WEBVTT

00:00:02.896 --> 00:00:05.793
นี่คือภาพวาดจากคริสต์ศตวรรษที่ 16 
โดย ลูคัส ครานัค ดิ เอลเตอร์

00:00:06.160 --> 00:00:08.926
มันแสดงถึงนำ้พุแห่งความอ่อนวัยอันโด่งดัง

00:00:09.308 --> 00:00:15.034
หากคุณได้ดื่มหรืออาบน้ำนี้ 
คุณจะมีสุขภาพดีและอ่อนวัย

00:00:15.857 --> 00:00:21.406
ทุกวัฒนธรรม ทุกชนชาติ 
ล้วนแล้วแต่ฝันหาอ่อนวัยที่เป็นอมตะ

00:00:22.044 --> 00:00:26.796
มีคนอย่าง อเล็กซานเดอร์ มหาราช 
หรือนักสำรวจ พอนเซ่ เดอ เลออน

00:00:26.820 --> 00:00:30.251
ผู้ที่ใช้เวลาค่อนชีวิต
ไปกับการตามล่าหานำ้พุแห่งความอ่อนเยาว์

00:00:30.726 --> 00:00:31.894
พวกเขาไม่พบมัน

00:00:33.450 --> 00:00:36.050
แต่ ถ้าหากว่ามันมีอะไรบางอย่างที่นำไปสู่มันล่ะ

00:00:36.074 --> 00:00:38.773
หากว่ามีบางอย่าง
ที่นำไปสู่นำ้พุแห่งความอ่อนเยาว์ล่ะ

NOTE Paragraph

00:00:39.284 --> 00:00:44.462
ผมจะเล่าถึงการพัฒนาที่สุดมหัศจรรย์
ในงานวิจัยด้านความชรา

00:00:44.486 --> 00:00:48.096
ซึ่งอาจปฏิวัติทัศคติของเรา
เกี่ยวกับเรื่องความชรา

00:00:48.120 --> 00:00:51.322
และอาจจะเปลี่ยนวิธีการรักษา
โรคที่เกี่ยวข้องกับความชราในอนาคตได้

00:00:52.145 --> 00:00:54.654
มันเริ่มต้นมาจากการทดลอง

00:00:54.678 --> 00:00:57.972
จากงานวิจัยใหม่ ๆ จำนวนหนึ่ง
ที่เกี่ยวกับการเจริญเติบโต

00:00:57.996 --> 00:01:03.997
ที่แสดงให้เห็นว่าในสัตว์ทดลอง 
หนูแก่ได้รับการถ่ายเลือดจากหนูอายุน้อย

00:01:04.021 --> 00:01:05.625
สามารถที่จะกลับมาอ่อนวัยได้

00:01:06.148 --> 00:01:10.757
มันมีความคล้ายคลึงกันกับในมนุษย์ 
เช่นในกรณีของแฝดสยาม

00:01:10.781 --> 00:01:12.869
และผมก็รู้ว่ามันฟังดูค่อนข้างน่าขนลุก

00:01:13.338 --> 00:01:19.285
แต่สิ่งที่ ทอม แรนโด้ นักวิจัยด้านเซลล์ต้นกำเนิด 
รายงานในปี ค.ศ. 2007

00:01:19.309 --> 00:01:22.809
คือ กล้ามเนื้อจากหนูแก่
สามารถกลับมาอ่อนวัยได้อีกครั้ง

00:01:22.833 --> 00:01:27.462
หากมันได้รับเลือดจากหนูอายุน้อย
ผ่านระบบไหลเวียนเลือดตามปกติ

00:01:27.903 --> 00:01:32.546
การทดลองนี้ถูกทำซ้ำโดย เอมี่ แวเจอร์ 
จากมหาวิทยาลัย ฮาเวิร์ด ในไม่กี่ปีต่อมา

00:01:32.570 --> 00:01:37.165
และอีกหลาย ๆ งานวิจัย
ก็รายงานปรากฏการณ์ความอ่อนวัยที่คล้ายกันนี้

00:01:37.189 --> 00:01:39.975
ในตับอ่อน ตับ และหัวใจ

00:01:40.974 --> 00:01:45.071
แต่สิ่งที่ผมตื่นเต้นที่สุด
เช่นเดียวกันกับนักวิจัยอีกหลาย ๆ กลุ่ม

00:01:45.095 --> 00:01:47.514
คือ งานทดลองนี้อาจสามารถใช้ได้กับสมอง

NOTE Paragraph

00:01:48.715 --> 00:01:54.046
นั่นคือ เราพบว่าหนูแก่
ซึ่งได้รับสภาวะของหนูอายุน้อย

00:01:54.070 --> 00:01:57.083
ในแบบจำลองที่เรียกว่า 
พาราไบโอซิส (parabiosis)

00:01:57.107 --> 00:01:58.899
มีสมองแบบหนูอายุน้อย

00:01:58.923 --> 00:02:01.105
และสมองมีการทำงานดีขึ้น

00:02:01.966 --> 00:02:03.556
และผมขอย้ำว่า

00:02:03.580 --> 00:02:09.793
หนูแก่ที่ใช้ระบบไหลเวียนเลือด
ร่วมกับหนูอายุน้อย

00:02:09.817 --> 00:02:12.801
มีลักษณะที่ดูอ่อนเยาว์
และการทำงานของสมองคล้ายของหนูอายุน้อย

00:02:13.998 --> 00:02:15.530
ดังนั้นเมื่อเราแก่ลง

00:02:15.554 --> 00:02:18.226
เราสามารถพิจาณาเรื่องความจำ
ได้จากหลายแง่มุ่ม

00:02:18.250 --> 00:02:20.003
และคุณสามารถเห็นได้จากสไลด์นี้

00:02:20.027 --> 00:02:23.410
เราสามารถดูได้จาก การใช้เหตุผล 
การพูด และอื่น ๆ

00:02:23.899 --> 00:02:29.178
ราว ๆ อายุ 50 หรือ 60 ปี 
ความสามารถเหล่านี้ยังสมบูรณ์ดี

00:02:29.202 --> 00:02:33.684
และเท่าที่ผมมองไปยังผู้ฟังอ่อนวัยในห้องนี้ 
พวกเรายังสบายดีกันอยู่

NOTE Paragraph

00:02:33.708 --> 00:02:34.716
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:34.740 --> 00:02:38.547
แต่มันเป็นเรื่องน่ากลัวที่เส้นกราฟเหล่านี้
มีแนวโน้มที่จะลดลง

00:02:38.571 --> 00:02:40.160
และเมื่อเราแก่ลง

00:02:40.184 --> 00:02:44.235
โรค เช่น อัลไซเมอร์ และอื่น ๆ จะเกิดขึ้น

00:02:45.004 --> 00:02:48.575
เรารู้ว่า ด้วยอายุที่มากขึ้น 
ความเชื่อมโยงของเซลล์ประสาท

00:02:48.599 --> 00:02:53.250
ซึ่งเป็นวิธีที่เซลล์ประสาทพูดคุยกัน 
เรียกว่า ไซแนป จะแย่ลง

00:02:53.274 --> 00:02:56.580
เซลล์ประสาทตาย และสมองเริ่มฝ่อ

00:02:56.604 --> 00:03:00.596
และมีการเพิ่มขึ้นของแนวโน้ม
ที่จะเกิดการเสื่อมของระบบประสาทต่าง ๆ

NOTE Paragraph

00:03:01.573 --> 00:03:06.482
ปัญหาใหญ่ของเรา ในการพยายามที่จะเข้าใจ
ว่าสิ่งเหล่านี้ทำงานอย่างไร

00:03:06.506 --> 00:03:09.102
ในกลไกการทำงานระดับโมเลกุล

00:03:09.126 --> 00:03:13.176
คือ เราไม่สามารถศึกษาสมองอย่างละเอียด
ในคนที่ยังมีชีวิตอยู่ได้

00:03:14.033 --> 00:03:17.019
เราสามารถตรวจสอบการทำงานของสมอง 
เราสามารถถ่ายภาพ

00:03:17.043 --> 00:03:19.739
และการทดสอบอันซับซ้อนทั้งหลาย

00:03:19.763 --> 00:03:23.381
แต่เราต้องรอจนกว่าคนคนนั้นจะเสียชีวิต

00:03:23.405 --> 00:03:28.499
แล้วก็นำสมองมาตรวจดูว่าอายุและโรค
ทำให้มันความเปลี่ยนเเปลงไปอย่างไร

00:03:28.888 --> 00:03:31.952
นี่คือตัวอย่างของสิ่งที่นักประสาทวิทยาทำกัน

00:03:32.333 --> 00:03:38.000
ดังนั้น จะเป็นอย่างไงถ้าเราคิดว่า 
สมองเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่กว่า

00:03:38.024 --> 00:03:40.501
เราจะสามารถเข้าใจมันมากขึ้นหรือไม่

00:03:40.525 --> 00:03:43.454
ว่ามันเกิดอะไรขึ้นในสมองในระดับโมเลกุล

00:03:43.478 --> 00:03:47.064
หากเรามองว่าสมองเป็นทั้งหมดของร่างกาย

00:03:47.088 --> 00:03:51.965
แล้วเมื่อร่างกายเราแก่ลงหรือเป็นโรค 
มันส่งผลต่อสมองไหม

00:03:51.989 --> 00:03:56.412
และในทางกลับกัน ถ้าสมองแก่ตัวลง 
มันจะส่งผลต่อร่างกายส่วนอื่นไหม

00:03:57.050 --> 00:04:00.541
และสิ่งที่เชื่อมโยงเนื้อเยื่อต่าง ๆ ในร่างกาย

00:04:00.565 --> 00:04:01.715
ก็คือ เลือด

00:04:02.366 --> 00:04:08.191
เลือดเป็นเนื้อเยื่อที่ไม่แต่เพียงนำเซลล์
ที่เเลกเปลี่ยนออกซิเจน อย่างเช่น

00:04:08.215 --> 00:04:09.456
เซลล์เม็ดเลือดแดง

00:04:09.480 --> 00:04:11.680
หรือต่อสู้กับโรคติดเชื้อ

00:04:11.704 --> 00:04:15.975
แต่เลือดยังนำโมเลกุลที่เป็นสารสื่อข้อมูล

00:04:15.999 --> 00:04:19.911
ซึ่งเป็นสารที่มีลักษณะคล้ายฮอร์โมน
ซึ่งส่งข้อมูล

00:04:19.935 --> 00:04:24.068
จากเซลล์หนึ่งไปยังอีกเซลล์หนึ่ง 
จากเนื้อเยื่อหนึ่งไปยังอีกเนื้อเยื่อหนึ่ง

00:04:24.092 --> 00:04:25.549
รวมไปถึงสมองด้วย

00:04:25.573 --> 00:04:30.711
ดังนั้นหากเราสังเกตการเปลี่ยนแปลงของเลือด
ในผู้เป็นโรคหรือคนแก่

00:04:30.735 --> 00:04:33.098
เราจะสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับสมองได้ไหม

00:04:33.651 --> 00:04:38.487
เรารู้ว่าเมื่อเราแก่ตัวลง เลือดเปลี่ยนไปเช่นกัน

00:04:38.511 --> 00:04:41.470
ดังนั้นพวกสารที่มีลักษณะคล้ายฮอร์โมนเหล่านี้
เปลี่ยนแปลงไปเมื่อเราแก่ตัวลง

00:04:41.494 --> 00:04:45.693
และโดยส่วนมากเรารู้ว่าสารเหล่านี้จำเป็น

00:04:45.717 --> 00:04:49.138
ต่อการพัฒนาของเนื้อเยื่อ 
และต่อการคงสภาพของเนื้อเยื่อ

00:04:49.162 --> 00:04:52.039
สารเหล่านี้เริ่มลดลงเมื่อเราแก่ตัวลง

00:04:52.063 --> 00:04:56.766
ในขณะที่สารที่เกี่ยวข้องในการซ่อมแซม 
การบาดเจ็บและการอักเสบ

00:04:56.790 --> 00:04:58.740
สารพวกนี้เพิ่มขึ้นเมื่อเราแก่

NOTE Paragraph

00:04:58.764 --> 00:05:03.806
ดังนั้น มันมีความไม่สมดุลของ
สารที่ดีและไม่ดีเหล่านี้ จะว่าอย่างนั้นก็ได้

00:05:04.988 --> 00:05:07.981
และเพื่อแสดงให้คุณเห็นถึงศักยภาพ
ที่เป็นไปได้เกี่ยวกับเรื่องนี้

00:05:08.005 --> 00:05:10.657
ผมอยากจะพูดให้คุณฟังอย่างละเอียด
เกี่ยวกับการทดลองที่เราทำ

00:05:10.681 --> 00:05:14.330
เราได้เก็บตัวอย่างเลือด
จากคนมีสุขภาพดีเกือบ 300 คน

00:05:14.354 --> 00:05:16.871
อายุระหว่าง 20 ถึง 89 ปี

00:05:16.895 --> 00:05:20.790
และพวกเราก็ได้ตรวจวัดค่าสารสื่อข้อมูลต่าง ๆ 
มากกว่า 100 ชนิด

00:05:20.814 --> 00:05:24.908
โปรตีนที่มีลักษณะคล้ายฮอร์โมนเหล่านี้
ซึ่งส่งสารข้อมูลระหว่างเนื้อเยื่อ

00:05:25.266 --> 00:05:26.942
และสิ่งที่พวกเราสังเกตเห็นอย่างแรก

00:05:26.966 --> 00:05:29.783
คือ ระหว่างกลุ่มที่อายุน้อยที่สุด
และอายุมากที่สุด

00:05:29.807 --> 00:05:33.104
สารประมาณครึ่งหนึ่ง
มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ

00:05:33.128 --> 00:05:36.263
ดังนั้นร่างกายของเราจึงใช้ชีวิต
อยู่ในสภาพที่แตกต่างกันมากเมื่อเราแก่ตัวลง

00:05:36.287 --> 00:05:38.038
เมื่อกล่าวถึงสารเหล่านี้

00:05:38.062 --> 00:05:41.558
และเมื่อใช้โปรแกรมทางสถิติ
และชีวสารสนเทศ

00:05:41.582 --> 00:05:46.276
เราสามารถที่จะหาสารที่ทำนายอายุได้

00:05:46.300 --> 00:05:49.943
เหมือนกับการคำนวณอายุแบบคร่าว ๆ ของคน

00:05:50.337 --> 00:05:53.193
และมันก็ออกมาเป็นอย่างคุณเห็นในกราฟนี้

00:05:53.618 --> 00:05:58.987
ในแกนหนึ่งคุณจะเห็นอายุจริง
ที่คนคนนั้นใช้ชีวิต

00:05:59.011 --> 00:06:00.316
เรียกว่า อายุตามลำดับเวลา

00:06:00.340 --> 00:06:02.062
ซึ่งก็คือ จำนวนปีที่คนคนนั้นมีชีวิตอยู่

NOTE Paragraph

00:06:02.086 --> 00:06:04.794
และเมื่อเราพิจารณาสารต่าง ๆ 
ที่ผมแสดงให้คุณเห็นก่อนหน้านี้

00:06:04.818 --> 00:06:09.662
และคำนวณอายุเปรียบเทียบ
หรืออายุทางชีวภาพ

00:06:10.708 --> 00:06:14.342
และสิ่งที่คุณเห็นคือ
มันค่อนข้างมีความสัมพันธ์กัน

00:06:14.366 --> 00:06:17.681
ดังนั้นเราสามารถทำนาย
อายุคร่าว ๆ ของคนได้ค่อนข้างดี

00:06:17.705 --> 00:06:21.620
แต่สิ่งที่น่าตื่นเต้นจริง ๆ ก็คือพวกนอกกลุ่ม

00:06:21.644 --> 00:06:23.448
ซึ่งพวกเขาก็เป็นกลุ่มที่น่าสนใจอยู่แล้ว
ในชีวิตประจำวันของเรา

00:06:23.922 --> 00:06:28.490
คนคนนี้ที่ผมเน้นด้วยจุดสีเขียว

00:06:28.514 --> 00:06:31.110
มีอายุประมาณ 70 ปี

00:06:31.134 --> 00:06:36.140
แต่อายุทางชีวภาพของเขา 
หากว่าสิ่งที่เราทำอยู่นี้ถูกต้อง

00:06:36.164 --> 00:06:38.207
คือเพียงแค่ 45 ปีเท่านั้น

00:06:38.231 --> 00:06:41.715
คนคนนี้อ่อนวัยกว่าอายุของเขาจริงหรือ

00:06:42.183 --> 00:06:46.699
แต่ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ 
คนคนนี้จะเป็นคนที่มีความเสี่ยงต่ำ

00:06:46.723 --> 00:06:50.047
ต่อโรคที่เกี่ยวข้องกับความชรา
และมีชีวิตที่ยืนยาวหรือไม่

00:06:50.071 --> 00:06:51.566
เขาจะอยู่ถึง 100 ปีหรือมากกว่าไหม

00:06:52.402 --> 00:06:56.963
ในอีกด้านหนึ่ง คนคนนี้ที่ผมเน้นด้วยจุดสีแดง

00:06:56.987 --> 00:07:01.893
เขาอายุยังไม่ถึง 40 ปี 
แต่อายุทางชีวภาพคือ 65 ปี

00:07:01.917 --> 00:07:06.315
เขามีความเสี่ยง
ต่อโรคที่เกี่ยวข้องกับความชราไหม

00:07:06.339 --> 00:07:09.995
ดังนั้นในห้องทดลองของเรา 
เราพยายามที่จะเข้าใจสารเหล่านี้ให้ดีขึ้น

00:07:10.019 --> 00:07:12.257
และนักวิจัยกลุ่มอื่น ๆ ก็พยายามทำความเข้าใจ

00:07:12.281 --> 00:07:14.357
ว่าอะไรคือสารที่ก่อให้เกิดความชราที่แท้จริง

00:07:14.381 --> 00:07:19.354
แล้วเราจะสามารถศึกษาเพื่อทำนายโรค
ที่เกี่ยวข้องกับความแก่ชราได้ไหม

NOTE Paragraph

00:07:20.281 --> 00:07:24.343
สิ่งที่ผมได้นำเสนอคุณมาทั้งหมดนี้ 
เป็นแค่เพียงความสัมพันธ์ง่าย ๆ จริงไหมครับ

00:07:24.367 --> 00:07:28.398
คุณอาจบอกได้แค่ว่า 
"สารเหล่านี้เปลี่ยนแปลงไปตามอายุ"

00:07:28.422 --> 00:07:32.077
แต่คุณไม่รู้แน่ว่าพวกมันส่งผลอะไรกับความชรา

00:07:33.031 --> 00:07:36.079
ดังนั้นสิ่งที่ผมกำลังจะนำเสนอคุณนี้
เป็นสิ่งที่น่าทึ่งมาก

00:07:36.103 --> 00:07:41.174
และมันบ่งบอกว่าสารเหล่านี้
สารสามารถปรับอายุของเนื้อเยื่อได้

00:07:41.845 --> 00:07:45.143
และนี่คือเหตุผลที่เรากลับไปยังแบบจำลอง
ที่เรียกว่า พาราไบโอซิส

NOTE Paragraph

00:07:45.167 --> 00:07:47.707
พาราไบโอซิสจึงถูกทำขึ้นในหนู

00:07:47.731 --> 00:07:52.643
โดยการผ่าตัดเชื่อมหนูสองตัวเข้าด้วยกัน

00:07:52.667 --> 00:07:55.000
และนั่นนำไปสู่ระบบการใช้เลือดร่วมกัน

00:07:55.024 --> 00:07:59.811
ตอนนี้พวกเราสามารถถามได้ว่าว่า 
"สมองแก่ได้รับผลกระทบได้อย่างไร

00:07:59.835 --> 00:08:01.573
เมื่อได้รับเลือดของหนูอายุน้อย"

00:08:02.144 --> 00:08:04.348
และเพื่อวัตถุประสงค์นี้ พวกเราใช้หนูอายุน้อย

00:08:04.372 --> 00:08:07.825
ซึ่งมีอายุเทียบเท่ากับคนอายุ 20 ปี

00:08:07.849 --> 00:08:12.185
และหนูแก่ซึ่งมีอายุเทียบเท่ากับคนอายุ 65 ปี

NOTE Paragraph

00:08:12.958 --> 00:08:15.784
สิ่งที่เราค้นพบมันค่อนข้างน่าทึ่ง

00:08:15.808 --> 00:08:19.528
เราพบว่ามันมีเซลล์ต้นกำเนิด
ที่ให้กำเนิดเซลล์ประสาทมากขึ้น

00:08:19.552 --> 00:08:20.884
ในสมองของหนูแก่

00:08:21.351 --> 00:08:23.933
มีการเพิ่มการทำงานของไซเเนป

00:08:23.957 --> 00:08:25.996
การเชื่อมต่อของเซลล์ประสาท

00:08:26.020 --> 00:08:29.305
มีการแสดงออกของยีนมากมาย 
ซึ่งพวกเรารู้ว่ามีส่วนเกี่ยวข้อง

00:08:29.329 --> 00:08:31.076
ในการสร้างความจำใหม่ ๆ

00:08:31.659 --> 00:08:34.167
และมีการอักเสบแบบไม่ดีน้อยลง

00:08:35.427 --> 00:08:41.923
แต่เราพบว่า
ไม่มีเซลล์เข้าสู่สมองของหนูเหล่านี้

00:08:41.947 --> 00:08:43.333
ดังนั้นเมื่อเราเชื่อมพวกมัน


00:08:43.357 --> 00:08:48.733
มันไม่มีเซลล์เข้าสู่สมองของหนูแก่

00:08:49.379 --> 00:08:53.040
ด้วยเหตุนี้ เราจึงให้เหตุผลว่า 
มันต้องเป็นสารที่ละลายได้

00:08:53.064 --> 00:08:57.847
ดังนั้นเราจึงแยกส่วนละลายน้ำของเลือด
ที่เรียกว่า พลาสมา ออกมา

00:08:57.871 --> 00:09:01.815
และฉีดพลาสมาของหนูอายุน้อยหรือหนูแก่
เข้าไปให้กับหนูพวกนี้

00:09:01.839 --> 00:09:04.207
และมันก็แสดงปรากฏการณ์อ่อนวัยนี้ได้เช่นกัน

00:09:04.231 --> 00:09:05.945
แต่ตอนนี้ สิ่งที่เราสามารถทำได้อีก

00:09:05.969 --> 00:09:08.419
คือทดสอบความจำของหนูพวกนี้

NOTE Paragraph

00:09:08.443 --> 00:09:12.296
เมื่อหนูอายุมากขึ้น เหมือนกับมนุษย์ 
พวกมันจะมีปัญหาความจำ

00:09:12.818 --> 00:09:14.411
มันเป็นเรื่องยากที่จะทดสอบ

00:09:14.435 --> 00:09:16.779
แต่ผมจะแสดงให้คุณเห็นในอีกสักครู่
ว่าเราศึกษามันอย่างไร

00:09:16.803 --> 00:09:19.498
แต่ผมต้องการที่จะก้าวไปให้ไกลกว่านั้นอีกขั้น

00:09:19.522 --> 00:09:23.562
ซึ่งเป็นขั้นที่ใกล้การพัฒนามาใช้กับมนุษย์

00:09:23.586 --> 00:09:26.783
สิ่งที่ผมกำลังจะนำเสนอนี้ยังไม่ได้ตีพิมพ์

00:09:26.807 --> 00:09:31.340
เราใช้พลาสมาจากคนอายุน้อย

00:09:31.364 --> 00:09:33.213
และสารควบคุมคือน้ำเกลือ

00:09:33.237 --> 00:09:35.113
แล้วฉีดเข้าไปในหนูแก่

00:09:35.137 --> 00:09:39.989
และถามคำถามว่า เราสามารถที่จะทำให้หนูแก่
กลับมาอ่อนวัยได้อีกครั้งไหม

00:09:40.013 --> 00:09:41.673
เราสามารถทำให้มันฉลาดขึ้นได้ไหม

NOTE Paragraph

00:09:42.104 --> 00:09:45.393
เพื่อจะตอบคำถามเหล่านี้ เราได้ใช้การทดสอบ
ที่เรียกว่า เขาวงกตของบาร์เนส

00:09:45.417 --> 00:09:48.572
นี่คือโต๊ะขนาดใหญ่ที่มีหลุมอยู่มากมาย

00:09:48.596 --> 00:09:52.079
และมีเครื่องหมายแสดงทางรอบ ๆ หลุม

00:09:52.103 --> 00:09:54.709
และมีแสงสว่างคล้าย ๆ กับบนเวทีแห่งนี้

00:09:54.733 --> 00:09:57.866
พวกหนูจะไม่ชอบแสงพวกมันจึงพยายามหนี

00:09:57.890 --> 00:10:02.146
และพบกับหลุมหนึ่งซึ่งถูกชี้ด้วยลูกศร

00:10:02.170 --> 00:10:04.115
ซึ่งหลุมนี้มีท่อต่ออยู่ด้านล่าง

00:10:04.139 --> 00:10:07.332
ซึ่งพวกมันสามารถหนีไปได้
และอยู่อย่างสบายในรูมืด ๆ

00:10:07.977 --> 00:10:09.779
พวกเราสอนมัน เป็นเวลาสองสามวัน

00:10:09.803 --> 00:10:12.706
ให้พวกมันหาหลุมให้นั้นเจอ 
โดยอาศัยสัญลักษณ์นำทางต่าง ๆ

00:10:12.730 --> 00:10:15.524
และคุณสามารถเปรียบเทียบสิ่งนี้กับมนุษย์ได้

00:10:15.548 --> 00:10:19.778
เหมือนกับการที่คุณพยายามหารถในลานจอดรถ
หลังจากการซื้อของที่สุดวุ่นวาย

NOTE Paragraph

00:10:19.802 --> 00:10:20.803
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:10:20.827 --> 00:10:24.578
พวกเราหลายคนน่าจะมีปัญหาอย่างนั้น
ในบางครั้งนะครับ

NOTE Paragraph

00:10:24.602 --> 00:10:26.620
มาดูกันว่าเกิดอะไรขึ้นกับหนูแก่

00:10:26.954 --> 00:10:29.130
นี่คือหนูแก่ที่มีปัญหาความจำ

00:10:29.154 --> 00:10:30.843
อย่างที่คุณจะสังเกตเห็นในอีกสักครู่

00:10:31.305 --> 00:10:36.029
มันมองลงไปดูทุกหลุม 
แต่ไม่ได้สร้างแผนที่ความจำ

00:10:36.053 --> 00:10:41.300
ซึ่งจะช่วยเตือนความจำว่ามันอยู่ตรงไหน 
ในการทดสอบครั้งก่อนหรือวันสุดท้าย

00:10:41.873 --> 00:10:47.340
ในทางตรงกันข้าม หนูตัวนี้
เป็นพี่น้องที่มีอายุเท่ากัน

00:10:47.364 --> 00:10:52.783
แต่มันได้รับการฉีดพลาสมาของคนอายุน้อย
เป็นเวลาสามอาทิตย์

00:10:52.807 --> 00:10:55.340
ด้วยปริมาณเล็กน้อยทุกสามวัน

00:10:55.741 --> 00:10:59.964
อย่างที่คุณสังเกตได้ 
มันดูเหมือนกำลังคิดว่า "ฉันอยู่ตรงไหน"

00:10:59.988 --> 00:11:02.895
หลังจากนั้นมันก็เดินตรงไปยังหลุมนั้น
และหนีลงรูไป

00:11:02.919 --> 00:11:05.783
ดังนั้นมันน่าจะจำได้ว่าหลุมนั้นอยู่ที่ไหน

NOTE Paragraph

00:11:06.742 --> 00:11:10.430
จากทั้งหมดนี้ 
เหมือนว่าหนูแก่ตัวนี้จะกลับมาอ่อนวัยอีกครั้ง

00:11:10.454 --> 00:11:12.833
มันทำงานได้คล้ายกับหนูอายุน้อย

00:11:12.857 --> 00:11:15.563
และนี่ยังบอกว่ามันมีอะไรบางอย่าง

00:11:15.587 --> 00:11:20.578
ที่ไม่ใช่แค่ในพลาสมาของหนูอายุน้อยเท่านั้น 
แต่ยังพบได้ในพลาสมาของคนอายุน้อยด้วย

00:11:20.602 --> 00:11:24.262
ที่มีความสามารถ
ในการช่วยสมองแก่ ๆ ให้ดีขึ้นได้

00:11:24.834 --> 00:11:25.986
โดยสรุปแล้ว

00:11:26.010 --> 00:11:30.209
พวกเราพบว่าหนูแก่ และโดยเฉพาะสมองของมัน 
มีความยืดหยุ่น

00:11:30.233 --> 00:11:33.684
สมองของพวกมันไม่ได้อยู่นิ่งเป็นหิน 
แต่มันสามารถเปลี่ยนแปลงได้

00:11:33.708 --> 00:11:35.181
มันสามารถกลับมาอ่อนวัยได้อีกครั้ง

00:11:35.680 --> 00:11:38.277
สารจากเลือดอายุน้อยสามารถย้อนวัยได้

00:11:38.301 --> 00:11:40.013
และสิ่งที่ผมไม่ได้นำเสนอคุณ

00:11:40.037 --> 00:11:45.259
คือในแบบจำลองนี้ที่หนูอายุน้อย
รับผลจากการใช้เลือดร่วมกับหนูแก่

00:11:45.283 --> 00:11:48.663
มีสารบางอย่างในเลือดหนูแก่ที่เร่งความแก่

00:11:49.725 --> 00:11:54.042
และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ 
มนุษย์ก็น่าจะมีสารคล้ายกันนี้

00:11:54.066 --> 00:11:58.144
เพราะว่าเราสามารถใช้เลือดจากคนอายุน้อย
และเห็นผลในทำนองเดียวกัน

00:11:58.592 --> 00:12:02.148
เลือดจากคนแก่ซึ่งผมไม่ได้นำแสดงให้คุณดู 
ไม่ได้มีผลแบบนี้

00:12:02.172 --> 00:12:03.934
คือไม่ได้ทำให้หนูอ่อนวัยลง

NOTE Paragraph

00:12:05.071 --> 00:12:08.699
แล้วความมหัศจรรย์นี้สามารถใช้กับคนได้ไหม

00:12:08.723 --> 00:12:12.352
พวกเรากำลังทำศึกษาทางคลินิค
ที่มหาวิทยาลัย สแตนฟอร์ด

00:12:12.376 --> 00:12:16.252
ซึ่งพวกเรากำลังรักษาผู้ป่วยอัลไซเมอร์
ที่มีอาการในระดับอ่อน

00:12:16.276 --> 00:12:22.886
โดยฉีดพลาสมาจากกอาสาสมัครอายุน้อย
ที่มีอายุประมาณ 20 ปี

00:12:22.910 --> 00:12:25.505
และทำแบบนี้สัปดาห์ละครั้ง
เป็นเวลาสี่สัปดาห์

00:12:25.529 --> 00:12:28.692
และจากนั้นพวกเราจะตรวจดูสมองของผู้ป่วย
ด้วยการถ่ายภาพ

00:12:29.050 --> 00:12:30.894
พวกเราทดสอบความจำ

00:12:30.918 --> 00:12:34.924
และสอบถามผู้ดูแล
ถึงเรื่องกิจกรรมในชีวิตประจำวันของพวกเขา

00:12:34.948 --> 00:12:38.867
สิ่งที่พวกเราหวังคือ
การเห็นสัญญาณของอาการไปในทางที่ดี

00:12:38.891 --> 00:12:40.255
จากการรักษา

00:12:40.758 --> 00:12:43.314
และหากมันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ 
มันอาจจะให้ความหวังกับพวกเรา

00:12:43.338 --> 00:12:45.758
ว่าสิ่งที่ผมนำแสดงให้คุณดูซึ่งได้ผลในหนู

00:12:45.782 --> 00:12:47.560
อาจจะได้ผลเช่นเดียวกันในมนุษย์

NOTE Paragraph

00:12:48.478 --> 00:12:50.836
ถึงตอนนี้ 
ผมไม่คิดว่าคนเราจะมีชีวิตอยู่ได้ตลอดกาล

00:12:51.955 --> 00:12:54.292
แต่เราอาจจะค้นพบ

00:12:54.316 --> 00:12:57.403
นำ้พุแห่งความเยาว์วัย ซึ่งจริง ๆ แล้วอยู่ในตัวเรา

00:12:57.427 --> 00:12:59.165
และมันค่อย ๆ แห้งหายไป

00:12:59.574 --> 00:13:02.402
และหากเราสามารถทำให้มัน
กลับมาทำงานได้อีกครั้ง

00:13:02.426 --> 00:13:07.053
บางทีเราอาจจะเจอสาร
ที่ควบคุมปรากฏการณ์เหล่านี้

00:13:07.077 --> 00:13:09.664
พวกเราสามารถผลิตสารเหล่านี้ได้
จากการสังเคราะห์

00:13:09.688 --> 00:13:13.701
และเราสามารถรักษาโรคชรา 
อย่าง อัลไซเมอร์

00:13:13.725 --> 00:13:14.955
หรือ ภาวะสมองเสื่อมอื่น ๆ ได้

NOTE Paragraph

00:13:15.282 --> 00:13:16.433
ขอบคุณมากครับ

NOTE Paragraph

00:13:16.457 --> 00:13:19.750
(เสียงปรบมือ)