1
00:00:00,602 --> 00:00:04,160
ผู้ป่วยคนแรก ที่เคยได้รับการรักษา
ด้วยยาปฏิชีวนะ

2
00:00:04,160 --> 00:00:05,693
คือ ตำรวจเมืองอ็อกฟอร์ด

3
00:00:05,693 --> 00:00:07,800
ในวันหยุดงาน

4
00:00:07,800 --> 00:00:11,173
เขาถูกหนามกุหลาบข่วน 
ขณะทำงานอยู่ในสวน

5
00:00:11,173 --> 00:00:14,848
รอยข่วนเล็กๆนั้น เกิดอาการติดเชื้อ

6
00:00:14,848 --> 00:00:17,163
สองสามวันต่อมา ศีรษะเขาก็บวมขึ้น

7
00:00:17,163 --> 00:00:18,884
จากการกลัดหนอง

8
00:00:18,884 --> 00:00:21,167
และความจริงแล้ว ตาข้างหนึ่งของเขา
อักเสบมาก

9
00:00:21,167 --> 00:00:23,070
จนกระทั่งแพทย์ต้องควักออก

10
00:00:23,070 --> 00:00:26,050
จนถึงเดือนกุมภาพันธ์ 1941

11
00:00:26,050 --> 00:00:28,487
ชายผู้น่าสงสารคนนี้ ก็ใกล้จะเสียชีวิต

12
00:00:28,487 --> 00:00:31,685
เขาอยู่ที่โรงพยาบาลแรดคลิฟฟ์ 
ในอ็อกฟอร์ด

13
00:00:31,685 --> 00:00:33,991
โชคดีสำหรับเขา

14
00:00:33,991 --> 00:00:35,041
ทีมแพทย์กลุ่มเล็กๆ

15
00:00:35,041 --> 00:00:36,930
นำโดย ด็อกเตอร์ ฮาวารด์ โฟลเรย์

16
00:00:36,930 --> 00:00:38,997
ได้จัดการสังเคราะห์

17
00:00:38,997 --> 00:00:41,820
เพ็นนิซิลินขึ้นมาได้ ในปริมาณเล็กน้อย

18
00:00:41,820 --> 00:00:43,901
ซึ่งเป็นตัวยาที่ถูกค้นพบ

19
00:00:43,901 --> 00:00:46,223
12 ปีก่อน โดย อเล็กซานเดอร์ เพล็มมิ่ง

20
00:00:46,223 --> 00:00:49,930
แต่ไม่เคยถูกใช้ ในการรักษามนุษย์มาก่อน

21
00:00:49,930 --> 00:00:52,340
จริงๆก็ไม่มีใครรู้ ว่ายานี้จะใช้ได้ผล
หรือไม่

22
00:00:52,340 --> 00:00:55,980
ว่ามันเต็มไปด้วยสิ่งสกปรก
ที่จะทำให้ตายได้ หรือไม่

23
00:00:55,980 --> 00:00:57,894
แต่ฟอร์เรย์และทีมงาน ก็ประเมินว่า

24
00:00:57,894 --> 00:00:59,616
ถ้าพวกเขาต้องใช้ยานี้ ก็อาจจะต้องใช้

25
00:00:59,616 --> 00:01:02,181
กับผู้ป่วยที่อย่างไรเสีย ก็ต้องตาย

26
00:01:02,181 --> 00:01:05,836
เขาจึงให้ยานี้ กับอัลเบอร์ท อเล็กซานเดอร์

27
00:01:05,836 --> 00:01:08,715
กับตำรวจอ็อกฟอร์ดคนนี้

28
00:01:08,715 --> 00:01:11,132
และภายใน 24 ชั่วโมง

29
00:01:11,132 --> 00:01:13,394
เขาก็เริ่มมีอาการดีขึ้น

30
00:01:13,394 --> 00:01:17,370
อาการไข้ลดลง ความอยากอาหารกลับมา

31
00:01:17,370 --> 00:01:19,683
วันที่สอง เขาก็อาการดีขึ้นมาก

32
00:01:19,683 --> 00:01:21,921
ยาเพ็นนิซิลินก็เริ่มจะหมดลง

33
00:01:21,921 --> 00:01:23,983
พวกเขาจึงวิ่งไป พร้อมกับปัสสาวะ
ของอัลเบิร์ท

34
00:01:23,983 --> 00:01:26,833
ข้ามถนนไป เพื่อสังเคราะห์ยาจากปัสสาวะ
ของอัลเปิร์ท

35
00:01:26,833 --> 00:01:28,768
และนำยากลับไปให้เขา

36
00:01:28,768 --> 00:01:30,016
และนั่นใช้ได้ผล

37
00:01:30,016 --> 00:01:32,496
วันที่สี่ อาการก็ใกล้จะหายแล้ว

38
00:01:32,496 --> 00:01:34,134
นี่เป็นความมหัศจรรย์

39
00:01:34,134 --> 00:01:38,370
วันที่ห้า ยาเพ็นนิซิลินก็หมด

40
00:01:38,370 --> 00:01:40,637
และชายผู้น่าสงสารนั้น ก็ตายไป

41
00:01:40,637 --> 00:01:43,350
เรื่องนี้จึงจบอย่างไม่ดีนัก

42
00:01:43,350 --> 00:01:47,700
แต่โชคดีสำหรับคนอื่นๆ อีกหลายล้านคน

43
00:01:47,700 --> 00:01:50,706
เช่น เด็กคนนี้ ซึ่งได้รับการรักษาอีกครั้ง 
ตอนต้นๆของ 1940-49

44
00:01:50,706 --> 00:01:53,740
เธอก็กำลังจะตาย จากติดเชื้อในกระแสเลือด

45
00:01:53,740 --> 00:01:56,890
และภายในแค่หกวัน คุณก็เห็นได้ว่า

46
00:01:56,890 --> 00:02:00,243
เธอหายป่วย ขอบคุณยามหัศจรรย์นี้ 
เพ็นนิซิลิน

47
00:02:00,243 --> 00:02:02,201
คนเป็นล้านๆคน ยังมีชีวิตอยู่ได้

48
00:02:02,201 --> 00:02:05,785
และสุขภาพระดับโลก ก็เปลี่ยนแปลงไป

49
00:02:05,785 --> 00:02:08,578
ปัจจุบัน ยาปฏิชีวนะได้ถูกนำมาใช้

50
00:02:08,578 --> 00:02:11,705
สำหรับผู้ป่วย เช่นนี้

51
00:02:11,705 --> 00:02:13,842
แต่มันก็ยังถูกใช้นำมาใช้ แบบเล่นๆอีกด้วย

52
00:02:13,842 --> 00:02:15,586
ในบางตัวอย่าง เช่น

53
00:02:15,586 --> 00:02:17,949
ใช้รักษาคนที่เป็น แค่ไข้หวัดหรือหวัดใหญ่

54
00:02:17,949 --> 00:02:20,423
ซึ่งอาจจะไม่ได้ตอบสนอง กับยาปฏิชีวนะ

55
00:02:20,423 --> 00:02:24,161
และยังถูกนำไปใช้ ในปริมาณมากๆ อีกด้วย

56
00:02:24,161 --> 00:02:27,803
ไม่ใช่เพื่อการรักษา ซึ่งหมายถึง
ให้ยาปริมาณเล็กน้อย

57
00:02:27,803 --> 00:02:30,986
เพื่อทำให้ไก่และหมูตอน โตเร็วขึ้น

58
00:02:30,986 --> 00:02:34,552
แค่เพื่อประหยัดเงินไม่กี่สตางค์
ในราคาเนื้อ

59
00:02:34,552 --> 00:02:37,252
เราได้ใช้ยาปฏิชีวนะไปมาก กับสัตว์

60
00:02:37,252 --> 00:02:39,614
ไม่ใช่เพื่อการรักษา ไม่ใช่เพื่อสัตว์ป่วย

61
00:02:39,614 --> 00:02:42,730
แต่ส่วนใหญ่ เพื่อการส่งเสริมการเติบโต

62
00:02:42,730 --> 00:02:45,587
ครับ แล้วนั่นนำเราไปสู่อะไรหรือ?

63
00:02:45,587 --> 00:02:48,298
โดยพื้นฐานแล้ว การใช้ยาปฏิชีวนะ
อย่างมโหฬาร

64
00:02:48,298 --> 00:02:49,783
ทั่วโลกนั้น

65
00:02:49,783 --> 00:02:53,587
บังคับให้เกิด ความกดดันจากแรงคัดเลือก
ตามธรรมชาติ กับแบคทีเรียอย่างมาก

66
00:02:53,587 --> 00:02:56,240
จนกระทั่ง การดื้อยา ในปัจจุบัน เป็นปัญหา

67
00:02:56,240 --> 00:02:58,010
ปัจจุบัน เราจึงได้เลือกเอาแต่เฉพาะ

68
00:02:58,010 --> 00:02:59,985
แบคทีเรียที่ดื้อยา

69
00:02:59,985 --> 00:03:02,825
และผมแน่ใจว่า ทุกท่านได้อ่านเรื่องนี้
ในหนังสือพิมพ์แล้ว

70
00:03:02,825 --> 00:03:04,629
คุณได้เห็นเรื่องนี้ ในนิตยสารทุกเล่ม

71
00:03:04,629 --> 00:03:06,528
ที่คุณพบเห็น

72
00:03:06,528 --> 00:03:08,328
แต่จริงๆแล้ว ผมอยากจะให้คุณรู้ซึ้งถึง

73
00:03:08,328 --> 00:03:10,499
ความสำคัญของปัญหานี้

74
00:03:10,499 --> 00:03:11,950
ปัญหานี้สาหัสนัก

75
00:03:11,950 --> 00:03:16,766
สไลด์ถัดไป ผมจะแสดง การดื้อยา
คาร์บาเพเนม ในตัวแมลง อซิโนแบคเตอร์

76
00:03:16,766 --> 00:03:19,154
อซิโนแบคเตอร์ เป็นตัวแมลงน่ารังเกียจ
ในโรงพยาบาล

77
00:03:19,154 --> 00:03:20,487
และคาร์บาเพเนม ก็เกือบจะเป็น

78
00:03:20,487 --> 00:03:22,265
ตัวยาปฏิชีวนะในกลุ่มที่แรงที่สุด

79
00:03:22,265 --> 00:03:24,721
ที่เราจะโยนเข้าใส่ตัวแมลงนี้ได้

80
00:03:24,721 --> 00:03:27,990
และคุณก็เห็นได้ ในปี 1999

81
00:03:27,990 --> 00:03:30,185
นี่เป็น รูปแบบของการดื้อยา

82
00:03:30,185 --> 00:03:33,218
ส่วนใหญ่ตํ่ากว่าราว 10 เปอร์เซ็นต์ 
ทั่วสหรัฐฯ

83
00:03:33,218 --> 00:03:37,215
ทีนี้ดูว่า เกิดอะไรขึ้น เมื่อเปิดวิดีโอ

84
00:03:46,461 --> 00:03:48,516
ผมไม่ทราบว่า คุณอาศัยอยู่ที่ไหนกันบ้าง

85
00:03:48,516 --> 00:03:51,418
แต่ที่ไหนๆ แน่นอน มันแย่ลงมาก ในปัจจุบัน

86
00:03:51,418 --> 00:03:53,915
แย่กว่าเมื่อปี 1999

87
00:03:53,915 --> 00:03:57,886
และนั่นคือ ปัญหาของการดื้อยาปฏิชีวนะ

88
00:03:57,886 --> 00:03:59,573
มันเป็นปัญหาระดับโลก

89
00:03:59,573 --> 00:04:02,001
กระทบไป ทั้งประเทศรํ่ารวยและยากจน

90
00:04:02,001 --> 00:04:04,242
และหัวใจของมัน คุณอาจจะกล่าวว่า

91
00:04:04,242 --> 00:04:06,170
จริงๆ ไม่ได้เป็นแค่ปัญหาการแพทย์หรอกหรือ

92
00:04:06,170 --> 00:04:08,731
ถ้าสอนแพทย์ให้วิธีรู้ 
ที่ไม่ต้องใช้ยา ให้มากนัก

93
00:04:08,731 --> 00:04:11,676
ถ้าเราสอนคนไข้ 
ให้ไม่ต้องเรียกร้องยาปฏิชีวนะ

94
00:04:11,676 --> 00:04:13,131
เรื่องนี้ จริงๆอาจไม่ใช่ปัญหา

95
00:04:13,131 --> 00:04:15,120
และบางที บริษัทยา

96
00:04:15,120 --> 00:04:16,875
ก็ควรจะทำงานให้หนักขึ้น เพื่อพัฒนา

97
00:04:16,875 --> 00:04:18,511
ยาปฏิชีวนะ ให้มีมากขึ้น

98
00:04:18,511 --> 00:04:21,890
กลายเป็นว่า มีสิ่งสำคัญบางอย่าง
เกี่ยวกับยาปฏิชีวนะ

99
00:04:21,890 --> 00:04:23,673
ซึ่งทำให้มันแตกต่างไปจากยาอื่นๆ

100
00:04:23,673 --> 00:04:25,694
ซึ่งก็คือ ถ้าผมใช้ยาปฏิชีวนะ ผิดไป

101
00:04:25,694 --> 00:04:27,431
หรือผมใช้ยาปฏิชีวนะ

102
00:04:27,431 --> 00:04:31,291
ไม่ใช่ผมเท่านั้น ที่ได้รับผลกระทบ
คนอื่นก็ถูกกระทบ เช่นกัน

103
00:04:31,291 --> 00:04:33,629
ในแบบเดียวกันกับ หากผมเลือก
ที่จะขับรถไปทำงาน

104
00:04:33,629 --> 00:04:36,268
หรือขึ้นเครื่องบิน ไปที่ไหนสักแห่ง

105
00:04:36,268 --> 00:04:38,242
ผมก็บังคับคนอื่น ต้องเสียหายไปด้วย

106
00:04:38,242 --> 00:04:40,682
จากการเปลี่ยนแปลงบรรยากาศโลก 
ที่ไปถึงทุกที่

107
00:04:40,682 --> 00:04:43,455
และผมไม่จำเป็นต้องคำนึงถึง
ความเสียหายเหล่านี้

108
00:04:43,455 --> 00:04:46,334
นี่คือ นักเศรษฐศาสตร์อาจเรียกว่า 
ปัญหาของการใช้ทรัพยากรร่วม

109
00:04:46,334 --> 00:04:48,314
ปัญหาการใช้ทรัพยากรร่วม ตรงเผงกับ

110
00:04:48,314 --> 00:04:50,739
สิ่งที่เราเผชิญอยู่พอดี ในกรณียาปฏิชีวนะ

111
00:04:50,739 --> 00:04:52,889
ที่ว่าเราไม่ได้พิจารณา--

112
00:04:52,889 --> 00:04:55,891
และเราในที่นี้ รวมไปถึง 
คนแต่ละคน, คนไข้,

113
00:04:55,891 --> 00:04:59,050
โรงพยาบาล, ระบบสุขอนามัยทั้งหมด--

114
00:04:59,050 --> 00:05:01,198
เราไม่คิดถึงความเสียหาย 
ที่คนอื่นต้องเสียไปด้วย

115
00:05:01,198 --> 00:05:03,554
โดยวิธีการที่ยาปฏิชีวนะ ถูกนำไปใช้จริง

116
00:05:03,554 --> 00:05:05,959
ครับ นั่นเป็นปัญหาที่เหมือนกับ

117
00:05:05,959 --> 00:05:07,941
อีกเรื่องหนึ่ง ที่เราทุกคนรู้กันอยู่

118
00:05:07,941 --> 00:05:09,870
คือ การใช้เชื้อเพลิงและพลังงาน

119
00:05:09,870 --> 00:05:11,369
และแน่นอนครับ การใช้พลังงานนั้น

120
00:05:11,369 --> 00:05:14,451
ทั้งทำให้พลังงานเสียไป และยังนำไปสู่

121
00:05:14,451 --> 00:05:17,713
มลพิษในท้องถิ่น และการเปลี่ยนแปลง
สภาพภูมิอากาศ

122
00:05:17,713 --> 00:05:19,523
โดยปกติแล้ว ในกรณีของพลังงาน

123
00:05:19,523 --> 00:05:21,831
มีวิธีการสองแบบ ที่คุณจะจัดการกับ
ปัญหานั้นได้

124
00:05:21,831 --> 00:05:25,576
หนึ่ง เราสามารถใช้นํ้ามันที่มีอยู่
ให้ดีกว่านี้

125
00:05:25,576 --> 00:05:27,691
และนั่นก็คล้ายคลึงกับ การใช้

126
00:05:27,691 --> 00:05:29,239
ยาปฏิชีวนะที่มี ให้ดีกว่านี้

127
00:05:29,239 --> 00:05:30,930
และเราทำสิ่งนี้ได้ ในหลายๆวิธีการ

128
00:05:30,930 --> 00:05:33,160
ซึ่งเราจะพูดถึง อยู่ขณะนี้

129
00:05:33,160 --> 00:05:36,847
แต่ตัวเลือกอีกตัวหนึ่งคือ 
ตัวเลือก "เจาะ, ไอ้หนู, เจาะเข้าไป"

130
00:05:36,847 --> 00:05:41,038
ซึ่งในกรณียาปฏิชีวนะ คือ ไปหายาตัวใหม่ๆมา

131
00:05:41,050 --> 00:05:43,100
ครับ เหล่านี้ไม่ได้แยกจากกัน

132
00:05:43,100 --> 00:05:46,522
มันสัมพันธ์กัน เพราะถ้าเราลงทุนไปอย่างหนัก

133
00:05:46,522 --> 00:05:48,806
ในบ่อนํ้ามันใหม่ๆ

134
00:05:48,806 --> 00:05:51,760
เราจะลด เรื่องการจูงใจที่จะอนุรักษ์นํ้ามัน

135
00:05:51,760 --> 00:05:54,286
ในแบบเดียวกับ ที่จะเกิดกับยาปฏิชีวนะ

136
00:05:54,286 --> 00:05:56,454
สิ่งตรงกันข้าม ก็จะเกิดขึ้นด้วยเช่นกัน คือ

137
00:05:56,454 --> 00:05:58,792
ถ้าเราใช้ยาปฏิชีวนะของเรา 
อย่างเหมาะสมแล้ว

138
00:05:58,792 --> 00:06:01,573
เราก็ไม่จำเป็นต้อง ทำการลงทุน

139
00:06:01,573 --> 00:06:03,750
ในเรื่องของ การพัฒนายาใหม่ๆขึ้นมา

140
00:06:03,750 --> 00:06:06,466
ถ้าไปคิดว่า ทั้งสองนี้สมดุลย์กันทั้งหมดแล้ว

141
00:06:06,466 --> 00:06:08,288
เต็มที่แล้ว ระหว่างตัวเลือกทั้งสองนี้

142
00:06:08,288 --> 00:06:10,471
คุณก็อาจจะคิดพิจารณา ข้อเท็จจริงที่ว่า

143
00:06:10,471 --> 00:06:12,743
เรื่องนี้จริงๆแล้ว เป็นเกม
ที่เรากำลังเล่นกัน

144
00:06:12,743 --> 00:06:15,184
เกมนี้ จริงๆแล้ว คือ 
วิวัฒนาการร่วมอย่างหนึ่ง

145
00:06:15,184 --> 00:06:18,116
วิวัฒนาการร่วม คือ ในภาพเฉพาะนี้

146
00:06:18,116 --> 00:06:20,472
ระหว่าง เสือชีต้า กับ ละมั่ง

147
00:06:20,472 --> 00:06:22,090
ชีต้าค่อยๆพัฒนา เพื่อวิ่งเร็วขึ้น

148
00:06:22,090 --> 00:06:23,667
เพราะ ถ้าไม่วิ่งให้เร็วขึ้น

149
00:06:23,667 --> 00:06:25,613
ก็จะไม่ได้ อาหารกลางวันมากิน

150
00:06:25,613 --> 00:06:28,300
ละมั่งก็ค่อยๆพัฒนาให้วิ่งเร็วขึ้น เพราะว่า

151
00:06:28,300 --> 00:06:31,509
ถ้าไม่วิ่งให้เร็วขึ้น ก็จะเป็นมื้อกลางวัน

152
00:06:31,509 --> 00:06:34,395
ครับ นี่เป็นเกม 
ที่เรากำลังเล่นอยู่ กับแบคทีเรีย

153
00:06:34,395 --> 00:06:36,452
เว้นเสียแต่ว่า เราไม่ได้เป็นชีต้า

154
00:06:36,452 --> 00:06:37,929
แต่เราเป็นละมั่ง

155
00:06:37,929 --> 00:06:40,716
และเชื้อแบคทีเรียก็จะ

156
00:06:40,716 --> 00:06:42,549
แค่ในช่วงเวลา ของการพูดสั้นๆนี้

157
00:06:42,549 --> 00:06:43,975
อาจจัดการ ลูกหลานเราไปแล้ว

158
00:06:43,975 --> 00:06:46,360
และอาจกำลังคิดวิธีการ ที่จะต้านทาน

159
00:06:46,360 --> 00:06:48,834
โดยใช้แค่ การคัดสรร และลองผิดลองถูก

160
00:06:48,834 --> 00:06:50,746
ทดลองดูซํ้าๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า

161
00:06:50,746 --> 00:06:54,518
ตรงกันข้าม เราจะยังคงนำหน้าแบคทีเรีย
ได้อย่างไร

162
00:06:54,518 --> 00:06:56,572
เรามีกระบวนการ ค้นพบตัวยาใหม่ๆ

163
00:06:56,572 --> 00:06:58,202
เรามีการทดสอบคัดเลือกโมเลกุล

164
00:06:58,202 --> 00:06:59,930
มีการทดสอบประสิทธิภาพทางคลินิค

165
00:06:59,930 --> 00:07:02,078
แล้วเมื่อเราคิดว่า เราได้ตัวยามาแล้ว

166
00:07:02,078 --> 00:07:05,823
เราก็มี กระบวนการตามระเบียบ
องค์การอาหารและยา

167
00:07:05,823 --> 00:07:08,001
และเมื่อเราผ่านพ้น ทั้งหมดนั้นไปได้

168
00:07:08,001 --> 00:07:10,266
แล้วเราพยายาม ที่จะยังอยู่นำหน้า

169
00:07:10,266 --> 00:07:12,562
แบคทีเรีย หนึ่งขั้น

170
00:07:12,562 --> 00:07:15,339
ครับ เรื่องนี้ชัดเจน 
ไม่ใช่เกมที่ยั่งยืนได้ หรือ

171
00:07:15,339 --> 00:07:16,476
เกมที่เราจะเอาชนะได้

172
00:07:16,476 --> 00:07:18,313
โดยแค่สร้างนวัตกรรม ให้ยังคงนำหน้าอยู่

173
00:07:18,313 --> 00:07:21,618
เราต้องทำให้ ก้าวของวิวัฒนาการร่วม ช้าลง

174
00:07:21,618 --> 00:07:25,300
มีความคิดที่เราสามารถยืมมาได้ 
จากเรื่องพลังงาน

175
00:07:25,300 --> 00:07:27,070
ที่ช่วยเราได้ ในการคิดเกี่ยวกับว่า

176
00:07:27,070 --> 00:07:28,607
เราอาจต้องการทำเรื่องนี้อย่างไร

177
00:07:28,607 --> 00:07:30,153
ในกรณีของยาปฏิชีวนะ ก็หมือนกัน

178
00:07:30,153 --> 00:07:32,393
ครับ ถ้าคุณคิดถึงวิธีจัดการกับ

179
00:07:32,393 --> 00:07:33,816
อาทิเช่น การตั้งราคาพลังงาน

180
00:07:33,816 --> 00:07:35,665
เราพิจารณาถึง ภาษีการปล่อยสารมลพิษ

181
00:07:35,665 --> 00:07:38,249
หมายถึง เรากำลังบังคับให้เก็บเงิน
ค่าเสียหายจากมลพิษ

182
00:07:38,249 --> 00:07:41,080
กับผู้คนที่ใช้พลังงานนั้นจริงๆ

183
00:07:41,080 --> 00:07:44,060
เราอาจพิจารณาทำอย่างนั้น 
กับยาปฏิชีวนะ เช่นเดียวกัน

184
00:07:44,060 --> 00:07:46,771
และบางที นั่นอาจทำให้แน่ใจได้ว่า
ยาปฏิชีวนะนั้น

185
00:07:46,771 --> 00:07:49,172
ถูกนำมาใช้อย่างเหมาะสม อย่างแท้จริง

186
00:07:49,172 --> 00:07:51,200
มีเงินสนับสนุนพลังงานสะอาด

187
00:07:51,200 --> 00:07:54,255
ซึ่งก็คือ เพื่อให้เปลี่ยนไปเป็นเชื้อเพลิง
ที่ไม่สร้างมลพิษมากนัก

188
00:07:54,255 --> 00:07:57,100
หรือบางที ไม่จำต้องใช้เชื้อเพลิงฟอสซิล

189
00:07:57,100 --> 00:07:59,960
ครับ การเปรียบเทียบตรงนี้ คือ 
บางทีเราจำเป็นต้อง

190
00:07:59,960 --> 00:08:02,220
เลิกใช้ยาปฏิชีวนะ

191
00:08:02,220 --> 00:08:05,936
และถ้าคุณคิดเรื่องนี้ว่า 
อะไรดี? จะเอามาแทนที่ยาปฏิชีวนะ

192
00:08:05,936 --> 00:08:08,100
ครับ กลายเป็นอะไรก็ได้ ที่ลดความต้องการ

193
00:08:08,100 --> 00:08:10,343
ยาปฏิชีวนะลงได้ จริงๆแล้ว ก็จะใช้ได้

194
00:08:10,343 --> 00:08:13,485
นั่นจึงรวมถึง การปรับปรุงการควบคุม
การติดเชื้อของโรงพยาบาล

195
00:08:13,485 --> 00:08:16,380
หรือ การฉีดวัคซีนให้กับผู้คน

196
00:08:16,380 --> 00:08:18,677
โดยเฉพาะ เพื่อกันเชื้อไข้หวัดใหญ่

197
00:08:18,677 --> 00:08:21,208
และไข้หวัดใหญ่นั้น น่าจะเป็น

198
00:08:21,208 --> 00:08:24,212
ตัวขับใหญ่ที่สุด ในการใช้ยาปฏิชีวนะ

199
00:08:24,212 --> 00:08:27,131
ทั้งในประเทศนี้ และในอีกหลายๆประเทศด้วย

200
00:08:27,131 --> 00:08:29,151
และนั่นก็จะช่วยได้จริงๆ

201
00:08:29,151 --> 00:08:33,254
ทางเลือกที่สาม อาจรวมถึงสิ่งที่คล้ายกับ
การซื้อขายใบอนุญาต

202
00:08:33,254 --> 00:08:37,500
และทั้งหมดนี้ ดูจะเป็นเรื่องที่ห่างไกล

203
00:08:37,500 --> 00:08:39,927
แต่ถ้าคุณพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่า
เราอาจจะไม่มี


204
00:08:39,927 --> 00:08:43,310
ยาปฏิชีวนะ ให้กับคนอีกมาก ที่ติดเชื้อ

205
00:08:43,310 --> 00:08:45,547
อาจพิจารณาถึง ข้อเท็จจริงที่ว่า
เราอาจต้องการ

206
00:08:45,547 --> 00:08:47,858
กำหนดว่า จริงๆใครที่จะใช้
ยาปฏิชีวนะพวกนี้บางตัว

207
00:08:47,858 --> 00:08:50,572
และไม่ใช้ยาตัวอื่น

208
00:08:50,572 --> 00:08:53,898
และตัวยาบางตัว อาจต้องอยู่บนพื้นฐาน
ความจำเป็นทางการแพทย์

209
00:08:53,898 --> 00:08:55,833
และบนพื้นฐานของการตั้งราคา อีกด้วย

210
00:08:55,833 --> 00:08:57,743
ที่แน่ๆ การให้การศึกษาแก่ผู้ใช้ยา 
ยังใช้ได้

211
00:08:57,743 --> 00:09:00,344
บ่อยครั้งมาก คนใช้ยาปฏิชีวนะมากเกินไป

212
00:09:00,344 --> 00:09:02,621
หรือสั่งยามากเกินไป

213
00:09:02,621 --> 00:09:04,227
โดยไม่รู้ตัว ว่าได้ทำอย่างนั้น

214
00:09:04,227 --> 00:09:05,658
กลไกป้อนกลับ หรือ ฟีดแบ็ก

215
00:09:05,658 --> 00:09:07,560
จึงพบว่ามีประโยชน์

216
00:09:07,560 --> 00:09:09,489
ทั้งในเรื่องของพลังงาน--

217
00:09:09,489 --> 00:09:11,029
เมื่อคุณบอกกับเขาว่า กำลังใช้

218
00:09:11,029 --> 00:09:12,946
พลังงานมาก ในชั่วโมงที่มีการใช้สูงสุด

219
00:09:12,946 --> 00:09:14,416
พวกเขาก็จะลดการใช้ลงมา

220
00:09:14,416 --> 00:09:16,183
ตัวอย่างแบบเดียวกันนี้ ได้ถูกนำไปทำ

221
00:09:16,183 --> 00:09:17,993
แม้ในกรณีของยาปฏิชีวนะ

222
00:09:17,993 --> 00:09:19,974
โรงพยาบาลในเซ็นต์หลุยส์ อาจจะเอาไปติด

223
00:09:19,974 --> 00:09:24,166
ไว้บนผังตาราง ชื่อของแพทย์ผ่าตัด

224
00:09:24,166 --> 00:09:26,385
ตามลำดับความมากน้อย ของยาปฏิชีวนะ 
ที่แพทย์ใช้

225
00:09:26,385 --> 00:09:28,329
ในเดือนก่อนหน้านั้น

226
00:09:28,329 --> 00:09:30,671
แท้จริง นี่เป็นการให้ข้อมูลกลับไป

227
00:09:30,671 --> 00:09:31,854
ไม่มีความละอายใดๆ

228
00:09:31,854 --> 00:09:33,989
แต่ที่สำคัญ มันได้ให้บางอย่างกลับไป

229
00:09:33,989 --> 00:09:35,943
ถึงแพทย์ผ่าตัด ที่บางทีก็ไม่ได้คิดซํ้า

230
00:09:35,943 --> 00:09:38,172
ว่าพวกเขาใช้ยาปฏิชีวนะไปอย่างไร

231
00:09:38,172 --> 00:09:40,186
ครับ มีอีกมาก ที่สามารถจะทำได้

232
00:09:40,186 --> 00:09:42,335
ในด้านของอุปทาน ก็เช่นเดียวกัน

233
00:09:42,335 --> 00:09:44,112
ถ้าคุณมองที่ ราคาของยาแอสไพริน

234
00:09:44,112 --> 00:09:45,763
ค่าใช้จ่ายต่อวัน ประมาณ 10 เซ็นต์

235
00:09:45,763 --> 00:09:47,521
เป็นยาที่ราคาถูกมาก

236
00:09:47,521 --> 00:09:49,658
ถ้าคุณเอายา ที่ถูกนำมาใช้ 
ตั้งแต่นั้นมา--

237
00:09:49,658 --> 00:09:52,302
ก็จะมี ไลเนโซลิด หรือ แดพโทมายซิน--

238
00:09:52,302 --> 00:09:54,180
ยาพวกนั้น จะแพงกว่าอย่างเห็นได้ชัด

239
00:09:54,180 --> 00:09:59,631
ดังนั้น โลกที่เคยชินกับการจ่าย 
10 เซ็นต์ ต่อวัน เป็นค่ายาปฏิชีวนะ

240
00:09:59,633 --> 00:10:02,163
ความคิดว่า ต้องจ่ายวันละ 180 ดอลลาร์ 
เป็นค่ายา

241
00:10:02,163 --> 00:10:03,730
จึงดูเหมือนจะมาก

242
00:10:03,730 --> 00:10:05,717
แต่ เรื่องนี้ จริงๆบอกอะไรกับเรา?

243
00:10:05,717 --> 00:10:07,682
ราคานั้น กำลังบอกเราว่า

244
00:10:07,682 --> 00:10:09,580
เราควรจะเลิกคิดว่า 
ยาปฏิชีวนะ ที่ถูกและ

245
00:10:09,580 --> 00:10:13,697
ใช้ได้ผลนั้น จะเป็นอย่างนั้นตลอดไป

246
00:10:13,697 --> 00:10:15,464
จนถึงอนาคตข้างหน้า

247
00:10:15,464 --> 00:10:17,994
และก็บอกเราว่า ราคานั้น 
เป็นสัญญาณบอกเรา

248
00:10:17,994 --> 00:10:19,603
ว่าบางที่ เราจำเป็นต้อง

249
00:10:19,603 --> 00:10:22,156
เอาใจใส่ให้มากขึ้น กับเรื่องการอนุรักษ์

250
00:10:22,156 --> 00:10:24,860
ราคานั้น ยังเป็นสัญญาณอีกด้วยว่า

251
00:10:24,860 --> 00:10:27,735
บางที เราอาจจำเป็นต้องเริ่มมองที่ 
เทคโนโลยี่อื่นๆ

252
00:10:27,735 --> 00:10:30,387
ในแบบเดียวกับที่ ราคานํ้ามัน 
เป็นสัญญาณ

253
00:10:30,387 --> 00:10:32,977
และเป็นแรงกระตุ้นในเรื่อง เช่น

254
00:10:32,977 --> 00:10:34,845
การพัฒนารถยนต์ไฟฟ้า

255
00:10:34,845 --> 00:10:36,622
ราคา เป็นสัญญาณสำคัญ

256
00:10:36,622 --> 00:10:38,208
และเราจำเป็นต้องเอาใจใส่

257
00:10:38,208 --> 00:10:40,660
แต่เราก็ต้องพิจารณาอีกด้วย 
ถึงข้อเท็จจริงว่า

258
00:10:40,660 --> 00:10:44,912
แม้ราคาที่สูงเหล่านี้ 
ดูจะผิดปกติไป สำหรับยาปฏิชีวนะ

259
00:10:44,912 --> 00:10:47,151
แต่เหมือนกับได้มาฟรี เมื่อเปรียบเทียบกับ
ราคาต่อวัน

260
00:10:47,151 --> 00:10:48,535
ของยาโรคมะเร็งบางตัว

261
00:10:48,535 --> 00:10:51,905
ซึ่งอาจรักษาชีวิตคนไข้ไว้ได้ 
แค่ 2-3 เดือน หรืออาจจะ 1 ปี

262
00:10:51,905 --> 00:10:53,675
ขณะที่ ยาปฏิชีวนะมีศักยภาพ

263
00:10:53,675 --> 00:10:55,501
รักษาชีวิตคนไข้ไว้ได้ ตลอดกาล

264
00:10:55,501 --> 00:10:56,820
เรื่องนี้จึงจะเกี่ยวข้องกับ

265
00:10:56,820 --> 00:10:58,782
การปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ใหม่ทั้งหมด

266
00:10:58,782 --> 00:11:00,638
และยังเป็นการเปลี่ยนที่น่าตกใจ อีกด้วย

267
00:11:00,638 --> 00:11:02,967
ในหลายๆส่วน ของประเทศนี้

268
00:11:02,967 --> 00:11:04,711
ในหลายๆส่วน ของโลก

269
00:11:04,711 --> 00:11:06,780
ความคิดเรื่องการจ่าย 200 ดอลล่าร์

270
00:11:06,780 --> 00:11:09,671
ต่อหนึ่งวัน ในการรักษาโดยใช้ยาปฏิชีวนะนั้น

271
00:11:09,671 --> 00:11:12,213
คาดคิดไม่ถึง

272
00:11:12,213 --> 00:11:13,947
เราจึงต้องคิดถึงเรื่องนี้ด้วย

273
00:11:13,947 --> 00:11:15,760
ครับ มีตัวเลือกด่านสุดท้าย

274
00:11:15,760 --> 00:11:18,436
คือ เทคโนโลยีทางเลือก อื่นๆ

275
00:11:18,436 --> 00:11:19,630
ที่ผู้คนกำลังทำกันอยู่

276
00:11:19,630 --> 00:11:22,282
ได้แก่ แบคเทอริโอเฟจ, โพรไบโอติก

277
00:11:22,282 --> 00:11:26,330
ควอรั่มเซ็นซิ่ง, ซินไบโอติก

278
00:11:26,330 --> 00:11:29,369
ครับ ทั้งหมดนี้ เป็นลู่ทาง
ที่จะไปกัน

279
00:11:29,369 --> 00:11:31,979
และมันจะเป็นไปจนถึง ผลกำไรที่มากกว่า

280
00:11:31,979 --> 00:11:35,060
เมื่อราคายาปฏิชีวนะใหม่ๆ เริ่มจะสูงขึ้น

281
00:11:35,060 --> 00:11:37,957
และเราก็ได้เห็นว่า ตลาดนั้นตอบรับมาจริงๆ

282
00:11:37,957 --> 00:11:39,965
และปัจจุบัน รัฐบาลก็กำลังพิจารณา

283
00:11:39,965 --> 00:11:43,732
วิธีให้เงินช่วยเหลือ ยาปฏิชีวนะใหม่ๆ
และการพัฒนา

284
00:11:43,732 --> 00:11:45,455
แต่ก็มีความท้าทาย อยู่ตรงนี้

285
00:11:45,455 --> 00:11:47,030
เราไม่ต้องการแค่โยนเงินไปที่ปัญหา

286
00:11:47,030 --> 00:11:48,549
สิ่งที่เราต้องการจะทำให้ได้

287
00:11:48,549 --> 00:11:50,828
ก็คือ การลงทุน ในยาปฏิชีวนะใหม่ๆ

288
00:11:50,828 --> 00:11:53,804
ในแบบที่ แท้จริงแล้วส่งเสริม

289
00:11:53,804 --> 00:11:56,824
การใช้และขาย ยาปฏิชีวนะเหล่านั้น 
อย่างเหมาะสม

290
00:11:56,824 --> 00:11:59,287
และจริงๆแล้ว ความท้าทาย อยู่ตรงนี้เอง

291
00:11:59,287 --> 00:12:01,616
ครับ กลับไปที่เทคโนโลยี่เหล่านี้

292
00:12:01,616 --> 00:12:03,979
ทุกท่านจดจำถ้อยคำ จากภาพยนตร์ไดโนเสา

293
00:12:03,979 --> 00:12:06,205
ที่รู้จักกัน "ธรรมชาติจะหาหนทาง"

294
00:12:06,205 --> 00:12:09,524
จึงไม่ใช่ราวกับว่า สิ่งเหล่านี้
เป็นการแก้ปัญหาแบบถาวร

295
00:12:09,524 --> 00:12:13,610
จริงๆแล้ว เราต้องจำไว้ว่า 
ไม่ว่าจะเป็นเทคโนโลยีอะไร

296
00:12:13,610 --> 00:12:16,486
จงจำไว้ว่า ธรรมชาติจะหาวิธี 
เพื่อจัดการกับเรื่องนั้น

297
00:12:16,486 --> 00:12:18,557
คุณอาจจะคิดว่า นี่ก็แค่เป็นปัญหา

298
00:12:18,557 --> 00:12:21,301
กับยาปฏิชีวนะ และกับแบคทีเรีย

299
00:12:21,301 --> 00:12:23,247
แต่กลับกลายเป็นว่า เรามีปัญหา

300
00:12:23,247 --> 00:12:25,981
เหมือนกันเปี๊ยบ ในสาขาอื่นๆอีกมาก เช่นกัน

301
00:12:25,981 --> 00:12:28,933
กับวัณโรคที่ดื้อยาหลายชนิด

302
00:12:28,933 --> 00:12:32,495
ซึ่งเป็นปัญหาหนัก ในอินเดีย และอัฟริกาใต้

303
00:12:32,495 --> 00:12:34,282
คนไข้หลายพันคน กำลังจะตาย เพราะว่า

304
00:12:34,282 --> 00:12:36,116
ยาอีกตัวหนึ่งนั้น ราคาแพงมาก

305
00:12:36,116 --> 00:12:38,343
และในบางกรณี แม้กระทั่งยาพวกนั้น
ก็ใช้การไม่ได้

306
00:12:38,343 --> 00:12:40,413
และคุณเป็น วัณโรคที่ดื้อยามากๆ

307
00:12:40,413 --> 00:12:42,224
ไวรัสก็กำลังจะดื้อยา

308
00:12:42,224 --> 00:12:45,390
ศัตรูพืช, ตัวพยาธิมาลาเรีย

309
00:12:45,390 --> 00:12:47,173
ปัจจุบันนี้ ส่วนใหญ่ของโลก พึ่งพา

310
00:12:47,173 --> 00:12:50,870
ยาตัวหนึ่ง คือ ยาอาติมิซินิน

311
00:12:50,870 --> 00:12:52,826
สำคัญยิ่ง ในการรักษามาลาเรีย

312
00:12:52,826 --> 00:12:55,413
การดื้อยาอาติมิซินิน ได้เกิดขึ้นแล้ว

313
00:12:55,413 --> 00:12:57,767
และถ้าการดื้อยานี้ ขยายออกไป

314
00:12:57,767 --> 00:12:59,115
ก็จะทำให้เกิดความเสี่ยงขึ้น

315
00:12:59,115 --> 00:13:02,006
กับยาเพียงตัวเดียว
ที่เราต้องใช้รักษามาลาเรีย ทั่วโลก

316
00:13:02,006 --> 00:13:05,220
ในแบบที่ ปัจจุบัน ปลอดภัย
และมีประสิทธิภาพ

317
00:13:05,220 --> 00:13:07,018
ยุงก็พัฒนาการดื้อยาขึ้นมา

318
00:13:07,018 --> 00:13:09,255
ถ้าคุณมีลูก คุณน่าจะทราบเรื่อง 
ตัวเหาบนศีรษะ

319
00:13:09,255 --> 00:13:10,968
และถ้าคุณมาจากกรุงนิวยอร์ค

320
00:13:10,968 --> 00:13:13,701
ผมเข้าใจว่า พิเศษเฉพาะที่นั่น 
คือตัวเรือด

321
00:13:13,701 --> 00:13:15,956
พวกนั้นก็ดื้อยา ด้วยเหมือนกัน

322
00:13:15,956 --> 00:13:18,835
เราต้องนำตัวอย่าง
มาจาก อีกผั่งของแอตแลนติค

323
00:13:18,835 --> 00:13:21,190
กลายเป็นว่าพวกหนู ก็ดื้อยาเบื่อด้วย

324
00:13:21,190 --> 00:13:23,891
ที่เหมือนกัน สำหรับเรื่องทั้งหมดนี้ คือ

325
00:13:23,891 --> 00:13:26,597
ความคิดว่า เราได้มีเทคโนโลยี่พวกนี้มา

326
00:13:26,597 --> 00:13:31,218
เพื่อควบคุมธรรมชาติได้เพียง 70, 80 
หรือ 100 ปี ที่ผ่านมาแล้ว

327
00:13:31,218 --> 00:13:34,246
และที่สำคัญ แค่พริบตาเดียว

328
00:13:34,246 --> 00:13:36,797
เราได้ใช้ความสามารถ ในการควบคุมนี้
ไปอย่างฟุ่มเฟือย

329
00:13:36,797 --> 00:13:39,288
เพราะว่า เราไม่เคยยอมรับรู้ว่า

330
00:13:39,288 --> 00:13:42,100
การคัดสรร และการวิวัฒน์ของธรรมชาติ
ก็จะค้นหา

331
00:13:42,100 --> 00:13:43,274
วิธีการ เพื่อจะกลับคืน

332
00:13:43,274 --> 00:13:45,323
เราจำต้องเปลี่ยนความคิดเสียใหม่ 
โดยสิ้นเชิง

333
00:13:45,323 --> 00:13:47,666
ว่าเราจะใช้มาตรการใด

334
00:13:47,666 --> 00:13:50,760
เพื่อควบคุมสิ่งมีชีวิตเชิงชีวภาพ

335
00:13:50,760 --> 00:13:54,224
และคิดทบทวน ในวิธีการ ที่เราใช้จูงใจ

336
00:13:54,224 --> 00:13:56,450
การพัฒนา การเริ่มนำเข้ามาใช้

337
00:13:56,450 --> 00:13:59,118
ในกรณีของ การสั่งใช้ยาปฏิชีวนะ

338
00:13:59,118 --> 00:14:02,890
และการใช้ทรัพยากรที่มีคุณค่าเหล่านี้

339
00:14:02,890 --> 00:14:05,270
จริงๆแล้ว ปัจจุบันเราจำเป็นต้องเริ่มคิดว่า

340
00:14:05,270 --> 00:14:07,228
สิ่งเหล่านี้ เป็นทรัพยากรธรรมชาติ

341
00:14:07,228 --> 00:14:09,466
ดังนั้น เราจึงยืนอยู่ที่ทางแยก

342
00:14:09,466 --> 00:14:12,625
ตัวเลือก คือ จะไปตามทาง 
ที่จะคิดทบทวนใหม่

343
00:14:12,625 --> 00:14:14,438
และพิจารณาอย่างรอบคอบ ถึงแรงจูงใจ

344
00:14:14,438 --> 00:14:16,992
ที่จะเปลี่ยน วิธีที่เราทำธุรกิจ

345
00:14:16,992 --> 00:14:19,253
ทางเลือกนั้น คือ

346
00:14:19,253 --> 00:14:22,336
โลกที่แม้แต่ ใบหญ้าใบเดียว

347
00:14:22,336 --> 00:14:24,765
ก็เป็นอาวุธ ที่มีศักยภาพ ทำให้ถึงตายได้

348
00:14:24,765 --> 00:14:26,565
ขอบคุณครับ

349
00:14:26,565 --> 00:14:29,300
(เสียงปรบมือ)