WEBVTT

00:00:01.136 --> 00:00:04.389
در فیلم تحسین برانگیز دهۀ هشتاد میلادی
"برادرانِ بلوز"

00:00:04.389 --> 00:00:09.183
صحنه ای هست که جان بلوشی ، 
برای اولین ملاقاتش با دَن آیکروید ،

00:00:09.183 --> 00:00:11.506
برای اولین بار به آپارتمانِ او در شیکاگو میره.

00:00:12.106 --> 00:00:14.637
فضایی تنگ و باریک

00:00:14.637 --> 00:00:17.168
که کمتر از یک متر
از ریل قطار، فاصله داشت.

00:00:18.628 --> 00:00:20.466
زمانی که جان، روی تختِ دَن نشست،

00:00:20.466 --> 00:00:22.929
قطاری با سرعت، عبور می کنه

00:00:22.929 --> 00:00:25.153
و همۀ وسایلِ اتاق رو به حرکت در میاره.

00:00:25.153 --> 00:00:28.982
جان میپرسه ، "روزی چند مرتبه
قطار از اینجا رد میشه؟"

00:00:28.982 --> 00:00:33.542
دَن پاسخ میده ، " انقدر رَد میشه ،
که حتی متوجه رد شدنش ، نمیشی."

00:00:33.542 --> 00:00:36.448
و بعد ، یه چیزی از رویِ دیوار
به زمین میوفته.

NOTE Paragraph

00:00:37.248 --> 00:00:39.042
همۀ ما میدونیم که اون دربارۀ چی 
حرف میزد.

00:00:39.042 --> 00:00:41.883
به عنوانِ انسان، به همه چیز
عادت می کنیم

00:00:41.883 --> 00:00:43.080
حقیقتاً خیلی سریع.

00:00:43.600 --> 00:00:46.984
به عنوانِ یک طراحِ محصول، باید چیزهایی 
که هر روز اتفاق میوفتن رو ببینم،

00:00:46.984 --> 00:00:50.521
احساسشون کنم، و سعی کنم
اون چیزها رو بهبود ببخشم.

00:00:51.365 --> 00:00:54.861
برای مثال، این میوه رو می بینید؟

00:00:56.211 --> 00:00:57.811
این برچسب کوچیک رو می بینید؟

00:00:59.211 --> 00:01:01.666
وقتی بچه بودم اون برچسب رو
روی میوه ها نمی چسبوندن.

00:01:02.776 --> 00:01:04.694
اما به مرور زمان،

00:01:04.694 --> 00:01:07.575
ایدۀ چسبوندنِ اون برچسب
روی میوه ها، به ذهنِ یک نفر رسید.

00:01:07.575 --> 00:01:08.292
چرا ؟

00:01:08.292 --> 00:01:09.821
چون می تونست کارِ ما رو برای 


00:01:09.821 --> 00:01:11.558
پرداخت در فروشگاه ها
راحت تر بکنه.

NOTE Paragraph

00:01:11.558 --> 00:01:12.651
خوب، عالیه،

00:01:12.651 --> 00:01:14.706
میتونیم به سرعت از فروشگاه 
خرید کنیم.

00:01:14.706 --> 00:01:16.784
اما الان ، یه مشکل جدید داریم.

00:01:17.414 --> 00:01:19.443
وقتی به خونه میرسیم و گرسنه هستیم،

00:01:19.443 --> 00:01:22.874
و این میوۀ رسیده و آبدار
رو روی پیشخوان میبینیم،

00:01:22.874 --> 00:01:25.719
فقط میخوایم برش داریم و
بخوریمش.

00:01:25.719 --> 00:01:29.455
مجبوریم یه فکری به حال
این برچسبِ کوچولو بکنیم.

00:01:30.587 --> 00:01:34.961
و با ناخن هامونشروع به کندنش می کنیم
و گوشتِ میوه رو هم باهاش می کنیم.

00:01:34.962 --> 00:01:36.601
بعد هم گلوله کردنِ اون برچسب --

00:01:36.601 --> 00:01:37.636
میدونین منظورم چیه.

00:01:37.636 --> 00:01:39.775
و تلاش برای خلاص شدنِ انگشتاتون
از شرِ برچسب.

00:01:39.775 --> 00:01:43.136
(صدای دست زدنِ حاضرین)

00:01:44.276 --> 00:01:45.776
خنده دار نیست،

00:01:45.776 --> 00:01:46.797
به هیچ وجه.

NOTE Paragraph

00:01:47.777 --> 00:01:49.682
اما یک اتفاقِ جالب افتاد.

00:01:49.992 --> 00:01:53.073
احتمالاً اولین باری که این کار رو کردید،
چنین احساساتی رو داشتید.

00:01:53.075 --> 00:01:55.280
دقیقاً می خواستید اون میوه رو بخورید.

00:01:55.280 --> 00:01:56.287
حسِ خوبی نداشتید.

00:01:56.287 --> 00:01:58.021
می خواستید سریع این اتفاق بیفته.

00:01:58.071 --> 00:02:00.165
برای دهمین بار،

00:02:00.165 --> 00:02:02.641
حالتون کمتر گرفته می شد

00:02:02.641 --> 00:02:06.071
و فقط شروع به کندنِ برچسب 
از روی میوه می کردید.

00:02:06.071 --> 00:02:08.480
در صدمین بار،
لااقل برای من اینطوری بود،

00:02:08.480 --> 00:02:09.612
بهش بی تفاوت شده بودم.

00:02:10.212 --> 00:02:13.103
راحت اون میوه رو بر میداشتم،

00:02:13.103 --> 00:02:17.215
با ناخن هام به جونش میوفتادم،
سعی می کردم برچسب رو بکنم،

00:02:17.215 --> 00:02:18.771
و فکر می کردم،

00:02:18.771 --> 00:02:22.270
"آیا برچسبِ دیگه ای هم روش هست؟"

NOTE Paragraph

00:02:23.680 --> 00:02:24.974
خوب، دلیلش چیه؟

00:02:24.974 --> 00:02:27.126
چرا به همه چیز، عادت می کنیم؟

00:02:27.126 --> 00:02:30.274
خوب به عنوان انسان،
تواناییِ مغزِ ما، محدوده.

00:02:30.274 --> 00:02:35.043
و مغزِ ما، کارهایِ روزمرۀ ما رو 
به عنوانِ "عادت"، رمزگذاری می کنه

00:02:35.043 --> 00:02:38.620
به شکلی که بتونیم ظرفیتِ لازم برای فراگیری
چیزهای جدید رو ایجاد کنیم.

00:02:38.620 --> 00:02:40.662
فرایندی به نامِ " خو گرفتن "

00:02:40.662 --> 00:02:44.266
و برای ما انسان ها، این روش، یکی از
اساسی ترین راه ها یی هست که می آموزیم.

NOTE Paragraph

00:02:45.596 --> 00:02:47.765
اما ، "خو گرفتن" همیشه هم بد نیست.

00:02:48.975 --> 00:02:50.611
یادگیریِ رانندگی رو یادتون میاد؟

00:02:51.101 --> 00:02:52.279
کاملاً به خاطر دارم.

00:02:52.939 --> 00:02:56.227
دست هاتون در وضعیتِ ساعتِ ده و ده دقیقه،
به فرمون گره خورده بود،

00:02:56.227 --> 00:02:58.445
تک تکِ جزئیاتِ اطراف رو زیر نظر داشتین،

00:02:58.445 --> 00:03:01.695
ماشین ها، چراغ ها، عابرینِ پیاده.

00:03:01.695 --> 00:03:04.006
تجربۀ اعصاب خرد کنی بود.

00:03:04.936 --> 00:03:08.520
تا حدی که، حتی نمیتونستم با هیچیک از
سرنشینهای دیگۀ داخلِ ماشین، صحبت کنم

00:03:08.520 --> 00:03:10.450
و حتی نمیتونستم، موزیک گوش کنم.

00:03:10.840 --> 00:03:12.949
اما بعدش، چیزجالبی اتفاق افتاد.

00:03:12.949 --> 00:03:17.119
بعد از گذشتِ چند هفته،
رانندگی، ساده و ساده تر شد.

00:03:18.339 --> 00:03:19.647
با رانندگی، خو گرفتید.

00:03:20.647 --> 00:03:22.914
کم کم براتون لذت بخش 
و در عین حال، طبیعی شد.

00:03:23.324 --> 00:03:25.531
و کم کم، تونستید با دوستانتون
دوباره حرف بزنید

00:03:25.531 --> 00:03:26.490
و به موزیگ گوش کنید.

NOTE Paragraph

00:03:26.490 --> 00:03:29.189
بنابراین، دلیلِ خوبی برایِ خو گرفتنِ
مغز ما وجود داره.

00:03:29.189 --> 00:03:32.552
وگرنه، باید، تک تکِ جزئیات اطرافمون رو
با دقت، مد نظر قرار میدادیم،

00:03:32.552 --> 00:03:34.167
لحظه به لحظه.

00:03:34.717 --> 00:03:36.295
واقعاً خسته کننده می شد.

00:03:36.295 --> 00:03:38.687
و هیچ زمانی، برای فراگیریِ چیزهایِ جدید
نداشتیم

NOTE Paragraph

00:03:40.317 --> 00:03:43.457
اما ، بعضی اوقات، "خو گرفتن" خوب نیست.

00:03:44.477 --> 00:03:47.812
چنانچه موجبِ بی توجهیِ ما، نسبت به
مشکلاتِ اطرافمون بشه،

00:03:47.812 --> 00:03:48.843
خوب، می تونه بد باشه

00:03:49.413 --> 00:03:52.816
و چنانچه مانعِ توجهِ ما، 
و تلاش برایِ رفعِ اون مشکلات بشه،

00:03:52.816 --> 00:03:54.933
خوب، قطعاً ناخوشایند هست.

NOTE Paragraph

00:03:55.923 --> 00:03:57.906
کمدین ها، کاملاً بر این موضوع اشراف دارن

00:03:57.906 --> 00:04:02.791
تمامِ کارهایِ جری سینفلد با توجه به
همین جزئیاتِ پیش پا افتاده خلق شدند،

00:04:02.791 --> 00:04:06.769
کارهای ابلهانه ای که هر روز انجام میدیم 
و حتی اونها رو به خاطر نمیاریم.

00:04:08.238 --> 00:04:10.615
جری دربارۀ وقتی که به دیدنِ دوست خودش
رفته بود میگه

00:04:10.615 --> 00:04:13.001
و اینکه فقط می خواست یه حمامِ راحت بره.

00:04:13.001 --> 00:04:16.898
اینکه دستگیرۀ شیرِ آبِ حمام رو گرفت
و به آرومی در یه جهت، چرخوند،

00:04:16.900 --> 00:04:19.483
و دید که آب ، ۱۰۰ درجه و خیلی داغ بود

00:04:19.483 --> 00:04:23.415
و بعد ، دستگیره رو در جهتِ مخالف چرخوند و 
آب ، ۱۰۰ درجه و بی نهایت سرد بود .

00:04:23.415 --> 00:04:25.778
جری فقط یه حمامِ راحت و مطلوب می خواست.

00:04:25.778 --> 00:04:27.941
همۀ ما در شرایطی مشابه بودیم،

00:04:27.941 --> 00:04:29.726
اما چیزی به خاطر نمیاریم.

00:04:29.726 --> 00:04:31.048
اما جری، به خاطر میاره،

00:04:31.048 --> 00:04:33.062
و این، حرفۀ یک کمدین هست.

NOTE Paragraph

00:04:33.062 --> 00:04:36.182
اما طراحان، مخترعین و کارآفرین ها،

00:04:36.182 --> 00:04:38.589
نه تنها وظیفمونه به این جزئیات،
با دقت، توجه کنیم

00:04:38.589 --> 00:04:41.525
بلکه باید یک گام جلوتر بریم
و اون مشکلات رو رفع کنیم.

NOTE Paragraph

00:04:43.276 --> 00:04:44.842
این رو ببینید، این فرد،

00:04:44.842 --> 00:04:46.311
این مَری اندرسونه.

00:04:46.581 --> 00:04:48.778
در سال ۱۹۰۲ در شهر نیویورک،

00:04:48.778 --> 00:04:50.606
برای گردش بیرون رفته بود.

00:04:51.016 --> 00:04:55.834
یه روزِ سرد و برفی بود و مَری،
از گرمایِ داخلِ تراموا ، لذت می برد.

00:04:57.226 --> 00:05:02.323
زمانی که به سمتِ مقصدِ خودش در حرکت بود،
متوجه شد که راننده شیشۀ پنجره رو باز کرده

00:05:02.323 --> 00:05:07.128
تا برفِ اضافی رو پاک کنه
و بتونه با رعایت ایمنی، رانندگی کنه.

00:05:08.258 --> 00:05:11.834
زمانی که راننده شیشۀ پنجره رو باز کرد،
هوایِ سرد و مرطوب، واردِ تراموا شد

00:05:11.834 --> 00:05:13.779
و باعثِ آزارِ همۀ مسافرین شد.

00:05:15.189 --> 00:05:18.122
احتمالاً در اون موقع ، بیشتر مسافرین
با خودشون فکر کردن،

00:05:18.122 --> 00:05:21.373
"این یک واقعیته و راننده مجبوره ،
برای تمیز کردنِ شیشه ، بازش کنه.

00:05:21.373 --> 00:05:22.766
همینه که هست."

00:05:23.176 --> 00:05:24.711
اما مَری ، اینطوری فکر نکرد.

00:05:24.711 --> 00:05:26.010
مری با خودش فکر کرد،

00:05:26.010 --> 00:05:29.844
"چه جوری میشه که راننده بتونه شیشۀ جلو رو،
از داخل، تمیز کنه

00:05:29.844 --> 00:05:33.122
طوری که بتونه امن و راحت، رانندگی کنه

00:05:33.122 --> 00:05:36.063
و مسافرین هم بتونن، همچنان گرم 
بمونن؟"

00:05:36.603 --> 00:05:39.355
لذا، مری کتابچه ای رو از کیفش بیرون آورد
و در اون،

00:05:39.355 --> 00:05:43.716
شروع به کشیدنِ تصویری کرد که بعدها
تبدیل به اولین برف پا کن دنیا شد.

NOTE Paragraph

00:05:44.924 --> 00:05:49.194
در حال حاضر، به عنوانِ یک طراحِ محصول،
تلاش می کنم از افرادی مثلِ مری، درس بگیرم

00:05:49.198 --> 00:05:51.963
تلاش می کنم دنیا رو اونجوری که واقعاً هست
ببینم

00:05:51.973 --> 00:05:54.047
نه اونجوری که فکر می کنیم، هست.

00:05:54.587 --> 00:05:55.534
چرا؟

00:05:55.534 --> 00:05:58.881
چون حل کردنِ مشکلی که تقریباً همه میبینند،
ساده هست.

00:05:59.894 --> 00:06:03.674
اما حل کردنِ مشکلی که تقریباً هیچکس نمیبیه
مشکل خواهد بود.

NOTE Paragraph

00:06:04.441 --> 00:06:07.169
بعضی از افراد فکر می کنند، توانایی شما
مادرزادی هست

00:06:07.169 --> 00:06:08.750
یا اینکه

00:06:08.750 --> 00:06:13.693
مثلِ مری اندرسون، از بدو تولد، قادر بود
دنیا رو واضح تر ببینه.

00:06:14.883 --> 00:06:16.813
در موردِ من، اینطور نبود.

00:06:16.813 --> 00:06:18.456
مجبور بودم براش کار کنم.

00:06:19.766 --> 00:06:22.395
در سالهایی که در اَپِل کار می کردم،

00:06:22.395 --> 00:06:27.142
استیو جابز، هر روز، با آوردنمون به کار، 
ما رو به چالش می کشید،

00:06:27.142 --> 00:06:31.056
و اینکه وادارمون می کرد، به محصولاتمون،
از چشمِ مشتریانمون، نگاه کنیم،

00:06:31.056 --> 00:06:32.503
مشتریانِ جدیدمون،

00:06:32.503 --> 00:06:35.689
مشتریانی که می ترسن و یه نا امیدی 
در وجودشون هست

00:06:35.689 --> 00:06:38.830
و یا نشاطی ناشی از امیدواری در وجودشونه
که محصولِ تکنولوژیِ جدید،

00:06:38.830 --> 00:06:40.851
می تونه همونطوریکه انتظار دارن
کار کنه.

00:06:41.471 --> 00:06:43.705
استیو این شیوه رو، "مبتدی موندن" مینامید،

00:06:43.705 --> 00:06:47.687
و میخواست مطمئن بشه که ما بر روی
اون جزئیاتِ خیلی کوچیک، تمرکز می کنیم

00:06:47.687 --> 00:06:51.845
تا اون جزئیات رو برای مشتریانِ جدی،
سریعتر، ساده تر و بدون وقفه، برطرف کنیم

NOTE Paragraph

00:06:52.558 --> 00:06:56.805
اولین روزهایِ "آی پاد" رو،
به وضوح به خاطر میارم.

00:06:57.028 --> 00:06:58.698
اگه به دهۀ ۹۰ میلادی برگردیم،

00:06:58.698 --> 00:07:01.127
دمدمی مزاج بودن در مورد گَجت ها، 
همانطور که من هم هنوزم هستم،

00:07:03.107 --> 00:07:08.002
با عجله به فروشگاه ها می رفتم
تا جدیدترین و آخرین گجت ها رو ببینم.

00:07:09.291 --> 00:07:11.353
مُدام وقتم رو در فروشگاه ها می گذروندم ،

00:07:11.353 --> 00:07:14.964
از فروشگاه خارج میشدم، به خونه بر می گشتم
شروع به باز کردن جعبۀ گجت می کردم

00:07:14.964 --> 00:07:18.890
و روی محصول ، یه برچسب کوچیک بود:

00:07:18.890 --> 00:07:22.005
برچسبی که میگفت، "قبل از استفاده شارژ کنید"

NOTE Paragraph

00:07:22.005 --> 00:07:23.553
چی!

00:07:23.553 --> 00:07:24.558
باورم نمیشه!

00:07:24.558 --> 00:07:26.734
اینهمه وقت صرفِ خریدنِ این محصول کردم

00:07:26.734 --> 00:07:28.768
و حالا مجبورم قبل از استفاده، شارژش کنم.

00:07:28.768 --> 00:07:33.158
انگار مجبورم تا ابد صبر کنم تا بتونم 
از این اسباب بازی رویایی، استفاده کنم.

00:07:33.158 --> 00:07:34.850
این دیوونگی بود.

NOTE Paragraph

00:07:34.850 --> 00:07:35.755
اما میدونید؟

00:07:35.755 --> 00:07:37.838
تقزیباً تمامیِ محصولات، چنین برچسبی داشتن

00:07:37.838 --> 00:07:39.613
زمانی که باطری داخلشون بود،

00:07:39.613 --> 00:07:41.890
و شما مجبور بودید
قبل از استفاده، شارژشون کنید.

00:07:42.690 --> 00:07:45.136
خوب، استیو، متوجه این مسئله شد

00:07:45.136 --> 00:07:45.967
و گفت،

00:07:45.967 --> 00:07:48.565
"نمیگذاریم این اتفاق برای محصولاتِ ما
بیفته."

00:07:48.565 --> 00:07:50.413
خوب ما چیکار کردیم؟

00:07:50.413 --> 00:07:53.499
مثلاً، زمانی که محصولی دارید که 
هارد درایو داره،

00:07:53.499 --> 00:07:56.162
۳۰ دقیقه توی کارخونه، روشنش کنید

00:07:56.162 --> 00:07:59.311
تا مطمئن بشید که هارد درایوش، قراره 
سالهایِ سال

00:07:59.311 --> 00:08:02.385
بعد از اینکه مشتری، اون محصول رو از جعبه
خارج کرد، کار کنه.

00:08:02.385 --> 00:08:05.451
به جایِ این، ما چکار کردیم؟

00:08:05.451 --> 00:08:07.541
محصول رو به مدتِ دو ساعت،
روشن میکردیم.

00:08:07.541 --> 00:08:09.129
چرا؟

00:08:09.129 --> 00:08:12.254
خوب، اول اینکه، می تونستیم محصولی 
با کیفیت تر تولید کنیم،

00:08:12.254 --> 00:08:14.404
و امتحان کردنش آسانتر بود،

00:08:14.404 --> 00:08:17.346
و مطمئن میشدیم که این کار،
برایِ مشتری هم خوشایند بوده.

00:08:17.906 --> 00:08:19.159
اما از همه مهم تر،

00:08:19.159 --> 00:08:22.178
باطریِ دستگاه، به محضِ خروج از جعبه، 
کاملاً شارژ بود،

00:08:22.178 --> 00:08:23.124
آمادۀ استفاده.

00:08:23.124 --> 00:08:26.956
به طوریکه، مشتری با اون انگیزه و نشاط،

00:08:26.956 --> 00:08:28.684
می تونست همزمان محصول رو استفاده کنه

00:08:28.684 --> 00:08:31.074
عالی بود، نتیجه داد.

00:08:31.074 --> 00:08:32.338
مردم دوستش داشتن.

NOTE Paragraph

00:08:32.338 --> 00:08:35.445
امروزه، تقریباً همۀ محصولاتِ باطری داری
که می خرید

00:08:35.445 --> 00:08:37.508
در زمانِ خروج از جعبه، کاملاً شارژ هستند،

00:08:37.508 --> 00:08:39.561
حتی اگه هارد درایو، نداشته باشن.

00:08:40.131 --> 00:08:44.905
اما در اون زمان ما به اون نکته توجه کردیم 
و مسئله رو حل کردیم،

00:08:44.905 --> 00:08:47.253
و الان سایرِ افراد،
همون کار رو انجام میدن.

00:08:47.253 --> 00:08:49.894
دیگه خبری از، " قبل از استفاده شارژ کنید "
نیست.

NOTE Paragraph

00:08:50.644 --> 00:08:52.701
چرا دارم این رو به شما می گم؟

00:08:52.701 --> 00:08:54.809
خوب، این همون دیدنِ مشکلِ نامرئی هست،

00:08:54.809 --> 00:08:59.320
نه فقط مشکلی که قابلِ رویت هست،
و حائزِ اهمیته،

00:08:59.320 --> 00:09:02.160
نه تنها برای طراحیِ محصول
بلکه برای هر کاری که انجام میدیم.

00:09:02.682 --> 00:09:06.206
دقت کنید، مشکلاتِ نامرئی در اطرافِ ما
وجود داره،

00:09:06.206 --> 00:09:08.462
مشکلاتی که میتونیم، حلشون کنیم.

00:09:08.462 --> 00:09:12.286
اما اول نیاز داریم که ببینیمشون و 
احساسشون کنیم.

NOTE Paragraph

00:09:12.996 --> 00:09:14.964
البته، تردید دارم که به شما، نکته ای

00:09:14.964 --> 00:09:17.695
دربارۀ علم اعصاب یا روان شناسی بگم.

00:09:17.695 --> 00:09:20.689
متخصصان بسیار مجربی در جامعۀ TED 
حضور دارن که

00:09:20.689 --> 00:09:24.083
دانشِ اونها در این حوزه ها بسیار بیشتر 
از اونه که من بخوام داشته باشم.

00:09:24.083 --> 00:09:26.710
اما اجازه بدید چند نکته که بلدم رو
خدمتتون ارائه بدم ،

00:09:26.710 --> 00:09:30.383
نکاتی که همۀ ما می تونیم برای مقابله 
با "خو گرفتن" ، اونها رو به کار بگیریم.

NOTE Paragraph

00:09:30.383 --> 00:09:33.777
نکتۀ اول من اینه که نگاهمون رو
وسیع تر کنیم.

00:09:33.777 --> 00:09:35.889
ببینید، وقتی که با مشکلی مواجه میشید،

00:09:35.889 --> 00:09:39.281
بعضی اوقات، چیزهای زیادی هستن که
منجر به اون مشکل میشن.

00:09:39.281 --> 00:09:42.351
و بعضی اوقات هم ، چیزهای زیادی 
بعد از اون مشکل وجود دارن.

00:09:42.351 --> 00:09:45.700
اگر بتونید چند قدم دورتر از مشکل بایستید
و دیدتون رو وسیع تر کنید،

00:09:45.700 --> 00:09:47.971
ممکنه بتونید تغییراتی در روند، ایجاد کنید

00:09:47.971 --> 00:09:48.977
قبل از وقوع مشکل.

00:09:48.977 --> 00:09:50.337
ممکنه بتونید ترکیبشون کنید.

00:09:50.337 --> 00:09:53.672
ممکنه بتونید همۀ اون اقدامات رو، در جهتِ
ایجادِ بهبود، حذف کنید.

NOTE Paragraph

00:09:54.258 --> 00:09:56.249
برای مثال، ترموستات ها رو در نظر بگیرید.

00:09:56.249 --> 00:09:59.627
ابتدای قرن بیستم زمانی که مرسوم شده بودن،
استفادشون خیلی ساده بود.

00:09:59.627 --> 00:10:01.579
می تونستید اونها رو روشن و خاموش کنید.

00:10:01.579 --> 00:10:03.279
مردم درکشون می کردن.

00:10:04.019 --> 00:10:05.772
اما در دهۀ هفتادِ میلادی،

00:10:05.772 --> 00:10:07.846
بحرانِ انرژی رخ داد،

00:10:07.846 --> 00:10:11.416
و مشتریان به این فکر افتادن که چطور
در مصرف انرژی صرفه جویی کنن.

00:10:11.416 --> 00:10:12.703
خوب چه اتفاقی افتاد؟

00:10:12.703 --> 00:10:15.731
طراحانِ ترموستات ، تصمیم گرفتند
مرحلۀ جدیدی رو اضافه کنن.

00:10:15.731 --> 00:10:17.581
جای اینکه فقط خاموش و روشن بشن،

00:10:17.581 --> 00:10:19.572
مجبور بودید حالا، برنامه ریزیش کنید.

00:10:19.572 --> 00:10:22.790
میتونستید بهش برنامه بدین که میخواین
در زمانی معین، چه دمایی باشه.

00:10:22.790 --> 00:10:24.586
اون زمان ، خیلی عالی به نظر می رسید.

00:10:24.586 --> 00:10:28.064
همۀ ترموستات ها، شروع به اضافه کردنِ
اون قابلیت کردن.

00:10:28.064 --> 00:10:32.340
ولی مشخص شد که هیچکس، هیچ صرفه جویی
در انرژی نکرده.

00:10:32.340 --> 00:10:33.853
دلیلش چی بود؟

00:10:33.853 --> 00:10:36.588
خوب، مردم نمیتونستن آینده رو
پیش بینی کنن.

00:10:36.588 --> 00:10:40.136
اونها نمیدونستن چه تغییراتِ هفتگی،
در فصل های مختلف،

00:10:40.136 --> 00:10:41.634
و سالهای مختلف، خواهند داشت.

00:10:42.414 --> 00:10:44.745
بنابراین، هیچکس صرفه جویی در مصرف انرژی
نمی کرد،

00:10:44.745 --> 00:10:45.727
و چه اتفاقی افتاد؟

NOTE Paragraph

00:10:45.727 --> 00:10:48.350
طراحانِ ترموستات به عقب برگشتن،
به سمتِ هیاتِ طراحان

00:10:48.350 --> 00:10:50.392
و بر رویِ مراحلِ برنامه ریزی،
تمرکز کردند.

00:10:50.942 --> 00:10:53.409
دستورالعملِ مصرفِ بهتری تهیه کردند.

00:10:53.409 --> 00:10:55.575
مستنداتِ بهتری ایجاد کردند.

00:10:55.575 --> 00:11:00.305
اما هنوز ، تا سالها بعد،
مردم موفق به صرفه جویی در مصرف انرژی نشدند

00:11:00.305 --> 00:11:02.901
برای اینکه هنوز هم نمی تونستن
آینده رو پیش بینی کنن.

00:11:03.431 --> 00:11:04.909
بعدش چه کار کردیم؟

00:11:04.909 --> 00:11:08.978
یه ماشین با قدرت فراگیریِ الگوریتم رو
جایگزینِ برنامه ریزی، کردیم

00:11:08.978 --> 00:11:11.676
که دقیقاً میدید چه زمانی ترموستات رو
خاموش و روشن میکردید

00:11:11.676 --> 00:11:14.270
چه زمانی دقیقاً چه دمایی مد نظرتون بود
کی بیدار میشدید

00:11:14.270 --> 00:11:15.977
یا کی اون مکان رو ترک می کردید.

00:11:15.977 --> 00:11:17.245
و میدونید چه اتفاقی افتاد؟

00:11:17.245 --> 00:11:18.172
جواب داد.

00:11:18.422 --> 00:11:21.639
مردم، بدونِ برنامه ریزی،
در مصرف انرژی، صرفه جویی می کنند.

NOTE Paragraph

00:11:23.239 --> 00:11:25.246
بنابراین، مهم نیست که چه کاری انجام میدید

00:11:25.246 --> 00:11:28.512
اگه یه قدم به عقب برگردید
و به تمام اجزاء نگاه کنید،

00:11:28.512 --> 00:11:31.533
ممکنه یک راهی برای حذف یکی یا
ترکیب چند تا از اونها باشه.

00:11:31.533 --> 00:11:34.047
لذا میتونید، اون فرایند رو
تا حد زیادی ساده تر کنید.

00:11:35.007 --> 00:11:38.084
خوب، این اولین نکتۀ من بود:
وسیع تر ببینید.

NOTE Paragraph

00:11:38.084 --> 00:11:42.065
دومین نکتۀ من اینه،
نگاه کردن ، از نزدیک.

00:11:42.065 --> 00:11:45.096
یکی از بزرگترین معلمان من،
پدر بزرگم بود.

00:11:47.006 --> 00:11:48.907
همه چیز رو دربارۀ دنیا
به من درس میداد.

00:11:49.557 --> 00:11:53.049
به من درس میداد چیزها چطور ساخته شده بودن
و چطور تعمیر می شدند.

00:11:53.049 --> 00:11:56.771
و اینکه وجود چه ابزارها و تکنیک هایی برای
موفقیتِ یک پروژه، الزامی هستن.

00:11:57.671 --> 00:12:02.008
داستانی رو که پدربزرگم دربارۀ پیچ ها میگفت
به خاطر دارم.

00:12:02.048 --> 00:12:05.678
و اینکه برای انجامِ درستِ هر کاری،
به پیچِ مناسبِ اون کار نیاز دارید.

00:12:05.678 --> 00:12:07.617
پیچ ها، انواعِ بسیارمتفاوتی دارن:

00:12:07.617 --> 00:12:12.487
پیچ های چوب، پیچ های فلز،
پیچ های لنگری، پیچ های سیمان،

00:12:12.487 --> 00:12:14.232
فهرست تنوع پیچ ها خیلی بلند بالاست.

00:12:15.212 --> 00:12:18.485
شغلِ ما، تولید محصولاتی که نصبشون،
راحت باشه

00:12:18.485 --> 00:12:22.219
برای همۀ مشتریان ، بدونِ اینکه
نیاز باشه حرفه ای باشن.

00:12:22.789 --> 00:12:24.210
ما چه کار کردیم؟

00:12:24.720 --> 00:12:27.655
داستانی که پدربزرگم برام تعریف کرده بود
به خاطرم بود،

00:12:27.655 --> 00:12:28.928
بنابراین فکر کردیم،

00:12:28.928 --> 00:12:31.428
"چند نوع پیچ میتونیم داخل هر جعبه بگذاریم؟

00:12:31.428 --> 00:12:34.278
باید دو نوع، سه نوع، چهار نوع یا پنج نوع
پیچ میگذاشتیم؟

00:12:34.278 --> 00:12:36.574
برای اینکه انواع مختلفی از دیوار
وجود داشت."

00:12:36.574 --> 00:12:39.304
بنابراین دربارش فکر کردیم ، بهبودش دادیم ،

00:12:39.304 --> 00:12:43.395
و در نهایت، سه نوع پیچ، داخل جعبه
قرار دادیم.

00:12:43.845 --> 00:12:46.122
فکر کردیم که مشکل، حل میشه.

00:12:46.122 --> 00:12:48.817
اما مشخص شد که اینطور نبوده.

NOTE Paragraph

00:12:49.527 --> 00:12:51.158
ما اون محصول رو توزیع کردیم،

00:12:51.158 --> 00:12:53.548
و بازخوردی از تجربۀ خوبِ مشتریان،
دریافت نکردیم.

00:12:54.128 --> 00:12:55.336
چکار کردیم؟

00:12:55.336 --> 00:12:57.081
دوباره مشکل رو به هیاتِ طراحی بردیم

00:12:57.081 --> 00:13:00.545
درست زمانی که متوجه شدیم که
کار رو به درستی انجام ندادیم.

00:13:00.545 --> 00:13:04.269
و یک پیچِ مخصوص طراحی کردیم،
یک پیچِ سفارشی،

00:13:04.269 --> 00:13:06.440
کاری که به مذاق سرمایه گذاران ، 
خوشایند نیومد

00:13:06.440 --> 00:13:09.862
اونها ابراز می کردن، "چرا اینهمه زمان،
برای یک پیچِ کوچیک، صرف می کنید؟

00:13:09.862 --> 00:13:11.861
بیخیال بشید و فروش رو بالا ببرید!"

00:13:11.861 --> 00:13:15.184
و ما میگفتیم ، "اگه این مشکل رو رفع کنیم،
بیشتر خواهیم فروخت."

00:13:15.904 --> 00:13:17.594
و همینطور هم شد، ما انجامش دادیم.

00:13:17.594 --> 00:13:20.888
با اون پیچِ سفارشی، فقط یک پیچ،
داخل جعبۀ محصول بود،

00:13:20.888 --> 00:13:23.995
نصبِ اون پیچ راحت بود و نصبِ محصول
رویِ دیوار هم راحت بود.

NOTE Paragraph

00:13:25.525 --> 00:13:31.625
چنانچه ما بر رویِ جزئیات ناچیز تمرکز کنیم
همون جزئیاتی که ممکنه به چشمای ما نیان

00:13:32.404 --> 00:13:34.228
و به اون جزئیات نگاه می کنیم و می گیم،

00:13:34.228 --> 00:13:35.636
" آیا مهم هستن

00:13:35.636 --> 00:13:38.436
یا اینکه همونطوری هستن که همیشه 
انجامشون داده ایم؟

00:13:38.436 --> 00:13:41.320
ممکنه راهی باشه که از شرشون خلاص بشیم ."

NOTE Paragraph

00:13:42.220 --> 00:13:46.839
و آخرین بخشِ پیشنهاداتِ من،
اینه که جوانتر، فکر کنیم .

00:13:48.389 --> 00:13:52.545
هر روز، با سوالات جالبی از طرفِ 
سه فرزند نوجوانِ خودم، مواجه میشم.

00:13:52.545 --> 00:13:54.316
اونها سوالاتی مثلِ این مطرح میکنن،

00:13:54.316 --> 00:13:57.224
"چرا اتومبیل ها نمیتونن بالای جاهای شلوغ،
پرواز کنن؟"

00:13:57.644 --> 00:14:01.420
یا، "چرا کفش من به جای بند، چسب نداره؟"

00:14:02.490 --> 00:14:04.389
گاهی اوقات، سوالاتشون هوشمندانه هست.

00:14:05.409 --> 00:14:07.947
یه روز دیگه پسرم اومد سراغم و من
ازش خواستم،

00:14:07.947 --> 00:14:11.123
"لطفاً برو سراغ صندوق پست و ببین 
چیزی داخلش هست."

00:14:11.123 --> 00:14:14.891
پسرم با تعجب به من نگاه کرد و گفت،

00:14:15.311 --> 00:14:20.225
"چرا صندوق خودش رو کنترل نمی کنه که اگه
نامه ای داخلش بود به ما خبر بده؟" (خنده)

00:14:20.225 --> 00:14:23.878
من گفتم، "این، بسیار سوالِ خوبیه."

00:14:24.878 --> 00:14:27.492
اونها می تونند هزاران سوال بپرسن

00:14:27.492 --> 00:14:32.210
و گاهی اوقات ما متوجه میشیم
که جواب مناسبی براشون نداریم.

00:14:32.210 --> 00:14:38.017
معمولاً میگیم، "پسرم، این روشیه که 
کارهای دنیا، انجام میشه."

00:14:38.017 --> 00:14:40.567
و هر چه بیشتر با این چیزها مواجه میشیم،

00:14:40.567 --> 00:14:42.764
بیشتر بهشون، عادت می کنیم.

00:14:42.764 --> 00:14:44.894
اما کودکان برای مدتِ طولانی در محیط نبودن

00:14:44.894 --> 00:14:46.794
تا به اون چیزها، عادت کنن.

00:14:46.794 --> 00:14:48.611
بنابراین، وقتی با مشکلی مواجه میشن،

00:14:48.611 --> 00:14:50.834
به سرعت برای حل مشکل، تلاش می کنن،

00:14:50.834 --> 00:14:53.576
و گاهی اوقات، راه بهتری پیدا می کنن،

00:14:53.576 --> 00:14:56.280
و اون روش، واقعاً بهتره.

NOTE Paragraph

00:14:56.280 --> 00:15:02.119
پیشنهادی که میخوام جدی بگیریدش اینه که یا
افرادِ جوان رو در تیم خودتون بکار بگیرید،

00:15:02.119 --> 00:15:04.225
یا از افرادی با فکر جوان، بهره ببرید.

00:15:04.225 --> 00:15:06.576
برای اینکه اگه چنین فکرهای جوانی
داشته باشید،

00:15:06.576 --> 00:15:09.736
باعث میشن همۀ افرادی که در کنارشون هستن
جوان تر، فکر کنن.

00:15:09.736 --> 00:15:14.100
پیکاسو در جایی گفته بود،
"هر کودکی یک هنرمند است.

00:15:15.090 --> 00:15:20.406
مشکل زمانیه که اون کودک رشد می کنه،
و اینکه چطور هنرمند باقی بمونه."

00:15:21.785 --> 00:15:25.734
همۀ ما وقتی برای اولین بار دنیا رو میبینیم
همه چیز رو بسیار واضح تر می بینیم،

00:15:25.734 --> 00:15:28.308
قبل از اینکه یک عمر، عادت رو تجربه کنیم.

00:15:28.998 --> 00:15:31.341
چالش ما اینه که به اون زمان برگردیم،

00:15:31.341 --> 00:15:33.586
اون محرومیت و نا امیدی رو حس کنیم،

00:15:33.586 --> 00:15:35.926
اون جزئیاتِ بسیار ریز رو ببینیم،

00:15:35.926 --> 00:15:37.666
وسیعتر نگاه کنیم،

00:15:37.666 --> 00:15:39.422
با دقت و از نزدیک نگاه کنیم،

00:15:39.422 --> 00:15:41.092
جوانتر فکر کنیم،

00:15:41.792 --> 00:15:43.710
و اینطوری میتونیم مبتدی بمونیم،

NOTE Paragraph

00:15:44.150 --> 00:15:45.373
آسون نیست،

00:15:45.373 --> 00:15:46.908
نیاز داره که به عقب برگردیم،

00:15:46.908 --> 00:15:50.109
علیه یکی از اساسی ترین شیوه هایی که با اون
دنیا رو درک می کنیم.

00:15:51.689 --> 00:15:52.732
اما چنانچه اینطور بشه

00:15:52.732 --> 00:15:55.243
میتونیم کارهای بسیار زیبایی انجام بدیم،

00:15:55.243 --> 00:15:57.890
برای من، خوش بینانه، طراحیِ بهترِ 
محصولاته.

00:15:58.940 --> 00:16:03.517
برای شما، میتونه مفهوم دیگه ای داشته باشه
چیزی قدرتمند.

NOTE Paragraph

00:16:06.105 --> 00:16:09.169
چالش ما اینه که هر روز بیدار بشیم و بگیم،

00:16:09.169 --> 00:16:12.344
"چطور می تونم دنیایی بهتر رو تجربه کنم؟"

00:16:12.344 --> 00:16:17.193
اگر چنین کاری بکنیم، ممکنه، فقط ممکنه،

00:16:17.193 --> 00:16:21.388
بتونیم از شرِ این برچسبِ های کوچکِ احمقانه
خلاص بشیم.

NOTE Paragraph

00:16:22.248 --> 00:16:23.797
خیلی متشکرم.

NOTE Paragraph

00:16:23.797 --> 00:16:26.274
(تشویق حاضرین)