1 00:00:00,903 --> 00:00:07,804 (Klikanie) 2 00:00:07,804 --> 00:00:12,420 Urodziłem się z obustronnym siatkówczakiem, 3 00:00:12,420 --> 00:00:14,353 rakiem siatkówki. 4 00:00:15,313 --> 00:00:18,419 Usunięto mi prawe oko, 5 00:00:18,419 --> 00:00:21,336 gdy miałem 7 miesięcy. 6 00:00:21,336 --> 00:00:25,053 Miałem 13 miesięcy, kiedy usunęli mi lewe oko. 7 00:00:26,003 --> 00:00:31,148 Kiedy przebudziłem się po tej operacji, 8 00:00:31,148 --> 00:00:34,780 najpierw wyszedłem z łóżeczka 9 00:00:34,780 --> 00:00:38,889 i zacząłem błądzić po oddziale intensywnej terapii, 10 00:00:39,829 --> 00:00:43,208 pewnie szukając tego, kto mi to zrobił. 11 00:00:43,208 --> 00:00:45,066 (Śmiech) 12 00:00:46,966 --> 00:00:50,127 Najwyraźniej błąkanie się po oddziale 13 00:00:50,127 --> 00:00:53,702 bez oczu nie było dla mnie problemem. 14 00:00:53,702 --> 00:00:56,337 Problemem było, że mogą mnie złapać. 15 00:00:57,557 --> 00:01:00,731 Wyobrażenia o ślepocie 16 00:01:00,731 --> 00:01:04,221 są dla niewidomych 17 00:01:04,221 --> 00:01:07,753 o wiele bardziej przerażające niż sama ślepota. 18 00:01:09,283 --> 00:01:13,230 Pomyślcie przez chwilę o własnych wyobrażeniach o ślepocie. 19 00:01:13,230 --> 00:01:17,296 Pomyślcie o swojej reakcji, kiedy wszedłem na scenę, 20 00:01:17,296 --> 00:01:21,347 o perspektywie własnej ślepoty 21 00:01:21,347 --> 00:01:25,264 albo o ślepnącej bliskiej osobie. 22 00:01:25,264 --> 00:01:30,704 To przerażenie jest dla większości z nas niepojęte, 23 00:01:30,704 --> 00:01:33,159 ponieważ ślepotę uważa się 24 00:01:33,159 --> 00:01:38,829 za przejaw ignorancji i nieświadomości, 25 00:01:38,829 --> 00:01:46,630 narażenie na potworności nieznanego mroku. 26 00:01:46,630 --> 00:01:48,460 Jak poetycko. 27 00:01:49,440 --> 00:01:52,801 Na szczęście dla mnie, moi rodzice nie byli poetyccy. 28 00:01:52,801 --> 00:01:54,676 Byli pragmatyczni. 29 00:01:54,676 --> 00:02:01,293 Rozumieli, że ignorancja i lęk to kwestie umysłu, 30 00:02:01,293 --> 00:02:05,282 a umysł można przystosować. 31 00:02:05,282 --> 00:02:08,983 Uważali, że z czasem powinienem 32 00:02:08,983 --> 00:02:13,814 cieszyć się tymi samymi swobodami i obowiązkami, co wszyscy inni. 33 00:02:13,814 --> 00:02:16,275 Jak mówili: miałem się wyprowadzić, 34 00:02:16,275 --> 00:02:19,062 co zrobiłem w wieku 18 lat, 35 00:02:19,062 --> 00:02:21,035 płacić podatki. 36 00:02:21,035 --> 00:02:23,875 Dzięki. (Śmiech) 37 00:02:25,605 --> 00:02:30,786 Znali różnicę między miłością i lękiem. 38 00:02:30,786 --> 00:02:35,710 Lęk paraliżuje nas w obliczu wyzwania. 39 00:02:35,710 --> 00:02:38,612 Wiedzieli, że ślepota będzie znacznym wyzwaniem. 40 00:02:38,612 --> 00:02:41,666 Nie wychowano mnie w lęku. 41 00:02:41,666 --> 00:02:45,415 Postawili moją wolność nade wszystko, 42 00:02:45,415 --> 00:02:48,535 ponieważ tak robi miłość. 43 00:02:48,535 --> 00:02:52,764 Jak dzisiaj daję sobie radę? 44 00:02:54,044 --> 00:02:57,419 Świat to dużo większy oddział szpitalny. 45 00:02:57,419 --> 00:03:01,320 Na szczęście mam swoją zaufaną, długą laskę, 46 00:03:01,320 --> 00:03:04,014 dłuższą niż laski używane przez większość niewidomych. 47 00:03:04,014 --> 00:03:07,357 Nazywam ją buławą wolności. 48 00:03:07,357 --> 00:03:08,913 Powstrzyma mnie, na przykład, 49 00:03:08,913 --> 00:03:14,359 od niezbyt godnego opuszczenia sceny. 50 00:03:14,359 --> 00:03:15,279 (Śmiech) 51 00:03:15,279 --> 00:03:17,242 Widzę tę wysoką krawędź. 52 00:03:18,282 --> 00:03:21,509 Uprzedzali nas wcześniej, że każde możliwe nieszczęście 53 00:03:21,509 --> 00:03:25,100 spotkało już prelegentów na tej scenie. 54 00:03:25,100 --> 00:03:27,121 Nie chcę ustanowić nowego precedensu. 55 00:03:28,491 --> 00:03:30,425 Ale poza tym, 56 00:03:30,425 --> 00:03:33,552 słyszeliście pewnie, że klikałem przy wchodzeniu na scenę. 57 00:03:33,552 --> 00:03:34,619 (Klikanie) 58 00:03:34,619 --> 00:03:36,488 Klikałem językiem. 59 00:03:36,488 --> 00:03:39,666 Są to krótkie dźwięki, 60 00:03:39,666 --> 00:03:44,746 które rozchodzą się i odbijają od powierzchni dookoła, 61 00:03:44,746 --> 00:03:46,118 jak sonar nietoperza, 62 00:03:46,118 --> 00:03:51,738 i wracają do mnie z wzorami i informacjami, 63 00:03:51,738 --> 00:03:54,225 mniej więcej tak, jak dla was światło. 64 00:03:55,135 --> 00:03:58,793 A mój mózg, dzięki rodzicom, 65 00:03:58,793 --> 00:04:04,098 został pobudzony do tworzenia obrazów w korze wzrokowej, 66 00:04:04,098 --> 00:04:07,338 którą nazywamy teraz systemem obrazowania, 67 00:04:07,338 --> 00:04:11,288 z tych informacji, podobnie jak wasze mózgi. 68 00:04:11,288 --> 00:04:13,854 Nazywam ten proces miganiem sonaru. 69 00:04:14,604 --> 00:04:20,322 W ten sposób nauczyłem się widzieć przez ślepotę, 70 00:04:20,322 --> 00:04:23,498 kierować swoją podróżą 71 00:04:23,498 --> 00:04:27,538 przez nieznany mrok własnych wyzwań, 72 00:04:27,538 --> 00:04:31,439 które dały mi tytuł 73 00:04:31,439 --> 00:04:35,154 "niezwykłego Batmana". 74 00:04:35,154 --> 00:04:37,708 Batmana zaakceptuję. 75 00:04:37,708 --> 00:04:41,098 Nietoperze są fajne. Batman jest fajny. 76 00:04:41,098 --> 00:04:46,766 Ale nie wychowano mnie, bym myślał, że jestem niezwykły. 77 00:04:47,856 --> 00:04:51,884 Zawsze uważałem, że jestem podobny do każdego, 78 00:04:51,884 --> 00:04:57,300 kto przemierza nieznany mrok własnych wyzwań. 79 00:04:57,300 --> 00:05:00,718 Czy to takie niezwykłe? 80 00:05:00,718 --> 00:05:04,014 Nie używam oczu, używam mózgu. 81 00:05:04,834 --> 00:05:07,317 Ktoś gdzieś musi myśleć, 82 00:05:07,317 --> 00:05:11,144 że to niezwykłe, inaczej nie byłoby mnie tutaj, 83 00:05:11,144 --> 00:05:14,183 ale zastanówmy się nad tym przez chwilę. 84 00:05:15,013 --> 00:05:17,739 Każdy, kto zmaga się 85 00:05:17,739 --> 00:05:22,428 albo kiedyś zmagał się z wyzwaniem, 86 00:05:22,428 --> 00:05:24,160 niech podniesie rękę. 87 00:05:25,470 --> 00:05:27,490 Szum. OK. 88 00:05:27,490 --> 00:05:30,462 Dużo rąk w górze, chwila, niech policzę. 89 00:05:30,462 --> 00:05:32,503 (Klikanie) 90 00:05:33,713 --> 00:05:36,731 To zajmie chwilę. (Klikanie) (Śmiech) 91 00:05:36,731 --> 00:05:38,205 Jest dużo rąk w górze. 92 00:05:38,205 --> 00:05:40,609 Trzymajcie je, mam pomysł. 93 00:05:40,609 --> 00:05:46,302 Ci, który używają mózgów do pokonywania tych wyzwań, 94 00:05:46,302 --> 00:05:49,243 niech opuszczą ręce. 95 00:05:50,423 --> 00:05:53,024 Każdy, kto wciąż ma rękę w górze, 96 00:05:53,024 --> 00:05:58,262 ma swoje własne wyzwania. (Śmiech) 97 00:05:58,262 --> 00:06:00,839 Wszyscy mierzymy się z wyzwaniami 98 00:06:00,839 --> 00:06:04,577 i wszyscy mierzymy się z nieznanym mrokiem, 99 00:06:04,577 --> 00:06:08,920 który jest obecny w większości wyzwań, i którego większość z nas się boi. 100 00:06:08,920 --> 00:06:12,773 Ale wszyscy mamy mózgi, 101 00:06:12,773 --> 00:06:17,069 które pozwalają nam 102 00:06:17,069 --> 00:06:23,456 kierować podróżą przez te wyzwania. 103 00:06:24,151 --> 00:06:28,284 Dobry przykład: przyszedłem tutaj 104 00:06:28,284 --> 00:06:35,254 (Klikanie) i nie powiedzieli mi, 105 00:06:35,254 --> 00:06:38,152 gdzie jest mównica. 106 00:06:38,152 --> 00:06:41,066 Nie można ufać ludziom z TED. 107 00:06:42,796 --> 00:06:44,653 "Sam sobie znajdź" - powiedzieli. 108 00:06:44,653 --> 00:06:48,063 (Śmiech) 109 00:06:49,413 --> 00:06:52,525 Sprzężenie zwrotne nagłośnienia nie pomaga. 110 00:06:52,525 --> 00:06:55,934 Teraz rzucę wam wyzwanie. 111 00:06:55,934 --> 00:06:59,850 Zamknijcie wszyscy oczy tylko na chwilę, dobrze? 112 00:06:59,850 --> 00:07:03,507 Nauczycie się czegoś o migającym sonarze. 113 00:07:03,507 --> 00:07:05,017 Wydam z siebie dźwięk. 114 00:07:05,017 --> 00:07:08,562 Będę trzymał ten panel przed sobą, ale nie będę nim ruszał. 115 00:07:08,562 --> 00:07:11,486 Tylko słuchajcie dźwięku przez chwilę. 116 00:07:13,236 --> 00:07:19,228 Szzzzzzzzzz. 117 00:07:19,228 --> 00:07:21,293 Nic interesującego. 118 00:07:21,293 --> 00:07:24,032 Teraz słuchajcie, co się stanie z tym samym dźwiękiem, 119 00:07:24,032 --> 00:07:25,816 kiedy ruszę panelem. 120 00:07:27,146 --> 00:07:33,111 Szzzzzzzzzz. (Dźwięk podnosi się i opada) 121 00:07:38,266 --> 00:07:41,609 Nie znasz potęgi Ciemnej Strony. 122 00:07:41,609 --> 00:07:43,421 (Śmiech) 123 00:07:43,421 --> 00:07:45,812 Nie mogłem się oprzeć. 124 00:07:47,832 --> 00:07:50,479 Trzymajcie oczy zamknięte, 125 00:07:50,479 --> 00:07:52,327 słyszeliście różnicę? 126 00:07:52,327 --> 00:07:55,425 Upewnijmy się. 127 00:07:55,425 --> 00:07:57,224 Wyzwanie dla was, 128 00:07:57,224 --> 00:08:02,308 powiedzcie "teraz", kiedy usłyszycie, że panel zaczyna się ruszać. 129 00:08:02,308 --> 00:08:05,300 Zrelaksujmy się. 130 00:08:08,160 --> 00:08:11,823 Szzzzzzzz. 131 00:08:11,823 --> 00:08:13,888 Publiczność: Teraz. Daniel Kish: Świetnie. 132 00:08:13,888 --> 00:08:15,381 Otwórzcie oczy. 133 00:08:15,381 --> 00:08:19,915 Dobrze. Jeszcze tylko kilka centymetrów 134 00:08:19,915 --> 00:08:22,045 i zauważylibyście różnicę. 135 00:08:22,045 --> 00:08:24,488 Doświadczyliście sonaru. 136 00:08:25,528 --> 00:08:28,547 Wszyscy bylibyście świetnymi niewidomymi. (Śmiech) 137 00:08:28,547 --> 00:08:31,240 Spójrzmy, co się stanie, 138 00:08:31,240 --> 00:08:34,584 kiedy na ten proces aktywacji 139 00:08:34,584 --> 00:08:39,111 przeznaczy się trochę czasu i uwagi. 140 00:08:39,111 --> 00:08:42,292 (Wideo) Juan Ruiz: To tak, jakbyście wy widzieli oczami, 141 00:08:42,292 --> 00:08:45,497 a my uszami. 142 00:08:45,497 --> 00:08:48,561 Brian Bushway: To nie kwestia cieszenia się bardziej albo mniej, 143 00:08:48,561 --> 00:08:51,487 chodzi o cieszenie się inaczej. 144 00:08:51,487 --> 00:08:54,529 Shawn Marsolais: Idzie w poprzek. DK: Tak. 145 00:08:54,529 --> 00:08:58,337 SM: A teraz stopniowo opada. 146 00:08:58,337 --> 00:08:59,950 DK: Tak! SM: To niesamowite! 147 00:08:59,950 --> 00:09:04,246 Jakbym widział samochód. O matko! 148 00:09:09,981 --> 00:09:12,048 J. Louchart: Uwielbiam być ślepy. 149 00:09:12,048 --> 00:09:15,716 Gdybym miał okazję, szczerze, nie wróciłbym do widzenia. 150 00:09:15,716 --> 00:09:19,176 JR: Im większy jest cel, tym więcej napotkasz przeszkód, 151 00:09:19,176 --> 00:09:21,777 a po drugiej stronie tego celu 152 00:09:21,777 --> 00:09:23,425 jest zwycięstwo. 153 00:09:23,425 --> 00:09:28,580 [Po włosku] 154 00:09:28,580 --> 00:09:38,355 (Brawa) 155 00:09:38,355 --> 00:09:42,245 DK: Czy ci ludzie wyglądali na przerażonych? 156 00:09:42,245 --> 00:09:44,067 Nie bardzo. 157 00:09:44,067 --> 00:09:46,853 Przeprowadziliśmy trening aktywacyjny 158 00:09:46,853 --> 00:09:50,382 dla dziesiątek tysięcy niewidomych i widzących osób z różnych środowisk 159 00:09:50,382 --> 00:09:52,820 w prawie 40 krajach. 160 00:09:52,820 --> 00:09:57,302 Kiedy niewidomi uczą się widzieć, 161 00:09:57,302 --> 00:10:00,320 widzący wyglądają na zainspirowanych 162 00:10:00,320 --> 00:10:05,377 i chcą się nauczyć widzieć na ich sposób lepiej, wyraźniej, z mniejszym lękiem, 163 00:10:06,627 --> 00:10:12,533 bo to przykład ogromnych możliwości drzemiących w każdym, 164 00:10:12,533 --> 00:10:19,046 żeby przechodzić każdy rodzaj wyzwania, w każdej formie ciemności, 165 00:10:19,046 --> 00:10:22,332 żeby odkrywać to, co niewyobrażalne, 166 00:10:22,332 --> 00:10:27,695 kiedy jesteśmy aktywowani. 167 00:10:27,695 --> 00:10:33,709 Życzę wam wszystkim jak najbardziej uaktywniającej podróży. 168 00:10:33,709 --> 00:10:35,474 Dziękuję bardzo. 169 00:10:35,474 --> 00:10:42,695 (Brawa) 170 00:10:43,716 --> 00:10:46,162 Chris Anderson: Daniel, przyjacielu. 171 00:10:46,162 --> 00:10:51,297 Wiem, że możesz widzieć, że są tu spektakularne owacje na stojąco. 172 00:10:51,297 --> 00:10:54,281 Dziękuję za niecodzienne wystąpienie. 173 00:10:54,281 --> 00:10:59,530 Jeszcze jedno pytanie o twój wewnętrzny świat. 174 00:10:59,530 --> 00:11:05,095 Myślimy, że mamy w swoim świecie rzeczy, których ty, jako niewidomy, nie masz, 175 00:11:05,095 --> 00:11:06,819 ale jak wygląda twój świat? 176 00:11:06,819 --> 00:11:09,582 Co masz, czego my nie mamy? 177 00:11:09,582 --> 00:11:12,717 DK: 360-stopniowy widok, 178 00:11:12,717 --> 00:11:16,618 mój sonar działa prawie tak dobrze za mną, jak przede mną. 179 00:11:16,618 --> 00:11:18,499 Działa za rogami. 180 00:11:18,499 --> 00:11:21,238 Działa przez powierzchnie. 181 00:11:22,448 --> 00:11:27,229 Ogólnie, jest to rodzaj rozmytej trójwymiarowej geometrii. 182 00:11:27,229 --> 00:11:31,269 Jeden z moich uczniów, który jest teraz instruktorem, 183 00:11:31,269 --> 00:11:34,195 kilka miesięcy po utracie wzroku 184 00:11:34,195 --> 00:11:36,447 siedział w swoim trzypiętrowym domu 185 00:11:36,447 --> 00:11:40,464 i zauważył, że może słyszeć wszystko, co dzieje się w domu: 186 00:11:40,464 --> 00:11:44,643 rozmowy, ludzi w kuchni, ludzi w łazience, 187 00:11:44,643 --> 00:11:47,337 kilka pięter dalej, kilka ścian dalej. 188 00:11:47,337 --> 00:11:50,889 Powiedział, że to jest tak, jak robienie prześwietlenia. 189 00:11:50,889 --> 00:11:54,511 CA: Jak widzisz to, gdzie teraz jesteś? 190 00:11:54,511 --> 00:11:57,530 Jak widzisz tę salę? 191 00:11:57,530 --> 00:12:03,033 DK: Dużo głośników, szczerze mówiąc. 192 00:12:04,453 --> 00:12:08,709 To ciekawe. Kiedy ludzie wydają dźwięki, 193 00:12:08,709 --> 00:12:13,864 kiedy się śmieją, kiedy się wiercą, kiedy piją albo wydmuchują nos 194 00:12:13,864 --> 00:12:16,557 albo cokolwiek, słyszę wszystko. 195 00:12:16,557 --> 00:12:19,738 Słyszę najmniejszy ruch każdej osoby. 196 00:12:19,738 --> 00:12:22,501 Naprawdę nic nie ucieka mojej uwadze, 197 00:12:22,501 --> 00:12:24,355 a do tego, z perspektywy sonaru, 198 00:12:24,355 --> 00:12:30,209 rozmiar pomieszczenia, krzywizna widowni dookoła sceny, 199 00:12:30,209 --> 00:12:33,847 wysokość pomieszczenia. 200 00:12:33,847 --> 00:12:37,127 Wszystko to trójwymiarowa geometria powierzchni 201 00:12:37,127 --> 00:12:38,544 dookoła mnie. 202 00:12:38,544 --> 00:12:40,830 CA: Wykonałeś spektakularną pracę, 203 00:12:40,830 --> 00:12:43,655 pomagając nam wszystkim widzieć świat inaczej. 204 00:12:43,655 --> 00:12:45,825 Naprawdę bardzo za to dziękuję. DK: Dziękuję. 205 00:12:45,825 --> 00:12:50,214 (Brawa)