00:03:06,943
Możemy skrócić funkcję,

56
00:03:07,043 --> 00:03:10,426
nie trzymać jej w zmiennej.
Bierzemy to wyrażenie,

57
00:03:10,526 --> 00:03:15,303
umieszczamy je w „zwróć”
i mamy jedną linijkę. Ładnie!

58
00:03:15,403 --> 00:03:20,344
Możemy teraz obliczyć, ile pączków
zjadł w każdym etapie życia,

59
00:03:20,444 --> 00:03:23,615
przywołując tę funkcję
i wprowadzając liczbę lat.

60
00:03:25,752 --> 00:03:28,770
Mamy więc „calcTotalDonuts(25)”,

61
00:03:28,870 --> 00:03:34,552
umieśćmy to...
„calcTotalDonuts(65)”...

62
00:03:36,433 --> 00:03:40,473
Jeśli dożyje 65 lat,

63
00:03:40,573 --> 00:03:45,071
to łącznie zje
70 tysięcy pączków. Dużo!

64
00:03:45,171 --> 00:03:47,648
Chyba nie da rady.

65
00:03:47,748 --> 00:03:50,335
Gdy już zrobiliśmy z tego funkcję,

66
00:03:50,435 --> 00:03:53,198
będziemy mogli łatwo
zmieniać jej części.

67
00:03:53,298 --> 00:03:55,357
Winston to widzi i mówi:

68
00:03:55,457 --> 00:03:59,119
„Dużo! A gdybym jadł
jednego pączka dziennie?”.

69
00:03:59,219 --> 00:04:02,741
Wejdźmy tu, zmieńmy jedną liczbę

70
00:04:02,841 --> 00:04:04,482
i zmieni się wszystko.

71
00:04:04,582 --> 00:04:07,338
Jest 23 tysiące. Nadal dużo.

72
00:04:07,438 --> 00:04:10,447
Winston mówi „Dobrze,
może więc jeden tygodniowo?”.

73
00:04:10,547 --> 00:04:12,540
To już rozsądne.

74
00:04:12,640 --> 00:04:15,326
Zmieniamy 365 na 50,

75
00:04:15,426 --> 00:04:17,976
bo rok ma ok. 50 tygodni.

76
00:04:18,077 --> 00:04:20,481
Tak już lepiej, prawda?

77
00:04:20,581 --> 00:04:22,849
3 tysiące pączków. To rozsądne.

78
00:04:22,949 --> 00:04:27,099
Znając funkcje
i zwracane wartości

79
00:04:27,199 --> 00:04:30,979
uratujemy program
i życie innych osób!