0:00:00.325,0:00:02.388
W połowie studiów doktoranckich

0:00:02.388,0:00:05.850
beznadziejnie utknąłem.

0:00:05.850,0:00:07.630
Każdy obierany kierunek badań

0:00:07.630,0:00:09.246
okazywał się ślepą uliczką.

0:00:09.246,0:00:11.148
Jakby wcześniejsze założenia

0:00:11.148,0:00:13.076
nagle przestały się sprawdzać.

0:00:13.076,0:00:16.075
Czułem się jak pilot lecący we mgle,

0:00:16.075,0:00:18.870
straciłem poczucie kierunku.

0:00:18.870,0:00:20.351
Przestałem się golić.

0:00:20.351,0:00:23.092
Rano nie mogłem zwlec się z łóżka.

0:00:23.092,0:00:24.825
Czułem się niegodny

0:00:24.825,0:00:27.978
przekraczania bram uniwersytetu,

0:00:27.978,0:00:30.126
bo nie byłem jak Einstein czy Newton,

0:00:30.126,0:00:33.819
czy inny naukowiec,[br]o którego osiągnięciach się uczyłem,

0:00:33.819,0:00:37.192
bo w nauce uczymy się[br]o wynikach, nie o procesie.

0:00:37.192,0:00:41.893
Czyli nie mogłem być naukowcem.

0:00:41.893,0:00:43.557
Ale miałem dobre wsparcie,

0:00:43.557,0:00:44.954
wybrnąłem z tego

0:00:44.954,0:00:47.174
i odkryłem coś nowego o naturze.

0:00:47.174,0:00:49.447
To niesamowite uczucie spokoju,

0:00:49.447,0:00:51.249
kiedy jesteś jedyną osobą na świecie,

0:00:51.249,0:00:53.474
która zna nowe prawo natury.

0:00:53.474,0:00:56.516
Rozpocząłem drugi projekt[br]w ramach doktoratu

0:00:56.516,0:00:57.880
i stało się to samo.

0:00:57.880,0:01:00.169
Utknąłem i wybrnąłem z tego.

0:01:00.169,0:01:01.555
Zacząłem się zastanawiać,

0:01:01.555,0:01:02.712
czy jest w tym wzór.

0:01:02.712,0:01:04.553
Zapytałem inne osoby po studiach,

0:01:04.553,0:01:06.596
stwierdzili, że mieli to samo,

0:01:06.596,0:01:08.945
ale nikt o tym nie mówił.

0:01:08.945,0:01:10.895
Wszyscy poznawaliśmy naukę

0:01:10.895,0:01:14.471
jako serię logicznych kroków[br]między pytaniem a odpowiedzią,

0:01:14.471,0:01:17.217
ale prowadzenie badań wygląda inaczej.

0:01:17.217,0:01:19.551
W tym samym czasie uczyłem się

0:01:19.551,0:01:21.638
na aktora teatru improwizowanego.

0:01:21.638,0:01:23.072
Za dnia fizyka,

0:01:23.072,0:01:25.090
nocą śmiechy, podskoki i śpiew,

0:01:25.090,0:01:26.402
gra na gitarze.

0:01:26.402,0:01:27.881
Teatr improwizacyjny,

0:01:27.881,0:01:30.890
jak nauka, zagłębia się w nieznane,

0:01:30.890,0:01:32.302
bo trzeba stworzyć scenkę

0:01:32.302,0:01:34.005
bez reżysera, scenariusza,

0:01:34.005,0:01:36.283
nie mając pojęcia, co przedstawić,

0:01:36.283,0:01:38.689
ani co zrobią pozostali.

0:01:38.689,0:01:40.538
Ale w przeciwieństwie do nauki,

0:01:40.538,0:01:43.561
w teatrze improwizacyjnym[br]mówią ci pierwszego dnia,

0:01:43.561,0:01:45.776
co się stanie, gdy wejdziesz na scenę.

0:01:45.776,0:01:48.548
Zaliczysz sromotną porażkę.

0:01:48.548,0:01:49.725
Zatniesz się.

0:01:49.725,0:01:51.843
W teatrze ćwiczy się kreatywność

0:01:51.843,0:01:53.046
w momentach blokady.

0:01:53.046,0:01:54.951
Na przykład jest ćwiczenie,

0:01:54.951,0:01:56.093
że stoi się w kręgu

0:01:56.093,0:01:59.058
i każdy ma stepować najgorzej jak potrafi,

0:01:59.058,0:02:00.644
a pozostali biją brawa,

0:02:00.644,0:02:01.886
dopingują

0:02:01.886,0:02:04.649
i wspierają tę osobę na scenie.

0:02:04.649,0:02:06.557
Gdy zostałem profesorem,

0:02:06.557,0:02:07.938
pomagałem studentom

0:02:07.938,0:02:09.911
w ich projektach badawczych

0:02:09.911,0:02:11.278
i znów dotarło do mnie,

0:02:11.278,0:02:12.990
że nie wiem, co robić.

0:02:12.990,0:02:14.984
Tysiące godzin poświęciłem fizyce,

0:02:14.984,0:02:16.598
biologii, chemii,

0:02:16.598,0:02:18.970
ale ani jednej godziny na to,

0:02:18.970,0:02:21.556
jak być mentorem, jak kimś kierować,

0:02:21.556,0:02:23.293
żeby razem iść w nieznane,

0:02:23.293,0:02:25.214
jak motywować.

0:02:25.214,0:02:27.144
Korzystając z wiedzy z teatru,

0:02:27.144,0:02:29.317
pierwszego dnia powiedziałem studentom,

0:02:29.317,0:02:32.218
co się stanie, gdy rozpoczną badania

0:02:32.218,0:02:33.944
i że ma to związek

0:02:33.944,0:02:35.956
z naszym schematem poznawczym badań.

0:02:35.956,0:02:38.234
Cokolwiek robimy,

0:02:38.234,0:02:40.876
na przykład gdybym chciał dotknąć tablicy,

0:02:40.876,0:02:42.536
najpierw mózg buduje schemat,

0:02:42.536,0:02:44.395
przewiduje, co zrobią mięśnie,

0:02:44.395,0:02:46.551
zanim zdążę poruszyć ręką,

0:02:46.551,0:02:48.129
jeśli zostanę zablokowany,

0:02:48.129,0:02:50.274
schemat nie będzie[br]odpowiadał rzeczywistości,

0:02:50.274,0:02:52.558
jest to dodatkowy stres,[br]dysonans poznawczy.

0:02:52.558,0:02:55.467
Lepiej, żeby schematy[br]pasowały do rzeczywistości.

0:02:55.467,0:02:58.622
Ale jeśli wierzysz w to,[br]czego uczą o nauce,

0:02:58.622,0:03:00.519
i wierzysz podręcznikom,

0:03:00.519,0:03:03.453
twój schemat poznawczy badań[br]wygląda pewnie tak.

0:03:06.813,0:03:10.131
"A" jest pytaniem,

0:03:10.131,0:03:13.531
"B" odpowiedzią,

0:03:13.531,0:03:18.124
a badanie to bezpośrednia droga.

0:03:18.127,0:03:21.242
Gdy eksperyment nie wychodzi

0:03:21.242,0:03:24.904
lub student się zniechęca,

0:03:24.904,0:03:26.990
postrzega się to jako coś złego,

0:03:26.990,0:03:30.020
a to powoduje stres.

0:03:30.020,0:03:31.803
Dlatego uczę studentów

0:03:31.803,0:03:35.665
bardziej realistycznego schematu.

0:03:38.860,0:03:40.384
To jest przykład,

0:03:40.384,0:03:43.700
w którym rzeczywistość[br]nie pasuje do schematu.

0:03:43.700,0:03:47.701
(Śmiech)

0:03:49.641,0:03:52.840
(Brawa)

0:04:01.564,0:04:05.010
Uczę studentów innego schematu.

0:04:05.010,0:04:07.204
"A" jest pytaniem,

0:04:07.204,0:04:09.385
"B" odpowiedzią.

0:04:13.100,0:04:14.855
Trzeba być kreatywnym w chmurze.

0:04:14.855,0:04:16.830
I zaczynamy,

0:04:16.830,0:04:19.193
eksperymenty nie wychodzą i nie wychodzą,

0:04:19.193,0:04:21.728
nie wychodzą i nie wychodzą,

0:04:21.728,0:04:24.404
aż dociera się tam,[br]gdzie są negatywne emocje,

0:04:24.404,0:04:26.682
gdzie wydaje się,[br]że wcześniejsze założenia

0:04:26.682,0:04:27.798
nie mają już sensu,

0:04:27.798,0:04:30.853
jakby ktoś wyciągnął spod nas dywan.

0:04:30.853,0:04:34.181
Nazywam to miejsce chmurą.

0:04:47.685,0:04:50.363
Można błądzić w chmurze

0:04:50.363,0:04:52.871
dzień, tydzień, miesiąc, rok,

0:04:52.871,0:04:54.369
całą karierę,

0:04:54.369,0:04:56.531
ale czasem, przy odrobinie szczęścia

0:04:56.531,0:04:58.387
i wsparcia,

0:04:58.387,0:05:00.377
zauważa się w tym, co pod ręką,

0:05:00.377,0:05:03.625
lub rozmyślając nad kształtem chmury,

0:05:03.625,0:05:05.627
nową odpowiedź - "C"

0:05:07.285,0:05:10.969
i decydujesz się na nią.

0:05:10.969,0:05:13.338
Eksperymenty nie wychodzą i nie wychodzą,

0:05:13.338,0:05:14.807
ale docierasz tam

0:05:14.807,0:05:16.027
i ogłaszasz to,

0:05:16.027,0:05:19.529
publikując artykuł,[br]że "A" prowadzi do "C".

0:05:19.529,0:05:21.488
To świetny sposób komunikacji,

0:05:21.488,0:05:23.832
o ile pamięta się ścieżkę,

0:05:23.832,0:05:25.631
która nas tam doprowadziła.

0:05:25.631,0:05:27.606
Chmura jest nieodłączną częścią badań,

0:05:27.606,0:05:30.210
naszego rzemiosła,

0:05:30.210,0:05:33.420
bo stoi na straży granicy.

0:05:37.721,0:05:39.990
To granica

0:05:39.990,0:05:42.962
między znanym

0:05:45.795,0:05:49.399
a nieznanym,

0:05:53.110,0:05:55.385
bo żeby odkryć coś zupełnie nowego,

0:05:55.385,0:05:58.962
trzeba zmienić przynajmniej jedno[br]z podstawowych założeń,

0:05:58.962,0:06:00.216
co w nauce oznacza,

0:06:00.216,0:06:02.028
że robimy coś odważnego.

0:06:02.028,0:06:03.999
Codziennie próbujemy dotrzeć do granicy

0:06:03.999,0:06:05.811
między znanym i nieznanym

0:06:05.811,0:06:07.632
i zmierzyć się z chmurą.

0:06:07.632,0:06:09.287
Punkt "B" umieściłem w krainie

0:06:09.287,0:06:10.080
poznanego,

0:06:10.080,0:06:11.891
bo wiedzieliśmy o nim od początku,

0:06:11.891,0:06:15.540
ale punkt "C" jest zawsze[br]bardziej interesujący

0:06:15.540,0:06:18.263
i ważniejszy niż "B".

0:06:18.263,0:06:20.456
"B" jest niezbędny, żeby zacząć,

0:06:20.456,0:06:22.274
ale "C" jest bardziej dogłębny

0:06:22.274,0:06:26.771
i to jest w badaniach niesamowite.

0:06:26.771,0:06:28.959
Sama znajomość słowa "chmura"

0:06:28.959,0:06:31.514
przyczyniła się do zmian[br]w zespole badawczym,

0:06:31.514,0:06:33.384
bo studenci przychodzą i mówią:

0:06:33.384,0:06:34.982
"Uri, jestem w chmurze",

0:06:34.982,0:06:38.148
a ja na to: "Super,[br]pewnie czujesz się żałośnie".

0:06:38.148,0:06:40.290
(Śmiech)

0:06:40.290,0:06:42.203
Ale ja jestem zadowolony,

0:06:42.203,0:06:43.881
bo możemy być blisko granicy

0:06:43.881,0:06:45.777
między znanym a nieznanym,

0:06:45.777,0:06:47.323
i mamy szansę odkryć

0:06:47.323,0:06:49.184
coś całkiem nowego.

0:06:49.184,0:06:50.526
Tak działa nasz umysł,

0:06:50.526,0:06:54.854
wie, że chmura jest czymś

0:06:54.854,0:06:58.100
normalnym, koniecznym,

0:06:58.100,0:06:59.305
a nawet pięknym,

0:06:59.305,0:07:02.928
możemy dołączyć do Stowarzyszenia[br]Uznania dla Chmury,

0:07:02.928,0:07:04.846
a to uwalnia od poczucia,

0:07:04.846,0:07:07.408
że coś jest ze mną nie tak.

0:07:07.408,0:07:09.858
Jako mentor wiem, co robić,

0:07:09.858,0:07:12.060
muszę lepiej wspierać studenta,

0:07:12.060,0:07:13.541
bo według psychologów

0:07:13.541,0:07:17.100
strach i rozpacz

0:07:17.100,0:07:18.097
ograniczają umysł

0:07:18.097,0:07:20.928
do bezpiecznego[br]i konserwatywnego myślenia.

0:07:20.928,0:07:22.503
Żeby zgłębiać ryzykowne ścieżki

0:07:22.503,0:07:23.891
i wydostać się z chmury,

0:07:23.891,0:07:25.652
potrzeba innych emocji:

0:07:25.652,0:07:27.853
solidarności, wsparcia, nadziei,

0:07:27.853,0:07:29.590
które bierze się od innych.

0:07:29.590,0:07:31.140
Jak w teatrze improwizacyjnym,

0:07:31.140,0:07:33.441
tak i w nauce, w nieznane lepiej iść

0:07:33.441,0:07:35.410
razem.

0:07:35.410,0:07:37.852
Wiedząc o chmurze,

0:07:37.852,0:07:41.176
od teatru improwizacyjnego[br]można się nauczyć

0:07:41.176,0:07:43.778
skutecznego prowadzenia rozmów

0:07:43.778,0:07:45.538
wewnątrz chmury.

0:07:45.538,0:07:47.515
Podstawą jest główna zasada

0:07:47.515,0:07:49.282
teatru improwizacyjnego,

0:07:49.282,0:07:50.375
więc znów teatr

0:07:50.375,0:07:51.671
przyszedł nam z pomocą.

0:07:51.671,0:07:53.962
To mówienie "Tak, i..."

0:07:53.962,0:07:57.427
na propozycje innych aktorów.

0:08:04.297,0:08:07.191
Oznacza to akceptację propozycji

0:08:07.191,0:08:09.702
i rozbudowanie ich ze słowami "Tak, i...".

0:08:09.702,0:08:10.941
Przykładowo, aktor mówi:

0:08:10.941,0:08:12.096
"Tu jest basen",

0:08:12.096,0:08:13.141
a drugi na to:

0:08:13.141,0:08:15.010
"Nie, to tylko scena"

0:08:15.010,0:08:16.748
i koniec improwizacji.

0:08:16.748,0:08:20.520
Padła trupem i wszyscy są sfrustrowani.

0:08:20.520,0:08:21.868
Jest to blokowanie.

0:08:21.868,0:08:23.475
Gdy zapominamy o komunikacji,

0:08:23.475,0:08:26.412
w naukowych rozmowach[br]jest dużo blokowania.

0:08:26.412,0:08:28.648
Mówienie "Tak, i..." wygląda tak:

0:08:28.648,0:08:31.156
"Tu jest basen".[br]"Tak, wskoczmy do niego".

0:08:31.156,0:08:34.165
"Patrzcie, wieloryb!".[br]"Złapmy go za ogon".

0:08:34.165,0:08:36.266
"Ciągnie nas do księżyca!".

0:08:36.266,0:08:39.286
Mówienie "Tak, i..." pozwala[br]ominąć wewnętrznego krytyka.

0:08:39.286,0:08:40.980
Każdy ma wewnętrznego krytyka

0:08:40.980,0:08:42.221
pilnującego naszych słów,

0:08:42.221,0:08:44.144
żeby nie wypadły nieprzyzwoicie,

0:08:44.144,0:08:45.259
idiotycznie, banalnie,

0:08:45.259,0:08:46.519
a w nauce boimy się

0:08:46.519,0:08:48.076
wyjść na banalnych.

0:08:48.076,0:08:50.243
Mówienie "Tak, i..." omija tego krytyka

0:08:50.243,0:08:52.855
i odblokowuje ukryte pokłady kreatywności,

0:08:52.855,0:08:54.380
o których nie wiedzieliśmy,

0:08:54.380,0:08:56.410
a które często niosą sposób

0:08:56.410,0:08:58.815
na chmurę.

0:08:58.815,0:09:01.416
Wiedza o chmurze

0:09:01.416,0:09:02.820
i metodzie "Tak, i..."

0:09:02.820,0:09:05.679
zwiększyła kreatywność[br]mojego laboratorium.

0:09:05.679,0:09:08.207
Studenci zaczęli wymieniać się pomysłami

0:09:08.207,0:09:10.321
i dokonaliśmy ciekawych odkryć

0:09:10.321,0:09:13.190
z pogranicza fizyki i biologii.

0:09:13.190,0:09:16.140
Na przykład utknęliśmy na rok,

0:09:16.140,0:09:17.289
próbując zrozumieć

0:09:17.289,0:09:19.982
zawiłe, biochemiczne sieci[br]w komórkach ciała.

0:09:19.982,0:09:22.439
Stwierdziliśmy: "Jesteśmy[br]głęboko w chmurze",

0:09:22.439,0:09:24.419
po czym mieliśmy zabawną dyskusję,

0:09:24.419,0:09:26.207
i student Shai Shen Orr mówi:

0:09:26.207,0:09:29.050
"Narysujmy tę sieć na papierze".

0:09:29.050,0:09:30.503
Zamiast powiedzieć,

0:09:30.503,0:09:32.654
że robiliśmy to już wiele razy

0:09:32.654,0:09:33.688
i to nie działa,

0:09:33.688,0:09:36.631
powiedziałem: "Tak,

0:09:36.631,0:09:38.672
i użyjmy papieru dużego formatu",

0:09:38.672,0:09:39.764
a Ron Milo na to:

0:09:39.764,0:09:41.984
"Użyjmy papieru dla architektów,

0:09:41.984,0:09:43.780
wiem, gdzie można to wydrukować",

0:09:43.780,0:09:46.280
więc wydrukowaliśmy sieć,[br]spojrzeliśmy na nią

0:09:46.280,0:09:48.789
i wtedy dokonaliśmy[br]najważniejszego odkrycia,

0:09:48.789,0:09:50.990
że ta złożona sieć składa się

0:09:50.990,0:09:54.453
z kilku prostych,[br]powtarzających się wzorów interakcji,

0:09:54.453,0:09:57.616
jak motywy w witrażu.

0:09:57.616,0:09:59.664
Nazywam je motywami sieci

0:09:59.664,0:10:01.626
i są to podstawowe połączenia,

0:10:01.626,0:10:03.201
pozwalające zrozumieć logikę,

0:10:03.201,0:10:05.901
według której komórki podejmują decyzje

0:10:05.901,0:10:08.750
we wszystkich organizmach,[br]włącznie z naszym.

0:10:08.750,0:10:10.675
Tuż po tym

0:10:10.675,0:10:12.295
na zaproszenie przemawiałem

0:10:12.295,0:10:15.306
przed tysiącami naukowców[br]na całym świecie,

0:10:15.306,0:10:17.139
ale wiedza o chmurze

0:10:17.139,0:10:18.271
i mówieniu "Tak, i..."

0:10:18.271,0:10:20.110
pozostała w moim laboratorium,

0:10:20.110,0:10:22.241
bo w nauce nie mówi się o procesie,

0:10:22.241,0:10:24.674
rzeczach subiektywnych czy emocjonalnych.

0:10:24.674,0:10:26.537
Na konferencji mówi się o wynikach.

0:10:26.537,0:10:28.606
Więc nie było jak o tym opowiedzieć.

0:10:28.606,0:10:30.530
To było nie do pomyślenia.

0:10:30.530,0:10:32.606
Inni naukowcy, którzy utknęli,

0:10:32.606,0:10:34.380
nie wiedzieli, jak opisać to,

0:10:34.380,0:10:35.701
co się dzieje.

0:10:35.701,0:10:37.056
Tok myślenia był zawężony

0:10:37.056,0:10:38.584
do bezpiecznych rozwiązań,

0:10:38.584,0:10:40.244
nauce brakowało potencjału,

0:10:40.244,0:10:41.997
a oni byli przygnębieni.

0:10:41.997,0:10:43.936
Pomyślałem, że tak po prostu jest.

0:10:43.936,0:10:45.957
Rozwinę kreatywność w moim laboratorium

0:10:45.957,0:10:47.637
i jeśli każdy zrobi to samo,

0:10:47.637,0:10:49.827
to nauka byłaby

0:10:49.827,0:10:52.041
coraz lepsza.

0:10:52.041,0:10:54.961
To podejście zmieniło się diametralnie,

0:10:54.961,0:10:57.300
gdy usłyszałem, jak Evelyn Fox Keller mówi

0:10:57.300,0:10:58.658
o swoich doświadczeniach

0:10:58.658,0:11:00.349
jako kobieta nauki.

0:11:00.349,0:11:02.172
Zapytała:

0:11:02.172,0:11:04.120
"Czemu nie rozmawiamy o subiektywnych

0:11:04.120,0:11:06.306
i emocjonalnych aspektach nauki?

0:11:06.306,0:11:10.298
To nie przypadek. To kwestia wartości".

0:11:10.298,0:11:12.476
Nauka poszukuje wiedzy

0:11:12.476,0:11:14.271
obiektywnej i racjonalnej.

0:11:14.271,0:11:16.469
To w nauce jest piękne.

0:11:16.469,0:11:18.425
Ale jest pewien kulturalny mit,

0:11:18.425,0:11:19.679
że tworzenie nauki,

0:11:19.679,0:11:21.979
to, co robimy, żeby dotrzeć do wiedzy,

0:11:21.979,0:11:24.419
jest też obiektywne i racjonalne,

0:11:24.419,0:11:26.851
jak Spock ze Star Treka.

0:11:26.851,0:11:28.265
Gdy uważamy coś

0:11:28.265,0:11:30.078
za obiektywne i racjonalne,

0:11:30.078,0:11:31.720
automatycznie druga strona,

0:11:31.720,0:11:33.177
subiektywna i emocjonalna,

0:11:33.177,0:11:35.279
jest uważana za pseudonaukę,

0:11:35.279,0:11:37.250
antynaukę lub zagrożenie dla nauki,

0:11:37.250,0:11:39.061
dlatego o tym się nie mówi.

0:11:39.061,0:11:41.015
Gdy usłyszałem,

0:11:41.015,0:11:43.182
że istnieje kultura nauki,

0:11:43.182,0:11:44.729
wszystko nabrało sensu,

0:11:44.729,0:11:46.393
bo skoro nauka ma kulturę,

0:11:46.393,0:11:47.649
kulturę można zmienić,

0:11:47.649,0:11:49.242
a ja mogę być inicjatorem,

0:11:49.242,0:11:51.954
wpływając na kulturę nauki gdzie się da.

0:11:51.954,0:11:55.023
Na następnej konferencji

0:11:55.023,0:11:56.635
mówiłem o swoich badaniach,

0:11:56.635,0:11:58.147
a później o istocie

0:11:58.147,0:12:00.329
subiektywizmu i emocjach w nauce

0:12:00.329,0:12:01.449
i jak o tym rozmawiać.

0:12:01.449,0:12:02.683
Spojrzałem na widownię,

0:12:02.683,0:12:05.043
a oni nie reagowali.

0:12:05.043,0:12:08.334
Nie docierały do nich moje słowa[br]w kontekście konferencji,

0:12:08.334,0:12:10.295
gdzie 10 prezentacji PowerPoint

0:12:10.295,0:12:11.704
pokazywano jedną po drugiej.

0:12:11.704,0:12:13.906
Próbowałem ponownie[br]na innych konferencjach,

0:12:13.906,0:12:16.279
ale nic nie docierało.

0:12:16.279,0:12:19.185
Byłem w chmurze.

0:12:19.185,0:12:22.699
Ostatecznie udało mi się wyjść z chmury

0:12:22.699,0:12:25.510
dzięki improwizacji i muzyce.

0:12:25.510,0:12:28.249
Odtąd na każdej konferencji[br]daję naukowy wykład,

0:12:28.249,0:12:31.111
a po nim specjalny wykład pod tytułem

0:12:31.111,0:12:33.104
"Miłość i strach w laboratorium",

0:12:33.104,0:12:35.321
który zaczynam piosenką

0:12:35.321,0:12:37.893
o największej obawie każdego naukowca,

0:12:37.893,0:12:40.805
że mimo ciężkiej pracy

0:12:40.805,0:12:43.147
i odkrycia czegoś nowego,

0:12:43.147,0:12:46.504
ktoś inny opublikuje to przed nami.

0:12:46.504,0:12:49.120
Mówimy, że ktoś nas wyprzedził

0:12:49.120,0:12:52.334
i jest to okropne uczucie.

0:12:52.334,0:12:54.407
Przez to boimy się ze sobą rozmawiać,

0:12:54.407,0:12:55.380
a nie w tym sęk,

0:12:55.380,0:12:58.140
bo weszliśmy w świat nauki,[br]żeby dzielić się pomysłami

0:12:58.140,0:12:59.451
i uczyć się od siebie,

0:12:59.451,0:13:02.940
dlatego śpiewam piosenkę

0:13:05.040,0:13:10.544
(Brawa)

0:13:10.544,0:13:13.767
pod tytułem "Znów wyprzedzony".

0:13:13.767,0:13:16.425
Proszę widownię o śpiewanie chórków

0:13:16.425,0:13:20.405
Mówię, żeby śpiewali "Znów, znów".

0:13:20.405,0:13:23.050
Brzmi to tak: "Znów, znów!"

0:13:23.050,0:13:24.013
Brzmi to tak.

0:13:24.013,0:13:26.232
♪Znów mnie ktoś wyprzedził♪

0:13:26.232,0:13:27.975
♪Znów! Znów!♪

0:13:27.975,0:13:29.253
I jedziemy.

0:13:29.253,0:13:31.298
♪Znów mnie ktoś wyprzedził♪

0:13:31.298,0:13:32.584
♪Znów! Znów!♪

0:13:32.584,0:13:34.479
♪Znów mnie ktoś wyprzedził♪

0:13:34.479,0:13:35.785
♪Znów! Znów!♪

0:13:35.785,0:13:37.568
♪Znów mnie ktoś wyprzedził♪

0:13:37.568,0:13:39.207
♪Znów! Znów!♪

0:13:39.207,0:13:40.875
♪Znów mnie ktoś wyprzedził♪

0:13:40.875,0:13:42.637
♪Znów! Znów!♪

0:13:42.637,0:13:45.912
♪Mamo, ból przeszywa mnie na wskroś♪

0:13:45.912,0:13:49.698
♪Niebiosa pomóżcie,[br]znów wyprzedził mnie ktoś♪

0:13:50.925,0:13:55.276
(Brawa)

0:13:57.735,0:13:58.965
Dziękuję.

0:13:58.965,0:14:00.464
Dziękuję za chórki.

0:14:00.464,0:14:02.548
Każdy zaczyna śmiać się, oddychać,

0:14:02.548,0:14:04.560
zauważać, że wokoło są inni naukowcy

0:14:04.560,0:14:05.867
z podobnymi problemami.

0:14:05.867,0:14:07.672
Zaczynamy rozmawiać o emocjach

0:14:07.672,0:14:09.522
i subiektywizmie w badaniach.

0:14:09.522,0:14:11.706
Jakby największe tabu[br]zostało przełamane.

0:14:11.706,0:14:14.505
Nareszcie rozmawiamy o tym[br]na konferencji naukowej.

0:14:14.505,0:14:16.691
Naukowcy zaczęli formować grupy,

0:14:16.691,0:14:18.301
które spotykają się regularnie

0:14:18.301,0:14:19.930
i dyskutują o emocjach

0:14:19.930,0:14:22.231
i subiektywnych stronach mentorstwa,

0:14:22.231,0:14:23.594
gdy wkracza się w nieznane.

0:14:23.594,0:14:25.164
Nawet zainicjowali kursy

0:14:25.164,0:14:26.839
o procesie tworzenia nauki,

0:14:26.839,0:14:28.734
o wspólnym wkraczaniu w nieznane

0:14:28.734,0:14:30.150
i wiele innych.

0:14:30.150,0:14:31.484
W mojej wizji,

0:14:31.484,0:14:34.946
tak jak każdy naukowiec zna słowo "atom"

0:14:34.946,0:14:36.913
i wie, że atomy tworzą materię,

0:14:36.913,0:14:38.397
będzie znał takie słowa,

0:14:38.397,0:14:40.741
jak "chmura", mówienie "Tak, i...",

0:14:40.741,0:14:43.820
a nauka nabierze kreatywności,

0:14:43.820,0:14:46.824
dokona większej ilości[br]niespodziewanych odkryć

0:14:46.824,0:14:49.360
z korzyścią dla nas wszystkich

0:14:49.360,0:14:51.576
i będzie weselsza.

0:14:51.576,0:14:54.166
Chciałbym, żebyście[br]zapamiętali z tej prelekcji,

0:14:54.166,0:14:56.862
że następnym razem,[br]gdy napotkacie problem,

0:14:56.862,0:14:58.588
którego nie możecie rozwiązać,

0:14:58.588,0:15:01.180
w życiu zawodowym czy prywatnym,

0:15:01.180,0:15:03.056
jest słowo na to, co zobaczycie:

0:15:03.056,0:15:04.233
chmura.

0:15:04.233,0:15:05.766
Możecie przez nią przejść

0:15:05.766,0:15:07.174
wspólnie z kimś,

0:15:07.174,0:15:09.212
kto jest wam wsparciem

0:15:09.212,0:15:11.260
i mówi "Tak, i..." na wasze pomysły

0:15:11.260,0:15:13.577
i pomaga wam powiedzieć to samo,

0:15:13.577,0:15:15.464
przez co zwiększają się szanse na to,

0:15:15.464,0:15:17.190
że między kłębami chmury

0:15:17.190,0:15:18.688
dozna się spokoju,

0:15:18.688,0:15:20.491
gdy w prześwicie mignie

0:15:20.491,0:15:23.741
to niespodziewane odkrycie,

0:15:23.741,0:15:26.465
twoje "C".

0:15:26.465,0:15:28.785
Dziękuję.

0:15:28.785,0:15:35.125
(Brawa)