WEBVTT

00:00:00.903 --> 00:00:07.804
( کلیک)

00:00:07.804 --> 00:00:12.420
من با تومور شبکیه چشم دوطرفه متولد شدم،

00:00:12.420 --> 00:00:14.353
سرطان شبکیه.

00:00:15.313 --> 00:00:18.419
چشم راست من در سن هفت ماهگی

00:00:18.419 --> 00:00:21.336
تخلیه شد.

00:00:21.336 --> 00:00:25.763
و در سن ۱۳ ماهگی 
چشم چپ من را بیرون آوردند.

00:00:25.763 --> 00:00:31.148
اولین کاری که پس از بیداری از جراحی کردم

00:00:31.148 --> 00:00:34.780
بالا رفتن از گهوارهام

00:00:34.780 --> 00:00:39.359
و چرخیدن در اطراف اتاق مراقبتهای ویژه بود،

00:00:39.359 --> 00:00:43.208
احتمالا دنبال این بودم که چه کسی اینکار را با من کرده.

00:00:43.208 --> 00:00:45.066
( خنده تماشاگران)

00:00:46.966 --> 00:00:50.127
بدیهی بود که بدون داشتن چشم

00:00:50.127 --> 00:00:53.702
چرخیدن در اطراف اتاق مشکلی برای من نبود.

00:00:53.702 --> 00:00:56.337
مشکل گیر افتادن بود.

NOTE Paragraph

00:00:57.557 --> 00:01:00.731
برداشت کلی در مورد نابینایی

00:01:00.731 --> 00:01:04.221
برای افراد نابینا

00:01:04.221 --> 00:01:07.753
خیلی ترسناک تر از خود نابینایی است.

00:01:09.283 --> 00:01:13.230
برای لحظهای در مورد برداشت 
خودتان در مورد نابینایی فکر کنید.

00:01:13.230 --> 00:01:17.296
در مورد واکنشتان هنگامی که من ابتدا وارد صحنه شدم فکر کنید

00:01:17.296 --> 00:01:21.347
یا اینکه به چشماندازی که از نابینایی خودتان فکر کنید،

00:01:21.347 --> 00:01:25.264
یا نابیناشدن کسی را که دوست دارید.

00:01:25.264 --> 00:01:30.704
وحشت غیرقابل درکی در وجود همه ماست،

00:01:30.704 --> 00:01:33.159
زیرا تصور میشود که نابینایی

00:01:33.159 --> 00:01:38.829
تجسمی از جهل و ناآگاهی است،

00:01:38.829 --> 00:01:46.630
قرار گرفتن در معرض بیچارهگی به سوی
نابسامانیهای ناشی از تاریکی ناشناخته است.

00:01:46.630 --> 00:01:48.460
چه شاعرانه.

NOTE Paragraph

00:01:49.440 --> 00:01:52.801
خوشبختانه برای من،
پدر و مادرم شاعرانه نبودند.

00:01:52.801 --> 00:01:54.676
آنها عملگرا بودند.

00:01:54.676 --> 00:02:01.293
آنها درک کرده بودند که این بیخبری و ترس
مسائل مربوط به ذهن هستند،

00:02:01.293 --> 00:02:05.282
و ذهن سازگارپذیر است.

00:02:05.282 --> 00:02:08.983
آنها باور داشتند که من باید بزرگ شوم

00:02:08.983 --> 00:02:13.814
تا از آزادی و مسئولیت مانند هرفرد دیگری لذت ببرم.

00:02:13.814 --> 00:02:16.275
به زبان خودشان، من باید از این موضوع بگذرم--

00:02:16.275 --> 00:02:19.062
همانطور که من در ۱۸ سالگی از خانه رفتم --

00:02:19.062 --> 00:02:21.035
من مالیات میدهم--

00:02:21.035 --> 00:02:24.835
شکر خدا--
(خنده تماشاگران)

00:02:24.875 --> 00:02:30.786
و آنها تفاوت بین عشق و ترس را میشناختند.

00:02:30.786 --> 00:02:35.710
ترس ما را از حرکت در رویاویی
با چالش ها وا میدارد.

00:02:35.710 --> 00:02:38.612
آنها میدانستند که این نابینایی چالش بزرگی را دربرخواهد داشت.

00:02:38.612 --> 00:02:41.666
من با ترس بزرگ نشدم.

00:02:41.666 --> 00:02:45.415
آنها آزادی مرا در اولویت برای همه چیز قرار دادند،

00:02:45.415 --> 00:02:48.535
زیرا این کاری است که عشق انجام می دهد.

NOTE Paragraph

00:02:48.535 --> 00:02:52.764
خوب بگذریم،
چگونه امروز را مدیریت می کنم؟

00:02:54.044 --> 00:02:57.419
جهان یک اتاق بزرگ مراقبت ویژه است.

00:02:57.419 --> 00:03:01.320
خوشبختانه، من عصای تکیه بلندم را دارم،

00:03:01.320 --> 00:03:04.014
بلندتر از عصاهایی که بیشتر نابینایان از آنها استفاده میکنند.

00:03:04.014 --> 00:03:07.357
من به این عصای آزادی می گویم.

00:03:07.357 --> 00:03:08.913
برای مثال، این من را از محل

00:03:08.913 --> 00:03:14.529
ناخوشایند لبه صحنه نگه میدارد. (خنده تماشاگران)

00:03:15.279 --> 00:03:17.242
من میتوانم لبه بر آمده را ببینم.

00:03:18.282 --> 00:03:21.509
آنها زودتر ما را در مورد 
حوادث قابل تصوری

00:03:21.509 --> 00:03:25.100
که برای سایر سخنرانان در
بالای صحنه اتفاق افتاده آگاه کردند.

00:03:25.100 --> 00:03:27.121
من به موارد قبلی توجهای نمیکنم.

NOTE Paragraph

00:03:28.491 --> 00:03:30.425
اما فراتر از آن،

00:03:30.425 --> 00:03:33.552
خیلی از شما شاید شنیده باشید که من هنگامی که روی 
صحنه می آمدم کلیک کلیک می کردم--

00:03:33.552 --> 00:03:34.619
( کلیک)--

00:03:34.619 --> 00:03:36.488
با زبانم.

00:03:36.488 --> 00:03:39.666
این فلش صداست

00:03:39.666 --> 00:03:43.776
که بیرون میرود و با انعکاس از تمامی
سطوح اطراف به من بازمیگردد،

00:03:43.776 --> 00:03:48.908
شبیه سونار خفاش (ابزاری که با استفاده از رفت و برگشت صدا محل جسم را می یابد)

00:03:48.908 --> 00:03:52.718
و با الگو و برخی جزئیات به من بازمیگردد،

00:03:52.718 --> 00:03:55.585
خیلی شبیه حالت نور برای شما.

00:03:55.585 --> 00:03:58.793
و مغز من٬ به خاطر کمک والدینم٬

00:03:58.793 --> 00:04:03.298
با استفاده ازالگوهایی که از این اطلاعات دریافت میکنم،


00:04:03.298 --> 00:04:08.548
توسط قشر بینایی برای تصور کردن فعال می شود،
که به آن سیستم تصوری میگویم،

00:04:08.548 --> 00:04:11.288
خیلی شبیه کاری که مغز شما میکند.

00:04:11.288 --> 00:04:14.584
من به این فرآیند فلش سونار می گویم.

00:04:14.604 --> 00:04:20.322
من اینگونه یاد گرفتم که باوجود نابینایی

00:04:20.322 --> 00:04:23.498
سفرم زندگیم را

00:04:23.498 --> 00:04:27.538
از میان تاریکی ناشناختهی چالش های خودم هدایت کنم،

00:04:27.538 --> 00:04:31.439
که به من اسم

00:04:31.439 --> 00:04:35.154
"بتمن فوق العاده "را داد. ( مرد خفاشی فوق العاده)

NOTE Paragraph

00:04:35.154 --> 00:04:37.708
بتمن را من قبول می کنم.

00:04:37.708 --> 00:04:41.098
خفاش ها بامزه اند. بتمن هم بامزه هست.

00:04:41.098 --> 00:04:46.766
اما من بزرگ نشدم تا فکر کنم که به هر شکلی
من آدم فوقالعادهای هستم.

00:04:47.856 --> 00:04:51.884
همواره خودم را مثل بقیه دیدم

00:04:51.884 --> 00:04:58.200
که تاریکی ناشناختهها را با چالش های خودشان هدایت می کنند.

00:04:58.200 --> 00:05:01.008
آیا این فوق العاده نیست؟

00:05:01.008 --> 00:05:04.824
من از چشمانم استفاده نمیکنم. من از مغزم استفاده می کنم.

NOTE Paragraph

00:05:04.834 --> 00:05:07.317
حال٬ کسی، جایی،

00:05:07.317 --> 00:05:11.144
باید فکر کنه که این فوق العاده هست،
در غیر اینصورت من اینجا نبودم،

00:05:11.144 --> 00:05:14.183
اما اجازه دهید برای لحظه ای به این توجه کنیم.

00:05:15.013 --> 00:05:17.739
هر شخصی خارج از اینجا

00:05:17.739 --> 00:05:22.428
که با چالش روبرو است و یا تا بحال با 
چالشی روبرو شده

00:05:22.428 --> 00:05:24.160
دستش را بالا کند.

00:05:25.470 --> 00:05:27.490
وای، بسیار خوب.

00:05:27.490 --> 00:05:30.462
دستهای زیادی بالا هستند، یک لحظه،
بگذارید بشمارم.


00:05:30.462 --> 00:05:32.503
( کلیک)

00:05:33.713 --> 00:05:36.731
این وقت میبرد.
( کلیک) ( خنده تماشاگران)

00:05:36.731 --> 00:05:38.205
بسیار خوب، دستهای زیادی بالا هستند.

00:05:38.205 --> 00:05:40.609
بالا نگه شان دارید. من ایده ای دارم.

00:05:40.609 --> 00:05:46.302
کسانی از شما که با مغزشان این چالشها را هدایت میکنند،

00:05:46.302 --> 00:05:49.243
دست هایشان را پائین بیاورند.

00:05:50.423 --> 00:05:53.024
بسیار خوب،کسانی که هنوز دستهایش بالاست

00:05:53.024 --> 00:05:58.262
با خودشان در چالش هستند. (خنده تماشاگران)

NOTE Paragraph

00:05:58.262 --> 00:06:00.839
خُب همه ما با چالشها روبرو میشویم،

00:06:00.839 --> 00:06:04.577
و همه ما با تاریکی ناشناختهها مواجه میشویم،

00:06:04.577 --> 00:06:08.920
که برای بیشتر چالشها واگیردار است
و ما به همین دلیل است که بیشتر از آن می ترسیم، درسته؟

00:06:08.920 --> 00:06:12.773
اما همه ما مغز داریم

00:06:12.773 --> 00:06:17.069
که به ما اجازه میدهد

00:06:17.069 --> 00:06:23.456
که سفرمان را از میان این چالشها هدایت کنیم. درسته؟

NOTE Paragraph

00:06:24.151 --> 00:06:28.284
شاهد: من اینجا آمدم

00:06:28.284 --> 00:06:35.254
و ---( کلیک)-- آنها به من نمیگویند

00:06:35.254 --> 00:06:38.152
که تریبون کجاست.

00:06:38.152 --> 00:06:41.066
خُب شما نمیتوانید به اعضا تد اعتماد کنید.

00:06:42.796 --> 00:06:44.653
گفتند،"خودت پیدایش کن"

00:06:44.653 --> 00:06:48.063
خب--( خنده تماشاگران)

00:06:49.413 --> 00:06:52.525
بازخورد سیستم صوتی عمومی اصلا کمکی نمیکند.

NOTE Paragraph

00:06:52.525 --> 00:06:55.934
خُب حالا من یک چالش به شما ارائه کردم.

00:06:55.934 --> 00:06:59.850
خب اگر همه شما چشمانتان را برای یک لحظه ببندید، درسته؟

00:06:59.850 --> 00:07:03.507
کمی از فلش سونار را یاد میگیرید.

00:07:03.507 --> 00:07:05.017
من صدایی می سازم.

00:07:05.017 --> 00:07:08.562
و این پنل را جلوی صورتم میگیرم،
اما این را حرکت نمی دهم.

00:07:08.562 --> 00:07:11.486
تنها برای چند لحظه به صدا گوش دهید.

00:07:13.236 --> 00:07:19.228
شششششششش.

00:07:19.228 --> 00:07:21.293
بسیار خوب، چیز جالبی اتفاق نیفتاد.

00:07:21.293 --> 00:07:24.032
حالا، به همان صدا دقیقاً گوش بدهید

00:07:24.032 --> 00:07:25.816
هنگامی که من پنل را حرکت میدهم.

00:07:27.146 --> 00:07:33.111
ششششششش.
(صدا بالاتر و پائین تر میآید)

00:07:38.266 --> 00:07:41.609
شما قدرت تاریکی را نمی دانید.

00:07:41.609 --> 00:07:43.421
( خنده تماشاگران)

00:07:43.421 --> 00:07:45.812
نمیتوانم مقاومت کنم.

NOTE Paragraph

00:07:47.832 --> 00:07:50.479
چشمانتان را بسته نگهدارید

00:07:50.479 --> 00:07:52.327
زیرا، آیا تفاوت را شنیدید؟

00:07:52.327 --> 00:07:55.425
بسیار خوب، حالا بگذارید مطمئن شویم.

00:07:55.425 --> 00:07:57.224
برای چالش شما،

00:07:57.224 --> 00:08:02.308
شما به من بگویید، تنها بگویید "حالا "
هنگامی که پنل شروع به حرکت می کند.

00:08:02.308 --> 00:08:05.300
ما به آرامی اینکار را میکنیم.

NOTE Paragraph

00:08:08.160 --> 00:08:11.823
ششششششش.

NOTE Paragraph

00:08:11.823 --> 00:08:13.888
حاضرین: حالا.
دنیل کیش: خوبه. عالیه.

00:08:13.888 --> 00:08:15.381
چشمهایتان را باز کنید.

00:08:15.381 --> 00:08:19.915
خوبه، تنها برای چند سانتیمتر.

00:08:19.915 --> 00:08:22.045
شما تفاوت را تشخیص دهید.

00:08:22.045 --> 00:08:24.488
شما سونار را تجربه کردید.

00:08:25.528 --> 00:08:28.547
شما همه نابینایان خوبی خواهید شد.
(خنده تماشاگران)

00:08:28.547 --> 00:08:31.240
بگذارید نگاهی کنیم به این که

00:08:31.240 --> 00:08:34.584
وقتی به این روند فعال سازی

00:08:34.584 --> 00:08:39.111
زمان و توجه داده شود چه اتفاقی می افتد .

NOTE Paragraph

00:08:39.111 --> 00:08:42.292
( ویدئو) خوان رویز: مثل اینکه
شما می تواند با چشمهایتان ببینید

00:08:42.292 --> 00:08:45.497
و ما میتوانیم با گوشهایمان ببینیم.

NOTE Paragraph

00:08:45.497 --> 00:08:48.561
برایان بوشوی: لذت کمتر و بیشتر از این اهمیتی ندارد،

00:08:48.561 --> 00:08:51.487
مهم لذت بردن متفاوت از آن است.

NOTE Paragraph

00:08:51.487 --> 00:08:54.529
زن: این ادامه دارد.
دنیل کیش: درسته

NOTE Paragraph

00:08:54.529 --> 00:08:58.337
زن: و سپس به تدریج دوباره پائین میاید.

NOTE Paragraph

00:08:58.337 --> 00:08:59.950
دنیل کیش: درسته!
زن: شگفتانگیزه.

00:08:59.950 --> 00:09:04.246
می توانیم مثل اینکه خودرو را ببینم. مادر مقدس!

NOTE Paragraph

00:09:09.981 --> 00:09:12.048
مرد دوم: من دوست دارم نابینا باشم.

00:09:12.048 --> 00:09:15.716
اگر فرصت انتخاب داشته باشم، صادقانه میگویم
به بینایی برنمیگشتم.

NOTE Paragraph

00:09:15.716 --> 00:09:19.176
مرد سوم: برای هدف بزرگتر،
با موانع بیشتری برخورد می کنید

00:09:19.176 --> 00:09:21.777
طرف دیگر این هدف

00:09:21.777 --> 00:09:23.425
پیروزیست.

00:09:23.425 --> 00:09:28.580
(به ایتالیایی)

00:09:28.580 --> 00:09:38.355
( تشویق )

NOTE Paragraph

00:09:38.355 --> 00:09:42.245
دنیل کیش: ایا به نظر میرسد که اینها ترسیدهاند؟

00:09:42.245 --> 00:09:44.067
نه خیلی.

00:09:44.067 --> 00:09:46.853
ما آموزش فعال سازی را

00:09:46.853 --> 00:09:50.382
برای دهها هزار نابینا با پیشینههای مختلف

00:09:50.382 --> 00:09:52.820
از تقریبا ۴۰ کشور جهان ارايه کردیم.

00:09:52.820 --> 00:09:57.302
هنگامی که مردم نابینا یاد میگیرند که ببینند،

00:09:57.302 --> 00:10:00.320
مردم بینا الهام میگیرند

00:10:00.320 --> 00:10:05.377
که یادبگیرند که بهتر، روشنتر و با ترس کمتر ببینند،

00:10:06.627 --> 00:10:12.533
زیرا با نشان دادن این نمونه ها استعداد بیکران درون ما

00:10:12.533 --> 00:10:19.046
ما را برای هر چالشی برای عبور
از هرنوع تاریکی هدایت می کند،


00:10:19.046 --> 00:10:22.332
تا هر چیز غیر قابل تصوری را کشف کند

00:10:22.332 --> 00:10:27.695
زمانی که ما فعال می شویم.

NOTE Paragraph

00:10:27.695 --> 00:10:33.709
من برای همه شما سفرزندگی فعالی را آرزو می کنم.

NOTE Paragraph

00:10:33.709 --> 00:10:35.474
بسیار سپاسگزارم.

NOTE Paragraph

00:10:35.474 --> 00:10:42.695
( تشویق)

NOTE Paragraph

00:10:43.716 --> 00:10:46.162
کریس اندسون: دنیل، دوست من.

00:10:46.162 --> 00:10:51.297
همانطور که میدانم میتوانی ببینی، 
تحسین و تشویق بسیار جذابی در TED ( برای توست)

00:10:51.297 --> 00:10:54.281
برای سخنرانی فوق العاده ات بسیار سپاسگزارم.

00:10:54.281 --> 00:10:59.530
فقط یک سوال دیگر درباره دنیای تو،
دنیای درونیت که ساختی.

00:10:59.530 --> 00:11:05.095
ما فکر میکنیم که ما چیزهایی در دنیا داریم 
که تو به عنوان یک فرد نابینا نداری،

00:11:05.095 --> 00:11:06.819
اما دنیای تو چگونه است؟

00:11:06.819 --> 00:11:09.582
تو چه چیزی را در دنیای خودت داری که ما نداریم؟

NOTE Paragraph

00:11:09.582 --> 00:11:12.717
دنیل کیش: من زاویه بینایی ۳۶۰ درجه دارم،

00:11:12.717 --> 00:11:16.618
خب سونار من در پشت سرم همانطور کار می کند
که در جلو رویم کار می کند.

00:11:16.618 --> 00:11:18.499
این در هر گوشهای کار می کند.

00:11:18.499 --> 00:11:21.238
بر روی سطح نیز کار می کند.

00:11:22.448 --> 00:11:27.229
بطور کلی، این یک نوع هندسه سه بعدی نامنظم هست.

00:11:27.229 --> 00:11:31.269
یکی از شاگردانم، که حالا خودش مربی هست،

00:11:31.269 --> 00:11:34.195
هنگامی که دیدش را از دست داد،
بعد از چند ماه

00:11:34.195 --> 00:11:36.447
او در خانه سه طبقهاش زندگی میکرد

00:11:36.447 --> 00:11:40.464
و متوجه شد که میتواند همه صداها را در خانه بشنود:

00:11:40.464 --> 00:11:44.643
گفتگوها، وجود افراد در آشپزخانه، در حمام،

00:11:44.643 --> 00:11:47.337
چند طبقه دورتر و چند دیوار دورتر.

00:11:47.337 --> 00:11:50.889
او گفت چیزی شبیه بینایی اشعه ایکس.

NOTE Paragraph

00:11:50.889 --> 00:11:54.511
کریس اندرسون: جایی که الان هستی را چگونه تصور می کنی؟

00:11:54.511 --> 00:11:57.530
چگونه این سالن را تصور می کنی؟

NOTE Paragraph

00:11:57.530 --> 00:12:03.033
دنیل کیش: رک بگم٬ تعداد زیادی بلندگو حس میکنم.

00:12:04.453 --> 00:12:08.709
جالبه.
هنگامی که مردم صدا تولید می کنند٬

00:12:08.709 --> 00:12:13.864
می خندند، تکان می خورند،
چیزی می خورند یا اینکه هوا از بینیشان رد می کنند

00:12:13.864 --> 00:12:16.557
یا هر چیز دیگری، من می شنوم.

00:12:16.557 --> 00:12:19.738
من هر حرکت کوچک یک فرد بینا را می شنوم.

00:12:19.738 --> 00:12:22.501
هیچکدام از اینها از توجه من به دور نیستند.

00:12:22.501 --> 00:12:24.355
با چشم انداز سونار،

00:12:24.355 --> 00:12:30.209
اندازه اتاق، انحناهای حاضرین در اطراف صحنه،

00:12:30.209 --> 00:12:33.847
و ارتفاع اتاق.

00:12:33.847 --> 00:12:37.127
همانطور که گفتم، همه نوع اجسام سه بعدی

00:12:37.127 --> 00:12:38.544
در اطراف من هست.

NOTE Paragraph

00:12:38.544 --> 00:12:40.830
کریس: خُب، دنیل، تو کار فوق العادهای را

00:12:40.830 --> 00:12:43.655
برای کمک به ما کردی تا جهان را به شیوه ای متفاوت ببینیم.

00:12:43.655 --> 00:12:45.825
حقیقتا، برای این بسیار سپاسگزارم.
سپاسگزارم.

NOTE Paragraph

00:12:45.825 --> 00:12:50.214
( تشویق تماشاگران)