0:00:00.877,0:00:06.001
დავუბრუნდეთ ჩვენს სახატავ პროგრამას.[br]დღეს აქ ტექსტს დავამატებთ.

0:00:06.001,0:00:10.552
ახლა მინდა ყოველი ვინსტონი[br]წარწერის ქვეშ მოვათავსო

0:00:10.552,0:00:13.210
მისი ცხოვრების[br]სხვადასხვა ეტაპები რომ გამოჩნდეს.

0:00:13.210,0:00:15.747
ალხა ვინსტონი ყველგანაა

0:00:15.747,0:00:20.449
ეს იმიტომ, რომ ჩვენ faceX-სა და faceY-ს[br]შემთხვევითად ვირჩევთ შიგნით ფუნქციაში

0:00:20.449,0:00:26.714
ჩვენ კი გვინდა ზუსტი ადგილი მივუთითოთ,[br]სადაც ვინსტონი უნდა დაიხატოს

0:00:26.714,0:00:30.316
ყოველ ჯერზე, როცა ამ ფუნქციას გამოვიძახებ,[br]მინდა შემეძლოს ადგილის მითითება

0:00:30.316,0:00:33.908
ისევე, როგორც [br]ellipse()-ისა და rect()-ის შემთხვევაში

0:00:34.048,0:00:40.460
ვინსტონი მინდა დავსვა აქ, აქ, [br]ერთი აქ და ერთი ვინსტონიც აქ

0:00:40.460,0:00:44.023
აღარ მინდა ის შემთხვევით ადგილას დაიხატოს[br]ყოველ ჯერზე, როცა ფუნქციას ვიძახებ

0:00:44.113,0:00:48.882
ამისთვის ფუნქციას[br]უნდა მივუთითოთ პარამეტრები

0:00:48.882,0:00:52.811
ორივე პარამეტრი უნდა მივუთითოთ[br]ჩვენი ფუნქციის აღწერაში აი აქ, ზემოთ

0:00:52.811,0:00:57.302
და გადავცეთ შესაბამისი მნიშვნელობები აქ,[br]ქვემოთ, სადაც ვიძახებთ.

0:00:57.302,0:01:02.210
drawWinston()-ს გადავცემთ[br]faceX-სა და faceY-ს

0:01:02.210,0:01:09.058
ეს მნიშვნელობები ფუნქციამ უნდა გამოიყენოს[br]შემთხვევითების მაგივრად.

0:01:09.058,0:01:14.657
ახლა ვიფიქროთ, რა უნდა გადავცეთ[br]ფუნქციის გამოძახებისას, ქვემოთ

0:01:14.657,0:01:18.441
ჩვენ ვსვამთ ვინსტონს ყოველი წარწერის ქვეშ

0:01:18.441,0:01:24.491
ასე რომ გადაცემული x და y იმის მსგავსი[br]უნდა იყოს, რაც text()-ს გადავეცით

0:01:24.491,0:01:28.196
შეიძლება y 10 პიქსელით დაბლა ავიღოთ

0:01:28.196,0:01:32.166
ეს იქნება 10 და 30

0:01:32.166,0:01:37.091
ეს კი 200 და 230

0:01:37.091,0:01:39.671
10 და 230

0:01:39.671,0:01:40.901
200 და 230

0:01:40.901,0:01:44.863
იგივე რიცხვებს ვიღებ, რაც წარწერების[br]კოორდინატები, ოღონდ ყოველ y-ს 10-ს ვუმატებ

0:01:44.863,0:01:47.405
იმიტომ რომ მინდა, რომ ოდნავ დაბლა დავხატო

0:01:49.985,0:01:52.451
ვინსტონი არ გადაწეულა

0:01:52.451,0:01:57.017
ზემოთ აღწერილი ფუნქციისთვის არ გვითქვამს,[br]რომ პარამეტრებს გადავცემთ

0:01:57.017,0:01:59.177
და ის ისევ შემთხვევით რიცხვებს იყენებს

0:01:59.177,0:02:03.603
იმისთვის, რომ ფუნქციამ გაიგოს,[br]რომ პარამეტრებს გადავცემ

0:02:03.603,0:02:08.398
პარამეტრებს ამ ფრჩხილებში[br]სახელები უნდა დავარქვათ.

0:02:08.398,0:02:14.106
დავარქვათ მათ faceX და faceY,[br]შუაში მძიმე

0:02:14.106,0:02:20.704
ეს სახელები იმიტომ ავარჩიეთ,[br]რომ ამავე სახელებს ფუნქციაში ვიყენებთ

0:02:20.704,0:02:23.472
ასე კოდის თავიდან დაწერა არ მოგვიწევს.

0:02:23.472,0:02:28.813
მაგრამ ისევ არაფერი შეცვილია,[br]ვინსტონი ისევ იქვეა.

0:02:28.813,0:02:31.353
თუ ფუნციის სულ ზედა ნაწილს ჩახედავთ

0:02:31.353,0:02:35.263
ნახავთ, რომ faceX-სა და faceY-ს[br]შემთხვევით მნიშვნელობებს ვანიჭებთ.

0:02:35.263,0:02:38.793
უბრალოდ ეს ხაზები უნდა წავშალოთ

0:02:38.793,0:02:45.457
ახლა faceX-ისა და faceY-ის[br]მნიშვნელობები ფუნქციას გადაეცემა

0:02:45.457,0:02:49.581
და ეს ის მნიშვნელობებია,[br]რომლებით აქ მივუთითეთ.

0:02:49.581,0:02:52.501
ვინსტონი მთლად სწორ ადგილებში ვერ დავსვი

0:02:52.501,0:02:58.832
დამავიწყდა, რომ წარწერის ადგილი[br]განისაზღვრება ზედა მარცხენა კუთხით

0:02:58.832,0:03:00.942
ხოლო სახის ადგილი - ცენტრის მიხედვით

0:03:02.661,0:03:06.383
უნდა შევცალო ჩემი რიცხები აქ

0:03:06.383,0:03:12.608
x საკმაოდ უნდა შევცვალო,[br]ეს კი აქ დავსვა

0:03:12.608,0:03:18.028
ვცვლი იმ მნიშვნელობები,[br]რომლებსაც ფუნქციას გადავცემთ

0:03:18.028,0:03:22.518
ფუნქციის აღწერა არ არის შესაცვლელი

0:03:22.518,0:03:25.758
ის იმ მნიშვნელობებს იღებს,[br]რომელსაც ჩვენ გადავცემთ.

0:03:25.758,0:03:28.388
ისივე, როგორც ellipse() და rect()

0:03:28.388,0:03:33.348
ადგილი ავარჩიე, მაგრამ ახლა შევამჩნიე,[br]რომ ვინსტონი ზედმეტად დიდია

0:03:33.348,0:03:35.756
ვინსტონები ერთმანეთს ედება[br]და ეკრანზე არ ეტევა

0:03:35.756,0:03:39.019
მას ხატავს კოდი, რომელიც[br]ამ ფუნქციაში მოვათავსე

0:03:39.019,0:03:42.374
შემიძლია ყველა ვინსტონის ზომა[br]ერთად შევცვალო

0:03:42.374,0:03:45.439
ამისთვის მხოლოდ იმ ხაზის შეცვლაა[br]საჭირო, რომელიც ელიპსს ხატავს

0:03:45.439,0:03:50.626
თუ მათ შევცვლით, ვთქვათ, 190-ით,[br]ვინსტონი გახდება 190-ჯერ

0:03:50.626,0:03:54.844
ახლა ის უკეთ ეტევა

0:03:54.844,0:03:59.232
შემიძლია გავაგრძელო, რათა ვინსტონი[br]მთლიანად შიგნით მოვათავსო.

0:03:59.232,0:04:01.902
მშვენიერი

0:04:01.902,0:04:06.071
შევაჯამოთ.[br]რას აკეთებს ეს კოდი:

0:04:06.071,0:04:08.531
ის განსაზღვრავს ფუნქციას drawWinston()

0:04:08.531,0:04:14.673
და ამბობს, რომ ის ორ მნიშვნელობას იღებს -[br]faceX-სა და faceY-ს

0:04:14.673,0:04:19.949
ეს მნიშვნელობები შემოდიან როგორც ცვლადები,[br]რომლებიც ფუნქციაში შეგვიძლია გამოვიყენოთ

0:04:19.949,0:04:23.055
ისევე, როგორც ცვლადები,[br]რომლებსაც ზემოთ გამოვაცხადეთ

0:04:23.055,0:04:29.113
და შემდეგ ამ ფუნქციას ვიძახებთ ნებისმიერ[br]დროს, მას შემდეგ რაც გამოვაცხადებთ

0:04:29.113,0:04:33.711
შეგვიძლია მას განსხვავებული[br]მნიშვნელობები გადავცეთ

0:04:33.711,0:04:37.650
თქვენ ნახეთ, რა კარგ[br]საშუალებებს გვაძლევენ ფუნქციები

0:04:37.650,0:04:42.509
შეგვიძლია დავწეროთ ისეთი კოდი,[br]რომლის ბევრჯერ გამოყენება კარგი იქნება

0:04:42.509,0:04:46.460
ასევე შეგვიძლია გამოვიყენოთ პარამეტრები,[br]რაღაცების შეცვლა რომ შეგვეძლოს

0:04:46.460,0:04:49.405
ეს რეცეპტს ჰგავს.[br]გვაქვს ზოგადი ისნტრუქციები

0:04:49.405,0:04:52.880
და თუკი მიხვდით, რომ უცებ ოთხი ვინსტონის[br]კვება გახდა საჭირო ერთის მაგივრად

0:04:52.880,0:04:55.941
არ მოგიწევთ თავიდან დაიწყოთ,[br]უბრალოდ შეცვლით საწყის ინსტრუქციებს

0:04:55.941,0:04:57.632
და ყველაფერს ოთხზე გაამრავლებთ

0:04:57.632,0:05:02.205
ახლა შეგიძლია იფიქროთ[br]თქვენს კოდზე როგორც რეცეპტზე