WEBVTT

00:00:00.591 --> 00:00:04.471
Ես իմ ամբողջ կյանքն անց եմ կացրել

00:00:04.471 --> 00:00:08.878
կամ դպրոցում, կամ դպրոցի ճանապարհին,

00:00:08.878 --> 00:00:12.643
կամ էլ դպրոցում տեղի ունեցածի մասին խոսելով։

00:00:12.643 --> 00:00:15.042
Իմ երկու ծնողն էլ ուսուցիչ են եղել,

00:00:15.042 --> 00:00:17.984
մորս երկու ծնողները ուսուցիչ են եղել,

00:00:17.984 --> 00:00:21.922
և վերջին 40 տարին շարունակ ես ինքս նույն բանով եմ զբաղված։

00:00:21.922 --> 00:00:24.712
Ուրեմն կարիք էլ չկա ասելու, թե այդ տարիների ընթացքում

00:00:24.712 --> 00:00:28.228
ինչքան հնարավորություն եմ ունեցել դիտել կրթության բնագավառի բարեփոխումները

00:00:28.228 --> 00:00:30.059
ամենատարբեր տեսանկյուններից։

00:00:30.059 --> 00:00:32.013
Դրանցից որոշները լավ են ստացվել։

00:00:32.013 --> 00:00:34.282
Որոշներն էլ, ոչ այնքան։

00:00:34.282 --> 00:00:36.479
Եվ մենք գիտենք ինչու են երեխաները դուրս մնում դպրոցներից։

00:00:36.479 --> 00:00:37.958
Գիտենք ինչու իրենք չեն սովորում։

00:00:37.958 --> 00:00:40.813
Պատճառները կամ աղքատությունն է, կամ բացակայությունները,

00:00:40.813 --> 00:00:44.889
նաև ընկերների կողմից բացասական ազդեցությունը։ Մենք իսկապես գիտենք, թե ինչու։

00:00:44.889 --> 00:00:47.235
Բայց չնայած դրան, մի բան մենք երբեք չենք քննարկում,

00:00:47.235 --> 00:00:49.476
կամ շատ քիչ ենք քննարկում․

00:00:49.476 --> 00:00:53.745
դա մարդկային կապի արժեքը և կարևորությունն է՝

00:00:53.745 --> 00:00:56.078
մարդկային հարաբերությունները։

NOTE Paragraph

00:00:56.078 --> 00:00:59.675
Ըստ Ջեյմս Քամերի, առանց էական հարաբերության առկայության

00:00:59.675 --> 00:01:02.470
ոչ մի էական գիտելիքի փոխանցում չի կարող տեղի ունենալ։

00:01:02.470 --> 00:01:05.247
Իսկ ըստ Ջորջ Ուաշինգթոն Քարվերի գիտելիք ստանալը

00:01:05.247 --> 00:01:09.354
հենց հարաբերություններ հասկանալն է։

00:01:09.354 --> 00:01:11.750
Այս սենյակում գտնվող բոլոր մարդիկ փոքր տարիքում ինչ որ

00:01:11.750 --> 00:01:14.203
ազդեցություն ունեցել են, կամ ուսուցչից կամ մեծահասակից:

00:01:14.203 --> 00:01:19.516
Ես տարիներ շարունակ դիտել եմ, թե ինչպես են ուրիշները սովորեցնում։

00:01:19.516 --> 00:01:22.899
Տեսել եմ և՛ լավագույններին, և՛ վատագույններից որոշներին։

NOTE Paragraph

00:01:22.899 --> 00:01:24.720
Մի անգամ աշխատակիցներիցս մեկն ինձ ասաց․

00:01:24.720 --> 00:01:26.929
«Ինձ չեն վճարում այս երեխաներին սիրելու համար։

00:01:26.929 --> 00:01:29.002
Ինձ վճարում են իրենց դաս սովորեցնելու համար։

00:01:29.002 --> 00:01:30.300
Եվ նրանք պետք է սովորեն։

00:01:30.300 --> 00:01:33.929
Ես պետք է սովորեցնեմ, նրանք՝ սովորեն։ Վե՛րջ»։

NOTE Paragraph

00:01:33.929 --> 00:01:35.819
Ես դրան պատասխանեցի,

00:01:35.819 --> 00:01:39.307
«Գիտես, երեխաները չեն սովորում նրանցից, ում այնքան էլ չեն սիրում»։

NOTE Paragraph

00:01:39.307 --> 00:01:47.331
(Ծիծաղ) (Ծափահարություններ)

NOTE Paragraph

00:01:47.331 --> 00:01:50.625
Նա էլ ասաց, «Նրանք ընդհամենը մի խումբ անհեթեթություն են»։

NOTE Paragraph

00:01:50.625 --> 00:01:53.865
Իսկ ես ասացի,«Ինձ թվում է, քո տարին շատ երկար

00:01:53.865 --> 00:01:56.086
ու լարված է լինելու, սիրելիս»։

NOTE Paragraph

00:01:56.086 --> 00:01:58.383
Կարիք էլ չկա նշելու, որ իրականում այդպես էլ եղավ։ Որոշ մարդիկ մտածում են,

00:01:58.383 --> 00:02:01.346
որ հարաբերություններ կառուցել կարողանալու ունակությունը

00:02:01.346 --> 00:02:02.970
կամ մարդու մեջ կա, կամ ոչ։

00:02:02.970 --> 00:02:05.174
Ես կարծում եմ, այս հարցի մասին Ստիվեն Քովին է ճիշտ մտածել։

00:02:05.174 --> 00:02:08.716
Նա ասել է, որ ընդհամենը հարկավոր է մի քանի պարզ բաներ օգտագործել։

00:02:08.716 --> 00:02:11.022
Օրինակ, նախ փորձել հասկանալ դիմացինիդ,

00:02:11.022 --> 00:02:13.263
փոխարենը փորձել հասկացված լինել,

00:02:13.263 --> 00:02:16.366
կամ մի շատ պարզ բան ինչպիսին ներողություն խնդրելն է։

00:02:16.366 --> 00:02:17.453
Երբևէ մտածե՞լ եք դրա մասին։

00:02:17.453 --> 00:02:21.092
Փորձեք մեկ անգամ ներողություն խնդրել երեխայից, իրենք զարմանքից քարանում են։

NOTE Paragraph

00:02:21.092 --> 00:02:23.522
Մի անգամ կոտորակների մասին դաս էի անց կացնում։

00:02:23.522 --> 00:02:27.446
Ես այնքան էլ հմուտ չեմ մաթեմատիկայում, բայց շատ ջանասեր եմ աշխատում ինձ վրա։

00:02:27.446 --> 00:02:30.520
Երբ տուն եկա, համեմատեցի իմ գրածները ուսուցչի ձեռնարկի հետ։

00:02:30.520 --> 00:02:33.817
Պարզվեց, ամբողջ դասը սխալ էի սովորեցրել։ (Ծիծաղ)

NOTE Paragraph

00:02:33.817 --> 00:02:35.774
Դրա համար, երբ հաջորդ օրը հետ եկա դասարան, ասացի նրանց,

00:02:35.774 --> 00:02:38.224
«Լսե՛ք, երեխաներ, ես պետք է ներողություն խնդրեմ։

00:02:38.224 --> 00:02:42.002
Ամբողջ դասը ձեզ սխալ եմ սովորեցրել։ Խնդրում եմ, ինձ ներեք»։

NOTE Paragraph

00:02:42.002 --> 00:02:43.380
Իսկ իրենք ինձ ասացին, «Ոչինչ Միսիս Փիրսոն,

00:02:43.380 --> 00:02:45.843
Դուք այնքան ոգևորված էիք պատմում, մենք չուզեցինք ձեզ ընդհատել»։

00:02:45.843 --> 00:02:50.950
(Ծիծաղ) (Ծափահարություններ)

NOTE Paragraph

00:02:50.950 --> 00:02:54.708
Ես այնքան ցածր ցուցանիշներով դասարաններ եմ ունեցել,

00:02:54.708 --> 00:02:58.554
այնքան թերի իրենց գիտելիքներով, որ լաց էի լինում։

00:02:58.554 --> 00:03:01.506
Եվ դժվարությամբ եմ պատկերացրել, թե ինչպես պետք է կարողանամ սովորեցնել

00:03:01.506 --> 00:03:03.453
այդ խմբերին այն ամենը ինչ իրենք պետք է իմանան

00:03:03.453 --> 00:03:06.477
ընդհամենը ինը ամսվա ընթացքում։

00:03:06.477 --> 00:03:09.331
Եվ իսկապես, դա շատ դժվար է եղել, սարսափելի դժվար։

00:03:09.331 --> 00:03:12.703
Ինչպե՞ս կարելի է բարձրացնել երեխայի ինքնագնահատականը

00:03:12.703 --> 00:03:15.646
և միևնույն ժամանակ նրա գիտելիքների մակարդակը բարձրացնել։

NOTE Paragraph

00:03:15.646 --> 00:03:17.792
Մի տարի իմ գլխում մի վառ միտք ծագեց։

00:03:17.792 --> 00:03:19.637
Եվ ես իմ բոլոր ուսանողներին ասացի,

00:03:19.637 --> 00:03:23.170
«Դուք հատուկ ընտրված եք իմ դասարան հաճախելու համար,

00:03:23.170 --> 00:03:24.826
որովհետև ես լավագույն ուսուցչուհին եմ,

00:03:24.826 --> 00:03:26.373
իսկ դուք լավագույն աշակերտները։

00:03:26.373 --> 00:03:27.817
Նրանք որոշել են մեզ բոլորիս իրար գլխի հավաքել,

00:03:27.817 --> 00:03:30.986
որ մենք ցույց տանք բոլորին, թե ինչպես է պետք սովորել»:

NOTE Paragraph

00:03:30.986 --> 00:03:33.291
Աշակերտներից մեկը կասկածով հարցրեց, «Իսկապես՞»։

00:03:33.291 --> 00:03:35.092
(Ծիծաղ)

NOTE Paragraph

00:03:35.092 --> 00:03:38.342
Ես ասացի, «Այո՛, մենք պետք է ցույց տանք մյուս բոլոր դասարաններին։

00:03:38.342 --> 00:03:40.677
Այդպես, երբ մենք միջանցքով անցնենք

00:03:40.677 --> 00:03:43.406
մարդիկ մեզ նկատեն և ծպտուն անգամ չեն հանի։

00:03:43.406 --> 00:03:46.460
Միայն թե դուք պետք է հպարտ քայլեք»։

00:03:46.460 --> 00:03:49.228
Եվ ես իրենց մի խոսք տվեցի կրկնելու։ «Ես ինչ որ մեկն եմ։

00:03:49.228 --> 00:03:50.593
Ես ինձանից ինչ որ մեկն էի ներկայացնում, երբ եկա այստեղ

00:03:50.593 --> 00:03:52.717
և ես ավելի լավ մեկը կլինեմ երբ հեռանամ այստեղից։

00:03:52.717 --> 00:03:54.710
Ես հզոր եմ և ուժեղ։

00:03:54.710 --> 00:03:57.400
Ես արժանի եմ այստեղ ինձ տրվող կրթությանը։

00:03:57.400 --> 00:03:59.637
Ես դեռ շատ բաներ պետք է անեմ, շատ մարդկանց պետք է զարմացնեմ

00:03:59.637 --> 00:04:01.326
և շատ տեղեր հասնեմ»:

NOTE Paragraph

00:04:01.326 --> 00:04:04.336
Եվ նրանք գոչեցին՝այո՛։

NOTE Paragraph

00:04:04.336 --> 00:04:05.757
Իրականում, եթե սա բավական երկար ինքներդ Ձեզ ասում եք,

00:04:05.757 --> 00:04:09.523
արդեն Ձեր մի մասն է դառնում։

NOTE Paragraph

00:04:09.523 --> 00:04:15.560
Եվ օրինակ, (Ծափահարություններ)

00:04:15.560 --> 00:04:19.607
մի անգամ 20 հարցից հարցաշար տվեցի իրենց։

00:04:19.607 --> 00:04:22.317
Աշակերտներից մեկը 18-ին սխալ էր պատասխանել։

00:04:22.317 --> 00:04:27.529
Ես նրան +2 նշանակեցի, բայց կողքին մի մեծ ժպտացող երես նկարեցի։

NOTE Paragraph

00:04:27.529 --> 00:04:31.276
Նա ինձ հարցրեց,«Միսիս Փիրսոն, սա ի՞նչ է նշանակում է, ես, ի՞նչ է, երկուս եմ ստացել»։

NOTE Paragraph

00:04:31.276 --> 00:04:33.785
Ես ասացի, «Այո»։

NOTE Paragraph

00:04:33.785 --> 00:04:37.081
Նա էլ ասաց, «Բա ժպտացող երեսը ինչու՞ եք դրել»։

NOTE Paragraph

00:04:37.081 --> 00:04:39.329
«Դե, որովհետև բախտդ բերել է։

00:04:39.329 --> 00:04:43.401
Երկուսը ճիշտ ես պատասխանել։ Հո բոլորը չեն սխալ»։

00:04:43.401 --> 00:04:45.201
Հետո էլ ավելացրի, «Երբ այս դասը վերհիշելուց լինենք,

00:04:45.201 --> 00:04:46.820
հաստատ ավելի լավ կգրես չէ՞»։

NOTE Paragraph

00:04:46.820 --> 00:04:49.349
Նա ասաց, «Այո, ես կարող եմ ավելի լավ գրել»։

NOTE Paragraph

00:04:49.349 --> 00:04:52.981
Հասկանու՞մ եք, իրականում -18-ը մարդու հոգին ճզմում է։

00:04:52.981 --> 00:04:55.063
Իսկ+2-ը դեռ այնքան էլ վատ չէ։

00:04:55.063 --> 00:05:00.835
(Ծիծաղ)(Ծափահարություններ)

NOTE Paragraph

00:05:00.835 --> 00:05:03.976
Ես տարիներ շարունակ տեսել եմ, թե ինչպես է իմ մայրը

00:05:03.976 --> 00:05:06.810
արձակուրդների ընթացքում կրկնողություն արել երեխաների հետ,

00:05:06.810 --> 00:05:09.634
այցելել աշակերտների տուն օրվա ընթացքում,

00:05:09.634 --> 00:05:12.653
գնել սանրեր, խոզանակներ, գետնանուշի կարագ և կռեկերներ

00:05:12.653 --> 00:05:15.387
և դրել իր գրասեղանի դարակում, այն երեխաների համար, որ սոված կլինեն

00:05:15.387 --> 00:05:18.616
կամ սպունգ և օճառ այն երեխաների համար, որ այքան էլ լավ հոտ չունեին։

00:05:18.616 --> 00:05:22.323
Ախր շատ դժվար է սովորեցնել երեխաներին գարշահոտության մեջ։

00:05:22.323 --> 00:05:24.770
Եվ հաճախ երեխաները շատ դաժան են լինում այս հարցում։

00:05:24.770 --> 00:05:27.403
Նա տարիներով պահում էր այս պարագաները իր դարակում

00:05:27.403 --> 00:05:30.523
և ի վերջո, երբ նա դադարեց աշխատել,

00:05:30.523 --> 00:05:33.545
ես տեսա, թե ինչպես էին հենց այդ երեխաներից ոմանք հայտնվում երբեմն,

00:05:33.545 --> 00:05:35.529
որ իրեն ասեին, «Գիտեք, Միս Ուոլքեր,

00:05:35.529 --> 00:05:37.951
դուք իմ կյանքը փոխեցիք։

00:05:37.951 --> 00:05:39.280
Այնպես արեցիք, որ իմ կյանքը ստացվեց։

00:05:39.280 --> 00:05:41.319
Ինձ հավատացրիք, որ ես ինչ որ մեկն եմ,

00:05:41.319 --> 00:05:44.878
երբ հոգուս խորքում ես գիտեի, որ դա այդպես չէ։

00:05:44.878 --> 00:05:46.663
Հիմա ես ուղղակի ուզում եմ որ դուք տեսնեք, թե ես ով եմ դարձել»։

NOTE Paragraph

00:05:46.663 --> 00:05:49.955
Երկու տարի առաջ, երբ մայրս մահացավ 92 տարեկանում,

00:05:49.955 --> 00:05:52.788
այնքան նախկին աշակերտ էր եկել իր թաղմանը,

00:05:52.788 --> 00:05:55.612
որ աչքերս արցունքով էին լցվում։ Ոչ թե, որ նա այլևս ինձ հետ չէր,

00:05:55.612 --> 00:05:59.280
բայց որովհետև նա իր հետեևից թողել էր մարդկային կապերի մի ժառանգություն,

00:05:59.280 --> 00:06:01.788
որ երբեք չէր կարող անհետանալ։

NOTE Paragraph

00:06:01.788 --> 00:06:06.314
Մտածու՞մ եք, արդյոք կարող ենք դիմանալ այդքան թվով հարաբերությունների։ Միանշանակ կարող ենք։

00:06:06.314 --> 00:06:10.991
Մտածու՞մ եք, արդյոք կարող եք սիրել բոլոր աշակերտներին։ Միանշանակ ոչ։

00:06:10.991 --> 00:06:15.049
Եվ գիտե՞ք, ամենադժվար աշակերտները երբեք չեն բացակայում դասից։

00:06:15.049 --> 00:06:17.041
(Ծիծաղ)

00:06:17.041 --> 00:06:20.139
Երբե՛ք։ Դուք չեք կարող նրանց բոլորին սիրել։

00:06:20.139 --> 00:06:23.549
Եվ դժվարին պահվածքով աշակերտներն էլ առանց պատճառի չի, որ ի հայտ են գալիս։

00:06:23.549 --> 00:06:26.483
Իրենք կապի կարիք ունեն․ մարդկային հարաբերության հաստատման։

00:06:26.483 --> 00:06:28.118
Եվ մինչդեռ դուք չեք կարող նրանց բոլորին սիրել,

00:06:28.118 --> 00:06:32.230
գաղտնիքը նրանում է, որ իրենք դա երբեք չեն իմանա։

00:06:32.230 --> 00:06:36.021
Արդյունքում ուսուցիչները դառնում են հոյակապ դերասաններ և դերասանուհիներ,

00:06:36.021 --> 00:06:38.172
և չուզելով են գալիս աշխատանքի,

00:06:38.172 --> 00:06:41.334
և ստիպված են հետևել անիմաստ ուսուցման օրենքների

00:06:41.334 --> 00:06:44.515
և միևնույն է շարունակում են սովորեցնել։

00:06:44.515 --> 00:06:48.579
Մենք միևնույն է սովորեցնում ենք, որորվհետև դա այն է ինչ մենք անում ենք։

NOTE Paragraph

00:06:48.579 --> 00:06:51.729
Սովորեցնելը և սովորելը, պետք է մարդկանց ուրախություն պարգևի։

00:06:51.729 --> 00:06:54.279
Ինչքա՞ն ավելի հզոր կլիներ մեր իրականությունը,

00:06:54.279 --> 00:06:58.029
եթե մեր երեխաները չվախենաին խիզախ լինելուց,

00:06:58.029 --> 00:06:59.297
չվախենաին մտածելուց

00:06:59.297 --> 00:07:00.790
և ունենային իրենց հերոսին։

00:07:00.790 --> 00:07:03.255
Ամեն երեխա արժանի է ունենալ իր հերոսը՝

00:07:03.255 --> 00:07:05.465
մի չափահասի, ով երբեք չէր հուսահատվի իրենցից,

00:07:05.465 --> 00:07:08.178
և ով կգնահատեր է մարդկային կապի ուժը,

00:07:08.178 --> 00:07:12.093
և կպնդեր, որ իրենք դառնան այն ամենալավը, որ կարող են։

NOTE Paragraph

00:07:12.093 --> 00:07:16.863
Դժվա՞ր աշխատանք է։ Վստահաբա՛ր։ Աստվա՛ծ իմ, իհարկե։

00:07:16.863 --> 00:07:20.096
Դժվար, բայց ո՛չ անհնարին։

00:07:20.096 --> 00:07:21.852
Մենք կարո՛ղ ենք։ Մենք ուսուցիչնե՛ր ենք։

00:07:21.852 --> 00:07:24.136
Մենք եկել ենք այս աշխարհ, որ շատ բան փոխենք։

NOTE Paragraph

00:07:24.136 --> 00:07:25.527
Շատ շնորհակալություն։

NOTE Paragraph

00:07:25.527 --> 00:07:30.820
(Ծիծաղ)