WEBVTT

00:00:08.454 --> 00:00:13.444
มีอาชีพหนึ่ง ที่มีอำนาจ มีรายได้ 
และได้รับการเคารพนับถืออย่างมาก

00:00:13.444 --> 00:00:15.904
และเป็นอาชีพที่ค่อนข้างมีความมั่นคงสูง

00:00:16.044 --> 00:00:18.185
และก็มีเพียงวิธีเดียวที่จะได้ทำงาน

00:00:18.485 --> 00:00:21.144
คือได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้พิพากษา
ศาลฎีกาสหรัฐอเมริกา

00:00:21.874 --> 00:00:24.194
ถ้าอยากเป็นผู้พิพากษาประจำศาลฎีกา

00:00:24.494 --> 00:00:27.124
ศาลสูงสุดของรัฐบาลกลางในสหรัฐอเมริกา

00:00:27.214 --> 00:00:28.954
จะต้องมี 3 อย่างนี้ร่วมกัน

00:00:29.334 --> 00:00:32.025
คุณจะต้องได้รับเสนอชื่อ
จากประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา

00:00:32.395 --> 00:00:35.295
การเสนอชื่อคุณจะต้องได้รับ
การอนุมัติจากวุฒิสภา

00:00:35.455 --> 00:00:39.324
และท้ายที่สุด ประธานาธิบดี
จะแต่งตั้งคุณต่อศาลอย่างเป็นทางการ

00:00:39.594 --> 00:00:43.024
เพราะรัฐธรรมนูญไม่ได้กำหนด
คุณสมบัติใด ๆ ไว้

00:00:43.554 --> 00:00:47.025
ในทางกลับกัน ก็ไม่มีข้อกำหนดเรื่องอายุ
การศึกษา อาชีพ

00:00:47.025 --> 00:00:49.966
หรือแม้กระทั่งต้องเป็นคนที่ได้สัญชาติ
มาตั้งแต่แรกเกิด

00:00:50.216 --> 00:00:53.415
ประธานาธิบดีสามารถเสนอชื่อ
บุคคลใดก็ได้มาทำงาน

00:00:54.145 --> 00:00:57.045
ดังนั้น ผู้พิพากษา 6 ท่าน
จึงเป็นบุคคลที่เกิดในต่างประเทศ

00:00:57.305 --> 00:00:59.855
มีอย่างน้อย 1 ท่านที่ไม่ได้
เรียนจบชั้นมัธยมปลาย

00:00:59.855 --> 00:01:03.525
และมีอีกท่านที่มีอายุเพียง 32 ปี
ในขณะที่นั่งบัลลังก์พิจารณาคดี

00:01:04.375 --> 00:01:09.265
ประธานาธิบดีส่วนมากจะเสนอชื่อบุคคลที่
มีมุมมองเชิงอุดมการณ์ที่คล้ายกัน

00:01:09.505 --> 00:01:11.785
ดังนั้นประธานาธิบดีที่มีแนวคิดเสรีนิยม

00:01:11.785 --> 00:01:14.193
จะมีแนวโน้มที่จะแต่งตั้ง
นักเสรีนิยมมาประจำศาล

00:01:14.193 --> 00:01:18.036
แน่นอนว่า การตัดสินใจของผู้พิพากษา
เป็นสิ่งที่มักจะคาดเดาไม่ได้

00:01:18.306 --> 00:01:21.396
เช่น เมื่อประธานาธิบดีไอเซนฮาวร์
แห่งพรรครีพับลิกัน

00:01:21.396 --> 00:01:24.045
เสนอชื่อ เอิร์ล วอเร็น เป็นประธานศาลฎีกา

00:01:24.285 --> 00:01:27.246
ไอเซนฮาวร์คาดหวังว่า
เขาจะมีคำตัดสินที่อนุรักษ์นิยม

00:01:27.616 --> 00:01:31.342
แต่คำพิพากษาของวอเร็น
มักเป็นไปในทางเสรีนิยม

00:01:31.342 --> 00:01:32.766
ในประวัติศาสตร์ศาล

00:01:32.766 --> 00:01:35.106
ต่อมา ไอเซ็นฮาวร์ให้ความเห็น
ต่อการแต่งตั้งครานั้น

00:01:35.106 --> 00:01:38.636
ว่าเปรียบดั่งความผิดพลาดที่หายนะที่สุด
ที่เขาเคยทำ

00:01:39.106 --> 00:01:42.026
ปัจจัยอื่น ๆ ปรากฏขึ้นเพื่อการพิจารณาเช่นกัน

00:01:42.196 --> 00:01:46.485
ซึ่งประกอบไปด้วย ประสบการณ์ 
ความภักดีของแต่ละคน เชื่อชาติ และเพศ

00:01:46.935 --> 00:01:49.236
จากนั้น ผู้เข้าชิงตำแหน่งจะถูกตรวจสอบตลอด

00:01:49.236 --> 00:01:52.887
ตามบันทึกรายการจ่ายภาษี
และค่าตอบแทนในการทำงาน

00:01:53.127 --> 00:01:55.186
เมื่อประธานาธิบดีสัมภาษณ์ผู้เข้าชิงตำแหน่ง

00:01:55.186 --> 00:01:57.406
และทำประกาศการเสนอชื่ออย่างเป็นทางการ

00:01:57.406 --> 00:02:01.417
โดยธรรมเนียมแล้ว ผู้นำวุฒิสภา
จะนำเรื่องการเสนอชื่อนั้นเข้าที่ประชุม

00:02:01.417 --> 00:02:03.886
โดยคณะกรรมการตุลาการวุฒิสภา

00:02:04.106 --> 00:02:06.196
ขึ้นอยู่กับข้อพิพาทที่ต้องตัดสินใจ

00:02:06.316 --> 00:02:08.316
ซึ่งทำให้สามารถยืดเยื้อได้หลายวัน

00:02:08.766 --> 00:02:12.847
ตั้งแต่รัฐบาลนิกสันเป็นต้นมา
จะใช้เวลาพิจารณาเฉลี่ย 60

00:02:13.407 --> 00:02:16.796
ถ้าเป็นไปได้ ผู้ได้รับการเสนอชื่อ
จะถูกสัมภาษณ์เกี่ยวกับเอกสารกฏหมาย

00:02:16.796 --> 00:02:20.876
และจะต้องอยู่บนประเด็น
ที่เข้าใจถึงวิธีที่จะถูกโหวต

00:02:21.246 --> 00:02:23.718
และโดยเฉพาะในประวัติศาสตร์ไม่นานมานี้

00:02:23.718 --> 00:02:28.366
คณะกรรมการพยายามขุดคุ้ย
ความลับส่วนตัวหรือความประมาทในอดีต

00:02:28.886 --> 00:02:32.627
คณะกรรมการตุลาการวุฒิสภาลงมติ
เพื่อส่งรายชื่อไปสู่วุฒิสภา

00:02:32.627 --> 00:02:35.148
พร้อมด้วยคำแนะนำทางบวกและทางลบ

00:02:35.278 --> 00:02:39.648
ซึ่งมักจะสะท้อนถึงความเอนเอียงทางการเมือง
หรือจะไม่มีคำแนะนำใด ๆ ทั้งสิ้น

00:02:40.638 --> 00:02:43.298
การคัดค้านส่วนมากจะเกิด
เมื่อวุฒิสภาส่วนใหญ่

00:02:43.298 --> 00:02:45.577
เป็นพรรคการเมืองตรงข้ามกับประธานาธิบดี

00:02:46.407 --> 00:02:49.668
เมื่อวุฒิสภาอนุมัติด้วยคะแนนเสียงข้างมาก

00:02:50.018 --> 00:02:52.508
และการอนุมัติจากรองประธานาธิบดี

00:02:53.018 --> 00:02:54.587
ด้วยการยอมรับของวุฒิสภา

00:02:54.587 --> 00:02:56.727
ประธานาธิบดีจึงทำเอกสารแต่งตั้ง

00:02:56.727 --> 00:02:59.354
อนุญาตผู้ได้รับการเสนอชื่อ
เป็นขั้นตอนสุดท้าย

00:02:59.404 --> 00:03:02.188
ให้กล่าวคำสาบานตนตามรัฐธรรมนูญและกฏหมาย

00:03:02.568 --> 00:03:03.493
ในทางปฏิบัติเช่นกั้น

00:03:03.713 --> 00:03:07.963
ผู้พิพากษาจะสาบานตนต่อคณะบริหารตุลาการ
ว่าจะไม่คำนึงถึงเรื่องส่วนบุคคล

00:03:08.023 --> 00:03:10.630
และให้ความเท่าเทียมทั้งคนจนและคนรวย

00:03:10.760 --> 00:03:16.209
และปฏิบัติงานอย่างซื่อสัตย์และยุติธรรม
รวมทั้งทำงานอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง

00:03:16.209 --> 00:03:18.268
ของผู้พิพากษาศาลฎีกาสหรัฐอเมริกา

00:03:18.868 --> 00:03:20.503
งานนี้ ต้องทำตลอดชีวิต

00:03:20.503 --> 00:03:24.883
นอกจากการลาออก การปลดเกษียณ
หรือปลดออกเพราะถูกถอดถอนจากตำแหน่ง

00:03:25.043 --> 00:03:28.681
และจากผู้พิพากษาจำนวน 112 ท่าน
ที่เคยดำรงตำแหน่งผ่านมา

00:03:28.681 --> 00:03:33.193
ยังไม่เคยมีท่านใดถูกให้ออกเพราะ
สาเหตุถูกถอดถอนจากตำแหน่ง

00:03:33.683 --> 00:03:37.818
หนึ่งบทบาทของผู้พิพากษาคือป้องกัน
สิทธิพื้นฐานของพลเมืองอเมริกัน

00:03:37.818 --> 00:03:39.809
แม้ว่าพรรคการเมืองที่แตกต่างขึ้นมาบริหาร

00:03:40.919 --> 00:03:43.320
ด้วยผลกระทบอันยิ่งใหญ่ของความรับผิดชอบ

00:03:43.320 --> 00:03:47.459
จึงไม่ประหลาดใจว่า
ผู้พิพากษาศาลฎีกาสหรัฐฯ จะถูกคาดหวัง

00:03:47.459 --> 00:03:49.508
ให้เป็นไปตามคำกล่าว
ของ เออร์วิง อาร์ คอฟแมน

00:03:49.508 --> 00:03:51.419
เป็นสุดยอดทางศีลธรรม

00:03:51.419 --> 00:03:53.109
เป็นใหญ่ทางสติปัญญา

00:03:53.109 --> 00:03:55.020
และเชี่ยวชาญการบริหาร

00:03:56.030 --> 00:04:00.050
แน่นอนว่า ไม่ใช่ทุกคนในศาล
เป็นตัวอย่างของความยุติธรรม

00:04:00.280 --> 00:04:03.523
แต่ละคนทิ้งเรื่องราว
การตัดสินใจและความคิดเห็นไว้

00:04:03.813 --> 00:04:07.260
ให้ถูกพิจารณาและตรวจสอบ
โดยตุลาการสูงสุด

00:04:07.260 --> 00:04:09.110
เวลา และประวัติศาสตร์